kzns.pl NIEDZIELA 01.05.2011 BIULETYN INFORMACYJNY fot: lagom fotolia.com Szukajcie Pana, dopóki można go znaleźć, wzywajcie go, dopóki jest blisko! Księga Izajasza 55:6
SŁOWO NA NIEDZIELĘ Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie. Ewangelia Marka 12 41-44 (BT) NASZE NABOŻEŃSTWO Witamy serdecznie na naszym nabożeństwie! Dzisiejsze nabożeństwo poprowadzi diakon Zbigniew Kusion Kazanie wygłosi pastor Jacek Orłowski Dzisiejsze nabożeństwo rozpoczniemy fragmentem Przypowieści Salomona 17,1-14 Poranna modlitwa przed nabożeństwem o godzinie 9:00 Nasze nabożeństwo rozpoczynamy o godzinie 10:00 Podczas nabożeństwa uprzejmie prosimy wyłączyć telefony komórkowe Jak wyglądałoby nasze życie, gdybyśmy codziennie musieli podejmować bardzo poważne decyzje dotyczące naszej najbliższej przyszłości trudne decyzje wiary. Gdybyśmy nieustannie byli w sytuacjach w których rzuca się wszystko na jedną kartę, a następnie zamyka oczy szepcąc Panie ratuj. Owszem, czasami zdarza nam się krzyknąć Panie ratuj kiedy zrobimy coś nieprzemyślanego, coś takiego o czym później pragnęlibyśmy jak najszybciej zapomnieć i wymazać to coś z pamięci ale nie o tym ta bajka. Odpowiedzmy sobie szczerze, czy często stajemy w sytuacji podobnej do tej, w której znalazła się uboga wdowa? Czy często zdarza się nam zaryzykować więcej niż zwykle ryzykujemy? Wiem, na te trudne pytania nie ma łatwych odpowiedzi, ale czymże byłoby nasze chrześcijaństwo, gdybyśmy nie zadawali sobie trudnych pytań. Czymże byłaby nasza wiara, gdybyśmy nie stawiali sobie nowych wyzwań... A czy lubimy jeszcze zadawać sobie trudne pytania czytając np. Słowo Boże? WDOWI GROSZ Jak zapewne wszyscy wiemy pozycja społeczna kobiety w czasach w których dzieje się ta historia, nie była zbyt wysoka. Wiemy, że kobiety nie mogły brać udziału w życiu publicznym na równi z mężczyznami, modlić się w świątyni, studiować Pisma, nie miały praktycznie żadnych praw a przy ożenku, przechodziły jak zwykłe przedmioty, z rąk ojców do rąk przyszłych mężów. O ile pozycja społeczna kobiety nie była wysoka, to pozycja wdowy była jeszcze niższa. Wraz ze śmiercią męża, wdowy traciły przeważnie swoje utrzymanie. Jeśli nie posiadały zamożnej rodziny lub dorosłych dzieci ich los stawał się bardzo, bardzo ciężki. Najpierw powolna utrata własności, potem widmo głodu... Z czego żyły? Na pewno nie pobierały zasiłków, pomocy społecznej także nie było, darmowej zupy na dworcu tym bardziej Zapewne coś umiały robić, ale czy to mogło wystarczyć? Niektóre książki o tamtych czasach mówią jednak, że większość z nich swoje przeżycie zawdzięczało głównie jałmużnie, a więc zmuszone były żebrać. Czym więc były owe dwa pieniążki, wrzucone tego dnia drżącą ręką, do jednej z trzynastu skarbon świątyni jerozolimskiej? Zapłatą za pocerowany kabat, czy przyjętą z niedowierzaniem i ze łzami w oczach jałmużną? Całe dwa pieniążki ileż ma się wtedy myśli. Ileż ma się wtedy planów, łzy wzruszenia cisną się same do oczu. Co 2
fot: Nelson Lehner wybrać? Może kupić trochę ziarna może trochę mąki i oliwy? Może jednak... (tu zaduma) czy to coś zmieni?...i tak na wszystko nie wystarczy, nie, na pewno nie wystarczy i niczego nie zmieni... Rezygnacja? jakie miała myśli? Czy tak było? tego nie wiemy. Wiemy natomiast, że te dwa pieniążki stanowiły całe jej utrzymanie, a więc nie były skrzętnie odliczoną dziesięciną, nie były także tym czymś drobnym, które zalega zwykle gdzieś po kieszeniach, nie były wreszcie zbędnym balastem nie mającym aktualnie żadnego praktycznego zastosowania. Były autentycznie i nieodwołalnie wszystkimi jej pieniędzmi, wrzuconymi do skarbony z rozmysłem i z goryczą w duszy, ofiarą z całego jej ubóstwa całym jej utrzymaniem. Wrzuconym tam z rezygnacją