CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO 1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO Alzin 400, tabletki powlekane, 400 mg 2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY Jedna tabletka powlekana zawiera 400 mg amisulprydu (Amisulpridum). Substancja pomocnicza: laktoza jednowodna 200 mg. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1. 3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA Tabletki powlekane owalne, dwuwypukłe, o zabarwieniu białym do białawego, z oznaczeniem A/M po jednej stronie oraz oznaczeniem 400 po drugiej stronie tabletki. 4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE 4.1 Wskazania do stosowania Amisulpryd stosowany jest w leczeniu ostrej i przewlekłej schizofrenii z objawami pozytywnymi (takimi jak urojenia, omamy, zaburzenia myślenia) i (lub) objawami negatywnymi (takimi jak stępienie uczuć, wycofanie emocjonalne i społeczne), w tym także pacjentów, u których dominują objawy negatywne. 4.2 Dawkowanie i sposób podawania W ostrych stanach psychotycznych zaleca się dawki doustne od 400 mg do 800 mg na dobę. W indywidualnych przypadkach dawkę dobową można zwiększyć do 1200 mg. Nie zbadano wystarczająco bezpieczeństwa stosowania dawek większych niż 1200 mg na dobę i dlatego nie zaleca się ich stosowania. Nie jest konieczne stopniowe zwiększanie dawek amisulprydu w początkowym okresie leczenia. Dawkę należy ustalać w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta U pacjentów, u których występują jednocześnie objawy pozytywne i negatywne, dawki produktu należy ustalić tak, aby uzyskać optymalną kontrolę objawów pozytywnych, to znaczy w zakresie od 400 mg do 800 mg na dobę. Leczenie podtrzymujące należy ustalić indywidualnie, stosując najmniejszą skuteczną dawkę produktu. U pacjentów, u których przeważają objawy negatywne, zaleca się dawki doustne od 50 mg do 300 mg na dobę. Dawkę należy ustalać indywidualnie. Dawki do 300 mg mogą być podawane raz na dobę, większe dawki należy podawać dwa razy na dobę. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu. Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku Amisulpryd należy stosować z zachowaniem szczególnej ostrożności ze względu na możliwość spadków ciśnienia tętniczego albo nadmiernego uspokojenia (sedacja). 1
Stosowanie u dzieci Podawanie amisulprydu dzieciom w wieku poniżej 15 lat jest przeciwwskazane, ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku w tej grupie wiekowej. Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek Amisulpryd wydalany jest przez nerki. W przypadku niewydolności nerek, gdy klirens kreatyniny (CRCL) mieści się w zakresie 30-60 ml/min, dawkę należy zmniejszyć do połowy, gdy zaś CRCL mieści się w zakresie 10-30 ml/min, dawkę należy zmniejszyć do jednej trzeciej. Ponieważ brak doświadczeń ze stosowaniem leku w ciężkich zaburzeniach czynności nerek (CRCL <10 ml/min) zaleca się stosować amisulpryd ze szczególną ostrożnością (patrz punkt 4.4). Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby Ponieważ lek metabolizowany jest w niewielkim stopniu, nie jest konieczne zmniejszenie dawki. 4.3 Przeciwwskazania - Nadwrażliwość na amisulpryd lub którykolwiek ze składników produktu. - Stosowanie u pacjentów z nowotworami, których wzrost zależy od poziomu prolaktyny, np. guz przysadki mózgowej typu prolactinoma i rak piersi. - Guz chromochłonny. - Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 15 lat. - Okres karmienia piersią. - Leczenie skojarzone z lewodopą (patrz punkt 4.5). 