I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

Transkrypt

1 Analiza wyników egzaminu maturalnego wiosna poprawki Przedmiot: FIZYKA I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła) 1. Zestawienie wyników. Liczba uczniów zdających - LO 6 Zdało egzamin 4 % zdawalności (30 % i więcej) 66,66 % Średnie wyniki w oddziałach [%] Przystąpiło Uzyskało % sukcesu do egzaminu 30% i więcej 3a ,66% 3b 3c 3d 3e 3f Nr zada nia 2. Struktura zadań egzaminacyjnych. Wymagania ogólne Wymagania szczegółowe Uwagi ) Zdający wykorzystuje związki pomiędzy położeniem, prędkością i przyśpieszeniem w ruchu [ ] jednostajnie zmiennym do obliczania parametrów ruchu. 1.12) Zdający posługuje się pojęciem siły tarcia do wyjaśniania ruchu ciał. 1.4) Zdający wykorzystuje związki pomiędzy położeniem, prędkością i przyśpieszeniem w ruchu [ ] jednostajnie zmiennym do obliczania parametrów ruchu. 1.1) Zdający wykonuje działania na wektorach (dodawanie, [ ], rozkładanie na składowe). 1.8) Zdający wyjaśnia ruch ciał na podstawie drugiej zasady dynamiki Newtona. 1.9) Zdający stosuje trzecią zasadę dynamiki Newtona do opisu zachowania się ciał. 9.8) Zdający oblicza strumień indukcji magnetycznej przez powierzchnię. 9.8) Zdający oblicza strumień indukcji magnetycznej przez powierzchnię. 9.9) Zdający analizuje napięcie uzyskiwane na końcach przewodnika podczas jego ruchu w polu magnetycznym. 9.10) Zdający oblicza siłę elektromotoryczną powstającą w wyniku zjawiska indukcji elektromagnetycznej. 1.12) (G) Zdający opisuje wpływ oporów ruchu na poruszające się ciała.

2 wyniku obliczeń, krytycznie analizuje realność otrzymanego wyniku. 1.8) Zdający wyjaśnia ruch ciał na podstawie drugiej zasady dynamiki Newtona. 1.12) (G) Zdający opisuje wpływ oporów ruchu na poruszające się ciała. 1.4) Zdający wykorzystuje związki pomiędzy położeniem, prędkością i przyśpieszeniem w ruchu [ ] jednostajnie zmiennym do obliczania parametrów ruchu. 2.9) Zdający uwzględnia energię kinetyczną ruchu obrotowego w bilansie energii. 1.6) (P) Zdający [ ] opisuje ruch sztucznych satelitów wokół Ziemi [ ]. 1.6) (P) Zdający posługuje się pojęciem [ ] satelity geostacjonarnego; opisuje ruch sztucznych satelitów wokół Ziemi (jakościowo), wskazuje siłę grawitacji jako siłę dośrodkową. 4.7) Zdający oblicza okres ruchu satelitów (bez napędu) wokół Ziemi. 1.4) (G) Zdający opisuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki Newtona. 4.2) (G) Zdający opisuje jakościowo oddziaływanie ładunków jednoimiennych i różnoimiennych. 1.13) Zdający składa i rozkłada siły działające wzdłuż prostych nierównoległych. 1.9) (G) Zdający posługuje się pojęciem siły ciężkości. 4.2) (G) Zdający opisuje jakościowo oddziaływanie ładunków jednoimiennych i różnoimiennych. 7.2) (G) Zdający wyjaśnia powstawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prostoliniowego rozchodzenia się światła w ośrodku jednorodnym. 3.6) (G) Zdający posługuje się pojęciem ciśnienia (w tym ciśnienia hydrostatycznego [ ]). 3.7) (G) Zdający formułuje prawo Pascala i podaje przykłady jego zastosowania. 3.6) (G) Zdający posługuje się pojęciem ciśnienia (w tym ciśnienia hydrostatycznego [ ]). 3.7) (G) Zdający formułuje prawo Pascala i podaje przykłady jego zastosowania. 2.10) (G) Zdający posługuje się pojęciem ciepła właściwego, ciepła topnienia i ciepła parowania. 5.12) Zdający wykorzystuje pojęcie ciepła właściwego oraz ciepła przemiany fazowej w analizie bilansu cieplnego. wyniku obliczeń, krytycznie analizuje realność otrzymanego wyniku. 6.10) Zdający opisuje zjawisko interferencji, wyznacza długość fali na podstawie obrazu interferencyjnego. 10.6) Zdający stosuje prawa odbicia i załamania fal do wyznaczenia biegu promieni w pobliżu granicy dwóch ośrodków. 7.11) (G) Zdający podaje przybliżoną wartość prędkości światła w próżni; wskazuje prędkość światła jako maksymalną prędkość przepływu informacji. 6.8) Zdający stosuje w obliczeniach związek między parametrami fali: długością, częstotliwością, okresem, prędkością.

