Dodatek 613 Praw Nowy estament zawiera około 1000 przykazań, z których większość nie sprawia większych problemów, jeśli chodzi o zastosowanie w życiu codziennym. Jednakże, apostoł Paweł nauczał, iż całe Pismo jest pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy i do wychowywania w sprawiedliwości. Dotyczy to również przykazań zapisanych w orze, dlatego też powinniśmy wiedzieć, jak stosować owe 613 przykazań w naszym życiu. Poniżej zamieszczamy krótki opis każdego z nich wraz ze sposobem, w jaki powinniśmy je dzisiaj wypełniać. Klucz: (świątynia) - Przykazanie stanowi część świątynnego systemu ofiarniczego zastąpionego przez ofiarę i kapłaństwo Jeszuy. Dla nas stanowi ono wskazanie na Mesjasza, a jego wypełnianie jest związane wyłącznie z przyjęciem Jeszuy jako Zbawiciela. Nie ma zatem zastosowań praktycznych (np. ofiary dziękczynne są dzisiaj zastąpione dziękczynieniem w modlitwie). U. M. (Uniwersalne prawo moralne) - Przykazanie dotyczy moralności w aspekcie osobistym lub społecznym i stosuje się do nas bezpośrednio albo pośrednio, stanowiąc podstawę innych zasad, którymi powinniśmy się kierować. U. R. (Uniwersalne prawo rozszerzone) - Przykazanie zostało zintensyfikowane i pogłębione w Nowym estamencie. (Np. Na [Pana, Boga swego] imię będziesz przysięgał Ks. Deuteronomium 10:20. Niechaj więc mowa wasza będzie: ak - tak, nie - nie Ew. Mateusza 5:37). (Prawo dotyczące ydów) - Przykazanie jest częścią żydowskiego dziedzictwa narodowego i odwołuje się do wypełnienia Bożych obietnic dotyczących utworzenia Izraela. Ważne jako element narodowej i kulturowej tożsamości, o ile jest przestrzegane w sposób ukazujący jego wypełnienie w Osobie Mesjasza, przy czym Jeszua zastępuje ofiarniczy wymiar zawartych w nim praktyk. D (Prawo dawne) - Przykazanie dotyczy starożytnego Izraela.? - Przykazanie przynajmniej częściowo niejasne, jeśli chodzi o współczesne zastosowanie praktyczne. K (Kombinacja kilku praw) - Przykazanie jest kombinacją kilku powyższych kategorii: (przykład 1) Lista pokarmów czystych może mieć wymiar moralny, jeżeli ją rozumiemy w kategoriach zdrowotnych; może stanowić element kulturowego oddzielenia Izraela od reszty narodów; i może być częścią świątynnego systemu ofiarniczego poprzez wykluczanie nieczystych osób z uczestnictwa w obrzędach. B. Z. (Bez zastosowań) - Przykazanie nie posiada współczesnych zastosowań. Oprócz omówionych poniżej, istnieje jeszcze ponad 1050 przykazań zawartych w samym Nowym estamencie. Oczywiście, przestrzeganie praw staro- czy nowotestamentowych nie może być celem samym w sobie, ani też nie powinniśmy próbować wypełniać ich własnymi wysiłkami. Jedynie poleganie na Bożej łasce i odkupieniu - czyli postępowanie w mocy pochodzącej ze Zmartwychwstania Jeszuy - umożliwia nam życie w posłuszeństwie Prawu. Przykazania pogłębiają naszą pokorę i uświadamiają nam konieczność polegania na Bożym miłosierdziu i mocy.
LISA PRZYKAZAŃ O CHARAKERZE NAKAZÓW 1 II Mojż. 20:2 2 V Mojż. 6:4 3 V Mojż. 6:5 4 V Mojż. 6:13 5 II Mojż. 23:25 V Mojż. 11:13 6 V Mojż. 10:20 7 V Mojż. 10:20 8 V Mojż. 28:9 9 III Mojż. 22:32 UR BÓG yd powinien 1 wierzyć, że Bóg istnieje i 2 uznawać, że On jest jedynym Bogiem; 3 miłować Go, 4 bać się Go i 5 służyć Mu. Powinien również 6 przylgnąć do Niego oraz 7 przysięgać wyłącznie na Jego imię. Należy 8 chodzić Jego drogami i 9 święcić Jego imię. 10 V Mojż. 6:7 11 V Mojż. 6:7 12 V Mojż. 6:8 13 V Mojż. 6:8 14 IV Mojż. 15:38 15 V Mojż. 6:9 16 V Mojż. 31:12 17 V Mojż. 17:18 18 V Mojż. 31:19 19 V Mojż. 8:10 K K ORA yd powinien 10 powtarzać Sz ma rano i wieczorem, 11 studiować orę i nauczać Jej innych. Powinien umieszczać tefilin na 12 czole i 13 ramieniu. Powinien sobie zrobić 14 cicit na rogach szala modlitewnego i 15 umieścić mezuzę na drzwiach. Lud powinien się 16 gromadzić każdego siódmego roku aby wysłuchać ory, a 17 król musi osobiście Ją przepisać dla siebie. 18 Każdy yd powinien posiadać własny zwój ory. Należy 19 uwielbić Boga po spożyciu każdego posiłku. 20 II Mojż. 25:8 21 III Mojż. 19:30 22 IV Mojż. 18:4 23 IV Mojż. 18:3 24 II Mojż. 30:19 25 II Mojż. 27:21 26 IV Mojż. 6:23 27 II Mojż. 25:30 28 II Mojż. 30:7 29 III Mojż. 6:6 30 III Mojż. 6:3 31 IV Mojż. 5:2 32 III Mojż. 21:8 33 II Mojż. 28:2 34 IV Mojż. 7:9 35 II Mojż. 30:31 36 V Mojż. 18:6-8 37 III Mojż. 21:2-3 38 III Mojż. 21:13 WIĄYNIA I KAPŁANI ydzi powinni 20 zbudować świątynię i 21 szanować ją. Powinna ona być 22 strzeżona nieustannie, a 23 Lewici mają w niej służyć. Przed wejściem do świątyni oraz uczestnictwem w obrzędach kapłani 24 muszą obmyć ręce i nogi; muszą również codziennie 25 zapalać świecznik. Kapłani mają 26 błogosławić Izraela oraz 27 kłaść chleby pokładne na stole przed Arką. Dwa razy dziennie będą 28 spalać kadzidło na złotym ołtarzu. Ogień ma być stale 29 podtrzymywany, a popiół 30 usuwany codziennie. Osoby nieczyste w sensie rytualnym mają 31 zakaz wstępu do świątyni. Izrael powinien okazywać 32 szacunek swym kapłanom, którzy mają się 33 ubierać w specjalne szaty. Kapłani mają 34 nosić Arkę Przymierza na ramionach, a święty olej do namaszczania 35 musi być przygotowywany według ściśle określonej receptury. Rody kapłańskie mają się 36 rotacyjnie zmieniać podczas służby w świątyni. Kapłanowi nie wolno się 37 zanieczyszczać obecnością ciał zmarłych - nawet najbliższych. Arcykapłanowi wolno poślubić 38 wyłącznie dziewicę
39 IV Mojż. 28:3 40 III Mojż. 6:13 41 IV Mojż. 28:9 42 IV Mojż. 28:11 43 III Mojż. 23:36 44 III Mojż. 23:10 45 IV Mojż. 28:26-27 46 III Mojż. 23:17 47 IV Mojż. 29:1-2 48 IV Mojż. 29:7-8 49 III Mojż. 16 50 IV Mojż. 29:13 51 IV Mojż. 29:36 52 II Mojż. 23:14 53 II Mojż. 34:23; V Mojż. 16:6 54 V Mojż. 16:14 55 II Mojż. 12:6 56 II Mojż. 12:8 57 IV Mojż. 9:11 58 IV Mojż. 9:11; 59 IV Mojż. 10:10; IV Mojż. 10:9 60 III Mojż. 22:27 61 III Mojż. 22:21 62 III Mojż. 2:13 63 III Mojż. 1:2 64 III Mojż. 6:18 65 III Mojż. 7:1 66 III Mojż. 3:1 67 III Mojż. 2:1 68 III Mojż. 4:13 69 III Mojż. 4:27 70 III Mojż. 5:17-18 71 III Mojż. 5:15 III Mojż. 5:21-25 III Mojż. 19:20-21 72 III Mojż. 5:1-11 73 IV Mojż. 5:6-7 74 III Mojż. 15:13-15 75 III Mojż. 15:28-29 76 III Mojż. 12:6 77 III Mojż. 14:10 78 III Mojż. 27:32 79 II Mojż. 13:2 80 II Mojż. 22:28; IV Mojż. 18:15 81 II Mojż. 34:20 82 II Mojż. 13:13 83 V Mojż. 12:5 84 V Mojż. 12:14 85 V Mojż. 12:26 86 V Mojż. 12:15 87 III Mojż. 27:33 88 III Mojż. 6:9 89 II Mojż. 29:33 90 III Mojż. 7:19 91 III Mojż. 7:17 K- K- OFIARY Ofiara 39 ogniowa (tamid) musi być składana dwa razy dziennie, a arcykapłan musi również składać oprócz tego ofiarę z 40 pokarmów - również dwa razy dziennie. Dodatkową ofiarę (musaf) należy składać w 41 każdy Szabat, 42 pierwszego dnia każdego miesiąca i w 43 każdy z siedmiu dni Paschy. Drugiego dnia Paschy trzeba również złożyć jako 44 ofiarę z pokarmów pierwociny plonów. Podczas święta Szawuot należy złożyć ofiarę 45 musaf oraz 46 dwa bochenki chleba na ofiarę potrząsania. Dodatkowe ofiary mają być składane w 47 Rosz Ha Szana i Dzień Odkupienia, kiedy to również należy dokonać 49 przebłagania za lud. Musaf należy składać także każdego dnia święta 50 Sukot oraz 51 ósmego dnia tego święta. Każdy yd płci męskiej powinien odbyć 52 pielgrzymkę do Jerozolimy trzy razy do roku i 53 stawić się tam przed Panem podczas tzw. świąt pielgrzymich, które są czasem 54 radości. 