Opinie warszawiaków na temat zjawiska przemocy w rodzinie

Raport z badania Opinie warszawiaków na temat zjawiska przemocy w rodzinie (analiza porównawcza) Warszawa 2016 Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 1

Spis treści Informacje o badaniu - str. 3 Podsumowanie - str. 6 Wyniki badania - str. 16 Informacje o respondentach - str. 50 Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 2

Informacje o badaniu Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 3

Informacje o badaniu Głównym celem badania było poznanie opinii dorosłych mieszkańców Warszawy na temat zjawiska przemocy w rodzinie. Zakres tematyczny Technika Oszacowanie skali zjawiska przemocy w rodzinie w Warszawie Poznanie najczęściej występujących form przemocy w rodzinie Określenie, jakie są opinie i postawy warszawiaków wobec przemocy w rodzinie Ocena znajomości instytucji i organizacji zajmujących się problemem przemocy Określenie poziomu korzystania z pomocy różnych instytucji i organizacji Poznanie typowych reakcji na przemoc w rodzinie Społeczna ocena funkcjonowania wymiaru instytucjonalno-prawnego Dostarczenie informacji pomocnych przy budowaniu systemu wsparcia Opis zmian, które zaszły w ocenie zjawiska w ciągu ostatnich kilku lat Wywiady telefoniczne wspomagane komputerowo (CATI) Próba Ogólnowarszawska, reprezentatywna, losowo-kwotowa próba mieszkańców Warszawy w wieku 18 lat i więcej Każdy z trzech pomiarów (2016 r., 2014 r., 2011 r.) realizowany na próbie N=1100 Pomiar realizowany w 2010 r. na próbie N=1120 Realizacja Wykonawca w 2016 r.: Realizacja Sp. z o.o. Wykonawca w 2014 r., 2011 r., 2010 r.: ARC Rynek i Opinia Ze względu na zaokrąglenia wartości po przecinku, w niektórych przypadkach dane na wykresach mogą się nie sumować do 100 proc. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 4

Charakterystyka zjawiska Przemoc w rodzinie jest zjawiskiem trudnym do zbadania: Kontekst badania Przemoc ze strony najbliższych jest przeżyciem, o którym trudno mówić, do którego ofiary przemocy niechętnie się przyznają. Jest to zjawisko wstydliwe, skrywane przed otoczeniem, często niesłusznie kojarzone jedynie z rodzinami dysfunkcyjnymi. Przemoc jest różnie definiowana. Istnieją normy kulturowe mówiące, że problemów rodziny się nie ujawnia, rodzina i tak zawsze się pogodzi i nie należy się wtrącać. Konflikty i nieporozumienia są naturalnym elementem życia rodzinnego, często trudno odróżnić sprzeczkę od poważnej awantury. Sytuacja wywiadu może skłaniać respondenta do milczenia. Interpretacja danych Biorąc pod uwagę wszystkie ograniczenia związane z badaniem przemocy domowej, można przyjąć, że skala zjawiska w Warszawie jest większa niż to wynika z deklaracji, a w szacowaniu rozmiaru przemocy należy zachować dużą ostrożność. Dane sondażowe mimo powyższych ograniczeń przybliżają obraz tego, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami wielu warszawskich rodzin. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 5

Podsumowanie Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 6

Podsumowanie (1/10) Znajomość Ogólna ocena rodzin pomysłu Z badania realizowanego w 2016 r. wynika, że niemal co czwarty dorosły warszawiak (24%) deklaruje, że zna w swojej okolicy, sąsiedztwie rodziny, o których słyszał lub wie, że występuje w nich problem przemocy. O jednym bądź kilku takich przypadkach wie 21% badanych. Zdecydowanie rzadziej mieszkańcy znają większą liczbę rodzin, których dotyczy powyższy problem (3%). Dodać należy, że niemal siedem na dziesięć osób (69%) nie zna ani jednego przypadku przemocy w okolicy swojego miejsca zamieszkania, a trudności z jednoznaczną oceną relacji sąsiedzkich ma 8% respondentów. W porównaniu z pomiarem z 2010 r. wzrosła liczba osób, które twierdzą, że w swojej najbliższej okolicy stykają się z problemem przemocy w rodzinie (wzrost o 10 pkt proc.). Wynik ten może odzwierciedlać faktyczne zwiększenie się skali przemocy w rodzinie występującej w Warszawie i/lub większą wrażliwość mieszkańców na ten problem. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 7

Podsumowanie (2/10) Kontakt Ogólna z ocena przemocą pomysłu Na pytanie: Czy w swoim gospodarstwie domowym w ciągu ostatnich 12 miesięcy zetknął/zetknęła się Pan(i) z problemem przemocy w rodzinie? twierdząco odpowiada 5% badanych. W tej grupie (n=60) tylko nieliczne osoby (12%) deklarują, że w ciągu ostatnich 12 miesięcy one same lub ktoś z członków ich rodziny korzystał z pomocy instytucji, organizacji pomocowych. W 2014 r. odsetek osób deklarujących korzystanie członków gospodarstwa domowego z pomocy instytucjonalnej był ponad dwukrotnie wyższy wynosił 26%. W ostatnich dwóch pomiarach odsetek osób przyznających się do występowania przemocy w ich gospodarstwie domowym utrzymuje się na zbliżonym poziomie (odpowiednio: 5% 2016 r., 8% 2014 r.). Prezentowane badania sondażowe potwierdzają, że problem przemocy w rodzinie warszawiacy częściej dostrzegają w swoim sąsiedztwie niż we własnym domu. Taki rozkład odpowiedzi może wynikać z faktu, że są to zachowania wstydliwe i społecznie nieakceptowane. Łatwiej o nich mówić w kontekście szerszego otoczenia niż własnej rodziny. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 8

