w składzie: J.C. Bonichot (sprawozdawca), prezes izby, A. Arabadjiev i J.L. da Cruz Vilaça, sędziowie,



Podobne dokumenty
w składzie: R. Silva de Lapuerta (sprawozdawca), prezes izby, J.C. Bonichot, A. Arabadjiev, J.L. da Cruz Vilaça i C. Lycourgos, sędziowie,

Podatek VAT Dyrektywa 2006/112/WE Zbycie przez gminę składników jej majątku

w składzie: A. Borg Barthet, pełniący obowiązki prezesa piątej izby, M. Safjan i M. Berger (sprawozdawca), sędziowie,

WYROK TRYBUNAŁU (szósta izba) z dnia 25 października 2012 r.(*)

WYROK TRYBUNAŁU z dnia 5 marca 2015 r. w sprawie C-479/13

WYROK TRYBUNAŁU (dziewiąta izba) z dnia 2 października 2014 r.(*)

WYROK TRYBUNAŁU (trzecia izba) z dnia 6 października 2005 r. *

WYROK TRYBUNAŁU. z dnia 15 lipca 1963 r.*

WYROK TRYBUNAŁU (szósta izba) z dnia 27 października 2011 r. *

Zródło:

WYROK TRYBUNAŁU (wielka izba) z dnia 29 września 2015 r. *

POSTANOWIENIE TRYBUNAŁU (siódma izba) z dnia 5 lutego 2015 r.(*)

w składzie: J.C. Bonichot (sprawozdawca), prezes izby, A. Prechal, K. Schiemann, C. Toader i E. Jarašiūnas, sędziowie,

POSTANOWIENIE SĄDU (czwarta izba) z dnia 23 września 2014 r.(*)

WYROK TRYBUNAŁU (siódma izba) z dnia 4 czerwca 2015 r.(*)

WYROK TRYBUNAŁU (druga izba) z dnia 21 kwietnia 2005 r. *

- - Numer Sentencja

Zbiór Orzeczeń. WYROK SĄDU (czwarta izba) z dnia 28 kwietnia 2017 r. *

POSTANOWIENIE WICEPREZESA TRYBUNAŁU. z dnia 19 października 2018 r.(*)

POSTANOWIENIE PREZESA TRYBUNAŁU

WYROK TRYBUNAŁU z dnia 5 marca 2015 r. w sprawie C-502/13

WYROK TRYBUNAŁU (czwarta izba) z dnia 5 marca 2015 r.(*)

w składzie: K. Lenaerts, prezes izby, D. Šváby (sprawozdawca), R. Silva de Lapuerta, E. Juhász i J. Malenovský, sędziowie,

WYROK TRYBUNAŁU (trzecia izba) z dnia 12 lutego 2009 r.(*)

WYROK TRYBUNAŁU (pierwsza izba) z dnia 5 czerwca 2008 r.(*)

w składzie: K. Lenaerts (sprawozdawca), prezes izby, R. Silva de Lapuerta, E. Juhász, T. von Danwitz i D. Šváby, sędziowie,

WYROK TRYBUNAŁU (trzecia izba) z dnia 11 czerwca 2015 r.(*)

Wspólnotowy znak towarowy Postępowanie w sprawie sprzeciwu Uchylenie zaskarżonej decyzji Następcza bezprzedmiotowość sporu Umorzenie postępowania

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący) SSN Iwona Koper (sprawozdawca) SSA Władysław Pawlak

w składzie: M. Safjan, prezes izby, A. Prechal (sprawozdawca) i K. Jürimäe, sędziowie,

w składzie: L. Bay Larsen, prezes izby, K. Jürimäe, J. Malenovský, M. Safjan (sprawozdawca) i A. Prechal, sędziowie,

POSTANOWIENIE SĄDU (izba ds. odwołań) z dnia r.(*)

WYROK TRYBUNAŁU (druga izba) z dnia 20 czerwca 2013 r.(*)

