Geodezja Inżynieryjno-Przemysłowa Pozyskanie terenu Prace geodezyjne na etapie studiów projektowych Prace geodezyjne na etapie projektu szczegó łowego Geodezyjne opracowanie projektu OBIEKT Tyczenie Pomiary w trakcie eksploatacji Inwentaryzacja powykonawcza Pomiary kontrolne Rys. 1 Etapy prac geodezyjnych przy obs łudze inwestycji inżynierskiej
P o m i a r y K o n t r o l n e 1.Kontrola tyczenia -jest to ocena poprawności postępowania geodezyjnego -nie musi dotyczyć elementów realizowanej konstrukcji -nie interesuje wykonawcy obiektu (wewnętrzna sprawa geodety) 2.Kontrola kształtu konstrukcji -ocena zgodności kształtu zrealizowanego z projektowanym -opis kształtu zrealizowanego -opis kształtu na moment wykonywania pomiaru (na określonym etapie realizacji lub po zakończeniu budowy) 3.Kontrola przemieszczeń i odkształceń budowli -przemieszczenie się obiektu, lub jego fragmentu w okresie czasu od momentu t 0 (pomiar wyjściowy) do momentu t 1 (pomiar aktualny)
Kontrola wytyczenia punktu (kontrola zadania geodezyjnego) Tyczenie A P 1 P 2 Kontrola tyczenia B P 3 C
Kontrola tyczenia(1) 1.Ponowne niezależne wytyczenie tego samego punktu lub wskaźnika osiowego -a) ponowne wytyczenie tylko jako kontrola wyznaczenia -b) ponowne wytyczenie potraktowane jako tyczenie wielokrotne Ocena poprawności tyczenia polega na ocenie wielkości różnicy z dwóch wyznaczeń I. dp < M dp II. dp > M dp III. dp > M dp dp dp dp tyczenie kontrola tyczenie I.Wynik pomiaru kontrolnego potwierdza poprawność tyczenia, II.Średnia z dwóch wytyczeń może wskazywać punkt wytyczony poprawnie, (tyczenie wielokrotne) III.Wynik pomiaru kontrolnego wskazuje na błąd gruby w tyczeniu (lub pomiarze kontrolnym).
Kontrola wytyczenia obiektu Tyczenie (kontrola kształtu wytyczonego obiektu) A P 1 a P 2 c b Jeżeli warunkiem poprawności wytyczenia obiektu jest zapewnienie odpowiednich odległości między punktami, to te odległości mierzymy kontrolnie. P 3 B
Kontrola tyczenia(2) 2.Pomiar kontrolny wytyczonych elementów kształtu dp
Kontrola tyczenia osi prostopadłych warunek 1 2 = 90 O P 2 2 d = 90 0 ( 1 2 ) 1 P 1 P 3 P 4
Y Badanie płaskości Z Niwelacja geometryczna X X X Z A B C Y -od stałej prostej -metodą tachimetryczną D 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 X
Odchylenia od płaszczyzny poziomej h max h i h śr h wyb h min V i = h i - h xxx V i = h i - h xxx h śr i n i 1 n h i może być obliczone na podstawie wszystkich punktów, lub wybranej grupy n punktów
Odchylenie od płaszczyzny skośnej V i V i V i V i Definiowanie płaszczyzny skośnej 1. Wybrany punkt i zadane spadki w dwóch kierunkach 2. Trzy wybrane punkty powierzchni 3. Dowolna wybrana ilość punktów
Badanie płaskości Z Obiekt położony dowolnie w stosunku do instrumentalnego układu współrzędnych Z X Y X -niwelacja geometryczna, Y -niwelacja geometryczna od zadanej powierzchni, -tachimetrycznie
Budowle wysmukłe-badanie pionowości wiatr wiatr I 1 I 2 100 cm naciąg lin SZYBY WINDOWE
