Umowa sprzedaży oprac. Tomasz A. Winiarczyk

Umowa sprzedaży oprac. Tomasz A. Winiarczyk Art. 535 Kodeksu cywilnego: Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Podstawowe obowiązki stron sprzedający: 1. obowiązek przeniesienia własności sprzedawanej rzeczy na kupującego 2. obowiązek wydania rzeczy kupującemu kupujący: 1. obowiązek zapłaty ceny 2. obowiązek odebrania kupionej rzeczy Przedmiot umowy sprzedaży: Rzecz Zwierzę Prawa Energie USTAWA z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach: cena - wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym Określenie wysokości ceny jest co do zasady pozostawione stronom umowy sprzedaży (art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach oraz art. 353[1] kodeksu cywilnego) Klasyfikacja sprzedaży z punktu widzenia nabywcy: sprzedaż niekonsumencka podstawa prawna: ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny w razie wady rzeczy nabywcy przysługuje: rękojmia za wady gwarancja jakości sprzedaż konsumencka podstawa prawna: Kodeks cywilny i przede wszystkim ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej (...) w razie wady rzeczy nabywcy przysługuje: uprawnienia z tytułu odpowiedzialności sprzedawcy za niezgodność towaru z umową gwarancja komercyjna szczególne formy sprzedaży konsumenckiej sprzedaż poza lokalem przedsiębiorstwa sprzedaż na odległość podstawa prawna: USTAWA z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny. Typy sprzedaży wg Kodeksu cywilnego sprzedaż na raty sprzedaż z zastrzeżeniem własności rzeczy sprzedaż na próbę sprzedaż z zastrzeżeniem prawa odkupu sprzedaż z zastrzeżeniem prawa pierwokupu

SPRZEDAŻ NA RATY Sprzedażą na raty jest dokonana w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedaż rzeczy ruchomej osobie fizycznej za cenę płatną w określonych ratach, jeżeli według umowy rzecz ma być kupującemu wydana przed całkowitym zapłaceniem ceny. SPRZEDAŻ Z ZASTRZEŻENIEM WŁASNOŚCI RZECZY Jeżeli sprzedawca zastrzegł sobie własność sprzedanej rzeczy ruchomej aż do uiszczenia ceny, uważa się w razie wątpliwości, że przeniesienie własności rzeczy nastąpiło pod warunkiem zawieszającym. W razie zastrzeżenia prawa własności sprzedawca odbierając rzecz może żądać odpowiedniego wynagrodzenia za zużycie lub uszkodzenie rzeczy. SPRZEDAŻ NA PRÓBĘ Sprzedaż na próbę albo z zastrzeżeniem zbadania rzeczy przez kupującego uważa się w razie wątpliwości za zawartą pod warunkiem zawieszającym, że kupujący uzna przedmiot sprzedaży za dobry. W braku oznaczenia w umowie terminu próby lub zbadania rzeczy sprzedawca może wyznaczyć kupującemu odpowiedni termin. Jeżeli kupujący rzecz odebrał i nie złożył oświadczenia przed upływem umówionego przez strony lub wyznaczonego przez sprzedawcę terminu, uważa się, że uznał przedmiot sprzedaży za dobry. PRAWO ODKUPU Zastrzeżenie prawa odkupu wywołuje taki skutek, że w ciągu zastrzeżonego terminu, w dowolnej chwili sprzedawca przez oświadczenie woli złożone kupującemu doprowadza do sprzedaży odwrotnej (por. art.593 i n. kc). Prawo odkupu może być zastrzeżone na czas nie dłuższy niż lat pięć. Termin dłuższy ulega skróceniu do lat pięciu. PRAWO PIERWOKUPU Prawo pierwokupu stanowi zastrzeżenie uprawnienia pierwszeństwa przy kupnie oznaczonej rzeczy w razie, gdyby rzecz takowa miała być komukolwiek innemu sprzedana. Obowiązek respektowania tego uprawnienia spoczywa na sprzedawcy rzeczy. Rzecz, której dotyczy prawo pierwokupu, może być sprzedana osobie trzeciej tylko pod warunkiem, że uprawniony do pierwokupu swego prawa nie wykona.

