Prof. dr hab. Grażyna Ancyparowicz

Transkrypt

1 Oddział Warszawski Polskiego Towarzystwa Statystycznego Seminarium naukowe pt. Prof. dr hab. Grażyna Ancyparowicz Warszawa 27 stycznia 2016

2 Oddział Warszawski Polskiego Towarzystwa Statystycznego z siedzibą w Urzędzie Statystycznym w Warszawie ul. 1 Sierpnia 21, Warszawa b.czerwinska@stat.gov.pl tel mgr Władysław Wiesław Łagodziński Wiceprezes Rady Głównej Polskiego Towarzystwa Statystycznego Przewodniczący Rady Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Statystycznego Tel lub ; w.lagodzinski@stat.gov.pl Strona internetowa PTS: Opracowanie komputerowe mgr Barbara Czerwińska-Jędrusiak Sekretarz Rady Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Statystycznego Główny specjalista w Mazowieckim Ośrodku Badań Regionalnych Urzędu Statystycznego w Warszawie Tel b.czerwinska@stat.gov.pl ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 2

3 SPIS TREŚCI Str. 1. BIOGRAM 4 2. WAŻNIEJSZE PUBLIKACJE NAUKOWE CENTRALNY URZĄD PLANOWANIA NARODOWA RADA ROZWOJU RADA POLITYKI PIENIĘŻNEJ GÓRNOŚLĄSKA WYŻSZA SZKOŁA HANDLOWA IM. WOJCIECHA KORFANTEGO W KATOWICACH PUBLIKACJA PT. OD NEOLIBERALIZMU DO NEOKOLONIALIZMU. ĆWIERĆ WIEKU TRANSFORMACJI USTROJOWEJ W POLSCE SPÓŁDZIELCZY INSTYTUT NAUKOWY. 36 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 3

4 1. BIOGRAM Prof. dr hab. Grażyna Maria Ancyparowicz Grażyna Maria Ancyparowicz, absolwentka Szkoły Głównej Handlowej (d. SGPiS). Ukończyła w 1975 roku studia na Wydziale Finansów i Statystyki Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. W 1981 roku uzyskała stopień naukowy doktora, a stopień dra hab. nauk ekonomicznych w 1987 r. Do 2011 r. działalność naukową łączyła z pracą w instytucjach rządowych, zajmując stanowiska dyrektora departamentu w Centralnym Urzędzie Planowania, a następnie w Głównym Urzędzie Statystycznym, gdzie pełniła m.in. funkcje dyrektora departamentów gospodarki światowej oraz finansów, a także doradcy prezesa GUS. Była również zatrudniona w TUiR Warta. W latach pracowała w jednej z największych polskich korporacji finansowych, obserwując od środka działanie takich organizacji. Jako nauczyciel akademicki pracowała w Europejskiej Uczelni Informatyczno-Ekonomicznej w Warszawie, Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie (była kierownikiem Zakładu Ekonomii i Organizacji), Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie. W 2012 objęła stanowisko profesora nadzwyczajnego w Górnośląskiej Wyższej Szkole Handlowej im. Wojciecha Korfantego w Katowicach. Odznaczona została srebrnym i złotym Krzyżem Zasługi za osiągnięcia dydaktyczne. Specjalizuje się w zagadnieniach makroekonomicznych, w tym szeroko pojętej problematyki finansów. Jest autorką kilku podręczników, kilkuset artykułów, kilkudziesięciu raportów i ekspertyz. Za najważniejsze pozycje w swoim dorobku uważa wydany w 2010 r. raport pt. Otwarte Fundusze Emerytalne w systemie zabezpieczenia społecznego oraz opublikowaną w bieżącym roku monografię: Od neoliberalizmu do neokolonializmu. Ćwierć wieku transformacji ustrojowej w Polsce. Została powołana do Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP, jest kandydatem do Rady Polityki Pieniężnej z Ramienia Prawa i Sprawiedliwości. ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 4

5 2. WAŻNIEJSZE PUBLIKACJE NAUKOWE WAŻNIEJSZE PUBLIKACJE NAUKOWE 1. Szkice z dziejów ubezpieczeń, WSM-SIG, Cykl: Bezpieczeństwo socjalne w gospodarce rynkowej: WSM SIG 2004 Druki zwarte: Autorstwo lub współautorstwo Do 2008 r. a. Tom 1.: Gospodarstwo domowe b. Tom 2.: Praca jako źródło utrzymania (współautor M. Pawłowski) c. Tom 3. Przedsiębiorcy i menedżerowie (współautor M. Pawłowski.) 3. Teorie ekonomiczne Walta W. Rostowa. PWN 1986 praca habilitacyjna 4. Surowcowe kraje rozwijające się. IGKR SGPiS Monitoring Banków. GUS Monitoring Banków. GUS Monitoring Banków. GUS Budżety jednostek samorządu terytorialnego, GUS Budżety jednostek samorządu terytorialnego, GUS Budżety jednostek samorządu terytorialnego, GUS Towarzystwa ubezpieczeniowe, GUS Polski rynek ubezpieczeniowy, GUS 2009 Monografie, artykuły w punktowanych wydawnictwach oraz raporty z badań statystycznych (autorstwo lub współautorstwo) opublikowane w latach Polski rynek ubezpieczeniowy, GUS Instrumenty pochodne w portfelach przedsiębiorstw niefinansowych. Raport z badania, GUS Otwarte fundusze emerytalne w systemie zabezpieczenia społecznego , GUS Finansowe i społeczne skutki neoliberalnej reformy ubezpieczeń emerytalno-rentowych w Polsce. Raport. Pieniądze i Więź Sopot Fundusze i towarzystwa inwestycyjne po kryzysie subprime [w:] Rynki kapitałowe a koniunktura gospodarcza (red.) A. Szablewski i R. Wójcikowski, Monografie Politechniki Łódzkiej, Łódź Budżety jednostek samorządu terytorialnego w świetle badań Głównego Urzędu Statystycznego [w:] Samorząd terytorialny w zintegrowanej Europie (red.) B. Filipiak, A. Szewczuk, Zeszyty Naukowe Nr 526 Ekonomiczne problemy usług, Uniwersytet Szczeciński, Szczecin Standing finansowy polskich banków w czasie globalnego kryzysu finansowego [w:] Rynki finansowe w warunkach kryzysu (red.) M. Kalinowski, Wydawnictwa Fachowe CEDEWU Pl. Gdańsk 2009 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 5

