KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH KOMUNIKAT KOMISJI DLA RADY, PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO

Transkrypt

1 KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH Bruksela, dnia KOM(2005) 543 wersja ostateczna KOMUNIKAT KOMISJI DLA RADY, PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO w sprawie prac Wspólnego Forum UE ds. Cen Transferowych dotyczących dokumentacji cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE Wniosek KODEKSU POSTĘPOWANIA w sprawie dokumentacji cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE (przedstawiona przez Komisję) PL PL

2 KOMUNIKAT KOMISJI DLA RADY, PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO w sprawie prac Wspólnego Forum UE ds. Cen Transferowych dotyczących dokumentacji cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE 1. WSTĘP 1. Celem niniejszego komunikatu jest złożenie sprawozdania z prac przeprowadzonych przez Wspólne Forum UE ds. Cen Transferowych (EU Joint Transfer Pricing Forum JTPF) od stycznia 2004 r. do maja 2005 r. w sprawie dokumentacji cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych oraz przedstawienie wniosków, wyciągniętych przez Komisję z tych prac. 2. KONTEKST 2. W komunikacie z 2001 r. pt. W kierunku wewnętrznego rynku bez przeszkód Strategia mająca na celu wprowadzenie dla przedsiębiorstw ujednoliconej podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do ich działalności obejmującej całą UE 1 Komisja zaproponowała ustanowienie Wspólnego Forum UE ds. Cen Transferowych w celu kontynuowania prac wynikających z opracowania pt. Opodatkowanie przedsiębiorstw na rynku wewnętrznym 2. W dniu 11 marca 2002 r. Rada przyjęła konkluzje i wyraziła swoje uznanie dla tej inicjatywy. Forum zostało oficjalnie ustanowione przez Komisję w czerwcu 2002 r., a w jego skład wchodzi po jednym ekspercie z administracji podatkowej każdego Państwa Członkowskiego oraz 10 ekspertów z sektora przedsiębiorstw. Przedstawiciele z krajów kandydujących oraz Sekretariat OECD uczestniczą w Forum jako obserwatorzy. Protokoły z posiedzeń JTPF są dostępne na stronie internetowej Komisji Jak wskazano również w konkluzjach Rady, JTPF powinien prowadzić prace na zasadzie konsensusu oraz opracować pragmatyczne, nielegislacyjne rozwiązania, w ramach Wytycznych OECD dotyczących Cen Transferowych, odnoszące się do problemów związanych z cenami transferowymi w UE Komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Ekonomiczno-Społecznego: W kierunku wewnętrznego rynku bez przeszkód Strategia mająca na celu wprowadzenie dla przedsiębiorstw ujednoliconej podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do ich działalności obejmującej całą UE COM(2001) 582 wersja ostateczna z r. Opodatkowanie przedsiębiorstw na rynku wewnętrznym, dokument roboczy służb Komisji, SEC(2001) 1681 z r. PL 2 PL

3 4. Pierwsze spotkanie JTPF odbyło się w październiku 2002 r. i ustalono na nim dwuletni program prac. 5. Głównym osiągnięciem JTPF w pierwszym okresie jego działalności było opracowanie wniosków i zaleceń na temat kwestii odnoszących się do Konwencji Arbitrażowej (Konwencja 90/436/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wyeliminowanie podwójnego opodatkowania związanego z dostosowaniem zysków stowarzyszonych przedsiębiorstw) oraz w sprawie niektórych powiązanych kwestii dotyczących procedur wzajemnych porozumień w ramach konwencji o podwójnym opodatkowaniu zawartych pomiędzy Państwami Członkowskimi. 6. Wnioski i zalecenia JTPF posłużyły za podstawę dla komunikatu Komisji 4, opublikowanego w dniu 23 kwietnia 2004 r., w sprawie działań JTPF od października 2002 r. do grudnia 2003 r., i zawierającego wniosek dotyczący kodeksu postępowania w celu skutecznego wprowadzenia w życie Konwencji Arbitrażowej i niektórych powiązanych kwestii dotyczących procedur wzajemnych porozumień w ramach konwencji o podwójnym opodatkowaniu zawartych pomiędzy Państwami Członkowskimi. Kodeks postępowania, którego dotyczy wniosek, został przyjęty przez Radę w dniu 7 grudnia 2004 r. 7. Mając na uwadze konstruktywne wyniki oraz dużą ilość zaległych kwestii pozostających do rozpatrzenia w ramach programu pracy JTPF, Komisja rozszerzyła w grudniu 2004 r. mandat JTPF na dwa kolejne lata (od stycznia 2005 r. do grudnia 2006 r.). 3. DZIAŁALNOŚĆ WSPÓLNEGO FORUM UE DS. CEN TRANSFEROWYCH OD STYCZNIA 2004 R. DO MAJA 2005 R. 8. Sprawozdanie na temat działalności JTPF, przyjęte w drodze konsensusu w maju 2005 r. i obejmujące prace na temat wymogów związanych z dokumentacją cen transferowych, jest zawarte w dokumencie roboczym służb Komisji 5. Sprawozdanie na temat działalności podsumowuje obrady JTPF. Zawiera ono wniosek, iż znormalizowana i częściowo scentralizowana dokumentacja cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE mogłaby być korzystna dla rozwoju jednolitego rynku. 9. Główną działalnością JTPF od stycznia 2004 r. do maja 2005 r. było badanie dokumentacji cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE. Zwrócono uwagę na fakt, iż wymogi związane z dokumentacją w UE zwiększyły się i występują pomiędzy nimi znaczne różnice w różnych Państwach Członkowskich. 10. Istnienie różnych wymogów związanych z dokumentacją na rynku wewnętrznym sprawia trudności przedsiębiorstwu Państwa Członkowskiego, które chce utworzyć 4 5 COM(2004) 297 wersja ostateczna z r.: Komunikat w sprawie prac Wspólnego Forum UE ds. Cen Transferowych od października 2002 r. do grudnia 2003 r. oraz w sprawie wniosku dotyczącego kodeksu postępowania w celu skutecznego wprowadzenia w życie Konwencji Arbitrażowej (90/463/EWG z 23 lipca 1990). SEC(2005) , Sprawozdanie w sprawie dokumentacji cen transferowych opracowane przez Wspólne Forum UE ds. Cen Transferowych. PL 3 PL