SPRZEDAŻ NIEKONSUMENCKA SZCZEGÓLNE ZAGADNIENIA Odpowiedzialność za wady Sprzedawca odpowiada za wszelkie wady (fizyczne i prawne), które powstały: przed przejściem niebezpieczeństwa przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy na kupującego, lub też po przejściu niebezpieczeństwa, lecz wynikły z przyczyn, które tkwiły już wcześniej w sprzedanej rzeczy (art. 559 kodeksu cywilnego). wyłączenie odpowiedzialności sprzedawcy Sprzedawca nie odpowiada za wady rzeczy, o których kupujący wiedział: w chwili zawarcia umowy (jeżeli przedmiotem sprzedaży była rzecz oznaczona co do tożsamości), albo w chwili wydania rzeczy (jeżeli przedmiotem sprzedaży była rzecz oznaczona tylko co do gatunku). zakaz wyłączenia odpowiedzialności sprzedawcy Sprzedawca nie zwolni się od odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady rzeczy wykazując, że: wada powstała bez jego winy, lub że o wadzie nie wiedział, przy czym obrona taka odniesie skutek, jeżeli powołując się na istnienie wad rzeczy kupujący domaga się odszkodowania za nienależyte wykonanie zobowiązania przez sprzedawcę na podstawie art. 471 kodeksu cywilnego. Wady fizyczne Rzecz sprzedana ma wadę fizyczną (art. 556 1 kodeksu cywilnego) gdy ma cechy (lub brak jej cech) zmniejszające jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony lub wynikający z okoliczności albo z przeznaczenia rzeczy. Wady prawne Rzecz sprzedana ma wadę prawną jeżeli stanowi własność osoby trzeciej lub gdy jest obciążona prawem osoby trzeciej (np. zastawem lub prawem obligacyjnym, które nie wygaśnie wskutek sprzedaży rzeczy). Fakt, że sprzedawca nie był właścicielem rzeczy sam w sobie nie powoduje nieważności umowy sprzedaży Rękojmia za wady W wypadku ujawnienia się wad rzeczy sprzedanej kupującemu zawsze (niezależnie od tego, czy przedmiotem sprzedaży była rzecz oznaczona co do tożsamości czy co do gatunku) przysługiwać będą dwa uprawnienia: uprawnienie do żądania obniżenia ceny, uprawnienie do odstąpienia od umowy. wybór kupującego Wybór pomiędzy powyższymi uprawnieniami przysługuje co do zasady kupującemu i po jego dokonaniu jest on nim związany. ograniczenie prawa do odstąpienia od umowy Kupujący nie może od umowy odstąpić, jeżeli sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad albo niezwłocznie wady usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona przez sprzedawcę lub naprawiana, chyba że wady są nieistotne. dalsze uprawnienia Dalsze uprawnienia kupującego zróżnicowane zostały w zależności od tego, czy przedmiotem sprzedaży jest rzecz oznaczona co do tożsamości czy też rzecz oznaczona tylko co do gatunku. 1) W przypadku rzeczy oznaczonych tylko co do tożsamości kupującemu może przysługiwać, obok wyżej wskazanych, również uprawnienie do żądania usunięcia wad rzeczy. 2) W przypadku rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku kupującemu przysługiwać będzie uprawnienie do żądania wymiany rzeczy na wolną od wad. odstąpienie od umowy Odstąpienie od umowy dokonywane jest przez oświadczenie składane sprzedawcy przez kupującego (jeżeli umowa sprzedaży była zawarta na piśmie, to odstąpienie od niej również powinno nastąpić na piśmie - art. 77 kodeksu cywilnego).

