(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11)

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia.: (22) Data zgłoszenia: (13) B1 (51) IntCl7 A61H 39/00 (54)Sposób i układ do punktów akupunktury (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 09/00 (73) Uprawniony z patentu: Kuchta Jerzy, Gdańsk, PL Kuchta Jarosław, Gdańsk, PL (45) o udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 07/05 (72) Twórcy wynalazku: Jerzy Kuchta, Gdańsk, PL Jarosław Kuchta, Gdańsk, PL PL B1 (57)1. Sposób elektrostymulacji punktów akupunktury w którym uprzednio zlokalizo wane poprzez pomiar impedanacp elektryczną punkty akupunkturowe poddaje się drażnieniu za pomocą paczkowanych impulsów szpilkowych o polaryzacji bipolarnej lub unipolarnej, znamienny tyra, ze po zlokalizowaniu danego punktu akupunkturowego 1 podczas jego elektrostymulacyjnego drażnienia, mierzy się cyklicznie amplitudę impedancji elektrycznej w tym punkcie 1 porównuje się jej wartości aż do momentu, gdy jej przyrost bezwzględny jest minimalny lub zerowy i wówczas sygnalizuje się ten moment jako koniec udrażniania lub jako osiągnięcie nasycenia stymulacji dla danego przebiegu stymulującego 3 Układ do elektrostymulacji punktów akupunktury, zawierający sterownik programowalny, sprzężony z układem sygnalizacyjnym, układem generacji impulsów oraz transformatorem, znamienny tym, ze pierwsze wyjście (W1 ) sterownika (1) dołączone jest do wejścia układu formującego (2) ktorego jedno z wyjść przeciwsobnych jest połączone z wejściem ujemnego prostownika (3) połączonego za pomocą jego wejścia sterującego z drugim wyjściem (W2) sterownika (I) natomast drugie wyjście przeciwsobne układu formującego (2) jest połączone z wejściem dodatniego prostownika (4), połączonego za pomocą jego wejścia sterującego z trzecim wyjściem (W3) sterownika (1) oraz środek wyjścia przeciwsobnego układu formującego (2) jest dołączony do masy całego układu przy czym wyjścia ujemnego prostownika (3) 1 dodatniego prostownika (4) podłączone są bezpośrednio do wyjściowej elektrody czynnej (EC) układu do której dołączone jest również wstępne obciążenie (5) dołączone drugim swoim wyjściem do uziemionego środka przeciwsobnego wyjścia układu formującego (2), a pomiędzy wyjściową elektrodę bierną (EB) układu a uziemiony środek przeciwsobnego wyjścia układu formującego (2) włączony jest układ próbkujący (6), którego połączenie z wyjściową elektrodą bierną (EB) połączone jest z wejściem bipolarnie sterowanego układu całkującego (7) którego wyjście połączone jest z analogowo cyfrowym wejściem (We4) sterownika (1) natomiast wejście zasilania układu formującego (2) połączone jest z regulatorem zasilana (8) którego wejście sterujące pouczone jest z wyjściem separatora (9) i ktorego jedno wejście połączone jest z wyjściem układu sterowania automatycznego (10) połączonego swoim wejściem z wyjściem sterującym (AUTO) sterownika (l), a drugie wejście separatora (9) połączone jest z wyjściem układu sterowania ręcznego (II), połączonego swoim wejściem z wyjściem manipulacyjnym (MAN) sterownika (1)