4 filię i/lub prowadzić działalność gospodarczą ze stowarzyszonym przedsiębiorstwem z innego Państwa Członkowskiego. Opracowanie odrębnych i specjalnych zestawów dokumentacji w innym Państwie Członkowskim jest niekorzystne z ekonomicznego punktu widzenia. Małe i średnie przedsiębiorstwa mogą być szczególnie narażone na wymienione problemy. 11. Aby zaradzić tej sytuacji, Forum określiło różne podejścia do wymogów związanych z dokumentacją i po zbadaniu ich zalet i wad, w szczególności w zakresie pewności prawnej i elastyczności, podjęło decyzję o kontynuacji prac na koncepcją znormalizowanej Dokumentacji cen transferowych UE (DCT UE). Głównymi cechami DCT UE są: normalizacja wymogów związanych z dokumentacją niezbędną administracji podatkowej jako instrument oceny ryzyka oraz w celu otrzymania wystarczających informacji dla oceny cen transferowych grupy przedsiębiorstw; możliwość centralizacji głównych części dokumentacji ( dokumentacja podstawowa ) na poziomie grupy; udostępnienie wszystkim zainteresowanym Państwom Członkowskim wspólnych znormalizowanych informacji na temat cen transferowych stosowanych przez wszystkie filie wielonarodowego przedsiębiorstwa w UE. 12. Forum prowadziło także dyskusje na temat wykorzystania baz danych w celu wyszukiwania elementów porównawczych, kwestii oceny ryzyka i wniosków dotyczących bardziej ogólnych zaleceń związanych z terminami sporządzania i opracowywaniem dokumentacji, kumulacji transakcji, uproszczenia wymogów związanych z dokumentacją dla MŚP, wymogów dotyczących wersji językowych, kar odnoszących się do dokumentacji, stosowania zasad dokumentacji do stałych siedzib oraz wpływu ponownego wprowadzenia w życie Konwencji Arbitrażowej w dniu 1 listopada 2004 r Wykorzystanie baz danych w celu wyszukiwania elementów porównawczych 13. Podatnicy oraz administracja podatkowa posiadają różne możliwości ustalenia zgodności transakcji przeprowadzanych wewnątrz grupy z zasadą ceny rynkowej. Począwszy od uprzywilejowanych źródeł informacji dostępnych bezpośrednio w przedsiębiorstwie lub grupie (wewnętrzne elementy porównawcze) po zewnętrzne elementy porównawcze, które mogą zostać uzyskane z wielu źródeł, włącznie z wyszukiwaniem w bazach danych, jeżeli spełniają one wymogi porównywalności i są zgodne z zasadami kumulacji transakcji. Członkowie Forum uzgodnili, że administracje podatkowe powinny dokonywać oceny krajowych lub pochodzących z innych krajów elementów porównawczych w odniesieniu do szczególnych faktów i okoliczności związanych z danym przypadkiem. Na przykład, elementy porównawcze wyszukane w ogólnoeuropejskich bazach danych nie powinny być automatycznie odrzucane. Wykorzystanie elementów porównawczych pochodzących z innych krajów nie powinno samo w sobie narażać podatnika na kary za nieprzestrzeganie wymogów związanych z dokumentacją Ocena ryzyka 14. Globalizacja wpływa na złożoność kwestii opodatkowania oraz możliwość obserwacji przez administracje podatkowe przepływów dotyczących handlu i dochodu. Poprzez znaczne zwiększanie kwoty i rodzaju dochodu osiągniętego za granicą, globalizacja ogranicza także zdolność administracji podatkowych do PL 4 PL

5 sprawdzenia prawidłowości cen transferowych podatnika. Mając na uwadze ograniczone dostępne zasoby, administracje podatkowe muszą zwiększyć swoją skuteczność. Przedsiębiorstwa stoją, z jednej strony, w obliczu zmieniających się i często znacznych wymogów związanych z dokumentacją oraz są także coraz bardziej narażone na kary za nieprzestrzeganie tych wymogów lub zasady ceny rynkowej. Dlatego też członkowie Forum krótko omówili kwestię oceny ryzyka w kontekście wymogów związanych z dokumentacją z punktu widzenia administracji podatkowej oraz przedsiębiorstw i określili specyficzne dla każdej ze stron oraz wspólne cele. 15. W odniesieniu do administracji podatkowych ocena ryzyka jest uważana za najważniejszy instrument wyboru oraz instrument wykorzystywany przy przeprowadzaniu specjalnych dochodzeń i kontroli podatkowych. Dla przedsiębiorstw ocena ryzyka może umożliwić aktywne skoncentrowanie się podatników na transakcjach ryzykownych, które mogą wymagać bardziej szczegółowych wyjaśnień i dokumentacji oraz może wspierać poprawę stosowanego systemu cen transferowych. 16. Wspólnym celem zarządzania ryzykiem jest umożliwienie przedsiębiorstwom lub administracjom podatkowym określenia wysiłków i kosztów właściwych podczas ustalania, w szczególnych okolicznościach, sposobu obliczania cen transakcji pomiędzy przedsiębiorstwami stowarzyszonymi zgodnie z zasadą ceny rynkowej, jak również przechowywania elementów, aby udowodnić, iż wymieniona zasada jest przestrzegana. Innymi słowy ocena ryzyka umożliwia administracjom podatkowym i przedsiębiorstwom zaprogramowanie i wykorzystanie ich niewielkich zasobów w sposób jak najbardziej skuteczny i wydajny. 17. Członkowie Forum stwierdzili, że im bardziej przedsiębiorstwa i administracje podatkowe wykazują wspólne zrozumienie w kwestii oceny ryzyka, tym większe są korzyści dla zainteresowanych stron. Uznano, iż uzgodniona procedura dokonywania przeglądu ryzyka podatkowego z przedsiębiorstwami byłaby szczególnie pomocna w odniesieniu do kwestii dotyczących cen transferowych. 18. Forum zbadało proces oceny ryzyka, dokonało przeglądu wskaźników i współczynników oraz rozważyło zakres procedury oceny ryzyka w skali całej UE, a także ewentualne korzyści wynikające z przyjęcia znormalizowanego formularza oceny ryzyka. Jednakże, ze względu na ograniczenia czasowe, zakończenie prac w sprawie oceny ryzyka nie było możliwe, ponieważ członkowie Forum podjęli decyzję o kontynuowaniu ważniejszych prac dotyczących dokumentacji cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE Dokumentacja cen transferowych UE: opis podejścia 19. Przyjęcie wspólnego podejścia w skali całej UE dotyczącego wymogów związanych z dokumentacją zostało uznane za przynoszące korzyści podatnikom, w zakresie zmniejszenia kosztów zapewnienia zgodności i narażenia na kary odnoszące się do dokumentacji, a także administracjom podatkowym ze względu na zwiększoną przejrzystość i spójność. Dlatego też Forum zbadało potencjał i korzyści płynące z wielu rozpatrywanych wspólnych podejść dotyczących wymogów związanych z dokumentacją, tj. najlepsza praktyka, znormalizowana dokumentacja oraz scentralizowana (globalnie zintegrowana) dokumentacja. Podczas JTPF omówiono wymienioną kwestię w świetle doświadczeń Stowarzyszenia Władz Podatkowych PL 5 PL

