WARUNKI WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH 45112000-5 WZMOCNIENIE PODŁOŻA GRUNTOWEGO METODĄ WIBROWYMIANY GRUNTU (KOLUMNAMI Z KRUSZYWA) CPV : Roboty ziemne i wykopaliskowe
1.Wstęp 1.1. Przedmiot WWiORB Przedmiotem niniejszych Warunków Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych ze wzmocnieniem podłoża gruntowego metodą wibrowymiany gruntu przez formowanie kolumn z kruszywa w związku budową obwodnicy Kościerzyny w ciągu drogi krajowej nr 20 Stargard Szczeciński Gdynia. 1.2. Określenia podstawowe Określenia podane w niniejszych WWiORB są zgodne z odpowiednimi polskimi normami i Warunkami Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne". 1.2.1. Wzmocnienie podłoża - trwałe nadanie podłożu gruntowemu właściwości zwiększających jego nośność, przyspieszających osiadanie oraz zmniejszających odkształcalność i wrażliwość na wpływ czynników atmosferycznych. 1.2.2. Wibrowymiana gruntu - wzmocnienie słabego podłoża kolumnami z kruszywa, zbrojącymi i drenującymi grunt, formowanymi przez wibrator. 1.2.3. Kolumny z kruszywa wzmacniające słabe podłoże - słupy formowane w podłożu przez wibrator wgłębny, który za pomocą rury podaje kruszywo do wykonanego otworu. 1.2.4. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi. polskimi normami i z definicjami podanymi w WWiORB D-M-00.00.00 "Wymagania ogólne" [1] pkt 1.4. 1.3. Ogólne wymagania dotyczące robót Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót oraz za zgodność z Dokumentacją Projektową, WWiORB i poleceniami Inżyniera. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w WWiORB D-M.00.00.00. Wymagania ogólne. 2. Wyroby budowlane i materiały 2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów Ogólne wymagania dotyczące wyrobów budowlanych i materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w WWiORB D-M-00.00.00 Wymagania ogólne. 2.2. Materiały do wykonania robót 2.2.1. Zgodność materiałów z dokumentacją projektową Materiały do wykonania kolumn z kruszywa powinny być zgodne z ustaleniami dokumentacji projektowej i WWiORB.
2.2.2. Stosowane wyroby i materiały Przy wzmacnianiu słabego podłoża metodą wibrowymiany gruntu należy stosować, w procesie wymiany słabego gruntu na kolumny z kruszywa, następujące wyroby i materiały: kruszywa naturalne o uziarnieniu: d 10 > 0,05mm, d 50 > 0,50mm, d 8 0 > 2,00mm i U>5,0 oraz spełniające wymagania PN-EN 13242 dla kategorii WA 24 2 i f 3 (kruszywo powinno posiadać nie więcej niż 3% zanieczyszczeń frakcjami pylastymi i ilastymi), pospółkę o uziarnieniu d 5 > 0,05mm, d 50 > 0,50mm, d 70 > 2,00mm i U >5,0, wyroby stalowe (ścianki szczelne, oczep ścianek, ściągi), geosiatkę. 2.2.2.1 Kruszywa naturalne Do wykonania kolumn kruszywowych należy stosować kruszywa: d 10 > 0,05mm, d 50 > 0,50mm, d 8 0 > 2,00mm i U>5,0 oraz spełniające wymagania PN-EN 13242 dla kategorii WA 24 2 i f 3. Platformę roboczą należy wykonać z pospółki o uziarnieniu d 5 > 0,05mm, d 50 > 0,50mm, d 70 > 2,00mm i U >5,0. Składowanie kruszywa powinno się odbywać w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi asortymentami kruszywa lub jego frakcjami. 