Sygnatura 2461-IBPP2.4512.220.2017.2.EJu Data 6 czerwca 2017 r. Autor Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 13 2a, art. 14b 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania zwolnienia do wynajmu lokalu mieszkalnego świadczonego na rzecz Spółki jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania zwolnienia do wynajmu lokalu mieszkalnego świadczonego na rzecz Spółki. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 kwietnia 2017 r. znak: 2461-IBPP2.4512.220.2017.1.EJu. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny: Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, jest właścicielem nieruchomości lokalowej o charakterze mieszkalnym. Nieruchomość ta została wynajęta Spółce. W dalszej kolejności Spółka podnajmuje rzeczony lokal osobom fizycznym - studentom. W lokalu nie jest prowadzona działalność gospodarcza, jest on udostępniony wyłącznie w celach mieszkaniowych. W piśmie z 28 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i udzielił następujących informacji: Ad.1 Z postanowień umowy, nie wynika cel użytkowania przedmiotowego lokalu. Z samego faktu, najmu lokalu Spółce wynika, iż wykorzysta go ona na cele działalności gospodarczej. Ad.2 Z postanowienia umowy między Spółką a osobami fizycznymi wynika, że mogą być one używane tylko na cele mieszkalne. Nie precyzowano jednoznacznie, że umowy dotyczy lokalu mieszkalnego, dla stron umowy nie było to istotne. Ad.3 Umowa między Wnioskodawcą a Spółką jest zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy.
Ad.4 Umowy między Spółką a podnajemcą jest zawarta na okres dłuższy niż 1 miesiąc. Nie jest to najem okazjonalny, ani kilkudniowy. Ad.5 Usługa najmu świadczona przez Wnioskodawcę 68.20.11.0 Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi. Usługa najmu świadczona przez Spółkę 68.20.11.0 Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi. W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie: Czy w podanym stanie faktycznym usługi najmu świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki korzystają ze zwolnienia z podatku VAT ze względu na udostępnienie lokalu wyłącznie w celach mieszkaniowych? Stanowisko Wnioskodawcy: W ocenie Wnioskodawcy w podanym stanie faktycznym usługi najmu świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki korzystają ze zwolnienia z podatku VAT ze względu na udostępnienie lokalu wyłącznie w celach mieszkaniowych. Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Z powyższego przepisu wynika, że skorzystanie ze zwolnienia wymaga spełnienia następujących przesłanek: świadczenie usługi na własny rachunek, charakter mieszkalny nieruchomości, mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy. Jednocześnie treść powołanego przepisu nie pozwala na stwierdzenie, że zwolnienie od podatku VAT usług najmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe ma miejsce tylko wówczas, gdy wynajem w celu mieszkaniowym jest realizowany bezpośrednio przez wynajmującego. W konsekwencji zwolnieniem należy objąć także przypadek, gdy osoby, które podnajmują lokal mieszkalny z dalszym przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. Jeżeli bowiem na podstawie umowy, strona świadczy usługę wynajmu lokalu mieszkaniowego, położonego w budynku mieszkalnym na rzecz innego podmiotu, który w ramach prowadzonej działalności zamierza wynajmować ten lokal z kolei innym podmiotom także dla celów mieszkalnych - to zostają tym samym spełnione zarówno przesłanki dotyczące charakteru wynajmowanego lokalu (przedmiotem najmu jest lokal mieszkalny), jak i przeznaczenia lokalu (wynajem wyłącznie na cele mieszkaniowe). W stanie faktycznym przedmiotowej sprawy lokale o przeznaczeniu mieszkalnym, zgodnie z postanowieniami łączącej strony umowy, wynajmowane są wyłącznie w celach mieszkaniowych, bez możliwości nadania im innego, niemieszkalnego charakteru. W związku z powyższym zostaje zachowana podstawowa przesłanka zastosowania przedmiotowego zwolnienia, a mianowicie realizacja celu mieszkaniowego. Na podobnym stanowisku stoją organy wydające interpretacje indywidualne w imieniu Ministra Finansów por. interpretacje indywidualne Izby Skarbowej w Katowicach: nr IBPP3/443-1358/14/AZ z
