CZARNO-ŻÓŁTY SZTANDAR W NUMERZE
Otwarty zamek karabinu M.66 systemu Wanzla. Źródło: www.hungariae.com
Przekrój zamka systemu Wanzl. Źródło: archiwum autora Karabin Werndla M.67. Źródło: www.hungariae.com
Bagnety M.67 ( skrócony) i M.70 do karabinu Werndla. Źródło: archiwum autora
Zamek karabinu Werndl M.67 w pozycji otwartej i zamkniętej. Źródło: www.hungariae.com
Karabinek Fruwirth M.72. Źródło: www.hungariae.com Przekrój zamka systemu Fruwirth. Źródło: archiwum autora
Zamek karabinka Fruwirtha M 72. Źródło: www.hungariae.com
Karabin Kropatschka M.93 wersja dla Marynarki Wojennej. Źródło: www.hungariae.com
Myśliwska modyfikacja M.88 otwarty zamek, widoczny kurek, rygiel wahliwy, łącznik zamka oraz integralna z nim krzywka sterująca pracą rygla, oraz rączka do przeładowywania, także magazynek wraz z przyciskiem czepika. Grafika z epoki ukazująca przekrój karabinu M.88: H czepik, G donośnik, D rygiel wahliwy, V zaczep kurka, A kurek, B rączka zamka. Źródło: archiwum autora
Ładownik M.86 z amunicja 11 58R. Źródło: www.hungariae.com Karabin M.88 - widoczny zaczep zamkowy wraz z bezpiecznikiem, oraz łącznik zamka wraz z rączką. Źródło: www.hungariae.com
Modyfikacji poddano także celownik ( zastępując ramkowy schodkowym), mocowanie bagnetu przenosząc zaczep z prawej strony lufy na lewą, zlikwidowano gniazdo wyciora pod lufą, oraz dodano boczną muszkę na środkowym baczku, która wraz z wysuwana na bok dodatkową szczerbiną celownika umożliwiała strzelanie na bardzo dalekie dystanse podczas ognia salwowego (użyteczność tego rozwiązania była jednak mocno problematyczna). Celownik karabinu M.86. Źródło: www.hungariae.com Osada bagnetu umiejscowiona na przednim baczku, w M.86 i M.88 różnice dotyczyły jedynie średnicy lufy. Źródło: www.hungariae.com
Dodatkowa muszka umieszczona na środkowym baczku do ognia salwowego w M.86. Źródło: www.hungariae.com Karabin M.86 widok ogólny. Źródło: www.hungariae.com
Ładownik M.88 z nabojami 8 50R. Źródło: www.poszukiwania.pl Zmodyfikowany celownik w M.88/90. Źródło: www.hungariae.com
Bagnety nożowe M.88 i M.90. Źródło: archiwum autora Czarno-żółty sztandar nr 1/2014
Karabinek M.90. Źródło: archiwum autora Tłok zaporowy z zamka karabinu M.95- konstrukcyjnie identyczny z M.90- widoczne dwa rygle i spiralne kanały sterujące obrotem tłoka podczas odryglowania, oraz rowki, w które wchodzi sprężysty ogon pazura wyciągu, blokując tłok w dwóch skrajnych położeniach. Źródło: archiwum autora
Rozłożony na części pierwsze zamek M.95, konstrukcyjnie niemal identyczny z M.90. Źródło: archiwum autora
Sztucer M.95 widoczny przycisk czepika znajdujący się w kabłąku spustowym, oraz występ uruchamiający samoczynny bezpiecznik od przedwczesnych strzałów, widoczny na spodzie zamka szczegóły konstrukcyjnie identyczne jak w karabinku M.90. Źródło: archiwum autora Rysunek przestawiający przekrój magazynka i zamka M.95, widoczny ładownik nowego wzoru. Źródło: www.hungariae.com
