W T Y M N U M E R Z E : Instytucje pomagające konsumentom 2-4 Prawa konsumenta w Internecie Spór konsumenta z przedsiębiorcą - gdzie się udać? 4-6 Newsletter nr 19 czerwiec 2014 Ustawa o prawach konsumenta 6-10 Reklamacje po nowemu 10-11 Projekt realizowany przy wsparciu Szwajcarii w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej.
S T R. 2 Instytucje pomagające konsumentom działają m.in. na podstawie ustawy z dnia 16. lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) jest centralnym organem administracji rządowej, właściwym w sprawach ochrony konkurencji i konsumentów. Do zadań Prezesa UOKiK należy m.in.: 1) wydawanie decyzji w sprawach praktyk naruszających interesy zbiorowe konsumentów (np. jeśli stwierdzi wprowadzanie konsumentów w błąd, w drodze decyzji może zakazać stosowania danej praktyki i nałożyć karę pieniężną na przedsiębiorcę łamiącego prawo), 2) opracowywanie i wydawanie publikacji oraz programów edukacyjnych popularyzujących wiedzę o ochronie konkurencji i konsumentów, 3) występowanie do przedsiębiorców w sprawach ochrony praw i interesów konsumentów, 4) opracowanie i przedkładanie Radzie Ministrów projektów aktów prawnych dotyczących ochron konkurencji i konsumentów. Prezes UOKiK wykonuje swoje zadania przy pomocy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, w skład którego wchodzi centrala w Warszawie oraz delegatury w Bydgoszczy, Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu. Na czele delegatur stoją dyrektorzy. Strona internetowa UOKiK stanowi źródło informacji o działalności Urzędu, w tym także o sprawach dotyczących zwykłych konsumentów. Znajdziemy tam praktyczne informacje i porady dotyczące np. praw konsumentów związanych z reklamacją towaru, z odstąpieniem od umowy i wiele innych, związanych z prawami konsumentów i działalnością Urzędu. Warto przypomnieć (zob. newsletter nr 3), że do kompetencji Prezesa UOKiK należy także prowadzenie rejestru klauzul niedozwolonych. Lektura rejestru dostępnego na stronie Urzędu jest znakomitym źródłem wiedzy o naruszeniach praw konsumentów we wzorcach umownych, np.: regulaminach sklepów internetowych (korzystając z rejestru można skorzystać m.in. z wyszukiwarki tematycznej).
S T R. 3 Powiatowi (miejscy) rzecznicy konsumentów realizują zadania samorządów powiatowych w zakresie ochrony praw konsumentów. Do zadań powiatowego rzecznika należy m.in.: 1) zapewnienie bezpłatnego poradnictwa konsumenckiego i informacji prawnej w zakresie ochrony interesów konsumentów 2) występowanie do przedsiębiorców w sprawach ochrony praw i interesów konsumentów 3) współdziałanie m.in. z organizacjami konsumenckimi W razie potrzeby rzecznik może służyć pomocą prawną konsumentom, np. udzielając porad lub udostępniając wzory pism (w tym również na stronie Biuletynu Informacji Publicznej). Powiatowy rzecznik konsumentów może być też oskarżycielem publicznym w sprawach o wykroczenia na szkodę konsumentów, a także uczestniczyć w postępowaniu cywilnym, wytaczając powództwa na rzecz konsumentów oraz za ich zgodą wstępować do toczącego się postępowania. Jeśli rzecznik zdecyduje się wystąpić do przedsiębiorcy w sprawie ochrony praw i interesów konsumentów, przedsiębiorca ma obowiązek udzielić rzecznikowi wyjaśnień i informacji będących przedmiotem wystąpienia oraz ustosunkować się do uwag i opinii rzecznika. Naruszenie tych obowiązków przez przedsiębiorcę będącego osoba fizyczną stanowi wykroczenie zagrożone karą grzywny nie niższą niż 2 tys. zł. Powiatowy rzecznik konsumentów urzęduje również w Starostwie Powiatowym w Bochni. Zapamiętaj! Jeśli masz problem konsumencki, możesz skorzystać z pomocy powiatowego rzecznika konsumentów. Organizacje konsumenckie Pomocy konsumentom udzielają też różnorakie organizacje, do zadań których należy ochrona praw konsumentów. Mogą one w szczególności: udzielać porad i informacji, reprezentować konsumenta w sądzie, uczestniczyć w toczącym się postępowaniu sądowym, wykonywać testy produktów i usług oraz publikować ich wyniki, itd. Inne Pomocy w postaci m.in. poradnictwa z zakresu praw konsumenta mogą udzielać także inne podmioty, w szczególności kancelarie adwokackie i radcowskie lub różnorakie poradnie i punkty oferujące darmowe poradnictwo prawne dla ludności.
