Lawenda (Lavendula officinalis)

Transkrypt

1 Lucerna siewna (Medicago sativa) Roślina bogata w zielony barwnik chlorofilu zawiera liczne witaminy A, B1,B6,C,P,K1 i E, makroelementy - żelazo, wapń, magnez, mangan, sód, potas, fosfor i krzem oraz niezbędne dla organizmu aminokwasy. Jej bogata wartość odżywcza powoduje, że nazywana jest matką wszystkich pokarmów. Saponiny z łodyg i liści obniżają poziom cholesterolu bez zmiany poziomu cholesterolu frakcji HDL, obniżają jelitową absorbcje cholesterolu, podwyższają wydzielanie naturalnych steroidów i kwasów żółciowych, chronią przed arteriosklerozą i pobudzają regresję miażdżycy. Skrzyp zimowy (Eguisetum hyemale) Ta jedna z najstarszych roślin na naszej planecie została oficjalnie uznana przez Farmakopeę Polską jak i Niemiecką za wartościową roślinę zielarską. Jest rośliną wieloletnią o bogatej zawartości związków mineralnych, szczególnie krzemu i wapnia. Duża zawartość łatwo absorbowanego krzemu w skrzypie wyjaśnia jego znaczenie w tradycyjnym leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i schorzeń tkanki łącznej pomaga w leczeniu chorób wrzodowych i przyspiesza proces gojenia ran. Skrzyp przyczynia się również do zwiększonej absorpcji wapnia przez nasz organizm. Aleos prawdziwy (Aloe vera) Spośród około 260 gatunków aloesu, aż 29 uznano za lecznicze, w tym aloes prawdziwy - Aloe vera - zawsze zielona roślina występująca od Afryki Południowej po Morze Czerwone, masowo uprawiana na Antylach, Tajwanie, w Ameryce i w Australii. Aloe Vera Gel - to czysty miąższ liści aloesu, bez zawartości niewskazanych frakcji "oleinowych" znajdujących się w naskórku, uzyskany z roślin co najmniej trzyletnich. Zawiera polisacharydy, kwasy organiczne, witaminy, aminokwasy (20 z 22 aminokwasów potrzebnych człowiekowi!], enzymy roślinne oraz sód, potas mangan i wapń. Substancje dobrze rozpuszczają się w wodzie, są termostabilne, nie podlegające inaktywacji w kwaśnym środowisku żołądka. Ich działanie powoduje podwyższenie sprawności biologicznej organizmu, nel aloesowy zawiera również "acemannan". Związek ten okazał się i mmunostymulatorem aktywującym makrofagi. Miąższ aloesowy zawiera zespół silnie stymulujących substancji, które w praktyce podnoszą barierę immunologiczną, promując działanie prozdrowotne. Lawenda (Lavendula officinalis) Ma bardzo korzystny wpływ na układ nerwowy. Jest świetnym adaptogenem - wykazuje pobudzające działanie w przypadkach wyczerpania ale także działanie uspokajające w sytuacjach stresowych. Monografie zawarte w Farmakopei Polskiej i Komisji E (organ Federalnego Urzędu Zdrowia Niemiec podają bardzo szerokie zakresy stosowania kwiatu lawendy wewnętrznie: w zaburzeniach samopoczucia, w stanach niepokoju, w zaburzeniach snu, podczas nerwowych podrażnień żołądka, w zespole Roemhelda, we wzdęciach oraz nerwowych dolegliwościach jelitowych.