Gwarancja jakości Udzielenie gwarancji jakości rzeczy sprzedanej kupującemu nie jest obecnie obowiązkowe. Oznacza to, że umowie sprzedaży nie będzie towarzyszyła gwarancja, a w konsekwencji w wypadku ujawnienia się wad rzeczy sprzedanej kupującemu przysługiwać będą jedynie uprawnienia z tytułu rękojmi względem sprzedawcy. Gwarancji jakości udzielić może (poprzez wystawienie dokumentu gwarancji - art. 577 1 kodeksu cywilnego) zarówno sprzedawca rzeczy jak i jej wytwórca, aczkolwiek najczęściej jednak gwarancji udziela wytwórca rzeczy, podczas gdy sprzedawca jedynie pośredniczy w przekazaniu dokumentów gwarancyjnych kupującemu, samemu nie stając się zobowiązanym z tytułu gwarancji. Nie wystarczy paragon!!! wybór kupującego Kupujący może korzystać z uprawnień z gwarancji niezależnie od uprawnień z rękojmi (art. 579 kodeksu cywilnego). Sprzedawca nie może zmusić kupującego do rezygnacji z korzystania z uprawnień z tytułu rękojmi w sytuacji, gdy wady objęte są gwarancją. uprawnienia z tytułu gwarancji W razie ujawnienia się wad w terminie gwarancji (w braku odmiennego uregulowania w treści gwarancji wynosi on jeden rok) gwarant zobowiązany jest: usunąć wadę fizyczną albo dostarczyć kupującemu rzecz wolną od wad. Wybór pomiędzy tymi obowiązkami należy do gwaranta, jednakże gwarant utraci prawo wyboru jeżeli w odpowiednim terminie nie wypełni obowiązków wynikających z gwarancji. Jeżeli jednak gwarant wymienił rzecz na nową albo dokonał istotnej naprawy rzeczy to termin gwarancji biegnie na nowo od chwili dostarczenia kupującemu rzeczy wolnej od wad lub zwrócenia mu rzeczy naprawionej. Gdy gwarant wymienił jedynie część rzeczy (np. wadliwy podzespół w dużej, co do pozostałych części niewadliwej maszynie) to termin gwarancji biegnie na nowo tylko co do wymienionej części. Oznacza to w konsekwencji, że terminy gwarancyjne co do różnych elementów tej samej rzeczy upłyną w różnych momentach.

SPRZEDAŻ KONSUMENCKA SZCZEGÓLNE ZAGADNIENIA Sprzedażą konsumencką jest dokonywana w ramach działalności przedsiębiorstwa sprzedaż rzeczy ruchomej osobie fizycznej, która nabywa tę rzecz w celu niezwiązanym z działalnością zawodową lub gospodarczą Przedmiot sprzedaży konsumenckiej: rzecz ruchoma określana przez ustawodawcę mianem towaru konsumpcyjnego (także zwierzęta) ustawa nie ma zastosowania do umów sprzedaży, których przedmiotem są nieruchomości (zarówno gruntowe, lokalowe jak i budynkowe) wierzytelności, prawa autorskie, patenty, prawa do znaku towarowego i inne prawa Obowiązki informacyjne sprzedawcy zakres informacji ilość informacji, jakich musi udzielić sprzedawca jest większa niż określona w kodeksie cywilnym zakres informacji Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy, sprzedawca jest zobowiązany podać do wiadomości kupującego: cenę oferowaną towaru konsumpcyjnego oraz jego cenę jednostkową, chyba że wyrażają się one tą samą kwotą. Przy sprzedaży towaru luzem wystarcza podanie ceny jednostkowej. Podana przez sprzedawcę cena powinna obejmować podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach, Dz. U. Nr 97 poz. 1050). dodatkowe elementy ceny Jeżeli cena obejmuje dodatkowe świadczenia sprzedawcy związane z załadunkiem, transportem, montażem towaru, informacje te powinny również zostać podane do wiadomości kupującego. zakres informacji reklama Wymogi dotyczące sposobu podawania ceny dotyczą również reklamy (art. 2 ust. 1 ustawy). W materiałach reklamowych przy towarach oferowanych do