6 Monografie, artykuły w punktowanych wydawnictwach oraz raporty z badań statystycznych (autorstwo lub współautorstwo) opublikowane w latach WAŻNIEJSZE PUBLIKACJE NAUKOWE 20. Polskie zakłady ubezpieczeń w fazie globalnego kryzysu finansowego [w] Finanse 2009 Teoria i praktyka. Rynki finansowe i ubezpieczenia (red.) W. Tarczyński i D Zarzecki, Zeszyty Naukowe 550 Ekonomiczne problemy usług, Uniwersytet Szczeciński, Szczecin Spółdzielcze kasy oszczędnościowo-rozliczeniowe na rynku bankowości detalicznej [w:] Czas na pieniądz. Zarządzanie finansami. Aktualne wyzwania teorii i praktyki (red.) D. Zarzecki, Zeszyty Naukowe. Rynki finansowe, ubezpieczenia Nr 16 Uniwersytet Szczeciński, Szczecin Geneza i rozwój spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych [w;] Rynki finansowe. Mikrofinanse (red.) E. Ostrowska i J. Ossowski, Pieniądze i Więź, Sopot Koniunktura w okresie poakcesyjnym a wyniki finansowe sektora bankowego w Polsce [w:] Rynek usług finansowych a koniunktura gospodarcza (red.) J. Garczarczyk, CEDEWU Pl Pośrednictwo kredytowe w świetle badań GUS, Wiadomości Statystyczne 11/ Rola BIZ w cyklu koniunkturalnym polskiej gospodarki [w:] Rynek kapitałowy a koniunktura gospodarcza (red.) A. Szablewski i I. Wojciechowska- Toruńska, Monografie Politechniki Łódzkiej, Łódź 2009 ISBN Polski sektor bankowy na tle nowych krajów członkowskich Unii Europejskiej [w:] Rynek finansowy w erze zawirowań (red.) P. Karpuś i J. Węcławski, Wyd. UMCS, Lublin 2009, 27. Wzrost polskiej gospodarki po akcesji do Unii Europejskiej [w:] Polityka inwestycyjna a rozwój regionalny (red.) R. Poliński, Stalowa Wola Europejskie zakłady ubezpieczeniowe w 2008 roku w świetle statystyki CEA [w:] Czas na pieniądz. Zarządzanie finansami. Analiza finansowa i zarządzanie ryzykiem (red.) D. Zarzecki, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia Nr 26, Szczecin Statystyka budżetu państwa i długu publicznego [w:] Polskie finanse publiczne. Stan i perspektywa. Raport z drugiego posiedzenia Narodowej Rady Rozwoju (red) J. Osiatyński, Kancelaria Prezydenta RP, Warszawa 2010 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 6

7 WAŻNIEJSZE PUBLIKACJE NAUKOWE Monografie, artykuły w punktowanych wydawnictwach oraz raporty z badań statystycznych (autorstwo lub współautorstwo) opublikowane w latach Związek kryzysu subprime z kursem złotego i finansami sektora rządowego [w:] Polskie finanse publiczne. Stan i perspektywa. Raport z drugiego posiedzenia Narodowej Rady Rozwoju (red.) J. Osiatyński, Kancelaria Prezydenta RP, Warszawa Spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe i credit unions wobec wykluczenia finansowego [w:] Prawne i ekonomiczne determinanty rozwoju spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w Polsce (red.) J. Ossowski, Pieniądze i Więź, Sopot Współpraca banków z sektorem przedsiębiorstw w ochronie ryzyka kursowego w latach , (przedruk) Bezpieczny Bank Nr 3(42) Współpraca banków z sektorem przedsiębiorstw w ochronie ryzyka kursowego w latach [w:] Społeczne i ekonomiczne uwarunkowania działalności bankowej w Polsce w 2010 r. (red.) R. Kurkliński, Warszawa Wpływ reformy emerytalnej na budżet państwa [w:] Dylematy i wyzwania finansów publicznych (red.) T. Juja, Zeszyty Naukowe. Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, Poznań Finansowanie pomocy społecznej ze środków publicznych [w:] Finanse publiczne (red.) J. Sokołowski, M. Sosnowski, A. Żabiński, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław Prywatyzacja jako element planu konsolidacji finansów sektora rządowego [w:] Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej Nr 81, Warszawa Polski sektor bankowy w czasie spowolnienia wzrostu gospodarczego po kryzysie subprime [w:] Banki na rynku finansowym dziś i w przyszłości. Uwarunkowania i perspektywy rozwoju banków pod red. M. Dębniewskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn Wykluczenie finansowe z rynku bankowości detalicznej. ANNALES Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Sectio H OECONOMIA, VolXLIV.2 Lublin Zarządzanie finansami gospodarstwa domowego [w:] Praca socjalna z osobami marginalizowanymi w społeczności lokalnej doświadczenia polskie i norweskie (red.) M. Łuszczyńska i R. Lappen, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa Następstwa reformy emerytalnej dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych [w:] Zarządzanie finansami firm teoria i praktyka, pod red. B. Biernasia i ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 7

