Chodzić w Duchu Świętym 8 tydzień zwykły Lectio divina czytanie i rozważanie Słowa Bożego Do rozważań dołączone zostały teksty Pisma Świętego na każdy dzień tygodnia Parafia NMP Bolesnej, Wrocław Strachocin, maj/ czerwiec 2012 Teksty dostępne na stronie: www.onjest.pl
Opracowanie: Jolanta Prokopiuk, Dariusz Trocha, Wojciech Doliński, Monika Zimecka Korekta: Jerzy Prokopiuk
Lectio divina - metoda osobistego studium Pisma Świętego Mnisi znali dwa sposoby medytacji Słowa Bożego: ruminatio przetrawianie Słowa Bożego poprzez jego ciągłe powtarzanie oraz lectio divina Bożą lekturę, czytanie Pisma Świętego. Ukształtowana była przez duchową egzegezę Pisma Świętego. Chodziło w niej o to, że wszystkie słowa Biblii rozumiem jako drogę do Boga, jako opis drogi duchowej. Chodzi tu raczej o pytanie: kim jestem, co jest tajemnicą mojego życia, kim i czym stałem się dzięki Jezusowi Chrystusowi? Kiedy bowiem poprzez medytację poczuję, kim jestem, zmieni się także moje działanie w świecie. Kilka uwag o miejscu modlitwy, czasie oraz pozycji modlitewnej. Miejsce Idealne to kościół czy kaplica z wystawionym Najświętszym Sakramentem. W praktyce będzie to każde miejsce, w którym znajdziemy choć odrobinę wyciszenia. Czas Przynajmniej kwadrans. Dobrze jeśli będzie to pół godziny. Pora dnia nie jest istotna, ważne tylko, byśmy byli przytomni i w czasie modlitwy nie zasnęli. Pozycja w czasie modlitwy. Godna i wygodna. Można w tej modlitwie klęczeć, można siedzieć na małej ławeczce, można też zwyczajnie usiąść na wygodnym krześle przy stole. Przebieg lectio divina Istotą tej metody jest jej podział na: I. Czytanie (lectio) II. Medytację (meditatio) III. Modlitwę (oratio) Całość poprzedzona być powinna chwilą wyciszenia, skupienia, prośbą skierowaną do Ducha Świętego o dobre owoce. Na zakończenie powinniśmy podziękować Bogu oraz dokonać refleksji nad naszą modlitwą jak się czuliśmy, co było dobre w tej modlitwie a co należałoby w niej poprawić w przyszłości. Czytanie (lectio) wybieramy dłuższy fragment tekstu przynajmniej jeden rozdział. Nie zakładamy, że przeczytamy go w całości. Może się zdarzyć, że już pierwszy werset będzie tym fragmentem nad którym powinniśmy zatrzymać się dłużej. Czytam Pismo Święte powoli i uważnie, nie po to, by pomnożyć swoją wiedzę, lecz by spotkać Boga w Jego Słowie. W czytaniu chodzi bowiem o znalezienie takiego fragmentu (zwykle będzie to jeden werset), który nas poruszy. To poruszenie może mieć bardzo różny charakter. Może to być ciekawość, niezrozumienie, pociecha, piękno, niepokój. Poruszenie jest świadectwem, że ten werset jest dla nas osobiście ważny. Bardzo ważną informacją jest złość lub agresja rodząca się podczas czytania Słowa Bożego. Oznacza ona bowiem, że Jezus w Słowie Bożym dotyka naszej nieuporządkowanej dziedzina życia. Jest bardzo istotne zwrócenie uwagi na uczucia, które nam towarzyszą. Nie mamy wpływu na uczucia, które się rodzą. Są ważne ponieważ, ukazują nam one stan naszego serca. Nie ma uczuć dobrych i złych, ponieważ są one obojętne moralnie. Jeżeli rodzi się uczucie zazdrości lub niechęci to nie jest to
grzechem. Materią grzechu będzie dopiero nasza odpowiedź na to uczucie. Znalezienie tekstu, który porusza jest sygnałem, że kończy się etap lectio. Medytacja (Meditatio) Pierwotne, łacińskie znaczenie tego słowa to powtarzanie. W tej części koncentrujemy się na znalezionym urywku. Czytamy go wielokrotnie, powoli, jakby smakując całość wersetu lub jego fragmenty. Czytając możemy akcentować różne części i wyrazy wersetu. Prawdopodobnie nauczymy się w ten sposób wersetu na pamięć. Powtarzajmy go zatem także w myśli może nam pomóc zamknięcie oczu. Angażujmy na tym etapie nie tylko rozum ale także i serce. Modlitwa (Oratio) Na pewnym etapie medytacji zamienia się ona w modlitwę. Będzie ona miała spontaniczny charakter. Czasami będzie to nasza aktywność, ale możemy też być porwani przez Boże natchnienie. Wtedy modlitwa stanie się bardziej działaniem Boga w nas niż naszym działaniem. Trudno przewidzieć, co przyniesie modlitwa, jaki dokładnie charakter i kierunek przybierze. Może to być zarówno przebłaganie, prośba jak i dziękczynienie i uwielbienie. Może mieć także charakter krótkiej, żarliwej modlitwy, proszącej Boga, by ukoił moja tęsknotę, by pozwolił się doświadczyć i ujrzeć. Warto wypowiedzieć się przed obliczem Boga osobiście, rozmawiając o swoich reakcjach - radościach skłaniających do uwielbienia, ale także o tym, co może trapić, powodować zawstydzenie czy wręcz poczucie bezsilności.