sprzedaży po przecenie lub na wywieszkach umieszczonych przy towarach przecenionych obok przekreślonej dotychczasowej ceny i wyrazu przecena albo wyrazów obniżka ceny lub podwyżka ceny uwidacznia się cenę obniżoną lub podwyższoną, jej okres obowiązywania, a także przyczynę lub przyczyny dokonanej przeceny - obniżki lub podwyżki ceny informacje dot. towaru Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy sprzedawca jest zobowiązany udzielić kupującemu jasnych, zrozumiałych i niewprowadzających w błąd informacji, wystarczających do prawidłowego i pełnego korzystania ze sprzedanego towaru konsumpcyjnego. jak informować Informacje powinny znajdować się na samym towarze konsumpcyjnym lub być trwale z nim połączone. Przy towarze sprzedawanym luzem w miejscu sprzedaży sprzedawca jest zobowiązany umieścić informację, zawierającą co najmniej nazwę towaru, jego główną cechę użytkową oraz wskazanie producenta lub importera (art. 3 ust. 2 ustawy). Wraz z towarem, sprzedawca powinien wydać kupującemu także instrukcje obsługi, konserwacji i inne dokumenty wymagane przez odrębne przepisy (art. 3 ust. 5 ustawy). potwierdzenie pisemne W przypadku sprzedaży na raty, na przedpłaty, według wzoru lub na próbę oraz sprzedaży za cenę powyżej 2000 zł, sprzedawca powinien potwierdzić na piśmie wszystkie istotne postanowienia zawartej umowy (art. 2 ust. 2 ustawy). Forma pisemna wymagana przez powyżej powołany przepis ma charakter ad probationem (trudności dowodowe). forma pisemna na żądanie kupującego W przypadkach nie wskazanych w art. 2 ust. 2 ustawy, sprzedawca na żądanie kupującego ma obowiązek potwierdzić fakt zawarcia umowy, podając w dokumencie oznaczenie sprzedawcy z jego adresem, datę sprzedaży oraz określenie towaru konsumpcyjnego, jego ilość i cenę.

obowiązek wyjaśnienia postanowień umowy Na żądanie kupującego sprzedawca jest zobowiązany wyjaśnić znaczenie poszczególnych postanowień umowy (art. 3 ust. 4 ustawy). sprzedaż na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa Przy sprzedaży konsumenckiej zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa obowiązek potwierdzenia konsumentowi na piśmie istotnych postanowień umowy, dotyczy każdej umowy, bez względu na jej rodzaj i wartość przedmiotu. Jeżeli sprzedaż konsumencka stanowi równocześnie umowę zawieraną na odległość, na sprzedawcy ciążą dodatkowo obowiązki informacyjne określone w art. 9 ust. 1-3 uonpk. sprzedaż na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa - informacje 1) imię i nazwisko (nazwa), adres zamieszkania (siedziby) przedsiębiorcy oraz organ, który zarejestrował działalność gospodarczą przedsiębiorcy, a także numer, pod którym przedsiębiorca został zarejestrowany, 2) istotne właściwości świadczenia i jego przedmiotu, 3) cena lub wynagrodzenie obejmujące wszystkie ich składniki, a w szczególności cła i podatki, 4) zasady zapłaty ceny lub wynagrodzenia, 5) koszty oraz termin i sposób dostawy, 6) prawo odstąpienia od umowy w terminie dziesięciu dni, ze wskazaniem wyjątków, o których mowa w art. 10 ust. 3, 7) koszty wynikające z korzystania ze środków porozumiewania się na odległość, jeżeli są one skalkulowane inaczej niż wedle normalnej taryfy, 8) termin, w jakim oferta lub informacja o cenie albo wynagrodzeniu mają charakter wiążący, 9) minimalny okres, na jaki ma być zawarta umowa o świadczenia ciągłe lub okresowe, 10) miejsce i sposób składania reklamacji, 11) prawo wypowiedzenia umowy, o którym mowa w art. 8 ust. 3.

