Pejzaże Estremadury. Bogusław Jeznach, :05

Pejzaże Estremadury Bogusław Jeznach, 09.05.2017 11:05 Współczesne malarstwo hiszpańskie to zarówno głośne postacie, których nie lubię, jak Picasso albo Dali, jak i cisi, mało znani malarze, którzy mi się podobają, jak np. Godofredo Ortega Muńoz. A podoba mi się przede wszystkim dlatego, że w malarstwie najbardziej lubię pejzaże, a Ortega Muñoz, obok takich malarzy jak Benjamín Palencia i Vázquez Díaz, jest uważany za wielkiego odnowiciela pejzażu Hiszpanii w połowie XX wieku. Urodził się w San Vicente de Alcantara, w prowincji Badajoz, która jest południową częścią Estremadury, w dniu 17 lutego 1899 roku, chociaż w niektórych jego biografiach podaje się błędnie rok urodzin jako 1905. Kiedy miał sześć lat umarła jego matka, a wtedy został wysłany przez ojca do szkoły w Salamance, z takim zamiarem, że po skończeniu liceum miał się poświęcić karierze aptekarza. Był już w ostatniej klasie, kiedy przed maturą uciekł do Madrytu, gdzie postanowił studiować malarstwo. Udało mu się dostać na studia i rozpocząć naukę, kopiując obrazy dla Muzeum Reprodukcji, a później w Museo del Prado. Niektóre z tych egzemplarzy wysyłał jako pocztówki do swej rodziny, jakby na dowód że dobrze mu idzie. Malował również w plenerze, zwłaszcza w Dehesa de la Villa. Założył swoją pierwszą pracownię na ulicy Serrano w Madrycie, a w 1925 roku udał się do Paryża, a następnie do Włoch i wielu krajów Europy i Bliskiego Wschodu. Od 1930 do 1935 roku mieszkał we Włoszech, w malowniczym piemonckim mieście Stressa nad Lago Maggiore, gdzie zaprzyjaźnił się z brytyjskim akwarelistą Rowleyem Smartem, któremu zresztą namalował portret. Wrócił do Hiszpanii, wystawiając po raz pierwszy w Circulo de Bellas Artes w Madrycie, skąd wydelegowano go na Biennale w Wenecji. Po powrocie do Hiszpanii on, Benjamín Palencia, Alberto Sánchez oraz Gil Bel założyli Escuela de Vallecas. Pod wpływem tej szkoły Ortega powraca niemal wyłącznie do pejzażu, podejmując tematykę dusz prostych ludzi i ich ziemi. Ożenił się w 1936 roku i wraz z żoną, z powodu wojny domowej, rozpoczął długą podróż do Szwajcarii, Belgii, Danii i Szwecji, wracając do Hiszpanii dopiero w 1940 roku. Wystawiał na różnych wystawach w 1940, 1946 i 1947 roku, wszędzie odnosząc ogromny sukces. Ale najwieksze wrażenie jego prace zrobiły na Pierwszym Biennale Hispano-amerykańskim, a potem na Drugim, w 1954 roku, które odbyło się na Kubie i gdzie zdobył główną nagrodę za malarstwo. W 1962 roku wystawiał w madryckim Ateneo, a w 1968 roku dostał osobną salę dla swych obrazów na Wystawie Sztuk Pięknych w Madrycie. Wystawiał potem w 1970 roku w Casón del Buen Retiro w Madrycie, w Salach Gotyckich Biblioteki Katalońskiej w Barcelonie, w pawilonie Mudéjar de Sevilla i w Casa de la Cultura de Badajoz. W 1970 roku został odznaczony Złotym Medalem Prowincji Badajoz, w mieście w którym wystawiał się potem po raz ostatni w 1978 roku. Namalował również szereg znakomitych martwych natur. Ortega Muñoz malował w stylu absolutnie osobistym i rozpoznawalnym. Jego tematem jest ziemia zwłaszcza suche i trudne do uprawy pola Estremadury i Kastylii oraz portrety, zwłaszcza chłopów z tych regionów. Przyznawał, ze był pod wpływem takich malarzy jak Paul Cézanne, Carlo Carrà, Mario Sironi, Mario Tozzi, Giorgio Morandi, Il Giotto, Cimabue i Francisco de Zurbarán; chociaż tymi, którzy wpłynęli na niego najbardziej byli szczególnie Gutiérrez Solana, Pablo Picasso i Juan Gris. Zmarł w Madrycie, w 1982 roku. Prostota, surowość, spokój, trzeźwość, stoicyzm i cisza... to są słowa, które przychodzą na myśl, kiedy się kontempluje krajobrazy Ortegi Muñoza. Jego pejzaże pokazują charakterystyczną dla autora ponadczasowość, uciekają od bujności przyrody. Jego zainteresowanie skupia się na twardej, suchej ziemi, i pojedynczych drzewach, które z niej wystają, obrazując surowy rytm monotonnej chłopskiej pracy poprzez ich cierpliwe powtarzanie. (Muzeum Prowincji Cáceres) Zapraszam do jego galerii: strona 1 / 17

Fot.1 Fot.2 strona 2 / 17

Fot.21 Fot.22 Fot.23 strona 12 / 17

Fot.28 Fot.29 Fot.30 strona 15 / 17

Fot.31 Fot.32 W cyklu MALARSTWO I GRAFIKA na moim blogu ukazały się dotychczas: 01.Piękno u Klimta (2.06.2015) /film/ strona 16 / 17

02.Wielki garncarz, młody malarz (9.06.2015) esej + film /Pablo Picasso/ 03.Murale Rivery (14.07.2015) 04.Drzeworyty Hokusai (21.07.2015) 05.Gumowce Grahama Gerckena (18.08.2015) 06.Gustave Courbet (29.09.2015) /film/ 07.Camille Pisarro (27.10.2015) /film/ 08.Caspar David Friedrich (5.01.2016) 09.Dante Rossetti (1.12.2015) /film/ 10.Ikenaga Yasunari (1.02.2016) 11.Siedem mgnień bambusa (16.08.2016) 12.Malarz złotej mgły (4.10.2016) /Pan Liang, Chiny/ 13. Pejzaże Extremadury (9.05.2017) /Godofredo Ortega Muñoz/ strona 17 / 17 Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)