2 Sposób i układ do elektrostymulacji punktów akupunktury Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób elektrostymulacji punktów akupunktury w którym uprzednio zlokalizowane poprzez pomiar impedanacji elektrycznej punkty akupunkturo we poddaje się drażnieniu za pomocą paczkowanych impulsów szpilkowych o polaryzacji bipolarnej lub unipolarnej, znamienny tym, że po zlokalizowaniu danego punktu akupunkturowego i podczas jego elektrostymulacyjnego drażnienia, mierzy się cyklicznie amplitudę impedancji elektrycznej w tym punkcie i porównuje się jej wartości az do momentu, gdy jej przyrost bezwzględny jest minimalny lub zerowy i wówczas sygnalizuje się ten moment jako koniec udrazniania lub jako osiągnięcie nasycenia stymulacji dla danego przebiegu stymulującego. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku gdy po udrożnieniu punktu akupunkturowego odczuwalne jest bolesne drażnienie podczas stymulacji tego punktu nawet przy małym sygnale, przeprowadza się zmianę polaryzacji sygnału stymulującego na unipolarną dodatnią, a następnie dany punkt stymuluje się dalej sygnałem o dodatniej polaryzacji do momentu nasycenia stymulacji, natomiast w przypadku, gdy po udrożnieniu punktu drażnienie jest słabo odczuwalne w tym punkcie, przeprowadza się stymulowanie danego punktu sygnałem o ujemnej polaryzacji aż do momentu nasycenia stymulacji. 3. Układ do elektrostymulacji punktów akupunktury, zawierający sterownik programowalny, sprzęzony z układem sygnalizacyjnym, układem generacji impulsów oraz transformatorem, znamienny tym, ze pierwsze wyjście (W l) sterownika (1) dołączone jest do wejścia układu formującego (2), którego jedno z wyjść przeciwsobnych jest połączone z wejściem ujemnego prostownika (3), połączonego za pomocą jego wejścia sterującego z drugim wyjściem (W2) sterownika (1), natomiast drugie wyjście przeciwsobne układu formującego (2) jest połączone z wejściem dodatniego prostownika (4), połączonego za pomocą jego wejścia sterującego z trzecim wyjściem (W3) sterownika (1) oraz środek wyjścia przeciwsobnego układu formującego (2) jest dołączony do masy całego układu, przy czym wyjścia ujemnego prostownika (3) i dodatniego prostownika (4) podłączone są bezpośrednio do wyjściowej elektrody czynnej (EC) układu, do której dołączone jest również wstępne obciążenie (5), dołączone drugim swoim wyjściem do uziemionego środka przeciwsobnego wyjścia układu formującego (2), a pomiędzy wyjściową elektrodę bierną (EB) układu a uziemiony środek przeciwsobnego wyjścia układu formującego (2) włączony jest układ próbkujący (6), którego połączenie z wyjściową elektrodą bierną (EB) połączone jest z wejściem bipolarnie sterowanego układu całkującego (7), którego wyjście połączone jest z analogowo-cyfrowym wejściem (We4) sterownika (1), natomiast wejście zasilania układu formującego (2) połączone jest z regulatorem zasilania (8), którego wejście sterujące połączone jest z wyjściem separatora (9) i którego jedno wejście połączone jest z wyjściem układu sterowania automatycznego (10), połączonego swoim wejściem z wyjściem sterującym (AUTO) sterownika (1), a drugie wejście separatora (9) połączone jest z wyjściem układu sterowania ręcznego (11), połączonego swoim wejściem z wyjściem manipulacyjnym (MAN) sterownika (1). 4. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, ze do wyjść sterownika (1) podłączone są dodatkowo wejścia sygnalizatorów układu, do czwartego wyjścia (PD) podłączone jest wejście dodatniej polaryzacji optycznego sygnalizatora polaryzacji (12), do piątego wyjścia (PU) podłączone jest wejście ujemnej polaryzacji optycznego sygnalizatora polaryzacji (12), do szóstego wyjścia (L) podłączone jest wejście optycznego sygnalizatora lokalizacji (13), natomiast do siódmego wyjścia (N) podłączone jest wejście optycznego sygnalizatora nasycenia (14), a do ósmego wyjścia (B) podłączone jest wejście sygnalizatora dźwiękowego (15). 5. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że sterownik (1) zbudowany jest z programowalnego mikroprocesora (M), którego wejście (NMI) połączone jest z wyjściem układu wybierania opcji (OP).