WYROK TRYBUNAŁU (trzecia izba) z dnia 13 października 2005 r. 1

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Odwołania Skarga o stwierdzenie nieważności Niedopuszczalność skargi Reprezentacja przed sądami Unii Adwokat Niezależność

WYROK TRYBUNAŁU z dnia 2 października 2014 r. w sprawie C-446/13

w składzie: R. Silva de Lapuerta, prezes izby, J.C. Bonichot, A. Arabadjiev, J.L. da Cruz Vilaça (sprawozdawca) i C. Lycourgos, sędziowie,

WYROK TRYBUNAŁU (pierwsza izba) z dnia 6 października 2005 r. *

Zbiór Orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Pierwszej Instancji 1980 str. I 02671

UCHWAŁA. SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący) SSN Iwona Koper SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)

w składzie: M. Ilešič, prezes izby, A. Ó Caoimh, C. Toader, E. Jarašiūnas i C.G. Fernlund (sprawozdawca), sędziowie,

Trybunał Sprawiedliwości UE

WYROK TRYBUNAŁU (szósta izba) z dnia 16 maja 2013 r.(*)

WYROK TRYBUNAŁU (szósta izba) z dnia 16 maja 2013 r.(*)

Zbiór Orzeczeń. WYROK TRYBUNAŁU (druga izba) z dnia 27 marca 2014 r. * TRYBUNAŁ (druga izba),

WYROK TRYBUNAŁU z dnia 11 września 2014 r. w sprawie C-219/13

TRYBUNAŁ (druga izba),

POSTANOWIENIE. w sprawie z powództwa L. Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. przeciwko Polskiej Izbie Inżynierów Budownictwa z siedzibą w W.

Postępowanie w sprawie naruszenia Traktatów przeciwko państwom członkowskim (art TFUE)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 86/17. Dnia 6 września 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CZ 66/06. Dnia 4 października 2006 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK TRYBUNAŁU (druga izba) z dnia 15 września 2011 r.(*)

POSTANOWIENIE. SSN Romualda Spyt (przewodniczący) SSN Halina Kiryło SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Roman Kuczyński SSA Bohdan Bieniek (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 166/11. Dnia 3 lutego 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK TRYBUNAŁU (druga izba) z dnia 15 września 2011 r. * W sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 71/14. Dnia 17 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK TRYBUNAŁU (trzecia izba) z dnia 6 maja 2010 r.(*)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CSK 98/18. Dnia 20 czerwca 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Katarzyna Tyczka-Rote

Problem niezgodności art KPC z prawem Unii Europejskiej

Wyrok z dnia 13 stycznia 2000 r. III RN 126/99

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 22 października 2015 r. (OR. en)

WYROK TRYBUNAŁU (piąta izba) z dnia 20 marca 2014 r.(*)

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący) SSN Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca) SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

POSTANOWIENIE. SSN Bogusław Cudowski

POSTANOWIENIE. SSN Jan Górowski (przewodniczący) SSN Hubert Wrzeszcz SSA Barbara Trębska (sprawozdawca)

USTAWA z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o Rzeczniku Praw Dziecka oraz niektórych innych ustaw 1)

POSTANOWIENIE. SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca) SSN Krzysztof Strzelczyk

1. Wprowadzenie. internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny 2013, nr 7(2)

POSTANOWIENIE TRYBUNAŁU (piąta izba) z dnia 6 lutego 2014 r.

POSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda

Kopalnia Odkrywkowa Polski Trawertyn P. Granatowicz, M. Wąsiewicz spółka jawna przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu,

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kwaśniewski

POSTANOWIENIE. SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący) SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca) SSN Krzysztof Staryk

Czy usługi świadczone przez Niepubliczną Poradnię Psychologiczno - Pedagogiczną są od 1 stycznia 2011 roku zwolnione z podatku od towarów i usług?