3 fizycznych i matematycznych do opisu 17.1 II. Analiza tekstów popularnonaukowych i ocena ich treści II. Analiza tekstów popularnonaukowych i ocena ich treści. 10.8) Zdający [ ] wyjaśnia konstrukcje tworzenia obrazów rzeczywistych [ ] otrzymywane za pomocą soczewek skupiających i rozpraszających. 10.9) Zdający [ ] wyznacza położenie i powiększenie otrzymanych obrazów. 2.2) Zdający rozróżnia pojęcia: masa i moment bezwładności. 5.1) (G) Zdający nazywa bieguny magnetyczne magnesów trwałych i opisuje charakter oddziaływania między nimi. 5.4) (G) Zdający opisuje działanie przewodnika z prądem na igłę magnetyczną. 5.5) (G) Zdający opisuje działanie elektromagnesu [ ]. 9.1) Zdający szkicuje przebieg linii pola magnetycznego w pobliżu [ ] przewodników z prądem (przewodnik liniowy, pętla, zwojnica). 9.2) Zdający oblicza wektor indukcji magnetycznej wytworzonej przez przewodniki z prądem ([ ] pętla, zwojnica). wyniku obliczeń, krytycznie analizuje realność otrzymanego wyniku. 12.7) Zdający [ ] krytycznie analizuje realność otrzymanego wyniku. 12.6) Zdający opisuje podstawowe zasady niepewności pomiaru ([ ] obliczanie niepewności względnej [ ]). 9.2) Zdający oblicza wektor indukcji magnetycznej wytworzonej przez przewodniki z prądem ([ ] pętla, zwojnica). 12.7) Zdający [ ] krytycznie analizuje realność otrzymanego wyniku. 4.7) (G) Zdający posługuje się pojęciem natężenia prądu elektrycznego. wyniku obliczeń [ ]. 7.1) Zdający wykorzystuje prawo Coulomba [ ]. 1.8) Zdający wyjaśnia ruch ciał na podstawie drugiej zasady dynamiki Newtona. 1.9) Zdający stosuje trzecią zasadę dynamiki Newtona do opisu zachowania się ciał. 1.10) Zdający wykorzystuje zasadę zachowania pędu [ ]. 3.2) Zdający oblicza wartość energii kinetycznej [ ]. 3.1) (P) Zdający posługuje się pojęciami pierwiastek, jądro atomowe, izotop [ ] podaje skład jądra atomowego na podstawie liczby masowej i atomowej. 3.5) (P) Zdający opisuje reakcje jądrowe, stosując zasadę zachowania liczby nukleonów [ ]. 3.4) (P) Zdający opisuje rozpad izotopu promieniotwórczego, posługując się pojęciem czasu połowicznego rozpadu; rysuje wykres zależności liczby jąder, które uległy rozpadowi od czasu [ ]. 12.4) Zdający interpoluje, ocenia orientacyjnie wartość pośrednią (interpolowaną) między danymi [ ] także za pomocą wykresu. 2.5) (P) Zdający interpretuje zasadę zachowania energii przy przejściach elektronu między poziomami energetycznymi w atomie z udziałem fotonu. 11.1) Zdający opisuje założenia kwantowego modelu światła. 7.10) (G) Zdający opisuje światło białe jako mieszaninę barw, a światło lasera jako światło

4 jednobarwne. 11.1) Zdający opisuje założenia kwantowego modelu światła. 11.3) Zdający stosuje zasadę zachowania energii do wyznaczania częstotliwości promieniowania emitowanego i absorbowanego przez atomy. 1.2) (P) Zdający [ ] wskazuje przykłady sił pełniących rolę siły dośrodkowej. 2.3) (P) Zdający opisuje budowę atomu wodoru, stan podstawowy i stany wzbudzone.

