PROJEKT REZOLUCJI. PL Zjednoczona w różnorodności PL. Parlament Europejski B8-0141/

Transkrypt

1 Parlament Europejski Dokument z posiedzenia B8-0141/ PROJEKT REZOLUCJI złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu w sprawie sytuacji w Syrii (2018/2626(RSP)) Fabio Massimo Castaldo, Isabella Adinolfi w imieniu grupy EFDD RE\ docx PE v01-00 Zjednoczona w różnorodności

2 B8-0141/2018 Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Syrii (2018/2626(RSP)) Parlament Europejski, uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Mogherini i komisarza Stylianidesa z dnia 6 marca 2018 r. w sprawie sytuacji we wschodniej Ghucie i innych częściach Syrii, uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel w sprawie Syrii wydane w imieniu UE w dniu 23 lutego 2018 r.: Należy natychmiast powstrzymać masakrę we wschodniej Ghucie, uwzględniając najnowsze sprawozdanie powołanej przez ONZ Niezależnej Międzynarodowej Komisji Dochodzeniowej do spraw Syryjskiej Republiki Arabskiej, uwzględniając posiedzenie Rady do Spraw Zagranicznych w dniu 26 lutego 2018 r., uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel w sprawie Syrii wydane w imieniu UE w dniu 21 grudnia 2017 r., uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel w sprawie Syrii wydane w imieniu UE w dniu 24 listopada 2017 r. dotyczące dochodzenia w sprawie użycia broni chemicznej w Syrii, uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel Mogherini wygłoszone na sesji plenarnej w dniu 6 lutego 2018 r. w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Turcji oraz sytuacji w Afrin w Syrii, uwzględniając strategię UE w sprawie Syrii, uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Syrii, uwzględniając konwencje genewskie z 1949 r. i protokoły dodatkowe do nich, uwzględniając stosowne rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ, w tym rezolucje nr 2401 (2018) i 2254 (2015), uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu, A. mając na uwadze, że po ośmiu latach konfliktu sytuacja w Syrii nadal się pogarsza, pomimo formalnej klęski Państwa Islamskiego; mając na uwadze, że w ostatnich miesiącach miało miejsce wiele szczególnie niepokojących zdarzeń, zwłaszcza we wschodniej Ghucie, Afrinie i Idlibie; B. mając na uwadze, że wschodnia Ghuta, przedmieście stolicy Syrii Damaszku, w którym mieszka prawie osób i które jest w większości kontrolowane przez siły PE v /7 RE\ docx

3 rebelianckie, w ostatnich tygodniach było celem oblężenia i okrutnej ofensywy sił rządowych prezydenta Baszara Asada, w wyniku których zginęło ponad 800 osób, a tysiące odniosło rany; mając na uwadze, że podczas tych ataków rząd Asada prawdopodobnie używał broni chemicznej, ponieważ wielu pacjentów leczonych w szpitalu wspieranym przez fundację Syrian American Medical Society (SAMS) cierpiało z powodu objawów wskazujących na narażenie na związki chemiczne; mając na uwadze, że Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) niezwłocznie wszczęła dochodzenie w sprawie tych ataków; C. mając na uwadze, że w dniu 25 lutego 2018 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ jednogłośnie przyjęła rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2401 w sprawie sytuacji humanitarnej w Syrii, wzywając do natychmiastowego zakończenia walk i ustanowienia humanitarnego rozejmu trwającego co najmniej 30 dni w celu bezpiecznego dostarczenia pomocy humanitarnej bez przeszkód i przeprowadzenia ewakuacji ludności cywilnej w pilnych przypadkach medycznych; mając na uwadze, że prezydent Rosji Władimir Putin zaapelował o codzienną pięciogodzinną przerwę w działaniach wojennych na oblężonych obszarach; D. mając na uwadze, że ugrupowania zbrojne we wschodniej Ghucie zobowiązały się wobec Rady Bezpieczeństwa ONZ do przestrzegania rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2401 i zaakceptowania zawieszenia broni, podczas gdy po drugiej stronie rząd Asada nie podjął takiego zobowiązania; mając na uwadze, że jak dotąd nie poczyniono żadnych postępów w realizacji zawieszenia broni, ponieważ rząd Asada kontynuuje ofensywę, co stanowi rażące pogwałcenie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2401; E. mając na uwadze, że w poniedziałek 5 marca 2018 r., po raz pierwszy od 14 lutego 2018 r., zezwolono na wjazd do wschodniej Ghuty konwoju humanitarnego wyczarterowanego przez ONZ (we współpracy z Komitetem Czerwonego Krzyża i Syryjskim Arabskim Czerwonym Półksiężycem); mając na uwadze, że pomimo udzielenia zgody część środków medycznych i zdrowotnych, które miały być dostarczone, została zarekwirowana przez władze syryjskie, a utrzymujący się ostrzał przez siły rządowe uniemożliwił dostarczenie środków, ponieważ nie można było rozładować bardzo potrzebnych środków humanitarnych z 15 spośród 46 ciężarówek konwoju; mając na uwadze, że ONZ i jej partnerzy byli w związku z tym zmuszeni do pilnej ewakuacji swojego personelu humanitarnego; F. mając na uwadze, że działania Asada we wschodniej Ghucie są ostatnim przykładem strategii stosowanej już w innych rejonach Syrii, polegającej na dokonywaniu zmasowanych ataków na obszary kontrolowane przez siły opozycyjne w celu uniemożliwienia życia ludności cywilnej poprzez niszczenie szpitali, szkół, meczetów i infrastruktury publicznej, tak by rebelianci tracili wolę walki lub zdolność do jej kontynuowania oraz aby zachęcić ludność cywilną do współpracy z rządem; G. mając na uwadze, że w tym samym czasie ponownie doszło do eskalacji przemocy w prowincji Idlib, gdzie rząd Asada i Rosja nasilają bombardowania, a także do walk między różnymi stronami konfliktu, co doprowadziło do katastrofy humanitarnej i kolejnego gwałtownego wzrostu wysiedleń wewnętrznych obejmujących według doniesień ponad osób uciekających przed walkami; RE\ docx 3/7 PE v01-00

