kalendarium wystaw Muzeum Historyczne

Transkrypt

1 kalendarium wystaw Muzeum Historyczne 2019 WYBORY 89 Wystawa ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego, Europejskiego Centrum Solidarności, zbiorów prywatnych i Muzeum Podlaskiego w Białymstoku. W dniu 4 czerwca 1989 r. odbyły się w Polsce pierwsze wolne wybory. Ich znaczenia nie umniejsza fakt wcześniejszego, arbitralnego określenia proporcji sił w Sejmie i Senacie, ponieważ wybory były autentyczne i pokazały prawdziwy układ sił w Polsce. Fotografie, plakaty i dokumenty oddają klimat tamtych wydarzeń, czasu szarego dnia codziennego, który trawiła gorączka zmian i przekonanie, że muszą się one dokonać, bo tak dalej żyć się nie da Wystawa pokazuje entuzjazm Solidarności i wysiłek strony partyjno-rządowej. TATARZY. POLSKI ORIENT W MUZEALNYCH

2 ZBIORACH Wystawa ze zbiorów Muzeum Podlaskiego w Białymstok W ramach wystawy przygotowana jest specjalna oferta edukacyjna >>> W roku obchodów 70. lecia powstania Muzeum Podlaskiego w Białymstoku prezentujemy zgromadzone w tym okresie wyróżniające nas kolekcje, obrazujące wyjątkowe zagadnienia z historii Polski. Takim zbiorem jest bez wątpienia zespół zabytków związanych z życiem Tatarów w państwie polskolitewskim, ilustrujących rolę i miejsce tej szczególnej mniejszości w wielonarodowym społeczeństwie Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Na kolekcję składa się ponad 170 eksponatów i jest to największy zbiór w muzeach polskich. Tworzą ją archiwalia dokumentujące udział Tatarów w życiu społecznym Rzeczpospolitej, służbę w wojsku, historię rodzin, działalność organizacji kulturalno-oświatowych. Ikonografia przedstawia członków tej społeczności w sytuacjach rodzinnych i oficjalnych. Największą część kolekcji stanowią zabytki związane ze specyfiką osadnictwa Tatarów na terenach Wielkiego Księstwa Litewskiego. W zamian za służbę w wojsku otrzymali przywileje pozostania przy wyznawanym przez nich islamie, zakładania cmentarzy i budowania własnych świątyń meczetów. Religia była dla nich elementem identyfikacji i umożliwiła zachowanie do dnia dzisiejszego odrębności etnicznokulturowej. Najbardziej charakterystyczne są rękopiśmienne księgi religijne Korany i chamaiły (modlitewniki) zawierające opisy rytuałów muzułmańskich związanych z modlitwą, ablucją, nadaniem imienia, ślubem czy pogrzebem. W zbiorach znajdują się także Korany drukowane w Kazaniu lub importowane z Turcji, służące Tatarom polskim do praktyk religijnych od początku XX w. Barwne muhiry ozdobne plansze lub tkaniny z widokiem świętych miejsc czy przedmiotów islamu i wykaligrafowanym lub wyszytym wersetem z Koranu lub modlitwą, tworzą ciekawy zespół tradycji tej mniejszości. W

3 zbiorach znajdują się także rękopiśmienne amulety pełniące funkcję ochronno-magiczną w religii Tatarów polsko-litewskich: daławar, nuski, hramotka. Kolekcję dopełnia ikonografia meczetów, ich wyposażenia oraz praktyki religijnej związanej z pogrzebem. KOBIETA PRACUJĄCA W PRL Ekspozycja poświęcona jest pracy kobiet w okresie PRL. W trudnych czasach powojennych kobiety podejmowały się wielu nowych zadań, również zawodowych. Często to na ich barki spadał trud zapewnienia środków finansowych na utrzymanie nie tylko siebie, ale i rodziny. Decydowały o tym różne czynniki trudna sytuacja demograficzna kraju, spowodowana stratami poniesionymi w wyniku działań wojennych i, w związku z tym, dotkliwie odczuwalny brak rąk do pracy. Także plany odbudowy kraju i jego intensywnej industrializacji powodowały wzrost zapotrzebowania na siłę roboczą. Praca zawodowa kobiet zaczęła być normą. Zaczęły pracować w różnych zawodach, także tych wcześniej przypisywanych tylko mężczyznom, gdzie wykonywały nieraz bardzo ciężkie fizycznie zadania. Autorka wystawy Izabela Romaniuk z Muzeum Historycznego w Białymstoku, by pokazać kobietę pracującą z czasów PRL-u sięgnęła do bogatego archiwum fotograficznego i wykorzystała sceny uchwycone w kadrze przez Zdzisława Zarembę i Józefa Rybińskiego dwóch fotoreporterów Gazety Białostockiej i Gazety Współczesnej. Kobieta pracująca żadnej pracy się nie boi! To nie frazes, to fakt!