2.2.2.2 Wyroby stalowe Grodzice (ścianki szczelne) - profile stalowe ścianek szczelnych VL604 wykonane ze stali S355 zgodnie z PN-EN 10248-1:1999 i PN-EN 10248-2:1999 lub inne zgodne z Dokumentacją Projektową i zaakceptowane przez Inżyniera. Wszystkie grodzice powinny być dostarczone wraz ze świadectwem producenta w celu wykazania zgodności ze standardami jakości wymaganymi dla materiałów i wykonania. Odbiór grodzic na podstawie Świadectwa Odbioru atest 3.1 (Badania Hutniczego) wg PN-EN 10204:2006 Do konstrukcji trwałych należy używać tylko nowych i nieużywanych grodzic. Po dostarczeniu grodzice powinny być dokładnie zbadane. Grodzic, które były już wcześniej wbijane nie należy używać, chyba że Wykonawca wykaże, iż spełniają one wszystkie wymagania Specyfikacji. Grodzice powinny mieć oznaczone trudnozmywalną farbą ich gabaryty, numer partii i datę produkcji. Do wykonania oczepów stalowych należy stosować kształtowniki [ 220 ze stali St3S. Stal powinna spełniać wymagania normy PN-EN 10027-1:2007. 2.2.2.3 Geosiatka Minimalna długoterminowa, obliczeniowa wytrzymałość na rozciąganie wszerz i wzdłuż powinna być nie mniejsza niż 100 kn/m mierzona przy wydłużeniu 3%. Jeśli wynika to z obliczeń, można zastosować geosiatkę o minimalnej długoterminowej, obliczeniowej wytrzymałości na rozciąganie wszerz i wzdłuż nie mniejszej niż 60 kn/m, mierzonej przy wydłużeniu 3%.
Geosiatka powinna być odporna na związki chemiczne naturalnie występujące w gruncie oraz rozpuszczalniki w temperaturze otoczenia. Nie może być wrażliwa na hydrolizę, musi być odporna na działanie wodnych roztworów soli, kwasów i zasad. Nie może podlegać biodegradacji. Geosiatka powinna posiadać aprobatę techniczną IBDiM. 2.2.2.4 Rury osłonowe Rury osłonowe stosowane przy montażu ściągów powinny być wykonane z PCV, średnicy 160 mm. 3. Sprzęt 3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w WWiORB D-M.00.00.00. Wymagania ogólne. 3.2. Sprzęt do wykonania robót Przy wykonywaniu wzmocnienia i stabilizacji podłoża gruntowego metodą formowania kolumn Wykonawca, w zależności od potrzeb, powinien wykazać się możliwością korzystania ze sprzętu dostosowanego do przyjętej metody robót: wibratora wgłębnego z rurą do rdzeniowego podawania kruszywa, dźwigu lub żurawia, pompy, sprężarki, ew. sprzętu do robót ziemnych, jak walców, zagęszczarek, płyt wibracyjnych itp. Wykonawca przystępujący do wbijania grodzic powinien mieć do dyspozycji następujący sprzęt: kafar o masie młota dostosowanej do masy grodzic, wibromłoty do wbijania lub wyciągania grodzic, zestaw dźwigników niewibracyjnych (w sytuacjach gdy występują ograniczenia środowiskowe), żuraw samochodowy do podnoszenia grodzic, spawarki elektryczne. Wymaga się aby sprzęt do formowania kolumn w podłożu gruntowym był wyposażony w urządzenie rejestrujące parametry procesu wykonywania robót. Otrzymywany wydruk stanowi metrykę kolumny. Sprzęt powinien odpowiadać wymaganiom określonym w dokumentacji projektowej lub instrukcji producenta i powinien być zaakceptowany przez Inżyniera.
