Opis modułu kształcenia / przedmiotu (sylabus) Rok akademicki: 2012/2013 Grupa przedmiotów: Numer katalogowy: Nazwa przedmiotu 1) : Patomorfologia Zwierząt ECTS 2) 10 Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski 3) : Kierunek studiów 4) : Koordynator przedmiotu 5) : Prowadzący zajęcia 6) : Jednostka realizująca 7) : Wydział, dla którego przedmiot jest realizowany 8) : Status przedmiotu 9) : Cykl dydaktyczny 10) : Założenia i cele przedmiotu 12) : Formy dydaktyczne, liczba godzin 13) : Metody dydaktyczne 14) : Animal Pattomorphology Weterynaria Dr hab. Rafał Sapierzyński Dr hab. Rafał Sapierzyński - kierownik Zakładu Dr hab. Wojciech Bielecki samodzielny Dr Barbara Osińska - adiunkt Dr Hanna Sendecka - adiunkt Dr Małgorzata Sobczak-Filipiak - adiunkt Dr Anna Rodo - adiunkt Dr Izabella Dolka - adiunkt Zakład Patomorfologii Zwierząt, Katedra Patologii i Diagnostyki Weterynaryjnej, Wydział Medycyny Weterynaryjnej, SGGW w Warszawie Wydział Medycyny Weterynaryjnej a) przedmiot kierunkowy Patomorfologia Zwierząt Semestr zimowy (rok III), semestr letni (rok III), semestr zimowy (rok IV) b) stopień podstawowy: rok III i IV c) stacjonarne Jęz. wykładowy 11) : polski Celem nauczania jest: poznanie i przyswojenie: wiedzy z zakresu anatomii patologicznej zwierząt, metod wykonywania sekcji zwłok różnych gatunków zwierząt domowych. Opanowanie umiejętności pobierania, przechowywania i przesyłania materiału do badań histopatologicznych, cytopatologicznych, a także nabycie umiejętności w interpretacji wyników takich badań. Umiejętność wykonywania podstawowych badań mikroskopowych - cytopatologicznych. a) Wykłady; liczba godzin 90; b) Ćwiczenia oparte na samodzielnym wykonywaniu sekcji zwłok zwierząt; liczba godzin 52; c) Ćwiczenia oparte na samodzielnym prowadzeniu obserwacji histopatologicznych; liczba godzin 30; d) Ćwiczenia oparte na samodzielnym wykonywaniu badań cytopatologicznych; liczba godzin 6 e) Seminaria; liczba godzin 4; f) KOLOKWIA I ZALICZENIA liczba godzin 28 Wykłady, samodzielna praca w laboratorium histopatologicznym,, samodzielna praca w sali sekcyjnej przeprowadzanie sekcji zwłok, seminarium. Plan wykładów z przedmiotu Patomorfologia Zwierząt Pełny opis przedmiotu 15) : rok III sem. 5 r. akad. 2012/2013 Tematy wykładów: 1. Wprowadzenie do patologii. Krótki rys historyczny, definicje, pochodzenie. Podstawy cytopatologii, Czynniki uszkadzające. 2. Mechanizmy uszkodzenia odwracalnego i nieodwracalnego komórki. Śmierć komórki (martwica, apoptoza, autoliza pośmiertna) oraz organizmu - oznaki śmierci. 3. Uszkodzenie postępujące - zwyrodnienie. Zaburzenia gospodarki wodnej, Zwyrodnienie gospodarki tłuszczowej, Zaburzenie gospodarki węglowodanami. 4. Uszkodzenie postępujące - zwyrodnienie. Zwyrodnienia białkowe (zwyrodnienie szkliste, skrobiawica, zwyrodnienie białek tkanki łącznej, nieprawidłowe rogowacenie 5. Uszkodzenie postępujące - zwyrodnienie. Zaburzenia gospodarki barwnikami, zaburzenia gospodarki mineralnej. 6. Zaburzenia wzrostu komórek i tkanek. Zanik, rozrost, przerost, odrost, metaplazja, dysplazja. 7. Zaburzenia wzrostu komórek i tkanek. Zaburzenia rozwojowe - przyczyny, mechanizmy i teratogeneza formalna. 8. Zaburzenia w krążeniu. Zmiany objętości krwi, wynaczynienia, obrzęk, wstrząs. 9. Zaburzenia w krążeniu. Zakrzepica i zatorowość, zawały, nieprawidłowe zespolenia naczyniowe, tętniaki i żylaki. 10. Zapalenie - czynniki zapaleniotwórcze - mechanizm reakcji zapalnej. Patomorfologia zapalenia ostrego. 11. Zapalenie - zapalenie przewlekłe, przyczyny, mechanizm oraz patomorfologia zapalenie przewlekłego. Reperacja oraz gojenie ran. 12. Nowotworzenie. Przyczyny nowotworów - karcinogeny. Mechanizm karcinogenezy. Onkogeny, wirusy onkogenne. 13. Nowotworzenie - występowanie, budowa nowotworu, klasyfikacja nowotworów. 14. Nowotwory - wzrost i rozprzestrzenianie się nowotworów, wpływ nowotworu na organizm gospodarza. Przykłady nowotworów. 15. Rozpoznawanie nowotworów. Wprowadzenie do cytopatologii klinicznej. rok III sem. 6 r. akad. 2013 16. Patomorfologia skóry - wiadomości ogólne. Metody badania skóry - badanie mikroskopowe. Zaburzenia wrodzone, fizyczne i chemiczne uszkodzenie skóry. 7