27. 05. 2012, niedziela CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO OTWORZYĆ SERCE NA BOŻE DZIAŁANIE Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) J 20,19-23 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: Jezus przyszedł wieczorem do uczniów zamkniętych w wieczerniku. Przyniósł pokój i rozwiał wszystkie ich wątpliwości i obawy. Tchnął na nich Ducha Świętego, który pociesza i ożywia martwe serca, daje nowe życie. Apostołowie dopiero prawdziwie uwierzywszy, że Jezus żyje mogli pójść w świat bez lęku i z radością. Zmartwychwstały Pan pokazuje im ręce i przebity bok, jako dowód na to, że przez swoje całkowite posłuszeństwo woli Ojca (aż po krzyż) posiada pełnię Ducha Świętego. Przychodząc do apostołów przynosi im Ducha mądrości i rozumu, rady i męstwa, wiedzy i bojaźni Bożej. Dzięki tym darom uzdalnia ich do wypełnienia powierzonego im posłannictwa. Ten sam Duch działa w Kościele dzisiaj. Czy ty również, tak jak niegdyś apostołowie, jesteś zamknięty, pełen obaw i lęków, pozbawiony odwagi potrzebnej do głoszenia Ewangelii? Jeśli tak, to proś Ducha Świętego aby napełnił cię wiarą, nadzieją i miłością. Przyzywaj Go, niech cię ożywi, niech da odwagę i męstwo, abyś tak jak Jezus stał się posłuszny. Władza odpuszczania grzechów, którą Jezus dał apostołom oznacza raczej udzielenie Ducha Świętego tym, którzy uwierzyli w Jezusa Chrystusa niż odpuszczenie win tym, którzy zgrzeszyli. Bo to wiara jest źródłem usprawiedliwienia i pokoju serca. Tylko kiedy uwierzysz, że Duch Jezusa jest Obecnością w tobie, że przychodzi do twojego wnętrza będziesz mógł być Jego apostołem. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Panie, niech zstąpi Twój Duch, niech mnie ożywia, odnawia i napełnia radością, abym odważnie świadczył o Tobie.
28.05.2012, poniedziałek CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO OTRZYMAĆ NADZIEJĘ Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Dz 1, 12-14 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: Grupa przyjaciół w jednym pomieszczeniu. Jeszcze niedawno byli zwykłymi mieszkańcami Galilei i okolic. Wszystko zmieniło się gdy poznali Nauczyciela. Przeżyli niezwykłe trzy lata ale teraz On odszedł a oni zostali sami. I zaczynają sobie uświadamiać, że stoi przed nimi zadanie niewyobrażalne: oni, garstka ludzi bez pieniędzy, bez wykształcenia, bez znajomości mają dać świadectwo światu o najważniejszym wydarzeniu w historii ludzkości. Mają przekonać świat, że stało się coś, co wydaje się niemożliwe. Od nich zależy przyszłość tego świata. Rozważanie tej sytuacji z naszej dzisiejszej perspektywy pozwala nam lepiej zrozumieć czym jest chrześcijańska nadzieja. Tak łatwo przychodzi nam wątpić w swoje szanse, w zwycięstwo dobra nad złem, w sens walki w słusznej sprawie. Jesteśmy zapatrzeni w swoje ograniczenia, próbujemy walczyć swoją mocą i często ponosimy porażki. Dzisiejsze słowo pokazuje, że wystarczy trwać na modlitwie, we wspólnocie, w jedności i być otwartym na działanie Ducha Świętego. A On mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy czy rozumiemy (Ef 3, 20) Warto też zobaczyć Maryję, która tam, w sali na górze, po słowach Jezusa Oto Matka twoja (J 19, 27) jest matką ich wszystkich. Jest dla nich oparciem, ale i tą, która przypomina Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie (J 2, 5). Ona jest Matką Kościoła tak wtedy jak i dzisiaj dla nas. Jaka jest twoja misja powierzona ci przez Boga? Skąd czerpiesz nadzieję stając w obliczu przeciwności? Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Maryjo, moja Mamo i Matko Kościoła, pomóż mi odnaleźć nadzieję, wspieraj mnie swoją modlitwą abym zobaczył świat z Bożej perspektywy i w codziennej walce nie ograniczał się do swoich wysiłków lecz walczył Jego mocą, pełniąc Jego wolę.