Podsumowanie (3/10) Występowanie Ogólna ocena przemocy pomysłu W czasie badania zapytano respondentów o występowanie w ich gospodarstwie domowym różnego rodzaju zachowań przemocowych. Spośród pięciu analizowanych zjawisk, warszawiacy najczęściej wymieniają przemoc psychiczną, tj. wyzywanie, obrażanie, słowne poniżanie. W ciągu ostatnich 12 miesięcy z tego typu sytuacjami zetknęło się 13% badanych. Mniej liczna grupa (5%) przyznaje, że któryś z domowników był szarpany, popychany. Niemal co dwudziesta osoba (4%) doświadczyła szantażowania, zastraszania członków najbliższej rodziny. Pięciu na stu respondentów (5%) spotkało się z ograniczaniem dostępu do pieniędzy, konta. Na przypadki bicia członków rodziny wskazuje 3% badanych. Ogółem kontakt z przynajmniej jednym z wyżej wymienionych zachowań miało w minionym roku 19% warszawiaków. Interesujące jest to, że na bezpośrednie pytanie o kontakt z przemocą w rodzinie twierdząco odpowiada 5% badanych, natomiast do występowania w gospodarstwie domowym zachowań przemocowych przyznaje się 19% warszawiaków. Powyższy wynik może świadczyć o tym, że tylko niektóre sytuacje są interpretowane przez badanych jako przejawy przemocy domowej. Prawdopodobnie część osób nie jest świadoma, że w ich najbliższym otoczeniu dochodzi do przemocy lub też próbuje racjonalizować niektóre sytuacje. Powyższe wyniki potwierdzają tezę o trudnościach w szacowaniu skali zjawiska przemocy w rodzinie, jak również wskazują na potrzebę popularyzowania wiedzy na temat szkodliwości różnych zachowań przemocowych. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 9

Podsumowanie (4/10) Pomoc Ogólna instytucjonalna ocena pomysłu Wśród osób, które deklarują znajomość rodzin borykających się z problemem przemocy w sąsiedztwie (n=253), nieco ponad jedna trzecia (35%) twierdzi, że rodziny te w ciągu ostatniego roku korzystały z pomocy instytucjonalnej. Na brak specjalistycznego wsparcia wskazuje 31% badanych, a 34% nie ma wiedzy na ten temat. Niepokojący jest wysoki odsetek osób (34%), które pomimo posiadanej wiedzy na temat konkretnych rodzin borykających się z problemem przemocy, nie są w stanie powiedzieć, czy rodziny te korzystają z pomocy specjalistycznych instytucji. W ocenie warszawiaków, rodziny korzystające z pomocy instytucjonalnej najczęściej otrzymują wsparcie od ośrodków pomocy społecznej (34%), policji (22%) oraz organizacji pozarządowych (16%), jak również Niebieskiej Linii, telefonu zaufania (13%), a także poradni psychologiczno-pedagogicznych (11%). Zdecydowanie rzadziej wymieniane są kontakty z kuratorem, sądem, prokuraturą (3%) oraz schroniskami dla ofiar przemocy (3%). Jeszcze mniej osób wymienia przedszkole, szkołę (2%) oraz poradnię rodzinną (2%). Poniżej 2% wskazań otrzymują punkty informacyjno-konsultacyjne (PIK-i), Straż Miejska, placówki wsparcia dziennego, kościół, grypy religijne, wyznaniowe, ośrodek wsparcia dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, Rzecznik Praw Dziecka. W opinii warszawiaków, częściej z pomocy instytucjonalnej korzystają osoby z sąsiedztwa niż członkowie własnego gospodarstwa domowego. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 10

Podsumowanie (5/10) Akceptacja Ogólna ocena przemocy pomysłu Z tegorocznych deklaracji badanych wynika, że wśród dorosłych warszawiaków powszechny jest brak akceptacji dla przemocy fizycznej, tj. bicia, znęcania się (98%) oraz zaniedbywania dzieci, nie dbania o ich bezpieczeństwo, pozostawiania ich bez jedzenia (93%), a także popychania, szarpania (92%). Obrażanie, wymyślanie, słowne poniżanie to w ocenie 89% warszawiaków także wyraźne przejawy przemocy psychicznej. Najrzadziej wymienianą przez ankietowanych formą przemocy jest odbieranie pieniędzy, oszczędności, ograniczanie dostępu do wspólnych pieniędzy, konta. Niemal dwie trzecie badanych (63%) uważa tego typu zachowania za formę przemocy. Porównując powyższe dane z pomiarem z 2014 r., wyraźnie widać, że wśród warszawiaków najbardziej krytykowane są brutalne akty przemocy, tj. bicie, znęcanie się (w obu pomiarach po 98% wskazań). Znacznie rzadziej sprzeciw mieszkańców budzi przemoc ekonomiczna, tj. odbieranie pieniędzy, oszczędności, ograniczanie dostępu do pieniędzy, konta (odpowiednio 63% w 2016 r. oraz 61% w 2014 r.). Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 11

Podsumowanie (6/10) Przemoc Ogólna ocena wobec pomysłu dzieci Ponad połowa badanych (58%) jest zdania, że żadna sytuacja nie usprawiedliwia bicia dzieci, przy czym w tej grupie przeważający jest odsetek zdecydowanych opinii (zdecydowanie się zgadzam 44%, raczej się zgadzam 14%). W porównaniu z 2014 r. zmniejszył się o 8 pkt proc. odsetek warszawiaków popierających to stwierdzenie. Jak wynika z ostatniego pomiaru, odsetek warszawiaków w pewnych sytuacjach dopuszczających bicie dzieci wynosi 38% (w stosunku do 2014 r. wzrost o 6 pkt proc.). Z uzyskanych w 2016 r. danych wynika, że w grupie osób dopuszczających bicie dzieci częściej można spotkać mężczyzn niż kobiety, osoby z wykształceniem zasadniczym zawodowym i niższym oraz osoby starsze, pow. 54 roku życia. Z tegorocznego pomiaru wynika, że niemal co drugi warszawiak (47%) akceptuje karcenie dziecka klapsem. Rzadziej zwolennikami klapsów są kobiety niż mężczyźni, a także osoby z wykształceniem wyższym. Jeśli chodzi o wiek, to największe przyzwolenie na karanie dzieci klapsem jest wśród osób starszych, zwłaszcza po 54 roku życia. W tej grupie ponad połowa osób (56%) podkreśla, że klaps nie jest formą przemocy, podczas gdy wśród osób młodszych (w wieku od 35 do 44 lat) poparcie dla tego stwierdzenia jest znacznie niższe wynosi 31%. Analizując wyniki z ostatnich dwóch pomiarów, można powiedzieć, że odsetek zwolenników karania dzieci klapsem utrzymuje się na wysokim poziomie (odpowiednio 47% w 2016 r. oraz 51% w 2014 r.). Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 12