17. Patomorfologia skóry - choroby wywołane przez czynniki biologiczne (wirusy, bakterie, grzyby, algi oraz pasożyty) 18. Patomorfologia skóry: choroby o podłożu immunologicznym, choroby o niewyjaśnionej etiologii. Nowotwory skóry. 19. Patomorfologia układu immunologicznego - grasica i śledziona. Budowa i funkcja, odpowiedź na czynniki uszkadzające. Zaburzenia wrodzone, zmiany wsteczne, zapalenia. Zmiany rozrostowe i nowotworzenie. 20. Patomorfologia układu immunologicznego - węzły chłonne. Budowa i funkcja, odpowiedź na czynniki uszkadzające. Metody badania węzłów chłonnych. Zaburzenia wrodzone, zmiany wsteczne. Rozrosty odczynowe węzłów chłonnych i zapalenie. Nowotworzenie: nowotwory pierwotne - chłoniaki i przerzuty nowotworowe. 21. Patomorfologia szpiku kostnego. Budowa i funkcja i metody badania szpiku kostnego. Odpowiedź szpiku kostnego na czynniki uszkadzające. Zmiany rozrostowe szpiku kostnego. Białaczki. 22. Patomorfologia narządu ruchu - kości. Budowa i funkcja, odpowiedź na czynniki uszkadzające. Metody badania kości. Zaburzenia wrodzone, zmiany wsteczne. Zapalenia, choroby metaboliczne. Nowotwory kości. 23. Patomorfologia narządu ruchu - stawy i mięśnie. Budowa i funkcja, odpowiedź na czynniki uszkadzające. Metody badania mięśni i stawów. Zaburzenia wrodzone, zwyrodnienie oraz nowotwory stawów i mięśni. 24. Patomorfologia błon i jam surowiczych. Badanie jam surowiczych, ocena płynu z jam ciała. Gaz w jamach ciała, płyn w jamach ciała, guz w jamach ciała. 25. Patomorfologia układu dokrewnego - przysadka, tarczyca i przytarczyce. 26. Patomorfologia układu dokrewnego - nadnercza, część wewnątrzwydzielnicza trzustki, układ komórek APUD. 27. Patologia układu pokarmowego - jama ustna i przełyk 28. Patologia układu pokarmowego - przedżołądki i żołądek 29. Patologia układu pokarmowego - jelito cienkie i grube 30. Patologia układu pokarmowego - wątroba i trzustka. Budowa i rola wątroby. Zaburzenia rozwojowe, zmiany wsteczne. Zapalenie wątroby etiologia, obraz anatomopatologiczny, wybrane jednostki chorobowe. Marskość wątroby i jej konsekwencje dla organizmu. Włóknienie wątroby. Nowotwory wątroby pierwotne i przerzutowe; guzki rozrostowe. Biopsja wątroby: wskazania, przeciwwskazania, dokumentacja kliniczna, metodyka (w kontekście oczekiwanych wyników badania), powikłania. Budowa dróg żółciowych i pęcherzyka żółciowego. Zaburzenia rozwojowe. Zwężenie, zatkanie dróg żółciowych. Kamica. Zapalenie pęcherzyka żółciowego. Zmiany rozrostowe cystic mucinuous hyperplasia. Budowa i rola trzustki. Zaburzenia rozwojowe. Zmiany pośmiertne. Zanik trzustki. Ostra martwica trzustki. Zapalenie trzustki. Nowotwory. Rok IV sem. 7 r. akad. 2013/2014 1. Patomorfologia układu oddechowego. Górne drogi oddechowe - jama nosowa i zatoki przynosowe, gardło, krtań, tchawica, worki powietrzne u koni: zaburzenia rozwojowe; zmiany kształtu tchawicy i oskrzeli; zaburzenia w krążeniu; zapalenie górnych dróg oddechowych (jednostki chorobowe charakterystyczne dla różnych gatunków zwierząt domowych); nowotwory górnych dróg oddechowych; pasożyty górnych dróg oddechowych. 2. Patomorfologia układu oddechowego. Płuca: zmiany pośmiertne; zaburzenia rozwojowe; niedodma płuc; rozedma płuc; zaburzenia w krążeniu (niedokrwienie, przekrwienie czynne i bierne, obrzęk płuc, wylewy krwi w płucach, zatory płuc, zakrzepica płuc, zawał krwotoczny płuc, nadciśnienie płucne); zapalenia płuc (ododskrzelowe pęcherzykowe, śródmiąższowe, szczególne postacie zapalenia, zapalenie ziarniniakowe); nowotwory płuc. 3. Patomorfologia układu krążenia. Zaburzenia rozwojowe serca i worka osierdziowego. Patologia osierdzia i nasierdzia, nieprawidłowa zawartość worka osierdziowego, pęknięcia worka osierdziowego, zapalenie osierdzia. Patologia wsierdzia: zmiany wsteczne, wylewy krwi, zapalenie. Patologia mięśnia sercowego: zmiany pośmiertne, niewydolność serca (pojęcie serce płucne, mechanizmy kompensacyjne, przerost mięśnia sercowego, roztrzeń serca), kardiomiopatie (pierwotne i wtórne), zmiany wsteczne, zaburzenia w krążeniu, pęknięcia serca (pojęcie tamponada serca ), zapalenia mięśnia sercowego, nowotwory serca. 4. Patomorfologia układu moczowego - nerki 5. Patomorfologia układu moczowego - drogi wyprowadzające mocz. 6. Patomorfologia układu moczowego - wybrane zagadnienia. 7. Patomorfologia układu rozrodczego męskiego. Jądra, gruczoł krokowy, nasieniowody i prącie. Zaburzenia rozwojowe i zaburzenia spermatogenezy, zaburzenia w krążeniu, zapalenie, nowotwory jąder. Wybrane jednostki chorobowe. 8. Patomorfologia układu rozrodczego żeńskiego. Jajniki, jajowody, macica. Zaburzenia rozwojowe i zmiany wsteczne, zapalenie, nowotworzenie w obrębie układu rozrodczego żeńskiego. 