OCHRONA KONSUMENTA Niezgodność towaru z umową zasady ogólne Zgodnie z art. 4 ust. 1 usk sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową. niezgodność w razie indywidualnego uzgadniania W przypadku indywidualnego uzgadniania właściwości towaru konsumpcyjnego (art. 4 ust. 2 ustawy), towar jest niezgodny z umową jeżeli: nie odpowiada podanemu wcześniej przez sprzedawcę opisowi (opis taki może zostać umieszczony przez sprzedawcę w katalogu, informatorze, komunikacie radiowym, telewizyjnym, prasowym); nie ma cechy okazanej kupującemu próbki albo wzoru - towar ma inną barwę, odporność na ogień, wodę, rdzę, posiada inną jakość materiału niż okazana próbka lub wzór, nie nadaje się do celu określonego przez kupującego przy zawarciu umowy, chyba że sprzedawca zgłosił zastrzeżenia co do takiego przeznaczenia towaru. niezgodność w razie braku indywidualnego uzgadniania W sytuacji, gdy strony umowy nie uzgadniają indywidualnie właściwości towaru (art. 4 ust. 3 ustawy), towar jest niezgodny z umową jeżeli: nie nadaje się do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest zwykle używany, jego właściwości nie odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju, np. w zakresie energochłonności, odporności, estetyki, wydajności, nie odpowiada oczekiwaniom kupującego, opartym na składanych publicznie zapewnieniach sprzedawcy, producenta lub jego przedstawiciela, w szczególności nie uwzględnia zapewnień wyrażonych w oznakowaniu towaru lub reklamie, odnoszących się do właściwości towaru. reklama Oczekiwania kupującego oparte na reklamie powinny być uzasadnione tj. opierać się na rozsądnej ocenie treści reklamy. Kupujący powinien brać pod uwagę, że reklamy co do zasady cechują się pewną przesadą i znacznym stopniem uogólnień. Zapewnienia sprzedawcy (producenta lub ich przedstawicieli) stanowią oświadczenia wiedzy. Przepisy o wadach oświadczenia woli nie mają zatem do nich zastosowania. montaż Za niezgodność towaru z umową uważa się także nieprawidłowość w jego zamontowaniu lub uruchomieniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy sprzedaży przez sprzedawcę lub przez osobę za którą sprzedawca ponosi odpowiedzialność albo przez kupującego według instrukcji otrzymanej przy sprzedaży (art. 6 ustawy). Odpowiedzialność sprzedawcy za osoby, które zastąpiły go w wykonaniu czynności montażu lub uruchomienia towaru opiera się na zasadzie ryzyka, co oznacza, że brak po stronie sprzedawcy winy w wyborze lub nadzorze, nie zwalnia go od odpowiedzialności. kodeksowa wada prawna Pojęcie niezgodności towaru z umową obejmuje również przypadki do tej pory kwalifikowane jako istnienie wady prawnej. rzeczy używane Pojęcie niezgodności towaru z umową dotyczy również rzeczy używanych, jednakże w tym wypadku kupujący powinien liczyć się ze zmniejszeniem wartości towaru konsumpcyjnego, które jest wynikiem zwykłej eksploatacji.

