115 CUPRUM Czasopismo Naukowo-Techniczne Górnictwa Rud nr 3 (76) 2015, s. 115-129 Propozycja wykorzystania wyrobisk złoża soli w zakresie wentylacji oraz prewencji aerologicznych zagrożeń naturalnych na poziomie złoża rud miedzi w obszarze GGP Krzysztof Soroko 1), Marcin Danis 1), Sebastian Gola 1), Władysław Turkiewicz 2) 1) KGHM Polska Miedź S.A. O/ZG Polkowice-Sieroszowice 2) KGHM CUPRUM sp. z o.o. CBR Streszczenie Prognozuje się, że prowadzenie eksploatacji złoża rud miedzi w obszarze Głogów Głęboki Przemysłowy będzie silnie związane ze znacznym wzrostem występowania zagrożenia klimatycznego oraz zagrożenia zjawiskami gazowymi i gazogeodynamicznymi. Ze względu na liczbę i lokalizację planowanych do drążenia szybów, dużym wyzwaniem dla kopalń KGHM Polska Miedź S.A. będzie system wentylacji, zapewniający wymagane wielkości wydatków powietrza dla przewietrzenia przyszłych frontów eksploatacyjnych oraz drążonych wyrobisk udostępniająco-przygotowawczych, który w znacznym stopniu zdeterminuje planowane wydobycie. Obecna wiedza oraz plany sczerpywania głębokich obszarów złoża umożliwiają przeprowadzenie analizy możliwości działań zabezpieczających przyszłą eksploatację złoża rud miedzi, w aspekcie zwalczenia aerologicznych zagrożeń naturalnych. W artykule przedstawiono koncepcję wykorzystania wyrobisk poziomu złoża soli jako ważny element w systemie wentylacji oraz prewencji aerologicznych zagrożeń naturalnych przy udostępnianiu głębszych poziomów złoża rud miedzi, i w obszarze GGP. Słowa kluczowe: złoże soli kamiennej, aerologiczne zagrożenia naturalne, udostępnianie złoża rud miedzi Proposal of salt deposit utilization in the range of ventilation and aerological natural hazards on the level of copper ore deposit within GGP area Abstract It is forecasted that copper ores deposit exploitation within Glogow Gleboki Przemyslowy area will be strongly connected with substantial increase of climatic, gases and gas-dynamic hazards occurrence. Because of the number and localization of shafts planned to be sunk, a serious challenge for the mines of KGHM Polska Miedz S.A. will be the ventilation system, ensuring required volumes of air to ventilate future exploitation fronts and excavating development headings, which will substantially determine future excavation. The knowledge possessed now as well as the plans of deep deposit areas excavation enable analyzing possibilities of prevention measures of future copper ores deposit exploitation in the aspect of overpowering the aerological natural hazards. In the paper the concept of utilizing salt deposit headings is shown as an important component of ventilation system and aerological natural hazards prevention while developing deeper levels of copper ores deposit and within GGP area. Key words: salt deposit, aerological natural hazards, developing copper ores deposit
116 Wprowadzenie Zapewnienie planowanego wydobycia przez kopalnie KGHM Polska Miedź S.A., do roku 2035 [4] uwarunkowane jest utrzymaniem planowego harmonogramu udostępnienia obszaru górniczego Głogów Głęboki Przemysłowy i otwarciem nowych pól eksploatacyjnych. Udostępnienie wymienionych obszarów wiąże się z uzyskaniem pełnej struktury sieci wentylacyjnej, poprzez rozcięcie złoża wyrobiskami udostępniająco-przygotowawczymi, oraz wykorzystaniem pełnych możliwości wentylacyjnych nowych szybów SW-4 i GG-1. Obecnie szacuje się, że utrzymanie wydobycia na zakładanym poziomie w udostępnianych obszarach złoża będzie zapewnione przy doprowadzaniu szybem SW-4 docelowego wydatku powietrza 72000 m 3 /min, natomiast szybem GG-1 powietrza o maksymalnym wydatku około 40000 m 3 /min. Jednakże na podstawie doświadczeń kopalni Polkowice-Sieroszowice i kopalni Rudna, w aspekcie obecnie występujących aerologicznych zagrożeń naturalnych można stwierdzić, że możliwość realizacji założonego harmonogramu