PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA DLA GMINY ŚWIEBODZIN NA LATA Z PERSPEKTYWĄ NA LATA

Transkrypt

1 Świebodzin PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA DLA GMINY ŚWIEBODZIN NA LATA Z PERSPEKTYWĄ NA LATA PROJEKT Świebodzin, 2015 rok

2

3 PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA DLA GMINY ŚWIEBODZIN NA LATA Z PERSPEKTYWĄ NA LATA ZAMAWIAJĄCY: Świebodzin ul. Rynkowa Świebodzin WYKONAWCA: TERRA PROJEKT Danuta Mazurczak Joanna Witkowska ul. Katowicka 59a/18, Poznań tel biuro@terraprojekt.pl,

4

5 Spis treści 1. WSTĘP PODSTAWA PRAWNA OPRACOWANIA METODYKA SPORZĄDZANIA PROGRAMU PODSTAWOWE ZAŁOśENIA PROGRAMU UWARUNKOWANIA ZEWNĘTRZNE I WEWNĘTRZNE PROGRAMU VI Wspólnotowy Program Działań w Zakresie Środowiska Naturalnego Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko Narodowa Strategia Edukacji Ekologicznej (NSEE) Polityka Ekologiczna Państwa Krajowy Plan Gospodarki Odpadami 2014 (KPGO 2014) Krajowy Program Oczyszczania Ścieków Komunalnych (KPOŚK) Polityka energetyczna Polski do 2030 roku Strategiczny Plan Adaptacji dla sektorów i obszarów wraŝliwych na zmiany klimatu do roku 2020 z perspektywą do roku Program Ochrony Środowiska Województwa dla Województwa Lubuskiego na lata z perspektywą do roku Plan gospodarki odpadami dla województwa lubuskiego na lata z perspektywą do 2020 r Strategia Rozwoju Województwa Lubuskiego Regionalny Program Operacyjny Lubuskie Program ochrony środowiska przed hałasem Program ochrony powietrza Program Ochrony Środowiska dla Powiatu Świebodzińskiego na lata z perspektywą do Uwarunkowania wewnętrzne NADRZĘDNY CEL PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA GMINY ŚWIEBODZIN OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA GMINY ŚWIEBODZIN POŁOśENIE GMINY PODSTAWOWE DANE O LUDNOŚCI GOSPODARKA ROLNICTWO TURYSTYKA INFRASTRUKTURA TECHNICZNA Komunikacja Zaopatrzenie mieszkańców w wodę Odprowadzanie ścieków komunalnych Zaopatrzenie mieszkańców w ciepło i zapotrzebowanie na ciepło Zaopatrzenie mieszkańców w energię elektryczną Zaopatrzenie mieszkańców w gaz sieciowy UKSZTAŁTOWANIE POWIERZCHNI TERENU BUDOWA GEOLOGICZNA KLIMAT OCHRONA ZASOBÓW NATURALNYCH OCHRONA PRZYRODY Rezerwat przyrody Obszary chronionego krajobrazu Pomniki przyrody UŜytki ekologiczne NATURA TERENY ZIELENI SZATA ROŚLINNA I ZWIERZĘCA INNE OBSZARY CENNE PRZYRODNICZO PROPONOWANE DO OBJĘCIA OCHRONĄ OCHRONA I ZRÓWNOWAśONY ROZWÓJ LASÓW OCHRONA POWIERZCHNI ZIEMI GOSPODAROWANIE ZASOBAMI GEOLOGICZNYMI POPRAWA JAKOŚCI ŚRODOWISKA I BEZPIECZEŃSTWA EKOLOGICZNEGO STAN POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO OCHRONA PRZED HAŁASEM ODDZIAŁYWANIE PÓL ELEKTROMAGNETYCZNYCH OCHRONA WÓD

6 Źródła zanieczyszczeń wód powierzchniowych i podziemnych Racjonalne gospodarowanie zasobami wodnymi Zapobieganie podtopieniom i suszom ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII RACJONALNA GOSPODARKA ODPADAMI Systemy gospodarki odpadami Rodzaje, źródła powstawania, ilość i jakość wytworzonych odpadów Odbiór odpadów z terenu gminy Istniejące instalacje do odzysku i unieszkodliwiania odpadów Odpady azbestowe PRZECIWDZIAŁANIE POWAśNYM AWARIOM EDUKACJA EKOLOGICZNA SPOŁECZEŃSTWA IDENTYFIKACJA PROBLEMÓW ŚRODOWISKOWYCH STRATEGIA OCHRONY ŚRODOWISKA GMINY ŚWIEBODZIN CELE I PRIORYTETY EKOLOGICZNE HARMONOGRAM REALIZACJI DZIAŁAŃ NA LATA Z PERSPEKTYWĄ NA LATA ZARZĄDZANIE PROGRAMEM OCHRONY ŚRODOWISKA INSTRUMENTY REALIZACJI PROGRAMU Instrumenty prawne Instrumenty strukturalne Instrumenty społeczne Instrumenty finansowe Analiza źródeł finansowania Programu ochrony środowiska ORGANIZACJA ZARZĄDZANIA ŚRODOWISKIEM SYSTEMY ZARZĄDZANIA ŚRODOWISKOWEGO MIERNIKI REALIZACJI PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA PODSUMOWANIE LITERATURA I ŹRÓDŁA DANYCH Spis tabel Tabela 1 UŜytkowanie gruntów w gminie Świebodzin Tabela 2 Liczba stałych mieszkańców w poszczególnych miejscowościach stan na r Tabela 3 Stan i zmiany liczby ludności zamieszkującej gminę Świebodzin w latach Tabela 4 Podmioty gospodarcze według sekcji i działów PKD na terenie gminy Świebodzin (dane z dnia r.) 30 Tabela 5 Ilość gospodarstw rolnych na terenie gminy Świebodzin Tabela 6 Charakterystyka komunalnych ujęć wody na terenie gminy Świebodzin Tabela 7 Infrastruktura wodociągowa w gminie Świebodzin w latach Tabela 8. Sieć kanalizacyjna w gminie Świebodzin w latach Tabela 9 Charakterystyka aglomeracji Świebodzin (według sprawozdania z KPOŚK za 2013 r.) Tabela 10 Jakość ścieków surowych i jakość ścieków oczyszczonych na oczyszczalni w Świebodzinie Tabela 11 Charakterystyka kotłowni administrowanych przez Dalkia Poznań sp. z o.o Tabela 12 Odbiorcy i zuŝycie energii w latach 2009 i Tabela 13 Zaopatrzenie mieszkańców gminy w gaz Tabela 14 Wykaz pomników przyrody na terenie gminy Świebodzin Tabela 15 Wykaz uŝytków ekologicznych na terenie gminy Świebodzin Tabela 16 Powierzchnia odnowień lasu na terenie gminy Świebodzin w latach Tabela 17 Klasy bonitacyjne gleb na terenie gminy Świebodzin Tabela 18 Wyniki badań odczynu gleby i potrzeby ich wapnowania na terenie gminy Świebodzin w latach Tabela 19 Wyniki badań zasobności gleby w makroelementy w przebadanych próbkach gleb na terenie gminy Świebodzin w latach Tabela 20 Zasoby złóŝ naturalnych na terenie gminy Świebodzin Tabela 21 Wykaz obowiązujących koncesji na eksploatację kopalin na terenie gminy Świebodzin Tabela 22 Emisja zanieczyszczeń powietrza z zakładów szczególnie uciąŝliwych na terenie powiatu świebodzińskiego w latach 2010 i 2013 r Tabela 23 Wielkość emisji zanieczyszczeń na podstawie wydanych pozwoleń zintegrowanych i decyzji na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza Tabela 24 Wielkość emisji zanieczyszczeń do powietrza na terenie gminy Świebodzin w 2013 r. na podstawie Wojewódzkiego Banku Zanieczyszczeń Środowiska Tabela 25 Klasyfikacja stref z uwzględnieniem kryteriów określonych w celu ochrony zdrowia Tabela 26 Klasyfikacja stref z uwzględnieniem kryteriów określonych w celu ochrony roślin Tabela 27 Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu powodowanego przez starty, lądowania i przeloty statków powietrznych oraz linie 6