9. Patomorfologia układu rozrodczego żeńskiego. Pochwa i zewnętrzne narządy płciowe. Patomorfologia gruczołu sutkowego: zapalenia, zmiany rozrostowe i nowotworzenie. 10. Patologia noworodków - szczenięta i kocięta. Wywiad kliniczny. Fizjologiczny czas trwania ciąży. Rozwój osobniczy. Przyczyny poronień zakaźne i niezakaźne. Określanie wieku poronionego płodu. Śmiertelność noworodków i młodych zwierząt, przyczyny upadków. Wady rozwojowe z uwzględnieniem predylekcji rasowych. Patomorfologia wybranych chorób zakaźnych i pasożytniczych młodych zwierząt. Przesyłanie materiału do badań anatomopatologicznych i bakteriologicznych; metodyka badań sekcyjnych płodu/noworodka. 11. Patologia noworodków - zwierzęta gospodarskie. Wywiad kliniczny. Fizjologiczny czas trwania ciąży. Rozwój osobniczy. Przyczyny poronień zakaźne i niezakaźne. Określanie wieku poronionego płodu. Śmiertelność noworodków i młodych zwierząt, przyczyny upadków. Wady rozwojowe z uwzględnieniem predylekcji rasowych. Patomorfologia wybranych chorób zakaźnych i pasożytniczych młodych zwierząt. Przesyłanie materiału do badań anatomopatologicznych i bakteriologicznych; metodyka badań sekcyjnych płodu/noworodka. 12. Patomorfologia układu nerwowego. Ośrodkowy układ nerwowy 13. Patomorfologia układu nerwowego. Ośrodkowy układ nerwowy c.d., nerwy obwodowe. 14. Patomorfologia narządów zmysłów - oko i ucho. Wybrane zagadnienia z patologii narządów zmysłów. 15. Wprowadzenie do weterynarii sądowej. Tanatologia. Ewolucja definicji śmierci. Patomorfologia wstrząsu. Rany postrzałowe. Uraz mechaniczny. Porażenie prądem elektrycznym. Zarys patomorfologiczny wybranych zatruć. Dokumentacja: skierowanie do sekcji, powołanie biegłego. Badanie sekcyjne zwierząt dla celów sądowych; dokumentacja badań; pobieranie i przechowywanie materiału do badań toksykologicznych; zabezpieczanie pocisków; przekazywanie pobranego materiału i wyników badań. Program ćwiczeń z patomorfologii zwierząt rok III sem. 5 r. akad. 2012/2013 1. S-1 Sekcja zwłok - wprowadzenie. Podstawowe zasady przeprowadzania sekcji zwłok, zasady bezpieczeństwa w sali sekcyjnej. Dokumentacja: skierowanie do sekcji, protokół sekcji zwłok - struktura i zasada pisania. Sekcja pokazowa. 2. H-1 - Histopatologia - martwica, apoptoza i zmiany pośmiertne. Barwienia histochemiczne - zasady i zastosowanie a. Dystrofia wątroby na tle dietetycznym (45) b. Ogniskowa martwica w wątrobie przy cholerze drobiu (43) c. Martwica serowata - ogniska martwicy w obrębie raka płaskonabłonkowego rogowaciejącego (18) 8
d. Jelito - autoliza pośmiertna. 3. S-2 - Sekcja pokazowa - sekcja psa lub kota 4. H-2. Histopatologia - zwyrodnienie. Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, zwyrodnienie tłuszczowe, zwyrodnienie białkowe a. Przyćmienie miąższowe nerki (10) b. Zwyrodnienie tłuszczowe wątroby (11) c. Zwyrodnienie szkliste nerki (14) d. Zwyrodnienie szkliste mięśni (15) e. Amyloidoza śledziony (12) 5. S-3 - Sekcja pokazowa - sekcja świni. 6. H-3 - Histopatologia - zwyrodnienie c.d. Zaburzenia gospodarki barwnikowej i mineralnej. Zaburzenia wzrostu komórek a. Zwyrodnienie szkliste i zwapnienie aorty (13) b. Pylica węglowa płuc (24) c. Czerniaczka wątroby (9) d. Rozedma pęcherzykowa płuc (8) e. Zanik śledziony po zastoju (7) f. Rozrost tkanki łącznej- ziarnina (27) 7. S-4 - Sekcja - zaliczenie techniki sekcyjnej - kolokwium 8. H-4 - Histopatologia - zaburzenia w krążeniu. a. Zastój krwi w wątrobie (2) b. Wylewy krwi w nerce (1) c. Obrzęk płuc (6) d. Zakrzep (5) e. Zawał krwotoczny płuc (23) f. Zawał bezkrwisty nerki (58) 9. S-5 - Zaliczenie techniki sekcyjnej - kolokwium II (dla osób, które zdały kolokwium w I terminie sekcja) 10. H-5. Zapalenie. Zapalenie ostre a. Nieżytowe zapalenie płuc (26) b. Włóknikowe zapalenie płuc (25) c. Ropne zatorowe zapalenie nerek (55) d. Zapalenie mózgu ostre nieropne (54) e. Ropne zapalenie mózgu w przebiegu listeriozy (35) 11. S-6. Sekcja pokazowa 12. H-6. Histopatologia - kolokwium. Śmierć komórki, zwyrodnienie, zaburzenia wzrostu i zaburzenia w krążeniu. 13. S-7. Sekcja zwłok. Sekcje samodzielne studentów. 14. H-7. Histopatologia - II termin kolokwium. 