A bram usłyszał głos. Brzmiał on jak szept, ale była wyczuwalna jego moc. To przemówił Bóg! Zostaw swój kraj i swoich krewnych i udaj się do ziemi, którą tobie pokażę. Sprawię, że staniesz się ojcem wielkiego narodu. Będę ci błogosławił i sprawię, że staniesz się znany. Będę błogosławił tym, którzy będą tobie błogosławić, a złe rzeczy sprowadzę na tych, którzy ciebie będą przeklinać. Ale wszystkie rodziny na całej ziemi będą przez ciebie błogosławione. Abram poszedł do swojej żony, Saraj. Opuszczamy Haran i idziemy tam, dokądkolwiek poprowadzi nas Pan. oraz sługi i wyruszyli na południe. W ziemi kananejskiej rozbili obóz obok dębu niedaleko miasta Sychem. Tam Pan ukazał się Abramowi, mówiąc: Zamierzam dać tę ziemię twoim dzieciom, a także dzieciom twoich dzieci. Dzieciom! Abram i Saraj nie mieli dzieci, więc Boża obietnica napełniła Abrama nadzieją. Zbudował ołtarz, by oddać chwałę Bogu. I nazwał ten ołtarz Betel, co oznacza dom Boga. 14 Lot, bratanek Abrama, poszedł razem z nimi. Spakowali wszystko, 15 co posiadali, wzięli swoje zwierzęta
trawy, by je wszystkie wykarmić. Słudzy Abrama zaczęli kłócić się ze sługami Lota. Abram i Lot zdecydowali, że muszą się rozstać. Abram był starszy, więc mógł wybierać pierwszy, jednak najpierw zapytał Lota, dokąd on chce odejść. Lot wybrał najlepszą część kraju. Abram został w Kanaanie. Po odejściu Lota Pan ponownie przemówił do Abrama: Tę ziemię daję na zawsze tobie oraz twoim dzieciom. Sprawię, że w twojej rodzinie będzie tak wiele osób, że nikt nie będzie w stanie ich wszystkich zliczyć! Lata mijały. Abram i Saraj postarzeli się. Saraj przestała wierzyć w Bożą obietnicę dotyczącą dzieci. Powiedziała Abramowi, by spędził noc z jej służącą, Hagar, i miał z nią syna. Abram zrobił to, o co poprosiła Saraj, 16 i Hagar urodziła Ismaela. (To, co zrobiła Saraj, było zgodne z praktyką jej 17 czasów. Kobieta, która nie mogła mieć dzieci, mogła uznać za własne dzieci, Po jakimś czasie w Kanaanie nastał głód. Nie rosły żadne rośliny. Abram tak bardzo martwił się o jedzenie dla swojej rodziny, że przeprowadził się z nią do Egiptu, ale wcześniej nie zapytał Boga, co powinien zrobić. Faraon, władca Egiptu, chciał wziąć sobie Saraj za żonę. Abram, obawiając się o swoje życie, nie powiedział faraonowi, że Saraj jest jego żoną. Bóg się zdenerwował. Kiedy faraon dowiedział się, kim naprawdę jest Saraj, odesłał ją z powrotem do Abrama. Abram i Saraj opuścili Egipt i zabrali ze sobą służącą o imieniu Hagar, która miała pomagać Saraj. Kiedy Abram, Saraj i Lot razem ze swoimi wszystkimi sługami dotarli do Kanaanu, mieli już tak wiele zwierząt, że nie wystarczało ani wody, ani które jej mężowi urodziła służąca. - przypis redakcji). Kiedy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, a Saraj prawie dziewięćdziesiąt, Bóg zmienił imię Abrama na Abraham. (Stało się to wówczas, gdy Bóg zawarł przymierze z Abramem - dał mu obietnicę potomstwa i powiedział, że ustanowi go ojcem mnóstwa narodów. - przypis redakcji). Bóg także zmienił imię Saraj na Sara. Potem Bóg sprawił, że odwiedziło ich dwóch aniołów. Powiedzieli oni Abrahamowi, że za rok Sara urodzi syna. Abraham uwierzył w to, ale Sara zaśmiała się po cichu. Bóg więc powiedział im, że ich syn będzie miał na imię Izaak, co oznacza śmiech. I tak też się stało śmiali się z radości, kiedy ich syn się urodził. Pewnego dnia Sara zobaczyła, że Ismael żartuje sobie z małego Izaaka, i zaczęła obawiać się o swojego syna. Poszła do Abrahama i nakazała mu, żeby odprawił Ismaela i Hagar. Bóg powiedział Abrahamowi, by posłuchał Sary. Abraham odprawił Hagar i Ismaela, a Bóg zatroszczył się o nich na pustyni. Izaak był dzieckiem obiecanym Abrahamowi przez Boga i to przez Izaaka na świat miały przyjść błogosławieństwa. Izaak wyrósł na dobrego chłopca. Abraham i Sara bardzo go kochali. Bóg poddał próbie wiarę Abrahama. Powiedział mu, by zaprowadził Izaaka na
