BADANIE STRUKTURY SPIEKU 90W-7Ni-3Fe WYKONANEGO METODĄ REZYSTANCYJNĄ, ODKSZTAŁCANEGO PLASTYCZNIE

Podobne dokumenty
A. PATEJUK 1 Instytut Materiałoznawstwa i Mechaniki Technicznej WAT Warszawa ul. S. Kaliskiego 2, Warszawa

Wybrane właściwości metalu ciężkiego 87W-7Ni-3Fe-3Re po młotowaniu na zimno

PL B1. WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA, Warszawa, PL BUP 22/09

Morfologia porów w spieku PNC-60 po odkształceniu na zimno i wyżarzaniu

WPŁYW PARAMETRÓW OBRÓBKI CIEPLNEJ TAŚM ZE STALI X6CR17 NA ICH WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE I STRUKTURĘ

ROZSZERZALNOŚĆ CIEPLNA KOMPOZYTÓW NA OSNOWIE STOPU AlSi13Cu2 WYTWARZANYCH METODĄ SQUEEZE CASTING

KOMPOZYTY WOLFRAMOWE

WPŁYW ODKSZTAŁCENIA WZGLĘDNEGO NA WSKAŹNIK ZMNIEJSZENIA CHROPOWATOŚCI I STOPIEŃ UMOCNIENIA WARSTWY POWIERZCHNIOWEJ PO OBRÓBCE NAGNIATANEM

Badania spieku 77W-20Re-3Ni przeznaczonego na rdzenie pocisków przeciwpancernych

MODYFIKACJA SILUMINU AK20. F. ROMANKIEWICZ 1 Politechnika Zielonogórska,

FREZY PM; END MILLS PM

WPŁYW POWŁOKI NIKLOWEJ CZĄSTEK Al2O3 NA WŁAŚCIWOŚCI MATERIAŁU KOMPOZYTOWEGO O OSNOWIE ALUMINIOWEJ

OKREŚLENIE WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK132 NA PODSTAWIE METODY ATND.

OTRZYMYWANIE KOMPOZYTÓW METALOWO-CERAMICZNYCH METODAMI PLAZMOWYMI

MODELOWANIE WARSTWY POWIERZCHNIOWEJ O ZMIENNEJ TWARDOŚCI

IV Ogólnopolska Konferencja Naukowo-Techniczna Problematyka funkcjonowania i rozwoju branży metalowej w Polsce

MATERIAŁY NA OSNOWIE FAZY MIĘDZYMETALICZNEJ FeAl Z DODATKIEM 2 I 10% OBJ. Al2O3

1. BADANIE SPIEKÓW 1.1. Oznaczanie gęstości i porowatości spieków

REJESTRACJA PROCESÓW KRYSTALIZACJI METODĄ ATD-AED I ICH ANALIZA METALOGRAFICZNA

WPŁYW CHROPOWATOŚCI POWIERZCHNI MATERIAŁU NA GRUBOŚĆ POWŁOKI PO ALFINOWANIU

OKREŚLANIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK20 NA PODSTAWIE METODY ATND

MODYFIKACJA SILUMINU AK20 DODATKAMI ZŁOŻONYMI

WPŁYW PROCESU TARCIA NA ZMIANĘ MIKROTWARDOŚCI WARSTWY WIERZCHNIEJ MATERIAŁÓW POLIMEROWYCH

BADANIA ŻELIWA Z GRAFITEM KULKOWYM PO DWUSTOPNIOWYM HARTOWANIU IZOTERMICZNYM Część II

MATERIAŁY NA BAZIE FAZ MIĘDZYMETALICZNYCH OTRZYMYWANE METODĄ SPIEKANIA W PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE Z UDZIAŁEM FAZY CIEKŁEJ

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

WPŁYW ALUMINIUM NA NIEKTÓRE WŁAŚCIWOŚCI I STRUKTURĘ STALIWA

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE PLASTYCZNOŚĆ. Zmiany makroskopowe. Zmiany makroskopowe

