Stanisław Szozda na treningu kadry narodowej obok trener Karol Madej

Rok 1970 to dalszy rozwój sekcji kolarskiej - zrzeszała ona w tym okresie 34 zawodników w tym 10 seniorów, 7 juniorów i 17 młodzików. Zajęcia w sekcji prowadziło dwóch trenerów; Franciszek Surmiński i Fryderyk Till. Treningi w większości odbywały się grupowo według kategorii wiekowych. Zawodnicy, którzy uczęszczali do szkoły lub pracowali swoje plany treningowe konsultowali z Franciszkiem Surmińskim i ściśle korzystali z jego wskazówek. Rok 1970 to także pasmo nieprzerwanych sukcesów prudnickich kolarzy, z których wymienić należy : 1 miejsce Stanisław Szozdy i Edwarda Barcika w Mistrzostwach Polski w jeździe parami na szosie, które odbyły się w Elblągu 13.07.1970 r.. Edward Barcik i Stanisław Szozda Mistrzowie Polski w jeździe na czas parami oraz trener Franciszek Surmiński. Ciekawostką tego tytułu było to, że do ostatniej chwili do zawodów w parze z Szozdą zgłoszony był Franciszek Surmiński. Zmiana na Barcika nastąpiła tuż przed zawodami. 4 miejsce Franciszka Surmińskiego w Przełajowych Mistrzostwach Polski w Kędzierzynie 1 miejsce Edwarda Barcika w pięciu etapowym wyścigu Memoriał Pułkownika Skopenki. Drugie miejsce w tym wyścigu ze stratą 5 sekund do zwycięscy zajął Stanisław Szozda. 5 miejsce Stanisława Szozdy w VI Bałtyckim Wyścigu Przyjaźni (wyścig był w silnej międzynarodowej obsadzie) 1 miejsce Stanisława Szozdy w czteroetapowym wyścigu Szlakiem Walk Gen. Waltera 360 km czas końcowy 9:12,08 sek. Drugie miejsce zajął Edward Barcik uzyskując łączny czas 9:12,55 sek.

Ponadto zawodnicy sekcji kolarskiej startowali w licznych wyścigach za granicą gdzie uzyskiwali czołowe pozycje. Sukcesem sportowym sekcji i klubu było także powołanie do kadry olimpijskiej trzech prudnickich kolarzy; Stanisława Szozdy, Edwarda Barcika i Józefa Paradowskiego. W roku 1971 centralnym szkoleniem (Kadra Polski) objęci byli tacy zawodnicy klubu jak: Stanisław Szozda, Emil Łysek, Józef Paradowski, Stanisław Babula i Józef Surmiński. Stanisław Szozda na treningu kadry narodowej obok trener Karol Madej

