Biblioteka Policjanta Prewencji Dorota Gryglewicz Robert Andrzejewski POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU UJAWNIENIA OSOBY O NIEUSTALONEJ TOśSAMOŚCI (materiał dydaktyczny) Według stanu prawnego na kwiecień 2011 roku SŁUPSK 2011
Materiał opracowany w Zakładzie SłuŜby Kryminalnej Szkoły Policji w Słupsku Korekta i redakcja językowa: GraŜyna Szot Redakcja techniczna: Zenon Trzciński Projekt okładki: Marcin Jedynak Druk: Andrzej Block Zatwierdzam i wprowadzam do uŝytku jako materiał dydaktyczny Wydawnictwo Szkoły Policji w Słupsku Wydanie III Słupsk 2011 2
Spis treści Wstęp... 5 1. Pojęcie osoby o nieustalonej toŝsamości... 7 2. Wstępne czynności policjanta związane z ujawnieniem N.N. osoby... 8 3. Dalsze czynności podjęte w stosunku do N.N. osoby... 9 3.1. Postępowanie wobec osób, których niemoŝność identyfikacji jest następstwem choroby lub które zatajają swoją toŝsamość... 9 3.2. Właściwość miejscowa jednostki Policji do prowadzenia identyfikacji... 10 4. Obowiązki policjanta prowadzącego identyfikację... 10 5. Dokumentowanie czynności związanych z ujawnieniem N.N. osoby... 12 6. Zakończenie identyfikacji... 12 6.1. Przypadki, w których następuje ustalenie toŝsamości N.N. osoby... 12 6.2. Czas trwania identyfikacji N.N. osoby... 13 Załącznik... 15 Bibliografia... 17 3
Ta strona jest pusta 4
Wstęp Policjant pełniąc słuŝbę, moŝe napotkać osoby, które nie są w stanie lub nie chcą podać swoich danych personalnych ani miejsca zamieszkania. Są to przewaŝnie osoby dotknięte chorobą psychiczną lub cierpiące na zanik pamięci, jak teŝ nieprzytomne, ranne, zabłąkane kilkuletnie dzieci. Mogą to być osoby celowo ukrywające swoją toŝsamość (przestępcy) lub teŝ inne osoby, które z róŝnych powodów nie chcą ujawnić swoich danych legitymującym ich policjantom. W takich przypadkach Policja zobowiązana jest do podjęcia czynności, związanych z ustaleniem toŝsamości nieznanej osoby. Niniejsze opracowanie przedstawia podstawy prawne czynności identyfikacyjnych osób o nieustalonej toŝsamości, wskazuje czynności, jakie powinien podjąć policjant z chwilą ujawnienia takiej osoby, oraz jak powinien je udokumentować. 5
Ta strona jest pusta 6
1. Pojęcie osoby o nieustalonej toŝsamości Załącznik do zarządzenia nr 352 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 lipca 2003 r. w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osoby o nieustalonej toŝsamości lub znalezienia nieznanych zwłok Instrukcja o sposobie prowadzenia przez Policję poszukiwania osób zaginionych i postępowaniu w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej toŝsamości oraz znalezienia nieznanych zwłok 1. 1. UŜyte w dalszych postanowieniach instrukcji określenia oznaczają: ( ) 4) osoba o nieustalonej toŝsamości, zwana dalej N.N. osobą osobę, której dane personalne są nieznane, niepełne lub niewiarygodne; w szczególności, gdy: a) jest to następstwem choroby, uniemoŝliwiającej samodzielne podejmowanie decyzji przez tę osobę, b) osoba ta zataja swoją toŝsamość w sytuacji mającej znaczenie prawne; ( ). Z powyŝszej definicji wynika, Ŝe N.N. osoba jest to osoba, która nie podaje swoich danych personalnych, poniewaŝ nie potrafi samodzielnie podjąć decyzji. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest choroba. MoŜe być to choroba psychiczna, upośledzenie umysłowe, jak równieŝ Alzheimer, demencja starcza, urazy czaszkowo-mózgowe, śpiączka cukrzycowa, zatrucia środkami toksycznymi lub inne schorzenia, w wyniku których nastąpiło zakłócenie czynności psychicznych, w szczególności zanik pamięci. Osoba o nieustalonej toŝsamości to takŝe osoba, która zataja swoją toŝsamość w sytuacji mającej znaczenie prawne. Jest więc to osoba, która zna swoje dane personalne i ma tego świadomość, ale nie ma zamiaru, czyli nie