Witamy w comiesięcznym przeglądzie firmy Bausch & Lomb dotyczącym badań naukowych. Ponieważ mamy doświadczenie w klinicznych badaniach oka, głównie przedniej jego części, firma Bausch i Lomb zleciła nam przygotowywanie niezależnego raportu na temat niektórych interesujących wyników ukazujących się co miesiąc w czasopismach naukowych. Jako nie mającemu czasu praktykowi, raport ten powinien pozwolić Ci być na bieżąco z najnowszymi badaniami klinicznymi i pomagać znaleźć artykuły, gdy zechcesz dowiedzieć się więcej na temat któregoś z omawianych tematów. Profesor James Wolffsochn jest kierownikiem Optometrii w Aston University. Jamesa zainteresowania badawcze i dydaktyczne koncentrują się głównie wokół soczewek wewnatrzgałkowych, soczewek kontaktowych, niedowidzenia i pomiarów akomodacji. Opublikował ponad 100 recenzowanych artykułów naukowych, napisał książki na temat niedowidzenia i obrazowania i miał wiele wystąpień na forum międzynarodowym. James jest też byłym prezydentem British Contact Lens Association (Brytyjskiego Stowarzyszenia Soczewek Kontaktowych). Po ukończeniu z wyróżnieniem studiów z tytułem B.Sc. z Optometrii na UMIST w 2004 roku Amit ukończył z sukcesem specjalistyczne egzaminy kwalifikacyjne przeprowadzane przez College of Optometrist w 2005 roku. Amit pracował jako optometrysta w kilku róznorodnych praktykach specjalistycznych, w tym także tych zajmujących się chirurgią refrakcyjną. Ostatnio ukończył doktorat na University of Manchester z badań nad jakością optyki u pacjentów ze stożkiem rogówki. Obecnie wspólpracuje z profesorem Wolffsohn jako doktor na Aston University. Wydanie 19 Przegląd dotyczy następujących, głównych, recenzowanych czasopism klinicznych: MAGAZYN WOLUMIN American Journal of Ophthalmology 152(3) Archives of Ophthalmology 129(10) British Journal of Ophthalmology 95(10) Clinical and Experimental Ophthalmology 39(7) Clinical and Experimental Optometry 94(5) Cornea 30(11) Investigative Ophthalmology and Visual Science 52(10) Journal of Cataract and Refractive Surgery 37(11) Ophthalmology 118(9) Ophthalmic and Physiological Optics 31(10) Optometry and Vision Science 88(10)
Komputerowe techniki ilościowej oceny waskularyzacji i bliznowacenia rogówki Tatham i wsp. opracowali półautomatyczny skomputeryzowany system służący do ilościowej oceny bliznowacenia i waskularyzacji rogówki, w którym wykorzystano takie cechy, jak algorytm wykrywania krawędzi i segmentacja barwna. Odtwarzalność wyników uzyskanych dzięki zastosowaniu tego oprogramowania do analizy obrazu była większa niż w przypadku oceny 20 cyfrowych fotografii blizn i waskularyzacji rogówki u 20 pacjentów przeprowadzonej przez 3 doświadczonych okulistów. Takie techniki obrazowania mogą być przydatne w badaniach wpływu podanych leków na schorzenia rogówki. British Journal of Ophthalmology 2011; 95:1379-84 Analiza zwilżalności miękkich soczewek kontaktowych Haddad i wsp. opracowali nową technikę oceny zwilżalności hydrożelowych soczewek kontaktowych. W przeszłości kąt przyścienny (kąt zwilżania) mierzono in vitro np. metodą kropli leżącej (ang. sessile drop) i metodą pęcherzyka uwięzionego (ang. captive bubble). Wyniki tego badania pokazują, że pomiary kąta zwilżania 10 różnych soczewek z etafilconu A (noszonych przez 10 różnych pacjentów) wykonywane przy użyciu przyżyciowego analizatora zwilżalności Novel On-Eye Wettability Analyser (NOWA) były powtarzalne. Co więcej, aparat ten zapewniał również powtarzalność pomiarów z zastosowaniem nowej skali metrycznej wskaźnika rozlewności płynu (ang. index of liquid spreading, ILS). Optometry and Vision