14 dnia miesiąca Nisan należy 55 zabić baranka paschalnego i 56 spożyć jego pieczone mięso w nocy z 14 na 15 dnia miesiąca. Ci, którzy w miesiącu Nisan będą rytualnie nieczyści, powinni zabić baranka paschalnego 14 dnia miesiąca 57 Ijar oraz spożyć go z 58 macą oraz gorzkimi ziołami. Podczas uroczystych świąt, jak również w czasie zagrożenia, należy zadąć w 59 trąby. Cielę przeznaczone na ofiarę musi mieć co najmniej 60 osiem dni i ma być 61 bez skazy. Wszystkie ofiary mają być 62 posolone. Dokonanie rytuału złożenia ofiary 63 całopalnej, ofiary 64 zagrzesznej, ofiary 65 pokutnej, ofiary 66 pojednania i ofiary 67 z pokarmów jest micwą. Jeżeli Sanhedryn podejmie błędną decyzję, jego członkowie 68 muszą złożyć ofiarę zagrzeszną, podobnie jak 69 osoba, która zgrzeszyła nieświadomie i po jakimś czasie zorientowała się, że popełniła grzech. Jeżeli istnieją wątpliwości co do rzeczywistego przekroczenia Prawa przez tę osobę, musi ona złożyć 70 ofiarę pokutną za grzech. Za 71 kradzież lub krzywoprzysięstwo oraz podobne wykroczenia należy złożyć ofiarę pokutną. W szczególnych okolicznościach ofiara zagrzeszna może być proporcjonalna do 72 możliwości finansowych składającego. Należy 73 wyznać swoje grzechy przed Bogiem i upamiętać się (żałować za nie). 74 Mężczyzna i 75 kobieta, którzy mieli wycieki zanieczyszczające, muszą złożyć ofiarę; kobieta musi ją również złożyć po 76 urodzeniu dziecka. rędowaty musi 77 złożyć ofiarę po oczyszczeniu z trądu. Należy oddawać 78 dziesięcinę z bydła. Pierworodne z 79 bydła, jeżeli jest bez skazy, musi zostać złożone w ofierze. Pierworodny syn musi zostać 80 wykupiony. Pierworodne osła musi zostać 81 wykupione; jeżeli nie zostanie, należy mu 82 złamać kark. Zwierzęta przeznaczone do ofiarowania 83 mają zostać bezzwłocznie przyprowadzone do Jerozolimy i 84 mogą zostać złożone w ofierze wyłącznie w świątyni. Ofiary pochodzące spoza Izraela 85 mogą być również ofiarowane w świątyni. Uświęcone (przeznaczone na ofiarę) zwierzęta, które uległy 86 skażeniu muszą zostać wykupione. Jeżeli dokona się 87 zamiany zwierząt przeznaczonych na ofiarę, to i jedno i drugie jest święte (tj. oddzielone dla Pana). Kapłani powinni 88 spożywać pozostałości ofiar z pokarmów oraz 89 mięso z ofiar zagrzesznych i pokutnych. Jednakże, mięso konsekrowane, które zostało 90 rytualnie skażone lub 91 nie zostało spożyte przed wyznaczonym terminem, należy spalić.
92 IV Mojż. 6:5 (Dz.Ap. 18) 93 IV Mojż. 6:18 94 V Mojż. 23:24 95 IV Mojż. 30:3 UR UR LUBY Nazyrejczykowi 92 nie wolno strzyc włosów przez okres trwania ślubów. Po jego zakończeniu musi 93 ogolić głowę i złożyć ofiarę. Należy 94 dotrzymywać składanych ślubów i przysiąg, które mogą być 95 odwołane jedynie przez sędziego na mocy Prawa. 96 III Mojż. 11:8,24 97 III Mojż. 11:29-31 98 III Mojż. 11:34 99 III Mojż. 15-19 100 III Mojż. 12:12 101 III Mojż. 13:3 102 III Mojż. 13:51 103 III Mojż. 14:44 104 III Mojż. 15:2 105 III Mojż. 15:16 106 III Mojż. 15:19 107 IV Mojż. 19:14 108 IV Mojż. 19:13 109 III Mojż. 15:16 110 III Mojż. 14:2 111 III Mojż. 14:9 112 III Mojż. 13:45 113 IV Mojż. 19:2-9 -K -K -K -K -K -K -K -K -K -K -K -K -K -K -K -K -K CZYSOĆ RYUALNA (Oznaczenia -K są spowodowane aspektami zdrowotnymi) Każdy, kto dotknie 96 padliny lub jednego z 97 ośmiu wymienionych gatunków małych zwierząt, staje się rytualnie nieczysty. Pokarm zanieczyszcza się poprzez 98 kontakt z obiektem rytualnie nieczystym. Kobiety w okresie 99 menstruacji oraz będące w 100 połogu są rytualnie nieczyste. Podobnie 101 trędowaty, jego 102 odzież oraz 103 dom. Mężczyzna staje się nieczysty w wyniku 104 wycieku nasienia, a kobieta - podczas 105 krwawienia menstruacyjnego. Ciało 106 zmarłego jest rytualnie nieczyste. Człowiek rytualnie nieczysty może się 107 oczyścić tzw. wodą oczyszczenia (mej nida), lecz nie staje się przez to czysty w sensie rytualnym. Oczyszczenie rytualne poprzez 108 zanurzenie jest micwą. Aby zostać oczyszczonym z trądu, chory musi zastosować się do specjalnej 109 procedury i 110 ogolić głowę. Przed oczyszczeniem trędowaty musi 111 chodzić z rozwichrzonymi włosami i wyraźnie 112 odróżniać się od otoczenia ubiorem. Do rytualnego oczyszczenia używa się prochów z 113 czerwonej jałówki. 114 III Mojż. 27:2-8 115 III Mojż. 27:11-12 116 III Mojż. 27:14 117 III Mojż. 27:16-23 118 III Mojż. 5:16 119 III Mojż. 19:24 120 III Mojż. 19:9 121 III Mojż. 19:9 122 V Mojż. 24:19 123 III Mojż. 19:10 124 III Mojż. 19:10 125 II Mojż. 23:19 126 V Mojż. 18:4 127 III Mojż. 27:30 128 V Mojż. 14:22 129 IV Mojż. 18:26 130 V Mojż. 14:28 131 V Mojż. 26:13 132 V Mojż. 26:5 133 IV Mojż. 15:20 - K DARY SKŁADANE W WIĄYNI Jeżeli ktoś 114 postanawia złożyć w świątyni dar ze swojej majętności, musi to uczynić. Dary obłożone nieczystością rytualną - nieczyste 115 zwierzę, 116 dom czy 117 pole, należy zamienić na ich pieniężną równowartość określoną przez kapłana i złożyć pieniądze w skarbcu świątynnym. Jeśli ktoś przywłaszczy sobie jakąkolwiek rzecz konsekrowaną, musi ją 118 oddać i dołożyć jeszcze jedną piątą jej wartości. Nie wolno jeść owoców z drzew owocowych przez pierwsze trzy lata ich owocowania. W 119 czwartym roku wszystek ich owoc ma być poświęcony Panu, a w piątym roku można go jeść. Podczas żniw należy pozostawić zboże leżące na 120 skraju pola i nie wolno zbierać 121 pokłosia, ani 122 winogron pozostałych po winobraniu lub 123 zdeformowanych, lecz pozostawić je dla 124 ubogiego. Pierwociny plonów należy 125 oddzielić i dać kapłanom, na 126 ofiarę rzeźną (teruma). Należy oddawać 127 dziesięcinę Lewitom i na 128 ofiarę składaną w świątyni. Lewici będą składali 129 dziesięcinę z tej dziesięciny, jaką otrzymali. W trzecim i szóstym roku każdego cyklu siedmioletniego należy oddzielić 130 dziesięcinę i dać ją ubogim zamiast ś składać ją w świątyni. Przy składaniu dziesięcin należy wypowiedzieć określoną 131 formułę, podobnie jak przy oddawaniu 132 pierwocin. Pierwociny 133 ciasta z mąki razowej (ofiara z gumna) należy oddać kapłanowi.
