Potrzeba budowania cywilizacji miłości w odpowiedzi na cywilizację śmierci MARIA JANKOWSKA
Ideologia gender Równe traktowanie kobiet i mężczyzn Badanie wpływu kultury na zachowanie człowieka w obrębie różnic między płciami Promowanie związków partnerskich, homoseksualnych na równi z heteroseksualnymi, a nawet dewaluując heteroseksualnych Promowania prawa do aborcji, in vitro, eutanazji Seksualizacja dzieci i młodzieży Traktowanie normalnej rodziny jako przeżytku
Co można zrobić? Poznać zakamuflowane i w piękne słowa ubrane niebezpieczeństwa gender Nie poddawać się zwątpieniu, że myślimy w sposób zaściankowy Wzmocnić siebie i swój system wartości Wzmacniać rodziny zacząć od WŁASNEJ Sprawić, by wzrastała w nas wiara, nadzieja i miłość
Wiara W czasach szerzącej się ideologii gender, kiedy wszystko o człowieku i jego naturze zaczyna być zakłamywane, a wartości chrześcijańskie ośmieszane, to wiara, że Bóg jest Stwórcą człowieka, że kobietą i mężczyzną stworzył ich, że wszystkie włosy na głowie mamy policzone, daje niezbędne poczucie bezpieczeństwa i drogowskaz co jest właściwe a co nie, więc jak należy żyć, by być szczęśliwym.
Życie wiarą Znałem Cię zanim zostałeś poczęty (Jeremiasz 1.4-5); Wybrałem Ciebie gdy planowałem stworzenie (Efezjan 1.11-12); Nie byłeś pomyłką (Psalm 139.15); Wszystkie Twoje dni są zapisane w mojej księdze (Psalm 139.16); Określiłem dokładny czas Twojego urodzenia i miejsce zamieszkania (Dzieje Apostolskie 17.26); Jesteś cudownie stworzony (Psalm 139.14); Ukształtowałem Cię w łonie Twojej matki (Psalm 139.13); I byłem pomocny w dniu twoich narodzin (Psalm 71.6).
Nadzieja Nadzieja jest naturalnym stanem egzystencji człowieka, jest tą dyspozycją psychiczną, która pozwala nadać swojemu działaniu i całemu życiu sens. Jest ona czynnikiem aktywizującym i ukierunkowującym ludzkie czynności, gdyż dzięki niej człowiek może podejmować skutecznie różne cele, ale także czuć się w życiu bezpiecznie oraz oczekiwać spełnienia swych dążeń, realizacji planów oraz posiadać przeświadczenie, że wszelki trud życia, jego sukcesy i porażki, a także śmierć mają głęboki sens i znaczenie. Wszystko to bowiem zmierza do ostatecznego przeznaczenia, którym jest Bóg.
DOJRZEWANIE I POGŁĘBIANIE NADZIEI Nadzieja ma moc przemieniania człowieka żyjącego według nadziei w człowieka nadziei. J. Tischner Człowiek dojrzewa w miarę, jak coraz bardziej dojrzała staje się jego nadzieja. Nadzieja staje się bardziej dojrzała w ten sposób, że w miejsce nadziei płytszej pojawia się nadzieja głębsza, a w miejsce nadziei przemijającej nadzieja trwała, a w miejsce nadziei, która się spełnić nie może, nadzieja, która się urzeczywistnia.
NADZIEJA A LĘK i SMUTEK Nadzieja to przeciwieństwo lęku Nadzieja przezwycięża każdy lęk człowieka. Lęk jest siłą destruktywną, która osłabia nadzieję. Człowiek, który rozpala w sobie nadzieję, wygasza lęk. Nadzieja jest najbliższą i najlepszą towarzyszką dla smutku
Człowiek jako źródło nadziei dla innych Phil Bosmans: budzić nadzieję w sobie i innych oznacza: dodawać odwagi i dodawać życia Zawsze znajdzie się jakieś wyjście. Każda gwiazda jest pełna światła. Każdej nocy jest tak wiele gwiazd. Zawsze można odnaleźć jakąś drogę. Sami też możemy stać się drogą Dla tych, którzy już nic nie widzą
MIŁOŚĆ
Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał. 1 List Św. Pawła do Koryntian
Miłość jest natchnieniem dla pisarzy i poetów, inspiruje kompozytorów i malarzy, splata dłonie zakochanych, tuli dziecko do piersi matki, przynagla do pomocy potrzebującym, czuwa przy chorym dłużej, niż nakazuje obowiązek, przebacza 77 razy i więcej, nadaje sens życiu, odmienia człowieka, dodaje sił, uskrzydla, uszczęśliwia, bez niej nic nie ma znaczenia.