udostępnienia głębszych obszarów złoża, będzie ściśle determinowana zagrożeniami naturalnymi, głównie wysoką temperaturą oraz zagrożeniem gazowym i zjawiskami gazogeodynamicznymi. Intensywny wzrost poziomu wymienionych zagrożeń w ostatnich latach, istotnie wpływa na opóźnienia zarówno w sukcesywnym udostępnianiu głębszych partii złoża, jak też w zachowaniu planowej ciągłości wydobycia na obecnych głębokościach eksploatacji. Konsekwencją obecnej sytuacji może być w najbliższym czasie konieczność pilnej weryfikacji planów produkcji i całej strategii funkcjonowania KGHM Polska Miedź S.A. Uwzględniając dotychczasowe doświadczenia wyżej wymienionych kopalń w prowadzeniu robót górniczych, przy stale wzrastającym poziomie aerologicznych zagrożeń naturalnych, w niniejszym artykule przedstawiono propozycję wykorzystania wyrobisk drążonych w złożu soli kamiennej, jako alternatywę działań profilaktycznych skutecznie zabezpieczających utrzymanie planowanej ciągłości produkcji oraz udostępniania głębszych obszarów złoża rud miedzi. Wyrobiska solne mogą stanowić również bardzo ważny element w całym systemie wentylacji, do czasu uzyskania docelowej struktury sieci wentylacyjnej w perspektywicznych obszarach złoża rud miedzi. 1. Planowane udostepnienie głębszych obszarów złoża rud miedzi Udostępnianie głębszych obszarów złoża rud miedzi, w tym obszaru Głogów Głęboki Przemysłowy, realizowane jest przez kopalnię Polkowice-Sieroszowice wiązkami wyrobisk upadowych D oraz I (rys. 1). Aktualnie najgłębszymi wyrobiskami łączącymi wymienione wiązki upadowych, są chodniki T/W-145. Planuje się, że przygotowanie pól eksploatacyjnych znajdujących się poniżej chodników T/W-145, realizowane będzie poprzez wykonanie kolejnych wyrobisk łączących upadowe, tj. chodników T/W-259S oraz chodników T/W-359S, łączących podszybie szybu SW-4 z wiązką upadowych I.
117 Rys. 1. Plan udostępnienia głębszych obszarów złoża rud miedzi Wykonanie wymienionego zakresu przewidziane jest na przełom 2016 i 2017 roku. Jednocześnie w kierunku głębionego szybu GG-1 obszaru GGP drążone będą wiązki wyrobisk upadowych D oraz I. Planowane połączenie upadowych I i D z szybem GG-1 przewidziane jest na 2019 r. 1.1. Geologiczno-górnicze uwarunkowania udostępnienia głębszych obszarów złoża Przewietrzanie robót górniczych prowadzonych w polach eksploatacyjnych poniżej chodników T/W-145 oraz w obszarze Głogów Głęboki Przemysłowy, odbywać się będzie poprzez doprowadzanie powietrza od szybu SW-4 i od szybu GG-1, po jego zgłębieniu i włączeniu do sieci wentylacyjnej. Jednakże do czasu wykonania wyrobisk łączących szyb GG-1 z kopalnianą siecią wentylacyjną, ograniczone ilości powietrza doprowadzane wyrobiskami udostępniająco-przygotowawczymi, istotnie wpłyną na uruchomienie nowych pól eksploatacyjnych i planowaną wielkość wydobycia. Doprowadzanie powietrza na upad przy braku możliwości zwiększenia jego wydatku, konieczność sukcesywnej zabudowy wentylatorów wolnostrumieniowych do transportu powietrza oraz wzrost strat wewnętrznych, powoduje, że przy obecnej prze-
118 pustowości sieci wentylacyjnej, wykonywanie drążenia upadowych D oraz I wraz z budową infrastruktury transportu ciągłego, jest bardzo utrudnione. Również nieustanna zabudowa urządzeń klimatyzacyjnych w celu zapewnienia odpowiednich warunków pracy załodze, przy udostępnianiu głębszych partii złoża będzie czynnikiem wpływającym na utrzymanie planowej realizacji robót. 