Rozmowa Ewangeliczna Anna Tokarz I rok DSA MODLITWA cz. II: Kroku 6, Namiot Spotkania CZAS: 75 minut MATERIAŁY: Pisma Święte (dla każdego uczestnika, mogą przynieść swoje albo jeżeli jest taka możliwość można korzystać z tych dostępnych w salce) kartka z napisem Namiot Spotkania + karteczki z napisami kartka do skojarzeń metoda słoneczka (dodatkowo coś do pisania) CELE: uświadomienie sobie wartości i roli modlitwy w życiu Nowego Człowieka (zgodnie ze słowami: dlatego chcę być wierny praktyce codziennego Namiotu Spotkania uświadomienie, że modlitwa osobista jest fundamentem i źródłem wszelkiego życia modlitwy przekonanie uczestników do ogromnej wartości trudności i problemów w trakcie realizowania Namiotu Spotkania PRZEBIEG SPOTKANIA I Wprowadzenie + Modlitwa: 1. Zapalenie świecy 2. Modlitwa do Ducha Świętego: J 14, 26 Duchu - najlepszy Nauczycielu modlitwy i jej Sprawco w nas - prosimy o Twoją obecność na tym spotkaniu i w każdym momencie, czyniącą przez rozważanie każdego słowa Ojca i Syna trwały fundament naszego życia. J 16, 13a Prosimy Cię - zawsze uświadamiaj nam prawdę o nas i prowadź nas przez to do spotkania z Tym, który jest drogą, prawdą i życiem oraz jedyną drogą do Ojca. Rz 8, 14 - Prowadź nas w każdym momencie naszej drogi, spraw, niech nasza modlitwa zawsze uobecnia się w naszym życiu przez działanie i realizację woli Boga. 3. Przypomnienie treści z ostatniego spotkania: a) Jakie wprowadziłem zmiany w mojej modlitwie? Czy znajduję na nią więcej czasu? Czy zanim rozpocznę modlitwę znajduję czas na wyciszenie? b) Czy zauważam pomoc Ducha Świętego w mojej modlitwie? Jaką rolę pełni Duch Święty w mojej modlitwie? Czy potrafię prowadzić moją modlitwę jak rozmowę z Przyjacielem? Co robię aby moja modlitwa to było prawdziwe spotkanie z Panem Bogiem? c) Czy udało mi się wypełnić moje postanowienia z ostatniego spotkania? Czy miałem z nimi problem? Jeżeli nie, dlaczego nie udało mi się zrealizować moich postanowień, co mogłem/-am postarać się zrobić lepiej? 4. Wprowadzenie do tematu spotkania: a) przypomnienie treści VI Drogowskazu: MODLITWA jest oddechem Nowego Życia, wielkim przywilejem i radością Nowego Człowieka, źródłem mocy Ducha Świętego w nas; dlatego chcę być wierny praktyce codziennego Namiotu Spotkania Można przypomnieć, albo wspomnieć (jeżeli nie zostały wcześniej zacytowane) słowa ks. Franciszka Blachnickiego: Modlitwa jest dla Kościoła tym, czym jest oddech dla
II Odkrycie: żywego organizmu. Jeżeli chcemy stwierdzić, czy organizm jeszcze żyje, to sprawdzamy, czy oddycha. Tam gdzie jest oddech, tam jest życie. Modlitwa jest oddechem wiary, oddechem nowego życia. Tak jak człowiek codziennie oddycha by żyć, tak chrześcijanin powinien codziennie się modlić, aby móc żyć w wierze. Obecnie brakuje jednak wychowania do takiej modlitwy. b) Dzisiaj zajmiemy się drugą częścią tego Drogowskazu, a dokładnie Namiotem Spotkania, który jest istotnym elementem modlitwy osobistej i formacji wewnętrznej na drodze do stworzenia w sobie Nowego Człowieka. 1. Każdy z nas już słyszał o Namiocie Spotkania, a także praktykował tę formę modlitwy, chociażby na rekolekcjach wakacyjnych, ale pewnie także w ciągu normalnego roku formacyjnego. Czym więc dla was jest Namiot Spotkania? Jak rozumiecie to określenie? Z czym wam się kojarzy? Odpowiedzi: Czym jest? - formą modlitwy; formą spotkania z Bogiem; chwilą refleksji, pobycia z Nim sam na sam, twarzą w twarz ; kontemplacją nad Słowem Bożym; czasem kiedy odnajdujemy odpowiedzi na nasze pytania i wątpliwości... (Nie ma złych odpowiedzi, ponieważ dla każdego jest on czym innym); Jak rozumiem to określenie? - namiot to miejsce spotkania; miejsce doświadczenie Boga; poczucia jego obecności; Skojarzenia? - bliskość; obecność; radość; rozmowa; otwartość; zmęczenie; samotność; opuszczenie... (każda odpowiedź jest dobra, i każda wymaga uzasadnienia) metoda słoneczka (na środku kartki napisać Namiot Spotkania, a do niego dopisywać promyczki ze skojarzeniami). 