WYTWARZANIE I WŁASNOŚCI SPIEKANYCH KOMPOZYTÓW STAL SZYBKOTNĄCA-WĘGLIK WC-MIEDŹ FOSFOROWA

ASPEKTY TECHNOLOGICZNE OTRZYMYWANIA KOMPOZYTÓW SZKLANO-METALICZNYCH NA OSNOWIE STOPU IMPLANTACYJNEGO Co-Cr-Mo

WPŁYW PREPARACJI CZĄSTEK Al2O3 NIKLEM NA WŁAŚCIWOŚCI KOMPOZYTU Al-(Al2O3)P

WPŁYW DYSPERSYJNEJ FAZY MgO NA PRZEBIEG SPIEKANIA MATERIAŁU AgNi20

ZUŻYCIE TRYBOLOGICZNE KOMPOZYTU NA OSNOWIE ZGARU STOPU AK132 UMACNIANEGO CZĄSTKAMI SiC

MATERIAŁY SPIEKANE (SPIEKI)

KSZTAŁTOWANIE STRUKTURY I WŁASNOŚCI INFILTROWANYCH KOMPOZYTÓW M3/2-WC-Cu W WYNIKU ZMIAN ZAWARTOŚCI WC I PARAMETRÓW WYTWARZANIA

WPŁYW PARAMETRÓW ODLEWANIA CIŚNIENIOWEGO NA STRUKTURĘ i WŁAŚCIWOŚCI STOPU MAGNEZU AM50

σ c wytrzymałość mechaniczna, tzn. krytyczna wartość naprężenia, zapoczątkowująca pękanie

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

SZACOWANIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK9 NA PODSTAWIE METODY ATND

WYBRANE MASYWNE AMORFICZNE I NANOKRYSTALICZNE STOPY NA BAZIE ŻELAZA - WYTWARZANIE, WŁAŚCIWOŚCI I ZASTOSOWANIE

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE KOMPOZYTÓW AlSi13Cu2- WŁÓKNA WĘGLOWE WYTWARZANYCH METODĄ ODLEWANIA CIŚNIENIOWEGO

Własności mechaniczne kompozytów odlewanych na osnowie stopu Al-Si zbrojonych fazami międzymetalicznymi

Wpływ metody przygotowania mieszanki proszkowej na efekt spiekania aktywowanego metali ciężkich

WPŁYW PARAMETRÓW GEOMETRYCZNYCH NAPEŁNIACZY METALICZNYCH NA WŁAŚCIWOŚCI WYTRZYMAŁOŚCIOWE KOMPOZYTÓW NA OSNOWIE ŻYWICY CHEMOUTWARDZALNEJ

WOLFRAMOWE SPIEKI CIĘŻKIE WŁAŚCIWOŚCI, WYTWARZANIE I ZASTOSOWANIE TUNGSTEN HEAVY ALLOYS PROPERTIES, PRODUCTION AND APPLICATION

WPŁYW DOMIESZKI CYNKU NA WŁAŚCIWOŚCI SILUMINU EUTEKTYCZNEGO. A. PATEJUK Instytut Materiałoznawstwa i Mechaniki Technicznej WAT Warszawa

MODYFIKACJA SILUMINÓW AK7 i AK9. F. ROMANKIEWICZ 1 Uniwersytet Zielonogórski, ul. Podgórna 50, Zielona Góra

BADANIE MATERIAŁÓW KOMPOZYTOWYCH NA OSNOWIE ALUMINIUM ZBROJONYCH CZĄSTKAMI SiO 2

WPŁYW DODATKU WĘGLIKA WC I PARAMETRÓW WYTWARZANIA NA STRUKTURĘ I WŁASNOŚCI WĘGLIKOSTALI NA OSNOWIE STALI SZYBKOTNĄCEJ

NOWE, ODPORNE NA ŚCIERANIE MATERIAŁY NA OSNOWIE FAZ MIĘDZYMETALICZNYCH Z UKŁADU Fe Al OTRZYMYWANE W PROCESIE METALURGII PROSZKÓW

OBRÓBKA PLASTYCZNA METALI

Rok akademicki: 2017/2018 Kod: NIM MM-s Punkty ECTS: 5. Kierunek: Inżynieria Materiałowa Specjalność: Materiałoznawstwo metali nieżelaznych