8 Monografie, artykuły w punktowanych wydawnictwach oraz raporty z badań statystycznych (autorstwo lub współautorstwo) opublikowane w latach WAŻNIEJSZE PUBLIKACJE NAUKOWE A Kopińskiego. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław Zobowiązania przedsiębiorstw niefinansowych z tytułu umów na derywaty, zawartych w latach [w:] Finanse nowe wyzwania teorii i praktyki. Rynek finansowy pod red. K. Jajugi, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław Rola Głównego Urzędu Statystycznego w badaniu procesów i zjawisk finansowych [w:] Statystyka w Służbie Publicznej. Wyzwania XXI w., Materiały Pokonferencyjne, Kraków Rola kapitału finansowego w procesach globalizacji, Pieniądze i Więź Nr 3(52)/2011, Kwartalnik Naukowy, Wydawca Spółdzielczy Instytut Naukowy, Sopot 2011 ISNN Kapitałowe emerytury i renty a ryzyko ubóstwa w Polsce [w:] O sytuacji ludzi starszych pod red. nauk. J. Hrynkiewicz, Wyd. na II Kongres Demograficzny, t. III Rządowa Rada Ludnościowa, Warszawa 2012 ISBN Ancyparowicz G., Stanisławski M., Zagrożenia dla bezpieczeństwa systemu 2012 r. finansów publicznych w Polsce [w:] Czas na pieniądz. Zarządzanie finansami. Upowszechnianie i transfer wyników badań, red. D. Zarzecki, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego nr Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia nr 50, Wyd. Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2012, s ISSN , ISSN Ancyparowicz G., Stanisławski M., Kurs walutowy i kredyt a fenomen wzrostu polskiej gospodarki w latach [w:] Finanse w niestabilnym otoczeniu - dylematy i wyzwania. Finanse publiczne, red. T. Famulska, A. Walasik, Studia Ekonomiczne, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach nr 108, Wyd. Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice 2012, s ISSN Ancyparowicz G., Stanisławski M., Polski dług publiczny w latach [w:] Finanse publiczne, red. J. Sokołowski, M. Sosnowski, A. Żabiński, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu nr 247, Wyd. Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław 2012, s ISSN ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 8

9 2012 r WAŻNIEJSZE PUBLIKACJE NAUKOWE 48. Ancyparowicz G., Stanisławski M., Konsolidacja finansów publicznych w Polsce. Stan obecny i perspektywa [w:] Instrumenty i metody racjonalizacji finansów publicznych, red. R. Przygodzka, Wyd. Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2012, s ISBN Ancyparowicz G., Stanisławski M., Kryterium fiskalne a procedura nadmiernego deficytu wobec Polski, Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Warszawa 2012, s ISSN Ancyparowicz G., Stanisławski M., Efekty programu restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego. Stan obecny i perspektywa do 2015 roku, Ekonomia. Teoria, historia, praktyka, red. I. Bludnik, M. Ratajczak, J. Wallusch, Wydawnictwo UEP, Poznań 2013, s ISBN G. Ancyparowicz, Polityka kursowa a napływ do Polski bezpośrednich inwestycji zagranicznych BIZ [w:] Czas na pieniądz. Zarządzanie finansami. Finanse publiczne, instrumenty rynku finansowego (red.) D. Zarzecki, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego Nr 766, Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia 62, ISSN ISSN , s G. Ancyparowicz, Rynek finansowy a wzrost polskiej gospodarki [w:] Zarządzanie i finanse. Journal of Management and Finance Vol. 11 Nr 1 część 1, lipiec 2013 ISSN , s r. 53. Ancyparowicz G. Przyczyny narastania deficytu Funduszu Ubezpieczeń Społecznych [w:] Zarządzanie finansami w przedsiębiorstwach i jednostkach samorządu terytorialnego, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego Nr 802. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia Nr 65, (red). D. Zarzecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2014, s ISSN ISSN Ancyparowicz G., Rynek pracy w Polsce. Diagnoza stanu obecnego i wyzwania dla polityki gospodarczej [w:] Praca i płaca, państwo i rynek, (red). J. Hrynkiewicz, Instytut Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2014, s ISBN Ancyparowicz G., Praca jako kategoria aksjologiczna, Pieniądze i Więź, Kwartalnk Naukowy Nr 2(63) lato 2014, ISSN , s Ancyparowicz G., Strategia wyjścia Polski z procedury nadmiernego deficytu, Pieniądze i Więź, Kwartalnik Naukowy Nr 3(64) jesień 2014,ISSN , s ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 9