2. Czytamy fragment Wj 33, 7-11, możemy podzielić uczestników w małe grupy i przydzielić poszczególne fragmenty z tego fragmentu i ku tej opcji się skłonimy. Podział na trzy grupy: 1. Wj 33, 7; 2. Wj 33, 8-9; 3. Wj 33, 10-11. Grupy dostają około 5 minut (można przedłużyć czas wszystko zależy od grupy) na przeczytanie fragmentu i zastanowienie się nad odpowiedziami na pytania: 1. Dlaczego Mojżesz rozbijał Namiot poza obozem? Dlaczego właśnie tam wszyscy mogli rozmawiać z Bogiem? Odpowiedzi: Dlaczego poza obozem? - potrzeba spokojnego, ustronnego miejsca na rozmowę z Panem, cisza i możliwość przebywania sam na sam, brak rozpraszających elementów; Dlaczego tam odbywała się rozmowa? - spotkanie z Bogiem, wymaga skupienia i spokoju, odsunięcia od siebie wszystkich spraw i pobycia z Nim sam na sam; 2. Co się działo kiedy Mojżesz szedł, a następnie wchodził do Namiotu? Jak przychodził Pan? Kiedy Mojżesz chodzi do Namiotu? Odpowiedzi: Co się działo? - cały lud wychodził; następowało przyjście Boga; Jak przychodzi Pan? - w słupie obłoku, który zstępował i stawał u wejścia do Namiotu; Kiedy chodzi do Namiotu? - jak chce porozmawiać z Bogiem, kiedy chce się zwrócić do Boga; 3. Jak Pan rozmawiał z Mojżeszem? Jak go traktował? I dlaczego tak? Odpowiedzi: Jak rozmawiał? - twarzą w twarz ; jak z przyjacielem; Jak Bóg traktował Mojżesza i dlaczego? - traktował go jak przyjaciela, ponieważ był Mu bliski, był Mu wierny i wyprowadzał Jego naród do Ziemi Obiecanej; Wszyscy teraz wspólnie zastanówmy się co symbolizuje słup obłoku? Odpowiedź: słup obłoku symbolizuje Bożą obecność; bliskość Pana; szczególną dobroć
Boga, który przychodzi na spotkanie z człowiekiem i traktuje go jak przyjaciela; 3. Teraz zgodnie z tym co powiedzieliśmy, wykorzystując fragment z Księgi Wyjścia, zastanówmy się nad tym co jest ważne w Namiocie Spotkania? Co pozwala nam lepiej go przeżyć? Jakie elementy otoczenia musimy sobie zapewnić? - korzystamy z materiałów przygotowanych wcześniej (Załącznik I w mojej pracy str. 5) animator naprowadza, ale nie odpowiada za swoich uczestników: a) MIEJSCE spokojne, niezmienne, takie w którym możemy zostać sami; miejsce w którym nic nas nie będzie rozpraszało, gdzie wchodząc wszystkie myśli i zajęcia zostawiamy na progu, aby móc w pełni poświęcić się Bogu i otworzyć na to co on chce mi zaproponować; b) CZAS co najmniej 15 minut (raczej powinno być trochę więcej), wyznaczone w ciągu dnia tak aby nie kolidowało z innymi zajęciami oraz w taki sposób żeby i przed nim i po nim mieć trochę czasu w zapasie aby nigdzie się nie śpieszyć i móc spokojnie trwać na modlitwie; c) SAMOTNOŚĆ taki czas i miejsce, gdzie podobnie jak Mojżesz będziemy mogli zostać z Panem sam na sam, spotkać się z Nim twarzą w twarz ; d) PRZYJAŹŃ ciągła relacja z Bogiem; naprawianie jej i udoskonalanie, tak aby coraz bardziej stawać się z Panem przyjaciółmi; e) DOBROWOLNOŚĆ spotkanie z Bogiem musi wynikać z mojej osobistej chęci doświadczenia Go; nie może być przymusem; realizacją punktu na rekolekcjach; 4. Realizacja praktyki Namiotu Spotkania w moim życiu. a) Czy udaje mi się czynić to codziennie, regularnie czy tylko sporadycznie (np.: na rekolekcjach kiedy jest na to konkretnie wyznaczony czas); b) Ile czasu przeznaczam na Namiot? Ile moim zdaniem mógłbym poświęcić? Dlaczego nie poświęcam tyle czasu? c) Jakie przeżywam trudności w związku z wypełnieniem czasu, który przeznaczam na Namiot Spotkania? Czy wiem skąd mogą się one brać? (np.: napięty plan dnia, brak wyciszenia tzn. na Namiot wpadam prosto z ulicy, rozproszenia