1 września nasza pamięć o wojnie Rzeczpospolita, 01.09.2017 12:09 Czy pamięć wojny pozwoli nam uniknąć kolejnych wojennych dramatów? USA, 2 stycznia 1938r., Adolf Hitler człowiekiem roku tygodnika TIME Czy ta wojna skończyła się w 1945r.? Czy trwa nadal? Czy za zbrodnie II wojny mamy winić tylko Niemcy, które fizycznie ją rozpoczęły i prowadziły, czy także te siły światowej polityki światowej żydowskiej finansjery z Wall Street i londyńskiego City -, które były jej rzeczywistym inicjatorem i sponsorem przecież wysiłek wojenny IIIRzeszy finansowano do ostatnich dni jej trwania -? A jakież to siły planowały zaraz po zakończeniu wojny w 1945r. kolejny, wojenny marsz na wschód? Czy my, zwykli ludzie, narody, jesteśmy dzisiaj w stanie zablokować politykę zbrodni wojennych i światowego terroryzmu, gdy poparcie dla nich jest obowiązującą polityką okupacyjnych, reżimowych rządów naszych krajów krajów Zachodu? Przypomnę dzisiaj tekst Pawła Ziemińskiego oraz jego wiersz, który wygłosił w dniu 1 września 2013r. i być może niektórych Czytelników zaskoczy to miejsce w Ambasadzie Syryjskiej Republiki Arabskiej. strona 1 / 6
Ten tekst dedykuję także tym wszystkim antypolskim elementom, które nas, Stowarzyszenie WPS, próbują posądzać o antysemityzm. D.Kosiur 1 września, Warszawa Damaszek Na dzisiejszy dzień, przedstawiciele stowarzyszenia Wierni Polsce Suwerennej zostali zaproszeni przez Narodowy Związek Studentów Syryjskich w Polsce oraz Klub Syryjski na konferencję pt. Rozwój Wydarzeń w Syrii. Konferencję zaplanowano w siedzibie Ambasady Syryjskiej Republiki Arabskiej w Polsce. W zaproszeniu oprócz wystąpienia Pana Ambasadora Syrii w Polsce przewidziano wystąpienia zaproszonych gości oraz dyskusję. Wybierając się na uroczystość zastanawiałem się, o czym powiedzieć- korzystając z zaproszenia gospodarzy, jakie słowa będą odpowiednie w sytuacji, gdy lada dzień mogą spaść amerykańskie rakiety i bomby na miasta syryjskie, na domy Syryjczyków. Zastanawiałem się nad tym mając jednocześnie w głowie refleksję, że konferencja przypada na dzień 1 września, co dla nas Polaków ma szczególne znaczenie, gdyż przypomina dzień ataku hitlerowskich Niemiec na Polskę, i początek II wojny światowej. Uznałem, że może lepiej niż oficjalne przemówienie oddadzą mój nastrój i moją gonitwę myśli słowa złożone w krótką formę poetycką, może nieudolną, gdyż nie pretenduję do miana poety, ale formę jedyną jaką uznałem za stosowną. Wiersz nie zastąpi karabinu, ale bywa i tak, że siła rażenia wiersza jest nieraz większa niż siła rażenia karabinu. strona 2 / 6
Oto ten wiersz, który miałem zaszczyt wygłosić w dniu dzisiejszym w Ambasadzie Syrii w Polsce. Dedykuję go dzielnemu Narodowi Syryjskiemu i Jego Prezydentowi, Panu Baszarowi al Asadowi, a także żołnierzom armii syryjskiej mężnie broniących suwerenności swojej ojczyzny. Dedykuję ten wiersz także pamięci żołnierzy polskiego września 1939 roku, oraz wszystkim dzielnym Polkom i Polakom. PZ - stanislav 1 września 1939 roku, Polska, noc Wieluń, Westerplatte, Warszawa sen dzieci, starców, kobiet i mężczyzn przerwany warkotem samolotów, świstem bomb, zgrzytem czołgowy gąsienic, tupotem butów wkraczających barbarzyńców opłacanych przez żydowskich bankierów z Nowego Jorku, Londynu, Paryża, Berlina Strach, płacz, rozpacz dzieci i kobiet smutne i zadumane oczy starców strona 3 / 6
wściekłość i powaga mężczyzn mobilizacja, coraz bardziej zaciskane pięści nieustępliwa wola walki aż do zwycięstwa Polskę 1 września 1939 roku znam ze wspomnień rodzinnych, z opowiadań, z mniej lub bardziej zakłamanej historii, wreszcie ze strof, chociażby takich: Kiedy przyjdą podpalić dom( ) kiedy runą żelaznym wojskiem ( ) stań u drzwi, bagnet na broń ( ) za tę dłoń podniesioną na Polskę kula w łeb! 1 września 2013 roku, Syria, świt Damaszek, Aleppo, Hims, Latakia, Banijas wyczekiwanie Sen dzieci, starców, kobiet i mężczyzn. strona 4 / 6
jeszcze nie przerwany świstem rakiet Tomahawk, groźnym pomrukiem B-52, i niewidzialnych morderców B-2 złowieszcze pogróżki amerykańskich barbarzyńców opłacanych przez żydowskich bankierów z Nowego Jorku, Londynu, Paryża, Berlina Piasek syryjskiej pustyni pod powiekami łzy rozpaczy kobiet tych peryskopów nieszczęść, smutna zaduma starców widzieli wiele, niczemu się nie dziwią spokój, determinacja i coraz silniej zaciskane pięści mężczyzn Skąd to znam?! z jakich opowiadań, z jakich strof? może z tych, co właśnie powstają? Damaszek, 1 września 2013 nie byłem, a jakbym czuł i widział strona 5 / 6
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org) Niezależny serwis społeczności blogerów Warszawa Damaszek silny uścisk dłoni, niewidzialne porozumienie nieugiętych, niezwyciężonych jak damasceńska szabla najlepsza do zwycięskiej walki z najeźdźcą tak mawiali nasi dziadowie! pisane o świcie, Łódź, 1 września 2013r. strona 6 / 6