10 2014 r. WAŻNIEJSZE PUBLIKACJE NAUKOWE 57. Ancyparowicz G., Rutkowska I., Consumer finance w Polsce, ZESZYTY NAU- KOWE UNIWERSYTETU SZCZECIŃSKIEGO nr 804 Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia nr 67 (2014), Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2014, ISSN ; ISSN , s Ancyparowicz G., Rynek pracy w Polsce diagnoza i wyzwania rozwojowe [w:] Młody człowiek wobec pracy, wyzysku i bezrobocia. Perspektywy fides i ratio, (red.) Hennel-Brzozowska A., Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfi katu Jana Pawła II w Rzymie, Wydawnictwo Scriptum, Kraków 2014 ISBN , s Ancyparowicz G. Polski Rynek pracy w latach Diagnoza i wyzwania rozwojowe[w:]przedsiębiorczość czyli pochwała kryzysu (red.) Ratajczak Z., Wydawca: Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa im. Wojciecha Korfantego, ISBN: , Katowice 2014, s Ancyparowicz G., Stanisławski M., Etiologia i skala wykluczenia finansowego w Polsce [w:] Polityka gospodarcza w okresie transformacji i kryzysu. Studia Ekonomiczne, (red.) Barteczek A. Rączaszek A., Zeszyty Naukowe Wydziałowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice 2014, ISSN , s Ancyparowicz G., Wpływ reformy emerytalnej na deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Zeszyty Naukowe 8(932)/2014, ISSN , s Ancyparowicz G. Procedura nadmiernego deficytu szanse i wyzwania dla Polski, Dylematy Nr 2(3)2014 ISSN , Wydawca: Oficyna Wydawnicza EU, s Ancyparowicz G., Sytuacja prawna a standing finansowy spółdzielczych 2015 r. kas oszczędnościowo-kredytowych, Biblioteka kwartalnika naukowego Pieniądze i Więź 2015, ISBN , (monografia) 64. Ancyparowicz G., Czym Polsce i Polakom grozi dług publiczny, Civitas Christiana, Miesięcznik Katolickiego Stowarzyszenia Civitas Christiana Nr 3(32) marzec 2015, ISSN , s Ancyparowicz G., Gotowość Polski do integracji ze strefą Euro, Dylematy Nr 4 (styczeń-czerwiec)/2015 ISSN , Wydawca: Oficyna Wydawnicza EU, ISSN , s Ancyparowicz G., Standing finansowy spółdzielczych kas oszczędnościowokredytowych w latach , Pieniądze i Więź. Raport o koniecznych ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 10

11 2015 r. WAŻNIEJSZE PUBLIKACJE NAUKOWE zmianach w prawie dotyczącym kas spółdzielczych Nr 2/2015, ISSN , s Ancyparowicz G., Od neoliberalizmu do neokolonializmu. Ćwierć wieku transformacji ustrojowej w Polsce, Biblioteka kwartalnika naukowego Pieniądze i Więź, Sopot 2014 ISBN ; monografia s G. Ancyparowicz, Sukces czy porażka Polska we władaniu neoliberałów, w: Polski Kompas. Rocznik Instytucji Finansowych i Spółek Akcyjnych 2015, ISSN s ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 11

12 3. CENTRALNY URZĄD PLANOWANIA Centralny Urząd Planowania (CUP), pierwszy polski centralny organ planowania gospodarczego powołany 10 listopada 1945 r. przy Komitecie Ekonomicznym Rady Ministrów. Urząd zajmował się przygotowaniem odbudowy kraju ze zniszczeń wojennych opracowywał plany rozwoju gospodarczego (plan trzyletni) i nadzorował ich wykonanie. W 1948 r. nastąpiła reorganizacja CUP, a w 1949 r. jego funkcję przejęła Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego. Od 1956 r. na miejsce PKPG powołana została Komisja Planowania przy Radzie Ministrów, która działała do 1989 r. Od 1989 r. przywrócono CUP, którego zadania polegały na przygotowywaniu planów gospodarczych okresowych i perspektywicznych oraz analiz ich realizacji. CUP nie posiadał kompetencji kontrolnych. W wyniku reformy administracyjnej w 1997 r. Centralny Urząd Planowania został zlikwidowany. Ź r ó d ł o: Centralny Urząd Planowania. W: WIKIPEDIA. Wolna encyklopedia [online]. 7 listopada 2015 r. [dostęp: 30 grudnia 2015 r.]. Dostępny w Internecie: ; Centralny Urząd Planowania. W: Encyklopedia WIEM [online]. Grupa Onet.pl SA [dostęp: 30 grudnia 2015 r.]. Dostępny w Internecie: ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 12