Z ważniejszym sukcesów 1971 roku było: 1 miejsce Stanisława Szozdy w wyścigu Dookoła Polski. 1 miejsce Stanisława Szozdy w wyścigu Szlakiem Walki i Męczeństwa Ludu poznańskiego, w tym samym wyścigu Edward Barcik był drugi. W roku 1971 Stanisław Szozda zmienia barwy klubowe na WKS Legię Warszawa wiąże się to z odbywaniem służby wojskowej. Startując już w barwach Legii Warszawa zdobywa: Brązowy medal w jeździe drużynowej na czas na Mistrzostwach Świata w Mendrisio (Szwajcaria rok 1971) wspólnie z Edwardem Barcikiem, Janem Smyrakiem i Lucjanem Lisem. Srebrny medal olimpijski w wyścigu drużynowym na 100 km na Olimpiadzie w Monachium (rok 1972) wspólnie z Edwardem Barcikiem, Ryszardem Szurkowskim i Lucjanem Lisem Ponadto wygrał wiele wyścigów międzynarodowych w kraju i za granicą. Sekcja kolarska w latach 1971-1973 dynamicznie się rozwija zarówno pod względem sportowym, jak i pod względem osobowym - zrzesza 36 zawodników (10 seniorów, 12 juniorów i 14 młodzików). Treningi prowadzone były w grupach wiekowych - w okresie letnim 6 razy w tygodniu na trasach południowej części województwa, a w okresie zimowym także 6 razy w tygodniu 3 razy w sali gimnastycznej i trzy razy w terenie. Wybitnym zawodnikiem sekcji kolarskiej klubu był w tym okresie Emil Łysek, który osiągał w latach 1971/72 wiele cennych wyników takich jak: 2 miejsce w Mistrzostwach Polski Juniorów w kolarstwie przełajowym, 1 miejsce w Strefowych Mistrzostwach Polski, 1 miejsce w Mistrzostwach Województwa oraz odnosił wiele zwycięstw w wyścigach organizowanych na Opolszczyźnie i w kraju. Emil Łysek zdolny kolarz młodego pokolenia zawodników klubu w latach 1971-73 Bardzo dobre wyniki osiągał także Józef Surmiński, ówczesny czołowy junior Polski. Jego największe osiągnięcia to 3 miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski, 1 miejsce w Mistrzostwach Okręgu w kolarstwie przełajowym, Drużynowe Mistrzostwo Okręgu. Do wyróżniających się zawodników sekcji należeli także: Andrzej Orzechowski (Oszust), Jan Witkowski,

Finiszowe metry Andrzeja Orzechowskiego (Oszusta) na pierwej pozycji. Od lewej: Emil Łysek, Jan Witkowski i Henryk Jagielski Reprezentacja województwa LZS - z prawej strony Emil Łysek Od Lewej: Jerzy Wiśniewski, Benedykt Kocot i Emil Łysek Emil Łysek

Sekcja kolarska mimo tak wielkich sukcesów borykała się z wieloma trudnościami natury finansowej szczególnie uwidaczniało się to w brakach sprzętowych.. W roku 1971 powstała sekcja kolarska przy Wojewódzkim Zrzeszeniu LZS w Opolu pod nazwą Zieloni Opole (późniejszej Ziemi Opolskiej). Powstanie nowego klubu miało w zamyśle stworzenie dobrych warunków startowych i treningowych dla kolarzy zrzeszonych w Ludowych Zespołach Sportowych województwa opolskiego. Do nowoutworzonego klubu przeszli najbardziej utalentowani i czołowi zawodnicy sekcji kolarskiej LKS Zarzewie w Prudniku; Józef Surmiński, Andrzej Orzechowski (Oszust), Stanisław Babula, Józef Paradowski, Emil Łysek, Jan Bujak i Wiktor Kruszelnicki. Często w sprawozdaniach z zawodów sportowych w tym okresie zawodnicy klubu będący w kadrze wojewódzkiej klasyfikowani byli jako Ziemia Opolska - Prudnik lub LZS Opole Choć wyżej wymienieni zawodnicy startowali pod nazwą LZS Opole to nadal trenowali w Prudniku pod opieką Franciszka Surmińskiego. Reprezentacja Opolszczyzny na II Ogólnopolską Spartakiadę Młodzieży 1971 Reprezentacja Opolszczyzny na II Ogólnopolską Spartakiadę Młodzieży 1971

W pracy treningowej w klubie w latach 1971-1973 pomagali w tym okresie starsi zawodnicy sekcji Jerzy Wiśniewski i Jan Szozda, którzy ukończyli kursy instruktorskie i prowadzili część treningów. Od lewej stoją: Janusz Jagielski, Jan Szozda i Jerzy Wiśniewski Start do wyścigu przełajowego 1974 r. Trzeci od lewej: Jerzy Wiśniewski, Emil Łysek, sędzia Tadeusz Krawczyk, Zbigniew Siódmiok, Marian Staniszewski