15. S-8. Sekcja zwłok. Sekcje samodzielne studentów. rok III sem. 6 r. akad. 2013 16. S-1 Sekcja zwłok przypomnienie techniki sekcyjnej 17. H-8 Histopatologia. Zapalenie przewlekłe. a. Organizacja włóknika w przebiegu urazowego zapalenia osierdzia (28) b. Śródmiąższowe przewlekłe zapalenie nerek (30) c. Śródmiąższowe zapalenie płuc (31) d. Gruźlica prosowata płuc (33) e. Promienica sutka (38) f. Guzek pasożytniczy (37) 18. S-2 Sekcja zwłok zaliczenie techniki sekcyjnej 19. H-9 Histopatologia. Nowotwory nabłonkowe a. Brodawczak (16) b. Rak płaskonabłonkowy rogowaciejący (18) c. Gruczolak (17) d. Gruczolak gruczołów okołoodbytowych (68) e. Gruczolakorak gruczołu sutkowego (69) f. Guz podstawnokomórkowy (63) 20. S-3 Sekcja zwłok zaliczenie techniki sekcyjnej 21. H-10 Histopatologia. Nowotwory mezenchymalne a. Włókniak (20) b. Włókniakomięsak (36) c. Tłuszczak (65) d. Tłuszczakomięsak (64) e. Chłoniak (21/51) f. Guz z komórek tucznych (62) g. Czerniak (22) 22. S-4 Sekcja zwłok diagnostyka sekcyjna 23. H-11 Histopatologia - wybrane jednostki chorobowe a. Kokcydioza wątroby (48) b. Bąblowica wątroby (49) c. Włośnica mięśni (46) d. Zapalenie płuc robacze (42) e. Motyliczość wątrobowa (50)/ do wymiany 24. S-5 Sekcja zwłok diagnostyka sekcyjna 25. H-12 Histopatologia - wybrane jednostki chorobowe a. Zaraza płucna bydła (41) b. Niedokrwistość zakaźna koni (40) c. Zakaźne zapalenie wątroby psów - choroba Rubartha (53) d. Zmiany w płucach przy nosówce (61) e. Panleukopenia kotów (70) 26. S-6. Sekcja zwłok diagnostyka sekcyjna 27. H-13 Histopatologia - kolokwium I termin (zapalenie, nowotworzenie, wybrane jednostki chorobowe) 28. S-7. Sekcja zwłok diagnostyka sekcyjna 29. H-14 Histopatologia - kolokwium II termin 9
30. S-8. Sekcja zwłok diagnostyka sekcyjna rok IV sem. 7 r. akad. 2013/2014 1. S-1 Sekcja zwłok diagnostyka sekcyjna 2. C - 1. Cytopatologia kliniczna - metody pobierania materiału do badań cytopatologicznych. Wykonywanie rozmazów, utrwalanie i przesyłanie materiału do laboratorium. Interpretacja wyniku badania cytopatologicznego (AR). 3. S-2 - Sekcja zwłok pobieranie materiału do badań cytopatologicznych 4. Sem - 2. Kot z gorączką i apatią - seminarium (RS) 5. S-3. Sekcja zwłok diagnostyka sekcyjna 6. C - 2. Cytopatologia kliniczna zapalenia: zapalenie ropne, zapalenie ropno-ziarniniakowe, zapalenie tkanki podskórnej, rozrost odczynowy węzła chłonnego 7. S-4. Sekcja zwłok - diagnostyka sekcyjna 8. C - 3. Cytopatologia kliniczna nowotwory: mięsak, gruczolakorak, guz z komórek tucznych, chłoniak, tłuszczak 9. S-5 - Sekcja zwłok diagnostyka sekcyjna 10. Sem - 5. Histopatologia kliniczna - metody pobierania i utrwalania materiału. Zabezpieczanie i przesyłanie materiału, skierowane do badania histopatologicznego. Interpretacja wyniku badania histopatologicznego (HS) 11. S-6 - Sekcja zwłok diagnostyka sekcyjna 12. S-7 - Diagnostyka sekcyjna - zaliczenie 13. S-8 -Diagnostyka sekcyjna - zaliczenie 14. S-9 - Diagnostyka sekcyjna - zaliczenie 15. S-10 - Diagnostyka sekcyjna - zaliczenie Wymagania formalne (przedmioty wprowadzające) 16) : Założenia wstępne 17) : Efekty kształcenia 18) : anatomia prawidłowa, anatomia topograficzna, histologia, fizjologia, fizjopatologia, immunologia, mikrobiologia Student posiada wiedze teoretyczną i praktyczną zdobytą na z w/w przedmiotach Student potrafi pracować z mikroskopem świetlnym 01 student posiada wiedze teoretyczną z zakresu patologii ogólnej zwierząt, patologii szczegółowej zwierząt, patologii klinicznej, rozpoznaje zmiany histopatologiczne w wycinkach narządów pobranych od chorych zwierząt 02 - student zna zasady BHP obowiązujące w trakcie wykonywania sekcji zwłok zwierząt oraz pracy w laboratorium histopatologicznym 03 student potrafi wykonać sekcję zwłok psa, kota, świni, przeżuwacza i konia, łącznie z interpretacją zmian makroskopowych, potrafi powiązać obraz zmian z jednostkami chorobowymi oraz jest w stanie powiązać zależności pomiędzy zmianami w różnych narządach wewnętrznych 04 student potrafi wykonać biopsje cienkoigłową, wykonać rozmazy cytologiczne i wykonać obserwację mikroskopową/przesłać poprawnie materiał do laboratorium cytopatologicznego, potrafi zinterpretować wynik badania cytopatologicznego 05 student potrafi pobrać materiał tkankowy do badań histopatologicznych (wycinki narządów wewnętrznych, patologiczne tkanki usunięte w trakcie zabiegów, bioptaty tkankowe, odpowiednio zabezpieczyć i właściwie przesłać do laboratorium histopatologicznego, potrafi zinterpretować wynik badania histopatologicznego Sposób weryfikacji efektów kształcenia 19) : Forma dokumentacji osiągniętych efektów kształcenia 20) : Elementy i wagi mające wpływ na ocenę końcową 21) : Miejsce realizacji zajęć 22) : Literatura podstawowa i uzupełniająca 23) : 01, 02, 03, 04 zaliczenie ustne na podstawie zdobytej wiedzy; rozpoznanie