13 4. NARODOWA RADA ROZWOJU Narodowa Rada Rozwoju jest gremium konsultacyjno-doradczym przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej. Rada została powołana w 2010 r. przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Zebrała się wówczas dwukrotnie, podejmując zagadnienia demografii i finansów. W październiku 2015 r. ciało takie utworzył prezydent Andrzej Duda. W 2015 r. Rada dzieli się na 10 sekcji. Każda z nich posiada swojego koordynatora. Założeniem NRR jest stworzenie płaszczyzny dla debaty programowej nt. rozwoju Polski i wypracowanie stanowisk wykraczających poza horyzont bieżącej polityki. Zadaniem Rady jest formułowanie celów strategicznych oraz metod ich osiągnięcia poprzez analizowanie sytuacji w kluczowych dziedzinach funkcjonowania państwa, definiowanie wyzwań i wskazywanie zagrożeń w perspektywie przyszłości Polski. Jako forum konsultacyjne Rada będzie przygotowywać dla prezydenta opinie, ekspertyzy, a także założenia merytoryczne do prezydenckich projektów ustaw. NRR składa się z 10 sekcji, których obszary wyznaczają główne pola prac badawczych i strategicznych Rady: 1. Gospodarka, praca, przedsiębiorczość; 2. Ochrona zdrowia; 3. Wieś, rolnictwo; 4. Samorząd, polityka spójności; 5. Kultura, tożsamość narodowa, polityka historyczna; 6. Bezpieczeństwo, obronność; 7. Polityka zagraniczna; 8. Nauka, innowacje; 9. Edukacja, młode pokolenie, sport; 10. Polityka społeczna, rodzina. Każda z sekcji liczy od kilku do kilkunastu ekspertów, teoretyków i praktyków, reprezentujących różne środowiska i specjalizacje. Gościnnie w pracach NRR uczestniczyć będą także specjaliści z obszarów będących tematem aktualnych posiedzeń Rady. Ze strony Kancelarii Prezydenta RP prace Rady będzie koordynował Sekretarz NRR. Funkcję tą sprawuje Maciej Łopiński, Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP, a wsparcie organizacyjne zapewnia Biuro do Spraw Narodowej Rady Rozwoju. Ź r ó d ł o: Narodowa Rada Rozwoju. W: WIKIPEDIA. Wolna encyklopedia [online]. 7 listopada 2015 r. [dostęp: 30 grudnia 2015 r.]. Dostępny w Internecie: Narodowa Rada Rozwoju. W: PREZYDENT.PL [online]. Kancelaria Prezydenta RP. Warszawa [dostęp: 30 grudnia 2015 r.]. Dostępny w Internecie: ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 13

14 5. RADA POLITYKI PIENIĘŻNEJ Funkcje i skład RPP Zgodnie z art. 227 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 6 Ustawy o Narodowym Banku Polskim, Rada Polityki Pieniężnej jest organem NBP. Rada Polityki Pieniężnej ukształtowała się w dniu 17 lutego 1998 r. W skład Rady wchodzą: Przewodniczący Rady, którym jest Prezes NBP, 9 członków, powoływanych w równej liczbie przez: Prezydenta RP, Sejm i Senat. Członkowie Rady Polityki Pieniężnej powoływani są na 6 lat. Zgodnie z art. 12 Ustawy o NBP, Rada Polityki Pieniężnej: ustala corocznie założenia polityki pieniężnej i przedkłada je do wiadomości Sejmowi równocześnie z przedłożeniem przez Radę Ministrów projektu ustawy budżetowej, składa Sejmowi sprawozdanie z wykonania założeń polityki pieniężnej w ciągu 5 miesięcy od zakończenia roku budżetowego, ustala wysokość stóp procentowych NBP, ustala zasady i stopy rezerwy obowiązkowej banków, określa górne granice zobowiązań wynikających z zaciągania przez NBP pożyczek i kredytów w zagranicznych instytucjach bankowych i finansowych, zatwierdza plan finansowy NBP oraz sprawozdanie z działalności NBP, przyjmuje roczne sprawozdanie finansowe NBP, ustala zasady operacji otwartego rynku. Rada Polityki Pieniężnej dokonuje oceny działalności Zarządu NBP w zakresie realizacji założeń polityki pieniężnej i uchwala zasady rachunkowości NBP, przedłożone przez Prezesa NBP. Polityka pieniężna Narodowy Bank Polski realizuje założenia polityki pieniężnej stanowione przez Radę Polityki Pieniężnej. Podstawowym zadaniem polityki pieniężnej jest utrzymywanie stabilnego poziomu cen. Od 1998 r. NBP stosuje strategię bezpośredniego celu inflacyjnego. Od początku 2004 r. ciągły cel inflacyjny wynosi 2,5 proc. z możliwością odchylenia do 1 punktu procentowego w górę lub w dół. Oznacza to, że roczny wskaźnik CPI powinien w każdym miesiącu znajdować się jak najbliżej 2,5 proc. NBP wpływa na poziom inflacji przede wszystkim poprzez określanie wysokości oficjalnych stóp procentowych, które wyznaczają rentowności instrumentów polityki pieniężnej. W celu kształtowania krótkoterminowych stóp procentowych na rynku pieniężnym NBP wykorzystuje nowoczesne instrumenty polityki pieniężnej, w tym: operacje otwartego rynku operacje depozytowo-kredytowe rezerwę obowiązkową ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 14

