Karta informacyjna przedsięwzięcia polegającego na uruchomieniu kopalni piasku ze złoża pn. Świerże 6 w miejscowości Świerże, gmina Dorohusk Wnioskodawca: ANTEX II Sp. z o.o. ul. Dolna 1/2 22-680 Lubycza Królewska Adres instalacji: działka o nr ewid. 1853 miejscowość: Świerże gmina: Dorohusk powiat: chełmski Wykonawca: ul. Wileńska 2E/9, 20-603 Lublin www.eumaak.pl, biuro@eumaak.pl tel./fax. 81-534 26 62, 517 608 605 Lublin, 2015 r. Prawa autorskie zastrzeżone
W odpowiedzi na pismo Urzędu Gminy Dorohusk z dnia 05 lutego 2015 roku znak: ROŚ 6220.4.2014.2015r poniżej przedstawiono uzupełnienia do Karty informacyjnej przedsięwzięcia polegającego na uruchomieniu kopalni piasku ze złoża pn. Świerże 6 w miejscowości Świerże, gmina Dorohusk. Ad. 1 Pasy ochronne kopalni Granice udokumentowania zasobów złoża są NIEPRZEKRACZALNYMI granicami planowanej eksploatacji. Obszar projektowanej eksploatacji pokrywa się z obszarem udokumentowania złoża. Jeżeli stwierdza się, że granice te wyznaczono w odległości: 6,0 m od drogi gruntowej i 6,0 m od granic ewidencyjnych działek sąsiednich nienależących do przedsiębiorcy to powstały w ten sposób pas gruntu wzdłuż obrzeża planowanego wyrobiska pełni rolę pasa ochronnego w rozumieniu normy PN-G-02100, bo gdyby granice udokumentowania poprowadzono po granicach ewidencyjnych działki 1853 to wtedy ten sam pas gruntu w odległości 6,0 m od drogi gruntowej i sąsiednich działek który w tym przypadku wyłączono znalazłby się w granicach złoża i nazywałby się Pasem ochronnym niepodlegającym (tak jak i obecnie) eksploatacji. Zgodnie z powyższym omawiane złoże udokumentowano z zachowaniem pasów ochronnych o szerokości zgodnej z w/w obowiązująca normą. Pas gruntu w obrębie działki 1853 pozostawiony pomiędzy jej granicami ewidencyjnymi a granicą udokumentowania złoża stanowi ochronę sąsiednich działek i drogi gruntowej przed ewentualnymi zagrożeniami związanymi z działalnością eksploatacyjną. Planowana eksploatacja nie spowoduje osuwisk lub zsuwów, średnia głębokość wyrobiska wyniesie 3,8 m, bezpieczny kąt nachylenia skarpy wyniesie 30º to współczynnik stateczności skarpy F = od 1,1 do 1,3. Systematyczna kontrola stateczności skarp należy do obowiązków kierownika ruchu zakładu górniczego, który dba o reżim prac kopalni. Eksploatacja będzie prowadzona wg Planu ruchu zakładu górniczego zatwierdzonego przez Okręgowy Urząd Górniczy w Lublinie oraz na podstawie Dokumentu Bezpieczeństwa. 2
Warunki prowadzenia prac wydobywczych od strony drogi: 1. od granicy drogi do granicy udokumentowania, która pokrywa się z granicą planowanej eksploatacji pozostawiono pas gruntu wzdłuż górnego obrzeża planowanego wyrobiska. Pas ma szerokość 6,0 m i jest równy szerokości pasa ochronnego wymaganego normą PN-G- 02100 2. od górnej krawędzi tego pasa będzie formowana skarpa eksploatacyjna pod kątem 30º, a więc dolna krawędź skarpy będzie w odległości ok. 8 m od górnej krawędzi skarpy. Tak ukształtowana skarpa będzie skarpą bezpieczną w rozumieniu stateczności skarp i zboczy, nie spowoduje zaburzenia statyki drogi. Warunki prowadzenia prac wydobywczych od strony rowu : 1. od granicy rowu będzie pozostawiony pas gruntu o szerokości 50 m (wg PN-G-02100) i od tego miejsca będzie kształtowana skarpa wyrobiska, 2. głębokość wyrobiska w tym miejscu wyniesie 3,0 m a kąt nachylenia skarpy 30º, 3. dla zabezpieczenia wyrobiska przed ewentualnym napływem wody z rowu w sytuacji po długotrwałych lub nawałnicowych ulewach w połowie odległości pomiędzy rowem a górną krawędzią skarpy będzie uformowana grobla z gruntu stanowiącego nadkład