chce ich ujawnić w sytuacji, kiedy jest do tego prawnie zobowiązana. Ukrywa swoją toŝsamość z róŝnych przyczyn (np. jest poszukiwana jako osoba ukrywająca się przed organami ścigania, została zatrzymana na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa lub innych). Typowe sytuacje, w których ujawnia się osoby o nieustalonej toŝsamości Policja ujawnia osoby, które nie są w stanie podać swoich danych personalnych, w trakcie pełnienia słuŝby patrolowej, obchodowej, podejmowania interwencji policyjnych, jak równieŝ w wyniku zgłoszeń od obywateli i pracowników pogotowia ratunkowego. W trakcie wykonywania czynności słuŝbowych moŝemy ujawnić N.N. osoby w takich miejscach, jak: dworce kolejowe i autobusowe, parki, cmentarze, opuszczone zabudowania, 7
ogródki działkowe, klatki schodowe. 2. Wstępne czynności policjanta związane z ujawnieniem N.N. osoby Załącznik do zarządzenia nr 352 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 lipca 2003 r. w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osoby o nieustalonej toŝsamości lub znalezienia nieznanych zwłok Instrukcja o sposobie prowadzenia przez Policję poszukiwania osób zaginionych i postępowaniu w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej toŝsamości oraz znalezienia nieznanych zwłok 18. 1. Za realizację wstępnych czynności związanych z ujawnieniem N.N. osoby jest odpowiedzialny dyŝurny jednostki Policji lub wyznaczony przez niego policjant jednostki Policji, na której obszarze działania osoba ta została ujawniona. 2. Zakres wstępnych czynności ( ) związanych z ujawnieniem N.N. osoby obejmuje w szczególności: 1) ustalenie faktów i okoliczności ujawnienia N.N. osoby, w tym przez nią podawanych; 2) rozpytanie świadków; 3) sprawdzenie poczynionych ustaleń; 4) badanie lekarskie N.N. osoby; 5) opis cech wyglądu zewnętrznego, w tym znaków szczególnych, ubioru i posiadanych przedmiotów oraz ustalenie potencjalnego wieku osoby; 6) niezwłoczne sporządzenie fotografii sygnalitycznej; 7) niezwłoczne pobranie odcisków linii papilarnych palców rąk i dłoni oraz przeprowadzenie wywiadu daktyloskopowego. Pierwszy kontakt z osobą o nieustalonej toŝsamości ma zazwyczaj policjant słuŝby prewencyjnej. JeŜeli osoba nie jest w stanie podać swoich danych personalnych i jest to następstwem choroby, mogą wystąpić trudności w nawiązaniu z nią komunikacji interpersonalnej. Policjant, który rozpytuje osobę o jej dane, jeŝeli jest to moŝliwe w konkretnej sytuacji, powinien zadać szereg pytań dodatkowych umoŝliwiających uzyskanie jakichkolwiek informacji pozwalających ją zidentyfikować (np. czy ma rodzinę, kto się nią opiekuje, czy mieszka w danym mieście). Powinien równieŝ sprawdzić, czy nie posiada dokumentów stwierdzających toŝsamość lub innych zawierających informacje na temat jej toŝsamości. WaŜnym elementem w ustaleniu toŝsamości N.N. osób jest rozpytanie świadków. Dotyczy to osób, które zawiadomiły Policję o miejscu przebywania N.N. osoby, jak równieŝ innych, które przebywały w miejscu jej ujawnienia. Ja- 8
kakolwiek informacja na temat tej osoby moŝe umoŝliwić jej identyfikację. Źródłem informacji o N.N. osobie mogą być równieŝ zakłady lecznicze, opiekuńcze, pracownicy administracji i samorządu terytorialnego, policyjne zbiory informacyjne, środki masowego przekazu, osobowe źródła informacji. W przypadkach kiedy osoba jest nieprzytomna, ma widoczne obraŝenia zewnętrzne ciała, lub w innych wymagających natychmiastowej pomocy lekarskiej, tę pomoc naleŝy jej niezwłocznie zapewnić oraz w razie potrzeby udzielić pierwszej pomocy przedlekarskiej. Zawsze osoba o nieustalonej toŝsamości musi być poddana badaniu lekarskiemu. Informacje na temat dokonanych ustaleń i podjętych czynności przekazuje się dyŝurnemu jednostki, który jest odpowiedzialny za realizację wstępnych czynności związanych z ujawnieniem N.N. osoby. Niektóre czynności zmierzające do zidentyfikowania N.N. osoby (np. sporządzenie fotografii sygnalitycznej, przeprowadzenie wywiadu daktyloskopijnego) wykonuje się w jednostce Policji. Z reguły za realizację tych czynności odpowiedzialny jest policjant słuŝby kryminalnej, który w danym dniu pełni słuŝbę w dyspozycji dyŝurnego. 