WPŁYW DODATKÓW STOPOWYCH NA WŁASNOŚCI STOPU ALUMINIUM KRZEM O NADEUTEKTYCZNYM SKŁADZIE

Wpływ temperatury odpuszczania na własności niskostopowego staliwa

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE SPIEKANEJ FERRYTYCZNEJ STALI NIERDZEWNEJ AISI 434L MODYFIKOWANEJ Mn, Ni I Si

Krzepnięcie Metali i Stopów, Nr 26, 1996 P Ai'l - Oddział Katowice PL ISSN POCICA-FILIPOWICZ Anna, NOWAK Andrzej

ANALIZA WPŁYWU SZYBKOŚCI CHŁODZENIA NA STRUKTURĘ I WŁASNOŚCI STALIWA L21HMF PO REGENERUJĄCEJ OBRÓBCE CIEPLNEJ

WPŁYW WANADU I MOLIBDENU ORAZ OBRÓBKI CIEPLNEJ STALIWA Mn-Ni DLA UZYSKANIA GRANICY PLASTYCZNOŚCI POWYŻEJ 850 MPa

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

OBRÓBKA CIEPLNA SILUMINU AK132

Zadania badawcze realizowane na Wydziale Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej

KRZEPNIĘCIE KOMPOZYTÓW HYBRYDOWYCH AlMg10/SiC+C gr

43/59 WPL YW ZA W ARTOŚCI BIZMUTU I CERU PO MODYFIKACJI KOMPLEKSOWEJ NA WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE ŻELIW A NADEUTEKTYCZNEGO

KUCIE W MATRYCACH ZAMKNIĘTYCH WYPRASEK W STANIE PÓŁCIEKŁYM Z KOMPOZYTÓW NA OSNOWIE PROSZKU STOPU Al-Cu-Si-Mg UMOCNIONYCH CZĄSTKAMI SiC

STRUKTURA I WŁASNOŚCI INFILTROWANYCH MIEDZIĄ KOMPOZYTÓW STAL SZYBKOTNĄCA-ŻELAZO

ROZKŁAD TWARDOŚCI I MIKROTWARDOŚCI OSNOWY ŻELIWA CHROMOWEGO ODPORNEGO NA ŚCIERANIE NA PRZEKROJU MODELOWEGO ODLEWU

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

Mechanika i wytrzymałość materiałów instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego

INSPECTION METHODS FOR QUALITY CONTROL OF FIBRE METAL LAMINATES IN AEROSPACE COMPONENTS

ZASTOSOWANIE OCHŁADZALNIKA W CELU ROZDROBNIENIA STRUKTURY W ODLEWIE BIMETALICZNYM

STABILNOŚĆ STRUKTURALNA STALI P92 W KSZTAŁTOWANYCH PLASTYCZNIE ELEMENTACH RUROCIĄGÓW KOTŁÓW ENERGETYCZNYCH ANDRZEJ TOKARZ, WŁADYSŁAW ZALECKI

Nanokompozytyna osnowie ze stopu aluminium zbrojone cząstkami AlN

1 Badania strukturalne materiału przeciąganego

Materiały Reaktorowe. Właściwości mechaniczne

BADANIA STATYCZNE I DYNAMICZNE STOPU ALUMINIUM PA-47 PRZEZNACZONEGO NA KONSTRUKCJE MORSKIE

WPŁYW WIELKOŚCI WYDZIELEŃ GRAFITU NA WYTRZYMAŁOŚĆ ŻELIWA SFEROIDALNEGO NA ROZCIĄGANIE

WYBRANE WŁAŚCIWOŚCI KOMPOZYTÓW Al2O3-Mo W ASPEKCIE BADAŃ Al2O3 WYTRZYMAŁOŚCIOWYCH

WŁAŚCIWOŚCI TRIBOLOGICZNE POWŁOK ELEKTROLITYCZNYCH ZE STOPÓW NIKLU PO OBRÓBCE CIEPLNEJ

WYSOKOWYTRZYMAŁ Y SILUMIN CYNKOWO-MIEDZIOWY

BADANIA MATERIAŁOWE ODLEWÓW GŁOWIC SILNIKÓW

Charakterystyka naprężeniowo-odkształceniowa dla próbek piaskowca z szorstkimi i gładkimi pęknięciami

