Zimowe opowieści. Miejskie Przedszkole nr 1 im. Marii Kownackiej w Przasnyszu. Opracowanie: Małgorzata Pszczółkowska

Transkrypt

1 Zimowe opowieści Miejskie Przedszkole nr 1 im. Marii Kownackiej w Przasnyszu Opracowanie: Małgorzata Pszczółkowska Słoneczka grupa IV 6, 5 -latki 2013/2014

2 Zimowe zabawy Pewnego śnieżnego popołudnia ja i moja rodzina pojechaliśmy do babci i dziadka. Gdy wjechaliśmy na podwórko przywitaliśmy się z babcią i dziadkiem, a potem całą rodziną zaczęliśmy lepić wielkiego bałwana. On był większy od mojego taty. Na głowie miał czerwone wiadro. Nos z marchewki doczepiła mu babcia, a ja z bratem z małych węgielków zrobiliśmy mu oczka i guziki. Dziadek wetknął bałwanowi w rękę miotłę z gałęzi. Gdy bałwan był już gotowy, dziadek z tatą zrobili mi i bratu igloo. Na zakończenie zimowej zabawy złączyliśmy dwie pary sanek, ja z bratem usiedliśmy, a rodzice ciągnęli nas tak szybko, że na zakrętach przewracaliśmy się na śnieg. Ubrania mieliśmy całe w śniegu i sami wyglądaliśmy jak bałwanki. Po tym małym kuligu spróbowaliśmy jeszcze jazdy na łopacie. Po zimowych igraszkach poszliśmy do domu rozgrzać się pysznym kisielem zrobionym przez babcię. To było udane popołudnie. Aleksandra Chachulska

3 Jak co roku, o tej porze, Mamy duży mróz na dworze. Gdzie się spojrzysz, wszędzie biało, A nam, dzieciom, ciągle mało. Chcemy lepić wciąż bałwanki, Ciągle w głowie mamy sanki. Śnieżynkami rzucać chcemy, Z tym ostrożnie to my wiemy! A rodzice prosta sprawa, Nie w ich guście ta zabawa. Kręcą głową, palcem grożą, W końcu sobie go odmrożą. Zapomnieli (cóż, czas leci ) Co robili jako dzieci! Chodźcie do nas, mamo, tato! Damy wam buziaki za to. Razem igloo zbudujemy, Konia w kulig zaprzężemy. A po wszystkim, by się rozgrzać, Można jeszcze w berka pograć! Gabrysia Niestępska

4 Pani zima Dawno, dawno temu, za lasami, za górami żyła sobie pani Zima. Lubiła ślizgać się na lodzie i jeździć na sankach. Często bawiła się ze zwierzętami, bo nie chciała pokazywać się ludziom. Pani Zima srebrzyła świat w koło dając radość dzieciom ze śnieżnych zabaw i lepienia bałwanów. Sama jednak obserwowała wszystko z daleka i cieszyła się tym widokiem, aż do nadejścia wiosny. Hubert Olszewski

5 Pewnego dnia lepiliśmy bałwana. Bałwan był duży i fajny. A potem rzucaliśmy się śnieżkami. Na koniec zbudowaliśmy igloo ze śniegu. Nasze igloo było duże. W igloo bawiliśmy się często. Jak wracaliśmy do domu zaczął padać śnieg. Śnieg padał mocno, więc mogliśmy ulepić następnego bałwana. Było bardzo zimno, ale podobało mi się bardzo. Maja Wyrzykowska

6 Zimowe zabawy Pewnego niedzielnego poranka, przy śniadaniu wpadłem na świetny pomysł: Jedziemy na narty! Rodzicom pomysł bardzo się spodobał. Całą rodziną, z uśmiechem na twarzy, byliśmy gotowi do wyjazdu w ciągu kilku minut. Wszyscy ciepło ubrani, wyruszyliśmy. Jechaliśmy długo przez lasy, pola. To ja pierwszy z daleka zauważyłem górę, w sam raz na zimowe zabawy - pomyślałem. No i zaczęło się zimowe szaleństwo. Najpierw zjeżdżaliśmy na sankach, a potem uczyłem się jeździć na nartach. Zabawa była wspaniała. Mateusz Jurkian

7 Idąc rano do przedszkola, zauważyłam, że pada śnieg. Bardzo ucieszyłam się z tego powodu, ponieważ będę mogła ulepić bałwana. Ucieszona weszłam na salę i zaczęłam się bawić z koleżankami. Gdy po południu przyszła po mnie mama i szłyśmy do domu, było już dużo śniegu. Szybko pobiegłam na najbliższą zaspę i ulepiłam śnieżkę i rzuciłam nią w mamę i tak zaczęła się bitwa na śnieżki. Potem ulepiłyśmy bałwana. Jak skończyłyśmy to poszłyśmy do domu po aparat i zrobiłyśmy zdjęcie. Potem zadzwoniłam do babci i o wszystkim jej opowiedziałam. Natalka Niska

