WOLNOŚĆ ZWYCIĘSTWO DAVID WILKERSON WYKONAŁO SIĘ ODNALEŹĆ ZWYCIĘSTWO GRZECHEM ODZIELENIE SAMOTNOŚĆ OPRESJE DEMONICZNE DEPRESJA CHOROBA STRACH

WOLNOŚĆ ZWYCIĘSTWO DAVID WILKERSON WYKONAŁO SIĘ ODNALEŹĆ ZWYCIĘSTWO N A D GRZECHEM ODZIELENIE SAMOTNOŚĆ OPRESJE DEMONICZNE DEPRESJA CHOROBA STRACH Ustroń, 2014

Przedmowa Mój ojciec spędził swój ostatni poranek, studiując na werandzie Nowe Przymierze Chrystusa. Nie było ono dla niego bynajmniej czymś nowym. Dwadzieścia pięć lat wcześniej dobry przyjaciel, Leonard Ravenhill podarował mu kilka książek, które zmieniły jego życie. W tamtym czasie tato był bardzo zajęty podróżowaniem po świecie głosił Ewangelię i każdego roku nauczał setki tysięcy osób. Jednak jego dusza była wyschnięta. Znużyło go nieustanne przekazywanie tych samych słów, dlatego w którymś momencie, w przerwie pomiędzy wyjazdami, sięgnął po małą stertę książek, które dał mu Leonard i zaczął czytać. Nie były to popularne książki bestsellerowych autorów, które czyta wielu chrześcijan, ale pisma purytańskie, o których większość z nas nigdy nie słyszała. Gdy mój ojciec przekopywał te stare skarby, jego serce na nowo otworzyło się na przesłanie Chrystusa. Dostrzegł żywą łaskę, jakiej nigdy nie znał. Tato dorastał w nauczaniu opartym na uczynkach i legalizmie. Chociaż postrzegał siebie jako wolnego w Chrystusie, ciągle tkwiło w nim coś, co sprawiało, że czuł się tak, jakby musiał ciężko pracować jakby nic nigdy nie wystarczało i ciągle potrzeba było czegoś więcej, by wyrównać jego braki w prawości wobec Jezusa. Te stare teksty poruszyły go do tego, by jeszcze raz, od deski do deski przestudiować Pismo Święte, tym razem przez pryzmat nowego zrozumienia Ewangelii. Wtedy właśnie mój ojciec z radością odkrył pełne znaczenie dokonanego dzieła Chrystusa. 5

Podczas naszej ostatniej rozmowy tato powiedział mi, jak szczegółowo przestudiował każdą stronę wszystkich tekstów, jakie znalazł na temat Nowego Przymierza Chrystusa. W jego oczach widziałem pragnienie, by odkryć jeszcze więcej. Chciał poznać wiele kolejnych prawd dotyczących głębi i ogromu dokonanego dzieła Jezusa. Wiedział, że ujrzał i nauczył się wiele, lecz zależało mu, żebym ja w moich własnych poszukiwaniach zgłębił ten temat jeszcze bardziej żebym poszedł jeszcze dalej. Kilka tygodni po pogrzebie ojca, mój szwagier przesłał mi książkę, którą tato czytał ostatniego poranka. Była ona napisana przez purytańskiego autora, Thomasa Brooksa. Prawie na każdej stronie tekst był podkreślony lub zaznaczony kolorem, a każdy fragment marginesu wypełniony notatkami. Mój ojciec, osiemdziesięciolatek po siedmiu dekadach poświęconych służbie Bogu wciąż studiował, odkrywał i radował się wspaniałą Ewangelią Chrystusa. Rozkoszował się tym, jak szerokie znaczenie mają słowa Jezusa: Wykonało się, ogłoszone z krzyża. Pan mówił nie tylko o dziele, którego dokonał dla nas w tamtym momencie, ale również o tym, czego dokonuje w nas i przez nas dzisiaj. Mam nadzieję, że przestudiujesz, a nawet pochłoniesz tę książkę; że znajdziesz w niej najdroższe, głębokie znaczenie właśnie tych słów Chrystusa: Wykonało się wspaniałą miłość Bożą zawartą w Jego cudownym Nowym Przymierzu. Kiedy będziesz czytać kolejne strony, nie wahaj się podkreślać i zaznaczać tekst oraz zapełniać marginesy myślami, które Jezus pragnie ci przekazać. Doświadczaj tego przesłania i ciesz się Bożym dokonanym dziełem. Gary Wilkerson Colorado Springs, 2012 6