dnia 6 lutego 2015r., nr IBPP2/4512-317/15/WN z dnia 12 czerwca 2015 r., jak również pozostałych Izb: interpretacja nr IPTPP4/443-537/14-5/ALN z 10 września 2014r., interpretacja nr PT8/033/124/440/12/WCX/14/ RD-61110 z 3 lipca 2014r. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ( ). Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ( ). Ponadto należy zauważyć, że w myśl art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Art. 146a pkt 1 ustawy stanowi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy (w pozycji nr 163 tego załącznika, stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości obecnie 8%, znajdują się usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55). Z powołanych przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem
nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i podmiotu nabywającego tę usługę. To wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym, co istotne, na cele mieszkaniowe. Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące: świadczenie usługi na własny rachunek, charakter mieszkalny nieruchomości, mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy. Zaistnienie wszystkich ww. przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, jest właścicielem nieruchomości lokalowej o charakterze mieszkalnym. Nieruchomość ta została wynajęta Spółce. W dalszej kolejności Spółka podnajmuje rzeczony lokal osobom fizycznym - studentom. W lokalu nie jest prowadzona działalność gospodarcza, jest on udostępniony wyłącznie w celach mieszkaniowych. Z postanowień umowy, nie wynika cel użytkowania przedmiotowego lokalu. Z samego faktu, najmu lokalu spółce wynika, iż wykorzysta go ona na cele działalności gospodarczej. Z postanowienia umowy między Spółką a osobami fizycznymi wynika, że mogą być one używane tylko na cele mieszkalne. Nie precyzowano jednoznacznie, że umowy dotyczy lokalu mieszkalnego, dla stron umowy nie było to istotne. Umowa między Wnioskodawcą a Spółką jest zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy. Umowy między Spółką a podnajemcą jest zawarta na okres dłuższy niż 1 miesiąc. Nie jest to najem okazjonalny, ani kilkudniowy. Symbol PKWiU dla usługi najmu świadczonej przez Wnioskodawcę oraz usługi najmu świadczonej przez Spółkę to 68.20.11.0 - Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi. W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy jako wynajmujący Spółce lokale mieszkalne z prawem do dalszego podnajmowania tychże lokali wyłącznie na cele mieszkalne korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Jak już wcześniej wskazano, usługa najmu nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. O ile identyfikacja istnienia pozostałych elementów nie stanowi problemu o tyle w przedmiotowej sprawie należy zwrócić uwagę na cel świadczonej usługi. Realizacja celu wynajmu następuje poprzez wykorzystanie lokalu przez najemcę. Tym samym zasadniczą kwestią dla opodatkowania czy zwolnienia z podatku świadczonej usługi pozostaje cel realizowany przez osobę bezpośrednio uczestniczącą w świadczeniu usługi.
Wnioskodawca w opisie sprawy wskazuje, że z umowy pomiędzy Wnioskodawcą a najemcą nie wynika cel użytkowania przedmiotowego lokalu natomiast z samego faktu najmu wynika, że najemca wykorzysta lokal na cele działalności gospodarczej. Nie można zatem uznać, że zostaje spełniony cel mieszkaniowy wynajmu. W przypadku kiedy najemcą jest podmiot gospodarczy (Spółka) wykorzystujący lokal mieszkalny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (dalszy podnajem) cel zawsze będzie finansowy (gospodarczy). Zatem w takim przypadku podmiot świadczący na własny rachunek usługę wynajmu nieruchomości mieszkalnej na cele gospodarcze podmiotu gospodarczego, nie korzysta ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Tym samym winien świadczoną usługę opodatkować według stawki 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 141a pkt 1 ustawy, gdyż przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie przewidują stawki obniżonej ani zwolnienia dla usług najmu nieruchomości, które jak wskazał Wnioskodawca mieszczą się w grupowaniu PKWiU 68.20.11.0. Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność. Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1. z zastosowaniem art. 119a; 2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 2 pkt 4a (art. 53 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko- Biała.