szczyt góry i złożył go jako ofiarę dla Boga. Abraham wstał więc wcześnie rano, narąbał drewna, przygotował tobołki z jedzeniem i węglem, osiodłał swojego osła i wyruszył z Izaakiem ku górze Moria. Kiedy wchodzili na górę, Izaak zapytał: Ojcze, mamy drewno i ogień. Ale gdzie jest jagnię na ofiarę? Bóg da jagnię, synu. Abraham wierzył, że Bóg dotrzyma swojej obietnicy, mówiącej o tym, że to przez Izaaka przyjdzie na świat wiele dzieci. Wierzył, że jeśli będzie musiał złożyć swojego syna w ofierze, to Bóg zwróci życie Izaakowi. Kiedy dotarli na szczyt góry, Abraham ułożył drewno na płaskim kamieniu, a Izaaka umieścił na ołtarzu. Kiedy Abraham wziął do ręki swój nóż, Bóg do niego powiedział: 18 19 Możesz odłożyć nóż, Abrahamie. Teraz wiem, że naprawdę Mi ufasz. Ponieważ byłeś gotowy złożyć swojego syna w ofierze dla Mnie, Ja pobłogosławię tobie. A wszystkie narody na świecie będą błogosławione, ponieważ ty byłeś Mi posłuszny. Jezus, Mesjasz, Zbawiciel i Pan świata, pochodzi z rodziny Abrahama. Abraham jest nazwany ojcem każdej osoby, która wierzy w Boga. Wersety biblijne: Księga Rodzaju 12 13, 15 18, 21 22; List do Hebrajczyków 11:17 19.
czas wzrostu Ciekawe fakty Abraham znaczy ojciec narodów. Sara znaczy księżniczka. Ich wnuk, Jakub, miał wielu wnuków. Ich rodziny stały się częścią wielu narodów. Tak więc Abraham naprawdę stał się ojcem narodów! Jeśli jest za mało deszczu, by rośliny mogły rosnąć, to będzie brakować zboża na chleb i inne jedzenie. Wtedy ludzie umierają nazywamy to głodem. Głód bardzo często pojawiał się w czasach biblijnych, ponieważ często nie było wówczas deszczu. Prawda ze Słowa Bożego 20 Bóg jest zadowolony, kiedy wierzymy w to, co On mówi, i jesteśmy Mu posłuszni, tak jak Abraham. Czasem Bóg 21 sprawia, że musimy długo czekać na spełnienie się Jego obietnic. Chce, abyśmy Mu ufali, kiedy czekamy. Ufanie Bogu oznacza, że wierzymy, że On zrobi to, co powiedział. Myśląc o Abrahamie Bóg nazwał Abrahama swoim przyjacielem i uczynił go ojcem wszystkich ludzi, którzy wierzą w jednego prawdziwego Boga. Kiedy Bóg powiedział, że przez rodzinę Abrahama będą błogosławione wszystkie narody, to mówił o Mesjaszu, Jezusie Chrystusie, który miał zbawić świat od grzechu. Wymień niektóre momenty, kiedy Abraham nie rozumiał tego, o co Bóg go prosił. W jaki sposób Abraham pokazał, że ufa Bogu, chociaż nie rozumiał wszystkiego? Myśląc o TWOIM życiu Czasem Bóg prosi nas, abyśmy coś zrobili, a my nie rozumiemy dlaczego. Czy zdarzyło ci się coś takiego? Na realizację jakich Bożych obietnic wydaje ci się, że będziesz długo czekać? Jak możesz pokazać Bogu, że wierzysz, iż On zrobi to, co powiedział, niezależnie od tego, ile to zajmie czasu? Modlitwa o pomoc w zaufaniu 1. Pomódl się, aby Bóg pomógł ci Mu zaufać. 2. Poproś, aby pomógł ci wierzyć w to, że zawsze będzie odpowiadał na twoje modlitwy we właściwym czasie. 3. Pomódl się, aby Bóg pomógł ci Go naśladować i być Mu posłusznym, nawet jeśli nie rozumiesz, dokąd cię prowadzi.