Wstęp Kościół Jezusa Chrystusa rozpaczliwie potrzebuje dziś świeżego odkrycia Bożego Nowego Przymierza. Potrzebujemy go, ponieważ nasze pokolenie żyje w czasach silnych szatańskich pokus. Jezus ostrzegał, że takie dni nastąpią dni, w których szatan będzie próbował zwieść nawet wybrańców Bożych. Dziś widzimy, że słowa Jezusa spełniają się, a ludzkość doświadcza przytłaczającej fali pokus nieznanych żadnym wcześniejszym pokoleniom. Wydaje się, że diabeł przejął kontrolę nad większością mediów. Mniej niż sto lat temu nie było czegoś takiego jak telewizja, Internet czy video. Fale nie były wtedy zanieczyszczone, dziś natomiast powietrze jest przesycone diabelskimi śmieciami, a satelity emitują pornografię do domów na całym świecie. Osiągnięcia technologiczne, które miały poprawić jakość naszego życia, szeroko otworzyły bramy zła, a społeczeństwo zalewane jest pokusami, które uderzają w nas z okrucieństwem, jakiego nigdy wcześniej nie obserwowaliśmy. Szatan używa praktycznie każdej formy mediów, by karmić śpiące żądze, zachęcać do rozwiązłości i niszczyć każdy przejaw moralności. Burzy domy i rozbija małżeństwa. Niestety wielu chrześcijan daje się wplątać w tę diabelską sieć cielesności. Wierzący, którzy ukrywają w sercach jakiś grzech, biorą udział w bitwie o swoje dusze. Do naszego kościoła każdego tygodnia docierają tysiące listów. Autorami wielu z nich są strapieni wierzący, którzy opisują, że zostali złapani w niewolę 7

Wykonało się grzechu. Piszą o nałogach i problemach kontrolujących życie ich oraz ich bliskich takich jak narkotyki, alkohol, papierosy, pornografia, cudzołóstwo, rozwiązłość, homoseksualizm, hazard, nienawiść, złość, chciwość czy kradzież. Jednak niezależnie od tego, z czym się zmagają, wszyscy oni mają jedną wspólną cechę: są związani, tkwią w pułapce dręczącej ich nieprawości. Czują się skuci kajdanami, niezdolni do uwolnienia od mocy grzechu. Wiele tych drogich osób szczerze kocha Jezusa. Dużo się modlą, wypłakują morze łez i radzą się pastorów oraz przyjaciół, ale nic nie daje im wolności. Zawsze kończą, wracając do swego grzechu, a ciężkie brzemię winy tylko przytłacza ich coraz bardziej. Wielu takich chrześcijan doszło do wniosku, że nigdy nie uda im się uwolnić od grzechu. Sądzą, że nigdy nie będą w stanie wyrwać się z niewoli ciała, o której Paweł pisze w siódmym rozdziale Listu do Rzymian. W tej niewoli, mówi apostoł, człowiek robi to, czego nienawidzi, i nie ma siły czynienia tego, co słuszne. Nie jest w stanie doświadczyć duchowej wolności, jaką z tak wielką radością opisuje Paweł w ósmym rozdziale Listu do Rzymian, w której objawia się moc nad panowaniem grzechu. W oczach osoby związanej grzechem nie ma ucieczki od okropności ciągłego powrotu do tego, czym tak gardzi. Dlatego oddaje się ciężkim staraniom do końca życia kręci się w kółko jak na karuzeli, grzesząc i żałując, grzesząc i żałując. Mimo to cały czas głosi Bożą moc uwalniania innych. Nowe Przymierze nie ma nic do zaoferowania tym, którzy czują się dobrze ze swoim grzechem ale obiecuje ogromną nadzieję tym, którzy tego grzechu nienawidzą. Jeśli jesteś osobą wierzącą, która nienawidzi swojej winy, jeśli wciąż rozpaczasz nad swoją niewolą notorycznych pożądliwości, jeśli płaczesz przed Bogiem, błagając Go, by wybawił cię z sideł szatana, jeśli czujesz się bezradny, słaby, przygnębiony brakiem mocy mam dla ciebie dobrą wiadomość. Nowe Przymierze przynosi ci całkowitą wolność. Nasz Pan nie tylko daje ci przebaczenie wszystkich grzechów i usunięcie winy, lecz również uwolnienie od nich i panowanie 8

Wstęp nad nimi. Możesz doświadczać tych niesamowitych rzeczy dzięki wspaniałej treści Nowego Przymierza. Zasady Nowego Przymierza uwalniają nas z mocy grzechu i prowadzą do Ducha życia. Nie musimy już więcej wykonywać rozkazów szatana, ponieważ poprzez przymierze Bóg obiecał wyposażyć nas w siłę, by przezwyciężać wszelkie pokusy i pożądliwości. Całe panowanie nękającego nas grzechu może zostać zniszczone poprzez moc zamieszkującego w nas Ducha Świętego. Jako starszy już człowiek doszedłem do wniosku, że uchwycenie się Nowego Przymierza to jedyny sposób na wyzwolenie się od siły i panowania grzechu. W tej książce chciałbym przedstawić, w jaki sposób dokonują się te wspaniałe rzeczy. Niemniej jednak odkrycie Nowego Przymierza nie leży w zakresie moich działań czy umiejętności. Tylko Duch Święty może objawić szukającemu swoje cudowne prawdy. Ja jednak mogę zapewnić wszystkich zniechęconych brakiem zwycięstwa nad zadręczającym grzechem, że ta książka może otworzyć czytelnikowi oczy na wyjątkowe słowa i obietnice, które Bóg dał wszystkim, którzy mocno pragną wolności od panowania grzechu. Niech Duch Święty odkryje wspaniałość i moc Nowego Przymierza przed każdym poszukującym, który pragnie chodzić w świętości i pokoju. Niniejsza książka zawiera kazania wygłoszone w kościele Times Square Church z Nowego Jorku. Z tego względu pewne podstawowe prawdy dotyczące przymierza będą często powtarzane (a niektóre fragmenty napisane są kursywą w celu podkreślenia ich szczególnego znaczenia), po to aby zostały mocno wyryte w twoim sercu i umyśle. Modlę się, aby Pan użył przesłania tej książki i obdarzył cię nadzieją oraz wiedzą, objawiając ci swoje poświęcenie, by wybawić swój lud spod panowania grzechu. David Wilkerson 9

