Zasady oceniania z języka niemieckiego w klasie VIII

Transkrypt

1 Zasady oceniania z języka niemieckiego w klasie VIII Ocenianie bieżące: Ocenianie bieżące opiera się na zasadzie systematyczności nauczania i uczenia się i dostarcza informacji o rozwoju ucznia, jego aktywności i osiągnięciach w zakresie języka niemieckiego w stosunku do wymagań określonych w Podstawie Programowej w ciągu okresu. Sposoby sprawdzania - uczeń otrzymuje oceny za: - testy, - kartkówki, - odpowiedzi ustne, - prace pisemne, - zadania w zeszycie przedmiotowym, - prace projektowe, - zadania domowe (brak pracy domowej wpływa na ocenę z zachowania i nie zwalnia z wykonania zadania, którego dotyczyła zadana praca domowa) - udział w konkursach. Uczeń może poprawić każdą otrzymaną ocenę na warunkach określonych przez nauczyciela w sposób nieutrudniający prowadzenia zajęć. Warunki i tryb uzyskania oceny wyższej niż przewidywana: Uczeń może uzyskać ocenę roczną wyższą niż przewidywana na wniosek ucznia bądź jego rodzica jeśli: systematycznie wykonywał zadania zlecone przez nauczyciela podczas lekcji, systematycznie wykonywał zlecone prace domowe i projektowe Poprawa oceny rocznej ma formę sprawdzianu pisemnego z materiału nauczanego w ciągu całego roku szkolnego.

2 WYMAGANIA EDUKACYJNE Z JĘZYKA NIEMIECKIEGO DLA KLASY VIII 1. Kryteria ogólne: Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych, umożliwiających realizację wymagań ogólnych w zakresach wynikających z realizowanego w danej klasie materiału. zakres tematyczny: Człowiek Zdrowie Miejsce zamieszkania Życie prywatne Praca Edukacja Zakupy i usługi Podróżowanie i turystyka Kultura zakres gramatyczny: gramatyka poznana w klasie VII: czasowniki regularne i nieregularne w czasie teraźniejszym (Präsens) w liczbie pojedynczej i mnogiej, czasowniki rozdzielnie złożone w czasie teraźniejszym (Präsens) w liczbie pojedynczej i mnogiej, czasowniki modalne, czasowniki zwrotne, liczebniki, tryb rozkazujący, rodzajniki określone i nieokreślone w mianowniku i bierniku, przeczenie kein/keine w mianowniku i w bierniku,