Zima to nie jest dobry czas dla kolarstwa, ale trenować trzeba intensywnie to ważny okres przygotowawczy. Jerzy Wiśniewski Zgrupowanie w Pokrzywnej od lewej: Jan Kaczmarczyk, Stanisław Szozda, Władysław Galiak, Jerzy Wiśniewski, u dołu Józef Paradowski Zimowe zgrupowanie kolarzy w Pokrzywnej Emil Łysek i Benedykt Kocot

Andrzej Orzechowski (Oszust) srebrny medalista Mistrzostw Polski Juniorów w jeździe parami wspólnie z Jerzym Krawcem - Kędzierzyn-Koźle 1973 Andrzej Orzechowski był także członkiem kadry olimpijskiej bezpośredniego zaplecza kadry narodowej seniorów. Uczestnik Wyścigu dookoła Polski wybitny polski kolarz w latach 1974-1975. Udział w poważnej kraksie i odniesione w niej liczne złamania przedwcześnie zakończyły jego karierę sportową.

W rok 1973 pojawiło się w klubie wiele utalentowanej kolarsko młodzieży. Byli to między innymi zdobywcy srebrnego medalu na Drużynowych Mistrzostwach Polski Szkół Ponadpodstawowych: Poniżej od lewej stoją: Józef Surmiński, Bogdan Bezdzietny, Jan Witkowski, Janusz Jagielski, Andrzej Orzechowski (Oszust), Kazimierz Mazepa i Zdzisław Isalski. Reprezentacja Szkoły Zawodowej nr 2 i Szkoły podstawowej nr 1 w Prudniku na Drużynowych Mistrzostwach Polski Warszawa 1973

Zdjęcie przedstawia kolarzy młodego pokolenia klubu na wyścigu w Opolu w roku 1973. Młodzi kolarze sekcji w tym czasie osiągają bardzo dobre wyniki potwierdzając tym samym że ziemia prudnicka była w tym okresie kuźnia kolarskich talentów. Szczególnie dobrze prezentowali się Marek Kuglin i Jan Witkowski, którzy byli w kręgu zainteresowań kadry narodowej juniorów. Numer startowy Jana Witkowskiego z Mistrzostw Europy Juniorów Warszawa rok 1974 był wtedy w kadrze narodowej juniorów. Jednym z większych sukcesów sportowych Jana Witkowskiego była wygrana w wyścigu kolarskim O Złote Koło juniorów, który odbył się w Prudniku w 1973 roku. Pod tą nazwą odbywały się Mistrzostwa Polski kolarzy zrzeszonych w Ludowych Zespołach Sportowych (w zasadzie Mistrzostwa Polski - bo 90% kolarzy w tym czasie wywodziło się z klubów LZS). Wyścig składał się z kilku etapów w tym jazdy indywidualnej na czas. Obok współczesne zdjęcie Janka.

Mistrzostwa Polski szkół ponadpodstawowych Jan Genteman, Bogdan Bezdzietny, Jan Witkowski Duże sukcesy w roku 1873 odnosił także Józef Surmiński, który na Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży wraz z reprezentacją Opolszczyzny zdobył dwa medale: 1 miejsce na torze w jeździe w tandemie 3 miejsce w jeździe drużynowej na czas Ponadto na tych samych zawodach zajął wysoką 4 lokatę w wyścigu ze startu wspólnego. Józef Surmiński okres juniora Pierwszy z lewej- Józef Surmiński

Zgrupowanie sportowe kolarzy klubu w Pokrzywnej rok 197? VI Ogólnopolskie Igrzyska Młodzieży Szkolnej Łask 22-26.07.1972 r. Od lewej: Tadeusz Bar, Zbigniew Misior, 6 od lewej Zdzisław Małaczyński

Zgrupowanie kolarzy kadra wojewódzka LZS Kolarze na pierwszym planie pierwszy z lewej Zbigniew Misior, pierwszy z prawej Eugeniusz Gwóźdź