4 H. mając na uwadze, że Turcja ogłosiła, iż utworzy obozy w celu osiedlenia syryjskich uchodźców w dziewięciu lokalizacjach w okolicy Idlibu i Afrinu w Syrii, a także w położonym dalej na wschód rejonie, który Ankara kontroluje na północy Syrii; I. mając na uwadze, że w dniu 20 stycznia 2018 r. Turcja rozpoczęła operację Gałązka oliwna, której celem byli Kurdowie i Demokratyczne Siły Syrii, na czele których stoją kurdyjskie Powszechne Jednostki Obrony (YPG), w dystrykcie Afrin; mając na uwadze, że według Syryjskiego Obserwatorium Praw Człowieka co najmniej 149 cywilów zginęło w bombardowaniach i ostrzałach dokonanych przez siły tureckie, a setki zostało rannych; J. mając na uwadze, że turecka operacja w Syrii doprowadziła do wysiedlenia dziesiątków tysięcy mieszkańców kontrolowanej przez Kurdów enklawy Afrin oraz do pojawienia się niepokojących doniesień o ofiarach śmiertelnych wśród ludności cywilnej, torturach i okaleczeniach w Afrinie; mając na uwadze, że na dzień 4 marca 2018 r. zajętych zostało 100 z 306 wiosek w Afrinie, a oświadczenia tureckiego prezydenta Recepa Tayyipa Erdogana wskazują na wyraźny zamiar Turcji, aby kontynuować ofensywę i wkroczyć do centralnej strefy Afrinu; mając na uwadze, że od czasu przyjęcia rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2401 tureckie siły zbrojne podobno zintensyfikowały ataki w Afrinie; K. mając na uwadze, że prowadzone pod auspicjami ONZ rozmowy w Genewie znajdują się w impasie, a uzgodnione w ramach procesu z Astany strefy deeskalacji nie zostały utworzone; mając na uwadze, że wiarygodne porozumienie polityczne osiągnięte w wyniku wewnątrzsyryjskich rozmów pod auspicjami ONZ pozostaje jedyną szansą na pokojową przyszłość w Syrii; L. mając na uwadze, że Rada Bezpieczeństwa ONZ nie zdołała przedłużyć w listopadzie 2017 r. wspólnego mechanizmu śledczego ONZ-OPCW w następstwie weta Rosji, która z kolei zaproponowała w styczniu własną rezolucję w sprawie wszczęcia dochodzenia w sprawie użycia broni chemicznej, której nie poddała pod głosowanie; M. mając na uwadze, że obecnie 257 osób i 67 podmiotów w Syrii jest objętych europejskimi sankcjami; mając na uwadze, że obowiązują one do dnia 1 czerwca 2018 r.; N. mając na uwadze, że w dniach kwietnia 2018 r. w Brukseli odbędzie się druga konferencja ministerialna w sprawie wspierania przyszłości Syrii i regionu (konferencja Bruksela 2); mając na uwadze, że podczas konferencji brukselskiej w 2017 r. podjęte zostały zobowiązania o znaczeniu historycznym o wartości 5,6 mld EUR; mając na uwadze, że dwie trzecie tych zobowiązań podjętych zostało przez UE i państwa członkowskie; O. mając na uwadze, że UE i państwa członkowskie są głównymi darczyńcami międzynarodowej reakcji na kryzys syryjski, a od początku konfliktu uruchomiły one wspólnie ponad 10 mld EUR na pomoc humanitarną, rozwojową, gospodarczą i stabilizacyjną dla Syryjczyków w Syrii i krajach sąsiadujących; 1. wyraża głębokie zaniepokojenie dalszym pogarszaniem się sytuacji w Syrii, a zwłaszcza PE v /7 RE\ docx