5 3. Poziom wykonania zadań a) I LO (nowa formuła) Numer Łatwość zadań - wynik zadania Szkoła Klasa 3a Klasa 3b Klasa 3c Klasa 3d Klasa 3e Klasa 3f 1.1 0,92 0, ,50 0, ,33 0, ,33 0, ,50 0, ,00 0, ,17 0, ,00 0, ,67 0, ,67 0, ,67 0, ,33 0, ,17 0, ,17 0, ,33 0, ,00 1,00 8 0,50 0, ,00 0, ,33 0, ,50 0, ,50 0, ,17 0, ,33 0, ,17 0, ,00 1, ,42 0, ,17 0, ,00 0, ,00 0, ,50 0, ,33 0, ,17 0, ,17 0, ,58 0, ,50 0, ,83 0, ,50 0, ,33 0, ,33 0,33 Wskaźnik 0-0,19 0,20-0,49 0,50-0,69 0,70-0,89 0,90-1,00 łatwości Interpretacja zadania bardzo trudne trudne umiarkowanie trudne łatwe bardzo łatwe Numer zadania 3.1, 3.2, 3.3, 6.1, 6.2, 9.1, 11.2, 12.2, 14.2, 1.3, 2.1, 5.2, 7.1, 9.2, 12.1, 14.1, 15, 17.4, 1.2, 2.2, 4.1, 4.2, 5.1, 8, 10, 11.1, 14.5, 16.3, , 7.2, 13,

6 14.3, 14.4, 16.1, 16.2, , 17.3 Liczba zadań Liczba punktów Wnioski wynikające z analizy wyników uzyskanych przez zdających w związku z realizacją zadań. Arkusz egzaminacyjny z fizyki zawierał 39 zadań 18 zamkniętych i 21 otwartych. Test okazał się dla naszych uczniów trudny. Średni wynik w szkole, to 23,67 pkt. (39,44%), co odpowiada 5 staninie (55 centyli) Najniższy wynik 9 pkt. (15%) a najwyższy 41 pkt.(68,33%). Średni wynik w kraju to 40%, w województwie warmińsko mazurskim 40% a w powiecie działdowskim 31,1%. Zadania, które sprawiły problemy naszym uczniom sprawiały też problemy wszystkim zdającym w kraju. Zadania dotyczyły elektromagnetyzmu związanego z indukcją elektromagnetyczną, własnościami pola magnetycznego i zachowaniem się ciał w polu magnetycznym. Zadania dotyczące SEM prądnicy. Problemy sprawiały też zadania z działu hydrostatyka omawianego w gimnazjum. Tu problem sprawiało posługiwanie się pojęciem ciśnienia hydrostatycznego oraz stosowanie prawa Pascala. 5. Program doskonaląco-naprawczy L.p. Cele główne i cele szczegółowe Forma zajęć Termin Metoda oceny sukcesu 1 Zdający oblicza strumień indukcji magnetycznej przez powierzchnię. Zdający analizuje napięcie uzyskiwane na końcach przewodnika podczas jego ruchu w polu magnetycznym. Zdający oblicza siłę elektromotoryczną powstającą w wyniku zjawiska indukcji elektromagnetycznej. 2 (G) Zdający posługuje się pojęciem ciśnienia (w tym ciśnienia hydrostatycznego. Zdający formułuje prawo Pascala i podaje przykłady jego zastosowania. 3 Zdający krytycznie analizuje realność otrzymanego wyniku. Zdający opisuje podstawowe zasady niepewności pomiaru (obliczanie niepewności względnej). Lekcje, fakultety Lekcje, fakultety Lekcje, fakultety Cały rok szkolny Cały rok szkolny Cały rok szkolny Prace klasowe, sprawdziany, próbne egzaminy maturalne Prace klasowe, sprawdziany, próbne egzaminy maturalne Prace klasowe, sprawdziany, próbne egzaminy maturalne