Roślinne ABC dla wież kwiatowych i wiszących kwietników kaskadowych Właściwy dobór roślin to połowa sukcesu. Te same kwietniki lecz obsadzone na różny sposób (w zależności od miejsca czy warunków oświetleniowych w jakich mają docelowo się znajdować) mogą stać się niepowtarzalne i jedyne w swoim rodzaju. Warto zwrócić uwagę, iż oprócz sztandarowych pelargonii i surfinii, jest jeszcze wiele innych ciekawych i pięknych roślin nadających się do takiego zastosowania. Do obsadzania wież kwiatowych i wiszących kwietników kaskadowych należy przede wszystkim wybierać rośliny dobrze się rozkrzewiające, o długich, spływających pędach. Gatunki o pędach i kwiatach wyprostowanych raczej nie są polecane (chyba że zostaną umiejętnie połączone z innymi gatunkami o cechach pożądanych), bowiem nie będą w stanie osłonić metalowych lub plastikowych elementów konstrukcji kwietnikowych. Rośliny o pokroju wyprostowanym można natomiast stosować do obsadzania podnóża wież kwiatowych, w przypadku gdy są one ustawiane na trawnikach lub rabatach. Będą wówczas tworzyć obwódki eleganckie kwiatowe wykończenie takiej wieży. Mamy nadzieję, że poniższa tabela będzie pomocna w planowaniu obsadzeń. W zależności od pomysłu, można bowiem tworzyć nie tylko obsadzenia w jednym gatunku i w jednym kolorze, ale także wielogatunkowe i wieloodmianowe różniące się np. wielkością i kolorem kwiatów, czy też łączyć ze sobą rośliny ozdobne z kwiatów i ozdobne z liści. ROŚLINY POLECANE DO OBSADZANIA WIEŻ KWIATOWYCH I WISZĄCYCH KWIETNIKÓW KASKADOWYCH Nazwa rośliny Cechy ozdobne Stanowisko (oświetlenie) Zastosowanie ROŚLINY O OZDOBNYCH KWIATACH Anagalis (kurzyślad) P, N, F S, P P, K Alonsoa C, P S P, K Bakopa B, R, F, N S, P P, K Begonia bulwiasta C, P, Ż, B, R P P, K
Diascja C, P, R S P, K Niecierpek C, P, B, R P K Nierembergia B, F, N S, P P, K Lobelia B, R, F, N S, P P, K Pelargonia bluszczolistna C, P, R, B S, P P, K Petunia i surfinia C, P, Ż, B, R, F S, P P, K Sanwitalia Ż S P, K Scewola B, R, F, N S P, K Torenia Ż, B, R, F S P, K Uczep rózgowaty Ż S P, K Werbena C, P, B, R, F S P, K Kolory kwiatów: C czerwony, P pomarańczowy, Ż żółty,, B biały, R różowy, F fioletowy, N niebieski Stanowisko (oświetlenie): S słonce, P półcień, C cień Zastosowanie: P pojedynczo, K w kompozycjach ROŚLINY O OZDOBNYCH LIŚCIACH Bluszczyk kurdybanek Z, B S, P, C K Gnafalium (kocanka włochata, omszona) Plektrantus (tzw. komarnica) SZ, Ż, D S, P K B, SZ, Ż, CZ S, P, C K Tojeść rozesłana Z, Ż S, P, C K Wilec ziemniaczany (batat, słodki Z, Ż, CZ S K
ziemniak) Kolory liści i pędów: Z zielone, B białoobrzeżone, SZ - szary, Ż - żółty, CZ czerwonawe, D dwubarwne Stanowisko (oświetlenie): S słońce, P półcień, C cień Zastosowanie: K wszystkie rośliny o ozdobnych liściach najlepiej wyglądają stosowane w kompozycjach z gatunkami o ozdobnych kwiatach Większość z wymienionych roślin posiada wiele odmian, różniących się wielkością i kolorem kwiatów, a często także kolorami liści. Oprócz podanych propozycji są jeszcze inne gatunki roślin: jednorocznych (np. nemezja, nasturcja), bylin (np. truskawka płożąca, smagliczka nadmorska, płomyk szydlasty), drobnych krzewinek (np. trzmielina), czy pnączy (np. kobea, groszek pachnący, powojniki), które można włączać w kompozycje, według upodobań oraz możliwości pielęgnacyjnych. Proponowane w tabeli gatunki są najwygodniejsze i najbardziej polecane do obsadzeń w zieleni miejskiej, bowiem pielęgnacja takiej zieleni różni się znacznie od pielęgnacji kwietników w ogrodach przydomowych. (Jest zdecydowanie bardziej ograniczona). Obsadzenia wiszących kwietników i wież kwiatowych będą się znacznie różnić w zależności od pory roku. Nie da się ukryć, że największe możliwości i największe pole do popisu stwarza sezon letni (patrz: tabela). Obsadzenia w pozostałych porach roku są już nieco trudniejsze i mniej urozmaicone. Na wiosnę, z roślin w grę wchodzą przede wszystkim bratki, niezapominajki i prymule. Ponieważ nie dadzą one rady zasłonić brzegów kwietnika, do tego celu należy używać barwinka, bluszczu pospolitego, a także suchych, giętkich pędów rozmaitych pnączy lub krzewów albo sizalu. Na jesienne obsadzenia nadają się chryzantemy, wrzosy, kapusty ozdobne oraz koniecznie gatunki ozdobne z liści i przewisających pędów: bluszczyk kurdybanek, gnafalium, plektrantus oraz wspomniany już barwinek i bluszcz do wykończenia brzegów kompozycji. W zimowym okresie przedświątecznym w wiszących kwietnikach i wieżach kwiatowych zamiast roślin sadzonych w ziemi, można układać gałązki roślin iglastych: jodły, świerka, sosny, żywotnika, jałowca; gałązki ostrokrzewu lub mahonii, trzmieliny Fortune a, pędy bluszczu pospolitego, suszone owoce jarzębiny, głogu, irgi, róży, suszone i preparowane kwiaty oraz liście, a także bombki i lampki oraz inne ozdoby świąteczne. W