WPŁYW TEMPERATURY HARTOWANIA NA MIKROSTRUKTURĘ I WŁASNOŚCI MECHANICZNE STALI DP

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

WPŁYW TEMPERATURY SPIEKANIA NA MECHANIZM DEKOHEZJI KOMPOZYTU Al-(Al2O3)p

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

PL B1. AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA IM. STANISŁAWA STASZICA W KRAKOWIE, Kraków, PL BUP 14/15

WYBRANE WŁASNOŚCI KOMPOZYTÓW ALUMINIUM-CZĄSTKI WĘGLIKA KRZEMU OTRZYMANYCH Z PROSZKÓW W PROCESIE KUCIA NA GORĄCO I PO ODKSZTAŁCANIU NA ZIMNO

WYSOKOTEMPERATUROWE WŁASNOŚCI TRIBOLOGICZNE STOPÓW Fe-Al

FATIGUE LIFE OF ADHESION PLASTICS

Temat 2 (2 godziny) : Próba statyczna ściskania metali

BADANIA STRUKTURALNE MECHANIZMU ODKSZTAŁCENIA NA ZIMNO STALI PRZEZ ZGNIATANIE OBROTOWE

WIELOMIANOWE MODELE WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH STOPÓW ALUMINIUM

BADANIA NAD WYTWARZANIEM RDZENI PODKALIBROWYCH POCISKÓW PRZECIWPANCERNYCH KALIBER 120MM

LABORATORIUM NAUKI O MATERIAŁACH

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

* ** *** UMOCNIENIE MOSIĄDZÓW W PROCESIE KSZTAŁTOWANIA. - Filia P. Ł. w Bielsku-B. dr inż. mgr inż. prof. dr hab. inż. - Filia P. Ł. w Bielsku-B.

WPŁYW OBRÓBKI PLASTYCZNEJ NA GORĄCO NA WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE STOPÓW NA OSNOWIE FAZY MIĘDZYMETALICZNEJ Fe 3 Al

Pracownia badań właściwości mechanicznych materiałów w warunkach dynamicznego obciążenia

ODPORNOŚĆ STALIWA NA ZUŻYCIE EROZYJNE CZĘŚĆ II. ANALIZA WYNIKÓW BADAŃ

WPŁYW MODYFIKACJI NA PRZEBIEG KRYSTALIZACJI, STRUKTURĘ I WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE BRĄZU CYNOWO-FOSFOROWEGO CuSn10P

Transkrypt:

