Ks. Robert Głuchowski POJMANIE PAWŁA APOSTOŁA W JEROZOLIMIE

Podobne dokumenty
Parafialna Liga Biblijna 2016/2017 Parafia Niepokalanego Serca Maryi Panny w Leśniewie. Nazwisko rodziny: KARTA PYTAŃ I ODPOWIEDZI ZESTAW 3

Parafialna Liga Biblijna 2016/2017 Parafia Niepokalanego Serca Maryi Panny w Leśniewie. Nazwisko rodziny: KARTA PYTAŃ I ODPOWIEDZI ZESTAW 3

ARESZTOWANIE PAWŁA W JEROZOLIMIE Lekc ja 11 na 15. września 2018

Spis treści. Słowo wstępne Jestem Żydem z Tarsu (Dz 21, 39). W mieście rodzinnym Szawła... 9

Lekcja 2 na 14 października 2017

Przed Festusem. Dzieje Ap. 25,1-12 Kwestie polityczne. Przed Agryppą. Dzieje Ap. 25,13-26,32 Król Agryppa i Berenika Mowa Pawła Reakcja Agryppy

ZJAZD KOŚCIOŁA W JEROZOLIMIE

Piotr zaś otworzył usta i rzekł: Teraz pojmuję naprawdę, że Bóg nie ma względu na osobę, Lecz w każdym narodzie miły mu jest ten, kto się go boi i

SP Klasa IV, Temat 53

I Archidiecezjalny Konkurs Wiedzy Biblijnej A Słowo stało się Ciałem

Paweł nie mógł głosić publicznie przez kilka lat. Teraz jechał do stolicy Imperium Rzymskiego, więc mógł tam głosić kazania.

DALSZE PODRÓŻE MISYJNE PAWŁA I BARNABY

pójdziemy do kina Gimnazjum kl. I, Temat 57

1. Galacja i Frygia. Dzieje Ap. 18,23-28 Apollos. 3. Macedonia, Achaja i Troada. Dzieje Ap. 20,1-12 Eutychus

(Dzieje Ap. 13,38.39)

DRUGA PODRÓŻ MISYJNA PAWŁA TESALONIKA I BEREA

Biblia dla Dzieci. przedstawia. Kobieta Przy Studni

Biblia dla Dzieci przedstawia. Kobieta Przy Studni

Ewangelia wg św. Jana. Rozdział 1

Przewodnik modlitewny dla zabieganego człowieka

Codziennie też jednomyślnie uczęszczali do świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali pokarm z weselem i w prostocie serca, Chwaląc Boga i

2 NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM

Witamy serdecznie. Świecki Ruch Misyjny EPIFANIA, Zbór w Poznaniu

W I E R ZĘ W K OŚCIÓŁ

Najczęściej o modlitwie Jezusa pisze ewangelista Łukasz. Najwięcej tekstów Chrystusowej modlitwy podaje Jan.

BĘDZIECIE MI ŚWIADKAMI

HISTORIA WIĘZIENNEGO STRAŻNIKA

Bp H. Tomasik: Przed nami czas zadań

Łk 1, 1-4 KRĄG BIBLIJNY

List Pasterski na Adwent AD 2018

Temat: Sakrament chrztu świętego

SOBÓR JEROZOLIMSKI. Ks. Robert Głuchowski

Czy znacie kogoś kto potrafi opowiadać piękne historie? Ja znam jedną osobę, która opowiada nam bardzo piękne, czasem radosne, a czasem smutne

PROPOZYCJA CZYTAŃ BIBLIJNYCH tylko na Msze św. z formularzem o św. Janie Pawle II.

KONKURS BIBLIJNY ETAP SZKOLNY (Corpus Paulinum Listy św. Pawła) 2001r.