preparatów mikroskopowych 03 zaliczenie praktyczne z techniki sekcyjnej oraz diagnostyki sekcyjnej student samodzielnie wykonuje sekcje zwłok zgodnie z obowiązującymi procedurami potrafi zinterpretować obraz zmian sekcyjnych Ocena zdobyta w czasie kolokwium lub zaliczenia przedmiotu 01, 02 40 %; 03, 04, 05 60 % Zakład Patomorfologii Zwierząt, Katedra Patologii i Diagnostyki Weterynaryjnej, Wydział Medycyny Weterynaryjnej, SGGW w Warszawie 1. Wykłady: patologia ogólna 30 godz. 2. Wykłady: patologia szczegółowa 60 godz. 3. Skrypt do zajęć praktycznych z histopatologii: Materiały pomocnicze do ćwiczeń z histopatologii zwierząt. (SGGW edit. E. Malicka) 4. Skrypt do zajęć praktycznych z sekcji zwłok zwierząt: Sekcja Zwłok zwierząt (SGGW edit. E. Malicka) 5. Patologia ogólna zwierząt (Wydawnictwo Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, edit. J.A. Madej) 6. Patologia szczegółowa zwierząt (Wydawnictwo Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, edit. J.A. Madej) 7. Onkologia praktyczna psów i kotów. (Wydawnictwo Elsevier Polska,Urban & Partner, Rafał A. Sapierzyński) 8. Podstawy cytopatologii (Wydawnictwo Urban & Partner, Janusz A. Madej) 9. Pathologic basis of veterinary disease. M. D. McGavin and J. F. Zachary. Mosby-Elsevier Ed. 10. Introduction to veterinary pathology. N. F. Cheville, Blackwell Publishing UWAGI 24) : Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot 25) : Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia 18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS 2 : Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich: 210 h 10 ECTS 10
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne, projektowe, itp.: 6 ECTS Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu 26) Nr /symbol Wymienione w wierszu efekty kształcenia: efektu 01 student posiada wiedze teoretyczną z zakresu patologii ogólnej zwierząt, patologii szczegółowej zwierząt, patologii klinicznej; zna i interpretuje zmiany patofizjologiczne w narządach i układach oraz mechanizmy biologiczne (w tym immunologiczne) i farmakologiczne umożliwiające powrót do zdrowia; posługuje się polską i łacińską nomenklaturą medyczną; posługuje się językiem obcym nowożytnym w stopniu umożliwiającym komunikację ze specjalistami w obszarze nauk weterynaryjnych i pokrewnych oraz korzysta z obcojęzycznych materiałów źródłowych; opisuje, wyjaśnia i interpretuje zaburzenia na poziomie komórki, tkanki, narządu, układu i organizmu w przebiegu choroby; opisuje, wyjaśnia i interpretuje mechanizmy patologii narządowych i ustrojowych; opisuje i interpretuje przyczyny i objawy, opisuje i interpretuje zmiany anatomopatologiczne; zbiera, analizuje i właściwie interpretuje dane kliniczne oraz wyniki badań laboratoryjnych i dodatkowych 02 student zna zasady BHP obowiązujące w trakcie wykonywania sekcji zwłok zwierząt oraz pracy w laboratorium histopatologicznym wdraża właściwe procedury w przypadku stwierdzenia choroby podlegającej obowiązkowi zgłaszania; wdraża zasady aseptyki i antyseptyki chirurgicznej oraz stosuje właściwe metody sterylizacji sprzętu 03 student potrafi wykonać sekcję zwłok psa, kota, świni, przeżuwacza i konia, łącznie z interpretacją zmian makroskopowych, potrafi powiązać obraz zmian z jednostkami chorobowymi oraz jest w stanie powiązać zależności pomiędzy zmianami w różnych narządach wewnętrznych; wdraża właściwe procedury w przypadku stwierdzenia choroby podlegającej obowiązkowi zgłaszania; wdraża zasady aseptyki i antyseptyki chirurgicznej oraz stosuje właściwe metody sterylizacji sprzętu; wykonuje sekcję zwłok wraz z opisem, pobiera próbki i zabezpiecza je do transportu, 04 student potrafi wykonać biopsje cienkoigłową, wykonać rozmazy cytologiczne i wykonać obserwację mikroskopową/przesłać poprawnie materiał do laboratorium cytopatologicznego, potrafi zinterpretować wynik badania cytopatologicznego; pobiera, zabezpiecza i zna zasady transportu próbek oraz wykonywania standardowych testów laboratoryjnych, a także prawidłowo analizuje i interpretuje wyniki badań laboratoryjnych; wykonuje sekcję zwłok wraz z opisem, pobiera próbki i zabezpiecza je do transportu, 05 student potrafi pobrać materiał tkankowy do badań histopatologicznych (wycinki narządów wewnętrznych, patologiczne tkanki usunięte w trakcie zabiegów, bioptaty tkankowe, odpowiednio zabezpieczyć i właściwie przesłać do laboratorium histopatologicznego, potrafi zinterpretować wynik badania histopatologicznego; pobiera, zabezpiecza i zna zasady transportu próbek oraz wykonywania standardowych testów laboratoryjnych, a także prawidłowo analizuje i interpretuje wyniki badań laboratoryjnych; wykonuje sekcję zwłok wraz z opisem, pobiera próbki i zabezpiecza je do transportu, Odniesienie do efektów dla programu kształcenia na kierunku WW_NP7; WW_NP13; WW_NP14; W_NK1; W_NK2; W_NK3; W_NK7 U_PUZ8; U_PUZ13; U_PUZ8; U_PUZ13; U_PUZ15; U_PUZ6; U_PUZ15; U_PUZ6; U_PUZ15; 11
