Temat: Barbarzyńska Europa
1. Plemiona germańskie Najważniejszą rolę odgrywał wiec (ting zgromadzenie wolnych mężczyzn) kompetencje sądownicze, polityczne i prawodawcze; dodatkowo wybierał króla Elita ludu to najstarsi członkowie Od V wieku stopniowa chrystianizacja (głównie arianizm)
2. Królestwa barbarzyńskie
Wizygoci Początkowo na Bałkanach; sojusznicy Rzymian Wypierani przez Hunów W trackie Wielkiej Wędrówki Ludów zajmują tereny Płw. Iberyjskiego, płd-zach. Galii,
Frankowie, Burgundowie, Anglowie, Sasi Frankowie - tereny Galii (niezajęte przez Wizygotów) Burgundowie dolina Saony i Rodanu Anglowie, Sasi tereny Brytanii (z czasem walki wewnętrzne i podział na mniejsze państwa)
Ostrogoci 493 r. wódz Ostrogotów, Teodoryk Wielki pokonał Odoakera i zajął tereny Italii Stolica w Rawennie
Wandalowie Do 429 r. zamieszkiwali Płw. Iberyjski Król Wandalów Genzeryk przenosi Afryki Płn. Stolica w Kartaginie swój lud do Zdobyto Korsykę, Sardynie, Sycylię, Baleary, złupiono Rzym (455)
3. Organizacja monarchii barbarzyńskich Na podstawie podręcznika s. 243/244 odpowiedz na pytania: 1. Wg jakich zasad powstawały państwa barbarzyńskie 2. Co było podstawą rządów barbarzyńców 3. Co znalazło się w gestii władz cywilnych 4. Jaką religię wyznawali barbarzyńcy? 5. Jaki był stosunek barbarzyńców do katolików? 6. Co się stało z rzymską arystokracją, kulturą, zabytkami, szkołami
4. Upadek państw barbarzyńskich (atlas s. 20) Państwa Ostrogotów i Wandalów zniszczone przez cesarstwo wschodniorzymskie (VI w.); ale w 586 r. do Italii weszli Longobardowie (utworzyli państwo ze stolicą w Pawii); pod panowaniem Bizancjum pozostał tylko Egzarchat Raweński z Rzymem W VI w. Frankowie wyparli Wizygotów i Burgundów włączając ich tereny do swojego państwa; w VIII w. podbijają tereny Longobardów W VII w. pojawienie się Arabów (Afryka Płn., Płw. Iberyjski)
5. Kościół na przełomie epok Kościół przetrwał Wędrówkę Ludów Zwiększenie autorytetu biskupów (upadek administracji świeckiej); często zastępowali administrację świecką, organizowali zaopatrzenie, szkoły, ściągali podatki, upowszechniali kulturę Grzegorz Wielki; papież, polityk, organizator
6. Religijna i cywilizacyjna rola klasztorów
Klasztory; działalność religijna, intelektualna, kopiowanie ksiąg Założyciel klasztoru w Vivarium imieniem Kasjodor stworzył program studiów nawiązujący do systemu rzymskiej edukacji
Kasjodor o benedyktyńskiej pracy Ja jednak wyznam swe najgłębsze pragnienie, ze wśród wszelkich waszych fizycznych zajęć najbardziej mi się podoba, i to nie bez racji, przepisywanie ksiąg [antiquariorum studia], jeżeli tylko jest należycie wykonywane. Odczytywanie Pism Bożych daje umysłowi zbawienne pouczenie, a przepisywanie przykazań Pańskich rozsiewa je szeroko i daleko. Cóż za szczęśliwe zajęcie, jak szczytny to trud, ręka głosić kazania ludowi, palcami języki otwierać i wśród ciszy zbawienie śmiertelnikom rozdawać, a grzeszne pokuszenia szatańskie zwalczać piórem i atramentem. Każde słowo Pańskie przepisane ręką przepisywacza jest rana zadana szatanowi. Przepisywacz siedzi w jednym miejscu, lecz owoc jego trudu rozsiewa się po różnych prowincjach. Praca jego jest odczytywana w miejscach świętych. Słucha jej lud i odwraca się od złych zamysłów i czystym sercem służy Panu [...]. Postaraliśmy się ponadto o fachowych introligatorów [...], aby piękno Pisma świętych ozdabiała odpowiednia szata zewnętrzna [...]. Przygotowaliśmy również mechaniczne oświetlenie dla pracy nocnej, żeby nie wygasły oświetlające płomienie, lecz żeby ogień podsycał się sam przez się [...j. Postarałem się również o jeden zegar słoneczny na dzień i zegar wodny na noc, aby wam bez przerwy dniem i nocą wskazywały.
Benedyktyni Założyciel św. Benedykt z Nursji; Założyciel pierwszego klasztoru na Monte Cassino 529r. Reguła zakonna (wzorcowa to reguła benedyktyńska); na czele zakonu stał opat, mnisi musieli do końca życia, po złożeniu ślubów, przebywać w jednym klasztorze
Rozdział) XXXIII. Przede wszystkim trzeba wykorzenić w klasztorze te wadę, aby nikt nie ważył się cokolwiek darować lub przyjmować bez pozwolenia opata lub mieć cokolwiek na własność; i to żadnej rzeczy, ani książki, ani tabliczek, ani rylca, w ogóle niczego. Nie wolno bowiem mnichom rozporządzać sobą samym, ani ciałem, ani swoja wola. Wszystkiego, czego potrzebują, maja się spodziewać od ojca klasztoru, wiec nie wolno im mieć czegokolwiek, czego opat nie dal lub na co nie pozwolił.,wszystko ma być wspólne dla wszystkich, jak napisano; niech nikt nie nazywa jakiejkolwiek rzeczy swoja ani nie ośmiela się przywłaszczyć jej sobie [...]. (Jeśli wypadnie cięższa praca, to zależy od uznania i władzy opata, czy będzie stosowne coś dodać; byle tylko nie dopuszczać do obżarstwa [...]. Chłopcom młodym wiekiem nie należy dawać tyle samo, lecz mniej niż dorosłym, we wszystkim zachowując umiarkowanie. (Rozdział) XLIII. Lenistwo jest wrogiem duszy. Dlatego tez bracia powinni w pewnych godzinach zajmować się praca ręczna, a w innych Bożym czytaniem. Sądzimy, ze obie te rzeczy unormujemy następującym zarządzeniem: Od Wielkanocy do czternastego września bracia wyjdą z rana i będą wykonywali potrzebne prace od godziny pierwszej prawie aż do czwartej. Od godziny czwartej prawie aż do szóstej zajmą się czytaniem. Po szóstej powstawszy od stołu będą odpoczywali w swoich łóżkach w zupełnym milczeniu. Jeżeli kto chce czytać, może to robić, byle nie przeszkadzał innemu. Nonę odmówi się wcześniej, o godzinie wpół do dziewiątej, po czym znów będą robili to, co jest do roboty, aż do Nieszporów. Jeżeli konieczność miejscowa lub ubóstwo wymagają, aby bracia sami pracowali przy żniwach, niech się tym nie martwią. Wtedy bowiem są naprawdę mnichami, gdy żyją z pracy rak własnych jak Ojcowie nasi i Apostołowie. Wszystko ma się odbywać z umiarem ze względu na słabych.