i z wiarą jednocześnie. O tak! Były i owszem, czymś jeszcze ważniejszym, o stokroć ważniejszym oczekiwaniem spełnienia się obietnicy. Jak to jest, położyć na szali wiary najbliższe dni. Odmówić sobie przyjemności zjedzenia czegokolwiek dzisiejszego wieczoru, a może w ciągu kilku kolejnych dni? Jak to jest, zdecydować się na przeżycie w oczekiwaniu, kilku chłodnych nocy w małej szopce na tyłach zamożniejszego domostwa? Jak to jest, mieć nadzieję tylko w Bogu? Ale nie taką nadzieję, kiedy się tylko pozornie wrzuca do skarbony wszystko, a w duszy podpiera się myślą o istnieniu awaryjnego wyjścia z sytuacji. Jak się myśli wtedy, kiedy tego wyjścia nie ma. kiedy nawet porzuca się myśli o jego istnieniu, kiedy rezygnuje się z siebie? Ludzie, wrzucający pieniądze do świątynnych skarbon *), zwykle udzielali informacji kapłanowi o wysokości ofiary i jej przeznaczeniu. Bo ludzie mają to w sobie, że gdy dają coś cennego, coś co prawdziwie kosztuje, to chcieliby aby to dostrzeżono i szanowano, aby chociaż zwrócono uwagę na wysiłek i na poświęcenie jakie włożyli. Nie zawsze wystarcza świadomość, że Bóg widzi, częściej potrzeba im *) Świątynne skarbony miały kształt odwróconego lejka. Z tej przyczyny nazywano je trąbami. jakiegoś widzialnego aplauzu. Nie łudźmy się, bo gdzieś i w nas drzemią czasami takie pragnienia. Lecz tego dnia, przed jedną z trąb zjawiła się uboga wdowa. Ona, jako jedna z nielicznych nie chciała być zauważona, nie chciała aby ktoś poza Bogiem zauważył ile wrzuca. Zapewne już wcześniej, gdy zbliżała się do skarbony, słyszała brzęk wpadających złotych monet i cóż myślała? Cóż mogła pomyśleć? Ile znaczą moje dwa pieniążki, przy tak niewyobrażalnym bogactwie. Czy moja ofiara zostanie w ogóle zauważona? Czy Bóg przypomni sobie moją ofiarę? Czy On w ogóle o mnie pamięta? Tak się złożyło, że gdzieś w pobliżu Dziedzińca Kobiet gdzie ustawione były owe skarbony, usiadł Jezus a uboga wdowa nie miała zupełnie pojęcia, że oto sam Bóg siedzi opodal i przepatruje się jej poczynaniom. Widzi każdy jej ruch i czyta w jej sercu. Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony Pamiętam jak kiedyś rozmawialiśmy o tym fragmencie w gronie niewierzących przyjaciół. Pamiętam, że padały wtedy różne stwierdzenia a między nimi hipoteza, że ewangelia nie może być tak po prostu, do czytania dla śmiertelników, gdyż jest dla nich niezrozumiała. Co to za książka w której słowo więcej oznacza mniej? Bo to trudno zrozumieć a najśmieszniejsze w tym jest to, że tu nie o pieniądze chodzi. Nawet najbardziej niepozorna istota jest zdolna zasłużyć na uznanie w bożych oczach, bo wierzę, że każdy człowiek jest szczególny i ma swój niepowtarzalny dar. Dar niezależny od zasobności portfela. Dlatego nigdy nie mów, że nie masz nic, nawet jeśli nic nie masz. Nie ulegaj pokusie aby myśleć, że nic nie możesz zrobić, ponieważ masz za mało. Wierzcie mi, że Bóg pozwolił mi nie raz doświadczyć prawdziwości tego o czym mówię. To, o czym mówi ten fragment, to w isto- 3
cie nie sprawa zasobności, lecz sprawa wiary i postawienia sobie wyzwania. Jeśli dar ubogiej wdowy zrobił na Bogu wrażenie to nie ze względu na jego rozmach, tylko ze względu na wielką jej wiarę. Boga cieszy ufność jaką w Nim pokładamy, podejmując tego typu wyzwania. Przy czym, nie jest ważne, ile przynosimy, nie jest ważne, czy stać cię na ofiarę z baranka, czy na dar złożony z dwóch gołąbków, czy też twą ofiarą jest garść mąki przecież wszystkie one znaczą tyle samo (por. 5 rozdział Księgi Kapłańskiej) dla Boga liczy się serce. My, ludzie chcąc mieć zawsze poczucie bezpieczeństwa, inwestujemy w różne fundusze, lokaty i ubezpieczenia, próbując się jak najlepiej zabezpieczyć. Nie lubimy niejasnej i niestabilnej