15 Operując wymienionymi instrumentami, NBP dąży do kształtowania takiego poziomu stóp procentowych w gospodarce, który maksymalizuje prawdopodobieństwo osiągnięcia celu inflacyjnego. Ź r ó d ł o: Rada Polityki Pieniężnej. W: NBP Narodowy Bank Polski [online]. Narodowy Bank Polski. Warszawa [dostęp: 8 stycznia 2016 r.]. Dostępny w Internecie: ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 15

16 6. GÓRNOŚLĄSKA WYŻSZA SZKOŁA HNADLOWA IM. WOJCIECHA KORFANTEGO W KATOWICACH Historia Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej im. Wojciecha Korfantego w Katowicach datuje się od 15 maja 1991 r., kiedy to przez jej przyszłego Założyciela ECONOMICUS UHP Spółka z o.o. utworzony został Górnośląski Prywatny College Ekonomiczny (GPCE). W roku 1994, na podstawie decyzji Ministra Edukacji Narodowej (nr decyzji: DNS /TBS/173/94) z dnia 15 czerwca 1994 r. na bazie osobowej i materialnej College'u utworzona została formalnie Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa (GWSH), którą wpisano do rejestru uczelni niepublicznych pod numerem 36. W tym samym czasie GWSH na Wydziale Zarządzania uruchomiła, na podstawie wspomnianej decyzji MEN, studia I stopnia (licencjackie) na dwóch kierunkach: Zarządzanie i Marketing oraz Turystyka i Rekreacja. W dniu 4 grudnia 1997 r. GWSH otrzymała, na podstawie decyzji Ministra Edukacji Narodowej (nr decyzji: DNS /389/TBM/97), uprawnienia do prowadzenia studiów II stopnia (magisterskich) na kierunku Zarządzanie i Marketing (obecnie Zarządzanie). Natomiast 27 listopada 2001 r., na podstawie decyzji Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (nr decyzji: DSW /TBM/01), GWSH otrzymała uprawnienia do prowadzenia studiów II stopnia (magisterskich) na kierunku Turystyka i Rekreacja. W latach na podstawie kolejnych decyzji Ministra, GWSH uruchomiła jedenaście nowych kierunków studiów: Administracja; Socjologia; Stosunki Międzynarodowe; Fizjoterapia, studia I stopnia; Kosmetologia; Finanse i Rachunkowość; Pedagogika; Informatyka; Gospodarka Przestrzenna; Psychologia; Prawo. Z kolei w latach GWSH utworzyła, działające poza jej siedzibą macierzystą w Katowicach, cztery wydziały zamiejscowe: Wydział Zamiejscowy GWSH w Żorach; Zagraniczny Ośrodek Dydaktyczny GWSH w Wiedniu przekształcony w Wydział Zagraniczny GWSH w Wiedniu; Wydział Zamiejscowy GWSH w Bielsku-Białej; Wydział Zagraniczny GWSH w Ostrawie. 25 sierpnia 2005 r., na podstawie uchwały Rady Uczelni, niezależnie od Wydziału Zarządzania GWSH, utworzony został Wydział Turystyki i Promocji Zdrowia GWSH, w ramach którego prowadzone są obecnie trzy kierunki studiów: Turystyka i Rekreacja, Fizjoterapia oraz Kosmetologia. Na Wydziale tym powołany został również Instytut Nauk Medycznych, koordynujący działania naukowe Katedry Fizjoterapii i Katedry Kosmetologii. 1 października 2005 r., na podstawie kolejnej uchwały Rady Uczelni powołany został, w ramach Wydziału Zarządzania GWSH, Instytut Nauk Społecznych, który obecnie tworzą cztery katedry: Katedra Socjologii, Katedra Psychologii, Katedra Stosunków Międzynarodowych i Ekonomii oraz Katedra Pedagogiki. 24 października 2005 r. Wydział Zarządzania GWSH otrzymał na mocy decyzji Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów (nr decyzji: BCK-II-V-1417/2005), uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora nauk ekonomicznych w dyscyplinie nauk o zarządzaniu. Tym samym Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa uzyskała status Uczelni Akademickiej. Aktualnie więc Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa, posiadając status Uczelni Akademickiej, w ramach sześciu wydziałów (w tym dwóch zagranicznych) prowadzi, zarówno w trybie stacjonarnym jak i niestacjonarnym, studia na trzynastu kierunkach studiów. ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 16

