ZESPÓŁ SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH IM.WINCENTEGO WITOSA W NAWOJOWEJ
Wincenty Witos- Polityk i mąż stanu przywódca chłopów premier rządu Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1920,1923,1926
W roku 1913 W roku 1923
U schyłku życia z żoną Katarzyną
Dzieciństwo,młodość i początki działalności politycznej.
Wincenty Witos urodził się 21 stycznia 1874r W przysiółku Dwudniaki,położonym nie opodal podtarnowskiej wsi Wierzchosławice,Wraz z ojcem Wojciechem i matką Katarzyną oraz dwoma braćmi pracował od najmłodszych lat na roli,a dorywczo także jako drwal. W dziesiątym roku życia rozpoczął naukę w czteroklasowej szkole. Swą wiedzę i doświadczenia zdobywał jako samouk przez całe życie.
A jednak Wierzchosławice
W wolnej Polsc e. W wolnej Polsc
W lipcu 1920 r. został premierem Rządu Obrony Narodowej. Jako gorący rzecznik pokojowej współpracy narodów zmierzał do jak najszybszego zakończenia polsko-radzieckiego konfliktu i zapewnienia krajowi pokoju. Układ rosyjski,podpisany w marcu 1921 r. stanowił uwieńczenie tych starań
Witos z Józefem Piłsudskim
Order Orła Białego
Po raz kolejny u steru rządów odradzającego się państwa zasiadł Witos w maju 1923r. Gabinet ten sprawował władzę zaledwie pół roku. Po raz kolejny koalicja ta odrodziła się w maju 1926r. I wtedy Witos po raz trzeci objął urząd premiera. Jednakże tym razem jego gabinet został pozbawiony władzy w wyniku zamachu stanu dokonanego przez Józefa Piłsudskiego. Wtedy tez został oskarżony w,,procesie brzeskim
Wincenty Witos podczas,,procesu brzeskiego brzeskiego
I znowu w Wierzchosławicach
We własnej zagrodzie w Wierzchosławicach
Podczas pracy w zagrodzie
Rok 1926
Rząd Wincentego Witosa 10.05.1926
Żołnierze 7 pułku ułanów w skopach tuż przy Belwederze
Żołnierze 30 pułku piechoty na moście Kierbedzie.
Na ławie oskarżonych w,,procesie brzeskim Podczas przerwy w procesie
3 kwietnia 1933r. Odbyła się w Wierzchosławicach wielka manifestacja chłopska zorganizowana z okazji ćwierćwiecza działalności parlamentarnej Witosa.
Na wygnaniu
Po przewrocie majowym w 1926r. Witos przeszedł do opozycji skupionej od 1930r w,,centrolewie. Podczas pobytu w twierdzy brzeskiej,gdzie osadzony został wraz z innymi przywódcami partii opozycyjnej otrzymał ponownie mandat poselski,skazany w tzw.,,procesie brzeskim na 1,5 roku więzienia,wyszedł warunkowo z aresztu i po zjednoczeniu się w 1931 r. PSL Piast,PSL Wyzwolenie i stronnictwa Chłopskiego w Stronnictwo Ludowe stanął na jego czele.
Witos po orce i siewach w swoim gospodarstwie udaje się 18 września 1933r. Na trwającą blisko 6 lat emigracje do Czechosłowacji. Lecz i tam nie zaprzestał działalności politycznej i utrzymywał ożywione kontakty z krajem. W lutym 1936r odwiedził w Szwajcarii Ignacego Paderewskiego
W. Witos, gen. Sikorski i Kiernik
W rozmowie z Wojciechem Korfantym
U schyłku życia
Po zajęciu Czechosłowacji przez Niemców Witos przekroczył nielegalnie granicę i 29 marca 1939r wrócił do Polski. Zatrzymany przez kilka dni w areszcie w Krakowie i Siedlcach udał się po zwolnieniu do Wierzchosławic i podjął działalność polityczną. Aresztowany 16 września 1939r pod Jarosławcem przez Niemców więziony był w Rzeszowie,Krakowie i Berlinie,a od maja 1940r do marca 1941r internowany w Zakopanem. Mocno schorowany dalszy okres okupacji Witos spędził w Wierzchosławicach pod stałą kontrolą Gestapo.
Kenkarta wydana przez władze niemieckie
Zaświadczenie RGO sfałszowane w celu wyjazdu Witosa do Londynu
Fałszywa kenkarta na nazwisko Józef Nowak
W 1945 powołano go na wiceprzewodniczącego Krajowej Rady Narodowej, jednak ze względu na ciężką chorobę nie podjął się pełnienia tej funkcji. Nie skorzystał także z zaproszenia do wzięcia udziału w rozmowach moskiewskich w sprawie utworzenia Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej. Wraz ze Stanisławem Mikołajczykiem utworzył Polskie Stronnictwo Ludowe, od sierpnia 1945 był prezesem tego ugrupowania.
W tym czasie stan zdrowia Witosa uległ dalszemu pogorszeniu. 15 sierpnia 1945 trafił do szpitala Ojców Bonifratrów w Krakowie. We wrześniu wydał swą ostatnią odezwę, zatytułowaną Do braci chłopów, w której pisał: i znowu po latach ciężkiej rozłąki, schodzimy się razem w wolnej, niepodległej Polsce... Budujemy więc to nasze państwo na ruinach, zgliszczach i popiołach, stawiamy gmach, w którym stale i niepodzielnie królować winny samodzielność, wolność, prawo i sprawiedliwość... Pomni przeszłości, budując w warunkach jak najtrudniejszych, baczmy pilnie, aby do tego gmachu nie dostały się zarazki zgnilizny i rozkładu mające go zniszczyć, gdy on ma stać wiecznie... Świadomi swoich praw i obowiązków jak i odpowiedzialności przed przyszłością i narodem, stańcie razem do pracy, pracy wytrwałej, tworząc dobra konieczne dla współczesnych i potomnych...
Zmarł we wspomnianym szpitalu o 6:30 w środę 31 października 1945. Witos pochowany został w Wierzchosławicach. Podczas pogrzebu utworzono kondukt żałobny, który w dniach 3 6 listopada przeszedł pieszo z Krakowa (gdzie w Kościele Mariackim miała miejsce msza poświęcona zmarłemu) do rodzinnej wioski polityka. W ostatniej drodze towarzyszyły mu tłumy zwolenników ruchu ludowego.
Karta zgonu