sytuacji finansowej. A gdy już nastanie, nasza ofiarność maleje gdyż skupiamy się na poprawianiu własnego ogródka. Nie umiemy już wtedy tak spontanicznie dawać, z taką samą wiarą, jak kiedyś. A jednak Bóg mówi: synu, córko, ufaj mi tak jak przedtem, nie ustawaj w wierze. Popatrz oczyma wiary, nic się nie zmieniło, Ja dalej panuję a te chmury kiedyś się rozproszą i znów zaświeci słońce, nie bój się i wytrwaj do końca. Bądź zawsze stały(a), bez względu na sytuację. Daj dowody wiary, pragnę się nimi rozkoszować i zatroszczę się o wszystkie twoje potrzeby. Myślę, że możemy dokonać prawdziwie wielkich rzeczy, nie posiadając nic prócz wiary. Lecz aby tak mogło się stać, musimy zdobyć się na zaufanie podobne do tego, które wykazała ta uboga kobieta. Wiem, że życie w nędzy jest ciężkie. Często stykam się ubóstwem z racji służby którą pełnię i wierzcie mi, że zdarza mi się czasami płakać, kiedy słyszę smutne historie ludzi, których nędza dotyka. Przyznam się wam nie chciałbym nigdy doświadczyć takiego dna i myślę, że Bóg mi to oszczędzi. Ale proszę Boga, abym mógł wytrwać w wierze i we wszystkich dobrych zamierzeniach, aby moją ręką, ustami i głową kierowała wiara a nie sytuacja finansowa, nie moja własna wygoda i potrzeba. Abym zawsze był gotowy reagować wiarą, niezależnie czy mi się to opłaca, czy mi się to nie opłaca. Tomasz Szkarłat OGŁOSZENIA KOŚCIOŁA DYŻUR M. GRUPY W DNIU DZISIEJSZYM 01.05 Zbigniew Kusion 605 641 400 oraz w najbliższych tygodniach... 08.05 Magdalena Pawłowska 696 874 008 15.05 Jan Karaszewski 792 464 657 22.05 Ryszard Stabach 668 255 642 JAK PRZEKAZAĆ OFIARĘ NA RZECZ KAPLICY? Najprostszym i najbardziej preferowanym sposobem przekazania zadeklarowanej ofiary, jest bezpośredni przelew na rachunek bankowy, na który zbieramy środki na remont budynku: 98 1240 1558 1111 0010 0973 5744 Drugą możliwość stanowi przekazanie zadeklarowanej kwoty w kopercie, podczas zbierania niedzielnej ofiary. W takim wypadku pamiętajmy aby kopertę podpisać imiennie oraz zaznaczyć na niej, na jaki cel została złożona ofiara. Proponujemy po prostu używać dopisku KAPLICA. Prosimy jednak, w miarę możliwości, używać pierwszego sposobu. Dziękujemy! DAROWIZNA W KOPERTACH Jest to informacja dla osób które w dalszym ciągu chcą przekazywać ofiarę na rzecz budynku za pośrednictwem kolektowego koszyka. W holu, na stoliku, znajdują się jako ułatwienie specjalne koperty z których można skorzystać w celu złożenia tej ofiary. Wykonaliśmy je po to, aby ułatwić wam przekazanie ofiar tym sposobem. Koperta posiada odpowiednie rubryki w których należy wpisać imię i nazwisko. Na kopercie znajduje się również miejsce na dane adresowe, wypełnijcie je jednak tylko wówczas jeśli pragniecie aby wpłata została potraktowana jako Darowizna na cele kultu religijnego Kwotę z takim tytułem można później odliczyć w rocznym zeznaniu podatkowym PIT. 4
Pamiętajmy o tym, gdyż jeśli do koszyka trafi koperta bez tych danych, nie będziemy mieli wystarczającej wiedzy do tego odpowiednio wypełnić druk przelewu bankowego. Oczywiście adres musi być zgodny z tym, który podajecie w zeznaniu podatkowym. Oczywiście ta koperta to tylko ułatwienie może być każda inna koperta. (T.S) Dawid Wilkerson nie żyje W środę 27.04.2011 zginął w wypadku samochodowym znany na całym świecie amerykański kaznodzieja pastor David Wilkerson. Miał 79 lat. Jadąca wraz z nim jego żona Gwen odniosła rany i trafiła do szpitala. Do tragedii doszło ok. 90 mil od miasta Dallas w Teksasie, podczas zderzenia czołowego samochodu, który prowadził pastor. Szczegóły wypadku są aktualnie badane. Dawid Wilkerson urodził się 19 maja 1931 w mieście Hammond, w stanie Indiana. Był pastorem w jednym z tamtejszych Kościołów. W 1958 