6 Pacyfiku (Pacific Association of Tax Administrators PATA) oraz Wytycznych OECD dotyczących Cen Transferowych dla Przedsiębiorstw Wielonarodowych i Administracji Podatkowych, w celu utrzymania równowagi między prawem administracji podatkowych do uzyskania od podatnika informacji niezbędnych do oceny zgodności ceny transferowej podatnika z zasadą ceny rynkowej, a kosztami zapewnienia zgodności ponoszonymi przez podatnika. 20. W świetle zalet i wad znormalizowanych i scentralizowanych podejść, podczas JTPF opracowano nowe podejście zwane Dokumentacją Cen Transferowych UE (DCT UE), które łączy aspekty podejścia znormalizowanego z aspektami podejścia scentralizowanej (globalnie zintegrowanej) dokumentacji. Składa się ono z dwóch głównych elementów: jeden zestaw dokumentacji zawierający wspólne znormalizowane informacje istotne dla wszystkich członków grupy z siedzibą w UE ( dokumentacja podstawowa ) i poszczególne zestawy znormalizowanej dokumentacji, zawierające informacje odnoszące się do określonego kraju ( dokumentacja odnosząca się do określonego kraju ). Podejście DCT UE oznacza zatem, że wielonarodowa grupa przedsiębiorstw posiada znormalizowany i spójny zestaw dokumentacji ( dokumentacja podstawowa uzupełniona przez dokumentację odnoszącą się do określonego kraju ) na poziomie przedsiębiorstwa. 21. Dokumentacja podstawowa powinna odzwierciedlać rzeczywistość gospodarczą przedsiębiorstwa i przedstawiać jego ogólny opis oraz opis systemu cen transferowych, który byłby istotny dla wszystkich zainteresowanych Państw Członkowskich UE. Dokumentacja podstawowa oraz dokumentacja odnosząca się do określonego kraju stanowią pełną dokumentację dla każdego zainteresowanego Państwa Członkowskiego. 22. DCT UE powinna objąć wszystkie podmioty grupy z siedzibą w UE, łącznie z kontrolowanymi transakcjami dokonywanymi pomiędzy przedsiębiorstwami poza UE oraz podmiotami grupy z siedzibą w UE. 23. DCT UE byłaby podstawowym zestawem informacji służących ocenie cen transferowych grupy wielonarodowego przedsiębiorstwa (MNE) oraz instrumentem oceny ryzyka dla podatników aby określić transakcje, które mogą wymagać bardziej szczegółowych wyjaśnień i dokumentacji. Administracje podatkowe mogłyby wykorzystać ją jako instrument wyboru oraz punkt wyjścia do badania cen transferowych przedsiębiorstwa. DCT UE będzie posiadać potencjał umożliwiający poprawę jakości dokumentacji i zwiększenie przestrzegania wymogów związanych z dokumentacją cen transferowych przez podatników w Państwach Członkowskich UE. Dlatego też obniży ryzyko podwójnego opodatkowania i narażenia na kary odnoszące się dokumentacji. W odniesieniu do administracji podatkowych, główną zaletą podejścia DCT UE jest to, że wszystkie uczestniczące administracje podatkowe będą miały dostęp do takiej samej wspólnej dokumentacji i informacji zawartych w dokumentacji podstawowej. 24. DCT UE zapewnia pewną elastyczność podatnikom i administracjom podatkowym, ponieważ wykorzystanie DCT UE przez podatników jest fakultatywne a Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję o całkowitym zniesieniu wymogu dostarczenia dokumentacji cen transferowych lub zastosowaniu mniej rygorystycznych zasad dotyczących dokumentacji cen transferowych niż jest to przewidziane w DCT UE. PL 6 PL

7 25. MNE opowiadające się za wykorzystaniem DCT UE powinny ogólnie stosować to podejście wspólnie do wszystkich stowarzyszonych przedsiębiorstw, do których mają zastosowanie przepisy dotyczące cen transferowych. Jednakże niektóre grupy MNE posiadają zdecentralizowaną strukturę organizacyjną, prawną lub operacyjną lub składają się z wielu dużych oddziałów posiadających różne linie produktów i polityki dotyczące cen transferowych. W innych przypadkach oddziały grupy MNE nie przeprowadzają transakcji wewnątrz przedsiębiorstwa. Wdrożenie DCT UE w ramach grupy MNE lub w niedawno zakupionym przedsiębiorstwie może zająć trochę czasu. We wszystkich tych przypadkach wykorzystanie jednej dokumentacji podstawowej obejmującej wszystkich członków grupy z siedzibą w UE mogłoby być niewłaściwe. Dlatego też w dobrze uzasadnionych przypadkach powinno się umożliwić grupie MNE opracowanie kilku dokumentacji podstawowych lub zwolnienie określonych członków grupy z obowiązku zastosowania DCT UE. 26. Grupa MNE nie powinna arbitralnie podejmować decyzji o stosowaniu podejścia DCT UE w odniesieniu do celów dokumentacji lecz powinna zachować spójność i ciągłość swojej polityki związanej z dokumentacją. Dlatego też grupa MNE, która przyjmuje DCT UE powinna dokonać tego w sposób spójny na przestrzeni lat oraz w skali UE. 27. Państwa Członkowskie muszą podjąć decyzję o wdrożeniu DCT UE na poziomie krajowym, np.: poprzez ustawodawstwo krajowe, wytyczne, praktyki administracyjne itd. w taki sposób aby umożliwić jej pozytywne przyjęcie. DCT UE powinna zostać wdrożona w sposób elastyczny oraz powinna uwzględniać szczególne okoliczności występujące w zainteresowanych przedsiębiorstwach. W szczególności nie powinno się oczekiwać od mniejszych i o mniej złożonej strukturze przedsiębiorstw (włącznie z MŚP) opracowania równie obszernej i złożonej dokumentacji, jak w przypadku większych przedsiębiorstw. 28. Dokumentacja podstawowa powinna być sporządzona i przyjęta w języku ogólnie rozumianym przez zainteresowane Państwa Członkowskie. Tłumaczenie dokumentacji podstawowej powinno być udostępnione wyłącznie na wniosek. Dokumentacja odnosząca się do określonego kraju powinna być opracowana w języku określonym przez zainteresowane Państwo Członkowskie, nawet jeżeli podatnik podjął decyzję o włączeniu jej do dokumentacji podstawowej. 29. Podatnik powinien przedłożyć swoją DCT UE administracji podatkowej wyłącznie na początku kontroli podatkowej lub na specjalny wniosek. Jednakże każde Państwo Członkowskie zachowuje prawo, w swoim ustawodawstwie krajowym, do żądania od podatnika dostarczenia, na specjalny wniosek lub podczas kontroli podatkowej, większej ilości informacji i dokumentów, niż wymagano by zgodnie z DCT UE. 30. Państwa Członkowskie nie powinny nakładać kar odnoszących się do dokumentacji, w przypadku gdy podatnicy przestrzegają w dobrej wierze, w rozsądny sposób i w odpowiednim terminie wymogów DCT UE lub krajowych wymogów związanych z dokumentacją w Państwie Członkowskim oraz prawidłowo stosują tę dokumentację aby określić swoje ceny transferowe zgodnie z zasadą ceny rynkowej. 31. Podatnicy nie narażają się na kary związane z brakiem współpracy, jeżeli zgodzili się na przyjęcie podejścia DCT UE i dostarczają, na specjalny wniosek lub podczas PL 7 PL