KOMPOZYTY (COMPOSITES) 5(25)2 Tomasz Majewski 1 Wojskowa Akademia Techniczna, ul. Kaliskiego 2, -98 Warszawa BADANIE STRUKTURY SPIEKU 9W-7Ni-3Fe WYKONANEGO METODĄ REZYSTANCYJNĄ, ODKSZTAŁCANEGO PLASTYCZNIE Przedstawiono wybrane rezultaty badań spieku 9W-7Ni-3Fe wytworzonego metodą rezystancyjną. Dla porównania w pracy umieszczono również wyniki eksperymentu przeprowadzonego z udziałem materiału wykonanego metodą konwencjonalną (poprzez spiekanie w piecu). Stwierdzono, że przepływ prądu elektrycznego przez proszek przyspiesza wzrost cząstek wolframu, stanowiących fazę umacniającą w tego typu kompozytach, a także powoduje anizotropię ich mikrostruktury. Określono również wpływ wielkości odkształcenia na mikrostrukturę spieków oraz na ich wybrane właściwości. Podczas prób odkształcania zastosowano różne szybkości odkształcenia. Przedstawiono różnice w sposobach pękania badanych próbek dla poszczególnych wariantów wykonania materiału. Słowa kluczowe: kompozyty na bazie wolframu, spieki ciężkie, spiekanie rezystancyjne RESEARCHES OF 9W-7Ni-3Fe (WHA) SINTERS STRUCTURE, PRODUCED BY RESISTANCE METHOD AND INVESTIGATED AFTER PLASTIC DEFORMATION Tungsten heavy alloys, i.e. tungsten based metal-matrix composites are characterized by unique properties, because except their high hardness, strength and density, they also possess excellent ductility, impact strength, machinability and corrosion resistance. This combination of properties makes these alloys suitable for a wide range of engineering applications, e.g. in the mechanical engineering and in the armament and aviation as well. This paper contains results of investigations of the 9W-7Ni-3Fe composites obtained by the traditional and resistance methods. The powder compact was heated directly by the applied current in the resistance method and a high heating rate and consequently a short sintering time, which can be achieved. In this paper, the dependence of sintering method and sintering parameters on structure W-Ni-Fe alloys was determined. It was found that increase of sintering time during resistance sintering (Figs 2-4 and Table 1) causes increase of growth rate of tungsten particle and their elongation. In this way the microstructure with very long tungsten grains is observed (Fig. 3), similar to microstructure after plastic deformation (Fig. 5). At low strain rate (quasistatic) the grains of tungsten alongation is equal in the whole investigated sinters. It was found that there are numerous bands of deformation in the samples investigated under dynamic conditions (Fig. 6). The study also presents relationship between hardness and strain. The increase value of hardness is higher at high strain rate. Moreover it was found that hardness of the resistance sinters is higher for various strains than produced by the traditional method (Fig. 1). Key words: composites with tungsten matrix, heavy sinters, resistance sintering WSTĘP Spieki ciężkie są kompozytami dwufazowymi, składającymi się z okrągłych ziaren wolframu otoczonych fazą wiążącą, która stanowi roztwór wolframu np. w sto- pie Ni-Fe. Są specyficznym tworzywem konstrukcyjnym, ponieważ charakteryzują się wysokimi właściwościami wytrzymałościowymi, a jednocześnie dużą plastycznością. Dlatego też od wielu lat prowadzone są badania nad zastosowaniem tych materiałów na rdzenie do pocisków przeciwpancernych [1, 2]. Spieki ciężkie wytwarzane są konwencjonalną metodą poprzez prasowanie proszków metali różnymi sposobami, a następnie spiekanie w piecu - wstępnie w temperaturze 11 o C i ostatecznie w temperaturze około 15 o C, w atmosferze wodoru lub w próżni [3, 4]. W pracy przeprowadzono badania nad zastosowaniem do produkcji spieków ciężkich metody spiekania rezystancyjnego, która polega na łączeniu cząstek proszku wskutek przepływu przez nie prądu elektrycznego [5, 6]. PRZYGOTOWANIE PRÓBEK DO BADAŃ Przedmiotem eksperymentu był materiał spiekany z udziałem fazy ciekłej, zawierający 9% wolframu, 7% niklu i 3% żelaza. Materiał do badań wykonano przy zastosowaniu następujących wariantów technologii wytwarzania: 1 dr inż.