5 gwałtownym wzrostem przemocy w wielu częściach kraju, tak jak w przypadku wschodniej Ghuty, Afrinu i Idlibu, stanowiących najnowsze epizody ośmioletniego konfliktu, którego skutki to ponad 400 tys. zabitych, ponad sześć milionów osób wewnętrznie przesiedlonych i pięć milionów uchodźców; 2. z zadowoleniem przyjmuje jednogłośne przyjęcie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2401 jako istotny krok w kierunku dostarczenia tak bardzo potrzebnej pomocy humanitarnej, ale ubolewa, że pomimo wezwań do natychmiastowego zawieszenia broni nadal trwają starcia we wschodniej Ghucie, jak również w Afrinie i innych częściach Syrii; stanowczo potępia trwającą ofensywę rządu Asada we wschodniej Ghucie, która stanowi całkowite naruszenie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2401, oraz nielegalną interwencję Turcji w północnej Syrii; 3. wzywa wszystkie strony do bezzwłocznego pełnego wdrożenia rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2401 oraz do zapewnienia konwojom humanitarnym bezpiecznego i niezakłóconego dostępu, zwłaszcza na oblężonych obszarach, a także do zapewnienia wszystkim potrzebującym dostaw podstawowych środków, w tym środków medycznych i zdrowotnych, zgodnie z zasadą neutralności pomocy humanitarnej; 4. przypomina wszystkim stronom konfliktu o ich zobowiązaniu na mocy międzynarodowego prawa humanitarnego i dotyczącego praw człowieka do stałej ochrony ludności cywilnej i infrastruktury cywilnej oraz o podstawowej odpowiedzialności za zapewnienie niezbędnej ochrony wszystkich organizacji humanitarnych, personelu, obiektów i innych środków pomocy; zdecydowanie potępia jakiekolwiek stosowanie taktyki oblężenia, która powoduje głodowanie syryjskiej ludności cywilnej i uniemożliwia dostęp pomocy humanitarnej, a także potępia celowe ataki na szpitale i inną infrastrukturę cywilną; wzywa rząd Asada do natychmiastowego wstrzymania ofensywy we wschodniej Ghucie, zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2401, oraz do umożliwienia pełnego dostępu do konwojów humanitarnych bez blokowania, ograniczania lub opóźniania ich, jak miało to miejsce w przypadku konwoju ONZ w dniu 5 marca 2018 r.; 5. z zadowoleniem przyjmuje dochodzenie OPCW w sprawie domniemanego użycia broni chemicznej we wschodniej Ghucie; wyraża ubolewanie z powodu nieprzedłużenia w listopadzie 2017 r. wspólnego mechanizmu śledczego i wzywa wszystkie strony Rady Bezpieczeństwa ONZ do osiągnięcia porozumienia w sprawie ustanowienia nowego niezależnego mechanizmu śledczego, który mógłby działać w sposób bezstronny, niezależny i profesjonalny; przyjmuje do wiadomości francuską inicjatywę na rzecz Międzynarodowego partnerstwa przeciw bezkarności za stosowanie broni chemicznej ; zdecydowanie potępia wszelkie przypadki użycia broni chemicznej; 6. potwierdza, że jedynym sposobem zakończenia konfliktu jest rozwiązanie polityczne w ramach prowadzonego pod przewodnictwem ONZ procesu genewskiego i zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2254; wzywa specjalnego wysłannika ONZ ds. Syrii Staffana de Misturę do podwojenia wysiłków na rzecz wznowienia rozmów, które obecnie znajdują się w impasie; uważa, że rozmowy z Astany mogą ułatwić postęp w trwających rozmowach stron syryjskich w Genewie, zauważa jednak, że w nigdy nie utworzono uzgodnionych w Astanie we wrześniu 2017 r. stref deeskalacji; RE\ docx 5/7 PE v01-00