8 kontroli podatkowej, w rozsądny sposób i w odpowiednim terminie dodatkowych informacji oraz dokumentów wykraczających poza DCT UE Ponowne wejście w życie Konwencji Arbitrażowej 32. Po ratyfikacji przez wszystkie Państwa Członkowskie, Protokół do Konwencji Arbitrażowej ponownie wszedł w życie dnia 1 listopada 2004 r. (z mocą wsteczną od 1 stycznia 2000 r.) m.in. przedłużając jego ważność na okres pięciu lat. 33. Mając na uwadze rozbieżne stanowiska przyjęte przez Państwa Członkowskie w okresie tymczasowym, w którym nie wszystkie Państwa Członkowskie ratyfikowały wymieniony Protokół (zob. załącznik 1 do pierwszego sprawozdania 6 JTPF), Forum wyraziło opinię, zgodnie z którą omawianie różnych problemów związanych z ponownym wejściem w życie tego aktu prawnego, w szczególności traktowania pod względem podatkowym nierozstrzygniętych spraw, mogłoby być przydatne dla określenia wspólnych rozwiązań i zapewnienia pewności prawnej podatnikom. 34. Odpowiedzi na kwestionariusz w sprawie nierozstrzygniętych procedur wzajemnych porozumień (mutual agreement procedures - MAP) w ramach Konwencji Arbitrażowej UE, które zostały przesłane administracjom podatkowym wykazały, że na dzień 31 grudnia 2004 r. nierozstrzygniętych było łącznie 109 spraw. W 64 przypadkach okres poświęcony procedurom wzajemnych porozumień przekraczał dwa lata, a w 24 przypadkach podatnik złożył wniosek przez 1 stycznia 2000 r., co oznacza, że sprawy te oczekiwały na rozstrzygnięcie od ponad pięciu lat (chyba, że dwuletni okres został przedłużony zgodnie z art. 7 ust. 4 Konwencji Arbitrażowej). 35. Wynik kwestionariuszy wyraźnie wykazał wagę prac JTPF w sprawie kodeksu postępowania w celu skutecznego wprowadzenia w życie Konwencji Arbitrażowej 7. Dlatego też Państwa Członkowskie są wezwane do jak najszybszego osiągnięcia wspólnych porozumień dotyczących nierozstrzygniętych MAP w ramach Konwencji Arbitrażowej, w szczególności w zakresie tych spraw, które oczekują od ponad dwóch lat. Państwa Członkowskie, których dotyczą 24 przypadki, gdzie podatnik złożył wniosek przez 1 stycznia 2000 r., są wezwane do niezwłocznego ustanowienia komisji doradczych oraz przedłożenia tych spraw do arbitrażu w celu natychmiastowej eliminacji podwójnego opodatkowania. W odniesieniu do wniosków złożonych przez podatników przed 1 listopada 2004 r., zgodnie z postanowieniami Protokołu w sprawie przedłużenia, procedura arbitrażu (drugi etap Konwencji) powinna być wszczęta w sposób następujący (chyba, że dwuletni okres został przedłużony zgodnie z art. 7 ust. 4 Konwencji): w przypadkach gdy procedura wzajemnego porozumienia została wszczęta więcej niż dwa lata przez 1 listopada 2004 r.: jak najszybciej po 6 7 Komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie prac Wspólnego Forum UE ds. Cen Transferowych w dziedzinie opodatkowania przedsiębiorstw w okresie od października 2002 r. do grudnia 2003 r. oraz w sprawie wniosku dotyczącego kodeksu postępowania w celu skutecznego wprowadzenia w życie Konwencji Arbitrażowej (90/436/EWG z 23 czerwca 1990 r.) (COM(2004) 297 wersja ostateczna z 23 kwietnia 2004 r.). Konwencja 90/436/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wyeliminowanie podwójnego opodatkowania związanego z dostosowaniem zysków stowarzyszonych przedsiębiorstw Dz. U. L 255 z , str PL 8 PL

9 wejściu w życie wymienionego Protokołu, tj. niezwłocznie po 1 listopada 2004 r.; oraz w przypadkach gdy procedura wzajemnego porozumienia została wszczęta mniej niż dwa lata przez 1 listopada 2004 r.: dwa lata po rozpoczęciu procedury wzajemnego porozumienia Program prac JTPF na nadchodzące lata. 36. Na swoim spotkaniu w dniu 14 grudnia 2004 r. Forum uzgodniło omówienie następujących kwestii w 2005 r. i 2006 r.: Alternatywne procedury umożliwiające uniknięcie i rozwiązywanie sporów (włącznie z uprzednimi porozumieniami cenowymi [Advance Pricing Agreements APAs] i wstępnymi konsultacjami); Odsetki i kary związane z dostosowaniem cen transferowych; Niektóre aspekty interakcji wzajemnego porozumienia i procedury arbitrażowej z odwołaniami administracyjnymi i sądowymi; oraz Wpływ systemu rachunkowości na ceny transferowe (konsekwencje i możliwości związane z bardziej zharmonizowanym i zintegrowanym systemem rachunkowości w dziedzinie cen transferowych) Monitorowanie 37. Forum zgodziło się również na udzielenie Komisji pomocy przy monitorowaniu wdrażania przez Państwa Członkowskie kodeksu postępowania w celu skutecznego wprowadzenia w życie Konwencji Arbitrażowej oraz procesu ratyfikacji dotyczącego Konwencji w sprawie przystąpienia dziesięciu nowych Państw Członkowskich do Konwencji Arbitrażowej 8. Zapewni to skuteczność tych instrumentów w eliminowaniu podwójnego opodatkowania w przypadku dostosowania zysków przedsiębiorstw stowarzyszonych. 4. WNIOSKI KOMISJI 38. Mając na uwadze wyżej wymienione sprawozdanie w sprawie działalności JTPF, Komisja ponownie wyraziła swoje zadowolenie z prac przeprowadzonych przez JTPF. Eksperci z Państw Członkowskich i przedsiębiorstw zbadali różne kwestie w sposób konstruktywny i w duchu otwartości, co przyczyniło się do opracowania pragmatycznych wniosków oraz zaleceń. 39. Komisja uważa, że prace JTPF dotyczące dokumentacji cen transferowych stanowią pragmatyczne rozwiązanie dla problemów powstających w wyniku znacznych różnic w wymogach związanych z dokumentacją pomiędzy Państwami Członkowskimi jak wskazano w opracowaniu Komisji pt. Opodatkowanie przedsiębiorstw na rynku wewnętrznym. Wspólne podejście dotyczące dokumentacji cen transferowych 8 Jeszcze nie opublikowane w Dz. U. PL 9 PL

10 powinno doprowadzić do zmniejszenia kosztów zapewnienia zgodności i zwiększyć spójność wymogów związanych z dokumentacją cen transferowych w UE. 40. Komisja uważa, iż DCT UE jest najodpowiedniejszym i najefektywniejszym podejściem w dziedzinie dokumentacji cen transferowych mając na uwadze wzrost transgranicznych wewnątrzgrupowych transakcji handlowych w UE. To nowe podejście zmniejszy przeszkody podatkowe w zakresie transgranicznej działalności gospodarczej na rynku wewnętrznym. 41. Komisja w pełni popiera wnioski i sugestie zawarte w drugim sprawozdaniu JTPF. Na jego podstawie Komisja sporządziła wniosek dotyczący kodeksu postępowania w sprawie dokumentacji cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE. 42. Komisja wzywa Radę do przyjęcia kodeksu postępowania w sprawie dokumentacji cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE, którego dotyczy wniosek, oraz wzywa Państwa Członkowskie do niezwłocznego wdrożenia zaleceń zawartych w wymienionym kodeksie do krajowych ustawodawstw lub zasad administracyjnych. 43. Komisja w pełni wspiera również nowy program prac zatwierdzony przez JTPF na spotkaniu w grudniu 2004 r. i oczekuje postępów w dziedzinie unikania i rozwiązywania sporów podatkowych. Komisja przedstawi sprawozdanie w tej kwestii, jak tylko JTPF zakończy swoje prace. 44. Wzywa się Państwa Członkowskie do składania Komisji rocznych sprawozdań w sprawie jakichkolwiek środków podjętych w celu wdrożenia kodeksu postępowania oraz jego funkcjonowania w praktyce. Na podstawie wymienionych sprawozdań Komisja będzie dokonywać okresowych przeglądów kodeksu postępowania. PL 10 PL