Badanie struktury spieku 9W-7Ni-3Fe wykonanego metodą rezystancyjną, odkształcanego plastycznie 59 a) proces konwencjonalny (oznaczenie procesu i próbek - A) obejmujący następujące operacje: mieszanie proszków metali z ujednorodnieniem, prasowanie izostatyczne na zimno pod ciśnieniem 3 MPa, spiekanie wstępne w atmosferze zdysocjowanego NH 3 w temperaturze do 118 o C w ciągu 2 godzin, spiekanie z fazą ciekłą w próżni w temperaturze 148 o C w ciągu,5 godziny, b) proces spiekania rezystancyjnego (B) obejmujący następujące operacje: mieszanie proszków metali z ujednorodnieniem, prasowanie matrycowe pod ciśnieniem 2 MPa, spiekanie wstępne w atmosferze zdysocjowanego NH 3 w temperaturze do 118 o C w ciągu 2 godzin, spiekanie z fazą ciekłą w atmosferze argonu w temperaturze 148 o C w ciągu 1 minut. Przyjęte parametry poszczególnych procesów pozwalają uzyskać materiał o optymalnych właściwościach wytrzymałościowych [3, 7]. Dodatkowo przeprowadzono proces B (spiekanie rezystancyjne) przy zastosowaniu czasu spiekania 3, 5 i 2 minut w celu określenia wpływu czasu spiekania na mikrostrukturę próbek. W dalszej kolejności próbki walcowe o średnicy 4 mm i wysokości 6 mm poddano odkształceniu przy zastosowaniu dwóch szybkości odkształcenia: 1 3 s 1 (ściskanie quasi-statyczne) na maszynie wytrzymałościowej oraz 1 2 s 1 (ściskanie dynamicznie z wykorzystaniem stanowiska na bazie młota Charpy ego). Badano próbki o różnym stopniu odkształcenia. kach 1 i 2 - przykładowe obrazy mikrostruktury tych materiałów. Próbki B charakteryzują się znacznie mniejszą średnicą cząstek wolframu. Rys. 1. Mikrostruktura spieku 9W-7Ni-3Fe wykonanego wg wariantu A (pow. 5x) Fig. 1. Microstructure of 9W-7Ni-3Fe sinter made by A variant (5x) WYNIKI BADAŃ Próbki po spiekaniu, a także po odkształceniu przecięto wzdłuż osi i wykonano zgłady metalograficzne. Badania parametrów mikrostruktury spieków ciężkich przeprowadzono z zastosowaniem programu do metalografii ilościowej LUCIA 3.52A/95 prod. Laboratory Imaging. Dokonano pomiarów średniej średnicy ziaren wolframu i ich wydłużenia (ΔL), definiowanego jako stosunek maksymalnej średnicy Ferreta dla danego ziarna do średnicy prostopadłej do niej. TABELA 1. Średnie wartości parametrów mikrostruktury spieków wykonanych wg wariantów A i B TABLE 1. Average values of microstructure parameters of sinters made by A and B variants Badany parametr Proces A Proces B Wyjściowa średnia średnica ziaren wolframu, μm Wyjściowy średni współczynnik wydłużenia ziaren wolframu 19,8 11,5 1,25 1,42 W tabeli 1 podano wartości wybranych parametrów mikrostruktury spieków wykonanych przy zastosowaniu wariantów A i B procesu wytwarzania, a na rysun- Rys. 2. Mikrostruktura spieku 9W-7Ni-3Fe wykonanego przy zastosowaniu procesu B (pow. 5x) Fig. 2. Microstructure of 9W-7Ni-3Fe sinter made by B variant (5x) Na rysunku 3 pokazano obraz mikrostruktury (pow. 2x) badanego materiału spiekanego metodą rezystancyjną w czasie 2 minut. Zaobserwowano w tym przypadku wyraźne wydłużanie się ziaren wolframu (co obrazuje również wykres na rys. 4). Kierunek wydłużania ziaren jest zgodny z kierunkiem przepływu prądu przez spiek, czego przyczyną jest to, że spiekanie rezystancyjne zachodzi bardziej intensywnie w kierunku równoległym do przepływu prądu niż w kierunku prostopadłym [7]. Na rysunku 5 przedstawiono mikrostrukturę próbek po odkształceniu quasi-statycznym, a na rysunku 6 po odkształceniu dynamicznym. W wyniku odkształcenia plastycznego następuje znaczne wydłużenie ziaren wolframu. Próbki ściskane dynamicznie charakteryzuje występowanie w ich mikrostrukturze koncentracji odkształceń, w wyniku którego powstają pasma odkształcenia o szerokości kilkudziesięciu μm, będące w konsekwencji źródłem powstawania pęknięć. Na rysunku 7 przedstawiono