3 zaimki dzierżawcze w mianowniku, przymiotniki i przysłówki w stopniu równym, wyższym i najwyższym, zdania złożone ze spójnikami wymagającymi szyku prostego oraz szyku przestawnego oraz: rzeczownik w celowniku, czasownik wehtun w czasie teraźniejszym (Präsens), zaimki osobowe i dzierżawcze w celowniku, zaimki osobowe w bierniku, przyimki z celownikiem lub biernikiem, przyimki określające położenie rzeczy, słówka pytające wo i wohin, dopełniacz rzeczownika, imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasowników regularnych i nieregularnych, czas przeszły (Perfekt) z czasownikiem posiłkowym sein i haben, przyimki z celownikiem, przyimki z biernikiem, forma grzecznościowa Sie, odmiana przymiotników po rodzajniku określonym i nieokreślonym oraz po przeczeniu kein/keine, zaimki wskazujące i pytające, rekcja wybranych czasowników, spójniki wymagające szyku zdania podrzędnego (tzw. szyku końcowego), odmiana przymiotników po rodzajniku określonym, nieokreślonym, bez rodzajnika, po przeczeniu kein/ keine, czasowniki regularne i nieregularne w czasie przeszłym (Präteritum), zdania warunkowe rzeczywiste, czas przyszły (Futur I), strona bierna określająca stan. zakres leksykalny: nazywanie i opisywanie części ciała, informowanie, komu w czym się pomaga, informowanie o swoich dolegliwościach i innych osób, nazywanie wybranych lekarstw, udzielanie porad, nazywanie instytucji medycznych oraz personelu medycznego, nazywanie pomieszczeń domowych i czynności w nich wykonywanych, nazywanie mebli i wybranych sprzętów, opisywanie wyposażenia pomieszczeń domowych, opisywanie położenia rzeczy, opisywanie pokoju, mówienie o zainteresowaniach, opisywanie kierunku, nazywanie typów domów w Niemczech, określanie przynależności osób i rzeczy, nazywanie niemieckich wynalazców i odkrywców oraz ich wynalazków i osiągnięć, podawanie roku, podawanie dat ich obchodzenia, nazywanie świąt i uroczystości obchodzonych w Niemczech, opowiadanie o przyjęciu urodzinowym, nazywanie obowiązków domowych, opowiadanie o tym, co się robiło na przyjęciu, redagowanie zaproszenia na urodziny i przyjęcie urodzinowe, opowiadanie o rozkładzie dnia podczas wymiany uczniowskiej, informowanie o najpopularniejszych prezentach bożonarodzeniowych w Niemczech, składanie życzeń z różnych okazji, nazywanie symboli świątecznych, opowiadanie o zwyczajach bożonarodzeniowych i wielkanocnych w Niemczech, opowiadanie o karnawale w Kolonii, nazywanie budynków, instytucji oraz miejsc w mieście i czynności, w nich wykonywanych, nazywanie środków transportu, informowanie o środkach transportu we własnym miejscu zamieszkania, pytanie o drogę, opisywanie drogi, opowiadanie o swoim miejscu zamieszkania, kupowanie biletu na dworcu kolejowym, uzyskiwanie informacji w informacji turystycznej, nazywanie części garderoby, mówienie o tym, co się chętnie nosi, wyrażanie zdania na temat garderoby i kupowania odzieży, pytanie o rozmiar, kolor i cenę ubrań oraz o przymierzalnię, opowiadanie o problemach nastolatków, nazywanie wybranych działów w centrum handlowym, opowiadanie o możliwościach robienia zakupów, nazywanie osobistości niemieckiego świata mody, opowiadanie o zainteresowaniach z dzieciństwa, nazywanie niemieckich stacji telewizyjnych, opowiadanie o ulubionych programach telewizyjnych, nazywanie miejsc pracy i czynności tam wykonywanych, wypowiadanie się na temat kieszonkowego, opowiadanie o wymarzonym zawodzie, informowanie o systemie szkolnictwa w Niemczech i w Polsce.

4 Kryteria szczegółowe: Podane poniżej kryteria ocen stosuje się w połączeniu z treściami realizowanymi w danym semestrze lub roku nauczania w oparciu o wybrany i zatwierdzony przez dyrektora szkoły program nauczania. Umiejętności: I. Znajomość środków językowych: Uczeń poprawnie posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie wskazanych tematów objętych planem dydaktycznym dla tej klasy. Uczeń poprawnie przetwarza tekst przekazując ustnie informacje uzyskane z tekstu słuchanego lub czytanego oraz zapisuje informacje uzyskane z tekstu słuchanego lub czytanego. Potrafi dokonać samooceny, wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, zapamiętywanie nowych wyrazów). Potrafi współdziałać w grupie, np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych. Uczeń krytycznie korzysta ze źródeł informacji w języku obcym (np. z encyklopedii, Internetu i innych mediów) również za pomocą technologii informacyjno-komunikacyjnych. Potrafi stosować strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, rozumienie tekstu zawierającego nieznane słowa i zwroty). Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami). Nie korzysta z pomocy kolegów bądź nauczyciela. 4 Potrafi poprawnie operować większością prostych struktur. Potrafi budować zdania w większości wypadków spójne i poprawne pod względem gramatycznym i logicznym. Na ogół używa szerokiego zakresu słownictwa odpowiedniego do zadania. Używa poprawnie niedużej ilości elementów słownictwa o charakterze bardziej złożonym. Uczeń z niewielkimi błędami przetwarza tekst wysłuchany bądź przeczytany. Dokonuje poprawnego zapisu uzyskanych informacji. Potrafi dokonać samooceny i pracować samodzielnie poprawiać własne błędy. Potrafi współdziałać w grupie na zajęciach oraz językowych pracach projektowych. Domyśla się znaczenia wyrazów z kontekstu, na ogół rozumie tekst zawierający nieznane słowa i zwroty. Uczeń krytycznie korzysta ze źródeł informacji w języku obcym, dostosowując zdobytą informację do własnych potrzeb. Niekiedy potrzebuje naprowadzenia ze strony kolegów bądź nauczyciela.