4 2018 BIAŁYSTOK WKRACZA W NIEPODLEGŁOŚĆ 100 rocznicę fundamentalnego dla Polski wydarzenia, jakim był powrót niepodległego państwa na mapę Europy, cały kraj obchodził bardzo uroczyście. Dlatego warto także dowiedzieć się, w jakiej sytuacji znajdowało się nasze miasto. Wojsko polskie weszło do Białegostoku dopiero 19 lutego 1919 r. Co sprawiło, że musieliśmy tak długo czekać na wolność? Zwiedzając wystawę znajdziemy odpowiedź na to pytanie, a także dowiemy się o trudnych warunkach życia mieszkańców w trakcie działań wojennych i pierwszych miesiącach po odzyskaniu niepodległości. Ponad sto lat niewoli odcisnęło się głębokim piętnem na naszej tożsamości, wiele instytucji trzeba było budować od początku. Dzięki uporczywej pracy osób od lat zaangażowanych w podtrzymywanie polskości, działalności kulturalnej, oświatowej oraz samorządowej ten proces przebiegał, nie bez pewnych trudności, dosyć szybko. Białostoczanie witający radośnie polskich żołnierzy, byli pełni nadziei na lepszą przyszłość. Te różne aspekty pierwszych lat w niepodległej Polsce, na wystawie ilustrowane wieloma dokumentami i fotografiami dotychczas nieznanymi lub rzadko pokazywanymi. Komentarzem do niełatwych lat wojny są fragmenty pamiętników uważnego obserwatora tamtych wydarzeń,

5 wówczas ucznia szkoły średniej Mieczysława Galskiego. Wystawa prezentowana do r. Dopełnieniem ekspozycji w Muzeum Historycznym jest prezentowana przed białostockim Ratuszem do 28 lutego 2019 r. wystawa plenerowa LUDZIE NIEPODLEGŁOŚCI. Przybliża ona sylwetki lokalnych działaczy społecznych, polityków, wojskowych, osób duchownych, których działalność umożliwiła włączenie Białegostoku w granice niepodległego państwa polskiego oraz budowę nowych władz samorządowych. Wśród prezentowanych postaci są zarówno osoby znane Białostoczanom jak i te, które zostały nieco zapomniane. W przeciągu 100 lat pamięć o tamtych wydarzeniach była podtrzymywana oficjalnie lub wręcz w konspiracji. Dzisiaj mamy szczęście wyjątkowo uczcić odzyskaną niepodległość i oddać hołd pokoleniom o nią walczącym.

