MATERIAŁY POMOCNICZE NR 1 DO PRACOWNI Z PRZEMIOTU INFORMATYKA 1. Informacje podstawowe:
|
|
- Józef Michalik
- 9 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Informacje podstawowe: MATERIAŁY POMOCNICZE NR 1 DO PRACOWNI Z PRZEMIOTU INFORMATYKA 1 INFORMATYKA 1 - Pracownia specjalistyczna 30h Kod przedmiotu: ES1A , ECTS: 4 pkt. Kierunek: Elektrotechnika, studia stacjonarne I stopnia Semestr: II, rok akademicki: 2010/2011 Grupy: PS3, Środa, godz. 8:15-9:45, sala: WE-110 PS5, Środa, godz. 10:15-11:45, sala: WE-110 PS1, Środa, godz. 14:15-15:45, sala: WE-110 Prowadzący zajęcia: dr inż. Jarosław Forenc WE-204, tel. (0-85) j.forenc@pb.edu.pl WWW: (Dydaktyka) Konsultacje: Środa, godz. 16:00-17:00, WE-204 Piątek, godz. 11:30-13:30, WE-204 Piątek, godz. 14:30-16:00, WE-204 (zaoczne) Program szczegółowy: 1. Zajęcia organizacyjne. Algorytmy, sposoby opisu. Przykłady algorytmów. 2. Obsługa środowiska MS Visual C++ przeznaczonego do tworzenia, analizy i uruchamiania programów w języku C/C++. Etapy tworzenia programu. Kompilacja i konsolidacja. 3. Ogólna struktura programu w języku C/C++. Zmienne, deklaracje, typy i nazwy zmiennych. Wyprowadzanie i wprowadzanie danych - instrukcje printf i scanf. Stałe liczbowe. Operatory i wyrażenia arytmetyczne, priorytet operatorów. 4. Operatory relacyjne (porównania) i logiczne. Wyrażenia logiczne. Instrukcja warunkowa if. Zagnieżdżanie if-else. Operator warunkowy? :. 5. Instrukcja wyboru wielowariantowego switch. Operatory bitowe. 6. Instrukcja iteracyjna for. Zagnieżdżanie pętli for. Instrukcje break, goto i continue. 7. Instrukcje iteracyjne while i do while. 8. Tablice, deklaracja tablicy jednowymiarowej, inicjalizacja elementów tablicy. 9. Tablice dwuwymiarowe. Operacje na tablicach. 10. Łańcuchy znaków. Inicjalizacja łańcucha znaków. Stała znakowa. Funkcje do wprowadzania i wyprowadzania znaków. Plik nagłówkowy string.h. 11. Struktury, odwołania do pól struktury, inicjalizacja zmiennej strukturalnej. Pola bitowe i unie. 12. Funkcje, ogólna struktura funkcji. Umieszczanie definicji funkcji w programie. Zmienne lokalne i globalne. Zasięg i widzialność identyfikatorów. 13. Przekazywanie argumentów do funkcji przez wartość i referencje. Rekurencyjne wywołanie funkcji. Argumenty funkcji main. 14. Pliki tekstowe i binarne. Operacje na plikach tekstowych. 15. Operacje na plikach binarnych. Zaliczenie zajęć. Literatura: 1. B.W. Kernighan, D.M. Ritchie: Język ANSI C. Programowanie. Wydanie II. Helion, J. Grębosz: Symfonia C++ standard: programowanie w języku C++ orientowane obiektowo. Tom 1 i 2. Wydawnictwo Edition 2000, Kraków, R. Wileczek: Microsoft Visual C Tworzenie aplikacji dla Windows. Helion, Gliwice, S. Prata: Język C. Szkoła programowania. Wydanie V. Helion, Gliwice, A. Sopek: Wgłąb języka C. Helion, Gliwice, ( 6. K. Barteczko: Praktyczne wprowadzenie do programowania obiektowego w języku C++. Wydawnictwo Lupus, Warszawa, A. Zalewski: Programowanie w językach C i C++ z wykorzystaniem pakietu Borland C++. Wydawnictwo Nakom, Poznań, S. Oualline: Język C. Programowanie. Helion, Gliwice, S.G. Kochan: Język C. Wprowadzenie do programowania. Helion, Gliwice, B. Stroustrup: Język C++. WNT, Warszawa, Materiały na stronie: Zaliczenie przedmiotu: 1. Zaliczenie przedmiotu odbywa się na podstawie następujących zasad: - obecność studenta na wszystkich planowych zajęciach, - realizacja tematu zajęć i zadań sformułowanych przez prowadzącego, - oceny uzyskane za kartkówki oraz programy opracowane w trakcie zajęć. 2. Ocena końcowa wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej: śr_ocen 2*śr_ocen_kartkówki/3 + śr_ocen_programy/3 3. Każda kartkówka będzie zapowiedziana z min. tygodniowym wyprzedzeniem. 4. Każdą kartkówkę można poprawić na konsultacjach (tylko raz) w ciągu tygodnia od ogłoszenia wyników. 5. Nieusprawiedliwiona nieobecność na zajęciach jest równoważna ocenie 2,0 z kartkówki (nieobecność usprawiedliwiamy na pierwszych zajęciach po tych, na których nie było się). 6. Minimum połowa kartkówek musi być zaliczona na ocenę pozytywną (3- i wyżej). 7. Za opracowanie programów w trakcie zajęć można uzyskać dwie oceny. Informatyka 1 - Pracownia Strona 1 z Jarosław Forenc Informatyka 1 - Pracownia Strona 2 z Jarosław Forenc
2 8. Metoda przeliczania ocen na punkty do liczenia średniej arytmetycznej oraz metoda wyznaczania oceny końcowej na podstawie średniej: ocena punkty średnia ocena końcowa 5 5,0 4,75-5, ,8 4,25-4, ,5 3,75-4, ,0 3,25-3, ,8 2,80-3, ,5 < 2, ,0 3-2,8 2+ 2,5 2 2,0 9. Więcej niż trzy nieusprawiedliwione nieobecności skutkują brakiem zaliczenia pracowni. 10. Nie przewiduje się poprawiania ocen na wyższe na koniec semestru. 11. W przypadku, gdy średnia ocen będzie mniejsza od 2,8 lub połowa kartkówek nie zostanie zaliczona na ocenę pozytywną, to przedmiot można zaliczyć pisząc test sprawdzający wiadomości. 12. Test składa się z 40 pytań. Za każde pytanie można otrzymać 1 pkt. (prawidłowa odpowiedź) lub 0 pkt. (błędna odpowiedź). Test uważa się za zaliczony po uzyskaniu min. 21 pkt. 13. Maksymalna ocena końcowa jaką można otrzymać po zaliczeniu testu to 3, Test można pisać tylko jeden raz. Termin testu zostanie podany na ostatnich zajęciach. 15. Zaliczenie pracowni na ocenę 4+ lub 5 uprawnia do przepisania oceny jako zaliczenia wykładu, ale o pół stopnia niższej, tzn. 4+ 4, Semestr składa się z 15 tygodni. Zaliczenie przedmiotu następuje na ostatnich zajęciach. Regulamin pracowni informatycznej KETIM: 1. Wstęp do laboratorium w czasie trwania ćwiczenia jest dozwolony tylko dla osób uczestniczących w zajęciach. 2. Ćwiczenia studenckie odbywają się w zespołach 1-2 osobowych. Opuszczanie stanowiska laboratoryjnego, nawet chwilowe, jest dopuszczalne tylko za zgodą prowadzącego zajęcia. 