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania Podobnie jak w przypadku innych leków neuroleptycznych, może wystąpić złośliwy zespół neuroleptyczny, charakteryzujący się podwyższoną temperaturą ciała, sztywnością mięśni, zaburzeniami czynności autonomicznego układu nerwowego, zaburzeniami świadomości i zwiększeniem aktywności kinazy kreatynowej w surowicy. Jeśli wystąpi podwyższona temperatura, szczególnie podczas stosowania dużych dawek produktu, należy przerwać podawanie wszystkich leków przeciwpsychotycznych, w tym amisulprydu. Zgłaszano przypadki podwyższonego stężenia glukozy we krwi u pacjentów leczonych niektórymi nietypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, w tym amisulprydem, dlatego u pacjentów z rozpoznaną cukrzycą lub z czynnikami ryzyka tej choroby, którzy rozpoczęli leczenie amisulprydem, należy kontrolować glikemię. Amisulpryd wydalany jest z organizmu przez nerki. W przypadku niewydolności nerek, należy zmniejszyć dawkę leku lub rozważyć zastosowanie leczenia przerywanego (patrz punkt 4.2). Amisulpryd może obniżać próg drgawkowy. Dlatego pacjenci z padaczką w wywiadzie powinni być uważnie obserwowani podczas leczenia amisulprydem. U pacjentów w podeszłym wieku amisulpryd, podobnie jak inne neuroleptyki, należy stosować ze szczególną ostrożnością, ze względu na ryzyko nadmiernego uspokojenia oraz spadków ciśnienia tętniczego. Podobnie jak w przypadku innych produktów o działaniu antydopaminergicznym, należy zachować ostrożność podczas stosowania amisulprydu u pacjentów z chorobą Parkinsona, ponieważ produkty te mogą nasilić objawy choroby. Amisulpryd powinien być stosowany tylko wtedy, gdy leczenie neuroleptykiem jest niezbędne. Ostre objawy po zaprzestaniu stosowania dużych dawek amisulprydu (takie jak nudności, wymioty i bezsenność) opisywano bardzo rzadko. Zgłaszano przypadki nasilenia objawów psychotycznych oraz 2
zaburzeń ruchowych (takich jak akatyzja, dystonia i dyskineza). Z tego powodu zaleca się stopniowe zmniejszanie dawek. Wydłużenie odstępu QT Należy zachować ostrożność przepisując amisulpryd pacjentom z rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego lub z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie. Należy unikać jednoczesnego stosowania leków neuroleptycznych. Udar W randomizowanych badaniach klinicznych kontrolowanych placebo przeprowadzonych w populacji pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem leczonych nietypowymi lekami przeciwpsychotycznymi obserwowano 3-krotny wzrost ryzyka zaburzeń naczyniowo-mózgowych. Mechanizm tego wzrostu jest nieznany. Nie można wykluczyć zwiększenia ryzyka także w przypadku innych grup pacjentów i innych leków przeciwpsychotycznych. U pacjentów z ryzykiem udaru amisulpryd powinien być stosowany z dużą ostrożnością. Substancje pomocnicze: Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. 4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji Skojarzenia leków przeciwwskazane Lewodopa: ze względu na wzajemne antagonistyczne oddziaływanie między lewodopą i lekami neuroleptycznymi. Skojarzenia leków wymagające zachowania ostrożności Amisulpryd może nasilać wpływ alkoholu na ośrodkowy układ nerwowy. Skojarzenia leków, które można wziąć pod uwagę Leki o hamującym działaniu na ośrodkowy układ nerwowy OUN łącznie z narkotycznymi, znieczulającymi, przeciwbólowymi, przeciwhistaminowymi (antagoniści receptorów H1) o działaniu uspokajającym, barbituranami, benzodiazepinami i innymi lekami przeciwlękowymi, klonidyną i jej pochodnymi. Leki przeciwnadciśnieniowe i inne środki obniżające ciśnienie. Należy zachować ostrożność przepisując leki, które powodują wydłużenie odstępu QT, np. leki przeciwarytmiczne klasy Ia (np. chinidyna, dizopiramid) i leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron, sotalol), niektóre leki przeciwhistaminowe, niektóre inne leki przeciwpsychotyczne i niektóre leki przeciwmalaryczne (np. meflochina) (patrz punkt 4.4). Jednoczesne podawanie agonistów dopaminy (np. lewodopy) z amisulprydem może osłabiać działanie tych produktów. 