7 elektroenergetyczne, wyraŝone wskaźnikami L Aeq Di L Aeq N, które to wskaźniki mają zastosowanie do ustalania i kontroli warunków korzystania ze środowiska, w odniesieniu do jednej doby Tabela 28 Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu powodowanego przez starty, lądowania i przeloty statków powietrznych oraz linie elektroenergetyczne, wyraŝone wskaźnikami L DWNi L N, które to wskaźniki mają zastosowanie do prowadzenia długookresowej polityki w zakresie ochrony przed hałasem Tabela 29 Ruch kołowy na drogach krajowych nr 3, 92 (dawna 2), w 2010 r. Generalny Pomiar Ruchu Tabela 30 Wyniki pomiaru hałasu w m. Wityń DK nr r Tabela 31 Zmierzone wartości poziomu dźwięku L AeqD oraz L AeqN: w puncie pomiarowym w Świebodzinie przy ul. Poznańskiej grudzień 2014 r Tabela 32 Wyniki monitoringu wód podziemnych na terenie gminy Świebodzin w 2012 r Tabela 33 Jednolite części wód płynących na terenie gminy Świebodzin Tabela 34 Wyniki badań stanu ekologicznego JCWP w latach Tabela 35 Wykaz jezior na terenie gminy Świebodzin Tabela 36 Charakterystyka jednolitych części wód jeziornych na terenie gminy Świebodzin Tabela 37 Ocena stanu ekologicznego jezior na terenie gminy Świebodzin Tabela 38 ZuŜycie wody na cele gospodarki w gminie Świebodzin na tle powiatu świebodzińskiego Tabela 39 Zmiany zuŝycia wody w przeliczeniu na 1 osobę w gospodarstwach domowych w gminie Świebodzin na tle powiatu i województwa Tabela 40 Wykaz budowli piętrzących na rzekach w gminie Świebodzin Tabela 41 Energetyczność materiałów Tabela 42 Rodzaj i ilość zebranych odpadów z terenu gminy Świebodzin w latach Tabela 43 Harmonogram działań na lata z perspektywą Tabela 44 Mierniki monitorowania efektywności Programu Spis rysunków Rysunek 1 PołoŜenie Gminy Świebodzin (źródło: 28 Rysunek 2 Zmiany liczby ludności gminy Świebodzin w latach (Źródło: opracowanie własne na podstawie danych GUS wg stanu na dzień r.) Rysunek 3 Obszary Natura 2000 na terenie gminy Świebodzin Rysunek 4 Lokalizacja stacji bazowych telefonii komórkowej na terenie gminy Świebodzin (źródło: 67 Rysunek 5 Główny zbiornik wód podziemnych na obszarze gminy Świebodzin (źródło: psh.gov.pl) Rysunek 6 Lokalizacja jednolitych części wód podziemnych JCWPd nr 60 i Rysunek 7 Strefy energii wiatru w Polsce wg H. Lorenc Rysunek 8 Rejonizacja średniorocznych sum promieniowania słonecznego całkowitego padającego na jednostkę powierzchni poziomej w kwh/m 2 /rok

8 8

9 1. Wstęp 1.1. Podstawa prawna opracowania Podstawą prawną opracowania Programu ochrony środowiska dla gminy Świebodzin jest art.17 ust.1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz ze zm.), która zobowiązuje gminy (w tym wypadku Burmistrza Świebodzina) do opracowania i uchwalania Programu ochrony środowiska uwzględniając cele zawarte w strategiach, programach i dokumentach programowych do realizacji ochrony środowiska zgodnie z zasadą zrównowaŝonego rozwoju. W związku z ustawą z dnia 21 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1101) politykę ekologiczna państwa, zgodnie z którą opracowywane były programy ochrony środowiska, zastąpiono polityką ochrony środowiska, która mi.in. winna być prowadzona za pomocą wojewódzkich, powiatowych i gminnych programów ochrony środowiska. Zgodnie z art. 14 ust. 1. Polityka ochrony środowiska jest prowadzona na podstawie strategii rozwoju, programów i dokumentów programowych, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712, ze zm.). Program ochrony środowiska, po zaopiniowaniu przez zarząd powiatu uchwalany jest przez radę gminy (w tym przypadku Radę Miejską w Świebodzinie). Poprzedni dokument pn. Program Ochrony Środowiska wraz z Planem Gospodarki Odpadami dla Gminy Świebodzin na lata został przyjęty Uchwałą Nr XXIII/241/04 z dnia r., oraz zmianą Uchwały Nr IX/102/07 z dnia r Metodyka sporządzania Programu Prace nad pierwszym etapem opracowania polegały na przeglądzie dokumentów i opracowań w przedmiotowym zakresie i dokonaniu oceny stanu środowiska gminy. Ocena zawiera analizę stanu środowiska na obszarze gminy w zakresie poszczególnych komponentów przyrodniczych oraz identyfikację i rejonizację zagroŝeń w kontekście polityki ekologicznej państwa i województwa, a takŝe w kontekście wymagań i standardów Unii Europejskiej. Wykonano takŝe przegląd dokumentów i opracowań strategicznych, programowych i planistycznych na szczeblu krajowym, wojewódzkim, powiatowym i gminnym, które mają istotne znaczenie dla konstrukcji niniejszego Programu. Drugi etap prac miał na celu określenie celów i priorytetów ekologicznych, poziomów celów długoterminowych, harmonogramu przedsięwzięć ekologicznych na terenie gminy oraz środków niezbędnych do osiągnięcia załoŝonych celów, w tym mechanizmów prawno-ekonomicznych i środków finansowych. Program ochrony środowiska dla gminy Świebodzin jest podstawowym instrumentem do realizacji zadań własnych i koordynowanych w zakresie ochrony środowiska, które będą w całości lub w części finansowane ze środków będących w dyspozycji gminy. Przedstawiono równieŝ zasady monitorowania Programu przez określenie wskaźników, w zakresie których realizacja poszczególnych działań powinna wpłynąć na poprawę stanu środowiska. 2. Podstawowe załoŝenia Programu 2.1. Uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne Programu Kierunki działań w zakresie wszystkich komponentów środowiska będą zmierzały do spełnienia celów uwzględnionych w strategiach, programach i dokumentach programowych kraju, województwa i powiatu. Projekt Programu Ochrony Środowiska dla gminy Świebodzin na lata z perspektywą jest spójny m.in. z: VI Wspólnotowym Programem Działań w Zakresie Środowiska Naturalnego, Programem Operacyjnym infrastruktura i Środowisko Narodową Strategią Edukacji Ekologicznej (NSEE) Polityką Ekologiczną Państwa w latach , z perspektywą do roku 2016; Krajowym Planem Gospodarki Odpadami 2014 Krajowym Programem Oczyszczania Ścieków Komunalnych (KPOŚK) Polityką energetyczna Polski do 2030 roku Program Oczyszczania Kraju z Azbestu na lata (POKzA). 9