H agar Teraz należysz do Abrama Hagar usłyszała te słowa, stojąc w sali pałacu faraona w Egipcie. Ona oraz kilku innych Egipcjan było prezentami dla Abrama; prezentami były także owce, bydło oraz osły. Ludzie mieli być jego sługami mieli pracować dla niego, ale nie otrzymywać zapłaty za swoją pracę. Hagar płakała, kiedy opuszczała swój kraj. Chciała zostać, ale jako służąca nie miała wpływu na to, dokąd się udawała. Abram przekazał ją swojej żonie, Saraj. Miała być jej osobistą służącą. W Kanaanie Hagar przyglądała się temu, jak Abram oddawał chwałę niewidzialnemu Bogu. Wydawało się jej to bardzo dziwne, ponieważ w jej Jak Abram mógł oddawać chwałę Bogu, którego nie widział? Abram nawet powiedział, że słyszy, jak Bóg mówi! Czasem Saraj, żona Abrama, płakała, tak jak płakała Hagar. I Hagar wiedziała dlaczego. Saraj nie mogła mieć dzieci. Pewnego dnia Saraj zaskoczyła ją, ponieważ kazała jej udać się do Abrama i zachowywać się jak jego żona. kraju wszędzie stały posągi bożków. 22 23
Jednak jeśli tobie i mojemu mężowi urodzi się dziecko, to będzie ono moje. (To, co zrobiła Saraj, było zgodne z praktyką jej czasów. Kobieta, która nie mogła mieć dzieci, mogła uznać za własne dzieci, które jej mężowi urodziła służąca. - przypis redakcji). Hagar posłuchała Saraj, a po niedługim czasie odkryła, że spodziewa się dziecka. Wtedy już nie chciała zachowywać się jak służąca. Przecież spodziewała się dziecka swojego pana. Saraj się zdenerwowała. Zobaczymy, którą z nas Abram kocha bardziej! Po rozmowie z Abramem Saraj zaczęła źle traktować Hagar i upokarzać Hagar, dokąd idziesz? Hagar nigdy wcześniej nie słyszała, jak Bóg mówi. Jego głos był wypełniony potężną mocą, ale był także delikatny i czuły. Uciekam od mojej pani. Wróć do Saraj i rób to, co ona ci każe. Pewnego dnia sprawię, że twoja rodzina rozrośnie się tak, iż nie będzie można jej policzyć. Niedługo urodzisz syna. Daj mu na imię Ismael, ponieważ usłyszałem, jak bardzo jesteś smutna. (To imię oznacza Bóg słyszy ). ją. W końcu Hagar nie mogła dłużej już tego znosić i uciekła. 24 Bóg znalazł ją, kiedy piła wodę ze źródła na pustyni, które znajdowało się Hagar dowiedziała się, że Ismael będzie z natury nieokrzesany i będzie w pobliżu drogi prowadzącej do Egiptu. kłócił się z członkami swojej rodziny. Jednak jej syn nigdy nie będzie sługą! 25 Hagar wróciła i była szczęśliwa z powodu tego, jak miało potoczyć się życie jej syna. Nie spodziewała się, że Bóg dokona cudu w życiu Sary i sprawi, że ona także urodzi dziecko. Abraham miał sto lat, a Sara dziewięćdziesiąt! Sara się śmiała, więc nazwali dziecko Izaak, co oznacza śmiech. Kiedy Izaak mógł już jeść stały pokarm, Abraham wydał z tej okazji przyjęcie. Ismael przyglądał się dwojgu starym ludziom z małym dzieckiem. Zaśmiał się z Izaaka i powiedział: Ja jestem pierworodnym synem Abrahama. Hagar, matka Ismaela, zgodziła się z nim: Zawsze będziesz pierworodnym synem Abrahama. Wszystko, co teraz należy do niego, pewnego dnia będzie należeć do ciebie, a nie do Izaaka. Syn pana będzie służył tobie! Ismael znowu się zaśmiał. Następnego ranka Abraham dał Hagar i Ismaelowi trochę jedzenia oraz wodę. Odejdźcie powiedział ze łzami w oczach i nigdy tu nie wracajcie.