17 Patron Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej w Katowicach Wojciech Korfanty Wojciech Korfanty - człowiek nieprzeciętny, postać kształtująca bieg polityki po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, śląski działacz społeczno-polityczny. Jeden z najwybitniejszych Polaków XX wieku, wzór godny naśladowania. Wojciech Korfanty urodził się 20 IV 1873r. w Siemianowicach Śląskich. Był twórcą polskiego ruchu narodowego na Górnym Śląsku. W 1903 r. został wybrany posłem do Reichstagu, a w 1904 r. do Landtagu pruskiego. Pod koniec I Wojny Światowej domagał się zjednoczenia wszystkich ziem polskich w niepodległej Ojczyźnie. W 1918 r. został komisarzem do spraw politycznych i wojskowych Komisariatu Narodowej Rady Ludowej, natomiast w 1920 r. został Polskim Komisarzem Plebiscytowym na Górnym Śląsku. Wojciech Korfanty był także przywódcą II i III Powstania Śląskiego, a od 1919 r. posłem w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej. W 1923 został wybrany wicepremierem rządu RP. Korfanty był politykiem sanacyjnym, przywódcą Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji. W 1930 r. został aresztowany i uwięziony w twierdzy brzeskiej. Od 1935 r. żył na emigracji. Był dziennikarzem i pisarzem politycznym, założycielem koncernu wydawniczego "Polonia". Po zajęciu Pragi czeskiej przez Niemcy hitlerowskie wrócił do Polski, gdzie został aresztowany. Zmarł 17 sierpnia 1939 r. w więziennym szpitalu na Mokotowie w Warszawie. W dniu 8 października 2002 roku podczas uroczystości inauguracyjnych nowego roku akademickiego 2002/2003, Górnośląskiej Wyższej Szkole Handlowej nadane zostało imię Wojciecha Korfantego - Wielkiego Górnoślązaka, Dyktatora III Powstania Śląskiego, parlamentarzysty i pisarza politycznego. Było to szczególne wyróżnienie dla kilkunastotysięcznej społeczności akademickiej Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej, Uczelni, która od początku swojej działalności identyfikowała się z Górnym Śląskiem, jego historią oraz kulturą. Idee, towarzyszące działalności Wojciecha Korfantego, jego walka o podniesienie poziomu edukacji mieszkańców Śląska, a także o polepszenie bytu społeczności lokalnej, wciąż są aktualne i najlepiej określają perspektywiczne dążenia Uczelni. ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 17

18 Misja Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej im. Wojciecha Korfantego w Katowicach Motto Uczelni: Wiedzieć, żeby przewidywać, aby móc August Comte (XIX-wieczny, francuski socjolog i ekonomista) Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa im. Wojciecha Korfantego w Katowicach jest uczelnią akademicką działającą na terenie Śląska. Stosuje ona edukacyjne standardy Unii Europejskiej. Prowadząc działalność akademicką w wymiarze europejskim, Uczelnia łączy prawie 25- letnią tradycję z podejmowaniem zadań teraźniejszości oraz wyzwań przyszłości. W nauczaniu i wychowywaniu młodzieży Uczelnia dąży do przekazywania najnowszej wiedzy, etosu rzetelnej pracy oraz odpowiedzialności wobec społeczeństwa, a w badaniach naukowych kieruje się poszanowaniem prawdy oraz pożytkiem społecznym. Mając na względzie powyższe motywy i idee Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa im. W. Korfantego w Katowicach postrzega swoją misję gdy chodzi o sferę dydaktyki jako ogół działań zmierzających do wypełniania luki kompetencyjnej na rynku pracy poprzez umożliwienie, głównie młodzieży regionu Śląska, zdobywania (na różnych kierunkach oraz poziomach kształcenia) umiejętności zawodowych i wiedzy akademickiej, budzenie w niej ducha aktywności i przedsiębiorczości, a także stałe podnoszenie, zgodnie z ideą lifelong learning uczenia się przez całe życie, kwalifikacji osób pracujących już zawodowo (oferując szkolenia, kursy, studia podyplomowe oraz seminaria doktorskie), zgodnie z przewidywanymi potrzebami gospodarczymi i społecznymi Regionu oraz Kraju. Natomiast w sferze nauki Uczelnia widzi swoją misję w rozwijaniu (na miarę posiadanego potencjału kadrowego, infrastruktury oraz środków finansowych) działalności naukowo-badawczej, zarówno w obszarze badań podstawowych, jak też w obszarze badań powiązanych z praktyką, tj. prowadzonych na potrzeby jej otoczenia gospodarczego w tym szczególnie regionu Śląska. W Górnośląskiej Wyższej Szkole Handlowej zatrudnionych jest obecnie ponad 500 pracowników. Dominującą grupę, prawie 75% wszystkich zatrudnionych, stanowią pracownicy akademiccy. Uczelnia może poszczycić się 103 profesorami i doktorami habilitowanymi, 158 adiunktami, 57 asystentami oraz 27 lektorami, którzy realizują proces dydaktyczny na trzynastu prowadzonych przez GWSH kierunkach studiów. Wielu z nich to wybitne osobowości świata polskiej nauki i praktyki gospodarczej. Kadra akademicka zorganizowana jest wokół czternastu katedr oraz dwóch jednostek ogólnouczelnianych, tj.: Studium Języków Obcych i Studium Wychowania Fizycznego. Ź r ó d ł o: GWSH.PL [online]. Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa im. Wojciecha Korfantego. Katowice [dostęp: 11 stycznia 2016 r.]. Dostępny w Internecie: ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 18