1 Zrozumienie Nowego Przymierza Nie naruszę mojego przymierza oraz mowy mych ust nie zmienię (Psalm 89:35, Nowa Biblia Gdańska). Co dokładnie ma na myśli Bóg, kiedy mówi o przymierzu? Przymierze to umowa bądź przysięga pomiędzy przynajmniej dwoma stronami. Dzisiaj przymierze nazwalibyśmy umową. I tak jak każda umowa, zawiera ono warunki i obowiązki, których podejmuje się każda ze stron, aby się z niej wywiązać. Takie umowy są prawnie wiążące, a kiedy się je zawrze, strony mogą zostać ukarane za niedotrzymanie zawartych w nich zobowiązań. Termin przymierze stanowi nieodłączną część wiary chrześcijańskiej. Samo Pismo Święte podzielone jest na Stare Przymierze (czy Testament) i Nowe Przymierze. Sądzę, że zrozumienie Nowego Przymierza jest dla Kościoła Jezusa Chrystusa niezwykle istotne, zwłaszcza w obliczu nadchodzących niebezpiecznych czasów. Biblia mówi, że w dniach ostatecznych szatan wyleje swój gniew na ziemię, ponieważ będzie wiedział, że zostało mu mało 11

Wykonało się czasu. Kiedy się to stanie, wierzący będą musieli być całkowicie pewni tego przymierza. Ta nieprzemijająca obietnica ma moc uwolnić w nas wszystkich zwycięską siłę, której potrzebujemy, by triumfować w każdej sytuacji. Kiedy byłem młodym chrześcijaninem, wpojono mi, że teologia przymierza jest bezwstydną doktryną nauczaną przez kilka wymierających grup religijnych. Pogląd ten opierał się na przekonaniu, że Nowe Przymierze jest tak cudownie uwalniające, że ludzie mogliby je wykorzystać i go nadużywać. Nauczanie to postrzegano jako coś, co może prowadzić do liberalnego, pobłażliwego stylu życia. Inni z kolei błędnie nauczali, że Nowe Przymierze to Boża obietnica błogosławieństwa finansowego drogich samochodów, wielkich willi, materialnego bogactwa, uwolnienia od smutku i choroby. Ci duchowni zupełnie wypaczyli wspaniałe przymierze Boga i sprowadzili je do tego, co zaspokaja jedynie ludzką chciwość. Wbrew temu wszystkiemu, im lepiej rozumiem Nowe Przymierze, tym bardziej jestem przekonany, że jest ono przeznaczone dla nas, dzisiaj. Co ważniejsze, uważam, że to jedyna prawda, która może uwolnić w nas nadprzyrodzoną Bożą moc, by zwyciężać nad diabłem w dniach ostatecznych. Przeoczone obietnice W Liście do Hebrajczyków, który szczegółowo omawia Nowe Przymierze, znajduje się niniejszy opis: Oto idą dni, mówi Pan, a zawrę z domem Izraela i z domem Judy przymierze nowe. Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdym ujął ich za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej; ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu, przeto Ja nie troszczyłem się o nich, mówi Pan. 12

Zrozumienie Nowego Przymierza Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich umysły i na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą Mi ludem. I nikt nie będzie uczył swego ziomka ani też swego brata, mówiąc: Poznaj Pana, bo wszyscy Mnie znać będą od najmniejszego aż do największego z nich. Gdyż łaskawy będę na nieprawości ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej. Gdy mówi: Nowe, to uznał pierwsze za przedawnione; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zaniku. List do Hebrajczyków 8:8-13. Takie zaś jest przymierze, jakie zawrę z nimi po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich serca i na umysłach ich wypiszę je. A grzechów ich i ich nieprawości nie wspomnę więcej. List do Hebrajczyków 10:16-17. To podsumowanie zawiera wieczne obietnice niesamowitego Nowego Przymierza ustalonego przez Boga. Dlaczego więc ta wspaniała prawda jest odrzucana i ignorowana przez dzisiejszych chrześcijan? Myślę, że sam fragment podaje powód tego przeoczenia. Opisuje on nowe przymierze z domem Izraela i z domem Judy (List do Hebrajczyków 8:8). Wielu chrześcijan mylnie odbiera ten werset, jakoby Nowe Przymierze było skierowane tylko do etnicznie, a nie do duchowo rozumianych Żydów, którzy tworzą Ciało Chrystusa. Na przykład, współcześni dyspensacjonaliści interpretują ten werset jako obietnicę złożoną jedynie dosłownie rozumianemu Izraelowi. Dlatego przypisują jego znaczenie do nadchodzącego tysiąclecia. Nic dziwnego, że Nowe Przymierze wciąż przez wielu pozostaje przeoczone. Jednak prawda jest taka, że wszystkie obietnice 13