S T R. 4 Nie zapominajmy też, że niektóre czyny naruszające prawa konsumentów są czynami karalnymi stanowiącymi przestępstwa lub wykroczenia. Jeśli dokonano takiego czynu na twoją szkodę możesz złożyć zawiadomienie lub wniosek o ściganie do jednostek organizacyjnych służb kompetentnych do ścigania przestępstw i wykroczeń. Z reguły będzie to najbliższa komenda lub komisariat policji. Poza tym ochroną praw konsumentów mogą zajmować się także inne organy. Przykładowo można wskazać Rzecznika Ubezpieczonych jako reprezentującego interesy m.in. osób ubezpieczonych lub Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, który ma za zadanie m.in. zapewniać ochronę konsumentów w ich relacjach z przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi. Spór konsumenta z przedsiębiorcą gdzie się udać? Sądy powszechne Konsumenci nierzadko wchodzą w spory z przedsiębiorcami. Typowym przykładem może być nieuznanie reklamacji zgłoszonej przez konsumenta. Jeśli reklamacja nie została uznana, konsument może, oczywiście, wystąpić na drogę sądową, wnosząc pozew do sądu powszechnego. Może to zrobić samodzielnie (również przy pomocy profesjonalnego pełnomocnika procesowego - radcy prawnego lub adwokata) jednak w jego imieniu mogą działać także, na zasadach określonych właściwymi przepisami m. in. powiatowy rzecznik konsumentów lub organizacja konsumencka. Istnieje też możliwość wystąpienia do sądu powszechnego z tzw. zawezwaniem do próby ugodowej sąd wówczas prowadzi specyficzne postępowanie (postępowanie pojednawcze), którego celem jest zawarcie ugody pomiędzy stronami. Również sprawa rozpatrywana przez sąd wskutek wniesienia pozwu może zakończyć się ugodowo, gdyż w każdej sprawie, w której zawarcie ugody jest dopuszczalne, sąd powinien nakłaniać strony do ugody. Ugoda zawarta przed sądem ma taką samą moc jak wyrok sądu. Jeśli spór między konsumentem a przedsiębiorcą opiera się o sąd lub istnieje konieczność wytoczenia sprawy w sądzie wskazane jest skorzystanie z pomocy prawnika, aczkolwiek udział pełnomocnika procesowego (adwokata, radcy prawnego) nie jest niezbędny do tego, aby sąd rozpatrzył daną sprawę.
S T R. 5 Sądy polubowne (arbitrażowe) Są sądami, przed którymi rozstrzygane są spory dobrowolnie. Oznacza to, że na rozpatrzenie sprawy przez sąd polubowny zgodę muszą wyrazić obie strony. Nie ma możliwości zmuszenia strony do tego, aby zgodziła się na rozpatrzenie sprawy przez sąd polubowny, jeśli dana strona takiej zgody odmawia. Zgoda na rozpatrzenie sprawy przez sąd polubowny nie musi być udzielona dopiero z chwilą zaistnienia konfliktu; może być udzielona także w umowie, np. na etapie jej zawierania. Przypomnijmy jednak (zob. newsletter nr 3), że wg art. 385³ pkt 21 KC, postanowienia, które poddają sprawę pod rozstrzygnięcie sądu polubownego polskiego lub zagranicznego albo innego organu, a także narzucają rozpoznanie sprawy przez sąd, który wedle ustawy nie jest miejscowo właściwy zostały zaliczone do klauzul szarych. Sądy polubowne nie są sądami rozumianymi jako instytucje państwowe: są to instytucje rozpatrujące spory, które spełniają rolę analogiczną jak sądy powszechne. Również przed sądem polubownym sprawa może zakończyć się ugodą. Sądy polubowne mogą być niestałe (powoływane przez strony do rozstrzygnięcia jednej, konkretnej sprawy) lub stałe. Stałe polubowne sądy konsumenckie działają przy Wojewódzkich Inspektoratach Inspekcji Handlowej, istnieją też w szczególności sądy polubowne działające przy Rzeczniku Ubezpieczonych oraz przy Prezesie Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Sądy powszechne sprawują jedynie ograniczoną kontrolę nad działalnością sądów polubownych. Wyroki sądów arbitrażowych mają taką samą moc jak wyroki sądów powszechnych, pod warunkiem jednak, że sąd powszechny uzna je lub stwierdzi ich wykonalność. Postępowanie przed sądami arbitrażowymi należy do tzw. alternatywnych metod rozwiązywania sporów. Sądy polubowne są dobrą alternatywa dla sądownictwa powszechnego. Zapamiętaj! W razie sporu z przedsiębiorcą nie musisz oddawać sprawy do sądu powszechnego. Możesz skorzystać z sądownictwa polubownego. Aby sprawa została rozpatrzona przez sąd polubowny na rozpatrzenie sprawy przez taki sąd muszą wyrazić zgodę obie strony konfliktu.