Wyjazd reprezentacji wojewódzkiego zrzeszenia LZS na międzynarodowy wyścig kolarski do Niemieckiej Republiki Demokratycznej rok 1973 Kazimierz Mazepa w czasie zimowego i letniego treningu

Ważniejsze wyniki sportowe z lat 1974-1975: Kazimierz Mazepa zdobył srebrny medal w Przełajowych Mistrzostwach Polski Juniorów w Jeleniej Górze (wynikiem tym zakwalifikował się do kadry narodowej juniorów, w której był w latach 1974-1976 był zawodnikiem rezerwowym na Mistrzostwa Świata, które odbyły się w Belgii w roku 1975). Odnosił wiele sukcesów indywidualnych startując w ważnych wyścigach międzynarodowych i ogólnopolskich (zwycięstwa etapowe) Mistrzostwa okręgu w Krzanowicach rok 1974 (powiat raciborski) 1 miejsce w jeździe parami młodzików (Bogdan Bezdzietny, Stanisław Piotrowski) 3 miejsce w jeździe parami młodzików (Zbigniew Kuglin, Leszek Kochanowski) 1 miejsce w jeździe parami juniorów (Marek Kuglin, Janusz Jagielski) 2 miejsce w jeździe parami juniorów (Jan Witkowski, Zbigniew Misior) 3 miejsce w jeździe parami seniorów (Jerzy Wiśniewski, Henryk Jagielski) Mistrzostwa Opolszczyzny w jeździe drużynowej na czas Kluczbork 1974 1 miejsce drużyna seniorów w składzie: Emil Łysek, Franciszek Surmiński, Stanisław Babula 2 miejsce drużyna juniorów 2 miejsce drużyna młodzików Indywidualne Mistrzostwa Opolszczyzny w kolarstwie szosowym Prószków 1975 1 miejsce Emil Łysek (wyścig ze startu wspólnego w kategorii seniorów) 1 miejsce Marek Kuglin (wyścig ze startu wspólnego w kategorii juniorów) 2 miejsce Zbigniew Misior (wyścig ze startu wspólnego w kategorii juniorów) 2 miejsce Stanisław Piotrowski (wyścig ze startu wspólnego w kategorii młodzików) 1 miejsce Stanisław Babula (jazda indywidualna na czas w kategorii seniorów) 2 miejsce Andrzej Orzechowski (jazda indywidualna na czas w kategorii seniorów) 1 miejsce Marek Kuglin (jazda indywidualna na czas w kategorii juniorów) 3 miejsce Zbigniew Misior (jazda indywidualna na czas w kategorii juniorów) 2 miejsce Stanisław Piotrowski (jazda indywidualna na czas w kategorii młodzików) Wyniki te pokazują jak wyglądał stosunek sił kolarstwa prudnickiego do reszty województwa. Inne ważniejsze wyniki sportowe z roku 1975: 1 miejsce w strefowych eliminacjach przełajowych mistrzostw Polski juniorów (Wrocław, Opole, Zielona Góra) 09.03.1975 r. - Kazimierza Mazepy, 1 miejsce w międzynarodowym 5 etapowym wyścigu kolarskim juniorów Tarnów Poprad - Kazimierza Mazepy. 2 miejsce w mistrzostwach okręgu (Kościerzyce 09.06.1975 r.) w jeździe drużynowej młodzików (Kuglin, Staszewski, Wiercigroch, Jaszczułt) 1 miejsce w mistrzostwach okręgu (Kościerzyce 09.06.1975 r.) w jeździe drużynowej juniorów (Genteman, Bezdzietny, Misior i Jagelski) startowali w barwach Ziemia Opolska Prudnik 1 miejsce indywidualnie Henryka Jagielskiego w wyścigu szosowym w Walcach w kategorii seniorów Niestety w tym samym roku - 1975 działalność sekcji kolarskiej przy klubie zostaje zawieszona ze względu na problemy finansowe oraz fakt, że wszyscy wybitni zawodnicy sekcji zostali przejęci przez Zrzeszenie LZS w Opolu. Zawodnicy klubu startowali pod nazwą Ziemia Opolska - Prudnik W środowisku prudnickich działaczy kolarskich ciągle trwał jednak spór dotyczący słuszności przekazania zawodników sekcji do Ziemi Opolskiej. Dyskusja na ten temat odbywała się w różnych gremiach, także na szczeblu władz miasta Prudnika. Ostatecznie zaowocowało to ponownym reaktywowaniem działalności sekcji kolarskiej przy LKS Zarzewie w Prudniku.

