Porozmawiajmy o kobietach i kobiecym pomaganiu
Nasza organizacja w roku 2014 opiekowała się grupą ponad 50 tysięcy podopiecznych. Schroniska Domy dla starszych Noclegownie Domy dziecka Ogrzewalnie Kuchnie Punkty dobroczynne Świetlice Kluby
Z czego około 1/3 stanowią kobiety i dzieci
Można więc powiedzieć, że kobiety nasze podopieczne - są pod męską, troskliwą opieką. Bezdomnych kobiet może być w Polsce ponad 4 tys. a dzieci 1,5 tys. W naszej organizacji mężczyźni stanowią niespełna 70% kadry pracowniczej, członkowskiej i wolontaryjnej
2010 Przyjęto 358 kobiet Urodziło się 23 dzieci 31.12.2010 przebywało w domach 169 kobiet i 93 dzieci
Przyjęto 298 kobiet 2012 Urodziło się 9 dzieci 31.12.2012 przebywało w domach 140 kobiet i 60 dzieci
Przyjęto 259 kobiet Urodziło się 10 dzieci 2014 31.12.2014 przebywało w domach 160 kobiet i 51 dzieci
358 298 259 23 9 10 Mija czas a kobiety w Polsce nadal potrzebują wsparcia i pomocy.
Mężatki Panny Wdowy Rozwódki
Przyjmowane są panie w różnym wieku: Do lat 20 31-40 lat 41-54 lat 55+ Kształtuje się to różnie na przestrzeni lat: W 2014 roku najliczniejszą grupą były Panie 55+... a w roku 2012 była tylko jedna Pani w tym wieku
Niezłomna Emerytka, niepełnosprawna na wózku, pojawiła się u nas późną wiosną 2009 roku w wyniku nadzwyczajnych wypadków i chyba braku życzliwości wielu ludzi. Po śmierci męża przeniosła się czasowo do córki, aby jej pomóc w ciężkiej chorobie i w samotnym wychowaniu dziecka. Po dwóch latach córka zmarła, wnuczkę zabrał ojciec a mieszkanie córki, w którym mieszkała, musiała opuścić. Okazało się, że nie ma gdzie wracać, ponieważ 2 miesiące przed śmiercią córki wymeldowano ją z jej mieszkania. Nie poddała się jednak - tryskając humorem, pełna optymizmu, przyjazna, życzliwa, brała udział w każdej działalności naszej placówki, również w wycieczkach, czy pielgrzymkach. Wnuczka bardzo przyjaźni się z babcią, często ją odwiedzała w schronisku, chodziły razem na spacery, zakupy. MOPS zaproponował pobyt w DPS, a ją to zmotywowało do starań o przydział mieszkania socjalnego. Udało się, w końcu 2010 roku otrzymała mieszkanie socjalne na parterze, przystosowane dla inwalidy, pomogliśmy je wyposażyć Towarzystwa w meble i inne rzeczy potrzebne w domu. Pozostaje w kontakcie z pracownikami Schroniska.
Historia, jakich wiele Młoda kobieta z dwójką dzieci trafiła do nas uciekając przed przemocą partnera, ojca dzieci. Jej historia jest całkiem zwyczajna: po rozwodzie rodziców została z mamą i trójką rodzeństwa w kawalerce; było ciężko. Miała 18 lat gdy spotkała tego Jedynego. Szybko było dziecko, zamieszkała z teściami ; nie pomagali, ale Jedyny pracował. Po urodzeniu drugiego dziecka zaczęły się problemy finansowe. Jedyny zaczął wracać z pracy pijany. Dzieci poszły do żłobka i przedszkola, a ona do pracy. Pieniędzy wciąż brakowało, doszły awantury, rękoczyny, wizyty policji. Odeszła, gdy Jedyny podniósł rękę na dzieci. W schronisku dzieci dość szybko zaaklimatyzowały się. Jej było trudniej, ale przy wydatnym wsparciu współmieszkanek uwierzyła, że może być lepiej. Znalazła pracę, wystąpiła o alimenty i ograniczenie władzy rodzicielskiej ojcu, który nie interesował się losem dzieci. Oczekuje na mieszkanie socjalne. W międzyczasie pomogliśmy jej znaleźć mieszkanie w zamian za opiekę nad starszą panią.
Podopieczne mogą u nas liczyć nie tylko na schronienie i posiłek. 21 kobiet Uzyskało (lub odzyskało) mieszkanie. 26 10 kobiet kobiet Uzyskało alimenty. Uzyskało stałą pracę. 24 dzieci Uczęszczało do przedszkola. 12 dzieci Było na koloniach. 20 kobiet Odbyło leczenie odwykowe. * Dane za rok 2010
W naszych 5 placówkach dedykowanych pomocy dla Indywidulany kobiet oferujemy Program Wychodzenia z Bezdomności.