S T R. 6 Konsument i przedsiębiorca mogą też przeprowadzić mediację przed mediatorem lub skorzystać z komisji skargowych organizowanych np. przez organizacje przedsiębiorców lub konsumentów. Warto wspomnieć, ze wg nowo uchwalonej ustawy o prawach konsumenta, przedsiębiorca będzie miał obowiązek poinformować konsumenta m.in. o możliwości skorzystania z pozasądowych sposobów rozpatrywania reklamacji i dochodzenia roszczeń oraz zasadach dostępu do tych procedur. Informacja ta będzie musiała być udzielona w sposób jasny i zrozumiały, najpóźniej w chwili wyrażenia przez konsumenta woli związania się umową na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa. Ustawa o prawach konsumenta Ważnym wydarzeniem ostatnich tygodni było zakończenie prac legislacyjnych nad ustawą o prawach konsumenta. Ustawa ta została uchwalona dnia 30. maja 2014 r. Początkowo zakładano, że przepisy ustawy wejdą w życie najpóźniej 13. czerwca, jednak ostatecznie wejdzie ona w życie po upływie 6 miesięcy od daty opublikowana w Dzienniku Ustaw. Ustawa ta stanowi realizację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z 25. października 2011 r. w sprawie praw konsumentów. Dyrektywa ta ma na celu m.in. ujednolicenie w Unii Europejskiej przepisów odnoszących się do m.in. informowania konsumentów oraz prawa odstąpienia od umowy. Odstąpienie od umowy Z punktu widzenia konsumenta-internauty najważniejsze jest, że ustawa zmienia przepisy odnoszące się do umów zawieranych na odległość, m. in. wydłuża termin, w ciągu którego konsument będzie mógł złożyć oświadczenie o odstąpieniu od umowy bez podawania przyczyny. Według tej ustawy, termin na odstąpienie od umowy dla konsumenta zawierającego umowę na odległość wynosić będzie 14 dni. Zapamiętaj! Według ustawy o prawach konsumenta termin do odstąpienia od umowy bez podania przyczyny będzie wynosić 14 dni. Nadal zachowano zasadę, w myśl której do zachowania terminu wystarczy wysłanie oświadczenia o odstąpieniu - przed upływem terminu. Oświadczenie będzie można złożyć na formularzu, którego wzór stanowi załącznik do ustawy.