19 7. PUBLIKACJA PT. OD NEOLIBERALIZMU DO NEOKOLONIALIZMU. ĆWIERĆ WIEKUTRANSFORMACJI USTROJOWEJ W POLSCE Publikacja prof. dr hab. Grażyny Ancyparowicz pt. Od neoliberalizmu do neokolonializmu. Ćwierć wieku transformacji ustrojowej w Polsce została wydana w 2015 r. przez Spółdzielczy Instytut Naukowy w Sopocie, którego Dyrektorem jest Janusz Ossowski. Publikacja należy do Serii Biblioteki Kwartalnika Naukowego Pieniądze i Więź. Książka zawiera 15 rozdziałów, a jej objętość wynosi 524 strony. Po wyczerpaniu pierwszego i drugiego nakładu publikacji wydawnictwo przygotowuje trzeci nakład. Informacji o dostępności nowego nakładu prosimy szukać na stronie internetowej: ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 19

20 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 20

21 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 21

22 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 22

23 W porozumieniu z prof. dr hab. Grażyną Ancyparowicz i za zgodą Dyrektora Spółdzielczego Instytutu Naukowego Janusza Ossowskiego prezentujemy Rozdział 15. Profil polskiego rynku finansowego z publikacji pt. Od neoliberalizmu do neokolonializmu. Ćwierć wieku transformacji ustrojowej w Polsce wydanej w 2015 r. przez Spółdzielczy Instytut Naukowy w Sopocie. Instytut ponadto wyraził zgodę na prezentację w materiałach seminaryjnych okładki publikacji i spisu treści. NEOLIBERALIZM W POLSCE ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 23

24 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 24

25 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 25

26 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 26

27 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 27

28 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 28

29 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 29

30 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 30

31 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 31

32 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 32

33 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 33

34 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 34

35 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 35

36 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 36

37 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 37

38 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 38

39 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 39

40 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 40

41 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 41

42 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 42

43 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 43

44 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 44

45 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 45

46 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 46

47 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 47

48 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 48

49 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 49

50 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 50

51 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 51

52 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 52

53 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 53

54 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 54

55 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 55

56 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 56

57 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 57

58 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 58

59 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 59

60 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 60

61 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 61

62 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 62

63 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 63

64 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 64

65 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 65

66 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 66

67 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 67

68 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 68

69 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 69

70 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 70

71 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 71

72 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 72

73 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 73

74 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 74

75 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 75

76 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 76

77 ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 77

78 8. SPÓŁDZIELCZY INSTYTUT NAUKOWY O Instytucie Spółdzielczy Instytut Naukowy z siedzibą w Sopocie został założony w grudniu 2010 r. Patronem Instytutu jest dr Franciszek Stefczyk wybitny Polak i obywatel, współtwórca polskich spółdzielni rolniczych oraz spółdzielni oszczędnościowo-pożyczkowych, inicjator powołanego w 1919 r. Spółdzielczego Instytutu Naukowego w Krakowie. SIN odwołuje się do tradycji związanej z rozwojem polskiej spółdzielczości, zwłaszcza takich wartości i idei, jak patriotyzm, demokracja gospodarcza, solidaryzm społeczny, samopomoc finansowa, katolicka nauka społeczna. Celem działania Spółdzielczego Instytutu Naukowego jest między innymi: prowadzenie działalności wydawniczej, w tym wydawania publikacji naukowych poświęconych spółdzielczości, zarządzaniu, prawu i naukom społecznym; prowadzenie badań naukowych w zakresie spółdzielczości; prowadzenie prac badawczych nad rozwojem spółdzielczości, w szczególności spółdzielczości kredytowej w Polsce i na świecie; organizacja konkursów popularyzujących spółdzielczość oraz ludzi spółdzielczości. Instytut wydaje: Kwartalnik naukowy Pieniądze i Więź pod redakcją Janusza Ossowskiego; Kwartalnik naukowy Prawo i Więź pod redakcją Lecha Morawskiego; Rocznik Orzecznictwa i Piśmiennictwa z Zakresu Prawa Spółdzielczego pod redakcją Krzysztofa Pietrzykowskiego; publikacje książkowe. Dyrektor Instytutu Janusz Ossowski jest Dyrektorem Spółdzielczego Instytutu Naukowego od 2012 r. Twórca i redaktor naczelny kwartalnika "Pieniądze i Więź", redaktor naczelny Wydawnictwa, dyrektor SIN; były prorektor ds. kształcenia Wyższej Szkoły Finansów i Administracji w Gdańsku. Współtwórca systemu SKOK w Polsce (od 1990 r.); autor programów edukacyjnych oraz publikacji poświęconych filozofii i historii polskiej spółdzielczości finansowej. Ź r ó d ł o: O Instytucie. W: Spółdzielczy Instytut Naukowy [online]. SIN. Sopot 2016 [dostęp: 8 stycznia 2016 r.]. Dostępny w Internecie: ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 78

79 Seminaria Oddziału Warszawskiego PTS były transmitowane (w systemie LYNC) do urzędów statystycznych w województwach na terenie całego kraju. Wszystkie materiały z seminariów zostały zamieszczone w Internecie pod adresem: a nagrania filmowe z przebiegu seminariów dzięki staraniom dra Bogusława Lasockiego są dostępne na portalu YouTube.com na kanale filmowym pod nazwą PTS_OW. Dostęp do kanału PTS_OW możliwy jest również z poziomu Google. ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 79

80 Rozpoczyna cykl spotkań pt. 25 lat transformacji ( ) w najważniejszych dziedzinach życia kraju ODDZIAŁ WARSZAWSKI PTS 80