4. Transport 4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w WWiORB D-M.00.00.00. Wymagania ogólne 4.2. Transport Kruszywa można przewozić dowolnymi środkami transportu, w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem, zmieszaniem z innymi materiałami bądź wyrobami i nadmiernym zawilgoceniem. Transport grodzic powinien odbywać się po odpowiednio przygotowanych i wyznaczonych drogach dojazdowych, w razie potrzeby ze specjalnymi znakami ostrzegawczymi i informacyjnymi. Pojazdy służące do transportu powinny spełniać warunki techniczne wymagane w ruchu drogowym. Transport powinien zapewniać: stabilność pozycji załadowanych materiałów, zabezpieczenie grodzic przed ich uszkodzeniem, bezpieczeństwo załadunku i wyładunku. Grodzice należy układać równomiernie na całej powierzchni ładunkowej. Geosiatkę należy transportować w sposób uszkodzeniami. zabezpieczający przed mechanicznymi 5. Wykonanie robót 5.1. Ogólne zasady wykonania robót Ogólne zasady wykonania robót podano w WWiORB D-M.00.00.00 Wymagania ogólne. 5.2. Zasady prowadzenia robót Konstrukcja i sposób wykonania robót powinny być zgodne z dokumentacją projektową i WWiORB. W przypadku braku wystarczających danych można korzystać z ustaleń podanych w niniejszych warunkach oraz z informacji podanych w załączniku 1. Podstawowe czynności przy wykonywaniu robót obejmują: 1. roboty przygotowawcze, 2. wykonanie platformy roboczej 3. wykonanie ścianek szczelnych stalowych traconych systemowo połączonych z geosiatką (100kN/100kN) oraz stalowych oczepów, 4. wykonanie elementów wzmacniających podłoże w postaci kolumn z kruszywa, 5. kontrola skuteczności zagęszczenia nasypu 6. profilowanie i zagęszczenie powierzchni terenu, 7. ułożenie geosiatki 100kN/100kN 8. wykonanie warstwy nasypu budowalnego, 9. montaż ściągów (jeśli wynika to z rozwiązań projektowych),
10. wykonanie warstwy nasypu budowalnego, 11. ułożenie dodatkowej geosiatki (60kN/60kN) - jeśli wynika to z rozwiązań projektowych, 12. założenie wgłębnych reperów geodezyjnych (jeśli przewiduje się osiadania) 13. wykonanie nasypu drogowego 14. założenie powierzchniowych reperów geodezyjnych (jeśli przewiduje się osiadania) 15. wykonanie nasypu przeciążającego wysokości min. 150 cm (jeśli wynika to z rozwiązań projektowych) 16. likwidacja nasypu przeciążającego (nie wcześniej niż przed osiągnięciem stabilizacji osiadań (jeśli wynika to z rozwiązań projektowych) 17. roboty wykończeniowe. 5.3. Roboty przygotowawcze Przed przystąpieniem do robót należy, na podstawie dokumentacji projektowej, WWiORB lub wskazań Inżyniera: ustalić lokalizację terenu robót, przeprowadzić obliczenia i pomiary geodezyjne niezbędne do szczegółowego wytyczenia robót oraz ustalenia danych wysokościowych, usunąć przeszkody, np. drzewa, krzaki, obiekty, elementy dróg, ogrodzeń, bloki skalne, kamienie, itd., oznaczyć miejsca formowania kolumn, na siatce trójkątnej, wykonać prace udostępniające teren robót. Do prac udostępniających teren robót mogą należeć: doprowadzenie dróg i wyrównanie terenu. Teren budowy należy przygotować tak, aby był możliwy wjazd maszyn i pojazdów, przez wykonanie platformy roboczej jako nasypu z gruntu przepuszczalnego opisanego w p. 2.2.2 z zagęszczeniem do Is 0,97. Platforma powinna zapewnić sprawne odprowadzenie wód powierzchniowych i gruntowych. W przypadkach niezbędnych, należy wykonac wcześniejsze osuszenie lub odwodnienie terenu. Przy robotach przygotowawczych zaleca się korzystanie w zakresie niezbędnym do zakresu zadań z: WWiORB D-01.01.01 [2], przy robotach geodezyjnych, WWiORB D-02.03.01 [3], przy robotach ziemnych, nasypach. 5.4. Zasady wbijania elementów ścianki szczelnej. Grodzic nie należy rzucać, gwałtownie podnosić i wlec po ziemi. Przed rozpoczęciem wbijania należy zapewnić współosiowość grodzicy i młota. Młoty do wbijania pali należy prawidłowo ustawić na grodzicy, tak aby młot, na ile będzie to praktycznie możliwe pozostawał w jednej linii z osią grodzicy. Wolno zawieszone młoty do palowania powinny być wyposażone w odpowiednio dopasowane prowadnice i wkładki. Grodzice powinny być prowadzone i utrzymywane we właściwej pozycji przy pomocy tymczasowych prowadnic, a każdy element grodzicy powinien być należycie zblokowany z elementem sąsiednim. Na każdym etapie wbijania wolne odcinki grodzic powinny być odpowiednio podparte i utwierdzone.