Jakie są najczęstsze powody dla których kobiety szukają pomocy? przemoc (ok. 60-80% osób kobiet i dzieci trafiających do ośrodka), brak środków do życia, niski status społeczny, brak możliwości przebywania w dotychczasowym miejscu np. eksmisja, choroby psychiczne, konflikty w rodzinie brak możliwości porozumienia, brak wsparcia ze strony najbliższych traumatyczne doświadczenia (np. utrata kogoś bliskiego, utrata pracy, mieszkania)
Największym dramatem osób trafiających do Ośrodka to nie brak pracy czy mieszkania ale BRAK RELACJI Z INNYMI LUDŹMI (trudności w nawiązywaniu a potem utrzymaniu poprawnych relacji).
USAMODZIELNIENIE MIESZKANIA READAPTACYJNE KOMPLEKSOWY PROGRAM TERAPEUTYCZNY ETAPY PROGRAMY TERAPEUTYCZNEGO
PROGRAM TERAPEUTYCZNY Indywidualne wsparcie terapeutyczne Konsultacje rodzinne z terapeutą Treningi umiejętności społecznych Konsultacje ze specjalistami (prac. soc., położna, pedagog) Zajęcia grupowe (warsztaty). Społeczność terapeutyczna Aktywizacja zawodowa
USAMODZIELNIENIE W roku 2013 130 Pań realizowało ten program a pomyślnie zakończyło go 45. W roku 2014 131 Pań realizowało ten program a pomyślnie 47.
Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta w Łodzi
Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta w Łodzi Schronisko dla Kobiet i Dzieci 70 osób 2 schroniska dla Bezdomnych Mężczyzn 300 osób Noclegownię dla bezdomnych mężczyzn 100 osób. Regionalne Centrum Terapii Bezdomności z mieszkaniami readaptacyjnymi 12 osób.
Schronisko dla Kobiet i Dzieci im. św. Brata Alberta Od początku działalności pomogliśmy: 2000 kobiet. Kwietniowa 2/4 Łódź Wśród naszych podopiecznych ok. 25% stanowią kobiety. Łódź
Małe sukcesy składają się na jeden duży sukces. Corocznie średnio 2 podopieczne usamodzielniają się. Średnia wieku to 45-55 lat nieporadność życiowa przemoc domowa sytuacja materialna Tylko dla 10% kobiet problem stanowi uzależnienie od alkoholu. Najczęstsze powody przyjęcia do ośrodka Łódź
Kobiety Koła Łódzkiego Wielisława Rogalska - Prezes Pracuje u nas 19 kobiet na 42 zatrudnione osoby. 24 lata to czas pracy najdłużej pracującej kobiety w Kole Łódzkim. 70 lat ma nasza najstarsza wolontariuszka. Jak widać po sukcesach, kobiety są nie tylko wrażliwe ale i kreatywne! Łódź
WOLONTARIUSZE... czy pomaganie ma płeć?
Z niespełna 3000 współpracujących z Towarzystwem Pomocy im. św. Brata Alberta wolontariuszy niewiele ponad 35 % to kobiety. Z ogólnopolskich badań wynika, iż w 2013 roku aktywnych społecznie było 34% Polaków i Polek.
media SKĄD POLACY CZERPIĄ WIEDZĘ NA TEMAT WOLONTARIATU? social media Media również w sposób znaczący kształtują wizerunek wolontariatu, ale także organizacji społecznych. Wydaje się, że dla zaangażowania większej liczby Polek i Polaków w wolontariat kluczowe byłoby kształtowanie takiego wizerunku wolontariatu, w którym korzyści z jego świadczenia odnosiliby wszyscy: zarówno wolontariusze, jak i beneficjenci ich działań.
Traktuje wolontariat jako odłożoną w czasie inwestycję, oczekując, że jeśli pomogą innym, to w przyszłości sami dostaną taką pomoc. 75% Większości badanych wolontariat kojarzy się z bezpośrednią pomocą osobom potrzebującym i słabszym. 84% Wolontariat jest przez Polki i Polaków kojarzony z dużą odpowiedzialnością wobec innych ludzi. 84% W opinii trzech czwartych badanych wolontariat wymaga kontaktu z cierpieniem lub problemami innych. 75%
Wolontariat wymaga: systematyczności konsekwencji regularności Wolontariat jest: zobowiązaniem długotrwałym Od wolontariuszy organizacje pomocowe oczekują: zaangażowania, rzetelności, doświadczenia i wiedzy, zdolności organizacyjnych, uczciwości i wrażliwości. Osoby bezdomne od wolontariuszy oczekują: życzliwości, zrozumienia oraz chęci niesienia pomocy. Najmłodsi Polacy (15-26 lat) nieco rzadziej łączą wolontariat z długotrwałym zobowiązaniem......rzadziej uważają też, że jest on trudny i męczący.
3/4 badanych jest zdania, że wolontariat to aktywność, która może dawać radość i satysfakcję. Respondenci byli też przekonani, że typowy wolontariusz lub wolontariuszka to fajna osoba. 20-30 lat do 20 lat 50-60 lat 40-50 lat 60 + lat