6 Dzieje papieru i papiernictwa Wystawa prezentowana od 16 lutego do 1 lipca 2018 r. Ekspozycja przygotowana przez Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju popularyzuje wiedzę o historii papieru i technice jego produkcji. Prezentowane na ponad 40 planszach teksty i bogaty materiał ilustracyjny oraz liczne eksponaty składają się na opowieść o dziejach papiernictwa od czasów najdawniejszych po współczesność. Wystawę otwierają materiały poprzedzające wynalazek papieru. Warto zwrócić uwagę na papirus, dziś rzadko wykorzystywaną do produkcji papieru roślinę, z której niegdyś Egipcjanie sporządzali materiał pisarski o tej samej nazwie. Bardzo interesującym eksponatem jest rękopis tamilski spisany w Indiach na liściach bambusowych oraz tapa, materiale zbliżonym do papieru, który do dziś wytwarzany jest na Wyspach Tonga z krzewów morwowatych. Drugi blok tematyczny ilustruje początki papiernictwa w Chinach (105 rok n.e.) i jego rozwój w krajach Azji. Wyróżniają się tu efektowne okazy ręcznie czerpanych papierów współczesnych, pochodzące z różnych zakątków kontynentu azjatyckiego. Nie mniej ciekawa jest część wystawy poświęcona europejskiej, rękodzielniczej produkcji papieru oraz charakterystycznym dla niej przemianom technicznym. Jedną z tych przemian było zastosowanie specjalnej papierniczej formy czerpalnej z metalowym sitem, które umożliwiało znakowanie papierów filigranem. Oprócz zabytkowych papierów uwagę zwracają tu współczesne papiery welinowe z cieniowanymi znakami wodnymi

7 wytworzone w papierniach włoskich C.P. Miliani i Fabriano i E. Magnani w Pescii. W części poświęconej rękodzielniczemu wyrobowi papieru w Polsce pokazano kopie XVI-wiecznych papierów z filigranami pierwszych polskich młynów papierniczych w Prądniku Czerwonym, Mogile i Balicach. Zaprezentowano tu także ciekawe eksponaty związane z historią papierni w Dusznikach Zdroju, której początki sięgają XVI stulecia. Część wystawy poświęconą przemysłowej produkcji papieru w XIX i XX wieku otwierają ilustracje pierwszej na świecie maszyny produkującej papier, którą skonstruował w 1798 r. Francuz Nicolas Robert. Wystawę wzbogaca sprzęt i aparatura do produkcji papieru, arkusze z cieniowanymi filigranami i próbki wyrobów papierniczych. Ekspozycja przeznaczona jest dla widzów w każdym wieku. W ramach zwiedzania wystawy proponujemy podstawowych, gimnazjów i liceów udział uczniom szkół w specjalnych zajęciach edukacyjnych przybliżających treści wystawy. Opr. na podst. materiałów informacyjnych Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju.

8

9 Białostocki salon artystyczny Prezentacja (wcześniej jako wystawa stała) zakończyła się w 2018 r. Ekspozycja, na której prezentujemy prace malarzy tworzących w Białymstoku w okresie międzywojennym Józefa Blicharskiego, Eugeniusza Marcina Kazimirowskiego, Czesława Sadowskiego i Józefa Jana Zimmermana

10 Józef Blicharski, malarz, pedagog, ur. 13.II.1886 r. we Lwowie, rozstrzelany 25.VI.1941 r. w Białymstoku przez wycofujące się wojska sowieckie. W latach studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u J. Unierzyskiego, J. Mehoffera i J. Pankiewicza, gdzie uzyskał dyplom nauczyciela rysunków. W latach był asystentem w katedrze rysunków odręcznych politechniki lwowskiej, następnie nauczycielem rysunków w gimnazjum w Kijowie. W latach w Białymstoku pracował jako nauczyciel rysunków w Męskim Seminarium Nauczycielskim i w Gimnazjum im. J. Piłsudskiego. Angażował się w życie społeczne i kulturalne Białegostoku. Brał udział w przygotowaniu planów urządzenia białostockich Plant. Malował pejzaże, portrety, zajmował się również rzeźbą i grafiką. Brał udział w wystawach zbiorowych plastyków białostockich w 1930 r. w Sali Reprezentacyjnej Urzędu Wojewódzkiego w pałacu Branickich i w 1937 r. w Publicznej Szkole Dokształcającej Zawodowej. Zajmował się też malarstwem ściennym, m.in. zaprojektował polichromie w salach Seminarium Nauczycielskiego oraz stworzył obraz Matki Bożej Ostrobramskiej we wnęce ścianki gotyckiej w przypałacowym ogrodzie. Uczestniczył w pracach przy dekorowaniu wnętrz kościoła św. Rocha. Z dużym powodzeniem zajmował się też