DUCH ŒWIĘTY DAWCĄ YCIA KOŒCIOŁA PIERWOTNEGO

BIBLICUM ŚLĄSKIE II EDYCJA. Wykład 39 - Dzieje Apostolskie Pożegnanie z Efezjanami w Milecie (20,14-38)

Ewangelia wg św. Jana Rozdział VIII

WSPÓLNOTY POTRZEBUJĄ UMOCNIENIA

Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie, zakon utwierdzamy (Rzymian 3:31)

W K O Ś C I Ó Ł DZIEJE APOSTOLSKIE DZIEJE KOŚCIOŁA CZ. 3. Wykład 26. Ks. Robert Głuchowski

O tym jak wypadła pierwsza podróż świętego Pawła

DRUGA PODRÓŻ MISYJNA PAWŁA W KORYNCIE - AKWILA I PRYSCYLLA

Trójca Święta wzór doskonałej wspólnoty

Lekcja 8 na 24. listopada 2018

S A K A R A M E N T Y K OŚCIOŁA

ODKRYWCZE STUDIUM BIBLIJNE

PAWEŁ POSŁANY DO POGAN. Lekcja 1 na 1 lipca 2017

Ewangelii. Komparatywna. cytata. Sławomir Snela

PODRÓŻ PAWŁA APOSTOŁA DO RZYMU

Lekcja 7 na 17. listopada 2018

Lekcja 4 na 28 stycznia 2017

Drodzy Bracia i Siostry Rodziny Wincentyńskiej,

ALLELUJA. Ref. Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja. Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja.

Czym powinien zająć się Kościół? DZIEJE APOSTOLSKIE 1-8

Proszę was, bracia, bądźcie tacy, jak ja, gdyż i ja jestem taki, jak wy (Galacjan 4:12)

Kim jest Jezus? Jezus z Nazaretu mit czy rzeczywistość?

I Komunia Święta. Parafia pw. Św. Jana Pawła II Gdańsk Łostowice

Bóg a prawda... ustanawiana czy odkrywana?

Archidiecezjalny Program Duszpasterski ROK B OKRES PASCHALNY. Komentarze do niedzielnej liturgii słowa

Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zarzynać i wytracać. Ja przyszedłem, aby miały życie i obfitowały (Jan 10:10)

Pawłowe pozdrowienia

20 Kiedy bowiem byliście. niewolnikami grzechu, byliście wolni od służby sprawiedliwości.

ETAP I SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA

Łk 1, Skrutacja Pisma Świętego ( 1

ADWENT, BOŻE NARODZENIE I OKRES ZWYKŁY

Boski plan zbawienia człowieka Świecki Ruch Misyjny EPIFANIA, Zbór w Poznaniu

1. Narodziny Chrystusa zapowiadały liczne proroctwa. Gdzie możemy je odnaleźć?

Kiedy przyjmujemy zbawienie, które Chrystus ofiarował na krzyżu, stajemy się zjednoczeni w Nim w przymierzu. Jesteśmy pojednani z Bogiem i ludźmi.

KONSPEKT KATECHEZY SZAWLE! SZAWLE! DLACZEGO MNIE PRZEŚLADUJESZ?. O PRZEŚLADOWANIU CHRZEŚCIJAN W EGIPCIE

KONKURS BIBLIJNY PAWEŁ APOSTOŁ W DZIEJACH APOSTOLSKICH TEST BIBLIJNY DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH ETAP REJONOWY

Cudowne Przemienienie Pańskie

a przez to sprawimy dużo radości naszym rodzicom. Oprócz dobrych ocen, chcemy dbać o zdrowie: uprawiać ulubione dziedziny sportu,

Pytania do księgi Dzieje Apostolskie

AUTORYTET I EWANGELIA PAWŁA

Jak mam uwielbiać Boga w moim życiu, aby modlitwa była skuteczna? Na czym polega uwielbienie?

Lekcja 5 na 4. sierpnia 2018

Źródło: ks. Andrzej Kiciński,,Historia Światowych Dni Młodzieży * * *

Lectio Divina Rz 5,12-21


Studium biblijne numer 13. List do Efezjan 1,4. Andreas Matuszak. InspiredBooks

ETAP I - SZKOŁA PODSTAWOWA

Celebracja zamknięcia Roku Wiary

apokryfy nowego testamentu

List do Rzymian podręcznik do nauki religii w drugiej klasie szkoły ponadgimnazjalnej razem 22 jednostki lekcyjne

I rzekł Pan do Pawła w nocnym widzeniu: Nie bój się, lecz mów i nie milcz, Bo Ja jestem z tobą i nikt się nie targnie na ciebie, aby ci uczynić coś

KONKURS WIEDZY RELIGIJNEJ pt. Święty Paweł niosący ewangelię poganom, wzorem posługi apostolskiej Jana Pawła II

TEKSTY PISMA ŚW. DO PRACY W GRUPACH ZAWARTOŚĆ KOPERTY NR 2

2. niedziela po Narodzeniu Pańskim

Chwila medytacji na szlaku do Santiago.