4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację Ciąża: W badaniach na zwierzętach nie wykazano toksycznego wpływu amisulprydu na rozrodczość. Obserwowano zmniejszenie płodności związane z farmakologicznym działaniem leku (pośredni efekt prolaktynowy). Amisulpryd nie wykazywał działania teratogennego. Obecnie dostępne są bardzo ograniczone dane kliniczne dotyczące wpływu amisulprydu na ciążę. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania amisulprydu u kobiet w ciąży. 3
Stosowanie tego produktu w okresie ciąży nie jest zalecane, chyba że korzyści z jego stosowania przewyższają potencjalne ryzyko. Jeżeli w okresie ciąży był stosowany amisulpryd, to u noworodków mogą wystąpić działania niepożądane amisulprydu i w tych przypadkach należy rozważyć odpowiedni monitoring. Kobiety w wieku rozrodczym powinny przedyskutować z lekarzem konieczność zastosowania skutecznej antykoncepcji przed rozpoczęciem leczenia. Noworodki narażone na działanie leków antypsychotycznych (w tym amisulprydu) w czasie trzeciego trymestru ciąży są w grupie ryzyka, w której mogą wystąpić działania niepożądane, w tym zaburzenia pozapiramidowe i (lub) objawy odstawienne, które mogą zmieniać się w zależności od ciężkości przebiegu oraz czasu trwania porodu, który ma nastąpić. Obserwowano pobudzenie, wzmożone napięcie, obniżone napięcie, drżenie, senność, zespół zaburzeń oddechowych lub zaburzenia związane z karmieniem. W związku z powyższym noworodki powinny być uważnie monitorowane. Laktacja: Nie wiadomo, czy amisulpryd przenika do mleka kobiecego, dlatego jego stosowanie w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. 4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn Amisulpryd stosowany nawet w zalecanych dawkach może wpływać na czas reakcji i upośledzać zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (patrz punkt 4.8). 4.8 Działania niepożądane W kontrolowanych badaniach klinicznych obserwowano wymienione niżej działania niepożądane. Należy wziąć pod uwagę, że w niektórych przypadkach może być trudne odróżnienie działań niepożądanych od objawów choroby podstawowej. Przedstawione poniżej działania niepożądane pogrupowano według układów i narządów oraz częstości występowania: Bardzo często ( 1/10) Częstość występowania Układ, narząd Badania diagnostyczne Często ( 1/100 do < 1/10) Zwiększenie masy ciała Niezbyt często ( 1/1000 do <1/100) Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, szczególnie transaminaz Rzadko ( 1/10 000 do <1/1000) Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zaburzenia serca Bradykardia Wydłużenie odstępu QT i komorowe zaburzenia rytmu serca, takie jak torsade de pointes, tachykardia komorowa, która może prowadzić do migotania komór lub zatrzymania pracy serca, nagły zgon (patrz punkt 4
Zaburzenia układu nerwowego Zaburzenia żołądka i jelit Zaburzenia endokrynologiczne Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Zaburzenia naczyniowe Zaburzenia układu immunologicznego Zaburzenia psychiczne Ciąża, połóg i okres okołoporodowy 1 Objawy pozapiramidowe (drżenie, wzmożone napięcie mięśniowe, hipokinezja, zwiększenie wydzielania śliny, akatyzja, 1 dyskineza) Zaparcia, nudności, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej Zwiększenie stężenia prolaktyny w surowicy 4 Ostra dystonia (spazmatyczny kręcz szyi, napady wejrzeniowe, 2 