Komora zamkowa i zamek karabinka M.90 widoczny inny kształt kurka. Źródło: archiwum autora
Sztucer M.95 widoczny zamknięty zamek, oraz kurek wraz z skrzydełkiem bezpiecznika, oraz zaczep zamkowy. Źródło: archiwum autora Sztucer M.95 otwarty zamek, widoczny tłok zaporowy wystający z trzonu zamkowego, skrzydełko bezpiecznika, pazur wyciągu, oraz donośnik magazynka. Źródło: archiwum autora
Karabin M.95. Źródło: www.hungariae.com Części składowe karabinka M.95. Źródło: archiwum autora
Sztucer M.95 widoczne łoże, nakładka na lufę, oraz baczki, wraz z koźlikiem i zaczepem bagnetu, widoczna niska muszka zmuszająca stosowanie dodatkowej muszki na bagnecie. Źródło: archiwum autora
Bagnety M.95 od lewej żołnierski, sztucerowy z muszką na jelcu, oraz podoficerski z antabką i hakiem na jelcu do zapętlania temblaka. Źródło: archiwum autora M.95 - celownik karabinowy ( wyżej) i karabinkowy/sztucerowy (niżej). Źródło: www.hungariae.com
Pruski karabin komisyjny M 1888 wyprodukowany w OEWG w 1894 roku, o czym świadczy stosowny napis na komorze zamkowej, na marginesie, znacznych ilości tej broni używała c.k. armia w toku I wojny światowej. Źródło: www.hungariae.com Karabin M.93. Źródło: www.hungariae.com
Zamek karabinu M.03/14. Źródło: www.hungariae.com Czarno-żółty sztandar nr 1/2014
Karabinek M.03/14. Źródło: www.hungariae.com Magazynek myśliwskiej wersji Mannlichera Schoenauera M.03. Źródło: archiwum autora
Eksperymentalny Mannlicher M.14 konstrukcji zakładów w Budapeszcie (FGGY). Źródło: www.hungariae.com
Walki pod Radłowem w dniu 21 grudnia 1914 r. Na podstawie: E. Wißhaupt, Die Tiroler Kaiserjäger im Weltkriege, 1914 1918, Erster Band, Wien 1935, Skizze 19.
Dowódca TKJR 1, płk Karl Hollan. Źródło: E. Wißhaupt, Die Tiroler Kaiserjäger im Weltkriege, 1914 1918, Erster Band, Wien 1935.
Płk Gustav Fischer, dowódca c.k. 15 Brygady Piechoty. Źródło: M. Hoen, Geschichte des salzburgischoberösterreichischen K. u. k. Infanterie- Regiments Erzherzog Rainer Nr. 59 für den Zeitraum des Weltkrieges 1914 1918, Salzburg 1931 Czarno-żółty sztandar nr 1/2014
Dowódca TKJR. 4, August Fischer von See (w mundurze pułkownika). Źródło: V. Schemfil, Die Pasubio-Kämpfe 1916 1918, Bregenz 1937
Groby kpt. Podlipnego i ppor. Hoffingotta na cmentarzu nr 261 w Wał-Rudzie. Fot. autora
Pietro Toscana. Źródło: H. Castellan I caduti e i dispersi di Andalo nella Prima guerra mundiale, Andalo, 2010 Prawdopodobny grób Pietro Toscany na cmentarzu nr 261 w Wał-Rudzie. Fot. autora
Groby na cmentarzu nr 258 w Biskupicach Radłowskich na wschodnim brzegu Dunajca. W tle wał przeciwpowodziowy. Fot. autora. Wśród żołnierzy TKJR około 40% stanowili włoskojęzyczni Tyrolczycy. Mogiła zbiorowa na cmentarzu nr 258 w Biskupicach Radłowskich. Fot. autora.
Przekrój karabinu Mannlicher M.90. Zamek otwarty, magazynek pełny. Grafika ze zbiorów Artura Pałasiewicza