6 T. Majewski wpływ wartości odkształcenia na współczynnik wydłużenia ziaren wolframu. Wyraźne wydłużenie tych ziaren występuje dopiero przy większej wartości odkształcenia; w pierwszym etapie odkształca się głównie faza wiążąca. Fig. 5. Microstructure of 9W-7Ni-3Fe sinter made by A variant by quasistatic deformation (5x) Rys. 3. Mikrostruktura spieku 9W-7Ni-3Fe wykonanego metodą rezystancyjną (czas 2 minut); pow. 2x Fig. 3. Microstructure of 9W-7Ni-3Fe sinter made by resistance method (sintering time 2 min); 2x współczynnik wydłużenia ziaren wolframu. 4 3 2 1 średnica ziaren W ΔL 5 1 15 2 25 czas spiekania [min] Rys. 4. Wpływ czasu spiekania na średnią średnicę ziaren wolframu i współczynnik wydłużenia ziaren wolframu Fig. 4. The variation of size and elongation of tungsten grains with sintering time Rys. 5. Mikrostruktura spieku 9W-7Ni-3Fe wykonanego przy zastosowaniu procesu A odkształconego quasi-statycznie (pow. 5x) 2 15 1 5 średnica ziaren wolframu [mm]. Rys. 6. Mikrostruktura spieku 9W-7Ni-3Fe wykonanego przy zastosowaniu procesu B odkształconego dynamicznie (pow. 5x) Fig. 6. Microstructure of 9W-7Ni-3Fe sinter made by B variant by dynamic deformation (5x) Współczynnik wydłużenia ziaren wolframu 6 5 4 3 2 1 odkształcenie dynamiczne proces B odkształcenie dynamiczne proces A odkształcenie quasi-statyczne proces A odkształcenie quasi-statyczne proces B,2,4,6,8 1 Odkształcenie Rys. 7. Wpływ wartości odkształcenia na współczynnik wydłużenia ziaren wolframu Fig. 7. The relation between strain and coefficient of elongation of tungsten grains Podczas odkształcania spieków ciężkich obserwuje się cztery charakterystyczne rodzaje pęknięć [8]: śródkrystaliczne (przez ziarno wolframu); przez fazę wiążącą; wzdłuż granicy styku: ziarno wolframu-faza wiążąca; wzdłuż granicy styku ziaren wolframu. Stosunkowo najłatwiejszą drogą pękania jest granica wolfram-wolfram. Dlatego należy tak realizować proces spiekania, aby procentowy udział tych granic w stosunku do granic wolfram-faza wiążąca był jak najniższy. Drugą w kolejności, pod względem energii pękania, jest granica wolfram-faza wiążąca. Aby otrzymać spieki o wysokiej wytrzymałości, granica ta powinna być pozbawiona zanieczyszczeń i wydzieleń faz międzymeta- Komentarz [TM1]: 52s