szczękościsk), senność Niedociśnienie Bezsenność, niepokój, pobudzenie, zaburzenia orgazmu Późne dyskinezy 3, napady drgawkowe Hiperglikemia (patrz punkt 4.4). Reakcje alergiczne 4.4). Złośliwy zespół neuroleptyczny (patrz punkt 4.4). Noworodkowy zespół odstawienny (patrz punkt 4.6). Objawy pozapiramidowe Po podaniu optymalnych dawek objawy te są zwykle łagodne i częściowo przemijające po zastosowaniu leku przeciwparkinsonowego, bez konieczności przerywania leczenia amisulprydem. Częstość tych zaburzeń (zależnych od dawki) jest mała u pacjentów z przeważającymi objawami negatywnymi, u których zastosowano dawki od 50 mg do 300 mg na dobę. 2 Ostra dystonia Przemija po zastosowaniu leku przeciwparkinsonowego, bez konieczności przerywania leczenia amisulprydem. 3 Późne dyskinezy Późne dyskinezy charakteryzujące się rytmicznymi ruchami mimowolnymi, głównie języka i (lub) mięśni twarzy, zwłaszcza po długim okresie leczenia. Leki przeciwparkinsonowe są w takich przypadkach nieskuteczne i mogą nawet powodować nasilenie objawów. 4 Zwiększenie stężenia prolaktyny w surowicy. Amisulpryd może powodować zwiększenie stężenia prolaktyny w surowicy, co jest działaniem przemijającym po odstawieniu leku. Może to powodować mlekotok, zatrzymanie miesiączki, ginekomastię, ból piersi i zaburzenia erekcji. 4.9 Przedawkowanie 5
Dane dotyczące przedawkowania amisulprydu są ograniczone. Opisywano nasilenie znanych działań farmakologicznych amisulprydu, tzn. senności i nadmiernego uspokojenia, śpiączki, niedociśnienia i zaburzeń pozapiramidowych. W przypadkach ostrego zatrucia, należy brać pod uwagę możliwość współdziałania innych leków. Ponieważ amisulpryd jest w małym stopniu dializowany, nie należy stosować hemodializy do eliminacji leku z organizmu. Brak swoistej odtrutki dla amisulprydu. Leczenie podtrzymujące powinno opierać się na ścisłej kontroli czynności życiowych, łącznie z ciągłym monitorowaniem czynności serca (ze względu na ryzyko wydłużenia odstępu QT). W razie nasilonych objawów pozapiramidowych, należy zastosować leki przeciwcholinergiczne. 5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE 5.1 Właściwości farmakodynamiczne Kod ATC: N05AL05 - Leki neuroleptyczne, Benzamidy. Amisulpryd wiąże się selektywnie z receptorami dopaminergicznymi podtypu D 2 /D 3. Nie wykazuje natomiast powinowactwa do receptorów podtypów D 1, D 4 i D 5. W przeciwieństwie do klasycznych, jak i nietypowych neuroleptyków, amisulpryd nie wykazuje powinowactwa do receptorów serotoninowych, α-adrenergicznych, histaminowych H 1 ani cholinergicznych. Amisulpryd nie wykazuje powinowactwa do miejsc sigma. W badaniach na zwierzętach wykazano, że amisulpryd w dużych dawkach silniej blokuje receptory postsynaptyczne D 2, znajdujące się w strukturach układu limbicznego niż w prążkowiu (striatum). W małych dawkach preferencyjnie blokuje presynaptyczne receptory D 2 /D 3, co powoduje uwalnianie dopaminy, odpowiedzialnej za efekt odhamowania. Ten profil farmakologiczny wyjaśnia skuteczność kliniczną amisulprydu w leczeniu zarówno pozytywnych, jak i negatywnych objawów schizofrenii. 5.2 Właściwości farmakokinetyczne Amisulpryd podany ludziom wykazuje dwa szczyty wchłaniania: jeden osiągany jest szybko (po około 1 godzinie), drugi między 3 a 4 godziną po podaniu leku. Stężenia leku w surowicy wynoszą wtedy odpowiednio 39 ± 3 i 54 ± 4 ng/ml po podaniu dawki 50 mg amisulprydu. Całkowita objętość dystrybucji wynosi 5,8 l/kg, stopień wiązania z białkami osocza jest mały (16%) i interakcje z innymi lekami są mało prawdopodobne. Całkowita dostępność biologiczna wynosi 48%. Amisulpryd metabolizowany jest w małym stopniu; zidentyfikowano dwa nieaktywne metabolity, stanowiące w przybliżeniu 4% podanej dawki. Amisulpryd nie jest gromadzony w organizmie, a jego farmakokinetyczne właściwości pozostają niezmienione po wielokrotnym podaniu leku. Okres półtrwania eliminacji amisulprydu po podaniu doustnym wynosi około 12 godzin. Amisulpryd wydalany jest z moczem w postaci niezmienionej. 