Wykonało się Nowego Przymierza dotyczą także mnie i ciebie, teraz. Są przeznaczone dla wszystkich wierzących, Żydów czy pogan. Skąd to wiem? Z kontekstu powyższego fragmentu jasno wynika, że dom Izraela odnosi się do duchowego Izraela, to znaczy do wszystkich, którzy są w Jezusie Chrystusie. Etniczny i duchowy Izrael Samo słowo Izrael, pierwszy raz użyte w Księdze Rodzaju (32:28), ma znaczenie duchowe: Wtedy rzekł: Nie będziesz już nazywał się Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi i zwyciężyłeś. Izrael to nowe imię Jakuba. Zostało mu ono nadane przez Boga po tym, jak jego cielesna natura została zniszczona i doznał przemiany. Oczywiście w wielu fragmentach Biblii słowo Izrael odnosi się do potomków Jakuba. W innych natomiast oznacza duchowe potomstwo Boże. Przykładem tego drugiego znaczenia jest pierwszy werset z Psalmu 73: Zaiste dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca (Biblia Gdańska). Psalmista wygłasza tu proroctwo, określając jako Izrael ludzi, których serca zostały oczyszczone co jest możliwe jedynie poprzez krew Chrystusa. Ofiarny system ze Starego Przymierza nie zapewniał oczyszczenia sumienia. Ma to znaczenie obrazowe, odnoszące się do teraźniejszego czasu, kiedy to składane bywają dary i ofiary, które nie mogą doprowadzić do wewnętrznej doskonałości tego, kto pełni służbę Bożą; są to tylko przepisy zewnętrzne, dotyczące pokarmów i napojów, i różnych obmywań, nałożone do czasu zaprowadzenia nowego porządku. List do Hebrajczyków 9:9-10 14

Zrozumienie Nowego Przymierza Apostoł Paweł także nazywa Izraelem duchowe potomstwo Boga. W całym Nowym Testamencie rozróżnia dwa rodzaje Izraela, etniczny i duchowy. Paweł podkreśla, że tymi, którzy stają się duchowymi potomkami Abrahama, nie są osoby narodzone jako Żydzi, lecz te, które uwierzą w Jezusa Chrystusa: Albowiem nie wszyscy, którzy pochodzą z Izraela, są Izraelem (List do Rzymian 9:6). Z tego możecie poznać, że ci, którzy są z wiary, są synami Abrahama (List do Galatów 3:7). To znaczy, że nie dzieci cielesne są dziećmi Bożymi, lecz dzieci obietnicy liczą się za potomstwo (List do Rzymian 9:8). Albowiem nie ten jest Żydem, który jest nim na zewnątrz, i nie to jest obrzezanie, które jest widoczne na ciele, ale ten jest Żydem, który jest nim wewnętrznie, i to jest obrzezanie, które jest obrzezaniem serca, w duchu, a nie według litery; taki ma chwałę nie u ludzi, lecz u Boga (List do Rzymian 2:28-29). Hagar jest to góra Synaj w Arabii; odpowiada ona teraźniejszemu Jeruzalem, gdyż jest w niewoli razem z dziećmi swymi. Jeruzalem zaś, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką naszą (List Galatów 4:25-26). Z tych fragmentów jasno wynika, że istnieje zarówno duchowy, jak i etniczny Izrael. Co więcej, Pismo mówi, że Bóg przez Chrystusa zawarł Nowe Przymierze z duchowym Izraelem. Autor listu do Hebrajczyków pisze: Teraz zaś objął o tyle znakomitszą służbę, o ile lepszego przymierza jest pośrednikiem, które ustanowione zostało w oparciu o lepsze obietnice (List do Hebrajczyków 8:6). Czy chcę przez to powiedzieć, że Bóg nie zajmuje się już etnicznie rozumianym Izraelem? Absolutnie nie. Wielu dzisiejszych chrześcijan nie pragnie wcale oglądać wypełnienia przez Boga proroctw dotyczących naturalnego Izraela. Jednak to właśnie 15

Wykonało się Żydzi otrzymali obietnice i przymierze Starego Testamentu. Przez ostatnie sześćdziesiąt pokoleń obserwujemy narastające trudności skierowane przeciwko temu narodowi. Raz za razem różni pogromcy próbują ich unicestwić. Złoczyńcy wykorzystują szanse, by ich zniszczyć. Dyktatorzy, będący ucieleśnieniem szatana, usiłują zmieść Żydów z powierzchni ziemi. Jednak wszyscy ci przeciwnicy próbują zniszczyć ich bez skutku. Uważam, że odrodzenie państwa Izrael oraz wiele przykładów ponadnaturalnego wybawienia z opresji tego narodu dowodzą nieskończenie głębokiej tajemnicy i ukazują prowadzącą rękę samego Boga. Pan nadal kocha Żydów. Pewnego dnia zasłona z Izraela zostanie zdjęta, a resztka, część tego narodu, uzna Chrystusa jako Pana. Zgadzam się z Pawłem, który napisał: Są umiłowanymi ze względu na praojców (List do Rzymian 11:28). Czy Bóg odrzucił swój lud? Bynajmniej. Przecież i ja jestem Izraelitą (...) Podobnie i obecnie pozostała resztka według wyboru łaski (List do Rzymian 11:1,5). Kościół nie zastąpił Izraela. Składa się zarówno z wierzących Żydów, jak i pogan. Jednak Nowe Przymierze nie zostało przeznaczone dla etnicznego Izraela ani wtedy, ani teraz, ani przez następne tysiąc lat. Jest ono skierowane do duchowego Izraela, to znaczy do każdego Żyda i poganina, który narodził się powtórnie w Jezusie. Jedynie do skruszonych osób wierzących w Chrystusa. Warunki Nowego Przymierza Z kim Bóg zawarł to przymierze? Jakie są jego warunki? Bóg zawarł je ze swoim Synem, Jezusem ustalili jego warunki jeszcze przed założeniem świata. Paweł pisał o nadziei żywota wiecznego, przyobiecanego przed dawnymi wiekami [przed czasy wiekuistemi Biblia Gdańska] przez prawdomównego Boga (List do Tytusa 1:2). Paweł mówi też, że Bóg wybawił nas i powołał (...) 16

