INFORMACJE I WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW NOVENSIA Redakcja Novensia przygotowała informacje o procedurze recenzowania oraz wskazówki dla autorów, poświęcone formie artykułów składanych do druku w tym czasopiśmie. Przygotowanie tekstów i materiałów ilustracyjnych zgodnie z nimi znacznie usprawni prace redakcyjne nad poszczególnymi artykułami i przyspieszy proces ich publikacji. PROCEDURA RECENZOWANIA ARTYKULÓW W Novensia zamieszczamy jedynie prace oryginalne, samodzielne i nie naruszające praw autorskich. Dla tego też, niektórzy Autorzy mogą być proszeni o przestawienie oświadczenia ww. sprawach. Redakcja Novensia będzie również, jeśli zajdzie taka potrzeba, kontaktowała się z kierownikami Jednostek Naukowych, w których pracują Autorzy zgłoszonych publikacji o opinie w sprawie oryginalności i samodzielności przedłożonych artykułów. Normalna, stosowaną przez nas procedurą, jest również sprawdzanie prac w polskich i zagranicznych komputerowych systemach bibliograficznych Do oceny każdego proponowanego artykułu redakcja Novensia powołuje dwie niezależne osoby z pośród recenzentów wymienionych na stronie internetowej czasopisma (http://www.novae.uw.edu.pl/polskie/novensia.htm). Recenzenci nie znają tożsamości autora/autorów recenzowanych przez siebie artykułów ( double blind review ). Wymaga się od recenzentów podpisania oświadczenia o niewystępowaniu konfliktu interesów oraz przygotowanie recenzji w wersji pisemnej, zawierającej jednoznaczny wniosek odnośnie dopuszczenia artykułu naukowego do publikacji. Dopiero po uzyskaniu pozytywnych recenzji dany tekst może być publikowany w Novensia. OGÓLNE ZALECENIA TECHNICZNE: 1. Prosimy nadsyłać teksty zapisane standardową czcionką (Times New Roman, Garamond etc.) 12 pkt. tekst, 10 pkt. przypisy. 2. Teksty prosimy przysyłać jako dokumenty tekstowe (pliki DOC) oraz w formie pliku PDF. 3. Ilustracje powinny znaleźć się w osobnych plikach, nie w pliku tekstowym. 4. Każdy artykuł winien posiadać krótki abstrakt i listę słów kluczowych (w języku angielskim) oraz streszczenie (w języku polskim w przypadku tekstów obcojęzycznych, w języku angielskim w przypadku tekstów polskich). 5. Autorów prosimy o podawanie swojej afiliacji.
PRZYPISY: Przypisy na dole strony winny zawierać, oprócz koniecznych uzupełnień, odsyłacze do literatury podanej w bibliografii, wedle schematu: Uwagi: NAZWISKO rok wydania: numery stron. np. KOLENDO 2008: s. 120 121. 1. Przy cytowaniu kilku pozycji w jednym przypisie prosimy rozdzielać je średnikiem. Jeśli jest to kilka prac tego samego autora, można pisać: ECK 2001; ECK 2003a lub: ECK 2001; 2003a 2. Każde odwołanie bibliograficzne zamieszczone w przypisie musi znaleźć swe pełne rozwinięcie w wykazie cytowanej literatury na końcu artykułu. ZESTAWIENIE CYTOWANEJ LITERATURY: Zestawienie cytowanej literatuty winno się znajdować na końcu, po tekście artykułu. Każda pozycja w zestawieniu winna rozpoczynać się od: NAZWISKO rok wydania Po czym następują: 1. Książka I. NAZWISKO, Tytuł książki, miejsce wydania. np. PARNICKI-PUDEŁKO 1990 S. PARNICKI-PUDEŁKO, The Fortifications in the Western Sector of Novae, Poznań. 2. Książka wydana w serii: I. NAZWISKO, Tytuł książki (= Nazwa serii numer w serii), miejsce wydania. np. KUNISZ 1987 A. KUNISZ, Le trésor d'antoniniens et de folles des Principia de la légion de Novae (Bulgarie) (= Studia Antiqua 10), Warszawa.