ciężar dowodu Ciężar dowodu w zakresie wykazania, że towar jest niezgodny z umową i że niezgodność ta istniała już w chwili jego wydania spoczywa na kupującym. Wykazanie drugiej ze wskazanych okoliczności w praktyce może się okazać trudne, z tego powodu ustawodawca wprowadza domniemanie prawne, że w razie stwierdzenia niezgodności towaru przed upływem 6 miesięcy od jego wydania, należy przyjmować, że niezgodność ta istniała już w chwili wydania (art. 4 ust. 1 ustawy). Akty staranności kupującego akty staranności to takie czynności obciążające kupującego, których zaniechanie powoduje utratę uprawnień z tytułu niezgodności towaru z umową 2 miesiące na zawiadomienie sprzedawcy Według art. 9 ust. 1 usk kupujący traci uprawnienia przewidziane w art. 8 ustawy, jeżeli przed upływem dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową nie zawiadomi o tym sprzedawcy. Termin ma charakter terminu zawitego, co oznacza, że z jego upływem roszczenie wygasa, a okoliczność ta jest uwzględniana z urzędu. Dla zachowania terminu wystarczy wysłać zawiadomienie przed jego upływem. Ustawa nie wymaga formy listu poleconego i nie ogranicza sposobu dowodzenia daty jego wysłania. Celowe wydaje się jednak wysłanie zawiadomienia za pomocą listu poleconego za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, co ułatwi kupującemu ustalenie, czy w sprawie ma zastosowanie domniemanie z art. 8 ust. 3 ustawy. W treści zawiadomienia należy określić niezgodność towaru z umową, nie ma natomiast konieczności formułowania już na tym etapie postępowania reklamacyjnego konkretnego żądania ze strony kupującego. uchylenie odpowiedzialności sprzedawcy Art. 7. Sprzedawca nie odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową, gdy kupujący o tej niezgodności wiedział lub, oceniając rozsądnie, powinien był wiedzieć. To samo odnosi się do niezgodności, która wynikła z przyczyny tkwiącej w materiale dostarczonym przez kupującego. To nie znaczy, że kupujący ma obowiązek badać towar. Roszczenie o naprawienie towaru lub jego wymianę Jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową kupujący może żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy. W przypadku rzeczy oznaczonej co do tożsamości istnieje prawo do żądania naprawienia towaru W przypadku zbioru rzeczy roszczenie o naprawienie lub wymianę ogranicza się jedynie do tych elementów, które są niezgodne z umową. montaż Naprawa towaru lub jego wymiana powinna nastąpić nieodpłatnie (art. 8 ust. 2 ustawy), a ponadto sprzedawca ma obowiązek zwrócić kupującemu poniesione przez niego koszty, a w szczególności koszty demontażu, dostarczania, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia. W przypadku dostarczenia kupującemu nowego towaru w miejsce niezgodnego z umową sprzedawca nie może żądać od kupującego dopłaty stosownej kwoty w związku ze wzrostem cen (zob. wyrok SN z dnia 20 stycznia 1978 r. sygn. akt II CR 485/77 opubl. OSNC 1978/11/211) Sprzedawca może odmówić naprawy lub wymiany, jeżeli: są one niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów (rzecz niezastępowalna) niewykonanie przez sprzedawcę obowiązku wymiany jest spowodowane zaprzestaniem produkcji rzeczy tego rodzaju (zob. uchwała SN z dnia 17 marca 1993 r. III CZP 31/93) brak w danym miejscu przy montażu osób posiadających niezbędne kwalifikacje zachodzą nadmierne koszty naprawy (np. konieczność sprowadzenia kosztownych urządzeń lub potrzebą przewozu towaru do odległego miejsca naprawy)

