Zakres uznania darowizny budynku za czynność, do której nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy. Interpretacja Indywidualna Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 1 marca 2012 r. sygn. akt I SA/Ol 4/12 (data wpływu prawomocnego wyroku 30 kwietnia 2012 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 6 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania darowizny budynku za czynność, do której nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy jest prawidłowe. Uzasadnienie W dniu 9 czerwca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania darowizny budynku za czynność, do której nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy. W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z uwagi na osiągane przychody ewidencję księgową prowadzi Pan w postaci ksiąg rachunkowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyskuje Pan m.in. przychody ze sprzedaży i przetwórstwa ryb, jako działalności podstawowej oraz przychody z najmu budynków stanowiących majątek przedsiębiorstwa - środki trwałe. Wynajmowane budynki zlokalizowane są w centrum miasta, a siedziba firmy wraz z częścią produkcyjną w innym rejonie - na obrzeżach miasta. Przychody i koszty dotyczące najmu ewidencjonowane są na wydzielonych kontach księgowych i w oparciu o tę ewidencję ustalany jest dochód (strata) z tej działalności. W skład Pana przedsiębiorstwa wchodzi m.in. budynek handlowy, stanowiący środek trwały, podlegający amortyzacji. Budynek ten kupił Pan przed 2002 r. bez podatku VAT (towar używany), dokonał jego modernizacji i z dniem 31 grudnia 2002 r. przyjął do amortyzacji, jako środek trwały. Nakłady na modernizację tego budynku przekroczyły 30% jego ceny zakupu, a podatek VAT wyszczególniony w fakturach dotyczących materiałów i robocizny był odliczany jako VAT naliczony od podatku należnego. Budynek ten jako budynek handlowy w całości wynajmowany jest na działalność handlową podmiotom gospodarczym. Obecnie rozważa Pan reorganizację przedsiębiorstwa w taki sposób, aby w ramach działalności prowadzić jedynie sprzedaż i przetwórstwo ryb, a wynajem nieruchomości wyłączyć z prowadzonej działalności gospodarczej. W tym celu zamierza Pan przekazać w darowiźnie synowi budynek handlowy. Syn uzyskiwałby przychody z najmu opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że wraz z darowizną przedmiotowej nieruchomości zostaną przeniesione na obdarowanego wszystkie zobowiązania i należności występujące na dzień dokonania darowizny. Syn będzie wynajmował darowaną nieruchomość, przy czym oczywiście najemcy mogą się zmienić. Zakłada Pan, że syn może przeznaczyć przedmiotową nieruchomość w całości lub w części na prowadzenie w niej własnej działalności handlowej. 27-02-2017 1 / 5
W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy darowizna przedmiotowego budynku będzie wyłączona spod regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1, jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa... Powołując się na przepis art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, uważa Pan, że pojecie zbycie nie zostało wprost w ustawie zdefiniowane. Niemniej jednak jest ono tożsame z pojęciem dostawy towarów, w wyniku którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Skutkiem prawnym umowy darowizny jest niewątpliwie zmiana właściciela, a tym samym umowa darowizny jest zbyciem, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa została na użytek ustawy o podatku od towarów i usług zdefiniowana w art. 2 pkt 27e, zgodnie z którym przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, a tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W powyższej definicji, Pana zdaniem, ustawodawca wyróżnia trzy elementy, których łączne występowanie przesądza o tym, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Są to: wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne. Na tle przedstawionego powyżej stanu faktycznego można stwierdzić, że spełnione są łącznie te przesłanki. Zaczynając od wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego zdaniem podatnika przedmiotowy budynek handlowy, stanowiący środek trwały przeznaczony jedynie na wynajem jest organizacyjnie wyodrębniony w przedsiębiorstwie, ponieważ jest zlokalizowany w innym miejscu niż siedziba przedsiębiorstwa i pozostałe pomieszczenia produkcyjne, ponieważ służy do całkiem innego przedmiotu działalności (najem) niż reszta przedsiębiorstwa (sklepy rybne przetwórnia ryb) oraz może stanowić samodzielnie działające przedsiębiorstwo. Wskazuje Pan, że pojęcie wyodrębnienia finansowego zostało zinterpretowane m.in. w pismach Ministra Finansów i orzecznictwie sądowym, jako sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (np. wyrok WSA w Krakowie z 15 kwietnia 2010 r. I SA/Kr 29/10). Ewidencja księgowa prowadzona w przedsiębiorstwie (księgi rachunkowe) jest tak zorganizowana (plan kont), że