S T R. 7 Jeżeli przedsiębiorca zapewnia możliwość złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy drogą elektroniczną, konsument będzie mógł także odstąpić od umowy: 1) przy wykorzystaniu wzoru formularza odstąpienia od umowy, stanowiącego załącznik do ustawy; 2) przez złożenie oświadczenia na stronie internetowej przedsiębiorcy. Przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznie przesłać konsumentowi na trwałym nośniku potwierdzenie otrzymania oświadczenia o odstąpieniu od umowy złożonego w powyższy sposób. Wg nowej ustawy, bieg terminu do odstąpienia od umowy rozpoczyna się: 1) dla umowy, w wykonaniu której przedsiębiorca wydaje rzecz, będąc zobowiązany do przeniesienia jej własności od objęcia rzeczy w posiadanie przez konsumenta lub wskazaną przez niego osobę trzecią inną niż przewoźnik, a w przypadku umowy, która: a) obejmuje wiele rzeczy, które są dostarczane osobno, partiami lub w częściach od objęcia w posiadanie ostatniej rzeczy, partii lub części, b) b) polega na regularnym dostarczaniu rzeczy przez czas oznaczony od objęcia w posiadanie pierwszej z rzeczy; 2) dla pozostałych umów od dnia zawarcia umowy. Konsument odstępując od umowy nie ponosi kosztów, z wyjątkiem kosztów określonych ustawą. Przykładowo można wskazać, że zasadą jest, iż konsument ponosi tylko bezpośrednie koszty zwrotu rzeczy, chyba że zgodził się je ponieść przedsiębiorca lub przedsiębiorca nie poinformował konsumenta o konieczności poniesienia tych kosztów (wówczas konsument ich nie ponosi). Ponadto jeżeli konsument wybierze sposób dostarczenia rzeczy inny niż najtańszy, zwykły sposób dostarczenia oferowany przez przedsiębiorcę, przedsiębiorca (który jest zobowiązany do zwrotu konsumentowi kosztów dostarczenia rzeczy) nie będzie zobowiązany do zwrotu konsumentowi poniesionych przez niego dodatkowych kosztów będą one obciążały konsumenta. A kiedy nie odstąpimy od umowy zawartej na odległość? Podobnie jak w aktualnie istniejącym stanie prawnym, także ustawa o prawach konsumenta przewiduje wyjątki, gdy prawo konsumenta do odstąpienia od umowy nie będzie przysługiwało.
S T R. 8 Prawo odstąpienia od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość nie będzie konsumentowi przysługiwało w odniesieniu do umów: 1) o świadczenie usług, jeżeli przedsiębiorca wykonał w pełni usługę za wyraźną zgodą konsumenta, który został poinformowany przed rozpoczęciem świadczenia, że po spełnieniu świadczenia przez przedsiębiorcę utraci prawo odstąpienia od umowy; 2) w której cena lub wynagrodzenie zależy od wahań na rynku finansowym, nad którymi przedsiębiorca nie sprawuje kontroli, i które mogą wystąpić przed upływem terminu do odstąpienia od umowy; 3) w której przedmiotem świadczenia jest rzecz nieprefabrykowana, wyprodukowana według specyfikacji konsumenta lub służąca zaspokojeniu jego zindywidualizowanych potrzeb; 4) w której przedmiotem świadczenia jest rzecz ulegająca szybkiemu zepsuciu lub mająca krótki termin przydatności do użycia; 5) w której przedmiotem świadczenia jest rzecz dostarczana w zapieczętowanym opakowaniu, której po otwarciu opakowania nie można zwrócić ze względu na ochronę zdrowia lub ze względów higienicznych, jeżeli opakowanie zostało otwarte po dostarczeniu; 6) w której przedmiotem świadczenia są rzeczy, które po dostarczeniu, ze względu na swój charakter, zostają nierozłącznie połączone z innymi rzeczami; 7) w której przedmiotem świadczenia są napoje alkoholowe, których cena została uzgodniona przy zawarciu umowy sprzedaży, a których dostarczenie może nastąpić dopiero po upływie 30 dni i których wartość zależy od wahań na rynku, nad którymi przedsiębiorca nie ma kontroli; 8) w której konsument wyraźnie żądał, aby przedsiębiorca do niego przyjechał w celu dokonania pilnej naprawy lub konserwacji; jeżeli przedsiębiorca świadczy dodatkowo inne usługi niż te, których wykonania konsument żądał, lub dostarcza rzeczy inne niż części zamienne niezbędne do wykonania naprawy lub konserwacji, prawo odstąpienia od umowy przysługuje konsumentowi w odniesieniu do dodatkowych usług lub rzeczy; 9) w której przedmiotem świadczenia są nagrania dźwiękowe lub wizualne albo programy komputerowe dostarczane w zapieczętowanym opakowaniu, jeżeli opakowanie zostało otwarte po dostarczeniu; 10) o dostarczanie dzienników, periodyków lub czasopism, z wyjątkiem umowy o prenumeratę; 11) zawartej w drodze aukcji publicznej; 12) o świadczenie usług w zakresie zakwaterowania, innych niż do celów mieszkalnych, przewozu rzeczy, najmu samochodów, gastronomii, usług związanych z wypoczynkiem, wydarzeniami rozrywkowymi, sportowymi lub kulturalnymi, jeżeli w umowie oznaczono dzień lub okres świadczenia usługi; 13) o dostarczanie treści cyfrowych, które nie są zapisane na nośniku materialnym, jeżeli spełnianie świadczenia rozpoczęło się za wyraźną zgodą konsumenta przed upływem terminu do odstąpienia od umowy i po poinformowaniu go przez przedsiębiorcę o utracie prawa odstąpienia od umowy. Dodajmy też, że nie do wszystkich rodzajów umów nowa ustawa w ogóle znajdzie zastosowanie.