Zrozumienie Nowego Przymierza według postanowienia swojego i łaski, danej nam w Chrystusie Jezusie przed dawnymi wiekami (2 List do Tymoteusza 1:9). Przymierze to było oficjalną umową pomiędzy Ojcem a Synem. A dzisiaj my, duchowe potomstwo Izraela, możemy przystąpić do niego poprzez wiarę. Innymi słowy, ponieważ poprzez wiarę jesteśmy jednością z Chrystusem, przymierze zostało zawarte również z nami. Niesamowite jest to, że ta boska umowa nie jest objęta tajemnicą. Biblia otwarcie opisuje, na czym ona polega. Kiedy zapoznajemy się z warunkami przymierza, staje się jasne, że Bóg pragnie zachęcić nas tak dokładnym objawieniem. Boży cel związany z przymierzem Psalm 89:20 przekazuje urywek rozmowy pomiędzy Ojcem a Synem: Niegdyś rzekłeś w widzeniu do wiernych swoich i powiedziałeś: Wzbudziłem bohatera ku pomocy, wywyższyłem wybrańca z ludu. Ojciec mówił do Syna: Teraz powierzę Ci tajemnicę. Rodzaj ludzki stanie się słaby i nędzny ze względu na grzech. Będzie przytłoczony, bezradny, nie będzie umiał do Mnie wrócić. Dlatego powołuję Cię jako mojego Jedynego Syna, abyś im pomógł. Wysyłam Cię do nich, abyś Ty, potężniejszy od nich, przyprowadził ich z powrotem do Mnie. Oto, w prostych słowach, główny Boży cel zawarcia Nowego Przymierza. Uratować zgubioną ludzkość od mocy diabelskiej. Ojciec Niebieski nie chciał oddać swojego ukochanego stworzenia mocom piekielnym, dlatego przygotował plan odkupienia, który powstał w Jego pełnym miłości sercu przed założeniem świata. Jezus zgadza się na warunki Następnie przeczytajmy odpowiedź Syna na przymierze: Wtedy rzekłem: Oto przychodzę; w zwoju księgi napisano o mnie: Pragnę czynić wolę Twoją, Boże mój, a zakon Twój jest we wnętrzu moim (Psalm 40:8-9). 17

Wykonało się Jezus odpowiedział Ojcu w ten sposób: Pokazałeś Mi, że to przeze Mnie okażesz ludzkości swoją pomoc. Wysyłasz Mnie, bym uwolnił uwięzionych, uleczył chorych, zburzył szatańskie twierdze i przyprowadził stworzenie do pojednania z Tobą. Ojcze, akceptuję tę cenę, podejmuję się odkupienia zgubionych i przyjmuję siłę i moc, którymi Mnie obdarzysz, bym mógł wykonać to zadanie. Następnie Bóg przedstawił Synowi, jakiego rodzaju służby będzie musiał się podjąć, by odkupić ludzkość. Powiedział Jezusowi: Będzie to służba kapłana i pasterza moich dzieci. Będą Twoją trzodą, a Ty będziesz ich pasterzem. Będziesz prowadził ich nad spokojne wody i na zielone niwa. Będziesz szedł z nimi przez każdą ciemną dolinę. A jeśli ktokolwiek z nich kiedykolwiek się zgubi, weźmiesz go na ręce i przyprowadzisz z powrotem do mojej miłości. Wyleczysz jego duszę i pocieszysz go. Wiemy z Biblii, że Jezus wypełnił każde słowo przymierza. I nadal obdarza szczególną troską każdą swoją owcę: Po imieniu woła owce swoje (Ewangelia Jana 10:3). Jezus mówi: Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do Mnie, a tego, który do Mnie przychodzi, nie wyrzucę precz; zstąpiłem bowiem z nieba, nie aby wypełniać wolę swoją, lecz wolę tego, który Mnie posłał (Ewangelia Jana 6:37-38). Ojciec dał też Synowi następujące polecenia: Kiedy będziesz na ziemi ponieważ zgodziłeś się odnaleźć mój zgubiony lud wykonuj następujące rzeczy: Głoś pokornym dobrą nowinę... Lecz zrozpaczonych... Ogłaszaj wolność uwięzionym... Otwieraj drzwi więzień... Wspieraj słabych... Trzciny nadłamanej nie dołamuj... Nie gaś tlącego się ognia... Łagodnie odnoś się do prostaczków... Karm trzodę... Rekompensuj ich braki swoją siłą... Gromadź przy sobie wszystkie owce i pocieszaj je... Delikatnie prowadź młodych... Wzmacniaj słabych swoją siłą... Prowadź ich swoją radą... Obiecaj zesłać im Ducha Świętego, który będzie kontynuował dzieło wolności... Troszcz się o nich, udoskonalaj i zaprowadź do swojej chwały. 18