19 czerwca 1976 roku odbyły się w Prudniku Górskie Mistrzostwa Opolszczyzny. Na starcie stanęło 110 zawodników z całego województwa, a wśród nich Stanisław Szozda, który niedawno wrócił z XXIX Wyścigu Pokoju, na którym zajął drugie miejsce. Impreza dzięki obecności Stanisława cieszyła się dużą oglądalnością mieszkańców Prudnika i okolicznych miejscowości każdy chciał zobaczyć na trasie wielkiego mistrza. Oczywiście wyścig wygrał Stanisław Szozda, a na trzecim miejscu uplasował się Henryk Jagielski. To sportowe wydarzenie miało też niebagatelny wpływ na dalsze losy kolarstwa prudnickiego. W styczniu 1977 roku sekcja zostaje reaktywowana. Kierownikiem sekcji zostaje Jan Gruszczyński. W klubie zatrudniono w niepełnym wymiarze godzin instruktora Henryka Jagielskiego (był też jednocześnie czynnym zawodnikiem klubu), którego wspierał społecznie Franciszek Surmiński. Sekcja zrzeszała 22 zawodników. Henryk Jagielski zawodnik i trener klubu. Zdjęcie z lewej strony przedstawia jego jazdę po zwycięstwo w kryterium ulicznym w Opolu 01.05.1976 r.

W klubie nadal rokrocznie organizowano szosowe wyścigi kolarskie i kryteria uliczne. Czasami honorowym starterem organizowanych przez klub wyścigów był Stanisław Szozda. Obok niego z lewej strony Franciszek Surmiński, a z prawej Andrzej Weinert i Jan Gruszczyński. Do wyróżniających się kolarzy w grupie seniorów należy w tym okresie wyróżnić Kazimierza Mazepę zdobywcę Mistrzostwa Okręgu w przełajach i w jeździe parami wspólnie z Emilem Łyskiem (3 miejsce w przełajach), Marka Kuglina 1 miejsce w górskich mistrzostwach okręgu. Henryka Jagielskiego 4 miejsce w górskich mistrzostwach okręgu. Mistrzostwo Opolszczyzny w jeździe parami w Walcach 23.05.1976 Dobrze prezentowali się także juniorzy którzy w klasyfikacji drużynowej Przełajowych Mistrzostw Polski zajęli szóste miejsce (Marek Kuglin, Sławomir Szczepanowski, Andrzej i Marek Jaszczułtowie). Zdjęcie obok - przedstawia Stanisława Babulę (Mistrz Polski w jeździe indywidualnej na czas Sokołów Podlaski 1974) i Henryka Jagielskiego

W roku 1975 rozwinął się wielki talent Bogdana Bezdzietnego, który zdobył tytuł Górskiego Mistrza Polski Juniorów. Kariera tego zawodnika potoczyła się błyskawicznie i w latach 1975-1976 należał on do najlepszych kolarzy w kategorii juniorów w Polsce. Szybko trafił do kadry narodowej juniorów zdobywając w roku 1973 3 miejsce na Mistrzostwach Świata w Belgii w jeździe drużynowej na czas Najważniejsze wyniki Bogdana Bezdzietnego w latach 1975-1976 1 miejsce Górskie Mistrzostwa Polski juniorów 1975 1 miejsce indywidualnie Mistrza Polski juniorów 1976 (ze startu wspólnego) 2 miejsce w Przełajowych Mistrzostwach Polski juniorów 1976 3 Miejsce Drużynowe Mistrzostwa Świata Juniorów Udział w Mistrzostwach Europy w Jeleniej Górze 1976 (13 miejsce)