Podsumowanie (7/10) Przemoc Ogólna ocena wobec pomysłu dzieci Jednocześnie warto zauważyć, że poparcie dla stwierdzeń ogólnych w rodzaju porządne lanie jeszcze nikomu nie zaszkodziło lub stosowanie kar cielesnych pomaga w wychowaniu dzieci jest znacząco niższe (wynosi odpowiednio 5% w 2016 r. oraz 11% w 2016 r.). Podobne wartości odnotowano w 2014 r. (odpowiednio: porządne lanie jeszcze nikomu nie zaszkodziło 8% pozytywnych wskazań oraz stosowanie kar cielesnych pomaga w wychowaniu dzieci 10% pozytywnych wskazań). Wyraźnie akceptacja dla surowego karania dzieci wzrasta w sytuacjach, gdy stwarzają one problemy wychowawcze: niemal jedna czwarta (23%) dorosłych mieszkańców Warszawy uważa, że rodzice mają prawo uderzyć nieposłuszne, aroganckie dziecko. W stosunku do 2014 r. odsetek tego typu deklaracji jest zbliżony (odpowiednio: 23% w 2016 r. oraz 27% w 2014 r.). Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 13

Podsumowanie (8/10) Reakcje Ogólna ocena przemoc pomysłu Wśród osób osobiście reagujących na przypadki przemocy w rodzinie i/lub znających sąsiadów interweniujących w tego typu sytuacjach (n=115), najczęstszą formą niesienia pomocy jest próba osobistego rozwiązania problemu. W ten sposób reaguje niemal sześć na dziesięć osób (57%) z tej grupy badanych. Drugie miejsce zajmuje kontakt się z policją, dzielnicowym (46%). Zdecydowanie rzadziej mieszkańcy podejmują próby kontaktowania się z ośrodkami pomocy społecznej (8%), informują nauczycieli, pedagogów, psychologów szkolnych, przedszkolnych (4%), wzywają Straż Miejską (3%), pogotowie ratunkowe (2%) czy korzystają z infolinii, telefonów zaufania (2%). Powody Ogólna braku ocena reakcji pomysłu Według ogółu badanych warszawiaków jest wiele powodów braku reakcji na przypadki przemocy w rodzinie. Najczęściej jest to obawa o swoje bezpieczeństwo (49%), w dalszej kolejności brak zainteresowania sprawami innych (42%). Zdaniem ankietowanych, część osób ignoruje takie przypadki, ponieważ uważa, że jest to sprawa wyłącznie rodziny, której problem dotyczy (25%). W ocenie 16% ankietowanych, część osób chce mieć święty spokój. Niemal co dziesiąta osoba (9%) twierdzi, że warszawiacy nie chcą tracić czasu na zeznania i chodzenie po sądach, a także obawiają się, że interwencja mogłaby popsuć dobre relacje sąsiedzkie (8%). Część osób (6%) nie wie, co zrobić w takiej sytuacji. Kolejne powody braku reakcji to akceptowanie zachowań przemocowych (6%), brak świadomości problemu (5%), brak rozeznania, czy problem jest rzeczywiście poważny (4%). Brak wiary w skuteczność osobistej interwencji to kategoria wymieniana przez 3% respondentów. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 14

Podsumowanie (9/10) Znajomość Ogólna ocena instytucji pomysłu Ponad połowa dorosłych warszawiaków (57%) nie potrafi spontanicznie wymienić instytucji i organizacji zajmujących się problemem przemocy w rodzinie. Znajomość tego typu placówek deklaruje 41% badanych, co w stosunku do 2010 r. stanowi wzrost o 9 pkt proc. W pierwszej piątce najbardziej znanych instytucji i organizacji pomocowych warszawiacy wymieniają: policję, Niebieską Linię i telefon zaufania (po 30% wskazań), ośrodki pomocy społecznej (21%), organizacje pozarządowe (19%) oraz Rzecznika Praw Dziecka (7%). Są to instytucje, które we wszystkich czterech pomiarach zajmują czołowe miejsca. Rzadziej badani wskazują: kuratora, sąd, prokuraturę (6%), ośrodek wsparcia dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży (4%) oraz poradnię psychologiczno-pedagogiczną (4%). Powyższe wyniki sugerują, że świadomość warszawiaków w zakresie możliwości uzyskania pomocy od specjalistycznych instytucji pomocowych jest ograniczona. Niepokojąca jest niska znajomość poradni psychologiczno pedagogicznych (4%) oraz placówek służby zdrowia (2%), a także brak wskazań dotyczących punktów informacyjno-konsultacyjnych. Biorąc pod uwagę niską znajomość specjalistycznych instytucji pomocowych, niezbędne jest upowszechnienie informacji na temat oferty tych placówek. W porównaniu z 2014 rokiem wyraźnie pogorszyła się rozpoznawalność Niebieskiej Linii i telefonów zaufania (spadek o 13 pkt proc.), ale także ośrodków pomocy społecznej (spadek o 8 pkt proc.) oraz policji (spadek o 5 pkt proc.). Natomiast wzrosła rozpoznawalność Rzecznika Praw Dziecka (wzrost o 6 pkt proc.). Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 15

Podsumowanie (10/10) Wymiar Ogólna instytucjonalno-prawny ocena pomysłu Wśród warszawiaków niemal powszechne jest przekonanie, że brak pomocy ze strony odpowiednich służb wynika z faktu, że ofiary nie zawsze przyznają się do problemów i trudnej sytuacji życiowej. Obecnie z tym poglądem zgadza się 90% badanych. Siedem na dziesięć osób (69%) uważa, że wiele rodzin dotkniętych przemocą w rodzinie nie otrzymuje potrzebnej im pomocy. Niemal dwie trzecie warszawiaków twierdzi (64%), że prawo w Polsce w niedostatecznym stopniu chroni ofiary przemocy w rodzinie. W stosunku do 2014 r. nieco zwiększyła się liczba warszawiaków, którzy zgadzają się z opinią, że w stolicy bardzo łatwo otrzymuje się pomoc od instytucji i stowarzyszeń zajmujących się problemem przemocy w rodzinie. Obecnie 29% osób podziela ten pogląd, podczas gdy w 2014 r. tego typu opinie manifestował co czwarty badany (25%). Ocena Ogólna policji ocena i OPS-ów pomysłu W ocenie respondentów, policja ma większe uprawnienia w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie niż ośrodki pomocy społecznej (55% wobec 28%). Na uwagę zasługuje wysoki odsetek osób, które nie potrafią ocenić skuteczności OPS-ów w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie. W ostatnim pomiarze odpowiedzi trudno powiedzieć były udziałem 37% badanych. W poprzednich trzech sondażach sytuacja wyglądała podobnie (odpowiednio 32% w 2014 r., 36% w 2011 r. oraz 32% w 2010 r.). Tymczasem przy ocenie kompetencji policji odsetek osób, które nie mają wiedzy na temat podejmowanych przez nią działań pomocowych waha się od 13% do 17%. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 16