Science 2011 88: 1188-1195 Fakoemulsyfikacja z wszczepieniem IOL zmienia parametry komory przedniej Badanie przeprowadzono w populacji 63 oczu. W 26 z nich przed operacją stwierdzono wąski kąt komory przedniej (nie więcej niż II stopnia w skali Schaffera w co najmniej 3 kwadrantach), a w pozostałych 37 oczach kąt był otwarty. Wyniki badań obrazowych metodą optycznej tomografii koherentnej (OCT) pokazały, że w wyniku operacji fakoemulsyfikacji z wszczepieniem zwijalnej soczewki wewnątrzgałkowej (IOL) doszło do pogłębienia komory przedniej w części centralnej oraz poszerzenia kąta komory przedniej w obu grupach badanych. Ponadto w obu grupachbadanych stwierdzono istotną korelację pooperacyjnego obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP) z poszerzeniem kąta komory przedniej. Archives of Ophthalmology 2011 129: 1283-1290
Soczewki kontaktowe a aberracje obwodowe U 9 pacjentów z krótkowzrocznością przeprowadzono metodą Hartmanna-Shacka ocenę aberracji wyższego rzędu na obwodzie wzdłuż przekroju poziomego (do 30 stopni od pozycji podstawowej) w trakcie noszenia soczewek Acuvue-2 i Menicon Z. Wyniki pokazały, że soczewki kontaktowe powodowały zwiększenie aberracji wyższego rzędu na obwodzie, poza aberracją komatyczną III rzędu. Stwierdzono, że zwiększenie wartości aberracji wyższego rzędu w wyniku korekcji soczewkami kontaktowymi wiąże się z pogorszeniem jakości obrazu optycznego zależnym od swoistych aberracji układu optycznego oka. Autorzy uważają, że projektanci i wytwórcy soczewek kontaktowych powinni dążyć do uzyskania lepszej korekty aberracji wyższego rzędu zapewniając jednocześnie najlepszą korekcję sferocylindryczną dla danego oka w całym polu widzenia. Optometry and Vision Science 2011 88: 1196-1205 Powtarzalność pomiarów aberracji w układzie optycznym oka w stożku rogówki Jinabhai i wsp. wykorzystali dostępny w sprzedaży aberrometr Hartmanna-Shacka do oceny powtarzalności pomiarów aberracji niższego i wyższego rzędu u 31 pacjentów ze stożkiem rogówki o różnym stopniu ciężkości. Wyniki ujawniły, że powtarzalność pomiarów takich aberracji, jak defokus i astygmatyzm, była znacznie gorsza w porównaniu z wcześniejszymi badaniami przeprowadzonymi u osób z prawidłowym widzeniem. Wykazano także gorszą powtarzalność pomiarów aberracji wyższego rzędu oraz błędu RMS (resztkowa średnia wartość kwadratowa, wartość skuteczna) wyższego rzędu w porównaniu z wcześniejszymi danymi uzyskanymi od zdrowych osób. Według autorów duża zmienność aberracji wynika najprawdopodobniej z błędów obrazowania punktowego w czujniku czoła fali. Ophthalmic and Physiological Optics 2011; 31: 588 594 Zmiany rozproszenia światła oraz wrażliwości na kontrast po ortokeratologii W sprawozdaniu tym wykazano istotne zmniejszenie ilości światła rozproszonego (mierzonej aparatem Oculus C-Quant) mierzone po miesiącu od rozpoczęcia terapii refrakcyjnej rogówki u 30 młodych osób. Autorzy stwierdzili jednak brak korelacji między ilością światła rozproszonego wewnątrz gałki ocznej a ostrością wzroku przy wysokim lub niskim kontraście. Jednocześnie na podstawie przedstawionych danych nie wykazano żadnej korelacji między ilością światła rozproszonego wewnątrz gałki ocznej a wrażliwością na kontrast w warunkach fotopowych lub skotopowych (ocenianą przy użyciu testu do badania widzenia kontrastowego Vision Contrast Test System 6500). Optometry and Vision Science 2011 88: 1245-1251