3 Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że układ formujący (2) składa się z tranzystora (T), który na wejściu ma włączony szeregowy rezystor (R), a w obwodzie zasilania szeregowo połączoną diodę (D) i jeden koniec uzwojenia pierwotnego transformatora impulsowego (Tr), przy czym drugi koniec uzwojenia pierwotnego tego transformatora dołączony jest do wyjścia regulatora zasilania (8), a dwa uzwojenia wtórne transformatora impulsowego (Tr) połączone szeregowo, stanowią przeciwsobne wyjścia układu formującego (2). 7. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że ujemny prostownik (3) i dodatni prostownik (4) składają się z odpowiednio do ich funkcji szeregowo połączonych optotriaka (TT) i diody impulsowej (DI). 8. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, ze w bipolarnym układzie całkującym (7) jego wejście podłączone jest bezpośrednio do emitera pierwszego tranzystora (Tl), którego baza uziemiona jest do masy układu poprzez pierwszy szeregowy rezystor (R l), natomiast w kolektorze tego tranzystora jest włączony drugi szeregowy rezystor (R2), do wyjścia którego oprócz kondensatora całkującego (C) uziemionego drugim końcem, podłączony jest również kolektor drugiego tranzystora (T2), którego wejście, poprzez trzeci szeregowy rezystor (R3), połączone jest również z wejściem bipolarnie sterowanego układu całkującego (7), a jego emiter poprzez czwarty szeregowy rezystor (R4) dołączony jest do masy układu. * * * Przedmiotem wynalazku jest sposób i układ do elektrostymulacji punktów akupunktury, stosowany zwłaszcza w autostymulacji, to jest w urządzeniach do indywidualnej elektroakupunktury. Znane są sposoby i układy do elektroakupunktury stosowane zarówno w różnego rodzaju aparatach do indywidualnej elektroakupunktury jak i w gabinetowych aparatach do elektroakupunktury. Dotychczas stosowane w elektroakupunkturze sposoby polegają ogólnie mówiąc na drażnieniu punktów akupunkturowych impulsami elektrycznymi, przy czym zazwyczaj stosuje się do tego celu impulsy bipolarne. Znane jest również eksperymentalne stosowanie do stymulacji impulsów ujemnych lub dodatnich, ale bez wyraźnych kryteriów stosowania takiego lub innego przebiegu impulsów stymulujących. Znane są także sposoby wyznaczania punktów akupunkturowych poprzez pomiar impedancji elektrycznej skóry. W szczególności w opisie patentowym polskim nr przedstawiona jest konstrukcja czujnika do pomiaru takiej impedancji, a z opisu patentowego japońskiego nr znany jest układ pomiarowy zwiększający dokładność i efektywność pomiarów impedancji elektrycznej tkanek organizmów żywych, dzięki zastosowaniu matrycy elektrod do detekcji sygnałów elektrycznych identyfikujących tę impedancję. Znany jest sposób i układ do stymulacji punktów akupunktury opisany w opisie patentowym polskim W opisanym w nim sposobie stymulacji punktów akupunktury drażni się tylko wyznaczone uprzednio punkty akupunkturowe bodźcami elektrycznymi o ustalonym natężeniu, napięciu i częstotliwości, poprzez elektrody przykładane do tych punktów, przy czym jako bodźce elektryczne generuje się bipolarne paczki impulsów o dużej częstotliwości powtarzane z małą częstotliwością. Częstotliwość powtarzania paczek impulsów jest rzędu kilku do kilkudziesięciu Hz, a częstotliwość impulsów w paczkach jest rzędu kilku do kilkudziesięciu khz, natomiast współczynnik wypełnienia dla paczek impulsów jest nie większy niż 1/2. Znany układ do stymulacji punktów akupunktury zawiera generator impulsowy połączony z układem sygnalizacyjnym i układem wyjściowym z transformatorem, przy czym wyjście impulsowego generatora małej częstotliwości połączone jest z wejściem alternatywnej pracy impulsowego generatora dużej częstotliwości, zawierającego układ regulacji szerokości impulsów dużej częstotliwości. Układ wyjściowy dołączony jest do wyjścia impulsowego generatora dużej częstotliwości. Znany i stosowany sposób i układ według opisu patentowego polskiego , mimo że dobrze spełnia swoje przeznaczenie, wykazuje jednak pewne wady, do których zalicza się niedostateczną skuteczność elektrostymulacji w niektórych przypadkach osobniczych, zwłaszcza w przypadkach użytkowników nie posiadających wystarczającej wprawy w posługiwaniu się urządzeniem przeznaczonym do użytku indywidualnego.