Wyniki badania Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 17

Znajomość rodzin z problemem przemocy w rodzinie Czy w Pana(i) sąsiedztwie, najbliższej okolicy są rodziny, o których Pan(i) słyszał(a) lub wie, że występuje w nich zjawisko przemocy w rodzinie? Tak Nie Trudno powiedzieć 2016 2014 24% 20% 69% 72% 8% 8% W porównaniu z pomiarem z 2010 r., wzrósł odsetek osób, które deklarują, że w swoim sąsiedztwie, okolicy miejsca zamieszkania stykają się z przemocą w rodzinie (wzrost o 10 pkt proc.). 2011 2010 14% 14% 85% 85% 1% 1% Powyższy wynik może odzwierciedlać faktyczne zwiększenie się skali przemocy w rodzinie występującej w Warszawie i/lub większą wrażliwość mieszkańców na ten problem. N=1100 (2016), N=1100 (2014), N=1100 (2011), N=1120 (2010) Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 18

Kontakt z przemocą w domu (2016, 2014) Czy w swoim gospodarstwie domowym w ciągu ostatnich 12 miesięcy zetknął/zetknęła się Pan(i) z problemem przemocy w rodzinie? Nie, nigdy Tak, jeden raz Tak, wiele razy Trudno powiedzieć Tak, kilka razy Kontakt z przemocą w: (odpowiedzi twierdzące) Sąsiedztwie Domu 1% 1% 2016 5% 24% 94% 5% 3% 1% 2014 8% 20% Z uzyskanych w 2016 r. danych wynika, że co dwudziesty warszawiak (5%) deklaruje, że w ostatnim roku zetknął się z przemocą w swoim gospodarstwie domowym. N=1100 (2016) Badani częściej twierdzą, że dostrzegają problem przemocy w okolicy swojego miejsca zamieszkania aniżeli we własnym domu. N=1100 (2016), N=1100 (2014) Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 19

Doświadczanie zachowań przemocowych Czy Panu(i) osobiście lub komuś z Pana(i) gospodarstwa domowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy zdarzyło się doświadczyć następujących zachowań ze strony innych domowników:* (odpowiedzi twierdzące) Ktoś z domowników był wyzywany, obrażany, słownie poniżany 13% Doświadczanie różnych form przemocy wśród ogółu badanych* Ktoś z domowników był szarpany, popychany 5% Tak Nie Komuś z domowników odbierano pieniądze, oszczędności, ograniczano dostęp do wspólnych pieniędzy, konta* Ktoś z domowników był szantażowany, zastraszany 4% 5% 19% 81% Ktoś z domowników był bity 3% Kontakt z przemocą w rodzinie 5% Czy w swoim gospodarstwie domowym w ciągu ostatnich 12 miesięcy zetknął/zetknęła się Pan(i) z problemem przemocy w rodzinie? N=1100 (2016) Dane nie sumują się do 100 proc., ponieważ respondenci mogli wskazać więcej niż jedną odpowiedź. N=1100 (2016) *Pytania zadawane przy pomiarach realizowanych w 2016 r. oraz 2014 r. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 20

Doświadczanie zachowań przemocowych (2016, 2014) Czy Panu(i) osobiście lub komuś z Pana(i) gospodarstwa domowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy zdarzyło się doświadczyć następujących zachowań ze strony innych domowników:* (odpowiedzi twierdzące) Ktoś z domowników był wyzywany, obrażany, słownie poniżany 2016 2014 13% 16% Doświadczanie różnych form przemocy wśród ogółu badanych* (odpowiedzi twierdzące) Ktoś z domowników był szarpany, popychany 5% 6% 2016 19% Komuś z domowników odbierano pieniądze, oszczędności, ograniczano dostęp do wspólnych pieniędzy, konta* 5% 4% Ktoś z domowników był szantażowany, zastraszany 4% 5% 2014 22% Ktoś z domowników był bity Kontakt z przemocą w rodzinie 3% 3% 5% 8% W pytaniu zadawanym w 2016 r. oraz 2014 r. badani mogli wskazać na pięć form przemocy, z którymi stykają się w swoim gosp. dom. Czy w swoim gospodarstwie domowym w ciągu ostatnich 12 miesięcy zetknął/zetknęła się Pan(i) z problemem przemocy w rodzinie? N=1100 (2016), N=1100 (2014) Dane nie sumują się do 100 proc., ponieważ respondenci mogli wskazać więcej niż jedną odpowiedź. N=1100 (2016), N=1100 (2014) *Pytanie zadawane przy pomiarach realizowanych w 2016 r. oraz 2014 r. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 21

Kontakt z przemocą w rodzinie analiza wskazań pozytywnych (2016, 2014) Czy w swoim gospodarstwie domowym w ciągu ostatnich 12 miesięcy zetknął/zetknęła się Pan(i) z problemem przemocy w rodzinie?* (odpowiedzi twierdzące) 2016 5% 2014 8% Kontakt z różnymi formami przemocy w gosp. dom. respondenta: słowne obrażanie, szantażowanie, zastraszanie, szarpanie, popychanie, bicie, ograniczanie dostępu do wspólnych pieniędzy, konta.* (odpowiedzi twierdzące) 2016 2014 19% 22% *W pytaniu zadawanym w 2016 r. oraz 2014 r. badani mogli wskazać na pięć form przemocy, z którymi stykają się w swoim gospodarstwie domowym. N=1100 (2016), N=1100 (2014) *Pytania zadawane przy pomiarach realizowanych w 2016 r. oraz 2014 r. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 22

Doświadczanie przemocy i zagrożenie przemocą (1/3) Ktoś z domowników był wyzywany, obrażany, słownie poniżany Kto był traktowany w ten sposób?* (odpowiedzi twierdzące) Nie, nigdy 86% 1% 4% 13% 7% Trudno powiedzieć Tak, jeden raz n=141 Osoba dorosła 80% 2% Tak, kilka razy Dziecko 34% N=1100 (2016) Tak, wiele razy n=141 (2016) Ktoś z domowników był szantażowany, zastraszany Kto był traktowany w ten sposób?* (odpowiedzi twierdzące) Nie, nigdy 95% 1% 4% 1% 2% 1% Trudno powiedzieć Tak, jeden raz Tak, kilka razy n=48 Osoba dorosła Dziecko 35% 81% Tak, wiele razy N=1100 (2016) n=48 (2016) *Dane nie sumują się do 100 proc., ponieważ respondenci mogli wskazać więcej niż jedną odpowiedź. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 23