6 7. wzywa trzech gwarantów procesu z Astany dotyczącego Syrii do podjęcia wszelkich niezbędnych kroków w celu zapewnienia skutecznych działań następczych w związku z utworzeniem stref deeskalacji zgodnie z ustaleniami podjętymi w rozmowach z Astany oraz do ułatwienia realizacji zawieszenia broni przewidzianego w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2401; wzywa ponadto podmioty międzynarodowe i regionalne do działania w dobrej wierze i dołożenia wszelkich starań, by ułatwić polityczne rozwiązanie konfliktu bez podejmowania inicjatyw, które mogłyby zaszkodzić tej perspektywie; 8. wzywa Turcję do przestrzegania rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2401 i natychmiastowego zastosowania się do 30-dniowego zawieszenia broni przewidzianego w rezolucji w celu trwałego wstrzymania jej nielegalnej ofensywy w Afrinie i na innych terytoriach syryjskich; wzywa wspólnotę międzynarodową do wywarcia w związku z tym presji na prezydenta Erdogana, ponieważ operacja Gałązka oliwna nie ma ważnej podstawy prawnej, a jej prawdziwym celem geostrategicznym nie jest walka z terroryzmem czy obrona granicy tureckiej, lecz uniemożliwienie utworzenia de facto niezależnego państwa kurdyjskiego w północnej Syrii; 9. jest zszokowany raportem komisji dochodzeniowej ONZ ds. Syrii, który stanowi zapis gwałtownego wzrostu przemocy między lipcem 2017 r. a styczniem 2018 r.; w najbardziej zdecydowanych słowach potępia systematyczne naruszenia popełniane w Syrii przez rząd Asada i inne strony oraz podziela obawy zawarte w raporcie dotyczące braku odpowiedzialności i całkowitej bezkarności sprawców zbrodni i naruszeń popełnionych przez wszystkie strony konfliktu, w tym za domniemane użycie broni chemicznej; wzywa Radę Europejską i państwa członkowskie do dołożenia wszelkich starań i wykorzystania wszelkich dostępnych środków w celu zapewnienia, że nie będzie miejsca na bezkarność oraz że osoby odpowiedzialne za zbrodnie wojenne, łamanie praw człowieka i pogwałcenia międzynarodowego prawa humanitarnego zostaną pociągnięte do odpowiedzialności i odpowiednio ukarane; 10. przypomina rządowi Asada i innym stronom, że nawet w toku walki z terroryzmem nie ma uzasadnienia dla zbiorowego karania ludności cywilnej poprzez oblężenia, głód, masowe bombardowania i ostrzeliwanie oraz odmowę pomocy medycznej i humanitarnej, oraz że takie działania mogą zostać uznane za zbrodnie wojenne; wzywa społeczność międzynarodową do poparcia, i sam udziela takowego, rozpoczęcia przez ONZ niezależnych dochodzeń w sprawie naruszeń popełnionych we wschodniej Ghucie, Afrinie i Idlibie; 11. z zadowoleniem przyjmuje organizowaną przez UE konferencję Bruksela 2, która odbędzie się w dniach kwietnia, jako ważny krok na drodze do postawienia konfliktu w Syrii na pierwszym miejscu międzynarodowego programu działań; podkreśla, że celem konferencji jest wyrażenie politycznego poparcia dla procesu genewskiego i perspektywy pojednania w Syrii oraz wsparcie gospodarcze Syryjczyków w potrzebie, a także krajów przyjmujących syryjskich uchodźców; 12. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz wszystkim stronom zaangażowanym w ten PE v /7 RE\ docx

7 konflikt, oraz do dopilnowania, by rezolucja została przetłumaczona na język arabski. RE\ docx 7/7 PE v01-00