4 Wynalazek rozwiązuje zagadnienie opracowania nowego zracjonalizowanego sposobu i układu do elektrostymulacji punktów akupunktury, przeznaczonego zwłaszcza do stosowania w auto stymulacji, to jest w urządzeniach do indywidualnej elektroakupunktury. Sposób elektrostymulacji punktów akupunktury według wynalazku, w którym uprzednio zlokalizowane poprzez pomiar impedanacji elektrycznej punkty akupunkturowe poddaje się drażnieniu za pomocą paczkowanych impulsów szpilkowych o polaryzacji bipolarnej lub unipolarnej charakteryzuje się tym, że po zlokalizowaniu danego punktu akupunkturowego i podczas jego elektrostymulacyjnego drażnienia, mierzy się cyklicznie amplitudę impedancji elektrycznej w tym punkcie i porównuje się jej wartości az do momentu, gdy jej przyrost bezwzględny jest minimalny lub zerowy i wówczas sygnalizuje się ten moment jako koniec udrażniania lub jako osiągnięcie nasycenia stymulacji dla danego przebiegu stymulującego. W przypadku gdy po udrożnieniu punktu akupunkturowego odczuwalne jest bolesne drażnienie podczas stymulacji tego punktu nawet przy małym sygnale, przeprowadza się zmianę polaryzacji sygnału stymulującego na unipolarną dodatnią, a następnie dany punkt stymuluje się dalej sygnałem o dodatniej polaryzacji do momentu nasycenia stymulacji, natomiast w przypadku, gdy po udrożnieniu punktu drażnienie jest słabo odczuwalne w tym punkcie, przeprowadza się stymulowanie danego punktu sygnałem o ujemnej polaryzacji aż do momentu nasycenia stymulacji. Układ do elektrostymulacji punktów akupunktury według wynalazku, zawierający sterownik programowalny sprzęzony z układem sygnalizacyjnym, układem generacji impulsów oraz transformatorem charakteryzuje się tym, że pierwsze wyjście sterownika dołączone jest do wejścia układu formującego, którego jedno z wyjść przeciwsobnych jest połączone z wejściem ujemnego prostownika, połączonego za pom ocąjego wejścia sterującego z drugim wyjściem sterownika. Drugie wyjście przeciwsobne układu formującego jest połączone z wejściem dodatniego prostownika, połączonego za pomocą jego wejścia sterującego z trzecim wyjściem sterownika. Środek wyjścia przeciwsobnego układu formującego jest połączony do masy całego układu, przy czym wyjścia ujemnego prostownika i dodatniego prostownika podłączone są bezpośrednio do wyjściowej elektrody czynnej układu, do której dołączone jest również wstępne obciążenie, dołączone drugim swoim wyjściem do uziemionego środka przeciwsobnego wyjścia układu formującego. Pomiędzy wyjściową elektrodę bierną a uziemiony środek przeciwsobnego wyjścia układu formującego włączony jest układ próbkujący, którego połączenie z wyjściową elektrodą bierną połączone jest z wejściem bipolarnie sterowanego układu całkującego, którego wyjście połączone jest z analogowo-cyfrowym wejściem sterownika. Wejście zasilania układu formującego połączone jest z regulatorem zasilania, którego wejście sterujące połączone jest z wyjściem separatora i którego jedno wejście połączone jest z wyjściem układu sterowania automatycznego, połączonego swoim wejściem z wyjściem sterującym sterownika, a drugie wejście separatora połączone jest z wyjściem układu sterowania ręcznego, połączonego swoim wejściem z wyjściem manipulacyjnym sterownika. Szczególną funkcjonalnością charakteryzuje się układ, w którym do wyjść sterownika podłączone są dodatkowo następujące wejścia sygnalizatorów układu: do czwartego wyjścia podłączone jest wejście dodatniej polaryzacji optycznego sygnalizatora polaryzacji, do piątego wyjścia podłączone jest wejście ujemnej polaryzacji optycznego sygnalizatora polaryzacji, do szóstego wyjścia podłączone jest wejście optycznego sygnalizatora lokalizacji, natomiast do siódmego wyjścia podłączone jest wejście optycznego sygnalizatora nasycenia, a do ósmego wyjścia podłączone jest wejście sygnalizatora dźwiękowego. Korzystnie jest, gdy sterownik zbudowany jest z programowalnego mikroprocesora, którego wejście połączone jest z wyjściem układu wybierania opcji. Układ formujący składa się z tranzystora, który na wejściu ma włączony szeregowy rezystor, a w obwodzie zasilania szeregowo połączoną diodę i jeden koniec uzwojenia pierwotnego transformatora impulsowego, przy czym drugi koniec uzwojenia pierwotnego tego transformatora dołączony jest do wyjścia regulatora zasilania, a dwa uzwojenia wtórne transformatora impulsowego połączone szeregowo, stanowią przeciwsobne wyjścia układu formującego. Ujemny prostownik i dodatni prostownik składają się z odpowiednio do ich funkcji szeregowo połączonych optotriaka i diody impulsowej.