3. Dalsze czynności podjęte w stosunku do N.N. osoby 3.1. Postępowanie wobec osób, których niemoŝność identyfikacji jest następstwem choroby lub które zatajają swoją toŝsamość Załącznik do zarządzenia nr 352 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 lipca 2003 r. w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osoby o nieustalonej toŝsamości lub znalezienia nieznanych zwłok Instrukcja o sposobie prowadzenia przez Policję poszukiwania osób zaginionych i postępowaniu w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej toŝsamości oraz znalezienia nieznanych zwłok 18. ( ) 4. JeŜeli w wyniku wstępnych czynności nie zidentyfikowano N.N. osoby i ustalono, Ŝe niemoŝność identyfikacji jest następstwem choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych tej osoby naleŝy umieścić N.N. osobę w najbliŝszym zakładzie opiekuńczym albo leczniczym i kontynuować czynności identyfikacyjne [pogrubienie autorów]. W takim przypadku sporządza się Protokół przekazania osoby o nieustalonej toŝsamości (wzór wypełnionego druku w załączniku). Protokół sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do Instrukcji o sposobie prowadzenia przez Policję poszukiwania osób zaginionych i postępowaniu w przypad- 9
ku ujawnienia osoby o nieustalonej toŝsamości oraz znalezienia nieznanych zwłok stanowiącej załącznik do zarządzenia nr 352/03 Komendanta Głównego Policji. Kopię protokołu naleŝy niezwłocznie przesłać do organu administracji samorządowej, właściwego dla siedziby zakładu. Załącznik do zarządzenia nr 352 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 lipca 2003 r. w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osoby o nieustalonej toŝsamości lub znalezienia nieznanych zwłok Instrukcja o sposobie prowadzenia przez Policję poszukiwania osób zaginionych i postępowaniu w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej toŝsamości oraz znalezienia nieznanych zwłok 18. ( ) 3. JeŜeli w wyniku wstępnych czynności nie zidentyfikowano N.N. osoby i ustalono, Ŝe niemoŝność identyfikacji nie jest [pogrubienie autorów] następstwem stanu zdrowia tej osoby naleŝy podjąć czynności określone w przepisach procedury karnej [pogrubienie autorów]. W przypadku kiedy osoba swoim zachowaniem wyczerpuje ustawowe znamiona wykroczenia określonego w art. 65 k.w., moŝe mieć zastosowanie art. 45 1 pkt 2 k.p.ow., który brzmi: Policja ma prawo zatrzymać osobę ujętą na gorącym uczynku popełnienia wykroczenia lub bezpośrednio potem, jeŝeli nie moŝna ustalić jej toŝsamości. 3.2. Właściwość miejscowa jednostki Policji do prowadzenia identyfikacji Dokumenty ze wstępnych czynności związanych z ujawnieniem N.N. osoby dyŝurny jednostki przedkłada jej kierownikowi, który wyznacza policjanta do prowadzenia dalszej identyfikacji N.N. osoby. Z reguły jest to policjant słuŝby kryminalnej komórki operacyjno-rozpoznawczej, który zajmuje się poszukiwaniami. Policjant ten zakłada teczkę identyfikacji i kontynuuje czynności identyfikacyjne. Właściwość miejscową jednostki Policji do prowadzenia identyfikacji określa miejsce ujawnienia N.N. osoby. 4. Obowiązki policjanta prowadzącego identyfikację Obowiązki policjanta prowadzącego identyfikację N.N. osoby są wymienione w 19 Instrukcji o sposobie prowadzenia przez Policję poszukiwania osób zaginionych i postępowaniu w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej 10