5 3 Potrafi poprawnie operować niektórymi prostymi strukturami. Potrafi budować zdania niekiedy spójne, zdania często zawierają błędy gramatyczne i logiczne, które czasami zakłócają sens przekazu. Czasami używa zakresu słownictwa odpowiedniego do zadania. Używa poprawnie ograniczonego zakresu słownictwa o charakterze bardziej złożonym. Uczeń przetwarza informację z błędami. Uczeń nie potrafi pracować samodzielnie. Czasami rozumie przeczytany lub wysłuchany tekst. Uczeń korzysta z informacji bezkrytycznie, nie dostosowując jej do własnych potrzeb. Potrzebuje pomocy. 2 Potrafi poprawnie operować niedużą ilością prostych struktur. Zdania, które buduje są mało zrozumiałe i na ogół niespójne pod względem gramatycznym i logicznym uczeń niechętnie przystępuje do samodzielnej pracy. Dysponuje niewielkim zakresem słownictwa odpowiedniego do zadania. Czasami niepoprawnie używa codziennego słownictwa. Nie korzysta z informacji ze źródeł zewnętrznych. Wykonuje zadania tylko z pomocą. 4 3 II. Czytanie: Uczeń rozumie krótkie, proste wypowiedzi pisemne o różnej długości: rozumie ogólny sens tekstu; poprawnie wyszukuje informacje szczegółowe w tekście; rozpoznaje różne rodzaje tekstów, np. list prywatny, , SMS, opowiadanie, zaproszenie, kartka pocztowa. Rozpoznaje style: formalny i nieformalny. Rozumie przeczytane teksty potrafi wybrać właściwe informacje z tekstu, rozumie kontekst sytuacyjny, określa intencje autora. Na podstawie przeczytanego tekstu potrafi wykonać zadania sprawdzające różnego typu, np.: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań i potrafi uzasadnić swoją decyzję. Podczas lekcji chętnie prezentuje swoje umiejętności z zakresu czytania. Rozumie ogólny sens przeczytanych tekstów, czasami popełnia błędy przy wyborze właściwych informacji z tekstu, zazwyczaj rozumie kontekst sytuacyjny, czasami ma problem z określeniem intencji autora. Czasami popełnia błędy przy wykonywaniu zadań sprawdzających rozumienie tekstu typu, np.: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań, choć przeważnie potrafi uzasadnić swoją decyzję. Technika czytania czyta popełniając nieliczne błędy. Nie rozumie całego tekstu, ale jest w stanie uchwycić jego ogólny sens, potrafi znaleźć tylko niektóre z potrzebnych informacji, nie zawsze rozumie kontekst sytuacyjny i ma problem z określeniem intencji autora. Popełnia liczne błędy przy wykonywaniu prostych zadań sprawdzających bardziej szczegółowe rozumienie tekstu typu: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie

6 2 odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań czasami potrafi uzasadnić swoją decyzję. Technika czytania czyta popełniając liczne błędy. Z czytanego tekstu jest w stanie zrozumieć tylko pojedyncze wyrazy lub najprostsze zwroty. Nawet z pomocą nauczyciela ma poważny problem z wykonaniem najprostszych zadań sprawdzających poziom zrozumienia ogólnego. Przy wykonywaniu najprostszych zadań sprawdzających poziom zrozumienia szczegółowego, typu: ustalanie kolejności wydarzeń, określanie prawdziwości zdań - najczęściej zgaduje i nie potrafi uzasadnić swojej decyzji. Technika czytania czyta popełniając bardzo liczne błędy. 4 3 III. Słuchanie: Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane w standardowej odmianie języka. Stosownie reaguje na polecenia; rozumie ogólny sens prostych tekstów i rozmów; wyszukuje kluczowe informacje w różnorodnych tekstach i rozmowach; rozumie intencje rozmówców (np. podawanie informacji, wyrażanie prośby, zgody lub braku zgody, żartowanie); rozpoznaje rodzaje sytuacji komunikacyjnych (np. u lekarza, w sklepie, na dworcu, w szkole). Rozpoznaje style: formalny i nieformalny. Wydobyte informacje potrafi przekształcić w formę pisemną. Potrafi rozpoznać uczucia i reakcje mówiącego. Potrafi z łatwością rozróżnić dźwięki. Potrafi zrozumieć polecenia i intencje mówiącego. Na podstawie wysłuchanego tekstu potrafi wykonać zadania sprawdzające typu: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań, uzupełnianie tekstu z lukami, uzupełnianie tabelki brakującymi informacjami uczeń potrafi uzasadnić swój wybór. Potrafi zazwyczaj zrozumieć ogólny sens różnorodnych tekstów i rozmów. Potrafi zrozumieć większość kluczowych informacji w różnorodnych tekstach i rozmowach. rozumie znaczenie zwrotów adresowanych do siebie. Potrafi wydobyć większość potrzebnych informacji i przekształcić je w formę pisemną. Potrafi zwykle rozpoznać uczucia i reakcje mówiącego. Potrafi rozróżnić dźwięki. Potrafi zrozumieć polecenia mówiącego. Na podstawie wysłuchanego tekstu potrafi wykonać większość zadań sprawdzających typu: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań, uzupełnianie tekstu z lukami, uzupełnianie tabelki brakującymi informacjami zazwyczaj potrafi uzasadnić swoją decyzję. Potrafi zazwyczaj zrozumieć ogólny sens prostych tekstów i rozmów. Potrafi zrozumieć część kluczowych informacji w różnorodnych tekstach i rozmowach. Potrafi wydobyć część potrzebnych informacji i przekształcić je w formę pisemną. Potrafi czasem rozpoznać uczucia i reakcje mówiącego. Potrafi rozróżnić większość dźwięków. Potrafi zazwyczaj zrozumieć polecenia mówiącego. Na podstawie wysłuchanego tekstu potrafi wykonać niektóre zadania sprawdzające typu: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań, uzupełnianie tekstu z lukami, uzupełnianie tabelki brakującymi informacjami popełnia przy tym błędy i nie zawsze jest w stanie uzasadnić swój wybór. Czasami potrafi zrozumieć ogólny sens prostych tekstów i rozmów. Potrafi zrozumieć kilka kluczowych informacji w różnorodnych tekstach i rozmowach. Potrafi wydobyć niedużą część potrzebnych informacji ale nie potrafi przekształcić je w formę pisemną. Rzadko potrafi rozpoznać uczucia i reakcje mówiącego. Potrafi rozróżnić niektóre dźwięki. Potrafi zazwyczaj zrozumieć polecenia nauczyciela, ale potrzebuje pomocy lub podpowiedzi.

7 2 Na podstawie wysłuchanego tekstu ma poważny problem z wykonaniem zadań sprawdzających typu: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań, uzupełnianie tekstu z lukami, uzupełnianie tabelki brakującymi informacjami zwykle zgaduje, popełniając przy tym bardzo liczne błędy IV. Mówienie: Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste i zrozumiałe wypowiedzi ustne w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych. Uczeń uczestniczy w prostej rozmowie i w typowych sytuacjach. Reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej w zakresie wymaganych tematów. Uczeń tworzy kilkuzdaniowe wypowiedzi ustne dotyczące teraźniejszości, przeszłości i przyszłości stosownie do realizowanego materiału. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach dnia codziennego. Potrafi z powodzeniem przekazać wiadomość. Stosuje formalny i nieformalny styl wypowiedzi w zależności od sytuacji. Potrafi mówić spójnie bez zawahań. Posługuje się poprawnie językiem, popełniając niewiele błędów. Dysponuje dużym zakresem słownictwa dla wyrażania myśli i idei w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych i stosownie do realizowanego materiału. Umie w naturalny sposób zabierać głos w rozmowie, w sposób naturalny i spontaniczny bardzo chętnie wypowiada się podczas lekcji na różne tematy. Można go zrozumieć bez trudności. Przeważnie potrafi z powodzeniem przekazać wiadomość. Potrafi mówić spójnie z lekkim wahaniem. Posługuje się w miarę poprawnym językiem, popełniając niekiedy zauważalne błędy. Dysponuje wystarczającym zakresem słownictwa dla wyrażania myśli i idei w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych. Umie zazwyczaj w naturalny sposób zabierać głos w rozmowie, potrafi włączyć się do rozmowy. Można go zazwyczaj zrozumieć bez trudności. W zadaniach komunikacyjnych jest raczej aktywny. Na ogół w naturalny sposób chętnie wypowiada się podczas lekcji na różne tematy. Czasami potrafi z powodzeniem przekazać wiadomość. Potrafi mówić spójnie, ale z wyraźnym wahaniem, raczej rzadko wypowiada się podczas lekcji, zapytany popełnia dużo błędów językowych. Posługuje się częściowo poprawnym językiem, ale popełnia sporo zauważalnych błędów. Dysponuje ograniczonym zakresem słownictwa w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych. W zadaniach komunikacyjnych jest rzadko aktywny, często ułatwia sobie pracę, posługując się językiem ojczystym. Czasami potrafi przekazać wiadomość, ale z trudnościami. Potrafi czasem mówić, ale z częstym wahaniem. Posługuje się czasami poprawnym językiem, ale popełnia wiele zauważalnych błędów. Dysponuje bardzo ograniczonym zakresem słownictwa w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych. Bierze udział w zadaniach komunikacyjnych przy pomocy nauczyciela i na ogół nie jest aktywny. Rzadko próbuje zabierać głos w rozmowie. Z trudnością można go zrozumieć. V. Pisanie Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste i zrozumiałe wypowiedzi pisemne bądź zmienia formę przekazu pisemnego w zakresie wymaganych tematów. Uczeń tworzy kilkuzdaniowe wypowiedzi pisemne według wzoru. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego w prostych sytuacjach życia codziennego. Uczeń przetwarza tekst zapisując informacje uzyskane z tekstu słuchanego lub czytanego. Potrafi napisać zadanie zawierające pełne zdania, proste struktury i słownictwo. Potrafi w spójny sposób zorganizować tekst. W zadaniu pisemnym zawiera wszystkie istotne punkty. Pisze teksty o odpowiedniej długości. Rozróżnia i stosuje style wypowiedzi: formalny i nieformalny. Używa prawidłowej pisowni i interpunkcji.