Naramienniki Mistrza Polski Juniorów Bogdana Bezdzietnego Naramiennik Mistrza Polski rok 1975 Naramiennik Mistrza Polski rok 1976 Mistrzostwa Świata Bogdan Bezdzietny zimowy trening

Drugi z prawej strony Bogdan Bezdzietny (okres z Legii Warszawa) Zbigniew Misior i Bogdan Bezdzietny Bogdan Bezdzietny

Bogdan Bezdzietny W roku 1978 kończy karierę sportową Stanisław Szozda. Miał wtedy zaledwie 28 lat, Poważny wpływ na podjecie takiej decyzji miała odniesiona kontuzja podczas upadku w Wyścigu Pokoju.

Najważniejsze wydarzenia z kariery sportowej Stanisława Szozdy Kluby i kadra narodowa w latach 1967-1970 zawodnik LKS Zarzewie Prudnik (trener Franciszek Surmiński), w latach 1971-1972 zawodnik WKS Legia Warszawa (służba wojskowa), w latach 1973-1978 zawodnik LKS Ziemia Opolska-Prudnik. w latach 1970-1978 w kadrze narodowej (trenerzy Henryk Łasak i Andrzej Trochanowski). Igrzyska Olimpijskie Srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium w 1972 roku w drużynowej jeździe na czas wspólnie z Ryszardem Szurkowskim, Edwardem Barcikiem i Lucjanem Lisem. Srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku w drużynowej jeździe na czas wspólnie z Ryszardem Szurkowskim, Tadeuszem Mytnikiem i Mieczysławem Nowickim). Na tych samych Igrzyskach zajął 11 miejsce indywidualnie w wyścigu ze startu wspólnego. Mistrzostwa świata 3 miejsce w jeździe drużynowej na czas w Mendrisio (Szwajcaria - 1971 r.) z Edwardem Barcikiem, Lucjanem Lisem i Janem Smyrakiem - pierwszy medal MŚ w historii polskiego kolarstwa na szosie 1 miejsce w jeździe drużynowej na czas na Mistrzostwach Świata w Barcelonie (Hiszpania rok 1973) wspólnie z Tadeuszem Mytnikiem, Lucjanem Lisem i Ryszardem Szurkowskim. 2 miejsce na Mistrzostwach Świata w Barcelonie (Hiszpania rok 1973) w wyścigu indywidualnym ze startu wspólnego Mistrzem został Ryszard Szurkowski. 4 miejsce na Mistrzostwach Świata w Montrealu (kanada 1974) w wyścigu indywidualnym ze startu wspólnego. Mistrzostwa te wygrał Janusz Kowalski 1 miejsce w jeździe drużynowej na czas na Mistrzostwach Świata w Yvoi (Belgia rok 1975) wspólnie z Tadeuszem Mytnikiem, Ryszardem Szurkowskim i Mieczysławem Nowickim

Wyścig Pokoju W Wyścigu Pokoju zwyciężył w 1974 roku, a w latach 1973 i 1976 był drugi w klasyfikacji końcowej. Ponadto w 1975 zajął 21 miejsce, a wyścigu w 1978 nie ukończył, po kraksie na 5 etapie (konsekwencją był koniec jego kariery zawodniczej). 14 razy wygrywał etapy tego wyścigu (1973-3, 1974-6, 1975-1, 1976-4, 1978-1), przez 5 etapów jechał w koszulce lidera (1974-4 etapy, 1976-1 etap).