11 UZASADNIENIE Mając na uwadze opracowanie Komisji Europejskiej pt. Opodatkowanie przedsiębiorstw na rynku wewnętrznym 9, Komisja zaproponowała w komunikacie z 2001 r. pt. W kierunku wewnętrznego rynku bez przeszkód Strategia mająca na celu wprowadzenie dla przedsiębiorstw ujednoliconej podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do ich działalności obejmującej całą UE 10 ustanowienie Wspólnego Forum UE ds. Cen Transferowych (zwanego dalej JTPF). W dniu 11 marca 2002 r. Rada przyjęła konkluzje i wyraziła swoje uznanie dla tej inicjatywy. Komisja ustanowiła oficjalnie JTPF w czerwcu 2002 r. Pierwszy komunikat Komisji 11 w sprawie działań JTPF od października 2002 r. do grudnia 2003 r został wydany w kwietniu 2004 r. i przyjęty przez Radę w grudniu 2004 r. Zawierał on wniosek dotyczący kodeksu postępowania w celu skutecznego wprowadzenia w życie Konwencji Arbitrażowej 12 i niektórych powiązanych kwestii dotyczących procedur wzajemnych porozumień w ramach konwencji o podwójnym opodatkowaniu zawartych pomiędzy Państwami Członkowskimi. Mając na uwadze konstruktywne wyniki oraz dużą ilość kwestii pozostających do rozpatrzenia w ramach programu pracy JTPF, Komisja podjęła decyzję w 2004 r. o przedłużeniu do końca 2006 r. wstępnego dwuletniego okresu przewidzianego na prace JTPF. Dokumentacja cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE była drugim zagadnieniem omawianym w ramach programu pracy JTPF. Przyjęcie wspólnego podejścia w skali całej UE dotyczącego wymogów związanych z dokumentacją zostało uznane za przynoszące korzyści podatnikom, szczególnie w zakresie zmniejszenia kosztów zapewnienia zgodności i narażenia na kary odnoszące się do dokumentacji, a także administracjom podatkowym ze względu na zwiększoną przejrzystość i spójność. W ramach JTPF omówiono cel i zawartość prawidłowej i efektywnej dokumentacji, włącznie z korzyściami oceny ryzyka oraz kwestiami dotyczącymi ciężaru dowodu, przygotowania, przedłożenia i przechowywania dokumentacji, wersji językowej, w której powinna być przedstawiona dokumentacja cen transferowych, wykorzystania baz danych w celu wyszukiwania elementów porównawczych, a także stosowania zasad dokumentacji cen transferowych do stałych siedzib Opodatkowanie przedsiębiorstw na rynku wewnętrznym, dokument roboczy służb Komisji, SEC(2001) 1681 z r. Komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Ekonomiczno-Społecznego: W kierunku wewnętrznego rynku bez przeszkód Strategia mająca na celu wprowadzenie dla przedsiębiorstw ujednoliconej podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do ich działalności obejmującej całą UE COM(2001) 582 wersja ostateczna z r. Komunikat w sprawie prac Wspólnego Forum UE ds. Cen Transferowych od października 2002 r. do grudnia 2003 r. oraz w sprawie wniosku dotyczącego kodeksu postępowania w celu skutecznego wprowadzenia w życie Konwencji Arbitrażowej (90/463/EWG z 23 lipca 1990). COM(2004) 297 wersja ostateczna z r. Konwencja 90/436/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wyeliminowanie podwójnego opodatkowania związanego z dostosowaniem zysków stowarzyszonych przedsiębiorstw Dz. U. L 255 z , str PL 11 PL

12 W świetle pozytywnych i negatywnych stron dotyczących tradycyjnych podejść (kodeks najlepszej praktyki, zasady znormalizowanej dokumentacji w skali całej UE oraz scentralizowanej [globalnie zintegrowanej] dokumentacji, w szczególności w zakresie pewności prawnej i elastyczności), JTPF rozważyło przyjęcie nowego, najodpowiedniejszego podejścia, tj. znormalizowanej Dokumentacji cen transferowych UE (DCT UE). DCT UE składa się z dwóch głównych elementów: (i) jednego zestawu znormalizowanej i spójnej dokumentacji dla wszystkich członków grupy w ramach przedsiębiorstwa wielonarodowego ( MNE ) z siedzibą w UE ( dokumentacja podstawowa ) oraz (ii) poszczególnych zestawów znormalizowanej dokumentacji zawierających informacje odnoszące się do określonego kraju, które są dostosowane do dokumentacji podstawowej Głównymi cechami DCT UE są: (i) normalizacja wymogów związanych z dokumentacją niezbędną dla administracji podatkowej jako instrument oceny ryzyka oraz w celu otrzymania wystarczających informacji dla oceny cen transferowych grupy MNE, (ii) możliwość centralizacji głównych części dokumentacji ( dokumentacja podstawowa ) na poziomie grupy; oraz (iii) udostępnienie wszystkim zainteresowanym Państwom Członkowskim wspólnych znormalizowanych informacji na temat cen transferowych stosowanych przez wszystkie filie wielonarodowego przedsiębiorstwa w ramach UE. JTPF przyjął swoje sprawozdanie i wnioski w drodze konsensusu w maju 2005 r. Wyniki prac JTPF dotyczących dokumentacji cen transferowych są zawarte w dokumencie roboczym służb Komisji 13. Obrady Forum i jego sprawozdanie dotyczące dokumentacji wyraźnie wskazały na potrzebę dostarczenia wszystkim stronom (Państwom Członkowskim i przedsiębiorcom) instrumentu zawierającego zalecenia w dziedzinie dokumentacji cen transferowych. Komisja popiera wnioski i zalecenia określone w drugim sprawozdaniu JTPF. Istotnie, nowe podejście DCT UE zmniejsza koszty zapewnienia zgodności i upraszcza kwestie w dziedzinie cen transferowych oraz zwiększa ich spójność i przejrzystość. Ponieważ cel proponowanego działania, czyli ustanowienie znormalizowanej i częściowo scentralizowanej (globalnie zintegrowanej) dokumentacji w zakresie cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE, powinien być zgodny z zasadami pomocniczości i proporcjonalności, jak określono w art. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz pozostać fakultatywnym dla przedsiębiorstw, wniosek Komisji dotyczący kodeksu postępowania, który ma być przyjęty przez Radę, jest uważany za najodpowiedniejszy instrument prawny. 13 SEC(2005) , Sprawozdanie w sprawie dokumentacji cen transferowych opracowane przez Wspólne Forum UE ds. Cen Transferowych. PL 12 PL