3. Zabronione jest wnoszenie do laboratorium wszelkich napojów i posiłków. 4. Zabronione jest dokonywanie jakichkolwiek zmian w połączeniach i konfiguracji sprzętu. 5. Niedopuszczalna jest jakakolwiek manipulacja przy okablowaniu oraz urządzeniach lokalnej sieci komputerowej. 6. Komputery mogą być włączone dopiero po uzyskaniu zezwolenia od prowadzącego zajęcia. 7. Niedopuszczalne jest wgrywanie własnych zbiorów, modyfikacja plików konfiguracyjnych i kasowanie programów, oprócz własnych zbiorów i plików roboczych. 8. Zabrania się wykorzystywania sprzętu znajdującego się w laboratorium do celów nie związanych z ćwiczeniami. 9. Dwukrotne nieusprawiedliwione opuszczenie ćwiczeń powoduje skreślenie z listy i przekazanie tej informacji do Dziekanatu WE PB. W wyjątkowych usprawiedliwionych przypadkach (np. choroby), ćwiczenie może być odrobione w terminie dodatkowym. 10. Warunkiem dopuszczenia do wykonywania ćwiczenia jest znajomość podstawowych zagadnień teoretycznych dotyczących danego ćwiczenia. Sprawdzenie wiadomości odbywa się przed rozpoczęciem ćwiczenia lub w trakcie jego wykonywania. 11. Zaliczenie ćwiczenia następuje na podstawie: - wykazania się podstawowymi wiadomościami, - wykonanie niezbędnych zagadnień problemowych związanych z danym ćwiczeniem, - złożenie w wyznaczonym terminie sprawozdania. 12. Sprawozdanie powinno być wykonane starannie i przejrzyście, z podaniem zasadniczych wyników obliczeń, wniosków i uwag. 13. W razie nieszczęśliwego wypadku należy natychmiast wyłączyć napięcie zasilające, a następnie wezwać pogotowie ratunkowe (tel. 999 lub tel. kom. 112) i udzielić pierwszej pomocy. 14. W razie pożaru wyłączyć napięcie zasilające i gasić urządzenia gaśnicami oraz kocami gaśniczymi znajdującymi się w laboratorium lub na korytarzu, a w koniecznym przypadku wezwać straż pożarną (tel.998 lub tel.kom.112). 15. Przed wyłączeniem komputera, należy dokonać prawidłowego zamknięcia systemu operacyjnego. 16. Po zakończeniu ćwiczeń należy zgłosić fakt ukończenia ćwiczenia prowadzącemu oraz na jego polecenie: - skasować własne pliki robocze, - wyłączyć urządzenia, - uporządkować stanowisko laboratoryjne. 17. Pomieszczenie laboratorium można opuścić tylko po uzyskaniu zgody od prowadzącego ćwiczenia. 18. Uszkodzenie sprzętu w wyniku jego celowego niewłaściwego wykorzystania, będzie karane nie zaliczeniem laboratorium. 19. W przypadku celowego uszkodzenia lub na skutek niewłaściwego użytkowania sprzętu, osoby winne będą obciążone kosztami naprawy. Informatyka 1 - Pracownia Strona 3 z Jarosław Forenc Informatyka 1 - Pracownia Strona 4 z Jarosław Forenc
3 Program komputerowy: Program komputerowy można rozumieć jako: o kod źródłowy - program komputerowy zapisany w pewnym języku programowania, zestaw poszczególnych instrukcji, o plik wykonywalny - program, który można uruchomić. Etapy tworzenia programu: Kod źródłowy programu w języku C jest to plik tekstowy z rozszerzeniem.c, który może być przygotowany w dowolnym edytorze zapisującym niesformatowane pliki tekstowe. Kompilacja polega na przetłumaczeniu kodu źródłowego na tzw. kod wynikowy, maszynowy (pliki z rozszerzeniem.o lub.obj). Podczas kompilacji programu mogą wystąpić błędy. Poprawienie tego rodzaju błędów wymaga ponownej edycji kodu źródłowego. Uruchomienie programu: Skompilowany program (plik wykonywalny.exe) przechowywany jest na nośniku danych (np. dysk twardy, dyskietka, płyta CD/DVD, PenDrive). Uruchomienie programu wymaga jego odczytania z nośnika i załadowania do pamięci operacyjnej komputera (RAM). Za taką operację odpowiedzialny jest system operacyjny. Uruchomiony program nazywany jest procesem. Proces w pamięci komputera ma określoną strukturę, przedstawioną na poniższym rysunku. Blok kontrolny procesu jest strukturą danych tworzoną i zarządzaną przez system operacyjny, a opisującą właściwości procesu. Blok kontrolny procesu zawiera m.in. identyfikator, stan procesu, priorytet, licznik programu, wskaźniki pamięci, informacje na temat żądań we/wy. Program jest to kod wykonywanego programu (instrukcje programu). Dane są to dane potrzebne programowi podczas wykonywania. Stos jest specjalnym miejscem, w którym przechowywane są tzw. zmienne lokalne oraz kody powrotu z funkcji. Łączenie (konsolidacja) polega na połączeniu kodu wynikowego (.o lub.obj) z odpowiednimi bibliotekami. Programy komputerowe działają zazwyczaj zgodnie z pewnym algorytmem. Podczas łączenia mogą wystąpić błędy spowodowane brakiem odpowiedniej biblioteki. Uruchomienie pliku wykonywalnego.exe. Po uruchomieniu programu mogą wystąpić błędy. Błędy takie mogą być spowodowany wykonaniem przez program niedozwolonej operacji, np. odwołaniem do zabronionego obszaru pamięci. Innego rodzaju błędem może być zwrócenie przez program niepoprawnego wyniku. W obu przypadkach poprawienie błędu wymaga ponownej edycji kodu źródłowego. Informatyka 1 - Pracownia Strona 5 z Jarosław Forenc Definicje algorytmu: W literaturze można spotkać wiele definicji algorytmu. Poniżej przedstawionych jest kilka z nich. algorytm - skończony, uporządkowany ciąg jasno zdefiniowanych czynności, koniecznych do wykonania pewnego zadania. algorytm - metoda rozwiązania zadania. algorytm - ściśle określona procedura obliczeniowa, która dla właściwych danych wejściowych zwraca żądane dane wyjściowe zwane wynikiem działania algorytmu. algorytm - skończony zbiór reguł, wskazujący kolejność operacji przy rozwiązywaniu problemu pewnego typu. Informatyka 1 - Pracownia Strona 6 z Jarosław Forenc