Tour de Pologne (wyścig dookoła Polski) 1 miejsce w 1971 roku (wygrał trzy etapy, a przez sześć ostatnich etapów jechał w koszulce lidera). 4 miejsce w roku 1973 (wygrał jeden etap). Mistrzostwa Polski Zdobył mistrzostwo Polski w wyścigu indywidualnym na szosie w 1973 oraz wicemistrzostwo w tej konkurencji w 1971 i 1974. Był także mistrzem Polski w wyścigu górskim (1975) i wicemistrzem w tej konkurencji w 1974, mistrzem Polski w wyścigu parami w 1974 (z Edwardem Barcikiem) i brązowym medalistą w 1975 (także z Barcikiem). Dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski w szosowym wyścigu drużynowym: w 1971 i 1972 w barwach Legii Warszawa, a w 1975 brązowy medal w tej konkurencji (z zespołem LKS Ziemia Opolska). Inne wyścigi Był zwycięzcą wyścigów: Puchar Dowódcy Marynarki (rok 1972), wyścigu o Puchar Ministra Obrony Narodowej (rok 1972), wyścigu dookoła Algierii (rok 1973), Vuelta a Toledo (rok 1973), Settimana Bergamasca (rok 1974). Małopolskiego Wyścigu Górskiego (rok 1976), wyścigu Szlakiem Grodów Piastowskich (rok 1977),

W roku 1977 szczególnie dobrze wypada Marek Kuglin, który zajmuje: 4 miejsce w Międzynarodowym Kryterium Asów w Katowicach 6 miejsce w wyścigu Po Ziemi Wałbrzyskiej 4 miejsce w Górskich Mistrzostwach Polski 3 miejsce w wyścigu Po Ziemi Kłodzkiej 4 miejsce w wyścigu O Puchar Ministra Górnictwa w Bytomiu Dzięki tym wynikom został powołany do kadry narodowej i objęty przygotowaniami do Mistrzostw Świata. Do najbardziej utalentowanych kolarzy klubu w latach 1979-1980 należał Marek Kuglin, który był objęty centralnym szkoleniem przygotowującym go do startu w Wyścigu Pokoju i Mistrzostwach Świata. Sekcja w swojej działalności napotykała jednak na duże trudności sprzętowe brakowało sprzętu wysokiej klasy oraz sprzętu podstawowego. Marek Kuglin udzielający wywiadu dziennikarzowi..? Lata 1979 1980 były dla sekcji kolarskiej pod względem wyników sportowych dość udane, nie obfitowały one w sukcesy o skali międzynarodowej chociaż były także chlubne wyjątki. Najlepszym zawodnikiem sekcji był Marek Kuglin, który objęty był centralnym szkoleniem i miał duże szanse na udział w Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie (które ostatecznie nie zostały zrealizowane). Ważniejsze wyniki sekcji kolarskiej w roku 1979: 10 miejsce Marka Kuglina na Mistrzostwach Polski w jeździe indywidualnej na czas. 1 miejsce Sławomira Szczepanowskiego na mistrzostwach okręgu zarówno ze startu wspólnego jak i w mistrzostwach górskich. 2 miejsce Zbigniewa Kuglina w mistrzostwach okręgu w wyścigu przełajowym. 2 miejsce drużyny seniorów na Mistrzostwach Opolszczyzny w składzie: Marek Kuglin, Zbigniew Kuglin, Henryk Jagielski i Andrzej Jaszczułt. 2 miejsce w jeździe parami seniorów na Mistrzostwach Opolszczyzny w składzie: Andrzej Jaszczułt i Henryk Jagielski. 2 miejsce Marka Jaszczułta w przełajowych mistrzostwach okręgu juniorów Marek Kuglin był w kadrze narodowej i startował w wyścigach międzynarodowych we Włoszech, Francji i Algierii

Kadra Narodowa seniorów pierwszy z lewej Marek Kuglin Zimowe treningi Marek Kuglin na obozie kadry narodowej