11 projektowaniem mebli. We wspomnieniach byłych uczniów zapisał się jako nauczyciel niezwykły obdarzony charyzmą, potrafiący wzbudzić w nich emocje. Dostrzegał w podopiecznych wszelkie przejawy wrażliwości i starał się je pielęgnować. Zginął w dramatycznych okolicznościach. Wieczorem 25.VI.1941 r. wycofujący się z Białegostoku Rosjanie rozstrzelali go przed domem, w którym mieszkał przy ulicy Jagiellońskiej. Przyczyny tej zbrodni nie zostały do końca wyjaśnione. Jedno nie ulega wątpliwości, że była to śmierć przypadkowa. Prawdopodobnie zginął za żonę, która wyszła po zmroku przed dom, aby zapalić papierosa. Płomień zapałki sowieci uznali za sygnały nadawane niemieckiemu lotnictwu. Pochowany został na białostockim cmentarzu farnym. Eugeniusz Marcin Kazimirowski, malarz, ur. 11.XI.1873 r. w Wygnance na Podolu, zm. 17.IX.1939 r. w Białymstoku. W latach odbywał studia w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, w 1897 r. w Monachium w pracowni Ażbego i w akademii u J. C. Hertericha, a następnie w Paryżu w szkole Baila. W latach 1898/99 ponownie w SSP w Krakowie w pracowni Wyczółkowskiego. Po 1914 r. w Wilnie był nauczycielem

12 w Seminarium Nauczycielskim i dekoratorem teatralnym. Należał do WTAP (Wileńskie Towarzystwo Plastyków) i WTNAM, z którymi brał udział w wystawach. Od 1936 r. zamieszkał w Białymstoku. Założył Związek Popierania Turystyki Województwa Białostockiego, którego był dyrektorem. 21.III.1939 r. został prezesem Zarządu Oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Brał aktywny udział w upowszechnianiu zabytków woj. Białostockiego poprzez odczyty, wycieczki i wydawnictwa m.in. był współautorem publikacji wydanej w 1939 r. Białystok. Przewodnik po mieście i okolicy. W grudniu 1937 r. brał udział w wystawie zbiorowej plastyków białostockich zorganizowanej w Publicznej Szkole Dokształcającej Zawodowej, gdzie wystawił 85 prac głównie pejzaże, pastele i kompozycje religijne. W 1934 r. namalował wizerunek Chrystusa Miłosiernego Jezu ufam Tobie. Obraz ten powstał z inspiracji księdza Michała Sopoćki, który będąc spowiednikiem późniejszej świętej, siostry Faustyny, poszukiwał malarza, aby ten namalował pod jej kierunek wizerunek Chrystusa. Zmarł we wrześniu 1939 r. i został pochowany na białostockim cmentarzu farnym. Nieliczne, zachowane jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Podlaskiego w Białymstoku, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Teatralnego w Warszawie, na Wawelu i w Muzeum Sztuki we Lwowie. Czesław Sadowski, malarz, ur. 8.VII.1902 r. w Białymstoku, zm. 8.VI.1959 r. w Łodzi.

13 W 1925 r. studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni K. Tichego, następnie w latach w Paryżu. W Domu dla Studentów Polaków w Paryżu zorganizował wystawę swoich prac, którą zwiedziły m.in. Maria Skłodowska-Curie i Maria Mickiewiczówna, wnuczka Adama. O Sadowskim pisała prasa paryska: W pracy jego przejawia się charakter samodzielny, bardzo silnie akcentujący oryginalność i siłę ekspresji w wyrazie i rysunku. Zwłaszcza jego szkice i kompozycje mają ten właściwy, samodzielny styl, a przecież daleki od chorych dróg futuryzmu. Po powrocie do Białegostoku pracował jako nauczyciel rysunków w Gimnazjum im. H. Sienkiewicza i estetyki Dokształcającej Szkoły Zawodowej. Był członkiem towarzystw kulturalnooświatowych, m.in. przewodniczącym Sekcji Plastycznej Towarzystwa Miłośników Sztuki. Malował przede wszystkim widoki Białegostoku i okolic, wykonywał również liczne karykatury portretowe związane z miejscowym środowiskiem. W latach brał udział w wystawach w Białymstoku m.in. w Salonie Jesiennym w 1931 r., w drugiej wystawie Grupy Plastyków Białostockich Forma, Farba, Faktura w 1932 r. W 1938 r. wyjechał do Lwowa, gdzie był dyrektorem teatralnym oraz prowadził dział karykatur w Dzienniku Polskim. W twórczości Czesława Sadowskiego z lat przeważają miejskie pejzaże i portrety. Szczególnie interesujący jest cykl drzeworytów, na którym artysta utrwalił zabytki Białegostoku i Supraśla. Zostały one rozpropagowane poprzez wydanie kart pocztowych. Był też autorem zabawnego albumiku, w którym zamieścił niezwykle celne karykatury znanych białostockich postaci z okresu międzywojennego.

