Ślady Polskiej Kultury w Saksonii - projekt współfinansowany przez Departament Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą MSZ, a organizowany przez stowarzyszenie POLONIADRESDEN dla Szkoły Języka i Kultury Polskiej przy PMK w Dreźnie. DREZNO
Drezno powstało na trzech pagórkach: Stary Rynek, Nowy Rynek i Taschenberg, pomiędzy którymi były kiedyś moczary. Jedno ze źródeł mówi, że nazwa pochodzi od starołużyckiego Drežďany, oznaczającego mieszkańców mokradeł.
W 1697 królem Polski został August II Mocny. Drezno stało się królewsko-polskim miastem rezydencjonalnym oraz jedną z dwóch (obok Warszawy) stolic unijnego państwa polsko-saskiego (do 1763 roku). Za panowania Augusta II Mocnego, miastu nadano znaczenie kulturowe utrzymujące się do dzisiaj.
Jerzy Brodaty zainicjował wydanie przekładu Nowego Testamentu, walczył z luteranizmem, był zwolennikiem wiary katolickiej. 21 listopada 1496 r. poślubił w Dreźnie Barbarę Jagiellonkę, córkę króla polskiego Kazimierza IV Jagiellończyka. W 1500 r. objął władzę w saskiej części dawnej Monarchii Miśnieńskiej z miastami Dreznem i Lipskiem.
Nazwa Zwinger pochodzi od położenia budynku, na obszarze, który niegdyś znajdował się pomiędzy zewnętrznymi i wewnętrznymi murami obronnymi. Zaprojektował go znany architekt Matthäus Daniel Pöppelmann na zlecenie Augusta II Mocnego. Brama Koronna wzięła swoją nazwę od korony wieńczącej pękatą kopułę dachu. Na jej szczycie pozłacane orły podtrzymują polską koronę królewską. Na fasadzie Pawilonu Wałowego jest herb Polski.
August II Mocny był znakomitym znawcą sztuki i uwielbiał porcelanę. Sprzedał królowi pruskiemu 600 młodych bardzo wysokich (ok. 190 cm) chłopców za 151 wazonów porcelanowych i 4 poroża. Kilka z tych wazonów możemy dziś podziwiać w muzeum porcelany w Zwingerze.
Rezydencja Wettynów w Dreźnie zamek rezydencjonalny książąt Saksonii. Książę Jerzy Brodaty w 1530 roku zlecił budowę na wysokości bramy północnej mieszkalnego zamku reprezentacyjnego. Dlatego też ta część kompleksu nazywana jest dzisiaj budowlą Jerzego, zaś wejście do budowli znane jest jako brama Jerzego. W roku 1701 zamek częściowo spłonął. Do odbudowy August II Mocny zatrudnił znanych architektów i artystów, wśród nich twórcę Zwingeru Matthäus Daniel Pöppelmann. Wraz z Raymondem Leplatem i Johannem Melchiorem Dinglingerem stworzyli oni galerię sztuki Grünes Gewölbe (zielone sklepienie), której nazwa pochodziła od barwy, na którą pomalowano ściany pomieszczeń malachitowej zieleni.
Frauenkirche - Kościół Marii Panny wzniesiony w latach 1726 1743. Ta monumentalna świątynia to jeden z najbardziej znanych i rozpoznawalnych w Europie zabytków protestanckiej architektury sakralnej. Podczas II wojny światowej został w wyniku alianckich bombardowań miasta w nocy z 13 na 14 lutego 1945 bardzo poważnie uszkodzony i zawalił się ostatecznie rankiem 15 lutego. 30 października 2005 r. kościół został ponownie konsekrowany i otwarty dla wiernych i turystów. Z pomnika wojny przeistoczył się w symbol pojednania. Na jednej ze stron kościoła można zobaczyć wazę, która jest polskim symbolem pojednania.
Katedra św. Trójcy świątynia katolicka, znana również w literaturze jako Kościół Dworski (niem. Hofkirche). Świątynia w stylu późnego baroku została wzniesiona na zlecenie Augusta III Sasa i jego bardzo pobożnej żony Marii Józefy. 17 stycznia 1734 w katedrze na Wawelu August III został koronowany na króla Polski przez biskupa krakowskiego Jana Aleksandra Lipskiego. Pomnik Poznańskiej Piątki znajduje się w Katedrze w jednym z bocznych ołtarzy. Na balustradach wieńczących nawy i obejście znajduje się 86 monumentalnych pełnoplastycznych figur świętych, m. in. św. Stanisława Kostki
Małgorzata Chodakowska (ur. 9 maja 1965 w Łodzi) polska rzeźbiarka, od roku 1991 mieszkająca i tworząca w Dreźnie. Jej rzeźby można podziwiać m. in. w pasażu przy Nowym Rynku.