29. 05. 2012, wtorek CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ZOSTAWIĆ WSZYSTKO I IŚĆ ZA NIM Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Mk 10, 28 31 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: W tym fragmencie Ewangelii Piotr mówi do Jezusa: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą (Mk 10,28). Słowa te można odebrać jak zarzut człowieka, który wiele poświęcił a nie widzi korzyści płynących z tego poświęcenia. Tego jednak chce od nas Jezus. On jest naszą drogą i prawdą i życiem. Tylko idąc za Nim mamy nadzieję, że trafimy do Królestwa Bożego. Droga za Jezusem to nie jest łatwe i przyjemne przejście przez życie. Wprawdzie zyskujemy nową wielką rodzinę braci i sióstr w wierze ale według słów Jezusa wśród prześladowań (Mk 10, 30). Nagroda za takie życie jest wielka i nic nie może jej dorównać. To życie wieczne. W trakcie naszego życia tej wielkiej nagrody nie postrzegamy i nie zdajemy sobie sprawy z jej wielkości bo tu na ziemi jesteśmy związani czasem. Nie potrafimy sobie wyobrazić co oznacza życie wieczne. Dlatego każdy z nas, i mały i duży jeśli robi coś dobrego i pożytecznego, oczekuje nagrody lub zapłaty natychmiast po wykonaniu zadania. Czy zdołalibyśmy rzetelnie pracować i odbierać wynagrodzenie raz na rok albo raz na pięć lat? Czy dziecko wytrwa w pomocy rodzicom jeśli kilka razy w ciągu dnia nie będzie pochwalone? Jezus mówi do nas jasno. Będziesz żył według Bożych przykazań i według Bożego Słowa przez całe swe życie a Bóg cię wynagrodzi życiem wiecznym. Ale nie powiem ci czy będziesz żył 20 czy 86 lat. Musisz trwać w czynieniu dobra, miłości Boga i bliźniego przez całe swoje życie. Niezależnie od tego czy rodzisz się w biedzie i jesteś prześladowany czy rodzisz się w pałacu i wszystkie ziemskie dobra są dla ciebie dostępne. Niezależnie od tego czy będziesz cierpiał z powodu głodu czy na twoim talerzu znajdą się codziennie wszystkie smakołyki tego świata. Pamiętaj o słowach Jezusa: Jak trudno jest bogatym wejść do Królestwa Bożego (Mk 10, 23). Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Panie, chcę iść za Tobą. Chcę żyć tak jak Ty tego oczekujesz. Dopomóż mi w tym.