Doświadczanie przemocy i zagrożenie przemocą (2/3) Ktoś z domowników był szarpany, popychany Kto był traktowany w ten sposób?* (odpowiedzi twierdzące) Nie, nigdy 1% 2% Trudno powiedzieć n=52 Osoba dorosła 67% 94% 5% 2% Tak, jeden raz 1% Tak, kilka razy Dziecko 46% Tak, wiele razy N=1100 (2016) n=52 (2016) Ktoś z domowników był bity Kto był traktowany w ten sposób?* (odpowiedzi twierdzące) Nie, nigdy 1% n=26 Osoba dorosła 27% 97% 3% 1% Tak, jeden raz 1% Tak, kilka razy Tak, wiele razy Dziecko 85% N=1100 (2016) n=26 (2016) *Dane nie sumują się do 100 proc., ponieważ respondenci mogli wskazać więcej niż jedną odpowiedź. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 24

Doświadczanie przemocy i zagrożenie przemocą (3/3) Komuś z domowników odbierano pieniądze, oszczędności, ograniczano dostęp do wspólnych pieniędzy, konta Kto był traktowany w ten sposób?* (odpowiedzi twierdzące) 94% 1% 5% 2% 2% 1% Nie, nigdy Trudno powiedzieć Tak, jeden raz Tak, kilka razy n=53 Osoba dorosła Dziecko 42% 62% N=1100 (2016) Tak, wiele razy n=53 (2016) *Dane nie sumują się do 100 proc., ponieważ respondenci mogli wskazać więcej niż jedną odpowiedź. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 25

Znajomość rodzin z problemem przemocy w rodzinie oraz korzystanie z pomocy instytucjonalnej w sąsiedztwie Czy w Pana(i) sąsiedztwie, najbliższej okolicy są rodziny, o których Pan(i) słyszał(a) lub wie, że występuje w nich zjawisko przemocy w rodzinie? Niemal co czwarty dorosły warszawiak (24%) deklaruje, że w swoim sąsiedztwie zna lub słyszał o rodzinach borykających się z problemem przemocy w rodzinie. Czy rodzina, rodziny, o których Pan(i) słyszał(a) lub wie, że występuje w nich zjawisko przemocy w rodzinie korzystały lub korzystają z pomocy jakichś instytucji, organizacji zajmujących się problemem przemocy w rodzinie?* 69% 8% 24% 11% 10% n=253 35% 31% 3% 34% Nie, nie ma takich rodzin Trudno powiedzieć Tak, jest jedna taka rodzina Tak, jest kilka takich rodzin Tak Nie Trudno powiedzieć Tak, jest wiele takich rodzin N=1100 (2016) *Na pytanie odpowiadały tylko te osoby, które w swoim sąsiedztwie, okolicy miejsca zamieszkania słyszały o rodzinach lub znają rodziny borykające się z problemem przemocy, n=253 (2016). Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 26

Znajomość rodzin z problemem przemocy w rodzinie (2016, 2014) Czy w Pana(i) sąsiedztwie, najbliższej okolicy są rodziny, o których Pan(i) słyszał(a) lub wie, że występuje w nich zjawisko przemocy w rodzinie?* (odpowiedzi twierdzące) 2016 24% 2014 20% Czy rodzina, rodziny, o których Pan(i) słyszał(a) lub wie, że występuje w nich zjawisko przemocy w rodzinie korzystały lub korzystają z pomocy jakichś instytucji, organizacji zajmujących się problemem przemocy w rodzinie?* (odpowiedzi twierdzące) 2016 (n=253) 35% 2014 (n=222) 31% N=1100 (2016), N=1100 (2014) *Pytania zadawane przy pomiarach realizowanych w 2016 r. oraz 2014 r. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 27

Instytucje, organizacje udzielające pomocy rodzinom w sąsiedztwie Proszę wymienić nazwy instytucji, organizacji, z pomocy których korzystają osoby w Pana(i) sąsiedztwie, okolicy miejsca zamieszkania.* Znajomość spontaniczna, tj. nazwy instytucji, organizacji nie są czytane respondentom. Ośrodek pomocy społecznej 34% Policja 22% Organizacje pozarządowe (fundacje, stowarzyszenia itp.) Niebieska linia, telefon zaufania Poradnia psychologiczno-pedagogiczna 11% 13% 16% Kurator, sąd, prokuratura 3% Schronisko dla ofiar przemocy 3% Przedszkole, szkoła Poradnia rodzinna Inne Nie wiem/nie pamiętam 2% 2% 12% 17% Wśród innych kategorii pojawiły się następujące wskazania: poradnie prawne, Straż Miejska, punkty informacyjnokonsultacyjne (PIK), placówki wsparcia dziennego, kościół, grypy religijne, wyznaniowe, ośrodek wsparcia dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, Rzecznik Praw Dziecka. n=89 (2016) Dane nie sumują się do 100 proc., ponieważ respondenci mogli wskazać więcej niż jedną odpowiedź. *Na pytanie odpowiadały tylko te osoby, które zadeklarowały w swojej okolicy, miejscu zamieszkania znajomość rodzin borykających się z problemem przemocy w rodzinie oraz korzystających z pomocy instytucjonalnej. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 28

Korzystanie członków gospodarstwa domowego z pomocy instytucjonalnej Czy w ciągu ostatnich 12 miesięcy korzystał(a) Pan(i) lub ktoś z członków Pana(i) gospodarstwa domowego z pomocy jakichś instytucji, organizacji zajmujących się problemem przemocy w rodzinie?* Proszę wymienić nazwy instytucji, organizacji udzielających wsparcia członkom Pana(i) gospodarstwa domowego** (liczba wskazań) Policja 2 Ośrodek pomocy społecznej 2 88% 12% Nie Tak Tak, n=7 Poradnia psychologicznopedagogiczna 2 Organizacje pozarządowe (fundacje, stowarzyszenia itp.) 2 Szpital, pogotowie ratunkowe 1 Przychodnia zdrowia 1 Poradnia dla osób uzależnionych 1 n=60 (2016) *Na pytanie odpowiadały tylko te osoby, które deklarują, że w swoim gospodarstwie domowym borykają się z problemem przemocy w rodzinie. **Respondenci mogli wymienić więcej niż jedną odpowiedź. Na pytanie odpowiadały tylko te osoby, które w swoim gospodarstwie domowym borykają się z problemem przemocy w rodzinie oraz korzystają z pomocy instytucjonalnej, n=7 (2016). Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 29