Grodzice stalowe należy zawsze wbijać parami. Parę grodzic należy połączyć na zakład, a następnie podnieść jak jeden element do pozycji służącej do wbijania. Podczas wbijania należy chronić głowicę pali za pomocą specjalnej nasadki. W przypadku wbijania zespołu grodzic, elementy skrajne każdego zespołu należy wbić przed pozostałymi elementami grodzic. Elementy narożne ścianki należy wykonać z dwóch grodzic zespawanych ze sobą na całej długości. W przypadku uszkodzenia głowicy należy odciąć uszkodzony odcinek grodzicy. Przy powtarzaniu się uszkodzeń głowic należy zmienić parametry młota. Dobór masy młota do wbijania należy uzależnić od wielkości uzyskiwanych wpędów i od masy grodzic. Należy stosować się do wymagań dotyczących wpędu podanych w Projekcie. Wbijanie grodzic należy przerwać, gdy uzyskuje się wpędy grodzic mniejsze niż 1 mm/uderzenie. Nie należy dążyć do wbijania grodzic do rzędnej projektowanej mimo małego wpędu. Jeżeli grodzice nie osiągnęły wymaganej głębokości, lub napotkano przeszkodę, Wykonawca powinien w Dzienniku Budowy podać pełen opis zaistniałej sytuacji. W trakcie wbijania grodzic należy dbać o zapewnienie szczelności zamków łączących poszczególne grodzice. Wbijanie grodzic przeprowadza się kolejno. Jeżeli wymaga się wykonania ścianki szczelnej o zwiększonej szczelności, Wykonawca, przed ustawieniem grodzic, powinien na nie nałożyć masę uszczelniającą zamki zgodnie z zaleceniami producenta. Przed przystąpieniem do właściwego wbijania należy przeprowadzić test na długość grodzic. Grodzice do testu należy usytuować tak, aby mogły stać się elementami ścianki szczelnej. Grodzice te muszą być wbijane tymi samymi urządzeniami, które będą używane do pozostałych. W czasie robót palowych należy prowadzić Dziennik wbijania ścianki szczelnej i zapisywać w nim rzędne dołu głowicy. Wykonane ścianki szczelne z grodzic należy rozeprzeć i stężyć ze sobą kształtownikami stalowymi oraz zakotwić w gruncie zgodnie z Projektem ścianki. Po zakończeniu robót fundamentowych w trakcie zasypywania wykopów należy stężenia rozebrać. Po wbiciu ścianki szczelnej i odebraniu jej przez Inżyniera należy przystąpić niezwłocznie do wykonania dalszych robót zgodnie z Dokumentacją Projektową. 5.5. Roboty metodą wibrowymiany gruntu W metodzie wibrowymiany stosuje się zwykle wibrator wgłębny zaakceptowany przez Inżyniera, z rurą do rdzeniowego podawania kruszywa do dna otworu. Aby uniknąć rozpłukiwania podłoża wibrator jest zagłębiany bez tłoczenia wody, a przy wyciąganiu tłoczy się sprężone powietrze, co zapobiega zasysaniu się wibratora w otworze. Zagłębianie może być wspomagane przez dodatkowy nacisk maszyny (dźwig lub żuraw). Po uzyskaniu wymaganej głębokości wibrator jest wyciągany ruchem posuwisto-zwrotnym ( krokiem pielgrzyma ) z jednoczesnym wysypywaniem porcji kruszywa. Ruchy wibratora w dół rozpychają i zagęszczają kruszywo.