14 Józef Jan Zimmerman, malarz, pedagog, ur. 2.III.1887 r. w Warszawie, zm. 4.X.1954 r. w Białymstoku. Po ukończeniu prywatnej szkoły czteroklasowej, uczęszczał w latach do Warszawskiej Szkoły Rysunkowej, a następnie w latach odbył roczne studia w Szkole Artystycznej Plenerowej Antoniego Austina w Parku Sielce pod Warszawą. Dwukrotnie uczestniczył w Kursie Wakacyjnym dla nauczycieli rysunków w Bydgoszczy w 1923 r. i w Krakowie w 1925 r. 3.II.1927 r. uzyskał dyplom nauczyciela rysunków w szkołach ogólnokształcących i seminariach nauczycielskich po złożeniu egzaminu państwowego przed Komisją Egzaminacyjną Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. 2.V.1911 r. został członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, a w latach należał do Zrzeszenia Polskich Artystów Plastyków. Od 1915 r. na stałe zamieszkał w Białymstoku, gdzie 29.XI.1915 r. podjął pracę w charakterze nauczyciela rysunków w Gimnazjum Męskim i Żeńskim, po upaństwowieniu w 1919 r. w Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta, gdzie wykładał aż do 1939 r. 7.V.1938 r. za pracę pedagogiczną odznaczony został Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę. W zachowanej spuściźnie artystycznej malarza najstarsze prace pochodzą z 1908 r. Powstały one w czasie jego pobytu u krewnych w Błesznie i są to dwie niewielkich rozmiarów prace

15 olejne o tematyce pejzażowej z okolic Błeszna. Białostocki okres twórczy, najdłuższy w jego życiu artystycznym, zapoczątkował obrazem Aleja Kasztanowa namalowanym zaraz po przybyciu do Białegostoku w 1915 r. Obraz ten wystawił w Salonie Jesiennym 1915 r. w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Na wystawach w TZSP w Warszawie brał jeszcze udział w 1924 r. w Salonie Dorocznym obrazem Maki oraz w 1930 r. w wystawie zbiorowej prac Zrzeszenia Polskich Artystów Plastyków, gdzie wystawił dwa obrazy Wenecja Bydgoska i Motyw z parku w Bydgoszczy. W latach 20. i 30. w Białymstoku brał udział we wszystkich wystawach prac białostockich plastyków. Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Podlaskiego w Białymstoku, są też w posiadaniu rodziny Karki Bożonarodzeniowe ze zbiorów Muzeum Historycznego Wystawa czynna od 15 grudnia 2017 r. do 2 lutego 2018 r. Serdecznie zapraszamy do obejrzenia okolicznościowej wystawy, na której zaprezentowano świąteczne karty pocztowe z kolekcji Muzeum Historycznego najstarsze egzemplarze pochodzą z początku XX w. Jeden dzień Józefa Piłsudskiego w Białymstoku Wystawa prezentowana do r.