Abraham wiedział, że Bóg zaopiekuje się jego synem Ismaelem; wiedział jednak także, że Bóg ma wyjątkowy plan dla jego syna Izaaka. Teraz, kiedy cała nadzieja przepadła, Hagar płakała bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Razem z synem błąkała się po pustyni, aż pewnego dnia skończyło się im jedzenie i woda. Ismael był tak spragniony, że zaczął płakać. W końcu usnął i nie można było go obudzić. Hagar zostawiła swojego syna pod krzakiem i usiadła na skale. Zaczęła szlochać i modlić się do Boga: Nie chcę patrzeć, jak mój chłopiec umiera! Bóg przemówił: Nie bój się, Hagar. Usłyszałem płacz Ismaela. Pójdź do niego i pociesz go, ponieważ sprawię, że on, jego dzieci oraz ich rodziny staną się wielkim narodem. Kiedy Hagar otworzyła oczy, zobaczyła studnię! Szybko odsunęła 26 27 pokrywę, napełniła swój dzban wodą, podeszła do syna i dała mu się napić. Bóg dotrzymał swojej obietnicy. Ismael dorósł i zaczął świetnie posługiwać się łukiem oraz strzałami. Ożenił się z Egipcjanką i miał dwunastu synów. Ich rodziny były tak liczne, że dały początek dwunastu dużym plemionom rozproszonym po całej krainie. I wszyscy oni byli wrogami Izaaka, syna Abrahama. Wersety biblijne: Księga Rodzaju 12:14 20, 16:1 16, 21:8 21, 25:12 18.
czas wzrostu Ciekawe fakty Ismael i Izaak nigdy się nie dogadali. Ismael dorastał na półwyspie Synaj; obecnie wielu Arabów zamieszkujących tę część Egiptu oraz sąsiadujące kraje jest dumnych z tego, że są potomkami Ismaela. Wielu Żydów mieszkających w Izraelu z dumą przyznaje, że są potomkami Izaaka. Członkowie tych rodzin na Środkowym Wschodzie ciągle toczą ze sobą wojnę. Czy słyszałeś kiedykolwiek słowo surogat? Surogatka jest kimś w rodzaju zastępczego rodzica. Kiedy małżonkowie nie mogli mieć dzieci, prosili inną kobietę, by ta urodziła im dziecko. Abraham i Sara nakazali Hagar, by została surogatką dziecka, którego jak im się wydawało nie mogli mieć bez jej pomocy. (To, co zrobili, było 28 zgodne z praktyką tamtych czasów. Kobieta, która nie mogła mieć dzieci, mogła uznać za własne dzieci, które jej mężowi urodziła służąca. - przypis redakcji). 29 Prawda ze Słowa Bożego Czasem ludzie są w bardzo złej sytuacji i nie jest to ich wina. Bóg jest zadowolony, kiedy ludzie cały czas Mu ufają, nawet w trudnych chwilach. Chce, aby wszyscy ludzie wierzyli w to, że On zmienia złą sytuację w dobrą. Myśląc o Hagar Hagar była służącą, która przez dziewięć miesięcy nosiła w swoim brzuchu dziecko Abrahama i wiedziała, że tuż po narodzinach dziecko zastanie zabrane przez Sarę. Jak Hagar czuła się w tej sytuacji? Jakie złe rzeczy ją spotkały? Jakie złe rzeczy spotkały jej syna, Ismaela? W jaki sposób Bóg zmienił jej złą sytuację w coś dobrego? Myśląc o TWOIM życiu Kiedy dorastasz, twoi rodzice, nauczyciele oraz inni dorośli mają prawo mówić ci, co masz robić. Bóg oczekuje od ciebie, że będziesz szanował tych ludzi i będziesz im posłuszny. Jednak czasem będziesz czuł, że nie zostałeś dobrze potraktowany. Możesz pomyśleć, że to, co cię spotyka, nie jest sprawiedliwe. Do ciebie należy decyzja, czy w tym czasie będziesz ufać Bogu i mimo wszystko pozostaniesz posłuszny. Czy pamiętasz, kiedy znajdowałeś się w trudnej sytuacji, a Bóg przemienił ją w coś dobrego? Co to było? Jak się czułeś, kiedy było już po wszystkim? Modlitwa dotycząca trudnego czasu 1. Poproś Boga, by pomógł ci zaufać Mu, nawet jeśli znajdujesz się w sytuacji, w której jest ci smutno i czujesz się samotny. 2. Powiedz Bogu, że będziesz wierzył w to, że On może przemienić złą sytuację w dobrą. 3. Podziękuj Bogu za dobre rzeczy, które już dla ciebie zrobił.