A Słowo Boże rosło i poczet uczniów w Jerozolimie bardzo się pomnażał, także znaczna liczba kapłanów przyjmowała wiarę (Dzieje Ap.

Pieczęć Olsztyna IV WIEK

Proszę bardzo! ...książka z przesłaniem!

Biblia dla Dzieci przedstawia. Przełożony świątyni odwiedza Jezusa

Wniebowstąpienie Pańskie wstąpienie do nieba zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa. Jako święto chrześcijańskie obchodzone corocznie w 40.

Przełożony świątyni odwiedza Jezusa

II Miejski Konkurs Wiedzy Biblijnej A Słowo stało się Ciałem. Zadania do rozwiązania: wszystkie zadania dotyczą Ewangelii wg św.

PRACA ZBIOROWA ELŻBIETA GIL, NINA MAJ, LECH PROKOP. ILUSTROWANY KATALOG POLSKICH POCZTÓWEK O TEMATYCE JAN PAWEŁ II. PAPIESKIE CYTATY I MODLITWY.

KONKURS BIBLIJNY PAWEŁ APOSTOŁ W DZIEJACH APOSTOLSKICH TEST BIBLIJNY DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH FINAŁ

Pośpiech podczas pogrzebu wywiad z Józefem z Arymatei i Marią Magdaleną

Transkrypt:

Ks. Robert Głuchowski POJMANIE PAWŁA APOSTOŁA W JEROZOLIMIE Przed nami kolejny temat z cyklu Trudne dzieje początków chrześcijaństwa. Ponownie chcemy popatrzeć w tej audycji na świat pierwszych chrześcijan przez pryzmat Nowego Testamentu, a szczególnie księgę Dziejów Apostolskich. Może nasi słuchacze pamiętają, że ostatnie nasze spotkanie poświęciliśmy trzeciej wyprawie misyjnej Pawła Apostoła, która - jak to starałem się pokazać - miała bardzo specyficzny charakter. Była podróżą, w której Paweł Apostoł nie tyle myślał o zakładaniu nowych wspólnot, co o odwiedzeniu i umacnianiu w wierze już istniejących. Modelowym przykładem jest tutaj wspólnota w Efezie, gdzie Paweł spędził około trzech lat. Dzisiaj chcemy porozmawiać o aresztowaniu Pawła w Jerozolimie. Poprzednio zakończyliśmy naszą opowieść zostawiając Pawła Apostoła w Milecie, gdzie na zakończenie swojej podróży żegna się z chrześcijanami z Efezu, a to chyba dobry wstęp do tematu Pawłowego aresztowania? Powiedzieliśmy, że to jeden z kluczowych momentów w pracy apostolskiej, a nawet w całym życiu św. Pawła, gdy Apostoł mając przeczucie męczeństwa żegna się z Efezjanami i zostawia ich w przekonaniu, że już nigdy go nie zobaczą. Przy tym pożegnaniu Paweł wygłasza mowę, w której podsumowuje swoje życie i udziela rad chrześcijanom. Przypomnijmy jeszcze raz te słowa Apostoła. Mówi on między innymi: "A teraz, przynaglany Duchem, udaję się do Jerozolimy; nie wiem, co mnie tam spotka oprócz tego, że czekają mnie więzy i utrapienia, o czym zapewnia mnie Duch Święty w każdym mieście. Lecz ja zgoła nie cenię sobie życia, bylebym tylko dokończył biegu i posługiwania, które otrzymałem od Pana Jezusa: [bylebym] dał świadectwo o Ewangelii łaski Bożej" (Dz 20,22-24). A więc Paweł już wcześniej wie, że będzie w Jerozolimie aresztowany? Tak. To jest zresztą bardzo niezwykły wątek w historii Pawła w Dziejach Apostolskich. Właśnie na końcu trzeciej podróży misyjnej widzimy Pawła, który jest przekonany, że jego praca apostolska - przynajmniej w takiej formie jak dotychczas - dobiega końca. Mówi, że Bóg przez Ducha Świętego daje mu poznanie, że w Jerozolimie czeka go cierpienie. Z jednej strony, nie wie on dokładnie co to będzie. Mówi "nie wiem co mnie tam spotka" (Dz 20,22), z drugiej strony, precyzuje, że chodzi o więzy i utrapienie (por. Dz 20,23). Efezjanom przy pożegnaniu mówi wprost, że "już nigdy go nie zobaczą" (Dz 20,38), co wywołało ich wielki płacz. Bez wątpienia Bóg dał Pawłowi poznać, że ma wobec niego swoje plany. Jak Paweł nabrał tego przekonania? Czy dokonało się to przez jakieś wewnętrzne poznanie, oświecenie? Nie wiemy dokładnie co miał Paweł na myśli, gdy mówi, że Duch Święty zapewnia go o tym w każdym mieście, ale był to z pewnością jakiś rodzaj wewnętrznego poznania, przekonania, do którego doprowadził go Duch Święty. Bóg dal mu jednak również mocny znak zewnętrzny. Czytamy w 21 rozdziale Dz, że gdy Paweł wędrował do Jerozolimy zatrzymał się na dłużej w domu Filipa Ewangelisty. To ten sam Filip, którego poznaliśmy już w 8 rozdziale Dz gdy działał w Samarii i ewangelizował dworzanina królowej etiopskiej. Gdy Paweł u niego przebywał z Judei przyszedł niejaki Agabos, który 1