Instrukcja wypełniania pól opisu modułu kształcenia/przedmiotu Opis przedmiotu kształcenia jest dokumentem ogólnodostępnym. Wypełnienie opisu przedmiotu stanowi zobowiązanie, że treści przedmiotu, jego zaliczenie (wpływ poszczególnych elementów na ocenę ostateczną), dokumentowanie osiąganych efektów kształcenia i inne zawarte w nim elementy będą prowadzone zgodnie z opisem. 1. Nazwa przedmiotu - dokładna, jednoznaczna nazwa modułu/przedmiotu. Wpisana do formularza nazwa zostanie umieszczona w systemie HMS i będzie powielana w dokumentach dot. przebiegu studiów (protokoły zaliczeń, karty przebiegu studiów, wykazy zajęć, itp.) oraz wydrukowana w suplemencie do dyplomu. 2. Punkty ECTS - liczba całkowita, należy wpisać liczbę punktów ECTS przyporządkowaną przedmiotowi wynikającą z sumarycznej liczby godzin pracy studenta potrzebnych do osiągnięcia efektów kształcenia dla modułu/przedmiotu (sumy godzin wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego oraz godzin pracy własnej studenta) Objaśnienia dot. punktów ECTS znajdują się w punkcie dotyczącym wskaźników ilościowych charakteryzujących przedmiot 25). 3. Tłumaczenie nazwy na język angielski - informacja ta, podobnie jak Nazwa przedmiotu 1), będzie powielana w dokumentach pochodnych oraz wydrukowana w suplemencie do dyplomu w tłumaczeniu na jęz. angielski. 4. Kierunek studiów - kierunek studiów w ramach którego realizowany jest moduł/przedmiot. 5. Koordynator przedmiotu - należy wpisać osobę odpowiedzialną za moduł/przedmiot - imię, nazwisko wraz ze stopniem i tytułem naukowym. Koordynator modułu/przedmiotu prowadzi zajęcia ze studentami z opisywanego modułu/przedmiotu. Osoba ta będzie wpisana do Systemu Elektronicznej Obsługi Studentów jako odpowiedzialna za przedmiot, wprowadzenie oceny i będzie podlegała studenckiej ocenie. 6. Prowadzący zajęcia - na etapie projektowania programu kształcenia dopuszczalny jest zapis - pracownicy katedry/zakładu. Kierownik jednostki realizującej 7) przedmiot zobowiązany jest do określenia składu zespołu realizującego przedmiot w każdym roku akademickim. Wszystkie osoby prowadzące zajęcia ze studentami będą podlegały studenckiej ocenie. 7. Jednostka realizująca - należy podać pełną nazwę jednostki realizującej przedmiot. Należy podać nazwę Wydziału, Katedry, Zakładu. 8. Wydział, dla którego przedmiot jest realizowany - pole wypełniane wyłącznie w przypadku, gdy moduł/przedmiot jest realizowany dla Wydziału innego niż macierzysty. 9. Status - należy zamieścić informacje: a) czy przedmiot jest podstawowy, kierunkowy, fakultatywny, itp., b) na którym stopniu i roku studiów jest realizowany, c) dla jakiej formy studiów jest realizowany (studia stacjonarne, niestacjonarne). 10. Cykl dydaktyczny - należy wpisać informację w jakim cyklu dydaktycznym przedmiot jest realizowany, np. semestr zimowy (jeżeli przedmiot jest realizowany wyłącznie w semestrze zimowym); semestr letni (jeżeli przedmiot jest realizowany wyłącznie w semestrze letnim). 11. Język wykładowy - należy podać w jakim języku przedmiot jest realizowany - w języku polskim, w jęz. angielskim, lub jednocześnie w jęz. polskim i angielskim (np. dla potrzeb programów wymiany). 12. Założenia i cele przedmiotu - należy umieścić krótki opis treści modułu/przedmiotu, rozszerzający sformułowania zawarte w Nazwie przedmiotu 1). Wskazane jest pokazanie powiązań z innymi przedmiotami lub dziedzinami. 13. Formy dydaktyczne, liczba godzin - należy podać informacje, w jakiej formie dydaktycznej przedmiot jest realizowany (wykład, ćwiczenia audytoryjne / ćwiczenia laboratoryjne / ćwiczenia projektowe / ćwiczenia terenowe / ćwiczenia seminaryjne / praktyka zawodowa itp., zgodnie z normatywami wewnętrznymi SGGW). Jeżeli przedmiot jest realizowany w kilku formach dydaktycznych, należy wskazać wszystkie. W polu tym należy również podać liczbę godzin zajęć dla danej formy dydaktycznej (odrębnie dla każdej). 