Muzeum Drogownictwa w Szczucinie cz. III

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Muzeum Drogownictwa w Szczucinie cz. III"

Piotr Szczepan Leszczyński
4 lat temu
Przeglądów:

Każda z maszyn zgromadzonych w muzeum ma swoją historię - wszystkie pracowały wcześniej przy budowie lub utrzymaniu dróg. Do części z nich podpinano konie, inne miały już silniki.

1 Każda z maszyn zgromadzonych w muzeum ma swoją historię - wszystkie pracowały wcześniej przy budowie lub utrzymaniu dróg. Do części z nich podpinano konie, inne miały już silniki. Wystawa ma uświadomić zwiedzającym jak dużo na przestrzeni lat w drogownictwie się zmieniło. Zapraszamy na spacer wśród maszyn eksponowanych na terenie przed Muzeum Drogownictwa w Szczucinie. Kafar, ustawiony na podeście symbolizującym barkę, służył do wbijania pali w dno rzeki. Jego głównym elementem jest baba ciężki tłok, który podnoszony do góry przez ciśnienie wytwarzane w kotle, gwałtownie opadał wbijając pal głębiej w podłoże. (fot ) Kotły parowe oznaczone były tabliczkami, na których zamieszczano nazwę, numer patentu, miejsce pochodzenia i wytwórcę. (fot ). Kotły służyły jedynie do wytwarzania pary, która z kolei była niezbędna do uruchamiania innych urządzeń lub naparzania betonu. Kotły do przewozu smoły mniejszy na dole ma palenisko, dzięki któremu można było podgrzać smołę. W większym kotle paleniska już nie ma, ogrzewało się go w inny sposób, np. palnikiem gazowym. (fot ) 1 / 10

2 Wózek, którym przewożono żwir, kamień czy cegły na budowę. (fot. 154) Kruszarka bębnowa w środku miała dwa wielkie wałki, które, w zależności od tego jak były ustawione, rozdrabniały kamień na określoną grubość. Wcześniej z kamieniołomu przywożono ogromne głazy, które pracownicy rozbijali ręcznie młotkami. (fot. 155, 156) 2 / 10

3 Ładowarka zasięrzutna na ciągniku gąsienicowym Mazur, której łyżka po załadowaniu była podnoszona ponad maszyną i opróżniana z przeciwnej strony ładowarki. (fot ) Pług wirnikowy, który nie tylko zgarniał śnieg na pobocze, ale dzięki zamontowanej z przodu dmuchawie odrzucał go dalej. (fot. 160, 161) Wiertnica słupowa do wykonywania odwiertów, np. w kamieniołomach. (fot. 162, 163) Walec spalinowy marki Skoda. (fot. 164) 3 / 10

4 Kocioł parowy, jedna z pierwszych odnowionych w muzeum maszyn. Ustawiony został na nawierzchni betonowej, ponieważ służył właśnie do parzenia betonu. (165, 166) Obok: betoniarka. ( ). Wciągarki mostowe (na oryginalnej, ściągniętej z drogi nawierzchni z klinkieru), czyli wózki, którymi można było poruszać się pod mostami. (fot ) Zabytkowe przęsło mostu Bayleya, przeznaczone do szybkiego składania. Wszystkie elementy są takie same, dzięki czemu można było go szybko złożyć i rozłożyć. Często był na wyposażeniu wojska. (fot ) 4 / 10

5 Rodzaj kotła parowego z kołem. ( ) Para powodowała obrót tego koła, które połączone pasem transmisyjnym z innym urządzeniem, umożliwiało jego pracę. W pobliżu ustawiono jedną z takich maszyn, tzw. klinkiernicę służącą do wyrobu cegły klinkierowej. (fot. 179,180) Walec Skoda, posiada elementy do zaczepienia innego sprzętu. (fot ) Spych ciągnik gąsiennicowy Mazur (podobnie jak w przypadku ładowarki zasięrzutnej), ale z innym osprzętem - tym razem do pchania z przodu. (fot ) 5 / 10

6 Zrywak, doczepiany do walca, służył do zniszczenia całej dotychczasowej nawierzchni, np. przy przebudowie. (fot ). Mniejszych używano do zerwania górnej części nawierzchni kamienia, warstwy smołowej. (fot ) Walec okołkowany (tzw. jeż, kolczatka) służył do zagęszczania gruntu, czyli wpychał kamienie w podłoże. (fot ) Skrapiarka, wielokrotnie przerabiana, gdyż sprzęt wykorzystywało się do samego końca i nie zawsze w tym samym celu. Maszyna ma m.in. dwa rodzaje kół. (fot ) 6 / 10

7 Smolarka, przerobiona najprawdopodobniej z beczkowozu. Obok mniejsza, 250-litrowa, z kotłem i beczką na smołę. (fot ) Walec konny żeliwny. (fot ) 7 / 10

8 Równiarka na nawierzchni z drągów drewnianych, służąca do profilowania podłoża czy wyrównywania nasypów. (fot ) Koła równiarki ustawiane były, zgodnie z potrzebą, pod różnymi kątami. Pług i dmuchawa do usuwania śniegu na nawierzchni drogi babilońskiej (sakralnej) z kamieni wapiennych. (fot ) Obok szczotki i pług drewniany na nawierzchni drogi kreteńskiej, które znajdują się na szczycie i kończą zewnętrzną ekspozycję. (fot. 212, 213) 8 / 10

9 *** Maszyny ustawione są przy alejce w kształcie muszli ślimaka idąc w górę cofamy się w czasie. Przy części eksponatów znajdują się gabloty, w których umieszczono przekrój nawierzchni z różnych okresów czasu. (fot ) Ponadto same eksponaty również są ustawione na nawierzchniach, których rodzaje zmieniają się, począwszy od asfaltu, przez kostkę betonową, drewnianą, bruk, kamienne, gruntowe itd. (fot ) W ten sposób można łatwo zaobserwować jak pod wpływem warunków atmosferycznych (deszcz, wysokie i niskie temperatury) zachowują się różne typy nawierzchni. 9 / 10

10 Ilona Hałucha 10 / 10 Powered by TCPDF (

Podobne dokumenty

Muzeum Drogownictwa w Szczucinie cz. II

Muzeum Drogownictwa w Szczucinie cz. II Człowiek i Praca to sala, która daje spojrzenie na drogownictwo przez pryzmat człowieka. Zostały tu zgromadzone pamiątki związane z ministrami, dyrektorami, wynalazcami oraz kierownikami i wykonawcami.