10 Strategicznym Planem Adaptacji dla sektorów i obszarów wraŝliwych na zmiany klimatu do roku 2020 z perspektywą do roku 2030 Programem Ochrony Środowiska dla Województwa Lubuskiego na lata z perspektywą do roku 2019, Plan gospodarki odpadami dla województwa lubuskiego na lata z perspektywą do 2020 r. Strategią rozwoju województwa lubuskiego do 2020 r. Regionalny Program Operacyjny Lubuskie 2020 Programem Ochrony Środowiska dla Powiatu Świebodzińskiego na lata z perspektywa na lata Na poziomie lokalnym Program nawiązuje do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Świebodzin VI Wspólnotowy Program Działań w Zakresie Środowiska Naturalnego Podstawowym dokumentem określającym cele ochrony środowiska na szczeblu Unii Europejskiej jest VI Wspólnotowy Program Działań w Zakresie Środowiska Naturalnego. Na najbardziej ogólnym poziomie zostały w nim określone następujące priorytetowe pola aktywności: zmiany klimatu; przyroda i róŝnorodność biologiczna; środowisko i zdrowie; zrównowaŝone zarządzanie zasobami naturalnymi i odpadami. System prawny Unii Europejskiej obejmuje szeroki zestaw przepisów z zakresu ochrony środowiska, których realizacja, w związku z trwającym procesem dostosowywania się Polski do wymogów unijnych, powinna takŝe być traktowana jako priorytet. O ile VI Wspólnotowy Program Działań w Zakresie Środowiska Naturalnego, podobnie jak poprzednie programy, spełni rolę katalizatora dla działalności organizacyjnej i legislacyjnej Wspólnoty w zakresie ochrony środowiska, to proces harmonizacji polskiego prawa i standardów środowiskowych z regulacjami unijnymi trwa juŝ wiele lat i będzie w przyszłości przebiegać w drodze dalszej implementacji zapisów dyrektyw Unii Europejskiej. NajpowaŜniejsze konsekwencje dziś i w przyszłości dla ochrony środowiska, ale i dla funkcjonowania podmiotów gospodarczych, samorządów, administracji mają dyrektywy odnoszące się do: standardów imisji SO 2, NO X, pyłów zawieszonych i dopuszczalnych emisji tych substancji przez instalacje przemysłowe, energetyczne (w tym spalarnie odpadów) oraz transport, zanieczyszczeń emitowanych przez silniki (samochodów, pociągów, samolotów), jakości wody pitnej, redukcji zanieczyszczeń wód powierzchniowych przez nawozy i pestycydy, ochrony zasobów wodnych i ekosystemów od wody zaleŝnych, oczyszczania i odprowadzania ścieków, instalacji do przerobu lub utylizacji odpadów, gospodarowania odpadami przemysłowymi, uŝytkowania i składania odpadów niebezpiecznych i toksycznych, opakowań i gospodarki odpadami opakowaniowymi, ograniczania róŝnych rodzajów hałasu, zintegrowanego zapobiegania i kontroli zanieczyszczeń oraz zarządzania ryzykiem ekologicznym, ochrony przyrody, w tym powstrzymania utraty róŝnorodności biologicznej, m. in. utworzenia europejskiej sieci obszarów Natura Traktat Akcesyjny nawiązuje do priorytetów polityki środowiskowej Unii Europejskiej, ale w wielu przypadkach wykracza poza ten zakres. W dziedzinie zrównowaŝonego wykorzystania surowców, podstawowym problemem w zakresie zaopatrzenia ludności w wodę jest mała dostępność wody o dobrej jakości. Perspektywicznym zagroŝeniem mogą natomiast stać się zjawiska o charakterze globalnym, z moŝliwym, wpływem zmian klimatycznych na dyspozycyjność zasobów wodnych. ZuŜycie nośników energii obniŝa się, lecz nie uda się osiągnąć wzrostu gospodarczego bez przyrostu zuŝycia energii. W odniesieniu do priorytetu dotyczącego róŝnorodności biologicznej będzie rosnąć nacisk na zwiększoną ochroną obszarów o znaczeniu wspólnotowym i włączanie cennych obszarów 10

11 do europejskiej sieci Natura Przewiduje się konieczność ochrony obszarów wodno-błotnych oraz skutecznej rekultywacji terenów zdegradowanych. W przypadku priorytetu dotyczącego wpływu środowiska na zdrowie konieczne będzie dostosowanie emisji zanieczyszczeń powietrza do ostrych limitów emisji dwutlenku siarki, tlenków azotu, amoniaku i pyłu zawieszonego z obiektów energetycznych, przemysłu i transportu drogowego. Konieczne będzie przestrzeganie limitów emisyjnych gazów cieplarnianych oraz węglowodorów z przeładunków paliw płynnych. Ze względu na wpływ zasobów wodnych na równowaŝenie rozwoju, zapewnienie poprawy jakości zasobów wód powierzchniowych i podziemnych oraz ekosystemów od wody zaleŝnych naleŝy uwzględnić wymagania związane z wdraŝaniem ustaleń Ramowej Dyrektywy Wodnej Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko Przedstawiona koncepcja Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata jest odpowiedzią na wyzwania związane z przyjęciem ambitnych celów rozwojowych zaadresowanych do Polityki Spójności w zakresie infrastruktury rozwoju zrównowaŝonego, przy jednoczesnym dostosowaniu tych celów do krajowych uwarunkowań. Zgodnie ze strategią Europa 2020, rozwój zrównowa- Ŝony oznacza budowanie zrównowaŝonej i konkurencyjnej gospodarki efektywnie korzystającej z zasobów, tj. jednocześnie uwzględniającej wymiar środowiskowy, społeczny i gospodarczy prowadzonych działań. Program wskazuje krajowe cele w obszarze rozwoju zrównowaŝonego przy zachowaniu spójności i równowagi pomiędzy działaniami inwestycyjnymi w zakresie niezbędnej infrastruktury oraz wsparcia skierowanego do wybranych obszarów gospodarki. Osie priorytetowe i priorytety inwestycyjne POIiS: Oś Priorytetowa I: Zmniejszenie emisyjności gospodarki PRIORYTET INWESTYCYJNY 4.1 Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych PRIORYTET INWESTYCYJNY 4.2 Promowanie efektywności energetycznej i korzystania z odnawialnych źródeł energii w przedsiębiorstwach PRIORYTET INWESTYCYJNY 4.3 Wspieranie efektywności energetycznej, inteligentnego zarządzania energią i wykorzystania odnawialnych źródeł energii w infrastrukturze publicznej, w tym w budynkach publicznych, i w sektorze mieszkaniowym PRIORYTET INWESTYCYJNY 4.4 Rozwijanie i wdraŝanie inteligentnych systemów dystrybucji działających na niskich i średnich poziomach napięcia PRIORYTET INWESTYCYJNY 4.5 Promowanie strategii niskoemisyjnych dla wszystkich rodzajów terytoriów, w szczególności dla obszarów miejskich, w tym wspieranie zrównowaŝonej multimodalnej mobilności miejskiej i działań adaptacyjnych mających oddziaływanie łagodzące na zmiany klimatu PRIORYTET INWESTYCYJNY 4.7 Promowanie wykorzystywania wysokosprawnej kogeneracji ciepła i energii elektrycznej w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło uŝytkowe OP.II: Ochrona środowiska, w tym adaptacja do zmian klimatu PRIORYTET INWESTYCYJNY 5.2 Wspieranie inwestycji ukierunkowanych na konkretne rodzaje zagroŝeń przy jednoczesnym zwiększeniu odporności na klęski i katastrofy i rozwijaniu systemów zarządzania klęskami i katastrofami PRIORYTET INWESTYCYJNY 6.1 Inwestowanie w sektor gospodarki odpadami celem wypełnienia zobowiązań określonych w dorobku prawnym Unii w zakresie środowiska oraz zaspokojenia wykraczających poza te zobowiązania potrzeb inwestycyjnych określonych przez państwa członkowskie PRIORYTET INWESTYCYJNY 6.2. Inwestowanie w sektor gospodarki wodnej celem wypełnienia zobowiązań określonych w dorobku prawnym Unii w zakresie środowiska oraz zaspokojenia wykraczających poza te zobowiązania potrzeb inwestycyjnych, określonych przez państwa członkowskie PRIORYTET INWESTYCYJNY 6.4. Ochrona i przywrócenie róŝnorodności biologicznej, ochrona i rekultywacja gleby oraz wspieranie usług ekosystemowych, takŝe poprzez program Natura 2000 i zieloną infrastrukturę PRIORYTET INWESTYCYJNY 6.5 Podejmowanie przedsięwzięć mających na celu poprawę stanu jakości środowiska miejskiego, rewitalizację miast, rekultywację i dekontaminację terenów poprzemysłowych (w tym terenów powojskowych), zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza i propagowanie działań słuŝących zmniejszeniu hałasu III: Rozwój infrastruktury transportowej przyjaznej dla środowiska i waŝnej w skali europejskiej 11