Zrozumienie Nowego Przymierza Później Jezus, kiedy żył na ziemi, powiedział: Moim pokarmem jest pełnić wolę Tego, który mnie posłał, i dokonać Jego dzieła (Ewangelia Jana 4:34). Wszystko, co Chrystus robił na ziemi, było wypełnianiem przymierza, które zawarł ze swoim Ojcem. Każde Jego słowo i działanie odzwierciedlało to, co ustalili, zanim powstał świat. A Ich umowa zawierała ten niesamowity zapis: Taki rozkaz wziąłem od Ojca mego (...) iż Ja kładę życie swoje (List św. Jana 10:18,17). Co Ojciec dał w zamian Bóg dał w przymierzu swojemu Synowi wieczne obietnice: Będziesz miał nad sobą Ducha Świętego bez miary. Jezus zaświadczył: Duch Wszechmocnego, Pana nade mną (Księga Izajasza 61:1). Chrystus nie otrzymał tylko trochę Ducha Świętego, który spływał na Niego kropelkami. Miał Ducha Ojca w pełni, bez ograniczeń: Gdyż Bóg udziela Ducha bez miary (Ewangelia Jana 3:34). Nigdy nie znajdziesz się poza moim oddziaływaniem. Zawsze będę przy Tobie. Według słów autora Listu do Hebrajczyków Bóg dał Jezusowi obietnicę: Ja Mu będę Ojcem, a On będzie Mi Synem (List do Hebrajczyków 1:5). Oznacza to, że Chrystus przez cały czas będzie pod czujną opieką Ojca. Pomoc Taty będzie zawsze dla Niego dostępna. Podniosę Cię w każdym momencie sprzeciwu, ataku czy zniechęcenia. Izajasz napisał: Nie upadnie na duchu ani się nie złamie, dopóki nie utrwali prawa na ziemi; a Jego nauki wyczekują wyspy (Księga Izajasza 42:4). Bóg mówi: Za każdym razem, kiedy nieprzyjaciel przynosi Ci zniechęcenie, będę blisko, by mu przeciwdziałać. Będę Cię zachęcał poprzez mojego Ducha zawsze, kiedy będziesz tego potrzebował. Wywyższę Cię i nadam Ci imię ponad wszystkie inne imiona. Paweł pisze: Dlatego też Bóg wielce Go wywyższył 19

Wykonało się i obdarzył Go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią (List do Filipian 2:9-10). Kiedy dokonasz swojego dzieła, przywrócę Ci Twoją chwałę. Jezus powiedział: Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć, by wejść do swojej chwały? (Ewangelia Łukasza 24:26). Wiedział, że Ojciec złożył obietnicę: Synu, kiedy wypełnisz wszystkie zobowiązania zawarte w przymierzu, przywrócę Ci Twoją chwałę zwycięstwo, moc i namaszczenie. Ojciec przyrzekł Synowi w przymierzu: Ja, Pan, powołałem Cię w sprawiedliwości i ująłem Cię za rękę, strzegę Cię i uczynię Cię pośrednikiem przymierza z ludem, światłością dla narodów (Księga Izajasza 42:6). Bóg mówił: Zawsze będę trzymał Cię za rękę. Nigdy nie znajdziesz się poza moją troską i mocą. Obiecuję trzymać Cię z dala od wszystkich intryg diabła. A Chrystus przyjął Ojcowską obietnicę pomocy: Mój Bóg stał się moją mocą (Księga Izajasza 49:5), Ufność w Nim pokładać będę (List do Hebrajczyków 2:13). Powiedział w ten sposób: Mój Ojciec zawarł ze Mną przymierze i jest ono niezmienne. Jest dobre i wieczne, ponieważ On nie kłamie. Powiedział, że będzie moją siłą a ja przyjmuję całą obiecaną Mi moc. Oto wszystkie warunki przymierza, wyłożone czarno na białym, tak aby każdy wierzący mógł je poznać. Ojciec i Syn nie ukryli przed nami żadnego z nich. Chcą, by były one dla nas zachęceniem. Ojciec ukazuje nam swą wierność Synowi, aby udowodnić nam, że będzie tak samo wierny w stosunku do nas, potomstwa Chrystusa. Jezus wypełnia swą misję Kiedy teraz przeczytamy ponownie Ewangelię, zauważymy, że wszystko, co robił Jezus podczas pobytu na ziemi, było wypełnianiem warunków Nowego Przymierza, które zawarł ze swoim Ojcem. Odnajdywał zgubione owce, otwierał oczy ślepym, 20