4 Podstawowe cechy algorytmu: Algorytm powinien posiadać dane wejściowe (w ilości większej lub równej zeru) pochodzące z dobrze zdefiniowanego zbioru. Algorytm powinien zwracać pewien wynik: o działanie algorytmu niezwracającego wyniku pozbawione jest sensu. Algorytm powinien być precyzyjnie zdefiniowany: o każdy krok algorytmu musi być jednoznacznie określony. Algorytm powinien być zawsze poprawny: o ale dla każdego z założonego dopuszczalnego zestawu danych wejściowych, o w algorytmie mogą (ale nie muszą) być zaimplementowane mechanizmy reakcji na błędne dane wejściowe. Algorytm powinien zawsze kończyć się po skończonej liczbie kroków: o w algorytmie powinna istnieć poprawnie działająca reguła stopu. Algorytm powinien być efektywny: o jak najkrótszy czas wykonania, o jak najmniejsze zapotrzebowanie na pamięć. Algorytm może zostać zaimplementowany w postaci programu komputerowego lub dla innego urządzenia. Ten sam algorytm może być zaimplementowany w różny sposób przy użyciu różnych języków programowania. Metody opisu algorytmów: Opis w punktach, w języku naturalnym o może występować w postaci opisu słownego (pełne zdania) lub też listy kroków algorytmu Schemat blokowy o przedstawienie algorytmu za pomocą odpowiednich znaków graficznych reprezentujących fragmenty algorytmu Pseudokod (język publikacyjny) o niezbyt formalna odmiana języka programowania Konkretny język programowania, np. Pascal, C, C++, Matlab Opis słowny algorytmu: Opis słowny przypomina przepis kulinarny z książki kucharskiej Przykład nr 1.1 Algorytm: Tortilla (*) (opis algorytmu w punktach) Dane wejściowe: Dane wyjściowe: 0,5 kg ziemniaków, 100 g kiełbasy Chorizo, 8 jajek gotowa Tortilla Kolejne kroki: 1. Ziemniaki obrać i pokroić w plasterki. 2. Kiełbasę pokroić w plasterki. 3. Ziemniaki wrzucić na gorącą oliwę na patelni i przyrumienić z obu stron. 4. Kiełbasę wrzucić na gorącą oliwę na patelni i przyrumienić z obu stron. 5. Ubić jajka i dodać do połączonych ziemniaków i kiełbasy. 6. Dodać sól i pieprz. 7. Usmażyć z obu stron wielki omlet nadziewany chipsami ziemniaczanymi z kiełbaską. (*) na podstawie Podróży kulinarnych R. Makłowicza Schemat blokowy: Schematy blokowe nie mają jednej, ściśle określonej postaci. Najczęściej na schematach blokowych występują cztery podstawowe elementy (początek algorytmu, koniec algorytmu, blok funkcyjny, blok decyzyjny) oraz strzałki określające kolejność wykonywania operacji. Elementy występujące na schematach blokowych algorytmów: Początek algorytmu Może występować tylko jeden raz Elementarna instrukcja Blok funkcyjny Operacje obliczeniowe lub organizacyjne Blok decyzyjny Operacje warunkowe Testy Zakończenie algorytmu Musi występować przynajmniej jeden raz Informatyka 1 - Pracownia Strona 7 z Jarosław Forenc Informatyka 1 - Pracownia Strona 8 z Jarosław Forenc
5 Algorytm Euklidesa: Rozważmy sposób zapisu jednego z najbardziej znanych algorytmów - algorytmu Euklidesa znajdowania największego wspólnego dzielnika dwóch liczb - NWD(a,b) Przykład nr 1.3 Narysuj schemat blokowy algorytmu Euklidesa. Przykład nr 1.2 Algorytm: Euklidesa (opis algorytmu w punktach) Dane wejściowe: Dane wyjściowe: niezerowe liczby naturalne a i b NWD(a,b) Kolejne kroki: 1. Czytaj liczby a i b. 2. Dopóki a i b są większe od zera, powtarzaj krok 3, a następnie przejdź do kroku Jeśli a jest większe od b, to weź za a resztę z dzielenia a przez b, w przeciwnym razie weź za b resztę z dzielenia b przez a. 4. Przyjmij jako największy wspólny dzielnik tę z liczb a i b, która pozostała większa od zera. 5. Drukuj NWD(a,b). Działanie powyższego algorytmu sprawdźmy na przykładzie: o szukamy: NWD(1675,3752), czyli a 1675, b 3752 o dzielimy większą liczbę przez mniejszą: b/a 3752/ reszta 402; za b podstawiamy resztę z dzielenia, czyli teraz: a 1675, b 402 o dzielimy większą liczbę przez mniejszą: a/b 1675/402 4 reszta 67; za a podstawiamy resztę z dzielenia, czyli teraz: a 67, b 402 o dzielimy większą liczbę przez mniejszą: b/a 402/67 6 reszta 0; za b podstawiamy resztę z dzielenia, czyli teraz: a 67, b 0 o za NWD przyjmujemy tę z liczb a i b, która jest większa od zera, czyli: NWD(1675,3752) 67 Przykład nr 1.4 Zapis algorytmu Euklidesa w pseudokodzie. NWD(a,b) while a>0 i b>0 do if a>b then a a mod b else b b mod a if a>0 then return a else return b Przykład nr 1.5 Zapis algorytmu Euklidesa jako funkcja w języku C. int NWD(int a, int b) { while (a>0 && b>0) if (a>b) a a % b; else b b % a; if (a>0) return a; else return b; } Informatyka 1 - Pracownia Strona 9 z Jarosław Forenc Informatyka 1 - Pracownia Strona 10 z Jarosław Forenc
6 Przykład nr 1.6 Narysuj schemat blokowy algorytmu wyznaczającego wartość bezwzględną (moduł) liczby. Przykład nr 1.7 Narysuj schemat blokowy algorytmu sprawdzającego parzystość liczby całkowitej. Wartość bezwzględna liczby określana jest następującym wzorem: x dla x 0 x x dla x < 0 Narysujemy schemat blokowy w dwu postaciach. lub Wczytaj(x) można rozumieć jako podanie przez użytkownika wartości x (wczytanie z klawiatury) lub też przekazanie argumentu do funkcji, która wyznacza wartość bezwzględną liczby. Drukuj(x) można rozumieć jako wyświetlenie na ekranie wyniku lub też zwrócenie go przez funkcję. Przedstawione powyżej algorytmy różnią się tylko liczbą bloków STOP. W algorytmie po lewej stronie, algorytm może zakończyć się w dwu miejscach, natomiast algorytm po prawej stronie - tylko w jednym miejscu. W językach programowania do obliczenia wartości bezwzględnej liczby stosowane są funkcje (x jest argumentem przekazywanym do funkcji): o C, C++ - abs(x), fabs(x), o Fortran - abs(x), Zasada działania powyższego algorytmu jest następująca: o wczytujemy liczbę x, o jeśli liczba x jest ujemna, to zamieniamy ją na dodatnią: x -x, o jeśli liczba x jest większa od 1, to odejmujemy od niej wartość 2 - operację tę powtarzamy do momentu, aż x będzie mniejsze lub równe 1, o jeśli x jest równe 0, to liczba była parzysta, w przeciwnym wypadku (czyli, gdy x jest równe 1) - liczba była nieparzysta Parzystość liczby całkowitej można sprawdzić w prostszy sposób, wykorzystując dzielenie modulo. Dzielenie modulo zwraca resztę z dzielenia. Jeżeli liczbę całkowitą podzielimy modulo 2 to w wyniku możemy otrzymać: o 0 - jeśli liczba jest parzysta, o 1 lub -1 - jeśli liczba jest nieparzysta. Schemat blokowy algorytmu sprawdzającego parzystość liczby przy wykorzystaniu dzielenia modulo 2 przedstawiony jest na poniższym rysunku. Informatyka 1 - Pracownia Strona 11 z Jarosław Forenc Informatyka 1 - Pracownia Strona 12 z Jarosław Forenc