3. Artykuł/rozdział w pracy zbiorowej: I. NAZWISKO, Tytuł artykułu/rozdziału, [in:] Tytuł pracy zbiorowej, ed. I. NAZWISKO, miejsce wydania, numery stron. np. DYCZEK 2005 P. DYCZEK, On the genesis of Roman legionary hospitals, [in:] Limes XIX, Proceedings of the XIXth International Congress of Roman Frontier Studies, Pécs, Hungary, September 2003, ed. Z. VISY, Pécs, s. 871 881. 4. Artykuł/rozdział w pracy zbiorowej wydanej w serii: I. NAZWISKO, Tytuł artykułu/rozdziału, [in:] Tytuł pracy zbiorowej, ed. I. NAZWISKO (= Nazwa serii numer w serii), miejsce wydania, numery stron. np. KOLENDO 2008 J. KOLENDO, Novae during the Goth raid of AD 250/1 (Iordanes, Getica 101 103), [in:] A Companion to the Study of Novae, ed. T. DERDA, P. DYCZEK, J. KOLENDO (= Novae. Legionary Fortress and Late Antique Town 1), Warsaw, s. 117 131. 5. Artykuł w czasopiśmie: I. NAZWISKO, Tytuł artykułu, Tytuł czasopisma numer rocznika, numery stron. np. LEMKE 2009 M. LEMKE, Stone projectiles from Novae, Novensia 20, s. 209 219. 6. Artykuł (hasło) w encyklopedii: I. NAZWISKO, Tytuł artykułu (hasła), Tytuł encyklopedii numer tomu (ewentualnie), miejsce wydania, numery stron lub kolumn. np. CERMANOVIĆ-KUZMANOVIĆ 1976 A. CERMANOVIĆ-KUZMANOVIĆ, Risinium, The Princeton Encyclopedia of Classical Sites, Princeton, s. 760. Uwagi: 1. Jeżeli zamieszczamy w bibliografii kilka pozycji autorstwa jednej osoby, posiadających tę samą datę wydania, po roku wydania należy dodawać kolejne litery alfabetu (np. 1998a, 1998b, 1998c itd.), umieszczając pozycje w kolejności alfabetycznej pierwszych liter tytułów. 2. Jeżeli dana pozycja ma dwóch lub trzech autorów, zamieszczamy ich nazwiska w kolejności podanej na stronie tytułowej, rozdzielając je przecinkami. Jeżeli jest więcej niż trzech autorów, piszemy jedno nazwisko i dodajemy et alii. 3. W tytułach książek angielskich zapisujemy wszystkie wyrazy wielkimi literami; w tytułach artykułów angielskich nie używamy wielkich liter poza nazwami własnymi. 4. W przypadku, kiedy wielokrotnie cytuje się powszechnie znaną serię (np. CIL) czy encyklopedię (RE), prosimy o cytowanie ich w zapisie skrótowym oraz zamieszczenie listy skrótów poniżej bibliografii. Zasada ta nie stosuje się do przypadków, kiedy publikacja taka cytowana jest jeden raz.
5. W przypadku tytułów w językach niebędących kongresowymi prosimy zamieszczać w nawiasie kwadratowym ich tłumaczenia na język artykułu, któremu towarzyszy bibliografia. 6. Przed numerami stron (kolumn) winien stać skrót słowa oznaczającego stronę (kolumnę) w języku, w którym napisany jest artykuł (pol: s., kol.; ang. p./pp., col./cols; niem. S., Sp., itd.). 7. Pomiędzy numerami stron powinna stać półpauza (zob. 9) bez spacji, np. 22 35. 8. Jeżeli miejsce wydania zawiera w sobie nazwy kilku miast, należy stosować między nimi półpauzę (zob. 9) ze spacjami, np. Warszawa Kraków Wrocław. 9. Półpauzę uzyskuje się na klawiaturze w połączeniu Ctrl + (z klawiatury numerycznej). 10. Strony internetowe winny być cytowane z podaniem pełnego URL zarówno w przypisach, jak i w bibliografii. Przy ich cytowaniu prosimy podawać datę dostępu. Jeśli istnieje wersja papierowa danej pozycji, należy cytować ją, nie wersję elektroniczną. ZASADY TRANSLITERACJI NAZW WŁASNYCH ZAPISANYCH CYRYLICĄ Nazwy własne (nazwy geograficzne, imiona i nazwiska) zapisane cyrylicą prosimy podawać w transliteracji, według następujących zasad: cyrylica a б в г д е ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ transliteracja a b v g d e ž z i j k l m n o p r s t u f h c č š šč (rosyjski); št (bułgarski)