Badanie pionowości- określenie kształtu poziom n -ty poziom n -ty poziom zerowy Badany element jest pionowy, kształt nie jest prostoliniowy poziom zerowy Badany element nie jest pionowy, kształt jest prostoliniowy
Kontrola pionowości krawędzi Na stanowiskach są rejestrowane kierunki do punktów kontrolnych na kolejnych poziomach. k 1 i łata k 1 0 90 0 I 1 Dokładność pomiaru zależy od dokładności identyfikacji celu - wielokrotne celowanie ma głównie poprawić dokładność identyfikacji I 2
Osnowa do badania pionowości osi 4 3 I budowli wysmukłych osnowa I d 1 l II l I I II s 1 osnowa I d 1 l II l I II 2 komin l III d 2 s 2 l III d 2 1 III s 3 III osnowa III 0 I s 2 s 1 s 3 d 1 l II l I II s 4 Kolorem czerwonym oznaczono mierzone elementy w różnych wersjach osnowy l III III d 2 s 5
Identyfikacja osi komina, masztu Kształt rzeczywisty Kształt teoretyczny projektowany Pomiar powinien być tak zorganizowany aby w maksymalnym stopniu odtworzyć rzeczywistą oś obiektu. Jako standard przyjmuje się, że pomiar powinien być wykonany: -co najmniej z trzech stanowisk, -punkty celowania na lewej i prawej krawędzi powinny być na tej samej wysokości, -z każdego stanowiska należy celować na punkty na tej samej wysokości
Celowanie na obiekt poziom nacelowania z I stanowiska poziom nacelowania z II stanowiska poziom nacelowania z III stanowiska Lewa krawędź k l k śr k p Prawa krawędź
Pomiar pionowości osi komina metodą kierunkową 4 A 3 k s C k l A k s B 2 k A p 0 1 a 1 k B l k As = ½(k Al k Ap ) k C p 0 B k B p a 2 k C l C Przedstawiony schemat obserwacji powtarzany jest dla każdego kontrolowanego poziomu
Odchylenie od pionu osi komina dpii 1 dpi 1 P 0 P 1 dpiii 1 St. I dpi= (ki 1 ki o )*d i St. III
Odchylenie od pionu osi komina dpii i 2 1 P 0 P 1 St. I dpi i dpiii i dpi= (ki 1 ki o )*d i St. III
P 4 P 2 Odchylenie od pionu osi komina w pł.xoy X P 3 X P 1 P 3 dx 4 dp 4 P 0 dx 3-4 P 4 P 2 P 1 dy 4 dy 3-4 P 0 Y Y
Odchylenie od pionu osi komina w pł.xoy i ZoY Z P 4 dx 4 h 4 Z dy 4 P 3 dx 3 h 3 dy 3 P 2 dx 12 h 2 dy 2 P 1 dx 1 h 1 dy 1 P 0 X h 0 P 0 Y
Kontrola osiadania fundamentu komina fundament Rp O reper odniesienia repery kontrolne dh o 2 dh o 1 dh 1 1 Rp O dh 2 1 1 dh 5 1 2 4 dh o 3 dh 1 3 3 dh 1 4 dh o 4 W pomiarze wyjściowym pomierzymy dh i o W pomiarze aktualnym pomierzymy dh i 1 Osiadanie reperu 1 w stosunku do reperu O h1 =dh 1 1 dh 1 o Osiadanie reperu 2 w stosunku do reperu O h2 = h1 (dh 2 1 dh 2o ) itd dh 5 o
Interpretacja wyników pomiaru kontrolnego osiadania fundamentu h2 Rp O h1 h5 h4 h3 Na podstawie pomierzonych osiadań fundamentu można obliczyć jego pochylenie i kierunek tego pochylenia a na tej podstawie interpretować jaka część odchylenia osi komina wywołana została nieprawidłowym osiadaniem fundamentu a jaka deformacją jego trzonu
-3-4 -5-6 -7 h2-2 h1-1 0 Rp O Az h3 1 h5 h4
Pomiar kontrolny ugięcia przęsła t 0 t t 0 t l 0 1 l 1 Rp1 Rp1 l 0 1 l 0 2 l 1 l 2 Δp=l -l 0 h h 0 1=l 0 2-l 0 1 h 1=l 2-l 1 Δp= h 1-h 0 1 Repery kontrolowane Repery odniesienia