itp.) WAŻNE ŚWIADECTWO ANIMATORA, RÓWNIEŻ UDZIELA ODPOWIEDZI NA TE PYTANIA I MÓWI JAK U NIEGO WYGLĄDA NAMIOT SPOTKANIA III Zrozumienie: 1. Czy moim zdaniem jest konieczna osobista modlitwa? Dlaczego? Odpowiedź: TAK, czytamy fragment Mt 6,6 Jezus również modlił się w samotności, a kto ma być dla nas wzorem modlitwy jak nie sam Chrystus. Czy nie wystarczy modlitwa wspólnotowa lub w jakiejś grupie modlitewnej? Dlaczego? Odpowiedź: NIE, ponieważ każdy musi budować swoją własną relację z Bogiem a najlepiej robi się to podczas osobistego spotkania, modlitwa wspólnotowa jest bardzo ważnym elementem doskonalenia swojej modlitwy, ale nie może całkowicie zastąpić modlitwy indywidualnej, gdzie sam na sam spotykamy się z Bogiem, naszym Panem i Ojcem. To jest tak samo jak w budowaniu relacji z drugim człowiekiem, kiedy chcemy kogoś dobrze poznać i zbudować z nim jakąś relację (np.: przyjaźń) spotykamy się sami na rozmowie itp. 2. Czy jest sens trwania na modlitwie kiedy pojawiają się trudności? Gdy modlitwa nie wychodzi, gdy jest we mnie zupełna pustka, ciemność, oschłość, gdy nie mam o czym rozmawiać z Chrystusem? Gdy modlitwa jest tylko wysiłkiem woli trwania na miejscu, patrząc co chwilę na zegarek? Odpowiedź: TAK, taka modlitwa posiada wielką wartość, może nawet większą niż ta, w która jest dla nas łatwa i przyjemna, niż ta na której przezywamy chwilę uniesień i
czujemy że modli się w nas Duch Święty, na której doświadczamy obecności Pana (oczywiście ta też jest potrzebna i bardzo wartościowa). Pod warunkiem, że będzie to czas do Jego dyspozycji, marnowanie czasu w Jego obecności, gdy będzie to czas oczekiwania. Wtedy dobrze powiedzieć: Panie nie umiem dzisiaj z Tobą rozmawiać, nie wiem co mam Ci powiedzieć, ta modlitwa bardzo mnie męczy, ale chcę dalej na niej trwać, pozostawać w Twojej obecności, moje trudności ofiaruje Tobie. Taka modlitwa, wytrwała i wierna ma wielkie znaczenie, bo jest potwierdzeniem świadomego wyboru w moim życiu, jest oczyszczeniem wiary i nadziei, uwolnienia z przywiązania do siebie i swoich pociech. IV Zastosowanie: 1. Czytamy Syr 2, 1-18 każdy sam, w ciszy, chwila refleksji ten fragment jest odpowiedzią na wszystkie pytania i rozwiewa wątpliwości, Bóg zawsze jest przy człowieku, a trudności są nieodłącznym elementem życia. Najważniejsza jest wytrwałość, która pozwoli nam zbliżyć się do naszego Pana. Możemy podzielić się swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi tego fragmentu. 2. Postanowienie: wierność codziennemu albo przynajmniej regularnemu Namiotowi Spotkania, który jest nieodłącznym elementem życia Nowego Człowieka, elementem Nowej Kultury. V Podsumowanie + modlitwa: 1. Podsumowanie: Namiot Spotkania jest to bardzo personalistyczna koncepcja spotkania człowieka z Bogiem o wyraźnym charakterze dialogicznym. Ukazuje, że modlitwa osobista pozostanie na zawsze fundamentem i źródłem wszelkiego życia modlitwy. Taka koncepcja modlitwy uczy przede wszystkim codziennego ofiarowania Bogu należnego Mu czasu, który nie jest wydzielany zegarkiem, ale jest przeżywany jako czas ubogacenia się Bożą Miłością oraz Bożym Słowem. Z nazwy Namiot Spotkania wynikają dwie jakże ważne sprawy: po pierwsze modlitwa to spotkanie, po drugie namiot, czyli specjalnie przygotowane miejsce lub czas, który jest poświęcany wyłącznie Bogu. 2. Modlitwa: spontaniczna do Ducha Świętego: Duchu Święty prosimy Cię pomagaj nam coraz bardziej rozwijać się w modlitwie, tak aby była ona czasem spędzanym z Bogiem.... 3. Zgaszenie świecy
ZAŁĄCZNIK I: Karteczki do wycięcia i przyklejania na większej kartce, z napisem Namiot Spotkania, na początku odwrócone spodem do uczestników, odwracane i przyklejane dopiero po podaniu przez uczestników spotkania. MIEJSCE SAMOTNOŚĆ DOBROWOLNOŚĆ CZAS PRZYJAŹŃ