Korzystanie członków gospodarstwa domowego z pomocy instytucjonalnej (2016, 2014) Czy w ciągu ostatnich 12 miesięcy korzystał(a) Pan(i) lub ktoś z członków Pana(i) gospodarstwa domowego z pomocy jakichś instytucji, organizacji zajmujących się problemem przemocy w rodzinie?* 2016 2014 Nie Tak Nie Tak 88% 12% Tak, n=7 74% 26% Tak, n=21 n=60 (2016) *Na pytanie odpowiadały tylko te osoby, które deklarują, że w swoim gospodarstwie domowym borykają się z problemem przemocy w rodzinie. n=82 (2014) Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 30

Poziom akceptacji dla różnych form przemocy Które z poniższych zachowań uważa Pan(i) za przejawy przemocy w rodzinie? (odpowiedzi twierdzące) Top2box* Bicie, znęcanie się 1 4 94 98 Zaniedbywanie dzieci, nie dbanie o ich bezpieczeństwo, pozostawianie ich bez jedzenia 2 3 9 84 2 93 Popychanie, szarpanie 1 6 22 70 1 92 Obrażanie, wymyślanie, słowne poniżanie 2 8 24 65 1 89 Odbieranie pieniędzy, oszczędności, ograniczanie dostępu do wspólnych pieniędzy, konta 10 22 27 36 5 63 zdecydowanie nie jest to przemoc raczej jest to przemoc trudno powiedzieć raczej nie jest to przemoc zdecydowanie jest to przemoc N=1100 (2016) Dane w proc. *Suma odsetków odpowiedzi zdecydowanie jest to przemoc oraz raczej jest to przemoc. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 31

Poziom akceptacji dla różnych form przemocy (2016, 2014) Które z poniższych zachowań uważa Pan(i) za przejawy przemocy w rodzinie? (odpowiedzi twierdzące*) 2016 2014 Bicie, znęcanie się 98 98 Zaniedbywanie dzieci, nie dbanie o ich bezpieczeństwo, pozostawianie ich bez jedzenia 93 92 Popychanie, szarpanie 92 92 Obrażanie, wymyślanie, słowne poniżanie 87 89 Odbieranie pieniędzy, oszczędności, ograniczanie dostępu do wspólnych pieniędzy, konta 61 63 N=1100 (2016), N=1100 (2014) Dane w proc. *Odpowiedzi twierdzące obejmują wskazania zdecydowanie się zgadzam oraz raczej się zgadzam. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 32

Stosunek do obiegowych stwierdzeń, opinii Proszę powiedzieć, w jakim stopniu zgadza się Pan(i) lub nie zgadza z następującymi stwierdzeniami: Top2box* Przemoc w rodzinie to sprawa prywatna - nikt nie powinien się wtrącać 2 4 19 74 1 6 O przemocy można mówić tylko wtedy, gdy są ślady na ciele ofiary, np. siniaki, rany itp. 4 2 9 84 1 6 Pewne sytuacje usprawiedliwiają bicie członków rodziny 2 5 14 78 1 7 Przemoc może wystąpić w każdej rodzinie bez względu na jej sytuację materialną czy wykształcenie członków rodziny 80 9 2 7 1 89 zdecydowanie się zgadzam raczej się nie zgadzam trudno powiedzieć raczej się zgadzam zdecydowanie się nie zgadzam N=1100 (2016) Dane w proc. *Suma odsetków odpowiedzi zdecydowanie się zgadzam oraz raczej się zgadzam. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 33

Poziom akceptacji dla różnych stwierdzeń, opinii (2016, 2014) Proszę powiedzieć, w jakim stopniu zgadza się Pan(i) lub nie zgadza z następującymi stwierdzeniami: (odpowiedzi twierdzące*) 2016 2014 Przemoc w rodzinie to sprawa prywatna - nikt nie powinien się wtrącać 6% 5% O przemocy można mówić tylko wtedy, gdy są ślady na ciele ofiary, np. siniaki, rany itp. 6% 7% Pewne sytuacje usprawiedliwiają bicie członków rodziny 5% 7% Przemoc może wystąpić w każdej rodzinie bez względu na jej sytuację materialną czy wykształcenie członków rodziny 89% 92% N=1100 (2016), N=1100 (2014) Dane w proc. *Odpowiedzi twierdzące obejmują wskazania zdecydowanie się zgadzam oraz raczej się zgadzam. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 34

Przemoc fizyczna wobec dzieci (2016) Poziom akceptacji dla różnych form przemocy wobec dzieci Top2box* Żadna sytuacja nie usprawiedliwia bicia dzieci 44 14 19 19 3 58 Karcenie dziecka klapsem jest przemocą 25 27 31 16 2 52 Rodzice mają prawo uderzyć nieposłuszne, aroganckie dziecko 6 17 30 41 5 23 Stosowanie kar cielesnych pomaga w wychowaniu dzieci 3 8 26 60 3 11 Porządne lanie jeszcze nikomu nie zaszkodziło 1 4 17 75 2 5 zdecydowanie się zgadzam raczej się nie zgadzam trudno powiedzieć raczej się zgadzam zdecydowanie się nie zgadzam N=1100 (2016) Dane w proc. *Suma odsetków odpowiedzi zdecydowanie się zgadzam oraz raczej się zgadzam. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 35

Przemoc fizyczna wobec dzieci (2014) Poziom akceptacji dla różnych form przemocy wobec dzieci Top2box* Żadna sytuacja nie usprawiedliwia bicia dzieci 53 13 18 14 3 66 Karcenie dziecka klapsem jest przemocą 21 25 33 18 2 46 Rodzice mają prawo uderzyć nieposłuszne, aroganckie dziecko 5 22 28 40 5 27 Stosowanie kar cielesnych pomaga w wychowaniu dzieci 3 7 25 63 2 10 Porządne lanie jeszcze nikomu nie zaszkodziło 3 5 19 72 2 8 zdecydowanie się zgadzam raczej się nie zgadzam trudno powiedzieć raczej się zgadzam zdecydowanie się nie zgadzam N=1100 (2014) Dane w proc. *Suma odsetków odpowiedzi zdecydowanie się zgadzam oraz raczej się zgadzam. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 36