złoża o wysokości ok. 0,7-0,8 m, co będzie zabezpieczało kopalnię przed zalaniem podczas powodzi. Wjazd i wyjazd na teren kopalni będzie odbywał się po gruncie. Systematycznie będzie zdejmowany nadkład, samochody będą podjeżdżały pod stanowisko koparki podsiębiernej z wysięgnikiem, zatwierdzonej przez kierownika ruchu górniczego. Eksploatacja złoża będzie prowadzona w taki sposób, aby nie powodować powstawania nawisów. Wyznaczone w ten sposób granice udokumentowania nie zagrażają bezpieczeństwu sąsiednich terenów a sprzyjają racjonalnej gospodarce złożem, które jest wartością nieodnawialną i powinno być eksploatowane bez generowania strat w zasobach. 3
Ad. 2 Niezgodność ze Studium Uwarunkowań i Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Dorohusk Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy Prawo geologiczne i górnicze z 2011 r. podejmowanie i wykonywanie działalności określonej ustawą jest dozwolone tylko wówczas, jeżeli nie naruszy ona przeznaczenia nieruchomości określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub gdy nie narusza sposobu wykorzystania nieruchomości ustalonego w studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy w odrębnych przepisach. Ustawa ta niewątpliwie nie wprowadza zakazu ustalenia warunków środowiskowych. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach określa środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia, wg. art. 71 Ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2008 r. Nr 199 poz. 1227 z późn. zm.), natomiast Ustawa Prawo geologiczne i górnicze określa zasady i warunki podejmowania, wykonywania oraz zakończenia działalności w zakresie (...) wydobywania kopalin ze złóż (...). a także (...) wymagania w zakresie ochrony złóż kopalin, wód podziemnych oraz innych elementów środowiska w związku z wykonywaniem działalności, o której mowa powyżej. Naturalnym jest, że korelacja Ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie dotyczy ochrony środowiska. Z Art. 80 ustęp 3 Ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2008 r. Nr 199 poz. 1227 z późn. zm.) wynika, że kryterium oceny lokalizacji przedsięwzięcia polegającego na wydobywaniu kopalin jest nienaruszanie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeżeli plan ten został uchwalony. Nie wskazuje natomiast jako oceny kryterium studium uwarunkowań zagospodarowania terenu. 4
W analizowanym przypadku brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Reasumując, podstawą do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2008 r. Nr 199 poz. 1227 z późn. zm.). Odwoływanie się do Ustawy Prawo Geologiczne i Górnicze w zakresie lokalizacji przedsięwzięcia pod względem jego funkcji w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, na etapie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest nadinterpretacją. Art. 104 Ustawy Prawo Geologiczne i górnicze - może być odniesieniem do planowania - jak wskazuje tytuł rozdziału - Planowanie przestrzenne na terenach górniczych a nie warunków środowiskowych realizacji przedsięwzięcia. Oznacza to, że analiza funkcji terenu na poziomie Studium Uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy nie ma podstawy prawnej. Wg informacji uzyskanych w Urzędzie Gminy Dorohusk nie ma potrzeby rezerwacji terenu przedsięwzięcia do celów wskazanych w studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy. Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Gminy z wnioskiem o zmianę studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy. Załączniki 1. Wezwanie do uzupełniania Karty informacyjnej. 5