13 Wniosek KODEKSU POSTĘPOWANIA w sprawie dokumentacji cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE RADA UNII EUROPEJSKIEJ I PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH ZEBRANI W RADZIE, UWZGLĘDNIAJĄC opracowanie Komisji Europejskiej pt. Opodatkowanie przedsiębiorstw na rynku wewnętrznym 14, wniosek złożony przez Komisję w komunikacie z 2001 r. pt. W kierunku wewnętrznego rynku bez przeszkód Strategia mająca na celu wprowadzenie dla przedsiębiorstw ujednoliconej podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do ich działalności obejmującej całą UE 15 dotyczący ustanowienia Wspólnego Forum UE ds. Cen Transferowych (zwanego dalej JTPF), konkluzje Rady z dnia 11 marca 2002 r. wyrażające uznanie dla tej inicjatywy oraz ustanowienie JTPF w czerwcu 2002 r., a także mając na uwadze, co następuje: 1. Rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic, w obrębie którego zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału. 2. Na rynku wewnętrznym posiadającym cechy charakterystyczne dla rynku krajowego transakcje pomiędzy przedsiębiorstwami stowarzyszonymi z różnych Państw Członkowskich nie powinny podlegać mniej korzystnym warunkom, niż tym które mają zastosowanie do takich samych transakcji przeprowadzanych pomiędzy przedsiębiorstwami stowarzyszonymi z tego samego Państwa Członkowskiego. 3. W interesie prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, rzeczą szczególnie ważną jest zmniejszenie kosztów zapewnienia zgodności w zakresie dokumentacji cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych. 4. Niniejszy kodeks postępowania stanowi dla Państw Członkowskich i podatników pożyteczny instrument w zakresie wdrożenia znormalizowanej i częściowo scentralizowanej dokumentacji cen transferowych w UE, mający na celu uproszczenie wymogów związanych z dokumentacją cen transferowych dotyczących działalności transgranicznej Opodatkowanie przedsiębiorstw na rynku wewnętrznym, dokument roboczy służb Komisji, SEC(2001) 1681 z r. Komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Ekonomiczno-Społecznego: W kierunku wewnętrznego rynku bez przeszkód Strategia mająca na celu wprowadzenie dla przedsiębiorstw ujednoliconej podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do ich działalności obejmującej całą UE COM(2001) 582 wersja ostateczna z r. PL 13 PL

14 5. Znormalizowana i częściowo scentralizowana dokumentacja cen transferowych wymagana w Państwach Członkowskich do określenia, czy ceny transferowe są zgodne z zasadą ceny rynkowej, mogłaby pomóc przedsiębiorstwom w osiąganiu większych korzyści z rynku wewnętrznego. 6. Dokumentacja cen transferowych w UE musi być postrzegana w ramach Wytycznych OECD dotyczących Cen Transferowych. 7. Znormalizowana i częściowo scentralizowana dokumentacja powinna zostać wdrożona w sposób elastyczny oraz powinna uwzględniać szczególne okoliczności występujące w zainteresowanych przedsiębiorstwach. 8. Państwo Członkowskie może podjąć decyzję o niestosowaniu zasad dotyczących dokumentacji cen transferowych lub zastosowaniu mniej rygorystycznych zasad dotyczących dokumentacji cen transferowych, niż jest to przewidziane w niniejszym kodeksie postępowania. UZNAJĄC, że przyjęcie wspólnego podejścia w skali całej UE dotyczącego wymogów związanych z dokumentacją jest uważane za przynoszące korzyści podatnikom, w zakresie zmniejszenia kosztów zapewnienia zgodności i narażenia na kary odnoszące się do dokumentacji, a także administracjom podatkowym ze względu na zwiększoną przejrzystość i spójność, PRZYJMUJĄC Z ZADOWOLENIEM komunikat Komisji z 2005 r. w sprawie prac Wspólnego Forum UE ds. Cen Transferowych w zakresie opodatkowania przedsiębiorstw oraz w sprawie wniosku dotyczącego kodeksu postępowania odnoszącego się do dokumentacji cen transferowych dla stowarzyszonych przedsiębiorstw w UE, PODKREŚLAJĄC, że kodeks postępowania stanowi polityczne zobowiązanie i nie wpływa na zobowiązania i prawa Państw Członkowskich lub odpowiednie kompetencje Państw Członkowskich i Wspólnoty wynikające z Traktatu, UZNAJĄC, że wdrożenie niniejszego kodeksu postępowania nie powinno stanowić przeszkody dla poszukiwania rozwiązań na poziomie bardziej globalnym, PRZYJMUJĄ NINIEJSZYM NASTĘPUJĄCY KODEKS POSTĘPOWANIA: Bez uszczerbku dla odpowiednich kompetencji Państw Członkowskich i Wspólnoty niniejszy kodeks postępowania dotyczy wdrożenia znormalizowanej i częściowo scentralizowanej dokumentacji cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE. 1. Państwa Członkowskie przyjmą znormalizowaną i częściowo scentralizowaną dokumentację cen transferowych dla przedsiębiorstw stowarzyszonych w UE, tj. DCT UE określoną w Załączniku, oraz będą uważać ją za podstawowy zestaw informacji służących ocenie cen transferowych grupy w ramach przedsiębiorstwa wielonarodowego (MNE). 2. Wykorzystanie DCT UE będzie fakultatywne dla grupy MNE. PL 14 PL

15 3. Państwa Członkowskie będą stosować podobne elementy oceny w odniesieniu do wymogów związanych z dokumentacją dotyczącą przypisania zysków stałej siedzibie, jak w przypadku dokumentacji cen transferowych. 4. Państwa Członkowskie, gdy tylko zajdzie taka potrzeba, będą należycie uwzględniać i kierować się ogólnymi zasadami i wymogami określonymi w Załączniku. 5. Państwa Członkowskie zobowiązują się, iż nie będą wymagać od mniejszych i o mniej złożonej strukturze przedsiębiorstw (włącznie z MŚP) opracowania równie obszernej dokumentacji, jak w przypadku większych przedsiębiorstw. 6. Państwa Członkowskie powinny: a) nie nakładać nieuzasadnionych kosztów zachowania zgodności lub obciążeń administracyjnych na przedsiębiorstwa, wymagając sporządzania lub dostarczania dokumentacji; b) nie wymagać dokumentacji, która nie ma wpływu na transakcje będące przedmiotem przeglądu, oraz c) zapewnić, aby nie doszło do ujawnienia poufnych informacji zawartych w dokumentacji. 7. Państwa Członkowskie nie powinny nakładać kar odnoszących się do dokumentacji, w przypadku gdy podatnicy przestrzegają w dobrej wierze, w rozsądny sposób i w odpowiednim terminie wymogów znormalizowanej i spójnej dokumentacji, jak określono w Załączniku, lub krajowych wymogów związanych z dokumentacją w Państwie Członkowskim oraz prawidłowo stosują tę dokumentację, aby określić swoje ceny transferowe zgodnie z zasadą ceny rynkowej. 8. Niniejszy kodeks postępowania jest skierowany do Państw Członkowskich lecz jego celem jest również zachęcenie MNE do stosowania podejścia DCT UE. 9. Aby zapewnić jednolite i skuteczne stosowanie niniejszego kodeksu, wzywa się Państwa Członkowskie do składania Komisji rocznych sprawozdań w sprawie jakichkolwiek środków podjętych w celu wdrożenia kodeksu postępowania oraz jego funkcjonowania w praktyce. Na podstawie tych sprawozdań Komisja zamierza informować Radę o stosowaniu niniejszego kodeksu i może złożyć wniosek o dokonanie przeglądu jego przepisów. PL 15 PL