7 Przykład nr 1.8 Schemat blokowy algorytmu sprawdzającego parzystość liczby całkowitej. Przykład nr 1.10 Narysuj schemat blokowy algorytmu rozwiązującego równanie kwadratowe. Do rozwiązania równania kwadratowego: ax 2 + bx + c 0 należy w pierwszej kolejności obliczyć wyróżnik równania kwadratowego ( deltę ): b 2 4ac o jeżeli > 0, to równanie ma dwa różne pierwiastki rzeczywiste x 1, x 2 : o o b b +, x 2 jeżeli 0, to równanie ma jeden podwójny pierwiastek rzeczywisty: b x 2 jeżeli < 0, to równanie nie ma rozwiązań rzeczywistych. Przykład nr 1.9 Narysuj schemat blokowy algorytmu obliczającego silnię liczby n. Silnią liczby naturalnej n (w notacji matematycznej n!) nazywamy iloczyn wszystkich liczb naturalnych nie większych niż n. n! n przy czym 0! 1, 1! 1, 2! 1 2, 3! 1 2 3,... b b + x2 b x2 Informatyka 1 - Pracownia Strona 13 z Jarosław Forenc Informatyka 1 - Pracownia Strona 14 z Jarosław Forenc
Algorytm. a programowanie -
Algorytm a programowanie - Program komputerowy: Program komputerowy można rozumieć jako: kod źródłowy - program komputerowy zapisany w pewnym języku programowania, zestaw poszczególnych instrukcji, plik
Bardziej szczegółowoInformatyka 1. Plan dzisiejszych zajęć. zajęcia nr 1. Elektrotechnika, semestr II rok akademicki 2008/2009
Informatyka 1 zajęcia nr 1 Elektrotechnika, semestr II rok akademicki 2008/2009 mgr inż.. Paweł Myszkowski Plan dzisiejszych zajęć 1. Organizacja laboratorium przedmiotu 2. Algorytmy i sposoby ich opisu
Bardziej szczegółowoMATERIAŁY POMOCNICZE NR 1 DO PRACOWNI Z PRZEMIOTU INFORMATYKA 1. Informacje podstawowe:
Informacje podstawowe: MATERIAŁY POMOCNICZE NR 1 DO PRACOWNI Z PRZEMIOTU INFORMATYKA 1 INFORMATYKA 1 - Pracownia specjalistyczna 30h Kod przedmiotu: ES1A200 009, ECTS: 4 pkt. Kierunek: Elektrotechnika,
Bardziej szczegółowoMATERIAŁY POMOCNICZE NR 1 DO PRACOWNII Z PRZEMIOTU INFORMATYKA 1
Informacje podstawowe: MATERIAŁY POMOCNICZE NR 1 DO PRACOWNII Z PRZEMIOTU INFORMATYKA 1 INFORMATYKA 1 - Pracownia specjalistyczna 30h Kod przedmiotu: EZ1A200 010, ECTS: 6 pkt. Kierunek: Elektrotechnika,
Bardziej szczegółowoMATERIAŁY POMOCNICZE NR 1 DO PRACOWNII Z PRZEMIOTU INFORMATYKA 1. Informacje podstawowe:
Informacje podstawowe: MATERIAŁY POMOCNICZE NR 1 DO PRACOWNII Z PRZEMIOTU INFORMATYKA 1 INFORMATYKA 1 - Pracownia specjalistyczna 30h Kod przedmiotu: ES1A200 009, ECTS: 4 pkt. Kierunek: Elektrotechnika,
Bardziej szczegółowoAlgorytmy komputerowe. dr inŝ. Jarosław Forenc
Rok akademicki 2009/2010, Wykład nr 8 2/24 Plan wykładu nr 8 Informatyka 1 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki 2009/2010
Bardziej szczegółowodr inż. Jarosław Forenc
Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr III, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki 2011/2012 Pracownia nr 1 (14.10.2011) Rok akademicki 2011/2012,
Bardziej szczegółowoMETODY OPISU ALGORYTMÓW KOMPUTEROWYCH
Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni z przedmiotu Podstawy Informatyki Kod przedmiotu: TS1C 100 003 Ćwiczenie pt. METODY OPISU ALGORYTMÓW KOMPUTEROWYCH
Bardziej szczegółowo1 Wprowadzenie do algorytmiki
Teoretyczne podstawy informatyki - ćwiczenia: Prowadzący: dr inż. Dariusz W Brzeziński 1 Wprowadzenie do algorytmiki 1.1 Algorytm 1. Skończony, uporządkowany ciąg precyzyjnie i zrozumiale opisanych czynności
Bardziej szczegółowodr inż. Jarosław Forenc
Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny semestr III, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 2015/2016 Pracownia nr 1 (21/23.09.2015) Rok akademicki 2015/2016, Pracownia nr 1 2/22
Bardziej szczegółowodr inż. Adam Idźkowski, WE-260 e-mail: a.idzkowski@pb.edu.pl WWW: http://we.pb.edu.pl/~adam_i (Dydaktyka)
TECHNOLOGIE INFORMACYJNE - Pracownia specjalistyczna 30h Kierunek: Elektrotechnika, studia I stopnia, niestacjonarne (zaoczne) Semestr: I, rok akademicki: 2013/2014 dr inż. Adam Idźkowski, WE-260 e-mail:
Bardziej szczegółowoI. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI EFEKTY KSZTAŁCENIA
I. KARTA PRZEDMIOTU 1. Nazwa przedmiotu: PODSTAWY PROGRAMOWANIA. Kod przedmiotu: Ovi1 3. Jednostka prowadząca: Wydział Mechaniczno-Elektryczny 4. Kierunek: Mechatronika 5. Specjalność: Eksploatacja Systemów
Bardziej szczegółowoSpis treści JĘZYK C - ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE, OPERATOR WARUNKOWY. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka Kod przedmiotu: ESC00 009 (studia stacjonarne)
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka, Wydział Elektryczny, Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii ul. Wiejska 45D, 15-351 Białystok
Rok akademicki 2013/2014, Pracownia nr 1 2/29 Dane podstawowe Technologie informacyjne Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny semestr I, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 2013/2014 Pracownia
Bardziej szczegółowoSpis treści JĘZYK C - PRZEKAZYWANIE PARAMETRÓW DO FUNKCJI, REKURENCJA. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 1 Kod przedmiotu: EZ1C200 010 (studia niestacjonarne)