poczuł w sobie powołanie do pracy z młodzieżą trudną narkomanami, alkoholikami i bezdomnymi, z myślą o nich założył organizację Teen Challenge. W 1987 r. założył w Nowym Jorku kościół Times Square Church, który stał się jedną z większych wspólnot protestanckich w tym mieście Prowadził również ożywioną działalność publicystyczną i popularyzatorską, od 1999 dużo jeździł po świecie, głosząc kazania o charakterze moralnym i nawołując do nawrócenia. źródło: ekumenim.wiara.pl MODLIMY SIĘ PLAN MODLITWY DLA KOŚCIOŁA NA MIESIĄC MAJ Módlmy się o wewnętrzne pragnienie pogłębienia życia modlitewnego i zachęcenie do postu. Lecz przybliżył się koniec wszystkiego. Bądźcie więc roztropni i trzeźwi, abyście mogli się modlić. I Piotra 4,7 Prośmy Boga, aby oczyścił Kościół z nieprawdziwych przekonań: o nas samych; o innych; o Bogu. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe. Rzym 12,2 Módlmy się, aby Bóg otworzył nam oczy na zniewolenia w naszym życiu, przechodzące z pokolenia w pokolenie, w naszych rodzinach, by objawiał prawdę o tym i uwalniał nas. Panie, Panie, Boże miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność. Zachowujący łaskę dla tysięcy, odpuszczający winę, występek i grzech, nie pozostawiający w żadnym razie bez kary, lecz nawiedzający winę ojców na synach i na wnukach do trzeciego i czwartego pokolenia! II Mojż. 34, 6 7 Módlmy się o nasz budynek i otwarcie nowych możliwości związanych z jego remontem Dziękujmy Bogu za Polskę, wołajmy o pojednanie w narodzie. Błogosławmy premiera i prośmy Boga, aby dał mu strategię do zarządzania krajem. Niech będzie błogosławione imię Boga od wieków na wieki, albowiem do niego należą mądrość i moc. On zmienia czasy i pory, On utrąca królów i ustanawia królów, udziela mądrości mądrym, a rozumnym rozumu. Dan. 2,20 21 Opracowała: Asia Nestor 604 145 617 5
SŁUP OGŁOSZENIOWY LEKCJE JĘZYKA ANGIELSKIEGO Dwie prześliczne, młode, porzucone suczki desperacko szukają domu. Obecnie są dokarmiane przez róznych ludzi, ale nie moga zostać w aktualnym, tymczasowym miejscu schronienia. Osoby zainteresowane mogą się kontaktować z J.Nestor pod nr 604 145 617. Doświadczony nauczyciel udzieli lekcji języka angielskiego lekcje dostosowane do poziomu i zdolności, nauka w domu ucznia. Jacek Orłowski tel. 606 101 784 CHLEB DOMOWY tel. 602 721 459 Można już zamówić chleb domowy chlebek gruboziarnisty na zakwasie o wadze 1 kg. wykonany z mąki bez konserwantów i spulchniaczy. Skład: mąka pszenna, razowa, żytnia, woda źródlana, zakwas. Zamówienia przyjmuje: Marcin Pawłowski tel: 602 721 459. Chleb może być dostarczony w niedzielę lub w inny dzień pod wskazany adres. Zapraszam! Wyroby Szydełkowe ZBIERAM ZŁOM Jeśli ktoś z Was posiada niepotrzebny i zawadzający złom stalowy lub kolorowy z chęcią zajmę się jego usunięciem (nieodpłatnie) może to być również zużyty sprzęt AGD typu stara pralka lub lodówka. Mój telefon 721 287 296. HUMOR na zamówienie, okazjonalnie lub od ręki Kontakt: MARTA WARNER tel. 693 296 300; 18 441 10 03 kzns.pl NIEDZIELA BIULETYN INFORMACYJNY KOŚCIOŁA ZIELONOŚWIĄTKOWEGO W NOWYM SĄCZU DTP - Tomasz Szkarłat; druk - Andrzej Warzecha; ogłoszenia dla kościoła przygotował pastor Jacek Orłowski. Artykuły i ogłoszenia można nadsyłać na adres: biuletyn.kzns@wp.pl - każdorazowo do soboty, do 15:00. Nasz adres: KOŚCIÓŁ ZIELONOŚWIĄTKOWY W NOWYM SĄCZU; ul. Nawojowska 3; 33-300 Nowy Sącz Nasz adres pocztowy: Kościół Zielonoświątkowy w Nowym Sączu; skrytka pocztowa 85; 33-300 Nowy Sącz 1. Nabożeństwo niedzielne: godzina 10:00 Numer rachunku bankowego: 15 1240 1558 1111 0000 0847 0452 Numer rachunku bankowego dotyczącego ofiar na rzecz remontu kaplicy: 98 1240 1558 1111 0010 0973 5744 Serwis internetowy: www.kzns.pl