był prorokiem i przepowiedział uwięzienie Pawła. Tak o tym czytamy w Dz 21,10-11: "Kiedyśmy tam przez dłuższy czas mieszkali, przyszedł z Judei pewien prorok, imieniem Agabos. Przybył do nas, wziął pas Pawła, związał sobie ręce i nogi i powiedział: «To mówi Duch Święty: Tak Żydzi zwiążą w Jerozolimie męża, do którego należy ten pas, i wydadzą w ręce pogan»". Agabos mówi więc to co wcześniej wyraził Paweł, gdy wspominał o więzach, a więc uwiezieniu. Prorok jednak uściśla, że zwiążą Pawła Żydzi i wydadzą go w ręce pogan. Słowom Agabosa towarzyszy też symboliczny gest. Ten symboliczny znak, którego dokonał Agabos jest rzeczywiście wart podkreślenia. Od razu przypomina się działalność starotestamentalnych proroków, takich jak Jeremiasz, Ezechiel czy Ozeasz, przez których Bóg przemawiał do Izraela również polecając wykonywać im różne symboliczne gesty wobec tych, do których mówili. W związku z użyciem pasa przypomina się szczególnie prorok Jeremiasz, któremu Bóg polecił umieścić lniany pas w rozpadlinie skały nad Eufratem. Po jakimś czasie pas zbutwiał i stał się symbolem upadku Judy (por. Jer 13,1-11) Akcentując te wydarzenia chce więc św. Łukasz nadać wielkie znaczenie temu zwrotowi w życiu Pawła Apostoła. Można powiedzieć, że ten zwrot ma wielkie znaczenie sam w sobie, nie musiałby Łukasz przywoływać na przykład wydarzenia z prorokiem Agabosem, żeby czytelnik Dziejów Apostolskich zdał sobie sprawę, że dla Apostoła przychodzi moment przełomowy. Wydaje się, że Łukasz chce raczej w tym momencie podkreślić teologiczne znaczenie tych wydarzeń związanych z Pawłem. Zauważmy, że nie przypadkowo w tych przepowiedniach dotyczących losu Apostoła są podkreślone takie motywy, które od razu kojarzą nam się z drogą Pana Jezusa. Tutaj jest główna myśl: Apostoł Paweł idzie szlakiem wyznaczonym przez swojego mistrza, dokładnie stąpa po śladach Chrystusa. Już o tym wcześniej wspominaliśmy, że Paweł i Piotr są przedstawieni w Dziejach Apostolskich jako doskonali naśladowcy Jezusa. Szczególnie jasno widać to w tym momencie. Zwróćmy najpierw uwagę na sam fakt zapowiedzi uwięzienia Pawła. Dokładnie tak samo Pan Jezus zapowiada swoją mękę w ewangeliach. "Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie" (Łk 9,22). Podobnie zapowiedziany jest los Pawła. Ten los jest również zaskakująco podobny do losu Jezusa. Tak samo bowiem jak w przypadku Chrystusa uwięzienie ma się dokonać w Jerozolimie. Sprecyzowane jest również, że dokona się ono z inicjatywy Żydów, ale później Apostoł ma być wydany poganom, a więc znowu dokładnie tak samo jak w przypadku Jezusa. Tym sposobem św. Łukasz przekazuje bardzo głęboką myśl dotyczącą apostołów, co ważne, nie tylko Pawła ale wszystkich, który chcą nosić miano apostoła. Według niego Apostoł to ten, który podąża w swoim życiu śladami Chrystusa, a wiodą one ku cierpieniu, a nawet śmierci. Ten współ-los z Jezusem jest wpisany w tożsamość każdego świadka Ewangelii, a nawet każdego wierzącego. Święty Łukasz akcentuje, że Paweł otwartym sercem przyjął tę Bożą wolę. Paweł mówi to wyraźnie już w Milecie, a w domu Filipa jeszcze raz potwierdza, że jest gotowy na wszystko, czego Bóg od niego zażąda. Gdy po słowach Agabosa bracia namawiają go, żeby nie udawał się do Jerozolimy mówi jasno: "Co robicie? Dlaczego płaczecie i rozdzieracie mi serce? Ja przecież gotów jestem nie tylko na więzienie, ale i na śmierć w Jerozolimie dla imienia Pana Jezu- 2