134 II Mojż. 23:11 135 II Mojż. 34:21 136 III Mojż. 25:10 137 III Mojż. 25:9 138 III Mojż. 25:24 139 III Mojż. 25:29-30 140 III Mojż. 25:8 141 V Mojż. 15:3 142 V Mojż. 15:3 K K K K K K K K K ROK SZABAOWY (Uniwersalna zasada pomocy biednym i prawości w interesach stanowi jeden z aspektów praw 131-141) Każdego siódmego roku (szmita) wszystko, co wyrośnie, jest własnością 134 ogólną. Pola uprawne mają leżeć 135 odłogiem, aby ziemia odpoczęła. Należy 136 świętować Rok Jubileuszowy (co pięćdziesiąt lat), a w Dniu Odkupienia tego roku 137 szofar (róg) daje sygnał do uwolnienia wszystkich niewolników pochodzenia hebrajskiego. W Roku Jubileuszowym ziemia ma być 138 zwrócona pierwotnym właścicielom, a w miastach otoczonych murem 139 sprzedający ma prawo odkupienia swego domu w ciągu roku od daty sprzedaży. Lata szabatowe mają być liczone co 140 siedem lat, począwszy od wejścia do ziemi izraelskiej. W oku szabatowym 141 wszystkie długi zostaną umorzone, przy czym 142 można je ściągać od obcego (nie-yda). 143 V Mojż. 18:3 144 V Mojż. 18:4 145 III Mojż. 27:21,28 146 V Mojż. 12:21 147 III Mojż. 17:13 (świętość życia) 148 V Mojż. 22:7 149 III Mojż. 11:2 150 V Mojż. 14:11 151 III Mojż. 11:21 152 III Mojż. 11:21 153 II Mojż. 12:21 V Mojż. 16:1 PRZEPISY DOYCZĄCE SPOYWANIA MIĘSA K K K K Po dokonaniu uboju należy 143 oddać kapłanowi należną mu część, a także pierwociny z 144 wełny. Podczas składania ślubów trzeba 145 odróżniać to, co należy do świątyni (w przypadku wezwania imienia Boga podczas ślubowania), a co należy się kapłanom. Aby można było spożywać mięso bydła i owiec, należy dokonać 146 uboju zgodnego z wymogami Prawa, a jeżeli jest to zwierzę upolowane, jego 147 krew powinna zostać wylana na ziemię po zarżnięciu. Podczas wybierania z gniazda młodych ptaków lub jaj wysiadywanych przez matkę, 148 należy ją wypuścić na wolność. Każde 149 zwierzę, 150 ptaka, 151 szarańczę i 152 rybę należy sprawdzić, czy należą do gatunków określonych jako czyste i nadających się do spożycia. Sanhedryn powinien 153 ogłosić pierwszy dzień każdego miesiąca jako święto oraz liczyć kolejne lata i pory roku. (147-149 - określenie nieczysty odnosi się do praw świątynnych (ś) oraz dietetycznych (), oddzielających ydów od innych narodów) 154 II Mojż. 23:12 155 II Mojż. 20:8 156 II Mojż. 12:15 157 II Mojż. 13:8 158 II Mojż. 12:18 159 II Mojż. 12:16 160 II Mojż. 12:16 161 III Mojż. 23:35 162 III Mojż. 23 163 III Mojż. 23:24 164 III Mojż. 16:29 165 III Mojż. 16:29,1 166 III Mojż. 23:25 167 III Mojż. 23:36 168 III Mojż. 23:42 169 III Mojż. 23:40 170 IV Mojż. 29:1 WIĘA (Szabat jest uniwersalną zasadą odpoczynku). W dzień Szabatu należy 154 odpocząć i 155 uroczyście obchodzić jego rozpoczęcie i zakończenie. 14 dnia miesiąca Nisan należy 156 usunąć z domu wszelki kwaszony chleb, a w nocy z 14 na 15-157 opowiadać w gronie rodzinnym historię Wyjścia z Egiptu; tego wieczoru należy również 158 spożywać macę. 159 Pierwszy i 160 siódmy dzień Paschy są przeznaczone na odpoczynek. Począwszy od 16 dnia miesiąca Nisan trzeba rozpocząć 161 odliczanie 49 dni. Dniami odpoczynku są również święta 162 Szawuot i 163 Rosz Ha Szana; W Dniu Odkupienia należy 164 pościć i 165 odpoczywać, podobnie jak w pierwszym 166 i 167 ósmym dniu Sukot. Podczas tego święta ydzi mają mieszkać w 168 szałasach, wziąwszy ze sobą gałązki z czterech gatunków drzew. W Rosz Ha Szana należy 170 zadąć w szofar.
171 II Mojż. 30:12-13 172 V Mojż. 18:15 173 V Mojż. 17:15 174 V Mojż. 17:11 175 II Mojż. 23:2 176 V Mojż. 16:18 177 III Mojż. 19:15 178 III Mojż. 5:1 179 V Mojż. 13:15 180 V Mojż. 19:19 181 V Mojż. 21:4 182 V Mojż. 19:3 183 IV Mojż. 35:2 184 V Mojż. 22:8 BZ K K PRZEPISY SPOŁECZNE Każdy mężczyzna powinien 171 dać pół sykla rocznie do skarbca świątyni. Należy 172 słuchać proroka i 173 szanować króla. Należy również okazywać 174 posłuszeństwo wobec decyzji Sanhedrynu, a w przypadkach spornych nie należy głosować za 175 większością. Sędziowie i urzędnicy powinni zostać 176 ustanowieni we wszystkich miastach i mają obowiązek sądzić lud 177 bezstronnie. Jeżeli ktoś jest świadkiem w danej sprawie, 178 musi stawić się w sądzie. Będą poddani szczegółowemu 179 przesłuchaniu, a jeżeli okaże się, że świadczyli fałszywie, należy uczynić z nimi to samo, co oni zamierzali uczynić oskarżonemu. Jeżeli zostanie odnalezione ciało zamordowanego człowieka, a morderca pozostanie nieznany, należy dokonać rytualnego 180 odcięcia głowy czerwonej jałówki. Należy ustalić sześć 181 miast schronienia. Lewici pozostający bez ojcowizny, powinni otrzymać 183 miasta na mieszkanie. Na dachu każdego domu ma być 184 zbudowana poręcz, aby uniknąć wypadku. 185 V Mojż. 12:2;7:5 186 V Mojż. 13:17 187 V Mojż. 20:17 188 V Mojż. 25:19 189 V Mojż. 25:17 BZ BZ BZ BAŁWOCHWALSWO Bałwochwalstwo i wszelkie akcesoria służące do jego uprawiania 185 muszą zostać zniszczone, a zdeprawowane miasto należy 186 potraktować według nakazów Prawa. ydzi otrzymali nakaz 187 wyniszczenia siedmiu narodów kananejskich oraz 188 wymazania pamięci o Amaleku. Mają 189 pamiętać o krzywdach, jakie wyrządzili oni Izraelowi. 190 V Mojż. 20:1-12 191 V Mojż. 20:2 192 V Mojż. 23:14-15 193 V Mojż. 23:14 BZ? WOJNA ora podaje szereg szczegółowych 190 przepisów dotyczących wojny (20 rozdział V Ks. Mojż). Kapłanowi wyznaczono specjalne 191 obowiązki podczas działań wojennych. Obóz wojskowy ma być utrzymywany w 192 odpowiednim stanie sanitarnym, a każdy żołnierz musi dbać o higienę być odpowiednio 193 wyekwipowany w tym zakresie. 194 III Mojż. 5:23 195 V Mojż. 15:8; III Mojż. 25:35-36 196 V Mojż. 15:14 197 II Mojż. 22:24 198 V Mojż. 32:21 199 V Mojż. 24:13; II Mojż. 22:25 200 V Mojż. 24:15 201 V Mojż. 23:25-26 202 II Mojż. 23:5 203 V Mojż. 22:4 204 V Mojż. 22:1; II Mojż. 23:4 205 III Mojż. 19:17 206 III Mojż. 19:18 207 V Mojż. 10:19 208 III Mojż. 19:36 RELACJE SPOŁECZNE Skradziona własność musi 194 wrócić do właściciela. Istnieje obowiązek 195 dobroczynności wobec ubogich. Niewolnik hebrajski, któremu zwrócono wolność, ma 196 otrzymać odprawę. Należy 197 pożyczać ubogiemu bez oprocentowania; od 198 cudzoziemca można pobierać odsetki. Jeżeli ubogi niezbędnie potrzebuje 199 zastawionych dóbr, należy mu je zwrócić. Nie wolno 200 wstrzymywać zapłaty robotnikom oraz 201 zabraniać im spożywać produktów ich pracy. Należy 202 pomóc bliźniemu podnieść zwierzę, które upadło pod ciężarem oraz w 203 załadunku towarów na juczne bydlę. Zgubioną własność 204 należy oddać właścicielowi. rzeba 205 upominać bliźniego, który grzeszy oraz 206 miłować go jak siebie samego. Istnieje obowiązek 207 miłowania prozelity. Odważniki i miary 208 muszą być uczciwe.