16 ZAŁĄCZNIK DO KODEKSU POSTĘPOWANIA DOKUMENTACJA CEN TRANSFEROWYCH UNII EUROPEJSKIEJ (DCT UE) SEKCJA 1 ZAWARTOŚĆ DCT UE 1. Znormalizowana i spójna DCT UE grupy w ramach przedsiębiorstwa wielonarodowego (MNE) składa się z dwóch głównych części: (i) jednego zestawu dokumentacji zawierającego wspólne znormalizowane informacje istotne dla wszystkich członków grupy z siedzibą w UE ( dokumentacja podstawowa ) oraz (ii) poszczególnych zestawów znormalizowanej dokumentacji, zawierających informacje odnoszące się do określonego kraju ( dokumentacja odnosząca się do określonego kraju ). DCT UE powinna zawierać wystarczającą ilość informacji, aby umożliwić administracji podatkowej dokonanie oceny ryzyka do celów wyboru lub, na początku kontroli podatkowej, zadanie właściwych i szczegółowych pytań dotyczących cen transferowych MNE oraz ocenę cen transferowych stosowanych w transakcjach przeprowadzanych wewnątrz przedsiębiorstwa. Z zastrzeżeniem ust. 31, przedsiębiorstwo sporządza pojedynczą dokumentację dla każdego zainteresowanego Państwa Członkowskiego, tj. jedną wspólną dokumentację podstawową, która ma być wykorzystana we wszystkich zainteresowanych Państwach Członkowskich oraz różne zestawy dokumentacji odnoszącej się do określonego kraju dla każdego Państwa Członkowskiego. 2. Każdy z podanych poniżej elementów DCT UE powinien zostać dostarczony z uwzględnieniem złożoności struktury przedsiębiorstwa i transakcji. W miarę możliwości należy wykorzystać informacje już istniejące w ramach grupy (np. do celów zarządzania). Jednakże MNE może zostać zobowiązana do sporządzenia zupełnie nowej dokumentacji w tym zakresie. 3. DCT UE obejmuje wszystkie podmioty grupy z siedzibą w UE włącznie z kontrolowanymi transakcjami dokonywanymi pomiędzy przedsiębiorstwami z siedzibą poza UE oraz podmiotami grupy z siedzibą w UE. 4. Dokumentacja podstawowa 4.1 Dokumentacja podstawowa powinna odzwierciedlać rzeczywistość gospodarczą przedsiębiorstwa i przedstawiać ogólny opis grupy MNE oraz jej systemu cen transferowych, który jest istotny i dostępny dla wszystkich zainteresowanych Państw Członkowskich UE. 4.2 Dokumentacja podstawowa powinna zawierać następujące elementy: a) ogólny opis przedsiębiorstwa i jego strategii, włącznie ze zmianami w strategii przedsiębiorstwa w porównaniu z poprzednim rokiem podatkowym; b) ogólny opis struktury organizacyjnej, prawnej i operacyjnej grupy MNE (włącznie ze schematem organizacyjnym, wykazem członków grupy i opisem udziału spółek dominujących w filiach); PL 16 PL

17 c) ogólny wykaz przedsiębiorstw stowarzyszonych uczestniczących w kontrolowanych transakcjach wraz z przedsiębiorstwami z siedzibą w UE; d) ogólny opis kontrolowanych transakcji, w których uczestniczą przedsiębiorstwa stowarzyszone z siedzibą w UE, tj. ogólny opis: i) przepływów transakcji (aktywa materialne i niematerialne, usługi, elementy finansowe); ii) iii) przepływów faktur; oraz kwoty przepływów transakcji; e) ogólny opis wykonywanych funkcji, ponoszonego ryzyka oraz opis zmian dotyczących funkcji i ryzyka w porównaniu z poprzednim rokiem podatkowym, np. zmiana statutu samodzielnego dystrybutora na zleceniobiorcę; f) własność aktywów niematerialnych (patenty, znaki handlowe, nazwy marki, know-how itd.) oraz opłaty należne lub otrzymane; g) polityka cen transferowych wewnątrz przedsiębiorstwa stosowana przez grupę MNE lub opis systemu cen transferowych grupy, który wskazuje w jaki sposób ceny transferowe przedsiębiorstwa są zgodne z zasadą ceny rynkowej; h) wykaz umów o podziale kosztów, APAs oraz orzeczenia obejmujące aspekty cen transferowych w zakresie w jakim dotyczy to członków grupy z siedzibą w UE; oraz i) zobowiązanie każdego podatnika krajowego do dostarczenia dodatkowych informacji na żądanie i w odpowiednim terminie zgodnie z przepisami krajowymi. 5. Dokumentacja odnosząca się do określonego kraju 5.1 Zawartość dokumentacji odnoszącej się do określonego kraju uzupełnia dokumentację podstawową. Razem stanowią one dokumentację wymaganą dla danego Państwa Członkowskiego. Dokumentacja odnosząca się do określonego kraju jest dostępna dla tych administracji podatkowych, które są w sposób uzasadniony zainteresowane odpowiednim traktowaniem pod względem podatkowym transakcji objętych wymienioną dokumentacją. 5.2 Aby uzupełnić dokumentację podstawową, dokumentacja odnosząca się do określonego kraju powinna zawierać następujące elementy: a) szczegółowy opis przedsiębiorstwa i jego strategii, łącznie ze zmianami w strategii przedsiębiorstwa w porównaniu z poprzednim rokiem podatkowym; oraz b) informacje, tj. opis i wyjaśnienie, dotyczące kontrolowanych transakcji odnoszących się do określonego kraju, łącznie z: i) przepływami transakcji (aktywa materialne i niematerialne, usługi, elementy finansowe); PL 17 PL

18 ii) iii) przepływami faktur; oraz kwotami przepływów transakcji; c) analiza porównywalności, tj. i) charakterystyka własności i usług; ii) iii) iv) analiza funkcjonalna (wykonywane funkcje, wykorzystywane aktywa, ponoszone ryzyko); warunki umowne; sytuacja gospodarcza; oraz v) szczegółowe strategie przedsiębiorstwa; d) wyjaśnienie dotyczące wyboru i stosowania metod odnoszących się do cen transferowych, tj. dlaczego wybrano daną metodę i w jaki sposób była ona stosowana; e) odpowiednie informacje na temat wewnętrznych i/lub zewnętrznych elementów porównawczych, jeżeli są dostępne; oraz f) opis wdrożenia i stosowania polityki cen transferowych wewnątrz przedsiębiorstwa w ramach grupy. 6. MNE powinny mieć możliwość włączenia elementów do dokumentacji podstawowej zamiast do dokumentacji odnoszącej się do określonego kraju, zachowując jednakże ten sam poziom szczegółowości co w dokumentacji odnoszącej się do określonego kraju. Dokumentacja odnosząca się do określonego kraju powinna być opracowana w języku określonym przez zainteresowane Państwo Członkowskie, nawet jeżeli MNE podjęło decyzję o włączeniu jej do dokumentacji podstawowej. 7. Informacje i dokumenty odnoszące się do określonego kraju, które dotyczą kontrolowanej transakcji obejmującej jedno lub więcej Państw Członkowskich muszą być zawarte w dokumentacji odnoszącej się do określonego kraju dla wszystkich zainteresowanych Państw Członkowskich lub we wspólnej dokumentacji podstawowej. 8. Należy umożliwić MNE sporządzenie dokumentacji odnoszącej się do określonego kraju w formie jednego zestawu dokumentacji (zawierającego informacje o wszystkich przedsiębiorstwach w danym kraju) lub odrębnych zestawów dla każdego przedsiębiorstwa lub każdej grupy działalności w tym kraju. 9. Dokumentacja odnosząca się do określonego kraju powinna być sporządzona w języku określonym przez zainteresowane Państwo Członkowskie. PL 18 PL