Zmniejszenie astygmatyzmu rogówkowego w wyniku wszczepienia pierścieni śródrogówkowych INTACS o krótszym łuku Autorzy porównali wyniki korekcji astygmatyzmu u pacjentów ze stożkiem rogówki przy użyciu jednosegmentowych implantów INTACS o kącie 150 stopni i asymetrycznych implantów INTACS o krótszym łuku kąt 90/120 stopni. Każda grupa badana liczyła 16 pacjentów ze stożkiem rogówki. Wyniki wykazały, że asymetryczne implanty INTACS o krótszym łuku zapewniają istotnie lepszą korekcję wykazanego astygmatyzmu rogówkowego, chociaż poprawa ostrości wzroku po korekcji i bez korekcji nadal była porównywalna w obydwu grupach badanych. Cornea 2011 30: 1201-06 Czy ocena aberracji obwodowych wymaga zmiany kształtu źrenicy na eliptyczny? Hartwig i wsp. mierzyli aberracje wyższego rzędu w układzie optycznym oka przy spojrzeniu skierowanym obwodowo do 20 stopni w płaszczyźnie poziomej u 20 osób z prawidłowym widzeniem. Dane analizowano bez zmiany kształtu źrenicy i po zmianie kształtu źrenicy na eliptyczny. Wyniki wykazały brak istotnych różnic aberracji ocenianych przy źrenicy okrągłej i eliptycznej o szerokości 3,5 mm lub 6 mm w ustalonym zakresie niewspółśrodkowości. Autorzy stwierdzili jednak, że przy niewspółśrodkowości przekraczającej 20 stopni konieczne może być ponowne obliczenie rozmiarów źrenicy. Clinical and Experimental Optometry 2011 94: 443-451 Ekonomiczne skutki POAG w Australii W tej niezwykle ciekawej analizie wykorzystano model dynamiczny do oceny obecnych i przyszłych ekonomicznych skutków jaskry przewlekłej otwartego kąta (POAG) w Australii, co umożliwiło porównanie efektywności kosztowej przyszłych interwencji. Raport wskazuje, że zgodnie z przewidywaniami, ze względu na proces starzenia się populacji, do 2025 roku rozpowszechnienie POAG zwiększy się dodatkowo o 80%. Wyliczono, że całkowity koszt związany z leczeniem POAG w Australii wyniósł w 2005 roku 1,9 miliarda dolarów australijskich, a według szacunków w 2025 roku kwota ta wzrośnie do 4,3 miliarda. Clinical and Experimental Ophthalmology 2011 39:623-632
Widzenie po wszczepieniu torycznych wieloogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych (IOL) Visser i wsp. oceniali widzenie oraz refrakcję, wrażliwość na kontrast i zadowolenie pacjentów po wszczepieniu torycznych wieloogniskowych dyfrakcyjnych IOL (AT lisa) w 45 oczach u 25 pacjentów ze zmętnieniem soczewki i astygmatyzmem rogówkowym. Dane wykazały, że u 98% pacjentów uzyskano ostrość wzroku do dali bez korekcji wynoszącą 20/40 lub lepszą. Stwierdzono zmniejszenie astygmatyzmu rogówkowego z 2,36 ± 1,41 D przed operacją do 0,71 ± 0,42 D po operacji. Autorzy podali, że odpowiednio 95% i 79% pacjentów mogło obejść się bez okularów do dali i do bliży. Journal of Cataract and Refractive Surgery 2011 37: 2034-2042 Barwnik plamkowy oraz sprawność wzroku w warunkach olśnienia Barwnik plamkowy w sposób istotny wpływa na trzy aspekty sprawności wzroku w warunkach olśnienia. Wyniki uzyskane u 26 zdrowych osób wykazały krótszy okres powrotu prawidłowego widzenia po olśnieniu, niższy próg kontrastu dla olśnienia przeszkadzającego oraz mniejszy dyskomfort widzenia u pacjentów z największą gęstością optyczną barwnika plamkowego. Dane pokazały również, że na większy dyskomfort widzenia skarżyli się pacjenci, u których w warunkach olśnienia źrenica zwężała się silniej. Według autorów takie wyniki mogą mieć związek z odczuciem bólu wywoływanym przez jasne światło. Investigative Ophthalmology and Visual Science 2011 52: 5029-5033 Porównanie asferycznych i sferycznych IOL Thiagarajan i wsp. porównali parametry widzenia u 40 pacjentów w wieku powyżej 50 lat, którym wszczepiono asferyczne (Akreos Adapt Advanced Optics) i sferyczne (Sensar AR40e) IOL. Wyniki wykazały istotnie lepszą ostrość wzroku do dali bez korekcji po wszczepieniu soczewki sferycznej (średnio = +0,12 ± 0,11 [OS] jednostki log) niż po wszczepieniu soczewki asferycznej (średnio = +0,20 ± 0,14 jednostki log); tej różnicy nie uznano jednak za istotną klinicznie. Ponadto dane wskazują na brak istotnych różnic wrażliwości na kontrast, dysfotopsji, zakresu akomodacji czy subiektywnego wyboru oka przez pacjenta w odniesieniu do obydwu ocenianych rodzajów soczewek. Journal of Cataract and Refractive Surgery 2011 37: 1993-2000