przypadku wież kwiatowych ustawianych wewnątrz budynków, warto taką kompozycję przyozdobić gwiazdami betlejemskimi (Poinsecja). Wieże kwiatowe mogą być przewożone na miejsce już obsadzone lub obsadzane dopiero po ustawieniu na miejscu docelowym. Należy wziąć pod uwagę, że po napełnieniu konstrukcji ziemią i posadzeniu roślin może być ona bardzo ciężka, a więc trudniej ją będzie przenieść czy przestawić. Z drugiej strony wcześniejsze przygotowanie takich wież daje możliwość podhodowania kwiatów i przewiezienia kwietników, gdy rośliny się już zaaklimatyzują i rozrosną. Pielęgnacyjne ułatwienia Rośliny sezonowe sadzone w kwietnikach są bardzo żarłoczne. Muszą bowiem sprostać trudnemu zadaniu w jak najkrótszym czasie mają wytworzyć jak największą masę kwiatów i liści czyli dać oczekiwany przez nas efekt ozdobny. Potrzebują do tego dużo związków odżywczych i wody, dlatego powinniśmy je dokarmiać w ciągu sezonu przynajmniej kilkakrotnie. Mamy do wyboru: albo podlewać lub podsypywać je nawozami, albo zawczasu zadbać o odpowiednie podłoże, w którym znajdą się już specjalne nawozy o spowolnionym działaniu. Nawozy takie stopniowo się rozkładają i uwalniają w ciągu sezony substancje odżywcze, które rośliny powoli sobie pobierają i przyswajają. Jak widać takie jednorazowe działanie w znaczący sposób ułatwia pielęgnację w sezonie. Kolejnym sposobem na uproszczenie opieki nad wiszącymi kwietnikami i wieżami kwiatowymi jest instalacja kropelkowego systemu nawadniania oraz dodanie do podłoża specjalnego hydrożelu. Elementy wysokie lub wiszące są bowiem dużo bardziej niż zwykłe kwietniki narażone na wysuszające działanie słońca i wiatrów. Potrzebują więc dużo wody - w upalne dni dobrze by było podlewać je nawet dwa razy dziennie. Gdy ziemia jest wysuszona, zbrylona, to strumień wody z konewki lub węża nie wsiąka w nią, ale po niej spływa. Znacznie korzystniejsze je więc dostarczanie wody małymi kroplami prosto do korzeni rośliny. Gdy w podłożu znajduje się hydrożel, to zatrzymuje on nadmiar wody, którą roślina wykorzystuje w odpowiednim dla niej momencie. Tak oto w znaczący sposób można ograniczyć częstotliwość i straty w podlewaniu. Warto też wspomnieć, że istnieją modele kwietników wiszących o podwójnym dnie. Maja one otwory przelewowe zatykane gumowymi korkami. W okresach deszczowych, przy zagrożeniu nadmiarem wody można je otworzyć i spuścić nadmiar wody (aby korzenie nie uległy uduszeniu i nie zgniły). Wyjątkowo dogodne warunki rozwoju systemu korzeniowego dają wieże kwiatowe. Poszczególne pierścieniowe warstwy kwietnika nie posiadają bowiem każda swojego dna, ale są ze sobą połączone. Dzięki temu system korzeniowy nasadzanych roślin ma nieskrępowane możliwości wzrostu. Może się rozrastać w różnych kierunkach, w zależności od indywidualnych potrzeb rośliny. Korzenie mogą się ze sobą splatać, mogą się wzajemnie przenikać, dzięki czemu rośliny są mocniej zakotwiczone w podłożu. Unikajmy błędów!
Jak już wspomniano jednym z najczęstszych błędów jest zastosowanie do obsadzeń nieodpowiednich gatunków i odmian roślin o niewłaściwym pokroju (pionowym). Rośliny mogą być też nieodpowiednio dobrane pod względem stanowiska. Np. gatunki światłożądne posadzone w cieniu, albo cieniolubne w słońcu. Kolejny błąd to nieodpowiednio przygotowane podłoże bez nawozów i substancji zwiększającej zdolność gleby do magazynowania wody. Pozorne oszczędności, także w postaci nieinstalowania systemu sztucznego nawadniania sprawiają, że gdy kwietnik stoi w trudno dostępnym miejscu, to po prostu trudno przy nim wykonać zabiegi pielęgnacyjne. Efekt jest taki, że na skutek braku wykonanego we właściwym czasie i z właściwą częstotliwością nawożenia i podlewania, rośliny schną albo nie rozrastają się tak, jak powinny. Zamiast upiększać, zaczynają szpecić.