Przemoc fizyczna wobec dzieci (2016, 2014) Poziom akceptacji dla różnych form przemocy wobec dzieci* 2016 2014 Żadna sytuacja nie usprawiedliwia bicia dzieci 58% 66% Karcenie dziecka klapsem jest przemocą 46% 52% Rodzice mają prawo uderzyć nieposłuszne, aroganckie dziecko 23% 27% Stosowanie kar cielesnych pomaga w wychowaniu dzieci 11% 10% Akceptacja dla surowego karania dzieci wzrasta, gdy stwarzają one problemy wychowawcze. Porządne lanie jeszcze nikomu nie zaszkodziło 5% 8% N=1100 (2016), N=1100 (2014) Dane w proc. *Odpowiedzi twierdzące obejmują wskazania zdecydowanie się zgadzam oraz raczej się zgadzam. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 37

Reakcje na przemoc w sąsiedztwie Czy zna Pan(i) osobiście lub z widzenia osoby, które w ciągu ostatnich 12 miesięcy w jakiś sposób reagowały na przypadki przemocy w rodzinie występujące w Pana(i) sąsiedztwie, okolicy miejsca zamieszkania?* Nie znam takich osób Trudno powiedzieć Znam jedną taką osobę Znam kilka takich osób Znam kilkanaście takich osób 5% 10% 68% 27% 16% 1% n=253 (2016) *Na pytanie odpowiadały tylko te osoby, które zadeklarowały w swojej okolicy miejscu zamieszkania znajomość rodzin borykających się z problemem przemocy w rodzinie. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 38

Osobiste reakcje na przemoc Czy Pan(i) osobiście w ciągu ostatnich 12 miesięcy w jakiś sposób reagował(a) na przypadki przemocy w rodzinie występujące w Pana(i) sąsiedztwie, okolicy miejsca zamieszkania?* Nie, nigdy Trudno powiedzieć Tak, jeden raz Tak, kilka razy Tak, wiele razy 2% 21% 54% 44% 18% 5% n=253 (2016) *Na pytanie odpowiadały tylko te osoby, które zadeklarowały w swojej okolicy miejscu zamieszkania znajomość rodzin borykających się z problemem przemocy w rodzinie. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 39

Najczęstsze formy reagowania na przemoc W jaki sposób Pan(i) osobiście i/lub osoby z Pana(i) sąsiedztwa, okolicy miejsca zamieszkania reagowały na przypadki przemocy w rodzinie występujące w Pana(i) sąsiedztwie, okolicy miejsca zamieszkania?* (odpowiedzi spontaniczne) Próbowały osobiście interweniować 57% Wzywały policję, dzielnicowego 46% Informowały pracowników ośrodków pomocy społecznej Propozycja wsparcia, sugestia, gdzie szukać pomocy Informowały nauczycieli, pedagogów i/lub psychologów przedszkolnych, szkolnych Wzywały Straż Miejską Rozmowa na forum sąsiadów Wzywały pogotowie ratunkowe Korzystały z infolinii, telefonów zaufania Informowały lekarzy, pielęgniarki w szpitalu, przychodni Korzystały z porad organizacji pozarządowych Nie pamiętam dokładnie 8% 5% 4% 3% 3% 2% 2% 1% 1% 7% n=115 (2016) Dane nie sumują się do 100%, ponieważ respondenci mogli wymienić więcej niż jedną odpowiedź. *Na pytanie odpowiadały te osoby, które osobiście reagowały na przypadki przemocy w rodzinie i/lub w swoim miejscu zamieszkania znają osoby, które reagowały na przypadki przemocy w rodzinie. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 40

Powody braku reakcji na przemoc Jak Pan(i) sądzi, dlaczego część osób w ogóle nie reaguje na przypadki przemocy w rodzinie w swoim sąsiedztwie, okolicy miejsca zamieszkania? Obawiają się o swoje bezpieczeństwo 49% Nie obchodzą ich sprawy innych osób 42% Uważają, że jest to sprawa wyłącznie rodziny, której problem dotyczy 25% Chcą mieć święty spokój 16% Nie chcą tracić czasu na zeznania i chodzenie po sądach Nie chcą psuć sobie dobrych stosunków sąsiedzkich Nie wiedzą, co zrobić w takiej sytuacji Akceptują takie zachowania Brak świadomości problemu Nie są pewni, czy problem jest rzeczywiście poważny Nie wierzą w skuteczność takiej interwencji Uważają, że za takie sprawy odpowiadają inne służby Wstyd (wsród ofiar) Inne Nie wiem, trudno powiedzieć 9% 8% 6% 6% 5% 4% 3% 2% 2% 5% 3% N=1100 (2016) Dane nie sumują się do 100%, ponieważ respondenci mogli wymienić więcej niż jedną odpowiedź. Na wykresie uwzględniono te odpowiedzi, które uzyskały min. 2% wskazań. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 41

Najczęściej wskazywane powody braku reakcji na przemoc (2016, 2014) Sześć najczęściej wskazywanych powodów braku reakcji na przemoc 2016 2014 Obawiają się o swoje bezpieczeństwo 49% 53% Nie obchodzą ich sprawy innych osób 40% 42% Uważają, że jest to sprawa wyłącznie rodziny, której problem dotyczy 22% 25% Chcą mieć święty spokój 16% 27% Nie chcą tracić czasu na zeznania i chodzenie po sądach 9% 10% Nie chcą psuć sobie dobrych stosunków sąsiedzkich 8% 11% N=1100 (2016), N=1100 (2014) Dane w proc. Na wykresie pokazano kategorie, które w co najmniej jednym pomiarze osiągnęły min. 10 proc. wskazań. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 42

Znajomość instytucji, organizacji udzielających pomocy Czy zna Pan(i) jakieś instytucje, organizacje zajmujące się problemem przemocy w rodzinie? 2016 41% 57% 2% Znajomość instytucji udzielających pomocy koresponduje z wykształceniem respondentów. Im ono jest wyższe, tym większa jest znajomość instytucji, organizacji pomocowych. 2014 38% 55% 7% W stosunku do 2010 r. poprawiła się znajomość instytucji, organizacji pomocowych (wzrost o 9 pkt proc.). 2011 34% 58% 8% 2010 32% 66% 2% Tak Nie Trudno powiedzieć N=1100 (2016), N=1100 (2014), N=1100 (2011), N=1120 (2010) Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 43