Andrzej Jaszczułt Andrzej Jaszczułt, Leszek Kochanowski i Zdzisław Isalski

W roku 1980 niespodziewanie kończy karierę sportową Bogdan Bezdzietny wielki talent prudnickiego kolarstwa reprezentant polski (członek kadry młodzieżowej olimpijskiej) Na międzynarodowym wyścigu w Wilnie zjadł loda i zatruł się tak fatalnie, że trafił do szpitala na 5 miesięcy z czego 3 miesiące nie wstawał z łóżka. Po chorobie, której lekarze tak do końca nie rozpoznali, nie potrafił wrócić do kolarskiego ścigania. Był wtedy już zawodnikiem Legii Warszawa. Ze względu na stan zdrowia został zwolniony z wojska, nie było też mowy o uzyskaniu karty zdrowia sportowca. W ten niespodziewany sposób zakończył karierę zawodnik, który mógł pójść w ślady Franciszka Surmińskiego i Stanisława Szozdy osiągając sukcesy w seniorskim kolarstwie na poziomie międzynarodowym. Bogdan Bezdzietny w ostatnim okresie swojego kolarskiego ścigania jako zawodnik Legii Warszawa Bogdan Bezdzietny 2 miejsce drużynowe Mistrzostwa Polski szkół ponadgimnazjalnych 1973 1 miejsce Górskie Mistrzostwa Polski juniorów 1975 1 miejsce - Wyścig etapowy juniorów O błękitna wstęgę Jeziora Żywieckiego 1975 1 miejsce indywidualnie Mistrza Polski juniorów 1976 (ze startu wspólnego) 2 miejsce w Przełajowych Mistrzostwach Polski juniorów 1976 3 Miejsce Drużynowe Mistrzostwa Świata Juniorów 1976 Udział w Mistrzostwach Europy w Jeleniej Górze 1976 (13 miejsce) Wielokrotny mistrz Opolszczyzny w jeździe indywidualnej na czas, wyścigach ze startu wspólnego i wyścigach przełajowych w latach 1974-1978. Członek kadry narodowej juniorów w latach 1975-1976 i kadry młodzieżowej (olimpijskiej) w latach 1977-1978. zawodnik Legii Warszawa w okresie grudzień 1978 do sierpień 1980.

Obóz sportowy w Pokrzywnej od lewej: Marek Jaszczułt, Kazimierz Mazepa, Andrzej Jaszczułt, Sławomir szczepanowski, Józef Surmiński, Henryk Jagielski i Marek Pawłowski W roku 1980 kolarze Zarzewia także zanotowali na swoim koncie kilka cennych wyników. 2 miejsce na Mistrzostwach Opolszczyzny w rywalizacji seniorów w jeździe parami zdobyli Marek Kuglin wspólnie z Henrykiem Jagielskim. 1 miejsce na Mistrzostwach Opolszczyzny seniorów ze startu wspólnego zdobył Sławomir Szczepanowski. Dobrze prezentowali się także juniorzy: 1 miejsce Bogdana Surmińskiego na Mistrzostwach Opolszczyzny juniorów w wyścigu długodystansowym na torze oraz w Górskich Mistrzostwach Opolszczyzny. 2 miejsce na Mistrzostwach Opolszczyzny drużyny juniorów na torze w składzie: B. Surmiński, M. Fudali, M. Trojanowski i E. Stiller Zważywszy fakt, że Opolszczyzna w tym okresie zaliczała się w kolarstwie do czołowych województwa w kraju sukcesy osiągane na szczeblu wojewódzkim miały swój właściwy ciężar gatunkowy. Treningi w sekcji kolarskiej prowadził Henryk Jagielski i Józef paradowski przy społecznej pomocy Franciszka Surmińskiego. Marek Kuglin uczestniczył w wielu wyścigach w kraju, w silnej obsadzie międzynarodowej, na których zajmował wysokie miejsca i miał zwycięstwa etapowe