Bardziej szczegółowoSpis treści JĘZYK C - ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE, OPERATOR WARUNKOWY. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka Kod przedmiotu: ESC00 009 (studia stacjonarne)
Bardziej szczegółowoMetodyki i techniki programowania
Metodyki i techniki programowania dr inż. Maciej Kusy Katedra Podstaw Elektroniki Wydział Elektrotechniki i Informatyki Politechnika Rzeszowska Elektronika i Telekomunikacja, sem. 2 Plan wykładu Sprawy
Bardziej szczegółowoSpis treści JĘZYK C - PRZEKAZYWANIE PARAMETRÓW DO FUNKCJI, REKURENCJA. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 1 Kod przedmiotu: EZ1C200 010 (studia niestacjonarne)
Bardziej szczegółowoSpis treści JĘZYK C - ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE, OPERATOR WARUNKOWY. Metodyki i techniki programowania
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Metodyki i techniki programowania Kod przedmiotu: TSC00
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania. Wykład: 4. Instrukcje sterujące, operatory. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD
programowania Wykład: 4 Instrukcje sterujące, operatory 1 programowania w C++ Instrukcje sterujące 2 Pętla for for ( instrukcja_ini ; wyrazenie_warunkowe ; instrukcja_krok ) tresc_petli ; instrukcja_ini
Bardziej szczegółowoDefinicje. Algorytm to:
Algorytmy Definicje Algorytm to: skończony ciąg operacji na obiektach, ze ściśle ustalonym porządkiem wykonania, dający możliwość realizacji zadania określonej klasy pewien ciąg czynności, który prowadzi
Bardziej szczegółowoRok akademicki: 2013/2014 Kod: JFT s Punkty ECTS: 5. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne
Nazwa modułu: Programowanie proceduralne Rok akademicki: 2013/2014 Kod: JFT-1-201-s Punkty ECTS: 5 Wydział: Fizyki i Informatyki Stosowanej Kierunek: Fizyka Techniczna Specjalność: Poziom studiów: Studia
Bardziej szczegółowoSpis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA WARUNKOWA IF, OPERATORY RELACYJNE I LOGICZNE, WYRAŻENIA LOGICZNE. Informatyka 1
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 1 Kod przedmiotu: ES1C200 009 (studia stacjonarne)
Bardziej szczegółowoAlgorytmy komputerowe. dr inż. Jarosław Forenc
Rok akademicki 2010/2011, Wykład nr 9/10 2/38 Plan wykładu nr 9/10 Informatyka 1 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia niestacjonarne I stopnia Rok akademicki
Bardziej szczegółowoMetodyki i techniki programowania
Metodyki i techniki programowania dr inż. Maciej Kusy Katedra Podstaw Elektroniki Wydział Elektrotechniki i Informatyki Politechnika Rzeszowska Elektronika i Telekomunikacja, sem. 2 Plan wykładu Sprawy
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania. Wykład: 13. Rekurencja. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD
Podstawy programowania Wykład: 13 Rekurencja 1 dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD Podstawy programowania Rekurencja - pojęcie 2 Rekurencja - pojęcie Rekurencja (rekursja) wywołanie
Bardziej szczegółowoE-1EZ1-03-s2. Elektrotechnika I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)
KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu E-1EZ1-03-s2 Nazwa modułu Informatyka 2 Nazwa modułu w języku angielskim Computer science 2 Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013 (aktualizacja 2017/2018)
Bardziej szczegółowoTemat 1: Podstawowe pojęcia: program, kompilacja, kod
Temat 1: Podstawowe pojęcia: program, kompilacja, kod wynikowy. Przykłady najprostszych programów. Definiowanie zmiennych. Typy proste. Operatory: arytmetyczne, przypisania, inkrementacji, dekrementacji,
Bardziej szczegółowoNazwa wariantu modułu (opcjonalnie): Laboratorium programowania w języku C++
Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Kierunek i poziom studiów: Chemia, poziom pierwszy Sylabus modułu: Laboratorium programowania (0310-CH-S1-019) Nazwa wariantu modułu (opcjonalnie): Laboratorium programowania
Bardziej szczegółowoPODSTAWY PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO (C) SYLABUS A. Informacje ogólne
PODSTAWY PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO (C) SYLABUS A. Informacje ogólne Elementy składowe sylabusu Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Nazwa kierunku studiów Poziom kształcenia Profil studiów Forma studiów
Bardziej szczegółowoJęzyk ludzki kod maszynowy
Język ludzki kod maszynowy poziom wysoki Język ludzki (mowa) Język programowania wysokiego poziomu Jeśli liczba punktów jest większa niż 50, test zostaje zaliczony; w przeciwnym razie testu nie zalicza
Bardziej szczegółowo1. Nagłówek funkcji: int funkcja(void); wskazuje na to, że ta funkcja. 2. Schemat blokowy przedstawia algorytm obliczania
1. Nagłówek funkcji: int funkcja(void); wskazuje na to, że ta funkcja nie ma parametru i zwraca wartość na zewnątrz. nie ma parametru i nie zwraca wartości na zewnątrz. ma parametr o nazwie void i zwraca
Bardziej szczegółowoTechnologie informacyjne - wykład 12 -
Zakład Fizyki Budowli i Komputerowych Metod Projektowania Instytut Budownictwa Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechnika Wrocławska Technologie informacyjne - wykład 12 - Prowadzący: Dmochowski
Bardziej szczegółowoSpis treści JĘZYK C - OPERATORY BITOWE. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF32
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 2 Kod przedmiotu: ES1D300 017 (studia stacjonarne)
Bardziej szczegółowoPodstawy i języki programowania
Podstawy i języki programowania Laboratorium 1 - wprowadzenie do przedmiotu mgr inż. Krzysztof Szwarc krzysztof@szwarc.net.pl Sosnowiec, 16 października 2017 1 / 25 mgr inż. Krzysztof Szwarc Podstawy i
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: Kierunek: Inżynieria Biomedyczna Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy moduł kierunkowy ogólny Rodzaj zajęć: wykład, laboratorium JĘZYKI PROGRAMOWANIA Programming Languages Forma studiów: studia