Zrozumienie Nowego Przymierza wskrzeszał martwych, uwalniał więźniów śmierci, mówił o życiu wiecznym, pełnił dobre uczynki, wyganiał demony i leczył wszelkie choroby. W każdym wersecie Ewangelii Jezus wypełnia przymierze. I żadnej z tych rzeczy nie robił sam. Do każdej z nich powołał Go Ojciec. Jezus dotrzymywał umowy z Ojcem. Pod koniec swojego życia na ziemi, kiedy Jezus modlił się za swoich uczniów podczas wieczerzy paschalnej, jeszcze raz odwołał się do zasad przymierza zawartego pomiędzy Ojcem a Synem: A teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u Ciebie, zanim świat powstał (Ewangelia Jana 17:5). Ojcze! Nadeszła godzina; uwielbij Syna swego, aby Syn uwielbił Ciebie... Ja Cię uwielbiłem na ziemi; dokonałem dzieła, które Mi zleciłeś, abym je wykonał (Ewangelia Jana 17:1,4). Niedługo potem na krzyżu Jezus miał dopełnić wymaganych od Niego warunków przymierza. A teraz, zanim jeszcze została Mu przywrócona chwała, przyniósł przed Ojca ostatni z nich: Ojcze, Ty przyrzekłeś w Naszym przymierzu przywrócić Mi chwałę, kiedy wywiążę się ze wszystkiego, co rozkazałeś Mi uczynić. Wypełniłem już moją część przymierza dokonałem odkupienia ludzkości i ustanowiłem Twój Kościół. Zajmijmy się teraz tym, co stanie się z moimi dziećmi wszystkimi, którzy we Mnie wierzą. Jezus, jako strona przymierza, powiedział: I już nie jestem na świecie, lecz oni są na świecie, a Ja do Ciebie idę. Ojcze Święty, zachowaj w imieniu Twoim tych, których Mi dałeś, aby byli jedno, jak My (Ewangelia Jana 17:11). Mówił przez to Ojcu: Umówiliśmy się, że włączę do przymierza każdego, kto Mi zaufa. Teraz, Ojcze, proszę Cię, byś objął tych drogich Mi ludzi tymi samymi obietnicami, które złożyłeś Mnie. Następnie Jezus powiedział: Nie proszę, abyś ich wziął ze świata, lecz abyś ich zachował od złego. Nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata (Ewangelia Jana 17:15-16). To znaczy: Obiecałeś Mi, że będziesz wierny mojemu ludowi. Teraz, Panie, uświęć ich swoją prawdą. Spraw, by byli święci i czyści, oraz zachowaj ich od nieprzyjaciela. Bądź z nimi przez wszystkie doświadczenia pokus. 21

Wykonało się Niech wszystkie obietnice, które Mi dałeś, dotyczą również ich. Spraw, by wytrwali, tak jak sprawiłeś, że Ja wytrwałem. Psalmista opisuje tę część umowy w następujący sposób: On wzywać mnie będzie: Tyś Ojcem moim, Bogiem moim i skałą zbawienia mego. Ja zaś uczynię go pierworodnym, najwyższym wśród królów ziemi. Na wieki zachowam dla niego łaskę swoją, a przymierze moje z nim nie wzruszy się. I utrwalę na wieki ród jego, a tron jego jak dni niebios. Jeżeli synowie jego porzucą zakon mój i nie będą postępowali według nakazów moich, jeżeli znieważą ustawy moje i nie będą przestrzegali przykazań moich, to ukarzę rózgą przestępstwo ich i winę ich plagami, ale łaski mojej nie odmówię mu, ani też nie złamię wierności mojej; nie naruszę przymierza mego i nie zmienię słowa ust moich, raz przysiągłem na świętość moją, że nie skłamię Dawidowi. Potomstwo jego trwać będzie na wieki, a tron jego jak słońce przede Mną. Psalm 89:27 37 Ofiara Syna na krzyżu sprawiła, że staliśmy się stroną przymierza. Dlatego dana przez Ojca obietnica bezpieczeństwa stała się dostępna dla nas, jako uczestników tej umowy. Ojciec obiecał Jezusowi: Zachowam i uchronię cały Twój lud, tak jak Ciebie zachowałem i uchroniłem. Nigdy nie odmówię wierności ani Tobie, ani Twoim dzieciom. Twój lud wytrwa do końca. W przymierze, zawarte zanim powstał świat, wpisana jest przysięga wszechmogącego Boga, że uchowa i ochroni swój lud od mocy i panowania szatana. Wiara w Chrystusa sprawia, że ta przysięga staje się skierowana również do nas. Bóg będzie nam tak samo wierny, jak wierny był wobec swojego Syna. 22

Zrozumienie Nowego Przymierza Jesteśmy pod ochroną W jaki sposób przymierze między Ojcem a Synem odnosi się do ciebie i do mnie? Jest ono obrazem Bożej miłości do swojego ukochanego stworzenia. Bóg zawarł to przymierze, ponieważ nie chce oddać szatanowi ani jednego dziecka. Przymierze pokazuje Jego niegasnącą miłość do ludu. Ojciec posłał swojego Syna, Syn oddał swoje życie, a my otrzymujemy wszystkie płynące z tego korzyści. Ojciec i Syn zawarli to przymierze za obopólną zgodą, aby uchronić i zachować lud Chrystusa. To dla nas zapewnienie, że wytrwamy do końca. Dowody mówią za siebie Obietnica, że Bóg wybawi nas i uwolni oraz nasza pewność, że tego dotrzyma, ma oparcie w relacji między Ojcem a Synem. Czy Ojciec prowadził Jezusa, tak jak to obiecał? Czy Jego Duch wzmacniał Syna, dodawał mu zachęty i pocieszał Go? Czy przeprowadził Go przez wszystkie pokusy i próby? Czy uchował Go przed mocami ciemności? Czy wprowadził Go do zwycięskiej chwały? Czy Bóg dochował swoich obietnic danych w przymierzu? Zdecydowanie tak! Ojciec, który dotrzymał swoich obietnic złożonych Synowi w przymierzu, przysiągł także na wieki tak samo postępować wobec nas. Jezus potwierdził tę część przymierza, mówiąc: A Ja dałem im chwałę, którą Mi dałeś, aby byli jedno, jak My jedno jesteśmy. Ja w nich, a Ty we Mnie, aby byli doskonali w jedności, żeby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że ich umiłowałeś, jak i Mnie umiłowałeś. Ewangelia Jana 17:22-23 Chrystus upewnił nas w przymierzu zawartym z Ojcem. Mówił w tej modlitwie: Ojcze, spójrz na Mnie i mój lud jako na 23