sa". I Łukasz dodaje: "Nie mogąc go przekonać, ustąpiliśmy ze słowami: «Niech się dzieje wola Pańska!»" (Dz 21,13). Ostatecznie Paweł dociera do Jerozolimy i pierwsze kroki kieruje do przełożonego tamtejszej wspólnoty - Apostoła Jakuba. Może warto sprecyzować, że chodzi tutaj o Jakuba Młodszego zwanego też Sprawiedliwym. Jakub Starszy, apostoł należący do grona Dwunastu i brat Jana Apostoła, wcześniejszy biskup Jerozolimy, już nie żył, ścięty przez Heroda Agryppę I w 42 r. po Chr. Gdy zaś Paweł dociera do Jerozolimy jest rok 56. Łukasz pisze więc, że Paweł z towarzyszami przybywają do wspólnoty i są przyjęci z radością (por. Dz 21,17). Spotkanie ze starszymi jerozolimskiej wspólnoty uwypukla jednak pewne napięcia. Tak o tym czytamy: "Następnego dnia Paweł poszedł razem z nami do Jakuba. Zebrali się też wszyscy starsi. Powitawszy ich, zaczął szczegółowo opowiadać, czego Bóg dokonał wśród pogan przez jego posługę. Słysząc to, wielbili Boga, ale powiedzieli mu: «Widzisz, bracie, ile tysięcy Żydów uwierzyło, a wszyscy trzymają się gorliwie Prawa. O tobie jednak słyszeli, że wszystkich Żydów, mieszkających wśród pogan, nauczasz odstępstwa od Mojżesza, mówisz, że nie mają obrzezywać swych synów ani zachowywać zwyczajów" (Dz 21,18-21). Wraca więc stary spór dotyczący stosunku do starotestamentalnego Prawa? Sytuacja była skomplikowana. Gdy odbył się tak zwany Sobór Jerozolimski kwestia ta została uregulowana. Zwyciężyła wolność od Prawa, ale chrześcijan pochodzących z pogan proszono, aby w kontaktach z braćmi pochodzenia żydowskiego zachowywali pewne elementy Prawa szanując żydowską wrażliwość. Oznaczało to, że chrześcijanie pochodzenia żydowskiego przestrzegali ciągle przepisów Prawa. Paweł jednak w całym środowisku żydowskim, również wśród nie-chrześcijan był znany z tego, że głosił radykalną wolność od przepisów żydowskiego prawa. Łukasz relacjonuje, że gdy Paweł przybył do tej wspólnoty, to jej członkowie chwalą się Apostołowi, że wielu Żydów uwierzyło w Jezusa, ale chlubią się również tym, iż gorliwie przestrzegają oni Prawa. Pawłowi natomiast mówią, że w wyniku swojej pracy apostolskiej pośród Żydów w diasporze, jest znany z tego, że "naucza odstępstwa od Mojżesza i mówi, żeby nie obrzezywać synów" (Dz 21,21). Dlatego też polecają, żeby Paweł poddał się rytualnemu oczyszczeniu, aby mógł jak każdy Żyd uczestniczyć kulcie w Świątyni Jerozolimskiej. Byłoby to znakiem dla Żydów, że Paweł nie jest osobą, która pogardza starotestamentalnym Prawem. Paweł posłuchał ich rady. Tak, Apostoł poddaje się siedmiodniowemu rytualnemu oczyszczeniu, aby jak każdy Żyd mógł modlić się w świątyni. Gdy jednak w końcu przybył do świątyni nic mu to nie pomogło. Tak o tym czytamy: "Żydzi z Azji zobaczyli go w świątyni, podburzyli cały tłum i rzucili się na niego z krzykiem: «Izraelici! Na pomoc! To jest człowiek, który wszędzie naucza wszystkich przeciwko narodowi i Prawu, i temu miejscu, a nadto jeszcze Greków wprowadził do świątyni i zbezcześcił to święte miejsce». Przedtem bowiem widzieli z nim w mieście Trofima z Efezu i sądzili, że Paweł wprowadził go do świątyni. Poruszyło się całe miasto, zbiegł się lud, porwali Pawła i wlekli go poza świątynię. Natychmiast też zamknięto bramy" (Dz 21,27-30). Dlaczego Żydzi tak zaciekle zaatakowali Pawła? 3