5 W bipolarnym układzie całkującym jego wejście podłączone jest bezpośrednio do emitera pierwszego tranzystora, którego baza uziemiona jest do masy układu poprzez pierwszy szeregowy rezystor. W kolektorze tego tranzystora jest włączony drugi szeregowy rezystor, do wyjścia którego oprócz kondensatora całkującego uziemionego drugim końcem, podłączony jest również kolektor drugiego tranzystora, którego wejście, poprzez trzeci szeregowy rezystor, połączone jest również z wejściem bipolarnie sterowanego układu całkującego, a jego emiter poprzez czwarty szeregowy rezystor dołączony jest do masy układu. Sposób i układ do elektrostymulacji punktów akupunktury według wynalazku zapewnia skuteczniejszą stymulację niż znane dotychczas rozwiązania dzięki temu, ze czas działania bodźca elektrycznego jest kontrolowany i optymalizowany. Trwa on do momentu sygnalizowania nasycenia stymulacji, gdy przewodność elektryczna stymulowanego punktu akupunktury nie zależy od parametrów bodźca zewnętrznego, a tylko od parametrów obwodu stymulowanego. Poza tym dzięki kontrolowanemu czasowi stymulacji i możliwości zmiany polaryzacji przebiegu stymulacji można regulować, przyśpieszać i szybko wyrównywać poziomy energetyczne, czego nie można dokonywać za pomocą znanych rozwiązań elektrostymulacyjnych. Równowaga energii potrzebna jest do zdrowego funkcjonowania organizmu. Wynalazek jest bliżej objaśniony na przykładzie jego wykonania i pokazany na rysunku, który przedstawia schemat blokowy układu do elektrostymulacji punktów akupunktury stosowany zwłaszcza w urządzeniach do autopunktury. Układ do stymulacji punktów akupunktury posiada programowalny sterownik 1 zbudowany z mikroprocesora M i dołączonego do jego wejścia NMI układu wybierania opcji OP. Pierwsze wyjście W1 sterownika 1 dołączone jest do wejścia układu formującego 2. Układ formujący 2 składa się z tranzystora T, w którego obwodzie zasilania włączona jest dioda D szeregowo połączona z uzwojeniem pierwotnym impulsowego transformatora Tr, przy czym drugi koniec uzwojenia pierwotnego dołączony jest do wyjścia regulatora zasilania 8, a dwa szeregowo połączone uzwojenia wtórne transformatora Tr stanowią przeciwsobne wyjścia układu formującego 2. Wejście tranzystora T poprzez szeregowo włączony rezystor R połączone jest z pierwszym wyjściem W1 sterownika 1. Jedno z wyjść przeciwsobnych układu formującego 2 jest połączone z wejściem ujemnego prostownika 3. Prostownik ten składa się z optotriaka TT, który szeregowo połączony jest z zaporowo spolaryzowaną diodą impulsową DI. Wejście sterujące optotriaka TT połączone jest z drugim wyjściem W2 sterownika 1. Natomiast drugie wyjście przeciwsobne układu formującego 2 jest połączone z wejściem dodatniego prostownika 4, który składa się również z optotriaka TT szeregowo połączonego z diodą impulsową DI, ale spolaryzowaną w kierunku przewodzenia. Wejście sterujące tego optotriaka TT połączone jest z trzecim wyjściem W3 sterownika 1. Środek wyjścia przeciwsobnego układu formującego 2 jest dołączony do masy całego układu. Wyjścia ujemnego prostownika 3 i dodatniego prostownika 4 połączone są bezpośrednio do wyjściowej elektrody czynnej EC układu, do której dołączone jest wstępne obciążenie 5, połączone drugim swoim wyjściem do uziemionego środka przeciwsobnego wyjścia układu formującego 2. Pomiędzy wyjściową elektrodę bierną EB układu a uziemiony środek przeciwsobnego wyjścia układu formującego 2 włączony jest układ próbkujący 6, którego nie uziemiony koniec połączony jest z wejściem bipolarnie sterowanego układu całkującego 7. W układzie całkującym 7 jego wejście podłączone jest bezpośrednio do emitera pierwszego tranzystora T l, którego baza uziemiona jest do masy układu poprzez pierwszy szeregowy rezystor R l. W kolektorze tego tranzystora włączony jest drugi szeregowy rezystor R2 stanowiący obciążenie, do wyjścia którego oprócz kondensatora całkującego C uziemionego drugim końcem, podłączony jest również kolektor drugiego tranzystora T2, którego wejście poprzez trzeci szeregowy rezystor R3, połączone jest również z wejściem