14. Metody dydaktyczne - należy wpisać informacje o stosowanych przez prowadzących zajęcia metodach dydaktycznych np. dyskusja, projekt, rozwiązywanie problemu, doświadczenie/eksperyment, studium przypadku, gry symulacyjne, analiza i interpretacja tekstów źródłowych, indywidualne projekty studenckie, konsultacje itp. 15. Pełny opis przedmiotu - należy rozszerzyć informacje zawarte w polu Założenia i cele przedmiotu 12). Umieszczamy w miarę możliwości zwięzły opis treści modułu/przedmiotu. Jeżeli przedmiot realizowany jest w kilku formach (np. wykład i ćwiczenia), należy zwięźle opisać każdą z tych form. Sposób opisu przedmiotu (tekst ciągły/punktory i numeracja) w ramach kierunku powinien być jednolity. 16. Wymagania formalne (przedmioty wprowadzające) - należy podać ewentualne nazwy przedmiotów, których wcześniejsze formalne zaliczenie jest niezbędne do realizacji opisywanego modułu/przedmiotu. 17. Założenia wstępne - należy podać zakres wiedzy i umiejętności, jakie powinien posiadać student przed rozpoczęciem modułu/przedmiotu (o ile występują). 18. Efekty kształcenia - należy zamieścić efekty kształcenia (opisane za pomocą tzw. czasowników akcji ) - wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne, które student nabywa poprzez realizację danego modułu/przedmiotu. Jeżeli przedmiot jest realizowany w kilku formach (np. wykład i ćwiczenia), należy w tym polu przedstawić zdefiniowane efekty kształcenia wspólnie dla wszystkich form. Efekty kształcenia należy przyporządkować do tabeli zgodności efektów dla programu kształcenia (efektów kierunkowych), znajdującej się pod tabelą opisu modułu/przedmiotu 26). Zalecana liczba efektów kształcenia dla modułu/przedmiotu to 4-8. 19. Sposób weryfikacji efektów kształcenia - należy przedstawić, w jaki sposób weryfikowane będzie osiąganie przez studenta efektów kształcenia dla modułu/przedmiotu - dla każdego z wymienionych w polu nr 18 efektów; dopuszczalne jest weryfikowanie w dany sposób kilku efektów (Przykład: efekt 01, 03 - kolokwium na zajęciach ćwiczeniowych / praca pisemna przygotowywana w ramach pracy własnej studenta / ocena eksperymentów wykonywanych w trakcie zajęć / ocena wystąpień i prezentacji w trakcie zajęć / ocena wykonanie zadania projektowego na zdefiniowany temat / ocena wynikająca z obserwacji w trakcie zajęć / przygotowanie zespołowej analizy zdefiniowanego problemu / obserwacja w trakcie dyskusji zdefiniowanego problemu (aktywność)/ egzamin pisemny / test komputerowy / egzamin ustny itp.). Zawartość tego pola powinna korespondować z zawartością pól Forma dokumentacji osiągniętych efektów kształcenia 20) oraz Elementy i wagi mające wpływ na ocenę końcową 21) ). 12
20. Forma dokumentacji osiągniętych efektów kształcenia - należy wpisać sposoby dokumentowania osiąganych przez studenta efektów (np. okresowe prace pisemne, złożone projekty, imienne karty oceny studenta, treść pytań egzaminacyjnych z oceną, itp.), które będą przechowywane i udostępniane w procesie oceny rezultatów realizacji programu, kształcenia, akredytacji itp. 21. Elementy i ich wagi mające wpływ na ocenę końcową - Uwaga! Student z każdego modułu/przedmiotu realizowanego w dowolnych formach zajęć (jednej lub wielu) uzyskuje jedną ocenę. Ocena ta wpisywana jest do elektronicznego systemu obsługi studentów/indeksu przez koordynatora 5), prowadzącego zajęcia ze studentami i wskazanego w opisie. Student zaliczając dany moduł/przedmiot (po osiągnięciu wszystkich zakładanych dla modułu/przedmiotu efektów kształcenia 18) w minimalnym akceptowalnym stopniu (ocena dostateczna - 3), co jest wykazane i udokumentowane we właściwej formie 20) ) otrzymuje pełną liczbę określonych dla modułu/przedmiotu punktów ECTS 2). Nie stosuje się ocen binarnych (zaliczone/niezaliczone). W polu tym należy przyporządkować elementom służącym weryfikacji wszystkich osiąganych efektów kształcenia wagi niezbędne do ustalenia oceny końcowej. Przykład: do weryfikacji efektów kształcenia służy: 1. ocena eksperymentów w trakcie zajęć, 2. ocena wykonanie zadania projektowego, 3. pisemna analiza studium przypadku, 4. egzamin; dla każdego z tych elementów określona jest maksymalna liczba punktów do uzyskania, np. 100 (razem 400); przyporządkowując odpowiednią wagę do każdego z tych elementów odpowiednio 1-25%, 2-20%, 3-15%, 4-40% uzyskuje się liczbę punktów, za które przyznaje się ocenę wg podanych kryteriów - punkty/ocena. Student, który nie złożył analizy studium przypadku / nie uzyskał wcześniej określonej minimalnej akceptowalnej liczby punktów z oceny eksperymentów w trakcie zajęć, mimo uzyskania najwyższych not z pozostałych elementów, nie powinien uzyskać zaliczenia modułu/przedmiotu. 