ъ ă (bułgarski) ы y (rosyjski) ь э e (rosyjski) ю ju я ja ђ đ (serbski) ѓ g (macedoński) љ lj (serbski) њ nj (serbski) ћ ć (serbski) ќ k (macedoński) џ dž (serbski) ZASADY ODMIANY NAZW GEOGRAFICZNYCH (DOTYCZY TEKSTÓW POLSKICH): 1. Nazwy geograficzne starożytne greckie (np. Rhizon) i łacińskie (np. Novae) prosimy podawać zawsze w wersji nieodmiennej. Mimo że jest to czasami wbrew duchowi polszczyzny, taka zasada pozwoli uniknąć sytuacji typu Serdica Serdiki. 2. Nazwy geograficzne współczesne prosimy podawać w tradycyjnej wersji polskiej, o ile taka istnieje; np. Warna (nie Varna), Konstanca (nie Constanţa). W sytuacji, gdy polska nazwa tradycyjna różni się znacznie od nazwy obcej, można tę drugą podać w nawiasie; np. Aluta (Olt). 3. Wszystkie nazwy geograficzne współczesne, zarówno tradycyjne polskie, jak i obce, zasadniczo odmieniamy, z zachowaniem zdrowego rozsądku. Tak więc pisać będziemy: Warna Warny w Warnie, Aluta Aluty nad Alutą, a także Svištov Svištova w Svištovie, Hârşova Hârşovy w Hârşovie, Iskăr Iskăru nad Iskărem. W przypadkach, gdy nazwa niechętnie poddaje się polskiej odmianie zwłaszcza nazwy zakończone na -n, np. Gigen (analogicznie do Bonn, Essen, Xanten), oraz nazwy dwuczłonowe, np. Malăk Preslavec należy pozostawić ją nieodmienną (w Gigen, w pobliżu Malăk Preslavec). 4. Formę tradycyjnej nazwy polskiej można znaleźć w: Henryk Batowski, Słownik nazw miejscowych Europy środkowej i wschodniej XIX i XX wieku, Warszawa 1964. ILUSTRACJE: 1. Każda ilustracja zawarta w artykule musi być przywołana w tekście. 2. Odnośniki do ilustracji podajemy w tekście, w nawiasach kwadratowych; np. [Fig. 1], [Figs. 2 3] (w tekstach angielskich), [Ryc. 1], [Ryc. 2 3] (w tekstach polskich), [Abb. 1], [Abb. 2 3] (w tekstach niemieckich) itp. 3. Każda ilustracja musi mieć podpis objaśniający jej zawartość. Podpisy do ilustracji prosimy przesyłać jako listę na końcu artykułu (po bibliografii).
4. Podpis ilustracji musi zawierać informację o jej wykonawcy. Autorzy artykułów odpowiedzialni są za uzyskanie wszelkich pozwoleń i praw potrzebnych do publikacji nadsyłanych przez siebie materiałów. 4. Każdą ilustrację prosimy nadsyłać w osobnym pliku. Nazwy plików powinny być numerami figur przywołanych w tekście. Zdjęcia: Prosimy przesyłać oryginalne pliki z aparatu cyfrowego (formaty TIFF, JPEG, RAW etc.) w maksymalnej posiadanej rozdzielczości. Skany: Slajdy powinny być skanowane w rozdzielczości 2400 dpi i zapisywane w formacie TIFF. Rysunki w tuszu etc. powinny być skanowane w rozdzielczości 1200 dpi, jako RGB (kolor) lub GREYSCALE (cz.-b.) i zapisywane w formacie TIFF. Rysunki: Ilustracje (plany, mapy, rysunki zabytków etc.) wykonane w formie elektronicznej prosimy przesyłać w oprogramowaniu, w jakim zostały wykonane, czyli Corel (do wersji X3) lub Ilustrator (AI). W przypadku korzystania z programów takich jak Autocad czy Archicad należy zapisać pliki dla formatu np. Corela. Dodatkowo prosimy o przesłanie tych samych ilustracji w formie plików PDF lub JPG, które posłużą do wglądu. Prosimy nie przesyłać rysunków w formie plików JPG lub PDF jako materiału ilustracyjnego, jeżeli posiadają Państwo ich wersję w programach graficznych. Parametry dla rysunków w Corelu i Ilustratorze: Minimalna grubość linii: 0,1 mm; Stosowana kolorystyka: CMYK, w przypadku koloru czarnego C=0 M=0 Y=K K=100; W przypadku stosowania kilku odcieni szarości, różnice pomiędzy nimi powinny wynosić min. 10 %; Czcionka Arial; przy miarce: 6 pt, w innych opisach na planach: 7 9 pt.