Rozeznawanie woli Bożej opracowane na podstawie: Zeszyt Odnowy w Duchu Świętym 20/1997 Spis treści Sztuka, charyzmat, czy spekulacja? - Ks. S. Grefkowicz... 2 Jak rozeznawać natchnienia Ducha Świętego - o. Jacąues Philippe... 3 Rozeznawanie duchowe - W. Gryzło SJ... 4 Proces rozeznawania duchowego (indywidualnego) - W. Gryzło SJ... 5 Rozeznawanie duchowe św. Ignacy Loyola SJ... 6 Radość pełnienia woli Bożej - J. Augustyn SJ... 7 Modlitwy... 8 1
Sztuka, charyzmat, czy spekulacja? Ks. S. Grefkowicz Rozeznawanie -> pytanie o wolę Bożą (a nie o moje pragnienia). Warunek rozeznania -> potrzeba ewangelizacji -> odkrycie Jezusa, przylgnięcie do Niego i pragnienie podążania za Nim. Potrzeba umieć rozeznawać, jakie są moje pragnienia w sercu - by umieć później odróżnić, co jest wolą Boga, a co moim wołaniem. (Punkt wyjścia znajomość siebie) Pełnienie woli Bożej to równocześnie najpełniejsze realizowanie siebie w życiu. Rozeznawanie jest zawsze na poziomie tego co dobre, a tego co lepsze, nigdy nie na poziomie dobro-zło (ta sprawa jest jednoznaczna). Potrzeba rozeznania w każdej ważniejszej decyzji życiowej, ale również tzw. nieustannego rozeznawanie na co dzień. Proces: * otwarcie na sytuację egzystencjalną, * otwarcie się na Słowo prorocze. Przy rozeznawaniu warto określić kondycję duchową poszczególnych członków wspólnoty. Kto otwiera Pismo Święte musi umieć je zamknąć. Lepiej odsunąć prawdopodobne Słowo Boże, niż pójść za wątpliwym. Przy rozeznawaniu ważne jest wykorzystanie zdrowego rozsądku, Pan chce nas prowadzić ku dojrzałości. Tym niemniej nasze myślenie ma swoje granice i Słowo Boga może je przekraczać! 2
Jak rozeznawać natchnienia Ducha Świętego. o. Jacques Philippe Stopniowe nabywanie duchowego zmysłu Kryteria rozpoznania natchnień Bożych. 1. Kryterium zewnętrzne: Bóg nie może sam sobie przeczyć. 2. Zgodnie z Pismem Świętym i nauczaniem Kościoła (pierwszym natchnieniem Ducha Świętego jest natchnienie do posłuszeństwa Kościołowi). 3. Zgodność z wymaganiami swojego powołania. 4. Kryterium zewnętrzne: po owocach ich poznacie (korzystać ze zdobytych doświadczeń) 5. Powstawanie doświadczenia (zmysł duchowy) Rozeznawanie duchów: a) duch Boży: radość, pokój, spokój umysłu, łagodność, prostota i światło; b) duch zły: smutek, niepokój, zamieszanie wewnętrzne, rozdrażnienie, wątpliwości i mroki. Duch zły nie jest w stanie na dłuższą metę dać pokoju i radości. 6. Oznaki dodatkowe działanie Bożego: stałość i pokora w działaniu. 3
Rozeznawanie duchowe. W. Gryzło SJ Świadomość własnych uczuć w rozeznawaniu duchowym jest podstawą wyjściową w rozeznawaniu. Zdolność zakwestionowania siebie jest znakiem gotowości do dokonywania rzeczywistego rozeznania. Rozeznanie duchowe można dokonać, jeżeli prowadzi się prawdziwe życie duchowe głębokie. Wewnętrzne otwarcie na pełnienie woli Bożej,wewnętrzna wolność od swoich i innych uczuć. Początek: zakwestionowanie tego, czego ja chcę i pragnę. Gotowość pełnienia woli Bożej musi być wewnętrzna, ale zewnętrznie potwierdzona przez konkretne kroki i postawy. Podstawa rozeznania duchowego: wewnętrzne głębokie przekonanie o nieustannym działaniu Boga w moim życiu (wiara). Istota rozeznania duchowego: odczytywanie znaków Bożego działania w historii mojego życia. Nie można być wiernym Bogu bez rozeznawania duchowego - bo to jest odpowiedź na Jego miłość. Wielka pomyłka: wymieszanie własnych pragnień z wolą Bożą (nie można tego zamieniać!). To nie mechaniczny proces czy równanie, a stałe nawracanie się do Boga i szukanie Jego woli! 4
Metoda i proces rozeznawania duchowego (indywidualnego). W. Gryzło SJ 1. Pierwsza faza: zbieranie informacji - zebrać jak najwięcej elementów dotyczących przedmiotów rozeznania; - spojrzeć na sprawę z różnych punktów widzenia; - próba analizy i syntezy przesłanek. 2. Czas modlitwy i modlitewnej refleksji - modlitwa + refleksja idą w parze; - racje za i przeciw należy konfrontować nie tylko z ludzkimi potrzebami, ale pragnieniem szukania woli Bożej; - umiejętność zakwestionowania nawet rzeczy oczywistych; - odszukanie motywów działania. 3. Analiza wewnętrznych poruszeń - skąd wypływają myśli i pragnienia i dokąd prowadzą; - pomoc: werbalizacja wobec kierownika duchowego; - rozeznawanie duchowe, to nie tylko decyzje ważne, ale całe drobne życie duże decyzje to konsekwencja małych wyborów. 4. Podjęcie decyzji - życie duchowe to nie spekulacja a działanie. Decyzja na tak nie jest tylko moją, ale również Boga, rzeczy mogą mnie przerastać i być trudne - ale w końcu pokój ducha pośród ofiary miłości. 5. Potwierdzenie wyboru - rozmowa z kierownikiem odnośnie do podjętej decyzji; - decyzja w wolności\danego człowieka - głosy z zewnątrz mogą być jedynie doradczymi! (pewną obiektywizacją); - realizacja decyzji w życiu konsekwentna; - w wypadku nie potwierdzenia się decyzji w życiu, należy od nowa rozeznawać słuszność decyzji; - decyzje odnoście do życia Kościoła potrzeba potwierdzenia przez przełożonych; - rozeznawanie duchowe liczy się z ludzką roztropnością, ale się z nią nie utożsamia; - rozeznawanie to nie spontaniczna decyzja, a przemodlenie i przemyślenie sprawy. 5