Spontanicznie deklarowana znajomość instytucji, organizacji udzielających pomocy Proszę wymienić nazwy instytucji, organizacji zajmujących się problemem przemocy w rodzinie.* Znajomość spontaniczna, tj. nazwy instytucji, organizacji nie są czytane respondentom. Policja Niebieska linia, telefon zaufania 30% 30% Ośrodek pomocy społecznej Organizacje pozarządowe (fundacje, stowarzyszenia itp.) 19% 21% Rzecznik Praw Dziecka Kurator, sąd, prokuratura Poradnia psychologiczno-pedagogiczna Ośrodek wsparcia dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży Straż Miejska Przedszkole, szkoła Szpital, pogotowie ratunkowe Instytucje gminne, państwowe Placówka wsparcia dziennego 7% 6% 4% 4% 3% 2% 2% 2% 2% Kościół, grupy religijne, wyznaniowe Schronisko dla ofiar przemocy Inne 1% 1% 6% Wśród innych kategorii pojawiły się następujące wskazania: przychodnia zdrowia, poradnia rodzinna, poradnia prawna, Niebieska Karta. n=446 (2016) Dane nie sumują się do 100%, ponieważ respondenci mogli wymienić więcej niż jedną odpowiedź. *Na pytanie odpowiadały tylko te osoby, które zadeklarowały znajomość instytucji, organizacji udzielających pomocy. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 44

Spontaniczna znajomość instytucji, organizacji udzielających pomocy (2016, 2014) Proszę wymienić nazwy instytucji, organizacji zajmujących się problemem przemocy w rodzinie.* Znajomość spontaniczna, tj. nazwy instytucji, organizacji nie są czytane respondentom. 2016 2014 Policja Niebieska linia, telefon zaufania Ośrodek pomocy społecznej Organizacje pozarządowe (fundacje, stowarzyszenia itp.) Rzecznik Praw Dziecka Kurator, sąd, prokuratura Poradnia psychologiczno-pedagogiczna Ośrodek wsparcia dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży Straż Miejska 7% 6% 4% 4% 3% 4% 4% 3% 2% 21% 19% 16% 13%. 30% 30% 29% 35% 43% Na wykresie pokazano kategorie, które uzyskały w co najmniej jednym pomiarze min. 3% wskazań. n=446 (2016), n=420 (2014) Dane w proc. Dane nie sumują się do 100%, ponieważ respondenci mogli wymienić więcej niż jedną odpowiedź. *Na pytanie odpowiadały tylko te osoby, które zadeklarowały znajomość instytucji, organizacji udzielających pomocy. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 45

Ocena wymiaru instytucjonalno-prawnego W jakim stopniu zgadza się Pan(i) bądź nie zgadza z poniższymi stwierdzeniami: Top2box* Ofiary nie zawsze przyznają się do swojej sytuacji, dlatego odpowiednie służby nie zawsze mogą im pomóc 55 35 3 2 5 90 Wiele rodzin dotkniętych przemocą w rodzinie nie otrzymuje potrzebnej im pomocy 33 36 7 3 21 69 Prawo w Polsce w niedostatecznym stopniu chroni ofiary przemocy w rodzinie 37 27 13 6 18 64 W Warszawie bardzo łatwo otrzymuje się pomoc od instytucji i stowarzyszeń zajmujących się problemem przemocy w rodzinie 6 23 12 5 54 29 zdecydowanie się zgadzam raczej się zgadzam raczej się nie zgadzam zdecydowanie się nie zgadzam trudno powiedzieć N=1100 (2016) Dane w proc. *Suma odsetków odpowiedzi zdecydowanie się zgadzam oraz raczej się zgadzam. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 46

Ocena wymiaru instytucjonalno-prawnego (2016, 2014) W jakim stopniu zgadza się Pan(i) bądź nie zgadza z poniższymi stwierdzeniami*: 2016 2014 Ofiary nie zawsze przyznają się do swojej sytuacji, dlatego odpowiednie służby nie zawsze mogą im pomóc 90% 93% Wiele rodzin dotkniętych przemocą w rodzinie nie otrzymuje potrzebnej im pomocy 69% 71% Prawo w Polsce w niedostatecznym stopniu chroni ofiary przemocy w rodzinie 64% 72% W Warszawie bardzo łatwo otrzymuje się pomoc od instytucji i stowarzyszeń zajmujących się problemem przemocy w rodzinie 25% 29% N=1100 (2016), N=1100 (2014) Dane w proc. *Suma odsetków odpowiedzi zdecydowanie się zgadzam oraz raczej się zgadzam. Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 47

Ocena uprawnień ośrodków pomocy społecznej Czy Pana(i) zdaniem ośrodki pomocy społecznej mają wystarczające uprawnienia, aby skutecznie przeciwdziałać przemocy w rodzinie? 2016 5% 23% 25% 10% 37% 2014 6% 22% 30% 10% 32% 2011 6% 19% 27% 12% 36% 2010 7% 22% 30% 9% 32% Zdecydowanie tak Raczej tak Raczej nie Zdecydowanie nie Trudno powiedzieć N=1100 (2016), N=1100 (2014), N=1100 (2011), N=1120 (N=2010) Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 48

Ocena uprawnień policji Czy Pana(i) zdaniem policja ma wystarczające uprawnienia, aby skutecznie przeciwdziałać przemocy w rodzinie? 2016 17% 38% 21% 7% 17% 2014 20% 38% 22% 7% 13% 2011 17% 38% 22% 8% 15% 2010 16% 34% 27% 9% 14% Zdecydowanie tak Raczej tak Raczej nie Zdecydowanie nie Trudno powiedzieć N=1100 (2016), N=1100 (2014), N=1100 (2011), N=1120 (N=2010) Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 49

Informacje o respondentach Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 50

Informacja o respondentach Płeć Wiek 6% 20% 55% 45% 13% 21% 17% 23% Kobieta Mężczyzna 18-24 lata 25-34 lata 35-44 lata 45-54 lata 55-64 lata Powyżej 64 lat N=1100 N=1100 Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 51

badanie@um.warszawa.pl Biuro Marketingu Miasta Urząd m.st. Warszawy tel. 22 44 30 030, e-mail: badanie@um.warszawa.pl Opracowanie: Urząd m.st. Warszawy, Biuro Marketingu Miasta 52