12 PRIORYTET INWESTYCYJNY 4.5. Promowanie strategii niskoemisyjnych dla wszystkich rodzajów terytoriów, w szczególności dla obszarów miejskich, w tym wspieranie zrównowaŝonej multimodalnej mobilności miejskiej i działań adaptacyjnych mających oddziaływanie łagodzące na zmiany klimatu PRIORYTET INWESTYCYJNY 7.1 Wspieranie multimodalnego jednolitego europejskiego obszaru transportu poprzez inwestycje w TEN-T PRIORYTET INWESTYCYJNY 7.3 Rozwój i usprawnianie przyjaznych środowisku (w tym o obniŝonej emisji hałasu) i niskoemisyjnych systemów transportu, w tym śródlądowych dróg wodnych i transportu morskiego, portów, połączeń multimodalnych oraz infrastruktury portów lotniczych, w celu promowania zrównowaŝonej mobilności regionalnej i lokalnej PRIORYTET INWESTYCYJNY 7.4 Rozwój i rehabilitacja kompleksowych, wysokiej jakości i interoperacyjnych systemów transportu kolejowego wysokiej jakości oraz propagowanie działań słuŝących zmniejszaniu hałasu IV: Zwiększenie dostępności do transportowej sieci europejskiej PRIORYTET INWESTYCYJNY 7.1 Wspieranie multimodalnego jednolitego europejskiego obszaru transportu poprzez inwestycje w TEN-T PRIORYTET INWESTYCYJNY 7.2 Zwiększanie mobilności regionalnej poprzez łączenie węzłów drugorzędnych i trzeciorzędnych z infrastrukturą TEN-T, w tym z węzłami multimodalnymi V: Poprawa bezpieczeństwa energetycznego PRIORYTET INWESTYCYJNY 7.5 Zwiększenie efektywności energetycznej i bezpieczeństwa dostaw poprzez rozwój inteligentnych systemów dystrybucji, magazynowania i przesyłu energii oraz poprzez integrację rozproszonego wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych VI: Ochrona i rozwój dziedzictwa kulturowego PRIORYTET INWESTYCYJNY 6.3 Zachowanie, ochrona, promowanie i rozwój dziedzictwa naturalnego i kulturowego Narodowa Strategia Edukacji Ekologicznej (NSEE) Jest dokumentem strategicznym, zaktualizowanym w latach , przedstawiającym oraz porządkującym główne cele edukacji środowiskowej, wskazującym jednocześnie moŝliwości ich realizacji. Do podstawowych celów Narodowej Strategii Edukacji Ekologicznej naleŝą więc: upowszechnianie idei ekorozwoju we wszystkich sferach Ŝycia, uwzględniając równieŝ pracę i wypoczynek człowieka, czyli objęcie permanentną edukacją ekologiczną wszystkich mieszkańców Rzeczypospolitej Polskiej, wdroŝenie edukacji ekologicznej jako edukacji interdyscyplinarnej na wszystkich stopniach edukacji formalnej i nieformalnej, tworzenie wojewódzkich, powiatowych i gminnych programów edukacji ekologicznej, stanowiących rozwiniecie Narodowego Programu Edukacji Ekologicznej, a ujmujących propozycje wnoszone przez poszczególne podmioty realizujące projekty edukacyjne dla lokalnej społeczności, promowanie dobrych doświadczeń z zakresu metodyki edukacji ekologicznej Polityka Ekologiczna Państwa Polityka Ekologiczna jest dokumentem strategicznym, określającym cele i priorytety ekologiczne, a poprzez to wskazującym kierunek działań koniecznych dla zapewnienia właściwej ochrony środowisku przyrodniczemu. Do realizacji tych załoŝeń władze samorządowe przygotowują odpowiednio wojewódzkie, powiatowe i gminne programy ochrony środowiska. Cele pośrednie, to przede wszystkim nacisk na ochronę powietrza i przeciwdziałanie zmianom klimatu oraz spełnianie standardów określonych przez UE w tym temacie. Dla terenów, które ich nie spełniają muszą zostać opracowane i wykonane programy naprawcze. Polska powinna takŝe połoŝyć duŝy nacisk na promocję energii pozyskiwanej z odnawialnych źródeł energii (OZE), a takŝe modernizację przemysłu energetycznego. Wypełnianie załoŝeń Polityki Ekologicznej stało się bodźcem do powołania nowych organów Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska i regionalnych dyrektorów ochrony środowiska. Jest to krok mający na celu uproszczenie i przyspieszenie procedur środowiskowych. 12