8 4 3 2 Potrafi na ogół napisać zadanie zawierające pełne zdania, proste struktury i słownictwo. Pisze teksty na ogół dobrze zorganizowane i spójne. W zadaniu pisemnym zawiera wszystkie istotne punkty, choć niektórym poświęca niewiele miejsca. Pisze teksty nieco dłuższe lub krótsze od wymaganej długości. Używa przeważnie prawidłowej pisowni i interpunkcji. Próbuje napisać zadanie zawierające pełne zdania, proste struktury i słownictwo. Potrafi zorganizować tekst. W zadaniu pisemnym brak większości istotnych punktów. Używa często nieprawidłowej pisowni i interpunkcji. Notatki i prace pisemne nie zawsze są czytelne. Ma trudności z napisaniem zadania zawierającego pełne zdania, proste struktury i słownictwo. Tekst jest niepełny, zawiera luźne zdania. W zadaniu pisemnym brak istotnych punktów. Używa w większości nieprawidłowej pisowni i interpunkcji. Popełnia szereg błędów przy przepisywaniu z tablicy. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia podstawowych kryteriów na ocenę dopuszczającą, czyli nie potrafi wykonać zadań o elementarnym stopniu trudności, nie posiada wiadomości i umiejętności określonych w podstawie programowej, a braki w wiadomościach i umiejętnościach uniemożliwiają dalszą naukę. Wypowiedź ustna u takiego ucznia charakteryzuje się całkowitą niepoprawnością konstrukcji wypowiedzi, ubogą treścią i słownictwem, brakiem opanowania podstawowej leksyki, nieprawidłowym użyciem struktur składniowych, rażącymi błędami językowymi, uniemożliwiającym porozumiewaniem się, brakiem płynności wypowiedzi, niepoprawną wymową i intonacją. Wypowiedź pisemna nie zawiera elementów określonych w poleceniu, znacznie odstępuje od tematu lub praca nie na temat, jest niezgodna z założoną formą, jest niespójna, charakteryzuje się ubogą treścią oraz słownictwem, częstymi powtórzeniami, rażącymi błędami gramatycznymi i leksykalnymi, uniemożliwiającymi zrozumienie treści oraz licznymi błędami ortograficznymi i interpunkcyjnymi. Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował wymagania na ocenę bardzo dobrą i dodatkowo wykazał się realizacją poniższych zadań: samodzielnie poszukuje i wykorzystuje informacje zawarte w różnych źródłach samodzielnie tworzy wypowiedzi ustne i pisemne, wyróżniające się poprawnością językową, operuje bogatym słownictwem samodzielnie wykonuje twórcze zadania o podwyższonym stopniu trudności, wykraczające poza realizowany na lekcjach materiał programowy posiada wiedzę i osiąga umiejętności wymagane do udziału w konkursach z języka niemieckiego

9