Niezrzekalność roszczeń Uprawnień przysługujących kupującemu nie można wyłączyć ani ograniczyć w drodze umowy zawartej przed zawiadomieniem sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. W szczególności nie można tego dokonać przez oświadczenie kupującego, że wie o wszelkich niezgodnościach towaru z umową, lub przez wybór prawa obcego (art. 11 ustawy). Roszczenie o obniżenie ceny ORAZ Prawo odstąpienia od umowy Wg art. 8 ust. 4 ustawy, kupujący może żądać obniżenia ceny lub odstąpić od umowy jeżeli: nie może żądać naprawy ani wymiany towaru, sprzedawca nie może uczynić zadość żądaniu naprawy lub wymiany w odpowiednim czasie, wymiana lub naprawa narażałaby kupującego na znaczne niedogodności. rozmiar obniżenia ceny Obniżenie ceny powinno nastąpić w stosownym rozmiarze (art. 8 ust. 4 ustawy) tj. przy uwzględnieniu zmniejszenia wartości towaru wskutek jego niezgodności umową. zasady odstąpienia od umowy Prawo odstąpienia od umowy jest realizowane poprzez oświadczenie złożone sprzedawcy. Co do zasady oświadczenie takie może być złożone w dowolnej formie. Jeżeli umowa została stwierdzona pismem, również odstąpienie od niej powinno nastąpić na piśmie (zgodnie z treścią art. 77 2 kodeksu cywilnego). skutki odstąpienia od umowy Odstąpienie od umowy powoduje przejście własności towaru z powrotem na sprzedawcę tj. wywołuje skutek rzeczowy. Kupujący z chwilą dotarcia jego oświadczenia o odstąpieniu od umowy do sprzedawcy powinien zaprzestać korzystania z rzeczy. Naruszenie tego obowiązku będzie kwalifikowane jako korzystanie z cudzej rzeczy bez zgody właściciela. Kupujący odstępując od umowy jest zobowiązany zwrócić sprzedawcy wszystko co otrzymał od niego na mocy umowy, z drugiej strony może żądać nie tylko zwrotu tego, co sam świadczył, ale również naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania (zob. art. 494 kodeksu cywilnego). Kupujący nie musi wynagradzać sprzedawcy za normalne zużycie rzeczy, powstałe przy prawidłowym korzystaniu z niej (zob. wyrok SN z dnia 3 lipca 1980 r. sygn. akt II CR 190/80, OSNCP 1981/1/18). zakaz odstąpienia od umowy Wg art. 8 ust. 4 ustawy kupujący nie może odstąpić od umowy, jeżeli niezgodność towaru jest nieistotna. W tym wypadku kupujący może jedynie żądać obniżenia ceny. Niezgodność towaru jest istotna wtedy, gdy kupujący z jej powodu nie może w ogóle korzystać z rzeczy lub zgodnie z jej przeznaczeniem albo gdy rzecz stwarza zagrożenie dla osób lub mienia. Terminy realizacji uprawnień przysługujących kupującemu Sprzedawca odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jedynie w przypadku jej stwierdzenia przed upływem dwóch lat od wydania tego towaru Przedawnienie Roszczenia kupującego określone w art. 8 przedawniają się z upływem roku od stwierdzenia przez kupującego niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową; przedawnienie nie może się skończyć przed upływem terminu określonego w ust. 1. W takim samym terminie wygasa uprawnienie do odstąpienia od umowy. Zawiadomienie sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową przerywa bieg przedawnienia. Przedawnienie nie biegnie w czasie wykonywania naprawy lub wymiany oraz prowadzenia przez strony, nie dłużej jednak niż przez trzy miesiące, rokowań w celu ugodowego załatwienia sprawy. Jeżeli sprzedawca w chwili zawarcia umowy wiedział o niezgodności i nie zwrócił na to uwagi kupującego termin przedawnienia wynosi lat dziesięć

odstąpienie od umowy umowa na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa Gdy umowa sprzedaży konsumenckiej jest umową zawieraną na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa kupującemu przysługuje prawo odstąpienia od umowy na zasadach określonych w art. 2 lub 7 ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny. W tym wypadku w terminie 10 dni od zawarcia umowy kupujący może odstąpić od umowy bez podawania przyczyn i wykazywania jakichkolwiek przesłanek. umowa poza lokalem przedsiębiorstwa informacja o prawie do odstąpienia Art. 3. 