S T R. 9 Ustawa rozszerza także obowiązki informacyjne przedsiębiorców. W przypadku umów zawieranych na odległość przedsiębiorca będzie miał obowiązek udzielić informacji (katalog informacji przy umowach na odległość został zamieszczony w art. 12 ustawy) w sposób odpowiadający rodzajowi użytego środka porozumiewania się na odległość, w sposób czytelny i prostym językiem. Informacje te powinny być udzielone najpóźniej w chwili wyrażenia przez konsumenta woli związania się umową. Między innymi, w razie zawierania umowy na odległość przedsiębiorca będzie miał obowiązek udzielić informacji o: sposobie i terminie wykonania prawa odstąpienia od umowy bez podania przyczyny, a także wzorze formularza odstąpienia od umowy, zawartym w załączniku do ustawy kosztach zwrotu rzeczy w przypadku odstąpienia od umowy, które ponosi konsument; w odniesieniu do umów zawieranych na odległość kosztach zwrotu rzeczy, jeżeli ze względu na swój charakter rzeczy te nie mogą zostać w zwykłym trybie odesłane pocztą; braku prawa odstąpienia od umowy na podstawie art. 38 ustawy lub okolicznościach, w których konsument traci prawo odstąpienia od umowy; Przedsiębiorca będzie miał obowiązek przekazać konsumentowi potwierdzenie zawarcia umowy na odległość na trwałym nośniku w rozsądnym czasie po jej zawarciu, najpóźniej w chwili dostarczenia rzeczy lub przed rozpoczęciem świadczenia usługi. Jeżeli umowa zawierana na odległość, przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, nakłada na konsumenta obowiązek zapłaty, przedsiębiorca będzie miał obowiązek dostarczyć konsumentowi w sposób jasny i widoczny, bezpośrednio przed złożeniem przez konsumenta zamówienia, informacji, o: głównych cechach świadczenia z uwzględnieniem przedmiotu świadczenia oraz sposobu porozumiewania się z konsumentem, łącznej cenie lub wynagrodzeniu wraz z podatkami, opłatach oraz innych kosztach czasie trwania umowy lub o sposobie i przesłankach wypowiedzenia umowy jeżeli umowa jest zawarta na czas nieoznaczony lub jeżeli ma ulegać automatycznemu przedłużeniu; minimalnym czasie trwania zobowiązań konsumenta wynikających z umowy. Przedsiębiorca będzie miał obowiązek zapewnienia, aby konsument w momencie składania zamówienia wyraźnie potwierdził, że wie, że zamówienie pociąga za sobą obowiązek zapłaty. Jeżeli do złożenia zamówienia używa się przycisku lub podobnej funkcji, muszą być one oznaczone w łatwo czytelny sposób słowami zamówienie z obowiązkiem zapłaty lub innego równoważnego jednoznacznego sformułowania. Jeżeli przedsiębiorca nie spełni wymagań wyraźne go potwierdzenia przez konsumenta, umowa nie zostanie zawarta.