13 Priorytetem jest weryfikacja listy obszarów NATURA 2000, jak równieŝ kontynuacja zalesień i zadrzewień w celu tworzenia korytarzy ekologicznych łączących kompleksy leśne. Ma to ogromne znaczenie dla zachowania róŝnorodności biologicznej fauny i flory. Wszystkie państwa, w tym takŝe Polska muszą pamiętać o racjonalnym gospodarowaniu zasobami naturalnymi, w szczególności wodą. Polityka Ekologiczna kładzie nacisk na racjonalne korzystanie z zasobów geologicznych i poprawę gospodarki odpadami, zwłaszcza komunalnymi. Gospodarowanie pieniędzmi pozyskanymi z Unii Europejskiej powinno być bardziej efektywne i w duŝej mierze skupić się na wyposaŝaniu kolejnych aglomeracji w oczyszczalnie ścieków i systemy wodno-kanalizacyjne. Ponadto do głównych wyzwań podjętych w Polityce Ekologicznej Państwa zaliczyć naleŝy: realizację załoŝeń dyrektywy unijnej CAFE, dotyczącej ograniczenia emisji pyłów, realizację załoŝeń Krajowego Programu Oczyszczania Ścieków Komunalny, w tym konieczności redukcji o 75% ładunku azotu i fosforu w oczyszczanych ściekach komunalnych; sporządzanie map akustycznych dla wszystkich miast powyŝej 100 tys. mieszkańców i opracowywanie planów walki z hałasem; prace nad dokumentem dotyczącym nadzoru nad chemikaliami dopuszczonymi na rynek (wdraŝanie unijnego rozporządzenia REACH). Polityka Ekologiczna zawsze kładzie duŝy nacisk na podnoszenie świadomości ekologicznej społeczeństwa zgodnie z zasadą - myśl globalnie, działaj lokalnie. Polska powinna zadbać równieŝ o opracowanie programów strategicznych dotyczących ryzyka powodziowego, ochrony gleb, rekultywacji terenów zdegradowanych i ochrony przed hałasem Krajowy Plan Gospodarki Odpadami 2014 (KPGO 2014) Krajowy plan gospodarki odpadami jest nadrzędnym dokumentem w zakresie gospodarki odpadami, z którym muszą być zgodne plany gospodarki odpadami opracowywane na niŝszych szczeblach administracji. Celem KPGO 2014 jest osiągnięcie systemu gospodarki odpadami zgodnego z zasadą zrównowaŝonego rozwoju, w którym w pełni realizowane są zasady gospodarki odpadami, a w szczególności hierarchia postępowania z odpadami czyli po pierwsze zapobieganie powstawaniu odpadów, a następnie przygotowanie do ponownego uŝycia, recykling, inne metody odzysku, unieszkodliwianie, przy czym najmniej poŝądanym sposobem ich zagospodarowanie jest składowanie. Główne cele strategiczne wynikające z KPGO to: uniezaleŝnienie wzrostu ilości wytwarzanych odpadów od wzrostu gospodarczego kraju; zwiększenie udziału odzysku, w tym w szczególności odzysku energii z odpadów; zmniejszenie ilości odpadów kierowanych na składowiska odpadów; wyeliminowanie praktyk nielegalnego składowania odpadów; utworzenie i uruchomienie bazy danych o produktach, opakowaniach, i gospodarce odpadami (BDO). KPGO formułuje równieŝ dodatkowe cele szczegółowe dla poszczególnych grup odpadów. W gospodarce odpadami komunalnymi przyjęto następujące cele: zapewnienie objęcia wszystkich mieszkańców systemem selektywnego zbierania odpadów najpóźniej do 2015 r.; zmniejszenie ilości odpadów komunalnych ulegających biodegradacji kierowanych na składowiska odpadów, aby nie było składowanych: o w 2013 r. więcej niŝ 50%, o w 2020 r. więcej niŝ 35%, o masy tych odpadów wytworzonych w 1995 r., zmniejszenie masy składowanych odpadów komunalnych do max. 60% wytworzonych odpadów do końca 2014 r.; przygotowanie do ponownego wykorzystania i recykling materiałów odpadowych, przynajmniej takich jak papier, metal, tworzywa sztuczne i szkło z gospodarstw domowych i w miarę moŝliwości odpadów innego pochodzenia podobnych do odpadów z gospodarstw domowych minimum 50 % masy do 2020 roku. W gospodarce odpadami niebezpiecznymi przyjęto następujące cele: Oleje odpadowe - utrzymanie poziomu odzysku na poziomie co najmniej 50%, a recyklingu rozumianego jako regeneracja na poziomie co najmniej 35%; 13

14 Odpady medyczne i weterynaryjne - w okresie do 2022 r. celem będzie podniesienie efektywności selektywnego zbierania odpadów medycznych i weterynaryjnych (w tym segregacji odpadów u źródła powstawania), co spowoduje zmniejszenie ilości odpadów innych niŝ niebezpieczne w strumieniu odpadów niebezpiecznych; ZuŜyte baterie i akumulatory - rozbudowa systemu zbierania zuŝytych baterii przenośnych i zuŝytych akumulatorów przenośnych, który pozwoli na osiągnięcie następujących poziomów zbierania: o do 2012 r. poziom zbierania zuŝytych baterii przenośnych i zuŝytych akumulatorów przenośnych w wysokości 25%, o do 2016 r. i w latach następnych poziom zbierania zuŝytych baterii przenośnych i zuŝytych akumulatorów przenośnych, w wysokości 45%. ZuŜyty sprzęt elektryczny i elektroniczny - w okresie od 2011 r. do 2022 r. wyznacza się następujące cele: o o o o o ograniczenie istnienia szarej strefy, rozbudowa systemu odzysku oraz unieszkodliwiania zuŝytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego ukierunkowane na całkowite wyeliminowanie ich składowania, utrzymanie poziomów odzysku i recyklingu zuŝytego sprzętu w wysokości: dla zuŝytego sprzętu powstałego z wielkogabarytowych urządzeń gospodarstwa domowego i automatów do wydawania: poziomu odzysku w wysokości 80 % masy zuŝytego sprzętu, poziomu recyklingu części składowych, materiałów i substancji pochodzących ze zuŝytego sprzętu w wysokości 75 % masy zuŝytego sprzętu. dla zuŝytego sprzętu powstałego z małogabarytowych urządzeń gospodarstwa domowego, sprzętu oświetleniowego, narzędzi elektrycznych i elektronicznych z wyjątkiem wielkogabarytowych, stacjonarnych narzędzi przemysłowych, zabawek, sprzętu rekreacyjnego i sportowego oraz przyrządów do nadzoru i kontroli: poziomu odzysku w wysokości 70 % masy zuŝytego sprzętu; poziomu recyklingu części składowych, materiałów i substancji pochodzących ze zuŝytego sprzętu w wysokości 50 % masy zuŝytego sprzętu; osiągnięcie poziomu selektywnego zbierania zuŝytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego pochodzącego z gospodarstw domowych w wysokości 4 kg/mieszkańca/rok. Pojazdy wycofane z eksploatacji - celem nadrzędnym jest zapewnienie pełnej skuteczności działania systemu zbierania i demontaŝu pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz odzysku, w tym recyklingu odpadów powstających z pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz ograniczenie istnienia szarej strefy. Wyznacza się następujące minimalne poziomy odzysku i recyklingu odniesione do masy pojazdów przyjętych do stacji demontaŝu w skali roku: o 85% i 80% do końca 2014 r., o 95% i 85% od dnia 1 stycznia 2015 r. Odpady zawierające azbest - w okresie do 2032 r. zakłada się sukcesywne osiąganie celów określonych w przyjętym w dniu 15 marca 2010 r. przez Radę Ministrów Programie Oczyszczania Kraju z Azbestu na lata Odpady pozostałe. W gospodarce pozostałymi odpadami przyjęto następujące cele: ZuŜyte opony - w perspektywie do 2022 r. podstawowym celem jest utrzymanie dotychczasowego poziomu odzysku na poziomie co najmniej 75%, a recyklingu na poziomie co najmniej 15%; Odpady z budowy, remontów i demontaŝu obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej - w okresie do 2022 r. głównym celem jest rozbudowa systemu selektywnego zbierania odpadów z remontów, budowy i demontaŝu obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej. Do 2020 r. poziom przygotowania do ponownego uŝycia, recyklingu oraz innych form odzysku materiałów budowlanych i rozbiórkowych powinien wynosić minimum 70% wagowo; Komunalne osady ściekowe - w perspektywie do 2022 r. podstawowe cele w gospodarce komunalnymi osadami ściekowymi są następujące: o ograniczenie składowania osadów ściekowych, o zwiększenie ilości komunalnych osadów ściekowych przetwarzanych przed wprowadzeniem do środowiska oraz osadów przekształcanych metodami termicznymi, 14