Podczas formowania w słabym podłożu kolumn z kruszywa, ziarna są wciskane w otaczający grunt wzmacniając go, a duża przepuszczalność kolumny pozwala na szybki odpływ wyciskanej z gruntu wody i zmniejszenie ciśnienia porowego. Wytworzenie w podłożu stosunkowo sztywnych kolumn powoduje zmniejszenie jego ściśliwości i osiadań oraz przyspieszenie konsolidacji. Drgania gruntu wywołane przez wibrator mogą spowodować chwilowe upłynnienie gruntów spoistych o właściwościach tiksotropowych i dużej właściwości strukturalnej. Czynnik ten należy mieć na uwadze przy stosowaniu kolumn jako elementów stabilizujących osuwiska itp. Wskutek wtłaczania kruszywa powierzchnia terenu może się podnieść, co pociąga dodatkowy koszt wywozu nadmiaru gruntu. Kolumny zachowują się jak podatne słupy. Pod obciążeniem osiowym osiadają i odkształcają się poprzecznie - pęcznieją, wzbudzając odpór otaczającego słabego gruntu, który przeciwdziała nadmiernym odkształceniom. Kolumny mogą być formowane w gruncie o wystarczającej wytrzymałości. W gruntach bardzo słabych (orientacyjnie o wytrzymałości c u < 15 kpa, np. w silnie nawodnionych torfach) opór boczny jest zbyt mały, by uformować kolumnę, a wprowadzone kruszywo rozpływa się i miesza ze słabym gruntem, nie zapewniając sztywności osiowej kolumny. W takich warunkach stosuje się inne metody wzmacniania podłoża. Naciski pionowe są przejmowane przez kolumny i przez grunt pomiędzy nimi - proporcjonalnie do stosunku ich powierzchni i sztywności. Typowe obciążenie przejmowane przez kolumnę wynosi 250 do 300 kn. Pod długotrwałym obciążeniem następuje konsolidacja gruntu spoistego i redystrybucja nacisków, czemu towarzyszy pewne dodatkowe osiadanie. W celu przyspieszenia mobilizacji oporów gruntu i ograniczenia późniejszych osiadań, stosuje się zwykle okresowe wstępne przeciążenie wzmocnionego podłoża nadkładem gruntu. Duża przepuszczalność kolumn przyspiesza konsolidację obciążonego podłoża. Po zakończeniu formowania kolumny, należy wykonać zagęszczenie powierzchniowe (zagęszczającą płytą wibracyjną, ubijarką itp.) w celu skomprymowania kruszywa w kolumnie. W celu przekazania obciążeń z nasypu na głowice kolumn, należy wykonać warstwę z kruszywa według projektu. Warstwa ta powinna być uzbrojona geosiatką. W przypadku znacznych lub kosztownych robót zaleca się, po akceptacji Inżyniera, wykonanie nasypu próbnego oraz obserwację jego zachowania, zwłaszcza przebiegu osiadań w czasie i zmian wytrzymałości gruntu w podłożu. 5.6. Profilowanie i zagęszczenie powierzchni terenu Jeśli dokumentacja projektowa nie przewiduje inaczej to teren poddany wzmocnieniu metodą formowania kolumn należy wyprofilować i zagęścić. Po usunięciu z powierzchni wszelkich zanieczyszczeń należy sprawdzić czy istniejące rzędne terenu umożliwiają uzyskanie po profilowaniu zaprojektowanych rzędnych podłoża. Zaleca się, aby rzędne terenu przed profilowaniem były o co najmniej 5 cm wyższe niż projektowane rzędne podłoża. Jeśli występują zaniżenia poziomu w podłożu przewidzianym