209 III Mojż. 19:32 210 II Mojż. 20:12 211 III Mojż. 19:3 212 I Mojż. 1:28 213 V Mojż. 24:1 214 V Mojż. 24:5 215 I Mojż. 17:10; III Mojż. 12:3 216 V Mojż. 25:5 217 V Mojż. 25:9 218 V Mojż. 22:29 219 V Mojż. 22:18-19 220 II Mojż. 22:15 221 V Mojż. 21:11 222 V Mojż. 24:1 (Mat. 5) 223 IV Mojż. 5:15-27 J BZ?? UR RODZINA Starcom należy 209 okazywać szacunek. Rodziców należy 210 czcić i 211 uznawać ich autorytet. Płodzenie 212 kolejnych generacji musi się odbywać w ramach małżeństwa zawartego zgodnie z wymogami Prawa. Przez 213 okres jednego roku po ślubie oblubieniec jest zwolniony ze służby wojskowej, aby mógł się 214 nacieszyć nowo poślubioną żoną. Każde dziecko płci męskiej 215 musi być obrzezane. Jeżeli mężczyzna umrze bezdzietnie, jego brat musi albo poślubić 216 wdowę po nim, albo ją 217 uwolnić od tego obowiązku (chalica). Mężczyzna, który zgwałci dziewicę, 218 musi pojąć ją za żonę bez możliwości rozwodu. Jeżeli mąż niesłusznie oskarży swą żonę o to, że w dniu ślubu nie była dziewicą, starsi 219 ukarzą go grzywną i nie będzie mógł się z nią rozwieść. Uwodziciel 220 zostanie ukarany zgodnie z Prawem. Kobieta wzięta do niewoli ma być 221 traktowana według oddzielnych przepisów. Rozwód można przeprowadzić 222 jedynie na podstawie pisemnego dokumentu. Kobieta podejrzana o cudzołóstwo 223 ma zostać poddana określonemu testowi. (Prawa 224-231 leżą u podstaw sprawiedliwości społecznej) 224 V Mojż. 25:2 225 IV Mojż. 35:25 226 II Mojż. 21:20 227 II Mojż. 21:16 228 III Mojż. 20:14 229 V Mojż. 22:24 230 V Mojż. 21:22 231 V Mojż. 21:23???? SĄDOWNICWO W przypadkach określonych przez Prawo istnieje 224 nakaz nałożenia grzywny i skazania na 225 banicję nieumyślnego zabójcy. Kara śmierci ma być wykonana przez 226 ścięcie mieczem, 227 uduszenie, 228 spalenie na stosie lub 229 ukamienowanie stosownie do odpowiednich przepisów. W niektórych przypadkach ciało przestępcy należy po egzekucji 230 powiesić, lecz musi zostać 231 pochowane jeszcze tego samego dnia. 232 II Mojż. 21:2 233 II Mojż. 21:8 234 II Mojż. 21:8 235 III Mojż. 25:46 NIEWOLNICY (Prawa 232-234 są oznaczone jako moralne nie dlatego, że popieramy niewolnictwo lecz po to, by podkreślić zalecenia Prawa co do humanitarnego traktowania niewolników). Niewolnicy pochodzenia hebrajskiego 232 mają być traktowani według specjalnych przepisów. Pan hebrajskiej niewolnicy musi ją 233 poślubić albo 234 odkupić. Niewolnik cudzoziemski ma być 235 traktowany według odrębnych reguł opisanych w Prawie. 236 II Mojż. 21:18 237 II Mojż. 21:28 238 II Mojż. 21:33-34 239 II Mojż. 21:37-22:3 240 II Mojż. 22:4 241 II Mojż. 22:5 242 II Mojż. 22:6-8 243 II Mojż. 22: 9-12 244 II Mojż. 22:13 245 III Mojż. 25:14 246 II Mojż. 22:8 247 V Mojż. 25:12 248 IV Mojż. 27:8 ZADOĆUCZYNIENIE ZA WYRZĄDZONE SZKODY (Prawa 236-245 pokazują zasady sprawiedliwości społecznej) W przypadkach obrażeń wyrządzonych przez 236 człowieka, 237 zwierzę lub 238 w wyniku wpadnięcia do nie zabezpieczonej studni, należy zastosować odrębne przepisy opisane w Prawie. Złodziej musi zostać 239 ukarany. Prawo ustanawia przepisy odnośnie osądzania takich szkód jak te, które wynikają z 240 puszczenia bydła samopas na pole sąsiada, 241 wzniecenia pożaru, 242 przywłaszczenia mienia powierzonego oraz oskarżeń o 243 defraudację lub 244 uszkodzenie dóbr wynajętych. Podobnie w przypadkach 245 oszustwa w handlu, 248 dziedziczenia spadków i podobnych 246 spraw spornych. Istnieje nakaz 247 zachowania przyzwoitości nawet w sytuacjach zagrożenia bliskich.