bipolarnie sterowanego układu całkującego 7, a jego emiter poprzez czwarty szeregowy rezystor R4 dołączony jest do masy układu. Wyjście z kondensatora całkującego C stanowi wyjście układu formującego 2 i połączone jest z analogowo-cyfrowym wejściem We4 sterownika 1. Wejście zasilania układu formującego 2 połączone jest z regulatorem zasilania 8, którego wejście sterujące połączone jest z wyjściem separatora 9. Jedno wejście separatora 9 połączone jest z wyjściem układu sterowania automatycznego 10, połączonego swoim wejściem z wyjściem sterującym AUTO sterownika 1. Drugie wejście separatora 9 połączone jest z wyjściem układu sterowania ręcznego 11, połączonego swoim wejściem

6 z wyjściem manipulacyjnym M AN sterownika 1. Dodatkowo do wyjść sterownika 1 podłączone są następujące wejścia sygnalizatorów układu: - do czwartego wyjścia PD podłączone jest wejście dodatniej polaryzacji optycznego sygnalizatora polaryzacji 12, - do piątego wyjścia PU podłączone jest wejście ujemnej polaryzacji optycznego sygnalizatora polaryzacji 12, - do szóstego wyjścia L podłączone jest wejście optycznego sygnalizatora lokalizacji 13, - do siódmego wyjścia N podłączone jest wejście optycznego sygnalizatora nasycenia 14, - do ósmego wyjścia B podłączone jest wejście sygnalizatora dźwiękowego 15. Opisany przykładowo układ działa sposobem według wynalazku następująco. Na pierwszym wyjściu W1 mikroprocesora M jest generowany programowo sygnał paczkowanych impulsów prostokątnych, które w układzie formującym 2 kształtowane są na impulsy szpilkowe. Na przeciwsobnych wyjściach transformatora T r impulsy te posiadają polaryzację dodatnią i ujemną. W czasie, gdy na jednym z wyjść transformatora T r generowane są ujemne impulsy szpilkowe, na drugim wyjściu W2 mikroprocesora M programowo generowane są impulsy wysterowujące optotriak T T ujemnego prostownika 3. W czasie, gdy na drugim wyjściu transformatora T r generowane są dodatnie impulsy szpilkowe, na trzecim wyjściu W3 mikroprocesora M programowo generowane są impulsy wysterowujące optotriak TT dodatniego prostownika 4. W ten sposób poprzez odpowiedni program mikroprocesora M, na wyjściu układu, czyli na wyjściowej elektrodzie czynnej EC w stosunku do wyjściowej elektrody biernej EB, są opcjonalnie generowane przebiegi o różnej polaryzacji: bipolarne naprzemienne, unipolarne ujemne i unipolarne dodatnie o częstotliwości 7,8 Hz i 1,23 Hz i o przemienności polaryzacji zmienianej co 3 sek. oraz o amplitudzie regulowanej ręcznie do 120V, przy zasilaniu baterią o napięciu 9V. W czasie podawania wybranego przebiegu na punkt akupunktury, prąd płynący przez ten punkt jest próbkowany za pomocą układu próbkującego 6, a sygnał proporcjonalny do tego prądu jest całkowany w bipolarnie sterowanym układzie całkującym 7 i podawany z jego wyjścia do wejścia analogowo-cyfrowego We4 mikroprocesora M, który w programowy sposób analizuje amplitudę impedancji elektrycznej punktu i steruje sygnalizatorami: lokalizacji 13, nasycenia 14 i dźwiękowym 15. Sygnalizator polaryzacji 12 sterowany jest programowo w zależności od wybranej układem wybierania opcji OP pracy mikroprocesora M. Do cyklicznej kontroli amplitudy impedancji elektrycznej punktu, w określonym programowo czasie stymulacji, z wyjścia sterującego A U TO mikroprocesora M, poprzez układ sterowania automatycznego 10 i separator 9, sterowany jest układ regulatora zasilania 8, który podaje stałą wartość napięcia zasilania na wejście zasilające układu formującego 2, co powoduje generację impulsów o stałej wartości amplitudy sygnału stymulującego. Umożliwia to pomiar i kontrolę zmian impedancji elektrycznej punktu poprzez próbkowanie za pomocą układu próbkującego 6 prądu płynącego przez punkt akupunktury w tym czasie. Sygnał proporcjonalny do tego prądu jest również całkowany w układzie całkującym 7 i podawany na analogowo-cyfrowe wejście We4 mikroprocesora M, gdyż w tym czasie mikroprocesor M, za pomocą wejścia manipulującego MAN, blokuje układ sterowania ręcznego 11.

7 y

8 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.