16 21 sierpnia 1921 r. dla mieszkańców Białegostoku był dniem wyjątkowym. Do miasta przybył Naczelnik Państwa Józef Piłsudski, bohater walk o odzyskanie niepodległości i twórca odrodzonej Polski. Wystawa jest fotoreportażem z przebiegu wizyty Marszałka, a jako komentarz została przytoczona, z zachowaniem pisowni, relacja zamieszczona w Dzienniku Białostockim z 23 sierpnia 1921 r. Zdjęcia do wystawy i towarzyszącego jej wydawnictwa udostępnione zostały przez Centralne Archiwum Wojskowe oraz Narodowe Archiwum Cyfrowe. Oba wydarzenia objęte zostały Honorowym Patronatem Prezydenta Białegostoku i zostały sfinansowane z budżetu miasta. Rok Józefa Piłsudskiego Wystawa plakatowa w przejściu podziemnym pod skrzyżowaniem al. J. Piłsudskiego i ul. H. Sienkiewicza czynna do 30 września 2017 r.

17 Rodząca się po zakończeniu drugiej wojny światowej Polska Rzeczpospolita Ludowa wypowiedziała wojnę pamięci o Józefie Piłsudskim. Z przestrzeni publicznej usuwano wszelkie ślady jego obecności próbując skazać Marszałka na zapomnienie. Pamiątki związane z Józefem Piłsudskim stały się wówczas rodzinnymi skarbami, nierzadko traktowanymi z pietyzmem należnym relikwiom Dzięki temu i my możemy je dziś oglądać. Ekspozycja prezentuje zbiory Muzeum Podlaskiego w Białymstoku. Rok Józefa Piłsudskiego Wystawa okolicznościowa w salach Muzeum Historycznego czynna do 3 września 2017 r. Wystawa plakatowa w przejściu podziemnym pod skrzyżowaniem al. J. Piłsudskiego i ul. H. Sienkiewicza czynna do 30 września 2017 r.

18 Rodząca się po zakończeniu drugiej wojny światowej Polska Rzeczpospolita Ludowa wypowiedziała wojnę pamięci o Józefie Piłsudskim. Z przestrzeni publicznej usuwano wszelkie ślady jego obecności próbując skazać Marszałka na zapomnienie. Pamiątki związane z Józefem Piłsudskim stały się wówczas rodzinnymi skarbami, nierzadko traktowanymi z pietyzmem należnym relikwiom Dzięki temu i my możemy je dziś oglądać. Ekspozycje prezentują zbiory Muzeum Podlaskiego w Białymstoku. Na co dzień i od święta. Portret białostoczan w latach 50. i 60. XX w. Wystawa czynna do 3 września 2017 r. Najnowsza wystawa Muzeum Historycznego poświęcona jest mieszkańcom Białegostoku lat 50-tych i 60-tych XX w. O zachodzących wówczas zmianach społecznych i kulturowych, uzewnętrzniających się często w modzie, opowiedziano za pomocą fotografii reporterskiej, ulicznej i rodzinnej. Z zaprezentowanych zdjęć odczytujemy ewolucję obyczajowości widoczną w domu rodzinnym, w miejscu pracy, szkole, wydarzeniach kulturalnych. Dopełnieniem ekspozycji jest pokaz galanterii i odzieży noszonej w tym okresie przez chcących być

19 trendy białostoczan. W ramach zwiedzania wystawy proponujemy uczniom przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów (oferta dla grup zorganizowanych) udział w specjalnych zajęciach edukacyjnych przybliżających treści wystawy oraz rozbudzających twórczość i wyobraźnię. Smaczki PRL-u Wystawa czynna do 3 września 2017 r. Skusisz się na coś słodkiego? A może potrzebujesz mydła, czy proszku do prania? Papierosy? Niewielki asortyment, jednolite etykiety i nieatrakcyjne opakowania produktów to zapomniany obraz oferty sklepów w PRL. Jakie marki wówczas królowały? Jakie towary uznawano za luksusowe? Wszystkiego dowiemy się, odwiedzając Muzeum Historyczne. Na wystawie prezentowana jest bogata kolekcja zachowanych etykiet, ale także oryginalne produkty, takie jak papierosy Klubowe i Sport czy pamiętny proszek Radion, który sam pierze Jeden dzień Józefa Piłsudskiego w Białymstoku Wystawa prezentowana na Rynku Kościuszki w dniach sierpnia 2017 r.