LISA PRZYKAZAŃ O CHARAKERZE ZAKAZÓW 1 II Mojż. 20:3 2 II Mojż. 20:4 3 III Mojż. 19:4 4 II Mojż. 20:20 5 II Mojż. 20:5 6 II Mojż. 20:5 7 III Mojż. 18:21 8 III Mojż. 19:31 9 III Mojż. 19:31 10 III Mojż. 19:4 11 V Mojż. 16:22 12 III Mojż. 20:1 13 V Mojż. 16:21 14 II Mojż. 23:13 15 II Mojż. 23:13 16 V Mojż. 13:12 18 V Mojż. 13:9 19 V Mojż. 13:9 20 V Mojż. 13:9 21 V Mojż. 13:9 22 V Mojż. 7:25 23 V Mojż. 13:17 24 V Mojż. 13:18 25 V Mojż. 7:26 26 V Mojż. 18:20 27 V Mojż. 18:20 28 V Mojż. 13:3,4 29 V Mojż. 18:22 30 III Mojż. 20:23 31 III Mojż. 19:26; V Mojż. 18:10 32 V Mojż. 18:10 33 V Mojż. 18:10-11 34 V Mojż. 18:10-11 35 V Mojż. 18:10-11 36 V Mojż. 18:10-11 37 V Mojż. 18:10-11 38 V Mojż. 18:10-11 39 V Mojż. 22:5 40 V Mojż. 22:5 41 III Mojż. 19:28 42 V Mojż. 22:11 43 III Mojż. 19:27 44 III Mojż. 19:27 45 V Mojż. 14:1; III Mojż. 19:28 BAŁWOCHWALSWO I PRAKYKI Z NIM ZWIĄZANE???? 1 Nie wolno wierzyć w istnienie jakichkolwiek innych bogów oprócz Jedynego Boga. Istnieje zakaz tworzenia podobizn i obrazów dla 2 siebie czy dla 3 innych, czy to w celach kultowych, czy 4 innych. Nie wolno oddawać chwały czemukolwiek obok Boga, ani w 5 sposób zarezerwowany dla Niego, ani w 6 żaden inny sposób. Nie wolno 7 oddawać dzieci na ofiarę Molochowi. Nie wolno uprawiać 8 nekromancji ani 9 wywoływać duchów, ani też traktować poważnie 10 mitologii związanej z bałwochwalstwem. Istnieje zakaz budowania 11 pomników, 12 cokołów oraz 13 sadzenia świętych drzew przed ołtarzem Pana. Nie wolno 14 przysięgać na bożki ani nakłaniać do tego bałwochwalcę. Zakazuje się namawiać 15 nie-ydów oraz 16 ydów do oddawania chwały bałwanom. Nie wolno 17 słuchać nikogo, kto propaguje bałwochwalstwo, ani też tłumić w sobie 18 nienawiści do niego. Nie należy 19 żałować takiej osoby. Jeżeli ktoś nakłania do bałwochwalstwa, 20 nie należy go bronić przed innymi ani też 21 zatajać tego faktu. Istnieje zakaz 22 ciągnięcia korzyści majątkowych z wytwarzania bożków czy ozdób o charakterze kultowym. Nie wolno 23 odbudowywać tego, co zostało zniszczone w ramach kary za bałwochwalstwo, ani też 24 przywłaszczać sobie dóbr związanych z tym miejscem. Istnieje zakaz 25 używania wszystkiego, co jest związane z bałwochwalczym kultem. Nie wolno 26 prorokować w imieniu fałszywych bogów, ani też 27 fałszywie prorokować w imieniu Pańskim. Nie należy 28 słuchać tego, kto tak prorokuje, ani też 29 bać się fałszywego proroka, lecz wykonać na nim wyrok śmierci. Nie wolno 30 naśladować bałwochwalców ani 31 praktykować ich zwyczajów. Zakazane jest 32 wróżenie, 33 wieszczenie, 34 uprawianie guseł, 35 czarowanie, 36 zaklinanie, wywoływanie duchów, 37 uprawianie znachorstwa oraz 38 wzywanie zmarłych. Kobietom zabrania się 39 noszenia męskich ubrań, a mężczyznom nie wolno ubierać się w 40 damskie. Nie wolno 41 tatuować skóry na modłę bałwochwalców. Nie należy ubierać się w 42 szaty utkane z bawełny i lnu ani golić (brzytwą) 43 boków głowy i 44 brody. Nie wolno czynić 45 nacięć na ciele na znak żałoby. (Prawdopodobnie Prawa 43 i 44 dotyczą starożytności)
46 V Mojż. 17:16 47 IV Mojż. 15:39 48 II Mojż. 23:32; V Mojż. 7:2 49 V Mojż. 20:16 50 V Mojż. 7:2 (starożytne) 51 II Mojż. 23:33 52 V Mojż. 7:3 53 V Mojż. 23:4 54 V Mojż. 23:8 55 V Mojż. 23:8 56 V Mojż. 23:7 57 V Mojż. 20:19 58 V Mojż. 7:21 59 V Mojż. 25:19 (starożytne) ZAKAZY ODWOŁUJĄCE SIĘ DO WYDARZEŃ HISORYCZNYCH Nie wolno wracać do Egiptu, aby tam 46 zamieszkać na stałe, ani 47 pozwalać się zwodzić sercom i oczom kuszącym do nieczystości. Nie wolno 48 zawierać sojuszy z siedmioma narodami kananejskimi, ani 49 pozostawić przy życiu choćby jednego z ich członków. Nie wolno 50 okazywać litości bałwochwalcom, 51 pozwolić im na przebywanie w Izraelu ani 52 wchodzić z nimi w związki małżeńskie. ydówce nie wolno 53 wychodzić za mąż za Ammonitę ani za Moabitę, nawet jeżeli nawrócą się na judaizm, lecz nie powinna odmawiać ręki (wyłącznie ze względów genealogicznych) 54 potomkowi Ezawa ani 55 prozelicie pochodzenia egipskiego. Istnieje zakaz 56 zawierania pokoju z narodami Ammonitów i Moabitów. Zakazane jest 57 niszczenie drzew owocowych, nawet w czasie wojny, podobnie jak każdy akt wandalizmu. Nie wolno 58 bać się wroga ani 59 zapomnieć zła uczynionego przez Amaleka. BLUŹNIERSWO 60 III Mojż. 24:16; II Mojż. 22:27 61 III Mojż. 19:12 62 II Mojż. 20:7 63 III Mojż. 22:32 64 V Mojż. 6:16 65 V Mojż. 12:4 66 V Mojż. 21:23 Nie wolno 60 bluźnić Imieniu Bożemu, 61 łamać przysięgi składanej przy Jego użyciu, 62 wzywać Go nadaremnie oraz 63 profanować. Nie wolno 64 kusić Pana, Boga swego ani 65 wymazywać Jego Imienia ze świętych tekstów czy niszczyć instytucji powołanych do oddawania Mu czci. Ciało 66 powieszonego na drzewie należy zdjąć przed zachodem słońca. 67 IV Mojż. 18:5 68 III Mojż. 16:2 69 III Mojż. 21:23 70 III Mojż. 21:17 71 III Mojż. 21:18 72 IV Mojż. 18:3 73 III Mojż. 10:9-11 74 IV Mojż. 18:4 75 III Mojż. 22:2 76 III Mojż. 21:6 77 IV Mojż. 5:3 78 V Mojż. 23:11 79 II Mojż. 20:25 80 II Mojż. 20:26 81 II Mojż. 30:9 82 II Mojż. 30:9 83 II Mojż. 30:32 84 II Mojż. 30:32 85 II Mojż. 30:37 86 II Mojż. 25:15 87 II Mojż. 28:28 88 II Mojż. 28:32 WIĄYNIA Należy wystrzegać się 67 niedbałości podczas służby w świątyni. Arcykapłanowi nie wolno wchodzić do Miejsca Najświętszego w 68 dowolnym czasie. Kapłan naznaczony jakąkolwiek skazą fizyczną nie może 69 wchodzić do świątyni ani 70 służyć w niej - nawet, jeśli skażenie jest przejściowe, nie wolno mu 71 usługiwać aż do pełnego wyleczenia. Lewici i kapłani nie mogą 72 wymieniać się obowiązkami. Osoby skażone nie mogą 73 wchodzić do świątyni ani 74 nauczać Prawa. Nie mogą służyć w świątyni 75 osoby spoza grona kapłanów, 76 kapłani w stanie nieczystym oraz ci, którzy mimo dokonania ablucji jeszcze nie zakończyli okresu kwarantanny. adna osoba w stanie nieczystym nie może wchodzić do 77 świątyni ani na 78 Wzgórze świątynne. Ołtarz nie może być zbudowany z 79 ciosanych kamieni, i nie można 80 podchodzić doń po schodach. Nie wolno 81 rozpalać na nim żadnego ognia, lecz tylko określone przepisami 82 kadzidło. Nie wolno 84 wytwarzać oleju z tych samych składników i w tych samych proporcjach, co 85 olej służący do namaszczania, aby ich ze sobą nie pomylić. Podobnie z produkcją 86 kadzidła. Nie wolno 87 usuwać drążków z pierścieni na Skrzyni świadectwa (Arce), ani 88 przesuwać napierśnika na efodzie, ani 89 uszkodzić szaty arcykapłana.