19 SEKCJA 2 OGÓLNE ZASADY STOSOWANIA I WYMOGI DOTYCZĄCE MNE 10. Wykorzystanie DCT UE jest fakultatywne dla grup MNE. Jednakże grupa MNE nie powinna arbitralnie podejmować decyzji o stosowaniu podejścia Dokumentacji Cen Transferowych UE w odniesieniu do celów swojej dokumentacji, lecz powinna stosować DCT UE w sposób spójny na przestrzeni lat oraz w skali UE. 11. Grupa MNE, która podejmuje decyzję o wykorzystaniu DCT UE, powinna ogólnie stosować to podejście wspólnie do wszystkich stowarzyszonych przedsiębiorstw przeprowadzających kontrolowane transakcje z udziałem przedsiębiorstw w UE, do których mają zastosowanie przepisy dotyczące cen transferowych. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 31, grupa MNE podejmująca decyzje o wykorzystaniu DCT UE jest zobowiązana do przechowywania dokumentacji określonej w sekcji 1 w odniesieniu do wszystkich swoich przedsiębiorstw w zainteresowanych Państwach Członkowskich, włącznie ze stałymi siedzibami. 12. W przypadku podjęcia decyzji przez grupę MNE o wykorzystaniu DCT UE w danym roku podatkowym, każdy członek grupy MNE powinien poinformować o tym swoją administrację podatkową. 13. MNE powinny sporządzić dokumentację podstawową w terminie umożliwiającym udzielenie odpowiedzi na każdy uzasadniony wniosek pochodzący od jednej z zaangażowanych administracji podatkowych. 14. Podatnik w danym Państwie Członkowskim powinien udostępnić swoją DCT UE na wniosek administracji podatkowej, w rozsądnym terminie w zależności od stopnia złożoności transakcji. 15. Podatnik odpowiedzialny za udostępnienie dokumentacji administracji podatkowej jest tym podmiotem, który będzie zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego, i który podlega karze jeżeli odpowiednia dokumentacja nie została udostępniona. Ma to zastosowanie nawet w przypadku gdy dokumentacja jest sporządzana i przechowywana przez jedno z przedsiębiorstw w ramach grupy w imieniu innego przedsiębiorstwa. Decyzja grupy MNE o wykorzystaniu DCT UE stanowi zobowiązanie dotyczące wszystkich przedsiębiorstw stowarzyszonych z siedzibą w UE do udostępnienia krajowym administracjom podatkowym dokumentacji podstawowej i odpowiedniej dokumentacji odnoszącej się do określonego kraju. 16. W przypadku gdy podatnik wprowadza do swojego zeznania podatkowego dostosowanie związane z zyskiem wynikające z zastosowania zasady ceny rynkowej, należy udostępnić dokumentację wskazującą sposób obliczenia takiego dostosowania. 17. Kumulacja transakcji musi być stosowana spójnie, być przejrzysta dla administracji podatkowej oraz być zgodna z ustępem 1.42 Wytycznych OECD dotyczących Cen Transferowych (umożliwiających kumulację transakcji, które są ściśle powiązane lub stanowią kontynuację i dlatego rozpatrywane odrębnie nie mogą zostać prawidłowo ocenione). Wymienione zasady należy stosować w sposób rozsądny, biorąc pod uwagę w szczególności liczbę i złożoność transakcji. PL 19 PL

20 SEKCJA 3 OGÓLNE ZASADY STOSOWANIA I WYMOGI DOTYCZĄCE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH 18. Ponieważ DCT UE jest podstawowym zestawem informacji służących ocenie cen transferowych grupy MNE, Państwo Członkowskie jest uprawnione do ustanowienia przepisów krajowych wymagających, na specjalny wniosek lub podczas kontroli podatkowej, dokumentów oraz informacji dodatkowych i różnych od tych zawartych w DCT UE. 19. Okres przewidziany na dostarczenie dodatkowych informacji i dokumentów na specjalny wniosek (zob. ust. 18) powinien zostać określony indywidualnie, z uwzględnieniem ilości oraz szczegółowości wymaganych informacji i dokumentów. W zależności od szczegółowych lokalnych przepisów, ustalony termin powinien zapewnić podatnikowi stosowną ilość czasu (dostosowaną do stopnia złożoności transakcji) na przygotowanie dodatkowych informacji. 20. Podatnicy nie narażają się na kary związane z brakiem współpracy, jeżeli zgodzili się na przyjęcie podejścia DCT UE i dostarczają, na specjalny wniosek lub podczas kontroli podatkowej, w rozsądny sposób i w odpowiednim terminie dodatkowych informacji oraz dokumentów wykraczających poza DCT UE (zob. ust. 18). 21. Podatnicy powinni przedstawiać swoją DCT UE, tj. dokumentację podstawową i dokumentację odnoszącą się do określonego kraju, administracji podatkowej wyłącznie na początku kontroli podatkowej lub na specjalny wniosek. 22. W przypadku gdy Państwo Członkowskie wymaga od podatnika przedłożenia informacji na temat cen transferowych wraz z jego zeznaniem podatkowym, wymienione informacje nie powinny wykraczać poza krótki kwestionariusz lub odpowiedni formularz oceny ryzyka. 23. Tłumaczenie dokumentów na język zainteresowanego kraju nie musi być zawsze konieczne. Aby zmniejszyć koszty i opóźnienia spowodowane tłumaczeniem, Państwa Członkowskie powinny przyjmować, w miarę możliwości, dokumenty sporządzone w obcym języku. W odniesieniu do Dokumentacji Cen Transferowych UE administracja podatkowa powinna być przygotowana na przyjęcie dokumentacji podstawowej w języku ogólnie rozumianym przez zainteresowane Państwa Członkowskie. Tłumaczenia dokumentacji podstawowej powinny być dostarczane wyłącznie jeżeli są bezwzględnie konieczne i na specjalny wniosek. 24. Państwa Członkowskie nie powinny zobowiązywać podatników do przechowywania dokumentacji przez okres dłuższy niż jest to racjonalne z punktu widzenia wymogów zawartych w przepisach krajowych, które mają zastosowanie do każdego przedsiębiorstwa w ramach grupy. 25. Państwa Członkowskie powinny dokonywać oceny krajowych lub zagranicznych elementów porównawczych w odniesieniu do szczególnych faktów i okoliczności danego przypadku. Na przykład, elementy porównawcze znalezione w ogólnoeuropejskich bazach danych nie powinny być automatycznie odrzucane. Wykorzystanie elementów porównawczych pochodzących z innych krajów nie powinno samo w sobie narażać podatnika na kary za nieprzestrzeganie wymogów związanych z dokumentacją. PL 20 PL