do profilowania, to należy spulchnić podłoże na głębokość zaakceptowaną przez Inżyniera, dowieźć dodatkowy grunt spełniający wymagania dokumentacji projektowej, w ilości koniecznej do uzyskania wymaganych rzędnych wysokościowych i zagęścić warstwę do uzyskania wartości wymaganego wskaźnika zagęszczenia. Do profilowania podłoża można stosować równiarki lub inny sprzęt zaakceptowany przez Inżyniera. Po profilowaniu podłoża należy przystąpić do jego zagęszczania, które zaleca się wykonać walcami wibracyjnymi lub zagęszczarkami wibracyjnymi. 5.7. Roboty wykończeniowe Roboty wykończeniowe powinny być zgodne z dokumentacją projektową i WWiORB. Do robót wykończeniowych należą prace związane z dostosowaniem wykonanych robót do istniejących warunków terenowych, takie jak: odtworzenie przeszkód czasowo usuniętych, przed wykonaniem wzmocnienia podłoża, np. parkanów, ogrodzeń, nawierzchni, chodników, krawężników itp., niezbędne uzupełnienia zniszczonej w czasie robót roślinności, tj. zatrawienia, krzewów, ew. drzew, roboty porządkujące otoczenie terenu robót. 5.8. Nasyp przeciążający Na obszarze nr 5, w ramach wzmocnienia podłoża metodą wibrowymiany, należy wykonać nasyp przeciążający o wysokości minimum 1,50 m - mierząc od powierzchni projektowanej nawierzchni drogi. Do budowy nasypu przeciążającego należy stosować wyłącznie grunty niewysadzinowe posiadające nie więcej niż 3% zanieczyszczeń frakcjami pylastymi i ilastymi. Rozbiórkę nasypu przeciążającego należy rozpocząć po zakończeniu osiadań całości nasypu drogowego. Konstrukcję nawierzchni należy wykonać po rozebraniu nasypu przeciążającego. 6. Kontrola jakości robót 6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w WWiORB D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne". 6.2. Badania przed przystąpieniem do robót Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien: uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu i powszechnego stosowania (znaki CE lub budowlane, ew. badania wyrobów wykonane przez dostawców itp.), ew. wykonać własne badania właściwości materiałów i wyrobów przeznaczonych do wykonania robót, określone w pkcie 2. Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawia Inżynierowi do akceptacji.
6.3. Badania w czasie robót Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów, które należy wykonać w czasie robót podaje tablica 1. Tablica 1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie robót Lp. Wyszczególnienie robót 1 Lokalizacja i zgodność granic terenu robót z dokumentacją projektową 2 Sprawdzenie wykonania usunięcia przeszkód na miejscu robót 3 Wytyczenie miejsc wykonania kolumn wzmacniających podłoże 4 Wykonanie wzmocnienia podłoża gruntowego przez formowanie kolumn 5 Profilowanie i zagęszczenie powierzchni terenu 6 Wykonanie robót wykończeniowych Częstotliwość badań Wartości dopuszczalne 1 raz Wg pktu 5 i dokumentacji projektowej 1 raz Wg pktu 5 Ocena ciągła Wg pktu 5 i dokumentacji projektowej Ocena ciągła Wg pktu 5 i 6 Ocena ciągła Wg pktu 5 Ocena ciągła Wg pktu 5 6.4. Badania kontrolne przy wbijaniu grodzic (ścianek szczelnych) Przed przystąpieniem do wbijania grodzic należy sprawdzić: wymiary i jakość grodzic przygotowanych do wbicia geodezyjne wytyczenie ścianki szczelnej. Grodzice nie powinny być powyginane, a ich końce nie mogą być uszkodzone. Zamki powinny zapewniać szczelność połączeń. Materiały przeznaczone do wbudowania powinny być zgodne z PN lub posiadać Aprobatę techniczną, posiadać atest producenta oraz uzyskać każdorazowo przed wbudowaniem akceptację Kierownika Projektu (Inżyniera) z wpisem do Dziennika Budowy. W trakcie wbijania grodzic należy kontrolować ich rzędne. Po wykonaniu ścianki szczelnej należy sprawdzić jej położenie w planie i wysokościowe. Tolerancje wbijania grodzic są następujące: przesunięcie w planie nie powinno być większe niż 3 cm - w żadnym miejscu wykonana ścianka nie może wchodzić w obrys projektowanego w jej obrębie elementu, odchylenie od kierunku wbijania grodzic nie powinno być większe niż 1,0% i 2 cm na długości od dna wykopu do góry.