30. 05. 2012, środa CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO SŁUŻYĆ TAK JAK JEZUS Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Mk 10, 32 45 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: Jezus zapowiada uczniom swoją ludzką śmierć w hańbie wyszydzenia, oplucia i ubiczowania. Zapowiada też swoje zmartwychwstanie, które nastąpi na trzeci dzień. Obietnica przyjścia w chwale w dniu zmartwychwstania staje się dla dwóch uczniów sposobnością dla realizacji własnego wywyższenia ponad innych. To Jan i Jakub Starszy chcieli stanąć wyżej niż inni. Apostołowie byli po prostu ludźmi. Tak jak my wszyscy. Stanąć w chwale Chrystusa to nie tylko dostąpić udziału w Jego Boskiej wielkości. To także przejść Jego ziemską drogę. Doznać Jego cierpienia fizycznego i duchowego. Doświadczyć uczucia odrzucenia przez tych, dla których zstąpił z nieba i za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy. Człowiek wzgardzony i wyśmiewany, człowiek wyzywany nie czuje się dobrze. A czuje się fatalnie jeśli wyśmiewana i odrzucana jest jego chęć pomocy bliźnim. Jak może się czuć Bóg Człowiek, który tylko po to wstąpił w świat aby wyprostować ludzkie ścieżki i jak najwięcej ludzi wprowadzić do Królestwa Bożego, jeśli tak często spotyka się z pogardą i niechęcią? Przyszedł aby służyć, choć z Bożej Woli dana Mu jest wszelka władza na niebie i ziemi. Który z rzekomych władców tego świata może z ręką na sercu powiedzieć o sobie, że przyszedł aby służyć, że objął stanowisko tylko po to aby pracować dla dobra wspólnego a nie swojego i swoich kolegów? Chwała tym, których prawdziwą intencją jest właśnie służba społeczeństwu. Nasza modlitwa o opamiętanie dla tych, którzy chcieli być tylko pierwszymi między nami. Niech przypominają sobie słowa Jezusa: Lecz wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi (Mk 10, 31). Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Panie, wiem, że przyszedłeś aby służyć całej ludzkości. Dopomóż abym wkroczył na drogę służby bliźnim. Abym pamiętał o tych, którzy potrzebują pomocy. Abym stawał się choć trochę podobny do Ciebie.
31. 05. 2011, czwartek CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO DOŚWIADCZAĆ NAWIEDZIENIA W SWOIM ZYCIU Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Łk 1, 39-56 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: Nawiedzenie, to znane w Słowie Bożym doświadczenie konkretnej osoby lub całego narodu. Maryja nawiedziła swoją krewną Elżbietę, ale także Bóg nawiedza swój lud. Dokonuje się to przez konkretne wydarzenia np. wskrzeszenie młodzieńca lub obfitość chleba. Nawiedzenie jest zawsze łaską. Maryja idzie nawiedzić swoją krewną Elżbietę. Ma świadomość, że jej krewna potrzebuje pomocy. Maryja również śpieszy z pomocą nam w naszych trudach i problemach. Często pokonuje nasze wewnętrzne przeszkody w postaci uprzedzeń, schematów myślowych. Idzie również do nas z pośpiechem i pragnie nam służyć. Tylko czy my pragniemy posługi Matki Boga? Czy przyjmiemy Jej punkt widzenia i Jej starania? Nawiedzenie Elżbiety przez Maryję nie jest niczym spektakularnym. Maryja wypowiada tylko proste, życzliwe pozdrowienie i wtedy Duch Święty zstępuje na Elżbietę. W teologii prawosławnej Maryja nazywana jest Pneumaforą, czyli ta, która przynosi Ducha Świętego. W Wieczerniku Maryja napełniona Duchem Świętym domaga się tegoż Ducha dla rodzącego się Kościoła. Maryja jest pierwszą i największą charyzmatyczką w Kościele. Jej charyzmatyczność polega na uległości wobec Boga i posłuszeństwie głosowi Bożemu w sercu. Zgadza się na wszelkie plany Boga związane z Jej życiem. Ufa Bożym obietnicom, choć wydaje się, że ukrzyżowanie Jezusa niweczy obietnicę zwiastowania: Oto poczniesz i porodzisz syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. (Łk 1, 31-33) Maryja nawiedza nas w naszej codzienności, w prostocie codzienności. Przychodzi do Elżbiety i pomaga jej w prostych codziennych obowiązkach, które stają się dla Elżbiety obciążeniem ze względu na czas bycia w stanie błogosławionym. Jest w podeszłym wieku i ma mniej sił niż młode kobiety w tym stanie życia. W czym my potrzebujemy wsparcia ze strony Maryi? Z czym sobie nie radzimy ze względu na wiek, brak umiejętności, brak możliwości? Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa):powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Jezu pragnę nawiedzenia zarówno Twojego jak i Twojej Matki. Potrzebuję waszego wsparcia.