Bardziej szczegółowoPRYWATNA WYŻSZA SZKOŁA BUSINESSU, ADMINISTRACJI I TECHNIK KOMPUTEROWYCH S Y L A B U S
PRYWATNA WYŻSZA SZKOŁA BUSINESSU, ADMINISTRACJI I TECHNIK KOMPUTEROWYCH ZATWIERDZAM Prorektor ds. dydaktyki i wychowania S Y L A B U S 1 Tytuł (stopień) naukowy oraz imię i nazwisko wykładowcy: dr hab.,
Bardziej szczegółowoAlgorytm poprawny jednoznaczny szczegółowy uniwersalny skończoność efektywność (sprawność) zmiennych liniowy warunkowy iteracyjny
Algorytm to przepis; zestawienie kolejnych kroków prowadzących do wykonania określonego zadania; to uporządkowany sposób postępowania przy rozwiązywaniu zadania, problemu, z uwzględnieniem opisu danych
Bardziej szczegółowoAlgorytm. Krótka historia algorytmów
Algorytm znaczenie cybernetyczne Jest to dokładny przepis wykonania w określonym porządku skończonej liczby operacji, pozwalający na rozwiązanie zbliżonych do siebie klas problemów. znaczenie matematyczne
Bardziej szczegółowoElżbieta Kula - wprowadzenie do Turbo Pascala i algorytmiki
Elżbieta Kula - wprowadzenie do Turbo Pascala i algorytmiki Turbo Pascal jest językiem wysokiego poziomu, czyli nie jest rozumiany bezpośrednio dla komputera, ale jednocześnie jest wygodny dla programisty,
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do algorytmiki
Wprowadzenie do algorytmiki Pojecie algorytmu Powszechnie przyjmuje się, że algorytm jest opisem krok po kroku rozwiązania postawionego problemu lub sposób osiągnięcia jakiegoś celu. Wywodzi się z matematyki
Bardziej szczegółowoMETODY KOMPUTEROWE W OBLICZENIACH INŻYNIERSKICH
METODY KOMPUTEROWE W OBLICZENIACH INŻYNIERSKICH ĆWICZENIE NR 9 WYRAŻENIA LOGICZNE, INSTRUKCJE WARUNKOWE I INSTRUKCJE ITERACYJNE W PROGRAMIE KOMPUTEROWYM MATLAB Dr inż. Sergiusz Sienkowski ĆWICZENIE NR
Bardziej szczegółowoElektrotechnika I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) Niestacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)
Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 lutego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Informatyka 2 Nazwa modułu w języku angielskim Computer science 2 Obowiązuje
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: Podstawy programowania komputerów Computer programming basics Kierunek: Mechatronika Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Rodzaj zajęć: wykład, laboratorium Forma studiów: stacjonarne Poziom
Bardziej szczegółowoKARTA PRZEDMIOTU. 1. Informacje ogólne. 2. Ogólna charakterystyka przedmiotu. Programowanie I C15
KARTA PRZEDMIOTU 1. Informacje ogólne Nazwa przedmiotu i kod (wg planu studiów): Nazwa przedmiotu (j. ang.): Kierunek studiów: Specjalność/specjalizacja: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Forma studiów:
Bardziej szczegółowoALGORYTMY Algorytm poprawny jednoznaczny szczegółowy uniwersalny skończoność efektywność (sprawność) zmiennych liniowy warunkowy iteracyjny
ALGORYMY Algorytm to przepis; zestawienie kolejnych kroków prowadzących do wykonania określonego zadania; to uporządkowany sposób postępowania przy rozwiązywaniu zadania, problemu, z uwzględnieniem opisu
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania. Wykład: 7. Funkcje Przekazywanie argumentów do funkcji. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD
programowania Wykład: 7 Funkcje Przekazywanie argumentów do funkcji 1 dr Artur Bartoszewski - programowania, sem 1 - WYKŁAD programowania w C++ Funkcje 2 dr Artur Bartoszewski - programowania sem. 1 -
Bardziej szczegółowo2.8. Algorytmy, schematy, programy
https://app.wsipnet.pl/podreczniki/strona/38766 2.8. Algorytmy, schematy, programy DOWIESZ SIĘ co oznaczają pojęcia: algorytm, schemat blokowy, język programowania, jakie są sposoby obliczania największego
Bardziej szczegółowoPodstawy Programowania
Podstawy Programowania Monika Wrzosek Instytut Matematyki Uniwersytet Gdański Matematyka 2017/18 Monika Wrzosek (IM UG) Podstawy Programowania 1 / 119 Sprawy organizacyjne E-mail: mwrzosek@mat.ug.edu.pl
Bardziej szczegółowoJęzyki programowania C i C++ Wykład: Typy zmiennych c.d. Operatory Funkcje. dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem.
Języki programowania C i C++ Wykład: Typy zmiennych c.d. Operatory Funkcje 1 dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem. 1I- WYKŁAD programowania w C++ Typy c.d. 2 Typy zmiennych Instrukcja typedef -
Bardziej szczegółowoProgramowanie Strukturalne i Obiektowe Słownik podstawowych pojęć 1 z 5 Opracował Jan T. Biernat
Programowanie Strukturalne i Obiektowe Słownik podstawowych pojęć 1 z 5 Program, to lista poleceń zapisana w jednym języku programowania zgodnie z obowiązującymi w nim zasadami. Celem programu jest przetwarzanie
Bardziej szczegółowoWHILE (wyrażenie) instrukcja;
INSTRUKCJE ITERACYJNE WHILE, DO WHILE, FOR Instrukcje iteracyjne pozwalają powtarzać daną instrukcję programu określoną liczbę razy lub do momentu osiągnięcia określonego skutku. Pętla iteracyjna while
Bardziej szczegółowoSpis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA SWITCH, OPERATORY BITOWE. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF05
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 1 Kod przedmiotu: ES1C200 009 (studia stacjonarne)
Bardziej szczegółowoKARTA KURSU. Wstęp do programowania
KARTA KURSU Nazwa Nazwa w j. ang. Wstęp do programowania Introduction to Programming Kod Punktacja ECTS* 6 Koordynator dr inż. Magdalena Andrzejewska Zespół dydaktyczny: dr inż. Magdalena Andrzejewska
Bardziej szczegółowoSpis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA WARUNKOWA IF, OPERATORY RELACYJNE I LOGICZNE, WYRAŻENIA LOGICZNE, ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE.