8 Zima Kiedy rano wstać nie chciałam, mama powiedziała, że dziś w nocy przyszła do nas wystrojona dama. W sukni białej, całej w płatkach, śnieżnej, haftowanej sopelkami lodowymi w koło wykańczanej. Peleryną otulona z szaci jak mgła biała, a na nóżkach ze szronu pantofelki miała. Spieszy się biedulka, bo spóźniona była. Kłębiastymi chmurami niebo zasłoniła. W dali słychać bowiem reniferów dzwonki Mikołaj pakuje do worka prezenty. Tak spieszyła się panienka w sukience lodowej, aż o gałąź jarzębiny rozdarła falbanę. Posypały się z falbany płateczki puchate pokrywając wsie i miasta tworząc śnieżną szatę. Rozpłakała się pannica gradowymi łzami, że rozdarta jest sukienka aż tupie nogami. Nadymając przy tym zapłakaną buzię ze złości fukała robiąc śnieżną burzę. Ową gałąź jarzębiny do ręki złapała i kwieciste witraże w szybach malowała. Przeciągnęłam się leniwie przez okno wyjrzałam i od razu zrozumiałam, o kim mówi mama. Oliwia Dominiak

9 Dzień dobry. W tej bajce będzie występowała Beata oraz Adrian, więc zaczynamy bajkę o Zimie. Była sobie mroźna zima. Prószy śnieżek, płatki śniegu opadają. Dzieci lepią bałwana ze śniegu. Dzieci też zjeżdżają na sankach oraz na nartach. Ponadto dzieci lubią rzucać się śnieżkami. Mroźna zima więcej płatków śniegu podaruje dzieciom. Jedną kulkę lepią dzieci. Teraz bałwana trzeba ulepić. Potem druga kulka, później większa i coraz większa. Teraz trzecia kulka, a potem coraz większa i większa Mroźna zima wszem zachęca Mroźna zima naprawdę jest fajna. Teraz marchewkę trzeba doczepić oraz ręce mu przylepić. Mroźne płatki śniegu są. Woda się zamieni w lód i taka to jest zima. Wody też zamarzają. Zima jest naprawdę zimna. Trzeba założyć rękawiczki oraz szalik, kurtkę, buty ciepłe, kozaki też trzeba zakładać. Wiozą konie sanki. Szybciej i coraz szybciej oraz na lodzie łyżwy mkną jak błyskawica taka jest ta mroźna zima. Taka to jest bajka, a na koniec krótka scenka. Adrian Głodkowski

10 Zimowe przygody Wreszcie nadszedł długo wyczekiwany przez wszystkich grudzień. Najbardziej czekały na niego dzieci. Małgosia i Antek przez całą i szarą jesień bardzo się nudziły. Co dzień rano, po przebudzeniu wyglądały przez okno wypatrując pierwszych płatków śniegu. Niestety przez pierwsze dni kalendarzowej zimy nie pojawił się ani jeden biały płatek. Czekając na zimę wyobrażały sobie jakie można by wymyślać zabawy przed domem, kiedy tylko spadnie śnieg. Kładąc się wieczorem spać Małgosia zaproponowała Antkowi: - Antoś pomyśl sobie życzenie zanim zaśniesz, czuję, że jutro będzie magiczny dzień. Antoś, choć miał wiele marzeń pomyślał, że najbardziej chciałby pozjeżdżać w końcu na sankach. - Małgosiu, już pomyślałem odpowiedział siostrze. - Ja też rzekła Małgosia. I wydaje mi się, że pomyśleliśmy o tym samym. Z uśmiechem na twarzy dzieci zasnęły.

11 Rankiem mama wpadła do pokoju i radosnym głosem obudziła dzieci. - Pobudka, już ranek, dzieci wyjrzyjcie przez okno. To jakaś magia, nic nie wskazywało na to, że dziś spadnie śnieg, a tu patrzcie wszystko jest białe. Tata od rana chodnik odśnieża. - Hura! krzyknął Antoś. - Super! Zima ucieszyła się Małgosia; - widzisz braciszku, marzenia się spełniają rzekła do brata. Po śniadaniu dzieci wręcz wybiegły na podwórko. I zaczęło się prawdziwe białe szaleństwo. Antoś od razu obrzucił Małgosię śnieżkami, a siostra oddała mu tym samym. Dzieci z różowymi wypiekami na twarzach i radosnymi uśmiechami świetnie się bawiły. Tata wyciągnął ze strychu sanki i razem z mamą wyszli przed dom. Z usypanej ze śniegu górki zjeżdżało się fantastycznie, a na wyścigi jeszcze fajniej. Kiedy wszyscy się już zmęczyli, Antoś wpadł na pomysł, żeby ulepić bałwana. Bałwanek stanął na środku podwórka z czerwoną marchewką i siwym garnkiem na głowie. Po wyczerpującym dniu dzieci od razu zasnęły. Przed snem jeszcze zerknęły na przyjaciela ze śniegu i pomachały do niego. A w nocy śnieg znowu padał i padał. W końcu nadeszła upragniona zima. Natalia Ryłka