2 Męczennica cielista (Passiflora incarnata) Kwiaty męczennicy są osadzone pojedynczo lub zebrane w grona w kątach liści. Poszczególne części kwiatu przypominają jakoby narzędzie męki Chrystusa i stąd nazwa - męczennica (z łaciny passio - cierpienie, flos - kwiat). Część nadziemna tej rośliny jest powszechnie wykorzystywana do relaksacji. Obniża poziom stresu. Zwalcza uczucie strachu. Pomaga na bezsenność. Łagodzi dolegliwości psychiczne związane z dojrzewaniem, ciążą i menopauzą. Jej uspokajające i relaksujące działanie jest wykorzystywane w leczeniu astmy oskrzelowej. Żeń-szeń syberyjski (Eleutherococcus senticocus) Szukając środka, który mógłby zastąpić żeń-szeń naukowcy rosyjscy na nowo odkryli na początku lat sześćdziesiątych rozpowszechniony na Syberii krzew gatunku Eleutherococcus senticocus, należący również do rodziny Araliaceae i stosowanego od wieków analogicznie jak żeń-szeń koreański jako "środek przeciwstresowy i ogólnie wzmacniający". Część składników znacznie różni się od ginsenozydów zawartych w żeńszeniu koreańskim. Substancjami aktywnymi są pochodne fenylpropanu (eleuterozydy) oraz polisacharydy. Korzeń tej rośliny usuwa zmęczenie i wyczerpanie oraz poprawia samopoczucie. Działanie adaptogenne (wykazuje pobudzające działanie w przypadkach wyczerpania ale także działanie uspokajające w sytuacjach stresowych! związków aktywnych ujawnia się poprzez korzystny wpływ na funkcję wątroby, metabolizm węglowodanów oraz regulację temperatury i ciśnienia krwi, regulując i wzmacniając funkcje układu sercowo naczyniowego. Dzika róża (Rosa canina) Dzika róża nie tylko upiększa krajobraz, ale i leczy - w jej owocach znajdują się wielkie ilości witaminy C. Owoce są ogólnie znane: owalne, rzadziej kuliste, koralowo pomarańczowe. Owoce zbiera się, gdy są całkowicie dojrzałe, ale jeszcze twarde. Dzika róża zawiera dużo prowitamin A, witaminę E, Bl, B2 i K. Owoce uznawane są za wzmacniające i pomocne w leczeniu między innymi szkorbutu (gnilca), chorób zakaźnych, przeziębień, zapalenia wątroby oraz nieżytów przewodu pokarmowego. Cierniopląt guarany (Paullinia cupana) Guarana pełni znaczącą role w kulturze społecznej i medycznej Indian znad Amazonki. Nasiona guarany są przez nich używane od kilkuset lat jako środek ogólnie tonizujący. Kora guarany stanowi doskonały środek tonizujący dla układu nerwowego i mięśni, obniża stany napięcia nerwowego i mięśniowego. Reguluje również krążenie krwi i obniża poziom cholesterolu.

3 Drzewo cynamonowe (Cinnamonum spp.) Rośnie na Cejlonie, w Chinach na Jawie oraz w wielu krajach tropikalnych. Według wielu tradycyjnych chińskich szkół medycznych drzewo cynamonowe utrzymuje harmonię elementów Jang i Jin. Cynamon sprzyja regulacji poziomu cukru we krwi przez podwyższenie zdolności insuliny do metabolizowania cukru. Według Farmakopei! Europejskiej kora drzewa cynamonowego znacznie wpływa na poprawę apetytu. Kardamon malborski (Elettaria cardamomum) Roślina pochodząca z Indii i Sri Lanki hodowana jest również w innych regionach Azji. Od dawna używana jako przyprawa. W medycynie azjatyckiej jest stosowany w terapii schorzeń górnych dróg oddechowych i w dolegliwościach żołądkowych. Stwierdzono również właściwości żółciopędne kardamonu. Kardamon również pobudza apetyt i reguluje funkcje układu trawiennego. Koniczyna łąkowa (Trifolium pratense) Czerwona koniczyna zawiera grupę związków biologicznie czynnych zwanych izoflawonami (antyoksydanty, zapobiegajgce starzeniu i degeneracji komórek), m.in. genisteinę i biochaninę. Koniczyna ma działanie przeciwnowotworowe, działa jako naturalny antybiotyk. Jest zalecana przy zwalczaniu infekcji i stanów zapalnych dróg oddechowych, układu pokarmowego, wątroby i nerek. Chrzęścica kędzierzawa (Chondrus crispus) Badania kliniczne wykazały, że wyciągi z wodorostów Chondrus crispus łagodzą wrzody żołądkowe i dwunastnicze. Wysoka zawartość śluzu przyczynia się do gojenia wrzodów oraz łagodzenia dolegliwości trawiennych przez m.in. zobojętnianie kwasów w żołądku. Wodorosty zawierają dużą zawartość protein i jodków korzystnie wpływających na nasz organizm.