toŝsamości oraz znalezienia nieznanych zwłok stanowiącej załącznik do zarządzenia nr 352/03 Komendanta Głównego Policji. Załącznik do zarządzenia nr 352 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 lipca 2003 r. w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osoby o nieustalonej toŝsamości lub znalezienia nieznanych zwłok Instrukcja o sposobie prowadzenia przez Policję poszukiwania osób zaginionych i postępowaniu w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej toŝsamości oraz znalezienia nieznanych zwłok 19. 1. Policjant prowadzący identyfikację jest obowiązany w szczególności do: 1) rejestracji informacji o ujawnieniu N.N. osoby i jej zdjęcia sygnalitycznego w ewidencji policyjnej oraz przeprowadzenia, lub zlecenia przeprowadzenia typowania polegającego na porównaniu cech wyglądu zewnętrznego i znaków szczególnych N.N. osoby ze stosownymi zbiorami ewidencji policyjnej; 2) dokonania analizy informacji uzyskanych w wyniku dotychczas podjętych czynności oraz opracowania planu przedsięwzięć identyfikacyjnych; 3) w przypadku negatywnego rezultatu sprawdzenia N.N. osoby przy pomocy urządzenia do szybkiej identyfikacji daktyloskopijnej, pobrania na kartę daktyloskopijną odcisków linii papilarnych palców i przeprowadzenie na tej podstawie wywiadu daktyloskopijnego, którego wynik wraz z kartą daktyloskopijną naleŝy włączyć do teczki identyfikacji; 4) pobrania od N.N. osoby materiału biologicznego i przesłania go do laboratorium kryminalistycznego komendy wojewódzkiej Policji w celu oznaczenia kodu genetycznego. 2. JeŜeli prowadzone czynności identyfikacyjne wobec N.N. osoby wskazują, Ŝe jest ona cudzoziemcem, policjant prowadzący identyfikację opracowuje i przesyła do Biura Interpolu za pośrednictwem wydziału kryminalnego komendy wojewódzkiej Policji wniosek o zlecenie wykonania za granicą stosownych czynności identyfikacyjnych. Informację o ujawnieniu osoby o nieustalonej toŝsamości rejestruje się w systemie KSIP niezwłocznie w przypadku, gdy prowadzone czynności nie doprowadziły do jej identyfikacji, jednak nie później niŝ w ciągu 48 godzin od ujawnienia takiej osoby. Natomiast informacje uzupełniające dotyczące rejestracji osoby o nieustalonej toŝsamości w zakresie rejestracji zdjęć, uzupełnienia informacji o rysopisie, znakach szczególnych, daktyloskopowaniu i pobraniu próbki biologicznej rejestruje się nie później niŝ w ciągu 9 dni od ich ujawnienia. 11
5. Dokumentowanie czynności związanych z ujawnieniem N.N. osoby Policjant słuŝby prewencyjnej, który wykonuje wstępne czynności związane z ujawnieniem N.N. osoby, sporządza zapis w notatniku słuŝbowym. JeŜeli zostanie ujawniona osoba, która z powodu choroby nie jest w stanie podać swoich danych personalnych, sporządza dodatkowo: notatkę słuŝbową, protokół przekazania osoby o nieustalonej toŝsamości (jeŝeli to on przekazuje N.N. osobę do zakładu opiekuńczego lub leczniczego). W przypadku zatrzymania osoby na podstawie art. 45 1 pkt 2 k.p.ow., która celowo zataja swoją toŝsamość, sporządza protokół zatrzymania osoby i dokumentację dodatkową. Policjant wyznaczony przez kierownika jednostki do prowadzenia dalszej identyfikacji N.N. osoby wszystkie materiały z wykonanych czynności gromadzi w teczce identyfikacji. 6. Zakończenie identyfikacji 6.1. Przypadki, w których następuje ustalenie toŝsamości N.N. osoby Załącznik do zarządzenia nr 352 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 lipca 2003 r. w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osoby o nieustalonej toŝsamości lub znalezienia nieznanych zwłok Instrukcja o sposobie prowadzenia przez Policję poszukiwania osób zaginionych i postępowaniu w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej toŝsamości oraz znalezienia nieznanych zwłok 24. Ustalenie toŝsamości N.N. osoby następuje wtedy, gdy [pogrubienie autorów]: 1) rozpozna ją członek najbliŝszej rodziny, opiekun prawny lub co najmniej dwie osoby, które bezpośrednio ją znały; 2) zostaną zebrane inne dowody stwierdzające toŝsamość osoby, w tym pozytywny wynik porównania kodu genetycznego lub potwierdzenie toŝsamości w drodze wywiadu daktyloskopijnego; 3) N.N. osoba poda swoje prawdziwe dane osobowe, co zostanie potwierdzone. 12