Badanie struktury spieku 9W-7Ni-3Fe wykonanego metodą rezystancyjną, odkształcanego plastycznie 61 licznych. Wyniki badań dowodzą, że spieki o niskiej wytrzymałości mają przełom, w którym obserwuje się głównie pęknięcia typu wolfram-wolfram oraz wolframfaza wiążąca, natomiast w materiałach o dużej plastyczności dominują pęknięcia śródkrystaliczne [7-9]. W wyniku obserwacji drogi pękania w spiekach A i B odkształcanych statycznie stwierdzono, że pęknię-cia przebiegają głównie wzdłuż granic wolfram-faza wiążąca (rys. 8), przy czym w przypadku tych pierwszych zaobserwowano również pęknięcia śródkrystaliczne. może być mniejsza średnica ziaren wolframu w tych spiekach. Twardość [HV1] 6 55 5 45 4 35 odkształcenie dy namiczne B odkształcenie quasi-staty czne B odkształcenie dy namiczne A odkształcenie quasi-staty czne A 3 25 2,2,4,6,8 Odkształcenie Rys. 1. Wpływ wartości odkształcenia na twardość badanych spieków Fig. 1. The variation of hardness of investigated sinters with strain PODSUMOWANIE Rys. 8. Obraz pęknięcia spieku A odkształcanego quasi-statycznie Fig. 8. Cracks image of A sinter at quasistatic deformation W przypadku odkształcania dynamicznego zaobserwowano dla obydwu rodzajów próbek zwiększenie udziału pęknięć śródkrystalicznych (rys. 9). Rys. 9. Obraz pęknięcia spieku A odkształcanego dynamicznie Fig. 9. Cracks image of A sinter at dynamic deformation Na rysunku 1 przedstawiono wpływ wartości odkształcenia na twardość badanych spieków w zależności od szybkości odkształcenia. Stwierdzono, że w przypadku odkształcania zarówno próbek A, jak i B szybszy przyrost twardości następuje podczas odkształcania dynamicznego. Jest to spowodowane bardziej intensywnym umacnianiem materiału (głównie fazy wiążącej spieków ciężkich) wraz ze zwiększeniem szybkości odkształcenia. Oprócz tego zaobserwowano szybszy wzrost twardości próbek wytworzonych metodą rezystancyjną, czego przyczyną Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że wraz z wydłużeniem czasu spiekania rezystancyjnego wzrasta zarówno średnica ziaren wolframu, jak i współczynnik wydłużenia tych ziaren. Również w trakcie odkształcania badanych próbek zwiększa się stopień deformacji ziaren wolframu. Można zauważyć, że proces ten intensyfikuje się przy odpowiednio wysokiej wartości odkształcenia plastycznego. Badania wykazały również, że podczas odkształcenia prowadzonego w warunkach quasi-statycznych deformacja ziaren wolframu zachodzi w podobnym stopniu w całej objętości próbki, natomiast podczas badań dynamicznych dość szybko kształtują się pasma odkształcenia, wokół których ziarna wolframu odznaczają się znacznie mniejszym współczynnikiem wydłużenia. Stopień odkształcenia w dużym stopniu wpływa również na twardość spieków ciężkich. Podczas ściskania próbek właściwość ta ulega zwiększeniu, przy czym wzrost jest szybszy dla większej szybkości odkształcenia. Poza tym badania wykazały, że twardość spieku osiąga większe wartości dla materiału wykonanego metodą rezystancyjną. Niniejsza praca została wykonana w ramach projektu 4 T8A 15 22 finansowanego przez Komitet Badań Naukowych. LITERATURA [1] Ludyński Z., Nita Z., Podstawy technologii wytwarzania spieków ciężkich, Mat. Konf. Nauk. Badania i rozwój nowych materiałów konstrukcyjnych oraz podstaw technologii wyrobów uzbrojenia wojskowego, Kołobrzeg 1997, 15/1-15/2.

62 T. Majewski [2] Kleppinger D.H., Potential for Powder Metallurgy Applications in Army Material, Progress in Powder Metallurgy 1971 P/M in Ordanace, Metal Powder Industries Federation, New York 1971, 85. [3] Włodarczyk E., Michałowski J., Piętaszewski J., Wpływ czasu spiekania z udziałem fazy ciekłej na niektóre właściwości spieku ciężkiego 9W-7Ni-3Fe, Biuletyn WAT 22, 3, 19-121. [4] German R.M., Critical Developments in Tungsten Heavy Alloys, materiały z konferencji naukowej, Tungsten & Tungsten Alloys - 1992, Arlington, Virginia 1992, 3-13. [5] Rajczenko A.I., Osnowy processa spiekanija poroszkow propuskanijem elektriczeskogo toka, Metałłurgija, Moskwa 1987. [6] Majewski T., Przetakiewicz W., Wybrane aspekty spiekania elektrycznego proszków, Przegląd Mechaniczny 1998, 16. [7] Majewski T., Analiza wpływu parametrów spiekania rezystancyjnego na strukturę i właściwości spieków W-Ni-Fe, Rozprawa doktorska, WAT, Warszawa 2. [8] Ludyński Z., Nowak W., Spieki ciężkie - technologia i właściwości, Metalurgia Proszków, 1995, 2, 24-28. [9] Majewski T., Przetakiewicz W., Wpływ spiekania rezystancyjnego na mikrostrukturę spieków W-Ni-Fe, Mat. III Konf. Nauk. Współczesne zagadnienia w materiałoznawstwie i technologii bezwiórowej, Bydgoszcz, czerwiec 21, 13-2. Recenzent Michał Szweycer