Rozeznawanie duchowe Ignacy Loyola SJ Zły duch - skłania do odejścia od służby Bożej. Dobry duch - nakłania do zwrotu ku Bogu: - w człowieku Bożym dobry duch przychodzi ze spokojem, zły robi zamieszanie; - cel rozeznania: złe odrzucić, dobre przyjąć i wykonać! - człowiek Boży: zły duch zasmuca, dobry pociesza, daje siłę, pokój, radość i odwagę; Kiedy jest strapienie duchowe i pociąg do rzeczy niskich, dusza wówczas jest leniwa, smutna, odłącza się od Boga (co robić: nic nowego, wszystko jak wcześniej) nie podejmować decyzji! Źródła strapienia duchowego: - zaniedbanie dobra; - próba postępu w służbie Bożej; - pouczenie ze strony Boga (sami nic nie możemy). Pocieszenie duchowe; - poruszenie duchowe, dusza rozpala się miłością do Boga; - łzy miłości Boga: moja grzeszność i Boża miłość; - wzrost: wiary, nadziei i miłości, radość, pociąg do rzeczy Bożych, duchowych, dobrych dla zbawienia duszy, pokój duchowy. Postawa w pocieszeniu: - wdzięczność; - pokora. Pocieszenie bez uprzedniej przyczyny - zawsze Boża Pocieszenie z uprzednią przyczyną (np. aktywność intelektualna lub zmysłowa): a) Boże - analiza początku drogi i końca b) Zły duch - analiza początku drogi i końca Bóg: rzeczy wzniosłe, wszystkie te etapy dobre. Zły duch: małe poprzeczki: jeden element zły w całości! Taktyki złego ducha: - duch zły słabnie widząc opór i przeciwne działanie człowieka; - chce, by pokusę zachować w sekrecie; - atakuje słabe punkty: pogodne i radosne czuwanie: (potrzeba rachunku sumienia i kierownictwa duchowego - regularna spowiedź, szczerość wobec spowiednika). 6
Radość pełnienia woli Bożej - J. Augustyn SJ Jest zgodność pomiędzy pełnieniem woli Bożej, a szczęściem człowieka. Wola Boża jest tajemnicą Boga objawiającego się w życiu człowieka. SWII = człowiek sam pod okiem Boga kształtuje swoje życie. Samodzielnie, osobiste zaangażowania wolności jest integralnym elementem szukania i znajdowania woli Bożej. Nie można siebie wolą Bożą wycierać gęby - to jest tajemnica i trzeba do niej podejść jak do sacrum. Pospieszne interpretowanie znaków jest efektem niepokoju wewnętrznego. Znaki: zewnętrzne - naprowadzają na znaki wewnętrzne; wewnętrzne natchnienia istota. Ostateczne miejsce szukania woli Bożej serce. Wola Boża nigdy nie łamie ludzkiej wolności - Bóg zawsze staje w charakterze proszącego, zapraszającego I etap szukania woli Bożej - nawrócenie (zerwanie z grzechem, zwrot ku Dobru). Klucz do rozumienia i pełnienia woli Bożej - przyjęcie i odpowiedź na bezinteresowną miłość Boga - w miłości nie ma przymusu (Bóg nie stosuje przemocy). Do rozeznania powołania potrzebna jest łaska - trzeba się o nią modlić. Boża rzeczywistość nie zawsze musi zgadzać się z ludzkimi wyobrażeniami. Rozeznający powinien jednak działać tak, jak prowadzi go słowo. 7
Modlitwy Panie mój i Boże, moja nadzieja jedyna, wysłuchaj mnie. Nie dopuść, abym pod wpływem znużenia nie chciał już Cię szukać. Spraw niech Cię szukam żarliwie więcej i więcej. Daj mi siłę do szukania Ciebie, Ty, który pozwoliłeś mi już Siebie znaleźć i daj mi nadzieję, że będę Cię szukał i znajdował wciąż więcej i więcej. Przed Twym obliczem moja siła. Przed Twym obliczem moja słabość. Czuwaj nad moją siłą uzdrawiaj moją słabość. Przed Tobą moja wiedza. Przed Tobą moja niewiedza. W bramie przez Ciebie już uchylonej, kiedy wejść pragnę, przyjmij mnie. A kiedy pukam do drzwi Twoich jeszcze zamkniętych - otwórz mi. Niech o Tobie pamiętam, Niech Ciebie pojmuję. Niech Ciebie pokocham. Pomnażaj we mnie te trzy Twoje dary, aż mnie do cna otworzysz. Amen. św. Augustyn Bóg daje się całkowicie temu, kto oddał się całkowicie Bogu... Oddajcie się całkowicie Bogu samemu, a On odda się Wam całkowicie... Nie obawiajcie się, że przez to będziecie niewierni względem stworzeń. Przeciwnie, to jest dla was jedyny bezpieczny sposób, by służyć im skutecznie w miłości, którą je Bóg miłuje. Charles de Foucauld 8