O,.DPIS WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. --. Dnia 19 stycznia 201 7 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie, I Wydział C yw ilny w składzie: Przewodniczący: SSR Magdalena Hemerling Protokolant: Mateusz Rutkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2017 r. w Warszawie na rozprawie sprawy z powództwa Horyzont Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w Warszawie przeciwko o zapłatę 1. oddala powództwo, 2. zasądza od powoda Horyzont Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w Warszawie na rzecz pozwanego kwotę 4.817 zł (cztery tysiące osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu. / za zgodność /,.._ \, r
O,DPIS UZASADNIENIE wyroku z dnia 19 stycznia 2017 r. Horyzont Niestandaryzowany Sek ury tyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w Warszawie pozwem z dnia 19 kwietnia 2016 r. wniósł o zasądzenie od kwoty 15.126,50 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 15 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że Zbigniew Korytkowski zawarł z Bankiem Handlowym w Warszawie Spółką Akcyjną z siedzibą w Warszawie umowę o kartę kredytową, na podstawie której był zobowiązany do spłaty zadłużenia zgodnie z warunkami um.owy. Ponieważ Zbigniew Korytkowski nie uregulował zadłużenia, umowa została wypowiedziana, a wobec dłużnika wszczęto działania windykacyjne włącznie z wszczęciem egzekucji sądowej na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego. Na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 23 listopada 2015 r. powód stał się wierzycielem Zbigniewa Korytkowskiego. (pozew k. 2-3) W dniu 13 maja 2016 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym dla m. st. Warszawy w Warszm.vie w sprawie I Ne 4070/16 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. (nakaz zapła(y k. 23) W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów postepowarua w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwany zakwestionował roszczenie co do \vysokości oraz podniósł zarzut przedawnienia roszczenia (Jprzeciw od nakazu ZflPła(J k. 27). Sąd ustalił następujący stan faktyczny: W dniu 12 stycznia 2009 r. Bank Handlowy w Warszawie Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie zawarł ze Zbigniewem Korytkowskim umowę o kartę kredytową Citibank. W raniach zawartej umowy Bank wydał Zbigniewowi Korytkowskiemu kartę uprawniającą do dokonywania transakcji w ramach Limitu Kredytu w \.vysokości 10.000 zł, na warunkach określonych w umowie i regulaminie kart kredytowych. Zbigniew Ko1ytkowski zobowiązał się do spłaty co najmniej minimalnej kwoty do zapłaty w \.vysokości wskazywanej w wyci ąg u, a także do spłaty całości
zaclłużenia najpóźniej następnego dnia po upł yw ie okresu wypowiedzenia umowy (okolicznoki niesporne; dowód: umowa o kartę kreqytową Citibank - k. 4). W styczniu 2012 r. Bank Handlowy w Warszawie Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie wypowiedział Zbigniewowi Korytkowskiemu umowę o kartę kredytową Citibank (okoliczno.<-l bezsporna). W dniu 23 listopada 2015 r. Bank Handlowy w Warszawie Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie zawarł z Horyzont Niestandaryzowanym Sekui-ytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w Warszawie umowę przelewu wierzytelności detalicznych, powstałych w stosunku do osób fizycznych między innymi z tytułu kart kredytowych, w tym wierzytelności w stosunku do Zbigniewa Korytkowskiego, wynikającej z umowy o kartę kredytową Citibank z dnia 12 stycznia 2009 r. (dowód: umowa przelewu - k. 6-8, aneks nr 1 - k. 9, z.alącznik do umo1ry - k. 10-11). W dniu 14 h.-wietnia 2016 r. Horyzont Iiestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w Warszawie wystawił wyci ąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej nr 20151123/CCTFI/CC/7033, w którym stwierdzono wysokość zobowiązania dłużnika Zbigniewa Korytkowskiego, na łączną kwotę 15.126,50 zł (dowód: U:Yciąg k. 5). Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów z dokumentów, a także twierdzeń samych stron, nie zakwestionowanych przez stronę przeciwną, które na podstawie art. 230 k.p.c. w zw. z art. 229 k.p.c. Sąd przyjął za przyznane. Strony nic kwestionowały autentyczności powołanych po'wyżej dokumentów, ani ich treści. Sąd również nic miał wątpliwości co do ich wartości dowodowej, wobec czego brak było podstaw do odmówienia wiarygodności danych w nich zawartych. Sąd zważył, co następuje: Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. Powód wywodził swe żądanie z umowy cesji wierzytelności, zawartej w dniu 23 listopada 2015 r. z Bankiem Handlowym w Warszawie Spółką Akcyjną z siedzibą w Warszawie, obejmującej wierzytelność wynikającą z zawartej pomiędzy pozwanym a pierwotnym wierzycielem umowy o kartę kredytową Citibank z dnia 12 stycznia 2009 r. Podstawą prawną tak sformułowanego żądania jest art. 509 1 k.c., który stanowi, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew) chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo
wł ściwości zobowiązania. W myśl zaś 2 powołanego uregulowania wraz z wierzytelnością przechodzą na nab yw cę wszelkie związane z mą prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Pozwany zakwestionował roszczeme powoda co do wysokości oraz podniósł zarzut przedawnienia. Trafny okazał się zarzut, że powód nie udowodnił zgłoszonego żądania co do wysokości. Na wykazanie wysokości dochodzonego w niniejszym postępowaniu roszczenia powód przedłożył wyci ąg rachunkowych funduszu seku ry tyzacyjnego 1 ewidencji analitycznej nr 20151123/ CCTFI/CC/7033, w któ ry m stwierdzono wysokość zobowiązania dłużnika Zbigniewa Korytkowskiego, na łączną kwotę 15.126,50 zł. Sąd wprawdzie nie podziela stanowiska powoda co do mocy dowodowej wyci ągu rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego, nie budzi jednak wątpliwości to, że wyci ąg może stanowić dowód w postępowaniu cywilnym. Nie przesądza to jednak o jego mocy dowodowej. Z,vyraźnego brzmienia art. 194 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnym,vynika, ze,vyci ąg funduszu sekurytyzacyjnego w postępowaniu cywilnym nie ma mocy dokumentu urzędowego. Wobec powyższego na gruncie postępowania cywilnego wyci ąg funduszu sekurytyzacyjnego stanowi dokument prywaty w rozumieniu art. 245 k.p.c. w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 września 2016 r. Jego moc dowodowa ogranicza się zatem do wykazania, że osoba, która taki dokument podpisała, złożyła zawarte w nim oświadczenie. Nie można jednak uznać, że zostały w ten sposób dowiedzione fakty, stanowiące podstawę danego oświadczenia. W przypadku oświadczenia o zapisaniu w księgach funduszu sekurytyzacyjnego wierzytelności wobec oznaczonego podmiotu dowód ten nie wystarcza do,vykazania ani istnienia wierzytelności ani jej wysokości. W niniejszej sprawie powód nie przedstawił dowodów na okoliczność,vysokości zadłużenia, w szczególności dokumentów źródłowych, pochodzących rachunko,vych cedenta. Wobec tego zawarte w wyci ągu rachunkowych funduszu sekuryt:yzacyjnego oświadczenie powoda o wysokości zadłużenia pozwanego należało ocenić jako gołosłowne. Zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwanego również zasługiwałby na uwzględnienie. Zgodnie z art. 117 1 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Wskazać należy, iż istota przedawnienia polega na tym, że ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może -powołując się na upł yw terminu przedawnienia - uchylić się od jego zaspokojenia. Z po,vyższego,vynika, że istnieją zakreślone przez ustawodawcę