89 V Mojż. 12:13 90 III Mojż. 17:3-4 91 III Mojż. 22:20 92 III Mojż. 22:22 93 III Mojż. 22:24 94 III Mojż. 22:22 95 V Mojż. 17:1 96 III Mojż. 22:25 97 III Mojż. 22:21 98 III Mojż. 2:11 99 III Mojż. 2:13 100 V Mojż. 23:19 101 III Mojż. 22:28 102 III Mojż. 5:11 103 III Mojż. 5:11 104 IV Mojż. 5:15 105 IV Mojż. 5:15 106 III Mojż. 27:10 107 III Mojż. 27:26 108 IV Mojż. 18:17 109 III Mojż. 27:33 110 III Mojż. 28:28 111 III Mojż. 27:28 112 III Mojż. 5:8 113 V Mojż. 15:19 114 V Mojż. 15:19 115 II Mojż. 34:25 116 II Mojż. 23:10 117 II Mojż. 12:10 118 V Mojż. 16:4 119 IV Mojż. 9:13 120 III Mojż. 22:30 121 II Mojż. 12:46 122 IV Mojż. 9:12 123 II Mojż. 12:46 124 III Mojż. 6:10 125 II Mojż. 12:9 126 II Mojż. 12:45 127 II Mojż. 12:48 128 II Mojż. 12:43 129 III Mojż. 12:4 130 III Mojż. 7:19 131 III Mojż. 19:6-8 132 III Mojż. 7:18 133 III Mojż. 22:10 134 III Mojż. 22:10 135 III Mojż. 22:10 136 III Mojż. 22:4 137 III Mojż. 22:12 138 III Mojż. 6:16 139 III Mojż. 6:23 140 V Mojż. 14:3 141 V Mojż. 12:17 142 V Mojż. 12:17 143 V Mojż. 12:17 144 V Mojż. 12:17 145 III Mojż. 6:16 146 III Mojż. 6:23 147 III Mojż. 6:30 148 V Mojż. 12:17 149 II Mojż. 29:33 OFIARY Nie wolno 89 składać ofiar ani 90 zabijać poświęconych zwierząt poza świątynią. Nie można również 91 konsekrować i 92 zabijać zwierząt skalanych, ani 93 rozlewać ich krwi (w sensie rytualnego skrapiania), ani 94 spalać w ofierze ich trzewi - nawet, jeżeli skalanie ma charakter 95 przejściowy albo 96 ofiara jest składana przez pogan. Zabronione jest 97 poświęcanie skalanych zwierząt na ofiarę. Na ofiarę ogniową nie można przeznaczać 98 niczego kwaszonego, miodu ani niczego 99 nie posolonego. Zwierzę otrzymane jako zapłata przez nierządnicę lub jako cena zapłacona za psa 100 nie może być złożone w ofierze. Nie wolno 101 zabijać zwierzęcia wraz jego młodymi tego samego dnia. Zabrania się używać 102 oliwy i kadzidła jako ofiary zagrzesznej lub 104 ofiary z pokarmów, złożonej jako 105 ofiara posądzenia (sota). Nie wolno 106 zastępować zwierzęcia ofiarnego innym, ani 107 poświęcać pierworodnego z bydła na inną ofiarę. Nie ma możliwości 108 odkupienia pierworodnego z bydła lub owiec. Istnieje zakaz 109 wykupywania dziesięciny z 110 płodów ziemi i 111 owoców drzew, ponieważ należą one do Pana. Podczas zabijania ptaka na ofiarę zagrzeszną należy naderwać jego głowę tuż przy szyi, ale 112 nie wolno jej całkiem oddzielać. Nie wolno używać do 113 pracy konsekrowanego bydła, ani 114 strzyc konsekrowanej owcy. Nie wolno również zabijać baranka paschalnego, jeżeli w domu 115 jest jeszcze cokolwiek kwaszonego oraz pozostawiać przez noc resztki jego mięsa, które miały być 116 ofiarowane lub 117 spożyte. Nie można pozostawiać żadnej części ofiary świątecznej 118 dłużej niż dwa dni, natomiast wszystkie części 119 drugiego baranka paschalnego i 120 rzeźnej ofiary dziękczynnej należy spożyć przed świtem dnia następnego. Istnieje zakaz łamania kości 121 pierwszego i 122 drugiego baranka paschalnego oraz 123 wynoszenia ich mięsa poza dom. Nie można 124 pozwolić, by resztki ofiary z pokarmów uległy zakwaszeniu. Nie wolno również spożywać baranka paschalnego 125 surowego ani gotowanego, ani też 126 pozwolić spożywać go obcemu mieszkańcowi czy najemnikowi, a także 127 nieobrzezanemu oraz 128 odstępcy. Osobie rytualnie nieczystej 129 nie wolno spożywać poświęconego. Nie można 130 jeść poświęconego, które uległo skalaniu. Mięsa ofiarnego, które 131 nie zostało spożyte w określonym terminie lub 132 jego ubój został przeprowadzony w złych intencjach, nie można jeść. Nie wolno spożywać rzeczy świętych osobom 133 nieobrzezanym, 136 kapłanom znajdującym się w stanie nieczystym rytualnie, 134 mieszkańcom domu kapłana i 135 najemnikom. Córka kapłana, która wyszła za mąż za obcego, 137 nie może jadać rzeczy konsekrowanych. Nikt (z wyjątkiem kapłanów) 138 nie może spożywać pozostałości po ofierze z pokarmów. Nie wolno dopuścić, żeby 139 mięso ofiar zagrzesznych złożonych w świątyni lub 140 zwierząt konsekrowanych uległo skażeniu. Nie można jeść niczego z dziesięciny ze 141 zboża, 142 wina, 143 oliwy oraz 144 bydła i trzód poza Jerozolimą. Kapłanom nie wolno spożywać ofiar zagrzesznych ani pokutnych 145 poza dziedzińcami świątyni, a mięsa 146 ofiar całopalnych w ogóle nie mogą jadać. 147 adnej ofiary zagrzesznej, której krwią dokonuje się oczyszczenia w świątyni, nie wolno spożywać. Nikomu poza kapłanami 148 nie wolno jeść mięsa ofiary za grzech, a kapłani 149 nie mogą spożywać pierwocin poza dziedzińcami świątyni.
150 V Mojż. 26:14 151 V Mojż. 26:14 152 V Mojż. 14:25-26 153 V Mojż. 27:33 154 II Mojż. 22:28 155 V Mojż. 23:22 156 II Mojż. 23:15 157 IV Mojż. 30:3 Nie wolno jeść z 150 dziesięciny będąc w stanie rytualnej nieczystości lub 151 pozostając w żałobie. Pieniądze pochodzące z odkupienia pierwocin 152 mogą zostać wydane wyłącznie na jedzenie i picie. Dając dziesięcinę z bydła i trzody, 153 nie wolno przebierać między lepszym, a gorszym ani 154 zamieniać jednego zwierzęcia na inne. Nie wolno 155 zwlekać z wypełnieniem ślubów, ani przybywać do Jerozolimy na święto pielgrzymie z pustymi rękami. Nie wolno 157 łamać danego słowa. 158 III Mojż. 21:7 159 III Mojż. 21:7 160 III Mojż. 21:7 161 III Mojż. 21:14 162 III Mojż. 21:15 163 III Mojż. 10:6 164 III Mojż. 10:6 165 III Mojż. 10:7 166 III Mojż. 21:1 167 III Mojż. 21:11 168 III Mojż. 21:11 169 V Mojż. 18:1 170 V Mojż. 18:1 171 V Mojż. 14:1 KAPŁANI Kapłanowi nie wolno poślubić 158 nierządnicy, 159 kobiety zbezczeszczonej ani 160 porzuconej przez męża; 161 wdowa nie może być żoną arcykapłana. Może nią być tylko 162 dziewica spośród Izraela. Kapłanom nie wolno wchodzić do świątyni z 163 rozwichrzonymi włosami ani w 164 rozdartych szatach; nie wolno im 165 opuścić dziedzińca podczas pełnienia służby w świątyni. Kapłan nie może się 166 zanieczyszczać z powodu zmarłych, z wyjątkiem wymienionych w Prawie bliskich, natomiast 167 arcykapłanowi nie wolno przystępować do zwłok 168 żadnego zmarłego. Plemię Lewiego nie będzie miało działu w 169 ziemi izraelskiej ani w 170 łupach wojennych. Zabrania się 171 wygalania sobie łysiny nad czołem na znak żałoby. 172 V Mojż. 14:7 173 III Mojż. 11:11 174 III Mojż. 11:13 175 V Mojż. 14:19 176 III Mojż. 11:41 177 III Mojż. 11:41 178 III Mojż. 11:42 179 III Mojż. 11:43 180 V Mojż. 14:21 181 II Mojż. 22:31 182 V Mojż. 12:23 183 I Mojż. 32:32 184 III Mojż. 7:26 185 III Mojż. 7:23 186 II Mojż. 23:19 187 II Mojż. 34:26 188 II Mojż. 21:28 189 III Mojż. 23:14 190 III Mojż. 23:14 191 III Mojż. 23:14 192 III Mojż. 19:23 193 V Mojż. 22:9 194 V Mojż. 32:38 195 III Mojż. 19:26; V Mojż. 21:20 196 III Mojż. 23:29 197 II Mojż. 13:3 198 II Mojż. 13:20 199 V Mojż. 16:3 200 II Mojż. 13:7 201 II Mojż. 12:19 K K K K K K K K? PRAWA ZWIĄZANE Z DIEĄ ydom nie wolno jeść mięsa wymienionych w Prawie 172 ssaków uznanych za nieczyste, podobnie jak nieczystych 173 ryb, 174 nieczystych ptaków, 175 owadów, 176 małych zwierząt biegających po ziemi, 177 płazów, 178 robaków znalezionych w owocach lub ich przetworach oraz 179 niczego, co się czołga na brzuchu. Nie wolno spożywać 180 padliny, mięsa zwierząt 181 rozszarpanych czy jakichkolwiek 182 części żyjącego zwierzęcia. Istnieje zakaz jedzenia 183 ścięgna w stawie biodrowym (gid ha-naszed), spożywania 184 krwi oraz niektórych rodzajów 185 tłuszczu (helev). Nie wolno 186 gotować koźlęcia w mleku jego matki ani 187 spożywać potraw przyrządzonych w taki sposób. Zabronione jest jedzenie 188 mięsa wołu skazanego na ukamienowanie (nawet jeżeli jego ubój został dokonany prawidłowo). Nie wolno jeść 189 chleba wypieczonego z nowego zboża ani samego zboża, jeśli jest świeżo zżęte - czy to 190 prażonego, czy 191 świeżego - przed złożeniem omeru na ofiarę 16 dnia Nisan. Nie wolno 192 obrzynać pędów drzew owocowych przez trzy lata od zasadzenia, ani 193 obsadzać winnicy dwojako. Istnieje zakaz wylewania 194 ofiar z płynów bożkom (libacji), 195 obżarstwa oraz pijaństwa. W Dzień Odkupienia obowiązuje 196 ścisły post. Podczas Paschy nie wolno jeść 197 niczego kwaszonego, ani żadnych potraw, w których 198 znajdowałby się kwas jako dodatek. en sam zakaz obowiązuje również od 199 południa 14 dnia miesiąca Nisan (w wigilię Paschy). Podczas Paschy żaden kwas nie powinien 200 leżeć w widocznym miejscu, ani nawet 201 znajdować się w domu.