15 o maksymalizacja stopnia wykorzystania substancji biogennych zawartych w osadach przy jednoczesnym spełnieniu wszystkich wymogów dotyczących bezpieczeństwa sanitarnego i chemicznego, o zwiększenie ilości komunalnych osadów ściekowych wykorzystywanych w biogazowniach w celach energetycznych, o wzrost masy komunalnych osadów ściekowych przekształcanych termicznie w cementowniach, kotłach energetycznych oraz spalarniach komunalnych osadów ściekowych. Odpady ulegające biodegradacji inne niŝ komunalne - w okresie do 2022 r. zakłada się zmniejszenie masy składowanych odpadów do poziomu nie więcej niŝ 40% masy wytworzonych odpadów; Odpady opakowaniowe - celem nadrzędnym jest ograniczenie istnienia szarej strefy. Jako cel na rok 2014 przyjęto osiągnięcie poziomów odzysku i recyklingu: Lp. Odpad powstały z: Poziom w % rodzaj opakowań odzysku recyklingu 1 opakowania razem 60 1) 55 1) 2 opakowania z tworzyw sztucznych - 1) 2) 22,5 3 opakowania z aluminium ) 4 opakowania ze stali, w tym z blachy stalowej ) 5 opakowania z papieru i tektury ) 6 opakowania ze szkła gospodarczego, poza ampułkami ) 7 opakowania z drewna ) Natomiast w latach następnych naleŝy utrzymać te poziomy. 1) Nie dotyczy opakowań mających bezpośredni kontakt z produktami leczniczymi określonymi w przepisach Prawa farmaceutycznego, 2) Do poziomu recyklingu zalicza się wyłącznie recykling, w wyniku którego otrzymuje się produkt wykonany z tworzywa sztucznego. Kierunki działań w zakresie racjonalnej gospodarki odpadami: minimalizowanie ilości wytwarzanych odpadów w sektorze komunalnym oraz wdroŝenie nowoczesnych systemów ich odzysku i unieszkodliwiania; objęcie zorganizowaną zbiórką odpadów wszystkich mieszkańców; redukcja w odpadach kierowanych na składowiska zawartości składników ulegających biodegradacji; wdraŝanie selektywnej zbiórki odpadów wielkogabarytowych, budowlanych i niebezpiecznych Krajowy Program Oczyszczania Ścieków Komunalnych (KPOŚK) Przepisy prawne Unii Europejskiej w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków komunalnych określone zostały w szczególności w dyrektywie Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 roku, dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych. W Traktacie Akcesyjnym przewidziano, Ŝe przepisy prawne Unii Europejskiej w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków komunalnych określone ww. dyrektywą będą w Polsce w pełni obowiązywały od 31 grudnia 2015 r., do tego czasu: wszystkie aglomeracje 2000 RLM muszą być wyposaŝone w systemy kanalizacji zbiorczej i oczyszczalnie ścieków o efekcie oczyszczania uzaleŝnionym od wielkości oczyszczalni, aglomeracje < 2000 RLM wyposaŝone w dniu wejścia Polski do Unii w systemy kanalizacyjne powinny posiadać do tego terminu oczyszczalnie zapewniające odpowiednie oczyszczanie, zakłady przemysłu rolno-spoŝywczego o wielkości > 4000 RLM są zobowiązane do redukcji zanieczyszczeń biodegradowalnych. KPOŚK określa działania, które będą podejmowane do końca okresu przejściowego, wynegocjowanego dla tej dyrektywy tj. do końca 2015 r. Program stanowi spis przedsięwzięć zaplanowanych do realizacji w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków komunalnych (budowy, rozbudowy i/lub modernizacji oczyszczalni ścieków komunalnych i systemów kanalizacji zbiorczej) w aglomeracjach w celu prawidłowego i uporządkowanego procesu implementacji dyrektywy 91/271/EWG Polityka energetyczna Polski do 2030 roku Dokument określa podstawowe kierunki polityki energetycznej. Są nimi: 15

16 poprawa efektywności energetycznej, wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii, dywersyfikacja wytwarzania energii elektrycznej poprzez wprowadzenie energetyki jądrowej, rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii, w tym biopaliw, rozwój konkurencyjnych rynków paliw i energii oraz ograniczenie oddziaływania energetyki na środowisko. Cele te mają zostać zapewnione m.in. przez racjonalne efektywne gospodarowanie krajowymi złoŝami węgla oraz dywersyfikację źródeł i kierunków dostaw gazu ziemnego. Dokument postuluje równieŝ przygotowanie infrastruktury dla energetyki jądrowej i zapewnienie warunków inwestorom dla wybudowania i uruchomienia elektrowni jądrowych opartych na bezpiecznych technologiach. Zgodnie z Polityką energetyczną Polski do 2030 roku udział odnawialnych źródeł energii w całkowitym zuŝyciu energii w Polsce ma wzrosnąć do 15% w 2020 roku i 20% w roku Zadania wynikające z Polityki Energetycznej Polski to m.in.: modernizacja sieci przesyłowych i sieci rozdzielczych pozwalająca obniŝyć poziom awaryjności o 50%, rozwój lokalnej mini i mikro kogeneracji pozwalający na dostarczenie do roku 2020 z tych źródeł co najmniej 10% energii elektrycznej zuŝywanej w kraju, ochrona lasów przed nadmiernym eksploatowaniem w celu pozyskiwania biomasy, zrównowaŝone wykorzystanie obszarów rolniczych na cele OZE, tak aby nie doprowadzić do konkurencji pomiędzy energetyką odnawialną i rolnictwem, wdroŝenie Programu budowy biogazowni rolniczych przy załoŝeniu powstania do roku 2020 co najmniej jednej biogazowni w kaŝdej gminie, ograniczenie emisji CO 2 w wielkości moŝliwej technicznie do osiągnięcia bez naruszania bezpieczeństwa energetycznego, ograniczenie emisji SO2 do poziomu ustalonego w Traktacie Akcesyjnym, ograniczenie emisji NOx poczynając od 2016 roku zgodnie ze zobowiązaniami przyjętymi przy akcesji do Unii Europejskiej, likwidacja emisji z tytułu samozapłonu i palenia się hałd poprzez pozyskanie węgla z odpadów pogórniczych zalegających na składowiskach, rozszerzenie zakresu załoŝeń i planów zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe o planowanie i organizację działań mających na celu racjonalizację zuŝycia energii i promowanie rozwiązań zmniejszających zuŝycie energii na obszarze gminy, wsparcie inwestycji w zakresie stosowania najlepszych dostępnych technologii w przemyśle, wysokosprawnej kogeneracji, ograniczenia strat w sieciach elektroenergetycznych i ciepłowniczych oraz termomodernizacji budynków, obowiązek przygotowania planów zaopatrzenia gmin w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe w celu zastąpienia wyeksploatowanych rozdzielonych źródeł wytwarzania ciepła jednostkami kogeneracyjnymi Strategiczny Plan Adaptacji dla sektorów i obszarów wraŝliwych na zmiany klimatu do roku 2020 z perspektywą do roku 2030 POŚ nawiązuje równieŝ do dokumentu opracowywanego przez Ministerstwo Środowiska dotyczącego Strategicznego Planu Adaptacji dla sektorów i obszarów wraŝliwych na zmiany klimatu do roku 2020 z perspektywą do roku Głównym celem Strategii jest zapewnienie zrównowaŝonego rozwoju oraz efektywnego funkcjonowania gospodarki i społeczeństwa w warunkach zmian klimatu. Plan zakłada następujące kierunki działań w odniesieniu do poszczególnych sektorów (z zaznaczeniem uszczegółowienia ich i wdroŝenia na poziomie regionalnym i lokalnym): 1. Zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego i dobrego stanu środowiska: dostosowanie sektora gospodarki wodnej do zmian klimatu, dostosowanie sektora energetycznego do zmian klimatu, ochrona róŝnorodności biologicznej i gospodarka leśna w kontekście zmian klimatu, adaptacja do zamian klimatu w gospodarce przestrzennej i budownictwie, zapewnienie funkcjonowania skutecznego systemu ochrony zdrowia w warunkach zmian klimatu. 2. Skuteczna adaptacja do zmian klimatu na obszarach wiejskich: stworzenie lokalnych systemów monitorowania i ostrzegania przed zagroŝeniami, 16