Przemieszczenie płatka po operacji LASIK Clare i wsp. badali częstość występowania przypadków przemieszczenia płatka nabłonka rogówki (ang. epithelial flap displacement, EFD) w 81 238 oczach po operacji LASIK. Płatek wytworzono przy użyciu lasera femtosekundowego (INTRA-Lase FS 60) lub automatycznego mikrokeratomu ONE-use (Moria). W tym badaniu retrospektywnym uwzględniono okres obserwacji kontrolnej do 1 roku po operacji. Na podstawie danych wykazano, że rozpowszechnienie EFD było w tej kohorcie wyjątkowo niewielkie (~0,012% wszystkich leczonych przypadków). Wszystkich 10 pacjentów, u których doszło do przemieszczenia płatka, zgłosiło się do lekarza w ciągu 48 godzin po zabiegu. Spośród tych 10 pacjentów u 8 stwierdzono nadwzroczność, a u 2 krótkowzroczność. W analizie statystycznej wykazano, że ryzyko FED było ~19 razy większe u osób z nadwzrocznością po wytworzeniu płatka nabłonka rogówki przy użyciu mikrokeratomu niż u osób z krótkowzrocznością, u których płatek wytworzono przy użyciu lasera femtosekundowego. Ophthalmology 2011 118; 1762-1765 Najbardziej niezwykłe odkrycie miesiąca... Iida i wsp. oceniali rezultaty wszczepienia jednoogniskowej IOL (AQ310Ai) w oku dominującym oraz wieloogniskowej dyfrakcyjnej IOL (Technis ZM900) w oku niedominującym u 32 pacjentów w wieku przeciętnie 61 ± 15 [OS] lat. Stwierdzono, że średnia obuoczna ostrość wzroku bez korekcji wynosi co najmniej +0,10 jednostki log przy patrzeniu z odległości 5 m, 3 m, 0,7 m, 0,5 m i 0,3 m. Wykazano również, że u ponad 60 % badanych pacjentów wyniki oceny widzenia stereoskopowego do bliży przy pomocy testu Titmus Wirt ( test muchy ) mieściły się w zakresie wartości prawidłowych (mediana = 60 sekund łuku). Autorzy uważają, że metoda hybrydowej (mieszanej) monowizji mogłaby stanowić alternatywę dla obuocznych implantów wieloogniskowych u młodych osób ze starczowzrocznością. Journal of Cataract and Refractive Surgery 2011 37: 2001-2005
Najbardziej intrygujący tytuł miesiąca... Gerontokson ma związek z chorobą układu sercowo-naczyniowego W tym badaniu oceniano potencjalny związek między chorobą układu sercowo-naczyniowego a obecnością gerontoksonu (obwódki starczej) u zdrowych dorosłych Hindusów z Azji Południowej w wieku od 40 do 80 lat. Wykazano niezależny związek obecności gerontoksonu z chorobą układu sercowo-naczyniowego po korekcie względem potencjalnych czynników wikłających oraz czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. Stwierdzono, że związek między gerontoksonem a chorobą układu sercowo-naczyniowego jest najsilniejszy u pacjentów w wieku poniżej 50 lat. Wykryto również niezależny związek obecności gerontoksonu z innymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego, takimi jak płeć męska, starszy wiek, podwyższenie stężenia cholesterolu we krwi, stosowanie leków obniżających stężenie lipidów oraz palenie tytoniu. Ponadto obecność gerontoksonu wiązała się z chorobą układu sercowo-naczyniowego nawet w grupach niskiego ryzyka, czyli u młodych, niepalących osób bez cukrzycy i z prawidłowym stężeniem cholesterolu we krwi. American Journal of Ophthalmology 2011 152: 864-871.e1