1. 06. 2011, piątek CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO POZWOLIĆ BOGU PORZĄDKOWAĆ NASZ BAŁAGAN ŻYCIA Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Mk 11, 11-25 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: Często my także jesteśmy nieurodzajnym drzewem figowym, ponieważ z naszego życia i serca uczyniliśmy jaskinię zbójców. My sami i nasze ciało mają być domem modlitwy dla wszystkich narodów. W naszym domu modlitwy mamy troszczyć się o zbawienie innych ludzi. Jezus w ostatnim swoim poleceniu mówi do swoich uczniów a przez nich także do nas: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! (Mk 16,15) Naszemu życiu często brakuje hierarchii wartości. Nie wiemy co jest w życiu najważniejsze, dlatego często kupczymy naszym czasem, zdrowiem, umiejętnościami, dobrami materialnymi. Często żyjemy tak, jakby Boga nie było. Często nie liczymy się z Jego zdaniem w naszym życiu. Nasz bałagan również wynika z braku wdzięczności i niedostrzeganiu dobra w swoim życiu. Dobra podarowanego. Jezus wchodzi w nasze życie i próbuje je porządkować. Wyrzucać to, co jest niepotrzebne, segregować to co powinno zostać, ale w odpowiedniej kolejności. Często ten początek może być gwałtowny, aby nas przebudzić na nasz własny bałagan. Mocne lub gwałtowne słowo to jeszcze łagodny początek. Gorzej gdy potrzebujemy bolesnego doświadczenia lub serii bolesnych doświadczeń. Każdy z nas potrzebuje korekt w swoim życiu. Błogosławieństwem są ci, którzy ukazują nam nasze błędy i drogę wyjścia. Jak często dziękujesz Bogu za osoby, które pokazują twoje błędy, słabości lub grzechy? Czy potrafisz przyjmować upomnienie od drugiego człowieka? Bałagan naszego życia porządkuje się przez wiarę i modlitwę. Gdy zasiadamy na naszej modlitwie ze Słowem Bożym wówczas dajemy Bogu czas i szansę na zmianę naszego serca, a więc i naszego działania. Jakie bowiem mamy serce takie są i nasze czyny. Święty Paweł w Liście do Rzymian pisze, iż Wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Słuchanie Słowa Bożego daje nam szansę na porządkowanie naszego bałaganu w życiu. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia). Możesz modlić się tak: Jezu uzdolnij mnie do porządków w moim życiu. Dziękuję, że ukazujesz mi, iż jestem nieurodzajnym drzewem figowym. Pozwalam Ci na przycinanie i porządkowanie mojego życia.
2. 06. 2011, sobota CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO DEMASKOWAĆ W SOBIE GRZECH PYCHY Wyciszenie Zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) Mk 11, 27-33 Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Rozważanie: Pytanie arcykapłanów i uczonych w Piśmie nosimy często niewypowiedziane w naszym życiu. Człowiek współczesny zajął miejsce Boga we wszechświecie oraz w swoim własnym życiu i Boga traktuje jak intruza. Człowiek przywłaszczył sobie to, co do niego nie należy. Takie przywłaszczenie zawsze kończy się dla człowieka tragicznie i nazywa się grzechem pychy. Chcemy decydować o tym, co jest dobrem a co złem. Decydujemy o początku życia i końcu życia. Człowiek ustanowił się panem życia i śmierci. Grzech aborcji, eutanazji, in vitro, to grzechy ingerujące w początek i koniec życia ludzkiego. To śmierć, która nie tylko dotyka osób uśmiercanych, ale także osób biorących udział w tym grzechu. Skutki tych grzechów będą oddziaływać na kolejne osoby z rodziny, a nawet dalsze pokolenia. Pytanie faryzeuszy: Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żeby to czynić? To pytanie, które stawiamy Bogu w postawie pretensji: Dlaczego mnie to spotyka w moim życiu? Dlaczego mam takie egoistyczne dzieci? Dlaczego doświadczam śmierci w swoim życiu, także śmierci najbliższych? Można byłoby dodać kolejne nigdy otwarcie niewypowiadane pytanie: Dlaczego nie jest tak, jak ja chcę? Dlaczego nie mogę Ciebie kontrolować? Pokora w naszym życiu domaga się uznania, że ja jestem grzesznikiem i moim zadaniem jest podporządkowanie się planom Bożym, ponieważ Bóg jest Stworzycielem i Miłością. Tylko uznanie Boga jako Pana i Zbawiciela w moim życiu może nadać sens ludzkiemu życiu. Podporządkowanie się Bożym planom pozwoli przeżyć nasze życie najowocniej i w poczuciu zrealizowanej misji. Często oskarżamy Boga za to, czego nie uczynił. Ludzka wola i jej decyzje doprowadziły człowieka do nieszczęść i śmierci, ponieważ nie podporządkowała się planom Bożym, ale winę chcemy zrzucić na Boga. Pycha ludzka polega również na tym, że nie chce uznać swojego grzechu. Nawrócenie domaga się uznania, że to ja zgrzeszyłem. To jest mój grzech. Pragnę go wyznać, wyrazić skruchę, ale i naprawić, jeśli możliwe. Jakikolwiek początek w naszym życiu jest możliwy, gdy wyznamy przed Bogiem nasz grzech pychy i ukorzymy się przez modlitwę i post. Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. (1P 5, 5c-6) Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się każdym słowem. Oratio (modlitwa) Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia).możesz modlić się tak: Jezu dziękuję za łaskę stawania w prawdzie. Dziękuję, że mogę demaskować w swoim życiu grzech pychy.