50% dawki podanej dożylnie jest wydalane z moczem, z czego 90% w ciągu pierwszych 24 godzin. Klirens nerkowy wynosi 20 l/godz. lub 330 ml/min. Dieta bogata w węglowodany (zawierająca 68% płynów) zmniejsza znacząco wartość AUC, T max i C max amisulprydu, natomiast posiłki bogate w tłuszcze nie powodowały takich zmian. Znaczenie tych wyników w przypadku rutynowego stosowania klinicznego nie jest znane. 6
Niewydolność wątroby: ponieważ lek metabolizowany jest w niewielkim stopniu, nie jest konieczne zmniejszenie dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby. Niewydolność nerek: okres półtrwania eliminacji nie zmienia się u pacjentów z niewydolnością nerek, natomiast klirens nerkowy zmniejsza się 2,5-3 razy. Wartość AUC amisulprydu u pacjentów z łagodną niewydolnością nerek zwiększa się dwukrotnie i prawie dziesięciokrotnie w przypadku umiarkowanej niewydolności nerek (patrz punkt 4.2). Doświadczenia z zastosowaniem dawek większych od 50 mg są ograniczone. Amisulpryd tylko w niewielkim stopniu eliminowany jest z ustroju drogą dializy. Dane farmakokinetyczne dotyczące pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) są ograniczone. Badania wykazały zwiększenie C max, T 1/2 i AUC o 10-30% po podaniu pojedynczej dawki 50 mg. Brak danych farmakokinetycznych, dotyczących podania wielokrotnego. 5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie Przegląd badań dotyczących bezpieczeństwa wykazał, że amisulpryd nie ma toksycznego działania ogólnego, narządowego, teratogennego, mutagennego i rakotwórczego. Zmiany obserwowane u szczurów i psów po podaniu dawek mniejszych od maksymalnie tolerowanych, wynikają raczej z działania farmakologicznego i nie mają większego znaczenia toksykologicznego. W porównaniu z dawkami maksymalnymi zalecanymi u ludzi, maksymalne tolerowane dawki były 2 do 7 razy większe u szczurów (200 mg/kg/dobę) i psów (120 mg/kg/dobę), w zakresie AUC. Nie stwierdzono ryzyka działania rakotwórczego u szczurów w dawkach 1,5 do 4,5 razy większych od wartości AUC spodziewanej u ludzi. Badania działania rakotwórczego przeprowadzono u myszy (120 mg/kg/dobę), a badania rozrodczości u szczurów, królików i myszy (odpowiednio 160, 300 i 500 mg/kg/dobę). Ekspozycja zwierząt na amisulpryd w tych badaniach nie została jeszcze oceniona. 6. DANE FARMACEUTYCZNE 6.1 Wykaz substancji pomocniczych Laktoza jednowodna Metyloceluloza 400 cp Karboksymetyloskrobia sodowa typ A Magnezu stearynian Celuloza mikrokrystaliczna Skład otoczki: Eudragit E 100 Tytanu dwutlenek (E 171) Talk Makrogol 6000 Magnezu stearynian 6.2 Niezgodności farmaceutyczne Nie dotyczy. 6.3 Okres ważności 7
3 lata 6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania Przechowywać w temperaturze poniżej 25 C. 6.5 Rodzaj i zawartość opakowania Blistry PCV/Al zawierające 10 tabletek; 3 blistry w tekturowym pudełku. 6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowywania produktu leczniczego do stosowania Bez szczególnych wymagań. 7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU Farmacom Sp. z o.o. ul. Mogilska 80 31-546 Kraków 8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU Pozwolenie nr: 15834 9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA 31.07.2009 r. 10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO 8