wszystkie przychody, koszty, zobowiązania związane z wynajmem budynków są ewidencjonowane na wydzielonych, zdefiniowanych kontach. W związku z powyższym na podstawie tak prowadzonej ewidencji księgowej można w dowolnym momencie ustalić wynik wynajmu oraz wszystkie zdarzenia gospodarcze i finansowe z tym związane. Powyższe zdaniem podatnika pozwala uznać, że przesłanka wyodrębnienia finansowego jest spełniona. Reasumując, w Pana przekonaniu, przedmiotowy budynek można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa według definicji zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym jego darowizna będzie wyłączona z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 2. W interpretacji indywidualnej z dnia 16 września 2011 r. znak ITPP1/443-814b/11/AT uznano stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Nie zgadzając się w treścią wydanej interpretacji Strona, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. Wyrokiem z dnia 1 marca 2012 r. sygn. akt I SA/Ol 4/12, Sąd uchylił zaskarżoną interpretację, stwierdzając, iż należy uznać zarzut skargi w przedmiocie błędnej interpretacji art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług poprzez uznanie, iż budynek nie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W dniu 30 kwietnia 2012 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie z dnia 1 marca 2012 r. sygn. akt I SA/Ol 4/12, uchylający zaskarżoną interpretację. W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olszynie z dnia 1 marca 2012 r. sygn. akt I SA/Ol 4/12 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. 27-02-2017 2 / 5
Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 wskazanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ( ). Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności: 1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, 2. wszelkie inne darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. Towarami, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy darowizny. Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, o czym stanowi art. 2 pkt 27e ustawy. Istotne znaczenie w powyższej definicji ma końcowy jej fragment. W celu ustalenia, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy nabyty zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo. Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Ponadto, wymogiem do uznania, aby zespół składników stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest to by stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać 27-02-2017 3 / 5
zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki: istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której uzyskuje m.in. przychody z najmu budynków stanowiących majątek przedsiębiorstwa - środki trwałe. Przychody i koszty dotyczące najmu ewidencjonowane są (księgi rachunkowe) na wydzielonych kontach księgowych i w oparciu o tę ewidencję ustalany jest dochód (strata) z tej działalności. W skład Pana przedsiębiorstwa wchodzi m.in. budynek handlowy, stanowiący środek trwały, podlegający amortyzacji. Budynek ten w całości wynajmowany jest na działalność handlową podmiotom gospodarczym. Aktualnie zastanawia się Pan nad reorganizacją przedsiębiorstwa, polegającą m.in. na wyłączeniu wynajem nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej. W tym celu planuje Pan przekazać w darowiźnie synowi budynek handlowy. Wraz z darowizną przedmiotowej nieruchomości zostaną przeniesione na obdarowanego wszystkie zobowiązania i należności występujące na dzień dokonania darowizny. Na tle przedstawionego powyżej stanu faktycznego podkreśla Pan, że spełnione są łącznie wszystkie przesłanki niezbędne dla uznania darowanej nieruchomości za zorganizowana część przedsiębiorstwa: wyodrębnienie organizacyjne i funkcjonalne - nieruchomość przeznaczona jest jedynie na wynajem i jest organizacyjnie wyodrębniona w przedsiębiorstwie, ponieważ jest zlokalizowana w innym miejscu niż siedziba przedsiębiorstwa i pozostałe pomieszczenia produkcyjne - służy do całkiem innego przedmiotu działalności (najem) niż reszta przedsiębiorstwa (sklepy rybne przetwórnia ryb) oraz może stanowić samodzielnie działające przedsiębiorstwo. W świetle powyższego wskazać należy, że skoro jak wskazano we wniosku planowana przez Pana czynność darowizny dotyczyć będzie budynku handlowego, który można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa według definicji zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, to tym samym w takich okolicznościach czynność ta wyłączona będzie spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń. 27-02-2017 4 / 5
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org) Data: 2013-03-14 Copyright Wszystkie prawa zastrzeżone 2006-2017 Web INnovative Software Sp. z o.o., Bolesława Krzywoustego 105/21 51-166 Wrocław, biuro@wfirma.pl KRS 0000342082, NIP 8982167294, Kapitał 60 000zł 27-02-2017 5 / 5