Dziękuję za nowy początek w moim życiu.
Aneks: CZYTANIA ROZWAŻANE W POSZCZEGÓLNYCH DNIACH TYGODNIA (wg Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Wydawnictwo Pallotinum 2003) 27. 05. 2012, niedziela Ewangelia Św. Jana 20,19-23 Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Przyszedł Jezus, stanął pośrodku, i rzekł do nich: Pokój wam!. A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzeki do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. 28. 05. 2012, poniedziałek Dzieje Apostolskie 1, 12-14 Gdy Jezus został wzięty do nieba, Apostołowie wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i Jego braćmi. 29. 05. 2012, wtorek Ewangelia Św. Marka 10, 28 31 Piotr powiedział do Jezusa: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą. Jezus odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci i pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym. Lecz wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.
30. 05. 2012, środa Ewangelia Św. Marka 10, 32 45 Uczniowie byli w drodze, zdążając do Jerozolimy. Jezus wyprzedzał ich, tak że się dziwili; ci zaś, którzy szli za Nim, byli strwożeni. Wziął znowu Dwunastu i zaczął mówić im o tym, co Go miało spotkać: Oto idziemy do Jerozolimy. Tam Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć i wydadzą poganom. I będą z Niego szydzić, oplują Go, ubiczują i zabiją, a po trzech dniach zmartwychwstanie. Wtedy zbliżyli się do Niego synowie Zebedeusza, Jakub i Jan, i rzekli: Nauczycielu, chcemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy. On ich zapytał: Co chcecie, żebym wam uczynił? Rzekli Mu: Użycz nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, drugi po lewej Twej stronie. Jezus im odparł: Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony? Odpowiedzieli Mu: Możemy. Lecz Jezus rzekł do nich: Kielich, który Ja mam pić, pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale dostanie się ono tym, dla których zostało przygotowane. Gdy dziesięciu pozostałych to usłyszało, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł do nich: Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu.
31. 05. 2012, czwartek Ewangelia Św. Łukasza 1, 39-56 Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. święte jest Jego imię, A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, co się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak przyobiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki. Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
1. 06. 2012, piątek Ewangelia Św. Marka 11, 11-25 Po naradzie w Jerozolimie apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabas, i Sylasa, i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem. Posłali przez nich pismo tej treści: Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc wam zamęt w duszach, postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, którzy dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie. Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy powtórzą wam ustnie to samo. Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi! Wysłannicy przybyli więc do Antiochii i zwoławszy lud, oddali list. Gdy go przeczytano, ucieszyli się z jego zachęcającej treści. 2. 06. 2012, sobota Ewangelia Św. Marka 11, 27-33 Jezus wraz z uczniami przyszli znowu do Jerozolimy. Kiedy chodził po świątyni, przystąpili do Niego arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi i pytali Go: Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żeby to czynić? Jezus im odpowiedział: Zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie Mi na nie, a powiem wam, jakim prawem to czynię. Czy chrzest Janowy pochodził z nieba czy też od ludzi? Odpowiedzcie Mi. Oni zastanawiali się między sobą: Jeśli powiemy: «Z nieba», to nam zarzuci: «Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?» Powiemy: «Od ludzi». Lecz bali się tłumu, ponieważ wszyscy uważali Jana rzeczywiście za proroka. Odpowiedzieli więc Jezusowi : Nie wiemy. Jezus im rzekł: Więc i Ja nie powiem wam, jakim prawem to czynię.