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Postępowanie o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym (art. 267 akapit 1 TFUE, )

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CZ 3/15. Dnia 9 kwietnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SPP 28/15. Dnia 15 grudnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Postanowienie z dnia 19 kwietnia 2007 r. I UZ 6/07

Wyrok z dnia 8 grudnia 1998 r. II UKN 353/98. Kombatancki ryczałt energetyczny może być przekazywany osobom uprawnionym zamieszkałym za granicą.

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Skarga na bezczynność

w składzie: J.C. Bonichot (sprawozdawca), prezes izby, K. Schiemann, C. Toader, A. Prechal i E. Jarašiūnas, sędziowie,

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

w składzie: J.N. Cunha Rodrigues, prezes izby, U. Lõhmus, A. Rosas, A. Ó Caoimh i A. Arabadjiev (sprawozdawca), sędziowie,

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I NSP 81/18. Dnia 24 stycznia 2019 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Strzelczyk

interpretacja indywidualna Sygnatura PT /WCH Data Minister Finansów

w składzie: A. Prechal, prezes izby, L. Bay Larsen (sprawozdawca) i C. Toader, sędziowie,

POSTANOWIENIE. z dnia 16 lutego 2000 r. Sygn. Ts 97/99

Orzeczenie Trybunału z dnia 12 stycznia 1994 r. Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej.

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CZ 15/15. Dnia 24 kwietnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK TRYBUNAŁU (trzecia izba) z dnia 16 października 2014 r.(*)

Tytuł i odniesienie do publikacji Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 27 października 2011 r. Komisja Europejska przeciwko Rzeczpospolitej Polskiej.

KOMUNIKAT DLA POSŁÓW

POSTANOWIENIE. SSN Marian Kocon (przewodniczący) SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca) SSN Anna Kozłowska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CZ 52/08. Dnia 24 lipca 2008 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSK 57/07. Dnia 21 czerwca 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie :

Transkrypt:

WYROK TRYBUNAŁU (siódma izba) z dnia 18 grudnia 2014 r.(*) Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego Dyrektywa 2006/112/WE Podatek VAT Stawka obniżona Artykuły przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej W sprawie C 639/13 mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 258 TFUE, uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, wniesioną w dniu 3 grudnia 2013 r., Komisja Europejska, reprezentowana przez L. Lozano Palacios oraz M. Owsiany-Hornung, działające w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, strona skarżąca, przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, reprezentowanej przez B. Majczynę, działającego w charakterze pełnomocnika, strona pozwana, TRYBUNAŁ (siódma izba), w składzie: J.C. Bonichot (sprawozdawca), prezes izby, A. Arabadjiev i J.L. da Cruz Vilaça, sędziowie, rzecznik generalny: J. Kokott, sekretarz: A. Calot Escobar, uwzględniając pisemny etap postępowania, podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący Wyrok 1 W swojej skardze Komisja Europejska wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że poprzez zastosowanie obniżonej stawki podatku od wartości dodanej (zwanego dalej podatkiem VAT ) do towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r., nr 54, poz. 535, zwanej dalej ustawą o VAT ), Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom, które ciążą na niej na mocy art. 96 98 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1), w związku z załącznikiem III do tej dyrektywy. Ramy prawne Prawo Unii 2 Artykuł 96 dyrektywy 2006/112 brzmi następująco: Państwa członkowskie stosują stawkę podstawową VAT, która jest określana przez każde państwo członkowskie jako procent podstawy opodatkowania i która jest jednakowa dla dostaw towarów i świadczenia usług. 3 Artykuł 97 owej dyrektywy przewiduje: 1. Od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2010 r. stawka podstawowa nie może być niższa niż 15%. 2. Zgodnie z art. 93 traktatu [WE] Rada ustala poziom stawki podstawowej, która będzie stosowana po 31 grudnia 2010 r.. 4 Artykuł 98 omawianej dyrektywy jest sformułowany w sposób następujący:

1. Państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. 2. Stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. [ ] 3. Przy stosowaniu stawek obniżonych przewidzianych w ust. 1 do poszczególnych kategorii towarów, państwa członkowskie mogą stosować nomenklaturę scaloną, aby precyzyjnie określić zakres danej kategorii. 5 Artykuł 99 ust. 1 dyrektywy 2006/112 stanowi: Stawki obniżone określane są jako procent podstawy opodatkowania, który nie może być niższy niż 5%. 6 Artykuł 97 dyrektywy 2006/112, zmieniony dyrektywą Rady 2010/88/UE z dnia 7 grudnia 2010 r. (Dz.U. L 326, s. 1), ma następujące brzmienie: Od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2015 r. stawka podstawowa nie może być niższa niż 15%. 7 Załącznik III do dyrektywy 2006/112 zawiera wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98 tej dyrektywy. Prawo polskie 8 Artykuł 41 ust. 1 ustawy o VAT jest sformułowany następująco: Stawka podatku wynosi 22% [ ]. 9 Zgodnie z art. 41 ust. 2 tej ustawy:

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. 10 Zgodnie z art. 41 ust. 10 rzeczonej ustawy: Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129 134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej. 11 Artykuł 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT stanowi: W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. [ ]: 1) stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 [ ], wynosi 23%; 2) stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 [ ], wynosi 8%. Postępowanie poprzedzające wniesienie skargi 12 W dniu 17 lutego 2011 r. Komisja skierowała do Rzeczypospolitej Polskiej wezwanie do usunięcia uchybienia, w którym zarzuciła jej stosowanie, z naruszeniem przepisów dyrektywy 2006/112, obniżonej stawki VAT do dostaw towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej. 13 Pismem z dnia 15 kwietnia 2011 r. władze polskie udzieliły odpowiedzi na to wezwanie, zobowiązując się do zmiany spornych przepisów ustawy o VAT. Jednakże w dniu 3 sierpnia 2012 r. Rzeczpospolita Polska poinformowała Komisję, że nie przewiduje się zmiany przepisów dotyczących zastosowania obniżonej stawki VAT do dostawy towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej. 14 Pismem z dnia 22 lutego 2013 r. Komisja wystosowała do Rzeczypospolitej Polskiej uzasadnioną opinię. Uznawszy stanowisko zajęte przez to państwo członkowskie w piśmie z dnia 23 kwietnia 2013 r. za niewystarczające, Komisja postanowiła wnieść do Trybunału niniejszą skargę.

W przedmiocie skargi Argumentacja stron 15 Komisja twierdzi, że poprzez zastosowanie obniżonej stawki VAT do dostawy towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom, które ciążą na niej na mocy art. 96 98 dyrektywy 2006/112 w związku z załącznikiem III do tej dyrektywy. 16 W tym względzie Komisja podnosi przede wszystkim, że na podstawie art. 98 ust. 2 omawianej dyrektywy stawki obniżone VAT mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III do tej dyrektywy, oraz że z pkt 18 i 20 wyroku Komisja/Hiszpania (C 360/11, EU:C:2013:17) wynika, iż przepis ten należy interpretować ściśle. Towary przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej nie wchodzą w zakres żadnej z kategorii tego wykazu. 17 Następnie Komisja podnosi, iż z pkt 56 wyroku Komisja/Polska (C 49/09, EU:C:2010:644) wynika, że argumenty natury społeczno-politycznej w ramach skargi o uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego nie mogą uzasadniać naruszenia przez państwo członkowskie przepisów art. 98 ust. 2 dyrektywy 2006/112. 18 Wreszcie Komisja podnosi, że z orzecznictwa Trybunału, a w szczególności z wyroku Komisja/Irlandia (C 55/12, EU:C:2013:274, pkt 45) wynika, iż państwo członkowskie nie może powoływać się na przepisy, praktyki lub sytuacje właściwe dla jego wewnętrznego porządku prawnego w celu uzasadnienia nieprzestrzegania zobowiązań wynikających z prawa Unii oraz iż procedura przewidziana w art. 258 TFUE jest oparta na obiektywnym stwierdzeniu nieprzestrzegania przez państwo członkowskie zobowiązań nałożonych nań przez traktaty lub akt prawa wtórnego. 19 Zdaniem Komisji wynika z tego, że dostawa towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej powinna być objęta stawką podstawową przewidzianą w art. 96 dyrektywy 2006/112, która zgodnie z art. 97 tej dyrektywy nie może być niższa niż 15% 20 Rzeczpospolita Polska nie kwestionuje, że towary przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej nie należą do kategorii znajdujących się w załączniku III do rzeczonej dyrektywy.