Wykonało się Mogę być wolny! Nie muszę dzień po dniu staczać tych samych walk Wychowałem się w pobożnym domu i w młodym wieku kochałem Jezusa prawdziwą, pełną pasji miłością. Kiedy podrosłem, przeżyłem okres buntu młodzieńczego, ale nigdy nie wplątałem się w żaden poważny grzech. Chociaż nie tkwiłem w głębokiej nieprawości, wiedziałem jednak, co znaczy niewola. Z całego serca pragnąłem żyć dla Boga i robić to, co On uważa za słuszne, ale prawie codziennie czułem się sfrustrowany tym, że nie potrafię przestać grzeszyć. W wyniku tych osobistych zmagań doszedłem do wniosku, że chrześcijanie po prostu walczą z grzechem. Staczamy z nim kolejne bitwy, mamy nadzieję, że się udało, jednak znów grzeszymy, następnie żałujemy i powtarzamy cały schemat. Coś w rodzaju darwińskiego chrześcijaństwa, w którym przetrwają tylko najsilniejsi. Najważniejsze to oprzeć się diabłu i usiłować nie grzeszyć. Ale to nie pomogło mi przezwyciężyć wyczerpania nieustanną walką, której nie mogłem wygrać. Po raz pierwszy nauczanie o Nowym Przymierzu usłyszałem w Summit International School of Ministry (później Mount Zion). W tym cennym okresie, który spędziłem jako student, usłyszałem prawdę, która wypełniła mnie nadzieją i radością: Mogę być wolny! Nie muszę staczać codziennie tych samych walk. Chrześcijanie mają dostęp do miejsca, w którym wszystkie dręczące ich grzechy są pokonane mocą Ducha Świętego i nigdy już ich nie prześladują. Wreszcie zacząłem widzieć, że powiódł za sobą jeńców (List do Efezjan 4:8) i że rozbroił nadziemskie władze i zwierzchności, i wystawił je na pokaz, odniósłszy w Nim triumf nad nimi (List do Kolosan 2:15). Wcześniej wszystko rozumiałem odwrotnie! Myślałem, że zwycięstwo nad grzechem jest tylko dla silnych, ale pojąłem, że bycie zwyciężającym chrześcijaninem nie ma nic wspólnego z wielkością moich wysiłków. Opiera się za to na wielkości Tego, który żyje we mnie. 24 Nik

Zrozumienie Nowego Przymierza jedną osobę Mnie w nich i ich we Mnie. W przymierzu z Tobą jesteśmy jednością. Pismo obiecuje, że Bóg może ustrzec [nas] od upadku i stawić nieskalanych z weselem przed obliczem swojej chwały (List św. Judy 1:24). Bóg nie szuka ludzi, którzy mają uporządkowane poglądy teologiczne. On pragnie tych, których serca są pełne ufności wobec Niego. Poprzez ujawnienie nam swojego przymierza zawartego z Synem, chce usunąć wszelkie wątpliwości co do tego, że może nas chronić i wybawiać. To tak jakby mówił: Złożę wam tak niesamowitą przysięgę, że nie będziecie mieli innego wyboru, jak tylko Mi zawierzyć. Mamy pozostać w Chrystusie trwać w Nim i ufać Mu. Jeśli tak będzie, z pewnością ujrzymy Jego chwałę. Słowa obietnicy trwają na zawsze: Zawarłem przymierze z wybrańcem swoim, przysiągłem Dawidowi, słudze swemu: na wieki utwierdzę potomstwo twoje i tron twój zbuduję po wszystkie pokolenia (Psalm 89:4-5). Pytania do dyskusji 1. Co Bóg ma na myśli, kiedy mówi o przymierzu (strona 13)? 2. Jakie współczesne terminy oddają znaczenie używanego w Piśmie słowa przymierze (strona 13)? 3. Jakie dwa najważniejsze fragmenty Listu do Hebrajczyków opisują wieczne obietnice zawarte w Nowym Przymierzu (strona 15)? 25

Wykonało się 4. Kto jest duchowym Izraelem, o którym naucza apostoł Paweł (strona 16)? 5. Dla którego Izraela Bóg przygotował Nowe Przymierze (strona 17)? 6. W każdym przymierzu umowa zawierana jest pomiędzy dwoma stronami. Kim są te dwie strony w przypadku Nowego Przymierza (strona 19)? 7. Jaki był główny Boży cel zawarcia Nowego Przymierza (strona 19)? 8. Przeczytaj fragment z Księgi Izajasza 42:6. Bóg w przymierzu złożył swemu Synowi obietnicę. Dlaczego ta obietnica może dotyczyć dzisiaj również nas (strona 24)? 26