Łukasz przekazuje, że tymi, którzy pierwsi zareagowali widząc Pawła w świątyni byli jacyś Żydzi z Azji. Wcześniej wielokrotnie czytaliśmy w Dz o problemach, które Pawłowi stwarzali Żydzi z diaspory w czasie jego pracy apostolskiej, a nawet czyhali na jego życie. Prawdopodobnie wieść o przybyciu Pawła do Jerozolimy rozeszła się szybko w mieście. Jednocześnie przybyli do Jerozolimy, prawdopodobnie na pielgrzymkę, Żydzi z miejsca, gdzie Paweł kiedyś działał i właśnie oni chcieli Apostoła pochwycić. Zarzucono mu, że zbezcześcił świątynię wprowadzając do niej poganina. Zauważmy, że znów wraca tutaj motyw podobieństwa Apostoła do Jezusa, gdyż Chrystus też był przez Sanhedryn oskarżony o wystąpienie przeciw świątyni. Na czym dokładnie polegałoby Pawłowe przestępstwo? W Łukaszowej relacji wyraźnie widać, że Żydzi szukali tylko pretekstu i, z punktu widzenia starotestamentalnego Prawa, Paweł nie popełnił żadnego wykroczenia. Oskarżono go, że wprowadził do świątyni pogan, gdyż wcześniej widziano go w mięście z niejakim Trofimem z Efezu. W praktyce chodziło o to, że owi Grecy mieliby rzekomo wejść z Pawłem na tak zwany dziedziniec Izraela, a więc tę część świątyni gdzie nie mogli wchodzić poganie pod karą śmierci. Pawła ratują żołnierze z rzymskiego garnizonu stacjonującego przy świątyni w twierdzy Antonia. Łukasz tak to relacjonuje: "Gdy usiłowali go zabić, doszła do trybuna kohorty wiadomość, że cała Jerozolima jest wzburzona. Natychmiast wziął żołnierzy i setników i zbiegł do nich na dół. Na widok trybuna i żołnierzy przestano bić Pawła. Wtedy trybun zbliżył się, kazał go ująć, związać dwoma łańcuchami i dopytywał się, kim jest i co uczynił. A z tłumu każdy krzyczał co innego. Nie mogąc się nic pewnego dowiedzieć z powodu zgiełku, kazał go prowadzić do twierdzy. Gdy znalazł się na schodach, doszło do tego, że żołnierze musieli go nieść z powodu naporu tłumu. Bo tłum ludzi szedł za nim, krzycząc: «Precz z nim!»" (Dz 21,31-36). Rzymianie uratowali więc Pawła przed prawdopodobną śmiercią z ręki Żydów. Doszło nawet do tego, że trybun pozwolił Pawłowi wygłosić do Żydów mowę obronną. Co Paweł chciał Żydom powiedzieć na swoją obronę? Co ważne Paweł nie tłumaczy się przed Żydami z zaistniałej sytuacji, ale wykorzystuje ten moment, aby opowiedzieć o tym jak spotkał pod Damaszkiem Chrystusa i jak zmieniło to jego życie, co było w gruncie rzeczy głoszeniem Ewangelii. Nie został jednak wysłuchany. Gdy Żydzi usłyszeli, że mówi po aramejsku początkowo zaczęli go słuchać, w pewnym momencie jednak, gdy wspomniał, że słowa Jezusa o tym, iż został wybrany na apostoła pogan ponieważ Żydzi odrzucili Dobrą Nowinę gwałtownie mu przerwano. Jak czytamy: "Słuchali go aż do tych słów. Potem krzyknęli: «Precz z ziemi z takim, nie godzi się bowiem, aby on żył!»" (Dz 22,22). Znów przypomina się proces Jezusa. Dokładnie tak. Łukasz tak konstruuje swoją opowieść o Pawle, że - tak jak to było w przypadku Chrystusa - i tutaj tłum domaga się śmierci skazańca. Tą, wcześniej już wskazywaną, wspólnotę losu Jezusa 4