1. Kto zawiera z konsumentem umowę poza lokalem przedsiębiorstwa, powinien przed jej zawarciem poinformować konsumenta na piśmie o prawie odstąpienia od umowy w terminie, o którym mowa w art. 2 ust. 1, i wręczyć wzór oświadczenia o odstąpieniu, z oznaczeniem swojego imienia i nazwiska (nazwy) oraz adresem zamieszkania (siedziby); obowiązany jest także wręczyć konsumentowi pisemne potwierdzenie zawarcia umowy, stwierdzające jej datę i rodzaj oraz przedmiot świadczenia i cenę. 2. Konsument, na żądanie przedsiębiorcy, poświadcza na piśmie, że został poinformowany o prawie odstąpienia i że otrzymał wzór oświadczenia o odstąpieniu od umowy. umowa poza lokalem przedsiębiorstwa skutek braku informacji o prawie do odstąpienia Art. 4. Jeżeli konsument nie został poinformowany na piśmie o prawie odstąpienia od umowy, bieg terminu, o którym mowa w art. 2 ust. 1, nie rozpoczyna się. W takim wypadku konsument może odstąpić od umowy w terminie dziesięciu dni od uzyskania informacji o prawie odstąpienia. Konsument nie może jednak z tego powodu odstąpić od umowy po upływie trzech miesięcy od jej wykonania. umowa na odległość prawo do odstąpienia Art. 7. 1. Konsument, który zawarł umowę na odległość, może od niej odstąpić bez podania przyczyn, składając stosowne oświadczenie na piśmie w terminie dziesięciu dni, ustalonym w sposób określony w art. 10 ust. 1. Do zachowania tego terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem. 2. Nie jest dopuszczalne zastrzeżenie, że konsumentowi wolno odstąpić od umowy za zapłatą oznaczonej sumy (odstępne). 3. W razie odstąpienia od umowy umowa jest uważana za niezawartą, a konsument jest zwolniony z wszelkich zobowiązań. To, co strony świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu. Zwrot powinien nastąpić niezwłocznie, nie później niż w terminie czternastu dni. Jeżeli konsument dokonał jakichkolwiek przedpłat, należą się od nich odsetki ustawowe od daty dokonania przedpłaty. umowa na odległość prawo do odstąpienia (liczenie terminu i skutki braku informacji o nim) Art. 10. 1. Termin dziesięciodniowy, w którym konsument może odstąpić od umowy, liczy się od dnia wydania rzeczy, a gdy umowa dotyczy świadczenia usługi - od dnia jej zawarcia. 2. W razie braku potwierdzenia informacji, o których mowa w art. 9 ust. 1, termin, w którym konsument może odstąpić od umowy, wynosi trzy miesiące i liczy się od dnia wydania rzeczy, a gdy umowa dotyczy świadczenia usługi - od dnia jej zawarcia. Jeżeli jednak konsument po rozpoczęciu biegu tego terminu otrzyma potwierdzenie, termin ulega skróceniu do dziesięciu dni od tej daty.

Gwarancja komercyjna Udzielenie kupującemu gwarancji następuje bez odrębnej opłaty przez oświadczenie gwaranta oświadczenie gwarancyjne W oświadczeniu tym gwarant określa właściwości danego towaru konsumpcyjnego oraz swoje obowiązki na wypadek, gdyby towar nie odpowiadał tym właściwościom. Oświadczenie gwaranta może być zamieszczone w dokumencie gwarancyjnym lub w reklamie. Gramatyczna wykładnia art. 13 ust. 2 ustawy prowadzi do wniosku, że jeżeli udzielenie gwarancji następuje w reklamie przez oświadczenie podmiotu nie będącego równocześnie sprzedawcą, to obowiązek wydania dokumentu nie powstaje. zakres uprawnień kupującego Zakres uprawnień kupującego, sposób i terminy ich realizacji określa samodzielnie i z dużym zakresem swobody gwarant. język i forma oświadczenia gwarancyjnego Oświadczenie gwarancyjne powinno być sformułowane zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 3 ust. 1 ustawy tj. w języku polskim, w sposób jasny, zrozumiały i nie wprowadzający w błąd Uchybienie tym wymaganiom pozostaje jednak bez wpływu na ważność gwarancji i nie pozbawia kupującego przysługujących mu uprawnień. gwarancja a odpowiedzialność sprzedawcy Gwarancja na sprzedany towar konsumpcyjny nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z niezgodności towaru z umową (art. 13 ust. 4 ustawy). W przypadku zbiegu uprawnień wynikających gwarancji z uprawnieniami z tytułu niezgodności towaru z umową, wybór z których uprawnień kupujący skorzysta należy do kupującego. Gwarant nie może żądać od kupującego, aby najpierw skorzystał on z uprawnień wynikających z tytułu niezgodności towaru z umową. przy opracowywaniu tego materiału korzystano z materiałów zawartych w zbiorze Lex Polonica Maxima