4 Rdest wielokwiatowy (Polygonum multiflorum) Roślina znana i ceniona szczególnie w krajach Azjatyckich przez całe pokolenia. Używany jest jako środek tonizujących w Chinach i innych krajach wschodnich. Działa wzmacniająco na czynność nerek i wątroby. Zmniejsza poziom cholesterolu. Opóźnia procesy starzenia, zwiększa płodność i reguluje układ krążenia. U osób, którym podawano rdest badania wykazały znaczące zwiększenie dysmutazy ponad-tlenkowej. Dysmutaza ponadtlenkowa jest silnym naturalnym przeciwutleniaczem i zmiataczem rodników o udowodnionej skuteczności. Lukrecja (Glycyrrhiza glabra) Jest zaliczana do grupy roślin korzystnie wpływających na układ hormonalny. W Chinach zyskała imię " Wielkiego odtruwacza" jako jednego z najważniejszych surowców o właściwościach detoksyfikacyjnych. Sok i wyciąg z lukrecji są od dawna stosowanymi środkami medycyny ludowej do leczenia dolegliwości żołądkowych (wrzody żołądka i dwunastnicy). Korzeń lukrecji wzmacnia czynności trawienne i metaboliczne. Wspomaga przyswajanie składników odżywczych, działając krwiotwórcza. Ma działanie przeciwzapalne. Drapacz lekarski (Cnicus benedictus) Roślina ta zawiera wiele soli mineralnych, sód, wapń, potas, magnez, witaminy grupy B oraz flawonoidy (zwalczają rodniki) oraz glikozydy (bezpośrednio pobudzają pracę skurczowo-rozkurczową mięśnia sercowego). Drapacz jest od dawna znany jako środek łagodzący bóle menstruacyjne, regulujący cykl miesiączkowy i pokrywający "zapotrzebowanie pokarmowe kobiet" w okresie menstruacji. Inne właściwości to łagodzenie stresu. depresji i wspomaganie procesów trawienia. Koper włoski (Foeniculum vulgare) Jedna z najstarszych roślin leczniczych. W medycynie Chińskiej używany jako lekarstwo na choroby krwi, choroby skórne i jako środek przeciwkaszlowy. Koper jest znakomitym środkiem w dolegliwościach trawiennych takich jak: skurcze żołądka i jelit, uczucie pełności i gazy jelitowe. Wzmacnia również funkcje układu trawiennego stymulując przemieszczanie się pokarmu w żołądku i jelitach. Obniża bóle reumatyczne i podnosi zdolność mleka macierzyńskiego.

5 Wąkrota (Centella asiatica) Roślina pochodzenia azjatyckiego znana bardziej jako Gotukola jest stosowana na dalekim wschodzie w leczeniu szerokiego spektrum różnych dolegliwości, np. astmy, chorób serca, zaburzeń wzroku, stanów wyczerpania, bezsenności i nadciśnienia. Nazywana jest "Pokarmem dla mózgu". Ma zdolność stymulowania komórek mózgu, podnosi poziom koncentracji i poprawia pamięć. Pomaga w zaburzeniach snu i działa tonizująco na cały organizm. Goryczka żółta (Gentiana lutea) Znana jest ze swego gorzkiego smaku. W czasach średniowiecza używana była jako antidotum na różne trucizny. Badania kliniczne wykazały korzystne działanie na funkcje wątroby. Goryczka pobudza łaknienie, wydzielanie śliny oraz soków żołądkowych. Przyczynia się również do wzmożonego wydzielania enzymów trawiennych. Poprawia apetyt i działa przeciw drobnoustrojowo. Tymianek pospolity (Thymus vulgaris) Ziele tymianku ma działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze oraz rozkurczające i pobudzające wydzielanie gruczołów. Z ziela tymianku otrzymywany jest wyciąg służący do produkcji syropów przeciwkaszlowych. Tymiankowe właściwości przeciwskurczowe i wykrztuśne wykorzystuje się w fitoterapi schorzeń układu oddechowego. Jest znakomitym naturalnym środkiem dezynfekcyjnym. Żeń-szeń koreański (Panax ginseng) Korzeń żeń-szenia i uzyskiwane z niego wyciągi mają swoje stałe miejsce w tradycyjnej medycynie Azji Wschodniej już od 2000 lat. Obszary uprawne znajdują się na terenie Korei, w Chinach i wschodniej Syberii. W tradycyjnej medycynie wschodu żeń-szeń stosowany jest jako tonikum, pomagające organizmowi odzyskać siły. Badania korzenia wykazały obecność substancji nazwanych ginsenozydami, które poprzez stymulowanie przysadki mózgowej wtórnie stymulują aktywność mózgu. Dotychczasowe badania wykazały korzystny wpływ żeń-szenia na centralny układ nerwowy, kondycję fizyczną, działanie układu sercowo-naczyniowego, działanie hormonalne androgenne i estrogenne i działanie przeciwbakteryjne. Stosowany jest jako środek fonizujący dla wzmocnienia i pobudzenia przy stanach zmęczenia lub osłabienia, spadku sprawności lub koncentracji oraz w rekonwalescencji.