202 IV Mojż. 6:3 203 IV Mojż. 6:3 204 IV Mojż. 6:3 205 IV Mojż. 6:4 206 IV Mojż. 6:4 207 IV Mojż. 6:7 208 III Mojż. 21:11 209 IV Mojż. 6:5 NAZYREJCZYCY Nazyrejczykowi nie wolno pić 202 wina, ani żadnego napoju z 203 owoców winorośli. Nie może on również jeść winogron 204 świeżych, 205 suszonych, 206 niedojrzałych ani 207 wytłoczyn. Nie wolno mu 208 zanieczyszczać się przez kontakt z ciałem zmarłego, ani nawet wchodzić do namiotu, gdzie leżą zwłoki. Nie wolno mu 209 strzyc włosów aż do zakończenia okresu, który ślubował. 210 III Mojż. 23:22 211 III Mojż. 19:9 212 III Mojż. 19:10 213 III Mojż. 19:10 214 V Mojż. 24:19 (Prawa 215-217 symbolizują czystość) 215 III Mojż. 19:19 216 V Mojż. 22:9 217 III Mojż. 19:19 218 V Mojż. 22:10 219 V Mojż. 25:4 (Prawa 220-228 dotyczą starożytnego Izraela i ukazują moralne reguły relacji społecznych oraz zasadę zaufania Bogu w latach nieobsiewania pól). 220 III Mojż. 25:4 221 III Mojż. 25:4 222 III Mojż. 25:4 223 III Mojż. 25:5 224 III Mojż. 25:11 225 III Mojż. 25:11 226 III Mojż. 25:11 227 III Mojż. 25:23 228 III Mojż. 25:33 229 V Mojż. 12:19 ROLNICWO Nie wolno 210 zbierać plonów z całego pola, lecz należy zostawić zboże na jego skrajach, dla ubogich. Zabronione jest również 211 podnoszenie kłosów, które upadną podczas zbierania oraz zbieranie 212 zdeformowanych kiści winogron, 213 kiści leżących na ziemi, a także 214 wracanie na pole po zapomniane snopy. Nie wolno 215 obsiewać pola mieszanką różnych nasion, ani sadzić mieszane gatunki 216 winorości w jednej winnicy. Nie wolno tworzyć 217 krzyżówek różnych gatunków zwierząt ani 218 zaprzęgać do pracy dwóch różnych gatunków w jednym jarzmie. Nie wolno 219 zawiązywać zwierzęciu pyska podczas pracy, aby uniemożliwić mu jedzenie. W każdym siódmym roku nie wolno 220 obsiewać pola, 221 zrywać owoców z drzew oraz 222 żąć i 223 zrywać tego, co samo wyrosło bez siania i sadzenia w każdym siódmym roku (szmita). Podobnie w roku jubileuszowym - istnieje zakaz 224 obsiewania, 225 żęcia oraz 226 zbioru owoców wyrosłych na dziko. Nie wolno 227 sprzedawać ziemi na zawsze, 228 zajmować własności Lewitów (nawet nie wykupionej) ani 229 pozostawiać ich bez pomocy. 230 V Mojż. 15:2 231 V Mojż. 15:9 232 V Mojż. 15:7 233 V Mojż. 15:13 234 II Mojż. 22:24 235 III Mojż. 25:37 236 V Mojż. 23:20 237 II Mojż. 22:24 238 III Mojż. 19:13 239 V Mojż. 24:10 240 V Mojż. 24:12 241 V Mojż. 24:17 242 V Mojż. 24:6 243 II Mojż. 20:13 244 III Mojż. 19:11 245 III Mojż. 19:13 246 V Mojż. 19:14 POYCZKI, BIZNES I SPOSÓB RAKOWANIA NIEWOLNIKÓW Zabronione jest 230 domaganie się spłaty długu po upływie roku siódmego (szabatowego), jednakże nie wolno 231 odmówić pożyczki ubogiemu ze względu na to, że ów rok się zbliża. Nie wolno 232 zaniechać dobroczynności wobec ubogich, ani 233 odsyłać bez odprawy hebrajskiego niewolnika, który właśnie zakończył okres służby. Nie wolno 234 siłą ściągać długu z niewypłacalnego dłużnika. Zabronione jest 235 udzielanie i 236 zaciąganie oprocentowanych pożyczek od innego yda oraz 237 uczestniczenie w realizowaniu takich umów bądź to w charakterze świadka, żyranta czy notariusza. Nie wolno 238 zwlekać z wypłatą wynagrodzenia. Zabronione jest 239 branie zastawu od ubogiego, 240 przetrzymywanie zastawu, który jest mu niezbędny, a także branie zastawu od wdów. 241 Nie wolno brać w zastaw rzeczy, który służy dłużnikowi do zarabiania na życie. 242 Porywanie ydów jest zabronione. Nie wolno 243 kraść ani 245 rabować.
247 III Mojż. 19:13 248 III Mojż. 19:11 249 III Mojż. 19:11 250 III Mojż. 25:14 251 III Mojż. 25:17 252 II Mojż. 22:21 253 II Mojż. 22:21 254 V Mojż. 23:16 255 V Mojż. 23:17 256 II Mojż. 22:21 257 III Mojż. 25:39 258 III Mojż. 25:42 259 III Mojż. 25:43 260 III Mojż. 25:53 261 II Mojż. 21:8 262 II Mojż. 21:10 263 V Mojż. 21:14 264 V Mojż. 21:14 265 II Mojż. 20:17 266 V Mojż. 5:18 267 V Mojż. 23:26 268 V Mojż. 23:25 269 V Mojż. 22:3 270 II Mojż. 23:5 271 III Mojż. 19:35 272 V Mojż. 25:13 Zabrania się 246 przesuwać granic ziemi i 247 defraudowania dóbr. Nie wolno 248 kraść ani 249 zapierać się (fałszywie zeznawać) kradzieży cudzej własności. Nie wolno nikogo 250 oszukiwać w interesach, ani nawet 251 zwodzić kontrahenta słowem. Zabrania się 252 gnębić przybysza - zarówno 253 werbalnie jak i fizycznie. Nie wolno 254 wydawać lub 255 uciskać niewolnika, który uciekł od swego pana i szuka schronienia - nawet, jeżeli jego pan jest ydem. Nie wolno 256 gnębić sieroty ani wdowy. Zabrania się 257 źle traktować oraz 258 sprzedawać niewolników pochodzenia hebrajskiego; zabrania się dokonywania 259 aktów okrucieństwa wobec nich. Nie wolno również 260 pozwolić, aby byli tak traktowani przez pogan. Nie wolno 261 sprzedać hebrajskiej niewolnicy, a jeżeli jej pan zdecyduje się ją poślubić, nie 262 ujmie jej pożywienia, odzieży ani współżycia. Nie wolno 263 sprzedawać branki ani 264 traktować jej jak niewolnicę. Nie wolno 265 pożądać własności bliźniego, nawet jeżeli pragnie się ją odkupić od niego. Grzechem jest nawet 266 sama pożądliwość. niwiarz nie ma prawa 267 wchodzić na łan swego bliźniego ani wziąć więcej zbieranych owoców, niż może zjeść. W przypadku znalezienia zguby 268 nie wolno się wzbraniać przed oddaniem jej właścicielowi. Nie wolno również 269 odmówić pomocy bliźniemu, jeżeli jego zwierzę upadło pod ciężarem. Istnieje zakaz 270 oszukiwania na wagach i miarach, a nawet 271 posiadania fałszywych odważników. 