20 21 sierpnia 1921 r. dla mieszkańców Białegostoku był dniem wyjątkowym. Do miasta przybył Naczelnik Państwa Józef Piłsudski, bohater walk o odzyskanie niepodległości i twórca odrodzonej Polski. Wystawa jest fotoreportażem z przebiegu wizyty Marszałka, a jako komentarz została przytoczona, z zachowaniem pisowni, relacja zamieszczona w Dzienniku Białostockim z 23 sierpnia 1921 r. Zdjęcia do wystawy i towarzyszącego jej wydawnictwa udostępnione zostały przez Centralne Archiwum Wojskowe oraz Narodowe Archiwum Cyfrowe. Oba wydarzenia objęte zostały Honorowym Patronatem Prezydenta sfinansowane z budżetu miasta. Białegostoku i zostały 2012 Białostoccy Ewangelicy. Białystok na trasie Kolei Warszawsko Petersburskiej wystawa plenerowa czerwiec 2012 Złoty skarb z Sejn i inne znaleziska. Rękopiśmienne skarby Tatarów polskich.

21 maj 2012 r. Zabawy z Nauką. marzec 2012 r. Kartki bożonarodzeniowe. styczeń 2012 r Mennictwo Wileńskie. lipiec 2011 r. Meczety na Ziemiach Polski, Litwy i Białorusi. maj 2011 r Królewski Knyszyn. Starostwo knyszyńskie w XVI-XX w. czerwiec 2010 r. 90 lat Jagiellonii. W białostockiej kamienicy ekspozycja stała Białostocki salon artystyczny ekspozycja stała marzec 2010 r. 2009

22 Drukowane w Białymstoku. czerwiec 2009 r. Wojna po wojnie. Antysowiecki opór zbrojny na Litwie w latach kwiecień 2009 r. Fotografie oficera niemieckiego luty 2009 r I wojna światowa w Białymstoku. Historia prawdziwa. listopad 2008 r. Badania archeologiczne Muzeum Podlaskiego w Białymstoku w latach lipiec 2008 r. Rower, motor czy samochód? Czym jeździli białostoczanie. czerwiec 2008 r. Las wczoraj i dziś. luty 2008 r Wędrówki po Podlasiu w XVIII i XIX wieku. Przyroda w fotografii Marka Śleszyńskiego. maj 2007 r.

23 Nauki dawne i niedawne. luty 2007 r Z dziejów ulicy Warszawskiej. czerwiec 2006 r. Tatarzy, muzułmanie na ziemiach Rzeczypospolitej. marzec 2006 r. Lwów w naszej pamięci. styczeń 2006 r Harcerstwo niepokorne. listopad 2005 r. Wielokulturowość Puszczy Knyszyńskiej. wrzesień 2005 r. 65 rocznica zbrodni katyńskiej kwiecień 2005 r. Mongolia kraina przestrzeni luty 2005 r. Dekret o reformie rolnej po 60-ciu latach. Dokumenty i świadectwa z czasów wygnania luty 2005 r.

24 Cicha noc, święta noc grudzień 2005 r Od denara do euro październik 2004 r. Krasnoludki są na świecie maj 2004 r. Prezydent i jego miasto styczeń 2004 r Białostoccy Żydzi Historia i Pamięć lipiec 2003 r. Powojenna odbudowa Białegostoku kwiecień 2003 r. Przez Kraj Urianchajski kwiecień czerwiec 2003 r Z notatnika agitatora. Propaganda na usługach władzy ludowej w Polsce w latach listopad 2002 r.

25 Pamiętajmy o ogrodach maj 2002 r. Lata dwudzieste, lata trzydzieste kwiecień 2002 r Wynalazki w naszym domu grudzień 2001 r. Białystok makieta barokowego miasta czerwiec 2001 r. Papua Nowa Gwinea, Wyspa Rajskiego Ptaka czerwiec 2001 r. Obudził nas Rock and Roll luty 2001 r.