6 Krwawnik pospolity (Achillea millefolium) Surowiec i jego przetwory działają przeciwzapalnie, łagodzą bóle głowy i zwiększają krzepliwość krwi. Indianie amerykańscy jako pierwsi wykryli właściwości przeciwbólowe i łagodzące obrzęki w schorzeniach stawów. Od tego czasu krwawnik jest jednym z najpopularniejszych środków stosowanych w zapaleniu stawów i związanych z nim dolegliwościach. Stosowany jest w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, stanach zapalnych żołądka i jelit, żylakach odbytu, a także wzdęciach, nudnościach i uporczywych zaparciach. Sadziec przerośnięty (Eupatorium perfoliatum) Ta północnoamerykańska roślina była pierwotnie używana przez białych osadników do leczenia choroby przypominającej grypę. Badania europejskie wykazują, że surowiec ten jest pomocny w łagodnych zakażeniach wirusowych i bakteryjnych dzięki stymulacji białych ciałek krwi, skutecznie niszczących drobnoustroje chorobotwórcze. Lekarze polecają sadziec i jego przetwory w leczeniu infekcji wirusowych (przeziębienia i grypy. Ostatnie badania wykazują działanie immunostymulujgce. Wyciągi z sadźca pobudzają receptory smakowe, poprawiają apetyt i trawienie. Czeremcha amerykańska (Prunus serafina) Słynie ze swojej zdolności do usuwania i zapobiegania tworzenia się kamieni nerkowych. Kora czeremchy posiada właściwości ściągające, rozgrzewające, napotne, poprawiające trawienie, a także uspokajające, antybakteryjne i antywirusowe. Czeremcha jest zalecana w niestrawności na tle nerwicowym, zapaleniu żołądka i znużeniu w okresie rekonwalescencji. Wykazuje działanie odmładzające. Morszczyn pęcherzykowaty (Focus vesiculosus) Roślina morska zawierająca duże ilości jodu niezbędnego dla prawidłowego funkcjonowania tarczycy. Morszczyn, składający się z wysuszonej plechy Fucus vesiculosus wykorzystuje się w otyłości, nadwadze, zwapnieniu tętnic, zaburzeniach trawienia, zapaleniach pęcherza moczowego jak również jako środek "czyszczący krew" i obniżający poziom cholesterolu.

7 Pieprzowiec owocowy (Capsicum frutescens) Zawiera karotenoidy oraz witaminy C i E o właściwościach przedwutleniających. Działanie terapeutyczne karotenoidów związane jest również z bezpośrednimi właściwościami antyoksydacyjnymi beta-karotenu i zapobieganiem uszkodzeniom wywołanym przez wolne rodniki (nowotwory, osłabienie układu immunologicznego). Kapsaicyna, aktywny składnik pieprzowca obniża stopień odczuwania bólu. Pieprzowiec jest zalecany w niestrawności i w utracie apetytu. Należy do środków tonizujących, szczególnie na układ krążenia i układ trawienny. Pomaga w leczeniu reumatyzmu i zapaleń stawów. Wspomaga układ krążenia. Miłorzęb dwuklapowy (Ginkgo biloba) Zawarte w liściach substancje biologicznie czynne (ginkgoloidy i flawonoidy) wpływają na poprawę krążenia obwodowego i centralnego. Wyniki prób klinicznych potwierdzają bezsprzeczną skuteczność ekstraktów miłorzębu w leczeniu zaburzeń czynności mózgu z objawami towarzyszącymi, którymi są np. zawroty głowy, szum w uszach, bóle głowy, osłabienie pamięci, zmienność nastrojów i lęki. Jest idealnym pomocnikiem przy schorzeniach alergicznych. Zwalnia zmiany degeneracyjne serca, naczyń krwionośnych, wzroku, słuchu i innych organów.