21 Podnosi ona natomiast, że sporne przepisy ustawy o VAT są uzasadnione nadzwyczajnymi okolicznościami. Wspomniane państwo członkowskie twierdzi, że ochrona przeciwpożarowa jest jednym z podstawowych zadań państwa polskiego i że jest ona finansowana z budżetu państwa. Zaprzestanie stosowania obniżonej stawki VAT do dostawy towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej skutkowałoby znaczącym wzrostem cen tych towarów i mogłoby zagrozić finansowaniu wskazanego zadania. 22 Zdaniem Rzeczypospolitej Polskiej, nawet gdyby przyjąć, iż zwiększenie dochodów państwa wynikające ze wzrostu stawki VAT długoterminowo mogłoby umożliwić finansowanie ochrony przeciwpożarowej, w skali krótko- i średnioterminowej pojawiłyby się trudności finansowe. Ocena Trybunału 23 Należy przypomnieć, że art. 96 dyrektywy 2006/112 przewiduje, iż jednakowa stawka VAT, stawka podstawowa, która zgodnie z art. 97 tej dyrektywy nie może być niższa niż 15%, ma zastosowanie do dostaw towarów i świadczenia usług. W drodze odstępstwa od tej zasady art. 98 ust. 1 owej dyrektywy przyznaje państwom członkowskim uprawnienie do stosowania jednej lub dwóch stawek obniżonych VAT. Na podstawie art. 98 ust. 2 akapit pierwszy stawki obniżone VAT mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III do dyrektywy 2006/112 (zob. wyrok K, C 219/13, EU:C:2014:2207, pkt 21, 22). 24 Bezsporne jest, że towary przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej nie należą do żadnej z kategorii wymienionych w załączniku III do dyrektywy 2006/112. Wynika z tego, że Komisja słusznie twierdzi, iż art. 98 ust. 2 owej dyrektywy nie pozwala, aby Rzeczpospolita Polska w drodze odstępstwa od art. 96 i 97 omawianej dyrektywy objęła dostawę takich towarów obniżoną stawką VAT. 25 Stwierdzenia tego nie może podważyć argumentacja Rzeczypospolitej Polskiej dotycząca znaczenia ochrony przeciwpożarowej i trudności związanych z jej finansowaniem, ponieważ argumenty natury społeczno-politycznej nie mogą uzasadniać naruszenia przez państwo członkowskie przepisów art. 98 ust. 2 dyrektywy 2006/112. 26 Z powyższych rozważań wynika, że poprzez zastosowanie obniżonej stawki VAT do dostaw towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom, które ciążą na niej na mocy art. 96 98 dyrektywy 2006/112 w związku z załącznikiem III do tej dyrektywy.

W przedmiocie kosztów 27 Zgodnie z art. 138 regulaminu postępowania przed Trybunałem kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę. Ponieważ Komisja wniosła o obciążenie kosztami postępowania Rzeczypospolitej Polskiej, a Rzeczpospolita Polska przegrała sprawę, należy obciążyć ją kosztami postępowania. Z powyższych względów Trybunał (siódma izba) orzeka, co następuje: 1) Poprzez zastosowanie obniżonej stawki podatku od wartości dodanej do dostaw towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom, które ciążą na niej na mocy art. 96 98 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w związku z załącznikiem III do tej dyrektywy. 2) Rzeczpospolita Polska zostaje obciążona kosztami postępowania. Podpisy * Język postępowania: polski.