Definicja miłości M.S. Pecka Miłość to wola poszerzania własnego JA w trosce o własny i cudzy rozwój duchowy 1. Ukierunkowanie miłości na cel, czyli rozwój duchowy; 2. Rozszerzenie granic własnego ja wyższy poziom funkcjonowania; 3. Miłość samego siebie i miłość bliźniego; 4. Poszerzanie granic własnego ja wymaga pracy nad sobą i wysiłku. Drogą mniej uczęszczaną
Miłość według E. Fromma Miłość jest postawą, czyli trwałą dyspozycją angażowania się w innych 1. Człowiek kieruje się w swojej relacji dobrem drugiej osoby; 2. Człowiek prawdziwą przyjemność czerpie z dawania, a nie z brania; 3. Człowiek jest odpowiedzialny za zaspokajanie potrzeb innych ludzi; 4. Człowiek akceptuje odmienność i indywidualność innych oraz pomaga w tym, by oni w sposób pełny i rozwijający realizowali samych siebie; 5. Człowiek pragnie pełnego poznania kochanej osoby.
Cechy i rodzaje miłości według E. Fromma Cechy Rodzaje 1. Troska 2. Poczucie odpowiedzialności 3. Poszanowanie 4. Poznanie 1. Miłość braterska 2. Miłość macierzyńska 3. Miłość samego siebie 4. Miłość Boga 5. Miłość erotyczna
Miłość jest jedna, ale wyraża się w pełni w trzech wymiarach: 1. Szacunku i uznaniu dla siebie (miłość samego siebie) 2. W trosce o drugiego człowieka (miłość ludzi) 3. W czci i uwielbieniu dla Boga (miłość Boga) Pragnienie miłości jest wpisane w ludzkie serce. Człowiek spełnia się w miłości, poszukuje jej i na miłość odpowiada miłością, człowiek dojrzewa w miłości i do miłości.
Kochać siebie to poznawać samego siebie, realizować własne potrzeby, pragnienia, troszczyć się o samego siebie, rozwijać się i odkrywać swoje życiowe powołanie. Kochać drugą osobę, to chcieć ze wszystkich sił jej dobra, i czynić to tak, by ona wzrastała i rozwijała się, stając się z każdym dniem coraz bardziej człowiekiem takim, który kocha siebie, innych ludzi i Boga, takim, który realizuje swoje życiowe powołanie. Kochać Boga to starać się być Jego umiłowanym dzieckiem i wykorzystywać w pełni dary, którymi obdarowuje.
Cechy dojrzałej miłości według św. Pawła Cierpliwość - Miłość cierpliwa jest, Troska o drugiego człowieka i siebie samego Łaskawa jest, Wspaniałomyślność - Miłość nie zazdrości, Pokora - Nie szuka poklasku, nie unosi się pychą, Godność, szacunek dla siebie i drugiego człowieka Nie dopuszcza się bezwstydu,
Cechy dojrzałej miłości c.d. Oddanie - Nie szuka swego, Wyrozumiałość - Nie unosi się gniewem, Przebaczanie - Nie pamięta złego, Uczciwość - Nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Ofiarność - Wszystko znosi, Zaufanie - Wszystkiemu wierzy, Zaufanie Św. Opatrzności Bożej - We wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma.
Jeżeli człowiek stara się na co dzień realizować miłość według wskazań św. Pawła odkrywa, że świat wokół niego nie jest już taki sam, jaki był do tej pory, a on sam zmienia się, a jego życie i zwykła codzienność nabierają innego znaczenia. Taka osoba, która kocha i dojrzewa w miłości upodabnia się do swego Stwórcy. W ten sposób uwidacznia się odwieczna prawda o człowieku: gdyż Bóg jest Miłością, a człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boże.
Nie zostałeś stworzony dla przemysłu i produkcji. Ani dla konta i konsumpcji. Zostałeś stworzony, by być Człowiekiem. Dla światła i dla radości zostałeś stworzony. By się śmiać i by śpiewać, by żyć w miłości i aby uszczęśliwiać ludzi obok siebie. Phil Bosmans Człowiek