Pałac Taschenberg, jego środkową część August II Mocny kazał zbudować dla Hrabiny Cosel.
Adam Bernard Mickiewicz urodzony 24 grudnia 1798 na Litwie, zmarł 26 listopada 1855 roku w Konstantynopolu. Od marca do lipca 1832 roku mieszkał w Dreźnie. Tu powstały fragmenty tłumaczenia Giaura Byrona oraz jeden z jego najważniejszych utworów, Dziady Cz. III, nazywane też Dziadami Drezdeńskimi. Według legendy literackiej, pomysł na napisanie III części "Dziadów" zrodził się w głowie poety 25 marca roku 1832, kiedy brał udział we mszy odbywającej się w katedrze w Dreźnie. Jednym z miejsc, gdzie widziano Mickiewicza jest dzisiejsze Muzeum Komunikacji, kiedyś była tam galeria sztuki, miejsce spotkań atrystów.
Fryderyk Chopin (1810-1849) odwiedził Drezno pod koniec sierpnia 1829 roku. Zwiedzał galerię malarstwa, obejrzał wystawienie "Fausta" J.W. Goethego. Ponownie gościł w Dreźnie w listopadzie 1836 roku. Wpisał wówczas do sztambucha Marii Wodzińskiej pieśń "Pierścień". Wielkim zainteresowaniem Chopina cieszyła się drezdeńska galeria obrazów, którą Chopin znał już z wcześniejszego pobytu w Dreźnie (w 1829 r.) i na jej temat pisał Gdybym tu mieszkał, chodziłbym tam co tydzień, gdyż istnieją obrazy, na których widok zdaje się, że słyszę muzykę. Dzisiaj o pobycie Chopina w Dreźnie przypomina nam tablica pamiątkowa przy ulicy Schlossstr. 5. Tu znajdował się wcześniej hotel Hotel Stadt Gotha, gdzie w roku 1835 Chopin mieszkał.
Dzisiaj po Dreźnie oprowadzała nas niesamowita osoba. Renata Linné, Gdańszczanka, w stroju księżnej Lubomirskiej, Cieszyńskiej. Urszula Katarzyna Bokum, właśc. von Altenbockum (ur. 25 listopada 1680 w Warszawie, zm. 4 maja 1743 w Dreźnie) żona wojewody krakowskiego Jerzego Dominika Lubomirskiego, następnie księcia Ludwika Wirtemberskiego. Od 1704 księżna cieszyńska. Metresa króla Augusta II Mocnego.
Księżna Lubomirska oprócz wielu wątków historycznych pokazała nam jak bawiono się na Dworze i nauczyła ukłonu przed Królem.
Wycieczka po Dreźnie śladami polskiej kultury była podzielona na dwie grupy: I grupa - dzieci młodsze, spotkanie w szkole. Początek spaceru spod pomnika Jana Wettyna, króla Saksonii (Könnich Johann Denkmal) na placu Teatralnym (Theaterplatz), a koniec przy pomniku Lutra na placu przy Frauenkirche (Lutherdenkmal auf dem Neumarkt). Dziękujemy bardzo paniom nauczycielom: pani Marcie Werner, pani Magdalenie Rajczakowskiej i pani Ewelinie Schajda-Birnfeld za opiekę nad dziećmi. II grupa - dzieci starsze - spotkanie w szkole. Początek spaceru spod pomnika Lutra na placu przy Frauenkirche, a koniec w Zwingerze. Tu podziękowania należą się pani Joannie Kielar, pani Magdalenie Niewęgłowskiej i pani Monice Horoch za doprowadzenie i opiekę nad dziećmi.
Serdecznie dziękujemy również pani Renacie Linne za bardzo interesujący spacer, POLONII-DRESDEN za organizację, a Departamentowi Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą MSZ i Wydziałowi Konsularnemu w Berlinie za środki finansowe. Agnieszka Protasiuk Koordynator projektów