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 1 Kod przedmiotu: ES1D200 009 (studia stacjonarne)
Bardziej szczegółowoBHP JĘZYK C - INSTRUKCJE ITERACYJNE
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Metodyki i techniki programowania Kod przedmiotu: TS1C200
Bardziej szczegółowoJęzyki C i C++ Wykład: 2. Wstęp Instrukcje sterujące. dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem. 1I- WYKŁAD
Języki C i C++ Wykład: 2 Wstęp Instrukcje sterujące 1 dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem. 1I- WYKŁAD programowania w C++ Instrukcje sterujące 2 Pętla for for ( instrukcja_ini ; wyrazenie_warunkowe
Bardziej szczegółowoKARTA PRZEDMIOTU. Egzamin / zaliczenie. Egzamin / zaliczenie. ocenę*
WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI Zał. nr 4 do ZW 33/01 KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim: Programowanie w języku C Nazwa w języku angielskim C language programming Kierunek studiów (jeśli
Bardziej szczegółowoProgramowanie strukturalne i obiektowe : podręcznik do nauki zawodu technik informatyk / Adam Majczak. Gliwice, cop
Programowanie strukturalne i obiektowe : podręcznik do nauki zawodu technik informatyk / Adam Majczak. Gliwice, cop. 2010 Spis treści Wstęp 11 Część I PASCAL - wprowadzenie do programowania strukturalnego
Bardziej szczegółowoSpis treści WSTĘP CZĘŚĆ I. PASCAL WPROWADZENIE DO PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO. Rozdział 1. Wybór i instalacja kompilatora języka Pascal
Spis treści WSTĘP CZĘŚĆ I. PASCAL WPROWADZENIE DO PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO Rozdział 1. Wybór i instalacja kompilatora języka Pascal 1.1. Współczesne wersje kompilatorów Pascala 1.2. Jak zainstalować
Bardziej szczegółowoPolitechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki Karta przedmiotu Wydział Inżynierii Środowiska obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 014/015 Kierunek studiów: Gospodarka przestrzenna
Bardziej szczegółowoRok akademicki: 2016/2017 Kod: JFT s Punkty ECTS: 5. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -
Nazwa modułu: Język C++ Rok akademicki: 2016/2017 Kod: JFT-1-306-s Punkty ECTS: 5 Wydział: Fizyki i Informatyki Stosowanej Kierunek: Fizyka Techniczna Specjalność: - Poziom studiów: Studia I stopnia Forma
Bardziej szczegółowoInstrukcja wyboru, pętle. 2 wykład. Podstawy programowania - Paskal
Instrukcja wyboru, pętle 2 wykład. Podstawy programowania - Paskal Tematy Instrukcja wyboru jeden z wielu wariantów: case Pętle while repeat for Instrukcje sterowania pętli break continue goto Instrukcja
Bardziej szczegółowoProgramowanie I. O czym będziemy mówili. Plan wykładu nieco dokładniej. Plan wykładu z lotu ptaka. Podstawy programowania w językach. Uwaga!
Programowanie I O czym będziemy mówili Podstawy programowania w językach proceduralnym ANSI C obiektowym Java Uwaga! podobieństwa w podstawowej strukturze składniowej (zmienne, operatory, instrukcje sterujące...)
Bardziej szczegółowo1. Informatyka - dyscyplina naukowa i techniczna zajmująca się przetwarzaniem informacji.
Temat: Technologia informacyjna a informatyka 1. Informatyka - dyscyplina naukowa i techniczna zajmująca się przetwarzaniem informacji. Technologia informacyjna (ang.) Information Technology, IT jedna
Bardziej szczegółowoWykład IV Algorytmy metody prezentacji i zapisu Rzut oka na język PASCAL
Studia Podyplomowe INFORMATYKA Podstawy Informatyki Wykład IV Algorytmy metody prezentacji i zapisu Rzut oka na język PASCAL 1 Część 1 Pojęcie algorytmu 2 I. Pojęcie algorytmu Trochę historii Pierwsze
Bardziej szczegółowoAlgorytm. Algorytmy Marek Pudełko
Algorytm Algorytmy Marek Pudełko Definicja Algorytm to skończony, uporządkowany ciąg jasno zdefiniowanych czynności, koniecznych do wykonania pewnego zadania. Algorytm ma przeprowadzić system z pewnego
Bardziej szczegółowoSpis treści JĘZYK C - TABLICE JEDNOWYMIAROWE. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF05Z
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 1 Kod przedmiotu: EZ1C200 010 (studia niestacjonarne)
Bardziej szczegółowoProgramowanie komputerów
Programowanie komputerów Wykład 1-2. Podstawowe pojęcia Plan wykładu Omówienie programu wykładów, laboratoriów oraz egzaminu Etapy rozwiązywania problemów dr Helena Dudycz Katedra Technologii Informacyjnych
Bardziej szczegółowoKierunek i poziom studiów: Matematyka, studia I stopnia (licencjackie), rok I
Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Kierunek i poziom studiów: Matematyka, studia I stopnia (licencjackie), rok I Sylabus modułu: Informatyka B (03-MO1S-12-InfoB) Nazwa wariantu modułu (opcjonalnie):
Bardziej szczegółowoProgramowanie. programowania. Klasa 3 Lekcja 9 PASCAL & C++
Programowanie Wstęp p do programowania Klasa 3 Lekcja 9 PASCAL & C++ Język programowania Do przedstawiania algorytmów w postaci programów służą języki programowania. Tylko algorytm zapisany w postaci programu
Bardziej szczegółowoALGORYTMY I PROGRAMY
ALGORYTMY I PROGRAMY Program to ciąg instrukcji, zapisanych w języku zrozumiałym dla komputera. Ten ciąg instrukcji realizuje jakiś algorytm. Algorytm jest opisem krok po kroku jak rozwiązać problem, czy
Bardziej szczegółowoZMODYFIKOWANY Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia
ZP/ITS/11/2012 Załącznik nr 1a do SIWZ ZMODYFIKOWANY Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia Przedmiotem zamówienia jest: Przygotowanie zajęć dydaktycznych w postaci kursów e-learningowych przeznaczonych
Bardziej szczegółowoAlgorytmy. dr Dariusz Banaś (UJK) Seminarium w ramach projektu Fascynujący Świat Nauki dla uczniów gimnazjów. wersja 0.9. Start.