Czynności w przypadku ustalenia toŝsamości osoby: Do obowiązków policjanta, który prowadził identyfikację, naleŝy: uzupełnienie rejestracji w bazie śladów genetycznych oraz w ewidencji policyjnej, sprawdzenie osoby w ewidencji policyjnej, powiadomienie Biura Interpol, jeŝeli wystąpiono z wnioskiem o zlecenie wykonania za granicą stosownych czynności identyfikacyjnych, powiadomienie rodziny albo opiekuna prawnego o identyfikacji i miejscu przebywania osoby, powiadomienie sądu, który wydał orzeczenie będące podstawą do sporządzenia aktu urodzenia, o ustaleniu toŝsamości N.N. osoby. JeŜeli wykonane czynności uzasadniają podejrzenie popełnienia przestępstwa określonego w art. 210 k.k. (porzucenie małoletniego poniŝej lat 15 albo osoby nieporadnej ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny wbrew obowiązkowi troszczenia się o tę osobę), wszczyna się postępowanie przygotowawcze. JeŜeli osoby, na których ciąŝy obowiązek opieki lub nadzoru nad osobami, których toŝsamość została ustalona przez Policję, swoim zachowaniem naruszają przepisy art. 89 lub 106 k.w., wykonuje się czynności w sprawach o wykroczenia. Ponadto w uzasadnionych przypadkach podejmuje się współpracę z sądami rodzinnymi, placówkami i instytucjami ustawowo lub słuŝbowo powołanymi do zajmowania się problematyką rodzinną oraz samorządami lokalnymi. 6.2. Czas trwania identyfikacji N.N. osoby Czas trwania identyfikacji N.N. osoby moŝna podzielić na trzy etapy: I etap czynności zmierzające do ustalenia toŝsamości N.N. osoby trwają rok od dnia jej ujawnienia. JeŜeli w ciągu roku od ujawnienia N.N. osoby jej toŝsamość nie zostanie ustalona, policjant prowadzący identyfikację występuje do właściwego miejscowo sądu rejonowego z wnioskiem o wydanie orzeczenia będącego podstawą do sporządzenia aktu urodzenia osoby o nieustalonej toŝsamości na podstawie przepisów o aktach stanu cywilnego. Nadanie personaliów w tym trybie nie stanowi ustalenia toŝsamości N.N. osoby, II etap czynności identyfikacyjne trwają 3 lata od dnia sporządzenia aktu urodzenia. Po sporządzeniu aktu urodzenia policjant prowadzący identyfikację dokonuje stosownych uzupełnień rejestracji w systemie KSIP, a czynności identyfikacyjne wykonuje przez następne 3 lata, licząc od dnia sporządzenia aktu urodzenia, (w razie śmierci osoby o nieustalonej toŝsamości czynności identyfikacyjne prowadzi się przez 3 lata licząc od dnia zgonu). Po upływie wyŝej wymienionych terminów policjant prowadzący identyfikację dokonuje analizy zebranych 13
materiałów i występuje z wnioskiem o zakończenie czynności identyfikacyjnych do naczelnika wydziału kryminalnego komendy wojewódzkiej Policji. Zakończenie czynności identyfikacyjnych nie powoduje usunięcia danych dotyczących identyfikacji z ewidencji policyjnej. JeŜeli osoba o nadanych personaliach samowolnie opuściła placówkę opiekuńczą lub leczniczą, w której została umieszczona, czynności identyfikacyjne prowadzi się łącznie z poszukiwaniem N.N. osoby jako zaginionej, III etap trwa 10 lat od zakończenia czynności identyfikacyjnych. Po upływie 10 lat od daty zakończenia czynności identyfikacyjnych następuje zakończenie identyfikacji. Dane dotyczące identyfikacji usuwa się z ewidencji policyjnej. 14