17 organizacyjne i techniczne dostosowanie działalności rolniczej i rybackiej do zmian klimatu. 3. Rozwój transportu w warunkach zmian klimatu: wypracowywanie standardów konstrukcyjnych uwzględniających zmiany klimatu, zarządzanie szlakami komunikacyjnymi w warunkach zmian klimatu. 4. Zapewnienie zrównowaŝonego rozwoju regionalnego i lokalnego z uwzględnieniem zmian klimatu: monitoring stanu środowiska i systemy wczesnego ostrzegania w kontekście zmian klimatu (miasta i obszary wiejskie), miejska polityka przestrzenna uwzględniająca zmiany klimatu. 5. Stymulowanie innowacji sprzyjających adaptacji do zmian klimatu: promowanie innowacji na poziomie działań organizacyjnych i zarządczych sprzyjających adaptacji do zmian klimatu, budowa systemu wsparcia polskich innowacyjnych technologii sprzyjających adaptacji do zmian klimatu. 6. Kształtowanie postaw społecznych sprzyjających adaptacji do zmian klimatu: zwiększenie świadomości odnośnie do ryzyk związanych ze zjawiskami ekstremalnymi i metodami ograniczania ich wpływu, ochrona grup szczególnie naraŝonych przed skutkami niekorzystnych zjawisk klimatycznych Program Ochrony Środowiska Województwa dla Województwa Lubuskiego na lata z perspektywą do roku 2019 Naczelną zasadą przyjętą w Programie jest zasada zrównowaŝonego rozwoju, która umoŝliwia zharmonizowany rozwój gospodarczy i społeczny zgodny z ochroną walorów środowiska. W związku z tym jako nadrzędny cel Programu ochrony środowiska dla Województwa Lubuskiego przyjęto: ZrównowaŜony rozwój województwa lubuskiego uwzględniający poprawę i właściwe wykorzystanie środowiska naturalnego 1. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego (PA) Cel długoterminowy do roku 2019 KONTYNUACJA DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z POPRAWĄ JAKOŚCI POWIETRZA Cele krótkoterminowe do roku 2015 P1. WdraŜanie i realizacja załoŝeń programów słuŝących ochronie powietrza Miary realizacji celu: obniŝenie stęŝeń zanieczyszczeń w powietrzu, opracowanie i uchwalenie przez Sejmik Województwa koniecznych programów ochrony powietrza dla stref, w których stwierdzono przekroczenia norm jakości powietrza, realizacja działań wskazanych w programach ochrony powietrza skutkująca osiągnięciem obniŝenia stęŝeń zanieczyszczeń w powietrzu do poziomów określonych prawem, ograniczenie liczby stref z przekroczeniami norm jakości powietrza poprzez sukcesywne ograniczenie emisji do powietrza ze wszystkich źródeł. P2. Spełnienie wymagań prawnych w zakresie jakości powietrza poprzez ograniczenie emisji ze źródeł powierzchniowych, liniowych i punktowych Miary realizacji celu: ograniczenie liczby stref z przekroczeniami dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu. 2. Gospodarka wodna (W) Cel długoterminowy do roku 2019 OSIĄGNIĘCIE I UTRZYMANIE DOBREGO STANU WÓD POWIERZCHNIOWYCH I PODZIEMNYCH ORAZ OCHRONA PRZECIWPOWODZIOWA Cele krótkoterminowe do roku 2015 W1. Osiągnięcie i utrzymanie dobrego stanu wód powierzchniowych i podziemnych Miary realizacji celu: opracowanie i wdroŝenie warunków korzystania z wód regionu wodnego, warunków korzystania z wód zlewni, osiągnięcie i utrzymanie dobrego stanu wód rzecznych i jeziornych, osiągnięcie i utrzymanie dobrego stanu wód podziemnych, zmniejszenie trofii wód powierzchniowych. 17

18 W2. Dobra jakości wód uŝytkowych i racjonalizacja ich wykorzystywania Miary realizacji celu: osiągnięcie przez wody uŝytkowe obowiązujących standardów jakościowych w zakresie spełnienia warunków przydatności do picia, kąpieli oraz do bytowania ryb w warunkach naturalnych, kontynuacja działań zmierzających do racjonalizacji zuŝycia pobranej wody, kontynuacja działań zmierzających do ograniczania wykorzystania wód podziemnych do celów przemysłowych. W3. Zwiększenie retencji w zlewniach i ochrona przed skutkami powodzi Miary realizacji celu: opracowanie map zagroŝenia powodzią, map ryzyka powodzi oraz przyjęcie i realizacja planów zarządzania ryzykiem powodzi sukcesywna realizacja obiektów słuŝących retencji wodnej W4. Przywrócenie i ochrona ciągłości ekologicznej rzek Miary realizacji celu: podjęcie działań mających na celu udroŝnienie rzek, w szczególności dla ryb dwuśrodowiskowych, liczba zmodernizowanych urządzeń piętrzących, wybudowanych przepławek, ochrona, zachowanie i przywracanie biotopów i naturalnych siedlisk przyrodniczych, związanych z wodami i od wód zaleŝnych. 3. Gospodarka odpadami (GO) Cel długoterminowy do roku 2019 STWORZENIE SYSTEMU GOSPODARKI ODPADAMI, ZGODNEGO Z ZASADĄ ZRÓWNOWAśONEGO ROZWOJU ORAZ HIERARCHIĄ SPOSOBÓW POSTĘPOWANIA Z ODPADAMI Cele krótkoterminowe do roku 2015 GO1. Utrzymanie tendencji oddzielenia wzrostu ilości wytwarzanych odpadów od wzrostu gospodarczego kraju wyraŝonego w PKB Gospodarka odpadami komunalnymi Objęcie zorganizowanym systemem odbierania odpadów komunalnych wszystkich mieszkańców najpóźniej do 2015 r. Objęcie wszystkich mieszkańców systemem selektywnego zbierania odpadów najpóźniej do 2015 r. Zmniejszenie ilości odpadów komunalnych ulegających biodegradacji kierowanych na składowiska odpadów, aby nie było składowanych: o w 2013 r. więcej niŝ 50%, o w 2020 r. więcej niŝ 35% masy tych odpadów wytworzonych w 1995 r., Zmniejszenie masy składowanych odpadów komunalnych do max. 60% wytworzonych odpadów do końca 2014 r. Przygotowanie do ponownego wykorzystania i recyklingu materiałów odpadowych, przynajmniej takich jak papier, metal, tworzywa sztuczne i szkło z gospodarstw domowych i w miarę moŝliwości, odpadów innego pochodzenia podobnych do odpadów z gospodarstw domowych minimum 50% masy do 2020 roku. Gospodarka odpadami niebezpiecznymi Odpady zawierające PCB W okresie od 2011 r. naleŝy dokonywać likwidacji odpadów zawierających PCB o stęŝeniu poniŝej 50 ppm. Oleje odpadowe Utrzymanie poziomu odzysku na poziomie co najmniej 50%, a recyklingu rozumianego jako regeneracja na poziomie co najmniej 35%. DąŜenie do pełnego wykorzystania mocy przerobowych instalacji do regeneracji olejów odpadowych. 18