Seminarium w ramach projektu Fascynujący Świat Nauki dla uczniów gimnazjów dr Dariusz Banaś (UJK) read a,b,c read r Tak a>b Nie max:=a max:=b pole:=3.14*r*r obwod:=2*3.14*r read a Nie a==0 Tak Tak c>max
Bardziej szczegółowoWHILE (wyrażenie) instrukcja;
INSTRUKCJE ITERACYJNE WHILE, DO WHILE, FOR Instrukcje iteracyjne pozwalają powtarzać daną instrukcję programu określoną liczbę razy lub do momentu osiągnięcia określonego skutku. Pętla iteracyjna while
Bardziej szczegółowoSpis treści JĘZYK C - OPERATORY RELACYJNE I LOGICZNE, WYRAŻENIA LOGICZNE, INSTRUKCJA WARUNKOWA IF. Informatyka 1
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 1 Kod przedmiotu: ES1C200 009 (studia stacjonarne)
Bardziej szczegółowo14. Przedmiot: N/PM2012/11/14/I1 INFORMATYKA moduł 1 Semestr. Liczba tygodni Liczba godzin w tygodniu Liczba godzin w semestrze ECTS
14. Przedmiot: N/PM2012/11/14/I1 INFORMATYKA moduł 1 Semestr Liczba tygodni Liczba godzin w tygodniu Liczba godzin w semestrze w semestrze A C L A C L ECTS I 15 2 30 2 II 15 2 30 1 I. Cele kształcenia
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: Algorytmy i programowanie Algorithms and Programming Kierunek: Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Rodzaj przedmiotu: kierunkowy Poziom studiów: studia I stopnia forma studiów: studia
Bardziej szczegółowo#include <stdio.h> int main( ) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }
OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA Funkcja: printf() biblioteka: wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout) int printf ( tekst_sterujący, argument_1, argument_2,... ) ;
Bardziej szczegółowoProgramowanie w języku Python. Grażyna Koba
Programowanie w języku Python Grażyna Koba Kilka definicji Program komputerowy to ciąg instrukcji języka programowania, realizujący dany algorytm. Język programowania to zbiór określonych instrukcji i
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania 2. Temat: Funkcje i procedury rekurencyjne. Przygotował: mgr inż. Tomasz Michno
Instrukcja laboratoryjna 6 Podstawy programowania 2 Temat: Funkcje i procedury rekurencyjne Przygotował: mgr inż. Tomasz Michno Wstęp teoretyczny Rekurencja (inaczej nazywana rekursją, ang. recursion)
Bardziej szczegółowoWykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++
Podstawy programowania Wykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++ 1 dr Artur Bartoszewski - Podstawy programowania, sem. 1- WYKŁAD Część I Wstęp do struktur danych: Tablice 2
Bardziej szczegółowoPodstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++
Podstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++ Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ Łódź, 3 października 2013 r. Szablon programu w C++ Najprostszy program w C++ ma postać: #include #include
Bardziej szczegółowoAlgorytmy i struktury danych - opis przedmiotu
Algorytmy i struktury danych - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Algorytmy i struktury danych Kod przedmiotu 11.3-WP-PEDP-AiSD Wydział Kierunek Wydział Pedagogiki, Psychologii i Socjologii
Bardziej szczegółowo( wykł. dr Marek Piasecki )
INE 1007 Informatyka 1 Język programowania C++ ( wykł. dr Marek Piasecki ) Literatura: dowolny podręcznik do języka C++ (na laboratoriach Borland C++ 3.1) Robert Lafore Jerzy Grębosz Andrzej Zalewski Programowanie
Bardziej szczegółowoReferencje. Programowanie w C/C++ Zasady zaliczeń. Zasady zaliczeń. Zasady zaliczeń. Zasady zaliczeń. Informacje organizacyjne: Krzysztof Trojanowski
Referencje Informacje organizacyjne: Krzysztof Trojanowski Wykład: środy, 13:15 14:45 Programowanie w C/C++ Informacje organizacyjne Strona główna www z komunikatami: http://troja.uksw.edu.pl/category/pro2019/
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania.
Kod przedmiotu: PPR Podstawy programowania. Rodzaj przedmiotu: kierunkowy; obowiązkowy Wydział: Informatyki Kierunek: Informatyka Specjalność (specjalizacja): - Poziom studiów: pierwszego stopnia Profil
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania wykład
Podstawy programowania wykład WYDZIAŁ ELEKTRONIKI i INFORMATYKI dr inż. Robert Arsoba Politechnika Koszalińska Wydział Elektroniki i Informatyki POLITECHNIKA KOSZALIŃSKA 2009/2010 1 Materiały do wykładu
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania. Wykład 3 Konstrukcje sterujące. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład 3 Konstrukcje sterujące Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Kod źródłowy i wykonanie programu Kod źródłowy w języku programowania zawiera przepis wykonania programu
Bardziej szczegółowoPodstawy Programowania C++
Wykład 3 - podstawowe konstrukcje Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2014 Wstęp Plan wykładu Struktura programu, instrukcja przypisania, podstawowe typy danych, zapis i odczyt danych, wyrażenia:
Bardziej szczegółowoStrona główna. Strona tytułowa. Programowanie. Spis treści. Sobera Jolanta 16.09.2006. Strona 1 z 26. Powrót. Full Screen. Zamknij.
Programowanie Sobera Jolanta 16.09.2006 Strona 1 z 26 1 Wprowadzenie do programowania 4 2 Pierwsza aplikacja 5 3 Typy danych 6 4 Operatory 9 Strona 2 z 26 5 Instrukcje sterujące 12 6 Podprogramy 15 7 Tablice
Bardziej szczegółowoWykład 1: Wskaźniki i zmienne dynamiczne
Programowanie obiektowe Wykład 1: Wskaźniki i zmienne dynamiczne 1 dr Artur Bartoszewski - Programowanie obiektowe, sem. 1I- WYKŁAD Podstawy programowania w C++ Wskaźniki 2 dr Artur Bartoszewski - Programowanie
Bardziej szczegółowoPodstawy Informatyki. Algorytmy i ich poprawność
Podstawy Informatyki Algorytmy i ich poprawność Błędy Błędy: językowe logiczne Błędy językowe Związane ze składnią języka Wykrywane automatycznie przez kompilator lub interpreter Prosty sposób usuwania
Bardziej szczegółowoWstęp do informatyki- wykład 2
MATEMATYKA 1 Wstęp do informatyki- wykład 2 Systemy liczbowe Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion, 2012 www.cplusplus.com Jerzy
Bardziej szczegółowoProgramowanie w języku C++ Grażyna Koba
Programowanie w języku C++ Grażyna Koba Kilka definicji: Program komputerowy to ciąg instrukcji języka programowania, realizujący dany algorytm. Język programowania to zbiór określonych instrukcji i zasad
Bardziej szczegółowoPodstawy informatyki. Informatyka stosowana - studia niestacjonarne. Grzegorz Smyk
Podstawy informatyki Informatyka stosowana - studia niestacjonarne Grzegorz Smyk Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Akademia Górniczo Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, Materiał
Bardziej szczegółowowhile (test) instrukcja; int i=0; while (i<10) i++; dopóki test prawdziwy wykonuj instrukcję Wykonano: 35% / \ fałsz test prawda instrukcja
Rok akademicki 2011/2012, Pracownia nr 9 2/24 Informatyka 1 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 2011/2012 Pracownia nr
Bardziej szczegółowoZmienne, stałe i operatory
Zmienne, stałe i operatory Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 2 4 marca 2019 (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca 2019 1 / 21 Outline 1 Zmienne 2 Stałe 3 Operatory (Wykład 2) Zmienne, stałe
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania Laboratorium. Ćwiczenie 2 Programowanie strukturalne podstawowe rodzaje instrukcji
Podstawy programowania Laboratorium Ćwiczenie 2 Programowanie strukturalne podstawowe rodzaje instrukcji Instrukcja warunkowa if Format instrukcji warunkowej Przykład 1. if (warunek) instrukcja albo zestaw
Bardziej szczegółowoPoniŜej znajdują się pytania z egzaminów zawodowych teoretycznych. Jest to materiał poglądowy.
PoniŜej znajdują się pytania z egzaminów zawodowych teoretycznych. Jest to materiał poglądowy. 1. Instrukcję case t of... w przedstawionym fragmencie programu moŝna zastąpić: var t : integer; write( Podaj
Bardziej szczegółowo