6.5 Badania kontrolne przy wzmocnieniu podłoża kolumnami Badania kontrolne kolumn obejmują sprawdzenie: rozmieszczenia kolumn, wskazań przyrządów pomiarowych wibratora (np. natężenia prądu lub ciśnienia w układzie hydraulicznym), objętości kruszywa wprowadzonego do otworów, zagęszczenia platformy roboczej oraz warstw wymienionych, pddanych wzmocnieniu metodą wibrowymiany, ewentualne pomiary geodezyjne zmian wysokości terenu w miejscu robót. Urządzenia do formowania kolumn (wibratory) powinny być wyposażone w automatyczne rejestratory zużycia energii i zagłębiania w grunt - w funkcji czasu. Zapisy automatycznych rejestratorów stanowią jednocześnie metryki wykonania wzmocnienia podłoża. Badania odbiorcze mogą obejmować próbne obciążenia wykonanych kolumn lub fundamentu opartego na kolumnie (kolumnach) i na gruncie, w celu określenia ich sztywności (podatności) i nośności. Wyjątkowo, można również wykonać badania obciążenia poziomego kolumn. Badania odbiorcze polegają na wykonaniu: sprawdzenia metryk (zapisów automatycznych rejestratorów urządzeń do formowania kolumn), ewentualnych pomiarów wytrzymałości wzmocnionego gruntu, wyjątkowo - próbnych obciążeń gruntu, określenia Is platformy roboczej po zagęszczeniu, jedno badanie na 400 m 2. Wymagany Is 0,97, sondowania dynamiczne sondą DPL lub sondą DPM, przez całą miąższość uformowanego i zagęszczonego w technologii wibrowymiany nasypu, jedno badanie na 400 m2. Wymagany Is 0,95. W zakresie kontroli geodezyjnej osiadań nasypu drogowego: Monitoring geodezyjny osiadań: - pomiar 0 bezpośrednio po zamontowaniu reperów; - dla wszystkich reperów pomiary w trakcie formowania nasypu; - dla wszystkich reperów: pomiary co tydzień (przez pierwsze dwa miesiące), a następnie co dwa tygodnie. Wymagana dokładność usytuowania kolumn powinna wynosić 20 cm. Przy wykonywaniu badań kontrolnych i odbiorczych zaleca się korzystać z: WWiORB D-02.03.01 [3], w zakresie kontroli jakości robót ziemnych, instrukcji badań podłoża gruntowego [6]. 7. Obmiar robót Nie dotyczy. 8. Odbiór robót
8.1. Ogólne zasady odbioru robót Ogólne zasady odbioru robót podano w WWiORB D-M.00.00.00. "Wymagania ogólne". Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, WWiORB i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne. 8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają: ocena stanu grodzic, pomiar długości grodzic przed zabiciem, wykonanie kolumn wzmacniających podłoże, profilowanie podłoża. 9. Podstawa płatności Nie dotyczy. 10. Przepisy związane 1. D-M-00.00.00 Wymagania ogólne 2. D-01.01.01 Odtworzenie trasy i punktów wysoościowych 3. D-02.03.01 Roboty ziemne, wykonanie nasypów 4. D-02.03.01c Wzmocnienie geosyntetykiem podłoża nasypu na gruncie słabonośnym 10.2. Inne dokumenty 5. Wytyczne wzmacniania podłoża gruntowego w budownictwie drogowym, GDDP - IBDiM, Warszawa 2002 6. Instrukcja badań podłoża gruntowego budowli drogowych i mostowych, GDDP - IBDiM, Warszawa 1998 7. PN-H-01103 Stal. Półwyroby i wyroby hutnicze. Cechowanie barwne. 8. PN-87/H-01104 Stal. Półwyroby i wyroby hutnicze. Cechowanie. 9. PN-88/H-01105 Stal. Półwyroby i wyroby hutnicze. Pakowanie przechowywanie i transport. 10. PN-92/H-01106 Stal. Ogólne warunki techniczne dostaw wyrobów. 11. PN-84/H-93000 Stal węglowa niskostopowa. Walcówka i pręty walcowane na gorąco. 12. PN-91/H-93010 Stal. Kształtowniki walcowane na gorąco. 13. PN-75/H-93200/00 Walcówka i pręty stalowe okrągłe walcowane na gorąco. Wymiary. 14. PN-85/H-93200/02 Walcówka i pręty stalowe ogólnego zastosowania. Wymiary.