273 III Mojż. 19:15 274 II Mojż. 23:8 275 III Mojż. 19:15 276 V Mojż. 1:17 277 III Mojż. 19:15; II Mojż. 23:3 278 II Mojż. 23:6 279 V Mojż. 19:13 280 V Mojż. 24:17 281 II Mojż. 23:1 282 II Mojż. 23:2 283 II Mojż. 23:2 284 V Mojż. 1:17 285 II Mojż. 20:16 286 II Mojż. 23:1 287 V Mojż. 24:16 288 V Mojż. 19:15 289 II Mojż. 20:13 290 II Mojż. 23:7 291 IV Mojż. 35:30 292 IV Mojż. 35:12 293 V Mojż. 25:12 294 V Mojż. 22:26 295 IV Mojż. 35:31 296 IV Mojż. 35:32 297 III Mojż. 19:16 298 V Mojż. 22:8 299 III Mojż. 19:14 300 V Mojż. 25:2-3 301 III Mojż. 19:16 302 III Mojż. 19:17 303 III Mojż. 19:17 304 III Mojż. 19:18 SPRAWIEDLIWOĆ Sędziemu nie wolno 273 sądzić niesprawiedliwie, 274 przyjmować łapówek, postępować 275 stronniczo lub dawać się 276 zastraszyć. W niesłusznej sprawie nie wolno 277 faworyzować nawet ubogiego ani 278 wpływać na wyrok. Nie należy żałować 288 osądzonych ani 289 naruszać prawa obcego przybysza lub wdowy. Nie wolno 281 przesłuchiwać jednej strony sporu bez obecności drugiej. W sprawie, która może się zakończyć wyrokiem śmierci, nie wolno 282 decydować większością jednego głosu. Sędziemu nie wolno 283 kierować się opinią innych, jeżeli nie jest przekonany o jej słuszności. Zabronione jest 284 ustanawianie sędzią kogoś, kto nie zna Prawa. Nie wolno 285 składać fałszywego świadectwa, 286 przyjmować świadectwo nikczemnika ani 287 uznawać za wiarygodne świadectwo krewnych strony w sprawie. Nie wolno wydawać wyroku 288 na podstawie zeznań jednego świadka. Nie wolno 289 mordować. Akt oskarżenia nie może opierać się 290 wyłącznie na poszlakach. świadkowi nie wolno 291 równocześnie pełnić roli sędziego w sprawach, które mogą zakończyć się wyrokiem śmierci. Nie można 292 dokonać niczyjej egzekucji bez procesu i udowodnienia winy. Należy karać za 293 współudział w łamaniu Prawa. Nie można wymierzać kary za 294 czyn popełniony pod przymusem. Nie wolno przyjmować okupu za życie 295 zabójcy oraz 296 tego, kto uciekł do miasta schronienia i chce powrócić do domu. Nie można 297 ociągać się z udzieleniem pomocy bliźniemu, 298 pozostawiać na drodze niebezpieczne przeszkody ani 299 zwodzić bliźniego dając mu złą radę. Zabronione jest 300 uderzenie choćby o jeden raz za dużo skazanego na chłostę. Nie wolno 301 szerzyć oszczerstw ani 302 chować w sercu nienawiści. Zabronione jest 303 szydzenie z yda, 304 chowanie urazy do bliźniego oraz 305 dokonywanie zemsty.
305 III Mojż. 19:18 306 V Mojż. 22:6 307 III Mojż. 13:33 308 V Mojż. 24:8 309 V Mojż. 21:7 310 II Mojż. 22:17 311 V Mojż. 24:5 312 V Mojż. 17:11 313 V Mojż. 13:1 314 V Mojż. 13:1 315 II Mojż. 22:27 316 II Mojż. 22:27 317 III Mojż. 19:14 318 II Mojż. 21:17 319 II Mojż. 21:15 320 II Mojż. 20:10 321 II Mojż. 16:29 322 II Mojż. 35:3 323 II Mojż. 12:16 324 II Mojż. 12:16 325 III Mojż. 23:21 326 III Mojż. 23:25 327 III Mojż. 23:35 328 III Mojż. 23:36 329 III Mojż. 23:28 Nie wolno 306 wybierać z gniazda matki razem z pisklętami. Nie wolno 307 golić liszaju trędowatego ani 308 usuwać zewnętrznych oznak jego choroby. Zabronione jest 309 uprawianie ziemi, na której znaleziono zwłoki zamordowanego i gdzie odprawiono rytuał złamania karku czerwonej jałówki. Nie wolno pozostawić 310 czarownicy przy życiu. Zabroniony jest 311 pobór do wojska oblubieńca w pierwszym roku po ślubie. Nie wolno 312 buntować się przeciw pouczeniom nauczycieli, 313 dodawać ani 314 ujmować niczego z przepisów Prawa. Zabronione jest przeklinanie 315 sędziego, 316 władcy czy 317 jakiegokolwiek innego yda. Nie wolno 318 przeklinać ani 319 podnosić ręki na rodziców. Nie wolno 320 pracować w Szabat, ani 321 podróżować pieszo dalej, niż na wyznaczoną odległość (eruv). Zabronione jest 322 wykonywanie wyroków w dniu Szabatu. Nie wolno pracować w 323 pierwszym oraz 324 siódmym dniu Paschy, 325 w Szawuot, w 326 Rosz Ha Szana, w 327 pierwszym i 328 ósmym (Szmini Aceret) dniu Sukot oraz w 329 Dzień Odkupienia. 330 III Mojż. 18:7 331 III Mojż. 18:8 332 III Mojż. 18:9 333 III Mojż. 18:11 334 III Mojż. 18:10 335 III Mojż. 18:20 336 III Mojż. 18:10 337 III Mojż. 18:17 338 III Mojż. 18:17 339 III Mojż. 18:17 340 III Mojż. 18:12 341 III Mojż. 18:13 342 III Mojż. 18:14 343 III Mojż. 18:15 344 III Mojż. 18:16 345 III Mojż. 18:18 346 III Mojż. 18:19 347 III Mojż. 18:20 348 III Mojż. 18:23 349 III Mojż. 18:23 350 III Mojż. 18:22 351 III Mojż. 18:7 352 III Mojż. 18:14 353 III Mojż. 18:6 354 V Mojż. 23:3 355 V Mojż. 23:18 356 V Mojż. 24:4 357 V Mojż. 25:5 358 V Mojż. 22:29 359 V Mojż. 22:19 360 V Mojż. 23:2 361 III Mojż. 22:24 ZAKAZY DOYCZĄCE MORALNOCI SEKSUALNEJ Nie wolno wchodzić w stosunki kazirodcze z 330 matką, 331 macochą, 332 siostrą, 333 przyrodnią siostrą, 334 wnuczką ze strony syna, 335 wnuczką ze strony córki, 336 córką, 337 każdą kobietą i jej córką, 338 każdą kobietą i jej wnuczką ze strony syna, 339 każdą kobietą i jej wnuczką ze strony córki, 340 siostrą ojca, 341 siostrą matki, 342 stryjenką, 343 synową, 344 żoną brata i 345 siostrą żony. Nie wolno 346 uprawiać stosunków seksualnych z kobietą będącą w okresie menstruacji. Nie wolno 347 cudzołożyć. Nie wolno łączyć się ze zwierzęciem - zarówno 348 kobiecie jak i 349 mężczyźnie. Istnieje zakaz stosunków 350 homoseksualnych, szczególnie z 351 ojcem lub 352 wujem. Istnieje 353 zakaz jakichkolwiek fizycznych zbliżeń intymnych (nawet, jeżeli nie polegają na współżyciu) z krewnymi. Mamzer (dziecko urodzone ze związku cudzołożnego) 354 nie może poślubić ydówki. Istnieje zakaz 355 nierządu. Rozwódka nie może 356 powtórnie wyjść za pierwszego męża, jeżeli w międzyczasie wyszła za innego. Bezdzietna wdowa nie może 357 wyjść za mąż za kogoś innego niż brat jej zmarłego męża. Mąż nie może 358 rozwieść się z żoną, jeżeli poślubił ją po dokonaniu na niej gwałtu lub 359 po jej zniesławieniu. Eunuchowi nie wolno 360 wziąć za żonę ydówki. Istnieje zakaz 361 dokonywania kastracji.
362 V Mojż. 17:15 363 V Mojż. 17:16 364 V Mojż. 17:17 365 V Mojż. 17:17 MONARCHIA (Prawa dotyczą starożytnego Izraela, lecz posiadają aspekty moralne). Nie wolno 362 wybrać na króla nikogo, kto nie pochodzi z Izraela. Królowi nie wolno gromadzić zbyt wielkiej ilości 362 koni, posiadać zbyt wielu 362 żon i 365 opływać w zbyt wielkie bogactwa.