S T R. 10 Niedopełnienie obowiązków informacyjnego odnoszącego się do prawa odstąpienia od umowy znacznie wydłuży okres, w ciągu którego konsument będzie mógł od umowy odstąpić. Prawo to wygaśnie dopiero po upływie 12. miesięcy od dnia upływu 14 dniowego, zwykłego terminu na odstąpienie od umowy. Jeżeli jednak konsument zostanie poinformowany przez przedsiębiorcę o prawie odstąpienia od umowy przed upływem terminu 12-miesięcznego, termin do odstąpienia od umowy upływa po 14 dniach od udzielenia konsumentowi informacji o ty prawie. Ponadto jeżeli przedsiębiorca nie spełni obowiązków informacyjnych dotyczących opłat dodatkowych lub innych kosztów (art. 12 ust. 1 pkt 5), lub kosztów zwrotu rzeczy, (art. 12 ust. 1 pkt 10), konsument nie będzie ponosił tych opłat i kosztów. Ciężar dowodu spełnienia obowiązków informacyjnych spoczywa na przedsiębiorcy. Reklamacje po nowemu Ustawa modyfikuje także zasady składania reklamacji. Przede wszystkim uchyleniu ulega cała ustawa z dnia 27. lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu Cywilnego. Teraz kwestia sprzedaży dokonywanej przy udziale konsumentów będzie regulowana Kodeksem Cywilnym. Odpowiedzialność z tytułu niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową zostanie zastąpiona odpowiedzialnością z tytułu rękojmi. Odpowiedzialność z tytułu rękojmi znajdzie zastosowanie wówczas, gdy rzecz ma wady fizyczne lub prawne. Sprzedawca jest odpowiedzialny z tytułu rękojmi za wady fizyczne, które istniały w chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego lub wynikły z przyczyny tkwiącej w rzeczy sprzedanej w tej samej chwili. Jeżeli kupującym jest konsument, a wada fizyczna została stwierdzona przed upływem roku od dnia wydania rzeczy sprzedanej, domniemywa się, że wada lub jej przyczyna istniała w chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego. Nastąpi zatem wydłużenie okresu korzystnego dla konsumenta domniemania, który wynosi obecnie 6 miesięcy. Rzecz sprzedana ma wadę co wtedy? W takiej sytuacji kupujący będzie mógł złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie będzie miało zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady. Jeżeli jednak kupującym będzie konsument, będzie mógł zamiast zaproponowanego przez sprzedawcę usunięcia wady żądać wymiany rzeczy na wolną od wad albo zamiast wymiany rzeczy żądać usunięcia wady, chyba że doprowadzenie rzeczy do zgodności z umową w sposób wybrany przez kupującego jest niemożliwe albo wymagałoby nadmiernych kosztów w porównaniu ze sposobem proponowanym przez sprzedawcę. Obniżona cena powinna pozostawać w takiej proporcji do ceny wynikającej z umowy, w jakiej wartość rzeczy z wadą pozostaje do wartości rzeczy bez wady. Nie będzie on mógł odstąpić od umowy, w razie wady nieistotnej.
S T R. 11 Jeśli rzecz sprzedana będzie mieć wadę, kupujący będzie mógł także żądać wymiany rzeczy na wolną od wad albo usunięcia wady. Sprzedawca będzie obowiązany wymienić rzecz wadliwą na wolną od wad lub usunąć wadę w rozsądnym czasie bez nadmiernych niedogodności dla kupującego. Sprzedawca będzie mógł odmówić zadośćuczynienia żądaniu kupującego, jeżeli doprowadzenie do zgodności z umową rzeczy wadliwej w sposób wybrany przez kupującego jest niemożliwe albo w porównaniu z drugim możliwym sposobem doprowadzenia do zgodności z umową wymagałoby nadmiernych kosztów. Wg nowych zasad uprawnienia konsumenta reklamującego zakupioną rzecz zostaną zatem rozszerzone; konsument będzie miał do wyboru większy zakres roszczeń aniżeli w obecnym stanie prawnym. Naprawienie szkody Jeżeli z powodu wady fizycznej rzeczy sprzedanej kupujący złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy albo obniżeniu ceny, będzie mógł żądać naprawienia szkody, którą poniósł przez to, że zawarł umowę, nie wiedząc o istnieniu wady, choćby szkoda była następstwem okoliczności, za które sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności, a w szczególności może żądać zwrotu kosztów zawarcia umowy, kosztów odebrania, przewozu, przechowania i ubezpieczenia rzeczy oraz zwrotu dokonanych nakładów w takim zakresie, w jakim nie odniósł korzyści z tych nakładów. Nie uchybia to przepisom o obowiązku naprawienia szkody na zasadach ogólnych. Uwaga! Specyficzna sytuacja będzie miała miejsce wówczas, gdy umowa zostanie zawarta przed wejściem w życie ustawy o ochronie praw konsumenta; do umów takich będą miały zastosowanie przepisy dotychczasowe (art. 51). Oznacza to, że jeszcze przez jakiś czas od dnia wejścia w życie tej ustawy, sytuację konsumentów będą kształtować przepisy obecnie obowiązujące. Projekt realizowany przy wsparciu Szwajcarii w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej. Biuro projektu: Konsument-Obywatel Sieć Organizator: Partnerzy: ul. Wyspiańskiego 25, Bochnia 32-700 tel./fax: 14/635 11 17 bochnia@kolping.pl