19 Odpady medyczne i weterynaryjne W okresie do 2022 r. celem będzie podniesienie efektywności selektywnego zbierania odpadów medycznych i weterynaryjnych (w tym segregacji odpadów u źródła powstawania), co spowoduje zmniejszenie ilości odpadów innych niŝ niebezpieczne w strumieniu odpadów niebezpiecznych. ZuŜyte baterie i akumulatory Rozbudowa systemu zbierania zuŝytych baterii przenośnych i zuŝytych akumulatorów przenośnych, który pozwoli na osiągnięcie następujących poziomów zbierania: o do 2016 r. i w latach następnych poziom zbierania zuŝytych baterii przenośnych i zuŝytych akumulatorów przenośnych, w wysokości 45% masy wprowadzonych baterii i akumulatorów przenośnych. Osiągnięcie poziomów wydajności recyklingu: o do 26 września 2011 r. - zuŝytych baterii niklowo kadmowych i zuŝytych akumulatorów niklowo - kadmowych co najmniej 75% ich masy; o do 26 września 2011 r. pozostałych zuŝytych baterii i zuŝytych akumulatorów co najmniej 50% ich masy. ZuŜyty sprzęt elektryczny i elektroniczny utrzymanie poziomów odzysku i recyklingu zuŝytego sprzętu w wysokości: osiągnięcie poziomu selektywnego zbierania zuŝytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego pochodzącego z gospodarstw domowych w wysokości 4 kg/mieszkańca/rok. Pojazdy wycofane z eksploatacji Wyznacza się następujące minimalne poziomy odzysku i recyklingu odniesione do masy pojazdów przyjętych do stacji demontaŝu w skali roku: 85% i 80% do końca 2014 r., 95% i 85% od dnia 1 stycznia 2015 r. Odpady zawierające azbest W okresie od 2011 r. do 2022 r. zakłada się sukcesywne osiąganie celów określonych w przyjętym w dniu 15 marca 2010 r. przez Radę Ministrów Programie Oczyszczania Kraju z Azbestu na lata Zbędne środki bojowe i odpady materiałów wybuchowych W okresie od 2011 r. do 2022 r. zakłada się sukcesywne zagospodarowanie materiałów odpadów wybuchowych, poprzez kontynuację dotychczasowego sposobu zagospodarowania zbędnych środków bojowych. 4. Ochrona przyrody i krajobrazu (OP) Cel długoterminowy do roku 2019 OCHRONA, ODTWARZANIE I ZRÓWNOWAśONE UśYTKOWANIE RÓśNORODNOŚCI BIOLOGICZNEJ I GEORÓśNORODNOŚCI Cele krótkoterminowe do roku 2015 OP1. Pogłębianie wiedzy o zasobach przyrodniczych województwa Miary realizacji celu: liczba przeprowadzonych inwentaryzacji przyrodniczych, liczba przeprowadzonych szkoleń z zakresu ochrony przyrody. OP2. Stworzenie organizacyjnych i prawnych warunków i narzędzi dla ochrony przyrody Miary realizacji celu: liczba opracowanych i uchwalonych planów ochrony/zadań ochronnych, liczba utworzonych form ochrony przyrody. OP3. Ochrona róŝnorodności biologicznej i krajobrazowej poprzez zachowanie lub odtworzenie właściwego stanu ekosystemów i siedlisk oraz populacji gatunków zagroŝonych Miary realizacji celu: liczba zrealizowanych projektów dotyczących ochrony siedlisk i gatunków, właściwy stan gatunków i siedlisk będących przedmiotem ochrony na obszarach Natura 2000 zgodnie z wytycznymi Dyrektywy Siedliskowej, liczba wdroŝonych programów rolno-środowiskowych. OP4. Ochrona i odtwarzanie róŝnorodności biologicznej systemów leśnych 19

20 Miary realizacji celu: Wskazanie powierzchni zalesionej Wskazanie powierzchni, na której prowadzono waloryzację przyrodniczą obszarów leśnych wykonanie przebudowy drzewostanów i odnowień po rębni, wskazanie terenów poddanych rekultywacji, realizacja zadań zwiększających retencję, realizacja zadań słuŝących ochronie przed skutkami suszy i powodzi, utrzymanie poziomu pozyskania drewna z hektara uŝytków leśnych. OP5. Zmiana struktury gatunkowej i wiekowej lasów, odnowienie uszkodzonych ekosystemów leśnych Miary realizacji celu: właściwy stan terenów leśnych, określonych w planach urządzenia lasów. OP6. Edukacja leśna społeczeństwa, dostosowanie lasów do pełnienia zróŝnicowanych funkcji przyrodniczych i społecznych Miary realizacji celu: prowadzenie przez leśników edukacji przyrodniczej, liczba szkoleń mających na celu moŝliwości pozyskania funduszy unijnych dla działań związanych z leśnictwem, liczba obiektów udostępnionych do korzystania z lasu w celach rekreacyjnych (pola biwakowe, parkingi leśne, szlaki turystyczne, zadaszenia i miejsca wypoczynku) OP7. Identyfikacja zagroŝeń lasów i zapobiegania ich skutkom Miary realizacji celu: działania mające na celu ograniczenie występowania szkodników owadzich w lasach, liczba podjętych działań dotyczących ograniczenia zagroŝeń poŝarowych w lasach, liczba zmodernizowanych dróg leśnych uznanych za drogi poŝarowe, działania mające na celu zwalczanie kłusownictwa, zaśmiecania i dewastacji terenów leśnych. 5. Ochrona przed hałasem (H) Cel długoterminowy do roku 2019 ZMNIEJSZENIE UCIĄśLIWOŚCI HAŁASU POPRZEZ OBNIśENIE JEGO NATĘśENIA DO POZIOMU OBOWIĄZUJĄCYCH STANDARDÓW Cele krótkoterminowe do roku 2015 H1. Monitoring hałasu i ocena stopnia naraŝenia mieszkańców województwa na ponadnormatywny hałas Miary realizacji celu: opracowanie map akustycznych dla aglomeracji powyŝej 100 tys. mieszkańców, dróg, linii kolejowych i lotnisk (jeśli są wymagane), opracowanie i realizacja programów ochrony przed hałasem. H2.Ograniczenie uciąŝliwości akustycznej dla mieszkańców Miary realizacji celu: obniŝenie oddziaływania hałasu na środowisko do poziomów dopuszczalnych w miejscach przekroczeń. 6. Ochrona przed polami elektromagnetycznymi (PEM) Cel długoterminowy do roku 2019 OCHRONA PRZED NEGATYWNYM ODDZIAŁYWANIEM PÓL ELEKTROMAGNETYCZNYCH Cele krótkoterminowe do roku 2015 PEM1. Utrzymanie poziomów promieniowania elektromagnetycznego poniŝej wartości dopuszczalnych Miary realizacji celu: utrzymanie poziomów pól elektromagnetycznych poniŝej dopuszczalnych lub co najmniej na tych poziomach, zmniejszenie poziomów pól elektromagnetycznych co najmniej do dopuszczalnych, gdy nie są dotrzymane. 7. Odnawialne źródła energii (OZE) Cel długoterminowy do roku 2019 OGRANICZANIE ZUśYCIA ENERGII ORAZ ZWIĘKSZENIE WYKORZYSTANIA ODNAWIALNYCH ŹRÓDEŁ ENERGII 20