i Pawła widać też w kolejnym szczególe. Mianowicie Paweł ma być z rozkazu trybuna ubiczowany, aby wydobyć z niego zeznania. Widzimy wyraźnie, że Łukasz wręcz "na siłę" chce wprowadzić tutaj motyw biczowania. Nie jest bowiem powiedziane, że Paweł nie chciał wyjaśnić Rzymianom dlaczego Żydzi tak gwałtownie przeciw niemu wystąpili. Ostatecznie Paweł nie został jednak ubiczowany. Gdy Paweł zobaczył co się święci odwołał się do argumentu, który dla Rzymian był, możemy tak się wyrazić, przekonujący. Odwołał się mianowicie do faktu, że jest od urodzenia rzymskim obywatelem, dlatego nie wolno go biczować. Rzymskie prawo tego zabraniało. Możemy powiedzieć, że już tutaj na dobre zaczęła się Pawłowa droga do Rzymu, gdy bowiem później ciągle będzie groziła mu śmierć z rąk Żydów będzie musiał udać się pod ochronę Rzymian. Jako obywatel rzymski odwoła się do Cezara i będzie wieziony do Wiecznego Miasta, aby cesarz rozstrzygnął jego sprawę. Wszystko to jednak będzie wpisane w Boże plany. Właśnie niezwykłą podróżą Pawła do Rzymu będziemy chcieli zająć się podczas naszego kolejnego spotkania ze świętym Pawłem i księgą Dziejów Apostolskich. Zachęcamy więc do dalszego śledzenia losów Pawła Apostoła w kolejnej audycji. Przede wszystkim zachęcam słuchaczy do osobistej lektury, rozważania tekstu biblijnego, szczególnie 21 i 22 rozdziału Dz. Jak powiedziałem, w następnym spotkaniu będziemy się przyglądać podróży Pawła Apostoła do Rzymu. Pytanie: Dlaczego w czasie pojmania w Jerozolimie Paweł nie został przez Rzymian ubiczowany? 5