22. Miejsce realizacji przedmiotu - należy podać informację, czy moduł/przedmiot jest realizowany w sali dydaktycznej, laboratorium, w terenie, w formie kształcenia na odległość, w sposób mieszany (blended learning). 23. Literatura - należy podać literaturę wymaganą lub zalecaną do ostatecznego zaliczenia modułu/przedmiotu. Zalecana literatura powinna być czytelnie opisana i osiągalna dla studentów. 24. Uwagi - w polu tym można podać wszystkie uwagi o charakterze informacyjno-organizacyjnym dotyczące modułu/przedmiotu (np. opisaną w przykładzie z pkt. 21 punktację i przyporządkowane punktom oceny). 25. Wskaźniki ilościowe - należy wpisać wyliczone wskaźniki dla modułu kształcenia/przedmiotu. Wskaźniki ilościowe dla modułu/przedmiotu są podstawą dokumentacji wskaźników ilościowych dla całego programu kształcenia. Dla wskaźników ilościowych dopuszczalne jest podawanie liczby ECTS w zaokrągleniu do 0,5 pkt ECTS. Przyporządkowanie ECTS - 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta (sumy godzin wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego oraz godzin pracy własnej studenta) potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia. Roczny wymiar nakładu pracy studenta wynosi 1500-1800 godzin, co odpowiada 60 punktom ECTS. Semestralnie 750-900 godzin, co odpowiada 30 punktom ECTS. Nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS (75-90 godz.), stanowi ok.10% semestralnego obciążenia studenta. Przykład: Moduł (przedmiot) prowadzony jest przez cały semestr (15 tygodni), składa się z wykładów (1h/tydzień x 15 tygodni), ćwiczeń laboratoryjnych (2h/tydzień x 15 tygodni), dodatkowych ćwiczeń terenowych (4 h - jednorazowo, na początku semestru). Ponadto jest możliwość korzystania z konsultacji - również praktycznych - 1h/tydzień x 15 tygodni (student korzysta z 1/3 wszystkich dostępnych konsultacji). Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się poprzez: kolokwia (2/semestr), ocenę realizacji eksperymentów w trakcie ćwiczeń - ocena sprawozdania, ocena z przygotowanej pisemnej pracy po odbyciu ćwiczeń terenowych. Po zakończeniu cyklu odbywa się 2 godzinny egzamin pisemny - problemowy, stanowiący 50% wagi oceny końcowej. W trakcie egzaminu student może korzystać z dowolnych materiałów dydaktycznych. Całkowity nakład czasu pracy - przyporządkowania ECTS 2) : Wykłady 15h Ćwiczenia laboratoryjne + terenowe 30h + 4h - 34h Udział w konsultacjach (1/3 wszystkich konsultacji) 5h Obecność na egzaminie 2h Dokończenie sprawozdań z zadań prowadzonych w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych 0,5h x15-7,5h Przygotowanie do kolokwium 2 x 2 h - 4h Przygotowanie pracy pisemnej 18h Przygotowanie do egzaminu 8h Razem: 93,5 h 3 ECTS W ramach całkowitego nakładu czasu pracy studenta - łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich: Wykłady 15h Ćwiczenia laboratoryjne + terenowe 30h + 4h - 34h Udział w konsultacjach (1/3 wszystkich konsultacji) 5h Egzamin 2h Razem: 56 h 1,8 (2) ECTS W ramach całkowitego nakładu czasu pracy studenta - łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym: Ćwiczenia laboratoryjne 30h Dokończenie sprawozdań z zadań prowadzonych w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych 0,5h x15-7,5h Udział w konsultacjach (1/3 wszystkich konsultacji) 5h Razem: 42,5h 1,4 (1,5) ECTS 13
26. Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami kształcenia określonymi dla modułu/przedmiotu. W tabeli należy, dla każdego z efektów określonych dla modułu/przedmiotu 18), przyporządkować odpowiadające im efekty zdefiniowane dla programu kształcenia, z zastosowaniem stosownych oznaczeń: W kolumnie Nr/Symbol efektu : 01, 02, - numer efektu dla modułu/przedmiotu W kolumnie Odniesienie do efektów dla programu kształcenia na kierunku : K - (przez podkreślnikiem _ - zdefiniowany efekt dla programu kształcenia; W - wiedza; U - umiejętności; K - (po podkreślniku _ ) kompetencje społeczne; 01 - cyfra przy oznaczeniu kategorii efektów (W,U,K) - numer efektu dla programu kształcenia (w określonej kategorii wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne), do którego odnosi się dany efekt opisywanego modułu/przedmiotu Nr /symbol efektu Wymienione w wierszu efekty kształcenia: Odniesienie do efektów dla programu kształcenia na kierunku 01 zna podstawowe K_W07, K_W10 02 projektuje K_W18, K_U09, K_U10, 03 pracuje w zespole K_U03, K_K02 04 05 14