Załącznik pieczątka jednostki Nr KW 123/09 PROTOKÓŁ PRZEKAZANIA OSOBY O NIEUSTALONEJ TOśSAMOŚCI Załącznik nr 5 do Instrukcji o sposobie prowadzenia przez Policję poszukiwania osób zaginionych i postępowaniu w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej toŝsamości oraz znalezienia nieznanych zwłok.. Słupsk dn. 05.05.2009 r. Ja. sierŝ. Marek Bąk z.. KMP Słupsk nr leg. 836545 Stopień, imię i nazwisko policjanta nazwa jednostki policji Przekazałem w dniu... 05.05.2009 r. o godzinie 11:20 do..... Specjalistycznego Psychiatrycznego Samodzielnego Publicznego ZOZ w Słupsku nazwa zakładu opiekuńczego, zakładu leczniczego* niŝej opisaną osobę, której toŝsamość nie jest znana. MęŜczyzna/Kobieta* podaje, Ŝe nazywa się. nie podaje brak kontaktu Urodzony/a.. nie podaje w.. nie podaje zamieszkały/a... nie podaje Data urodzenia miejsce urodzenia.. Ubiór:...... kompletny, czysty, w dobrym stanie sweter letni koloru zielonego 1... 2... spódnica sztruksowa czarna, długość za kolana 3... obuwie sportowe czarne 4... Ww. osoba posiada przy sobie następujące przedmioty: 1... zegarek naręczny Czajka wraz z bransoletką 2... klucz z napisem GERDA na metalowym kółku 3... 4... Osobę tę poddano/nie poddano* badaniu lekarskiemu Wynik badania.. psychoza zgodnie z załączonym skierowaniem do szpitala psychiatrycznego.... W przypadku zaistnienia jakichkolwiek zmian dotyczących ww. osoby naleŝy Komendę Miejską Policji w Słupsku, sierŝ. Marek Bąk, tel. 0598483351 powiadomić:.. Nazwa jednostki policji, nazwisko policjanta, telefon lub fax * niepotrzebne skreślić 15
Nazwa i adres oraz pieczątka placówki przyjmującej: SPECJALISTYCZNY PSYCHIATRYCZNY SPSP ZOZ, ul. Morcinka 20 SAMODZIELNY PUBLICZNY ZOZ w Słupsku.. ul. Morcinka 20 76 200 S Ł U P S K.. 76 200 Słupsk Tel. 8467970 Magdalena Stanisławska, nr D.O.: ABC 2427654, tel. 8467970 Osoba przyjmująca:.. imię i nazwisko, numer dowodu osobistego, telefon Przyjmujący: Magdalena Stanisławska czytelny podpis Przekazujący: sierŝ. Marek Bąk.. czytelny podpis 16
Bibliografia Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (tekst jednolity: Dz.U. z 2007 r. Nr 109, poz. 756 z późn. zm.). Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (tekst jednolity: Dz.U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109 z późn. zm.). Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 111, poz. 535 z późn. zm.). Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.). Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.). Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (tekst jednolity: Dz.U. z 2008 r. Nr 133, poz. 848 z późn. zm.). Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity: Dz.U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 z późn. zm.). Zarządzenie nr 352 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 lipca 2003 r. w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osób zaginionych oraz postępowania w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej toŝsamości lub znalezienia nieznanych zwłok (Dz.Urz. KGP Nr 15, poz. 75). Zarządzenie nr 590 Komendanta Głównego Policji z dnia 24 października 2003 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez policjantów w zakresie przeciwdziałania demoralizacji i przestępczości nieletnich (Dz.Urz. KGP Nr 20, poz. 107 z późn. zm.). Zarządzenie nr 911 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 sierpnia 2004 r. zmieniające zarządzenie w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osób zaginionych oraz postępowania w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej toŝsamości lub znalezienia nieznanych zwłok (Dz.Urz. KGP Nr 16, poz. 97). Decyzja nr 167 Komendanta Głównego Policji z dnia 19 marca 2008 r. w sprawie funkcjonowania zestawu centralnych zbiorów informacji tworzących Krajowy System Informacyjny Policji (Dz.Urz. KGP Nr 10, poz. 57 z późn. zm.). 17