15. PN-91/H-93407 Stal. Dwuteowniki walcowane na gorąco. Wymiary. 16. PN-91/H-93419 Stal. Dwuteowniki równoległościenne IPE walcowane na gorąco. 17. PN-EN 10025-1 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych. Część 1: Ogólne warunki techniczne dostawy 18. PN-EN 10025-2 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych. Część 2: Warunki techniczne dostawy stali konstrukcyjnych niestopowych 19. PN-EN 10204:2006 Wyroby metalowe -- Rodzaje dokumentów kontroli 20. PN-EN 10248-1:1999 Grodzice walcowane na gorąco ze stali niestopowych. Techniczne warunki dostawy. 21. PN-EN 10248-2:1999 Grodzice walcowane na gorąco ze stali niestopowych.. Tolerancje kształtu i wymiarów. 22. PN-EN 10027-1:2007 Systemy oznaczania stali -Część 1: Znaki stali
ZAŁĄCZNIK 1 ZASADY WIBROWYMIANY GRUNTÓW 1.1. Zastosowanie Wibrowymiana gruntu polega na zastąpieniu słabego podłoża kolumnami formowanymi z kruszywa kamiennego w celu zwiększenia nośności słabego podłoża oraz zmniejszenia osiadań, a także ich przyspieszenia. Wibrowymianę gruntu stosuje się głównie w miękkoplastycznych glinach i iłach, także z przewarstwieniami torfu, gytii lub namułu o niewielkiej grubości. Wykonywane kolumny mają zwykle średnicę 0,50,8 m. 1.2. Badania wymagane do ustalenia przydatności metody wibrowymiany gruntów Przy ocenie gruntów w zakresie przydatności ich do wibrowymiany potrzebne jest zbadanie budowy geologicznej i właściwości geotechnicznych podłoża, w szczególności wszystkich warstw bardzo ściśliwych oraz dokładne rozpoznanie poziomu stropu podłoża nośnego. W badaniach laboratoryjnych celowe jest oznaczenie: składu granulometrycznego i granic konsystencji wg PN-88/B-04481, zawartości części organicznych, stopnia rozkładu torfu wg skali von Posta, gęstości objętościowej i właściwej oraz wilgotności naturalnej. Właściwości mechaniczne określa się z badań trójosiowych próbek NNS (spójność i kąt tarcia wewnętrznego, ewentualnie odkształcalność w warunkach bez odpływu i z odpływem ) oraz edometrycznych (moduł ściśliwości) w zakresie przewidywanych obciążeń podłoża. W badaniach terenowych wyznacza się wytrzymałość na ścinanie w warunkach bez odpływu i wrażliwość gruntu (sondą obrotową VT) oraz moduł odkształcalności E 0 (np. świdrem talerzowym). Do szybkiego głębokiego rozpoznania zalecana jest sonda wciskana (CPT), która pozwala oszacować wytrzymałość i ściśliwość gruntu. 1.3. Formowanie kolumn z kruszywa Proces formowania kolumn z kruszywa kamiennego metodą wibrowymiany przedstawiono na rysunku 1.
Rys. 1. Formowanie kolumny z kruszywa kamiennego metodą wibrowymiany a - zagłębianie wibratora i formowanie otworu, b - dodawanie i zagęszczanie kruszywa, formowanie kolumny, c - zagęszczanie powierzchniowe po wykonaniu kolumny