1.2. Prognoza aerologicznych zagrożeń naturalnych w obszarze GGP Prowadzenie wydobycia rudy miedzi na obecnych głębokościach, tj. przekraczających 1000 m p.p.m., wymaga zaangażowania wielu służb kopalni oraz podejmowania szeregu działań i wykorzystania środków technicznych, w celu zapewnienia bezpieczeństwa załogom górniczym, w aspekcie występujących aerologicznych zagrożeń naturalnych. Czynnikami, które warunkują poziom zagrożenia w drążonych wyrobiskach, są głównie wysoka temperatura pierwotna skał górotworu oraz gazy szkodliwe pochodzenia naturalnego i zjawiska gazogeodynamiczne. Natomiast wiadome jest, że udostępnianie głębszych obszarów złoża i otwieranie nowych pól eksploatacyjnych, będzie ściśle związane z sukcesywnym wzrostem poziomu występujących aerologicznych zagrożeń naturalnych. W odniesieniu do temperatury pierwotnej skał górotworu prognozuje się, że na głębokościach nowo udostępnianego obszaru złoża GGP, tj. od 1200 do 1350 m p.p.m., będzie ona często przekraczać 45 C [4, 6], powodując tym samym znaczne pogorszenie warunków klimatycznych w przodkach wyrobisk. Przyjmując średnią wartość stopnia geotermicznego w obszarze GGP równą = 38,7 m/ C, na rys. 2 przedstawiono prognozowane zmiany wartości temperatury pierwotnej skał górotworu, według empirycznej zależności Downorowicza [1], zweryfikowanej pomiarami dołowymi. Pogorszenie warunków klimatycznych w udostępnianych głębszych obszarach złoża będzie również wypadkową: wydatków powietrza doprowadzanych do przodków, wynikających z ograniczonej przepustowości rozcinanej sieci wentylacyjnej, podgrzewania doprowadzanego powietrza w efekcie stosowania do jego transportu wentylatorów wolnostrumieniowych, zabudowy szeregu stacji transformatorowych i rozdzielni elektrycznych na drodze transportu powietrza, wentylacyjnych strat wewnętrznych, będących konsekwencją doprowadzania i odprowadzania powietrza wyrobiskami sąsiednimi, wzrostu wilgotności doprowadzanego powietrza, stosowania samojezdnych maszyn górniczych z napędem spalinowym, powolnym odprowadzaniem ciepła z wyrobisk wskutek małych prędkości rejonowych prądów powietrza. Prowadzenie robót górniczych w tak trudnych warunkach wentylacyjnoklimatycznych, będzie wymagało podejmowania odpowiednich działań profilaktycznych, opartych przede wszystkim na środkach technicznych, jak np. klimatyzacja lokalna czy też stanowiskowa. Przewiduje się również, że opanowanie zagrożenia klimatycznego na planowanych głębokościach, będzie narzucało konieczność poszukiwania nowych, skuteczniejszych i ekonomicznie uzasadnionych środków bezpieczeństwa umożliwiających drążenie wyrobisk.
119-800 temperatura górotworu 30,0 31,0 32,0 33,0 34,0 35,0 36,0 37,0 38,0 39,0 40,0 41,0 42,0 43,0 44,0 45,0 46,0 47,0 48,0 49,0 50,0-850 Poziom 1100m -900 głębokość, m -950-1000 Poziom 1200m -1050-1100 Poziom 1300m -1150 wg Downarowicza wg pomiarów Rys. 2. Zmiana wartości temperatury pierwotnej górotworu Dla udostępnianego obszaru górniczego GGP prognozuje się także, że oprócz pogorszenia warunków klimatycznych, wynikających wprost ze wzrostu temperatury pierwotnej skał górotworu, duże niebezpieczeństwo dla załóg górniczych będą stanowiły emanacje gazów szkodliwych dla zdrowia, jak też gazów wybuchowych. Niniejsze wnioski wynikają z aktualnej prognozy regionalnej zagrożenia gazowego i gazogeodynamicznego dla obszarów górniczych Sieroszowice, Rudna i Głogów Głęboki Przemysłowy [7]. Z zakresu głównych wniosków opracowanej prognozy wynika również, że: rozmieszczenie gazów w złożu rud miedzi analizowanych obszarów, wykazuje dużą zmienność zarówno w profilu pionowym, jak i zmienność w rozprzestrzenieniu poziomym, w ośrodku skalnym występuje znaczne zróżnicowanie parametrów, determinujących warunki migracji i akumulacji gazów oraz ich pochodzenia i składu chemicznego, głównym kolektorem gazu, w którym następuje zjawisko migracji gazów jest kompleks czerwonego spągowca, poziom dolomitu głównego jest drugim poziomem zbiornikowym i skałą macierzystą dla akumulacji węglowodorów, poszczególne serie skalne występujące w otoczeniu złóż rud miedzi, mogą stanowić lokalnie odrębne strefy akumulacji gazów, decydujące znaczenie dla gazonośności analizowanych złóż, odgrywają warunki geologiczne, głównie struktura i tektonika oraz litologia złoża i skał otaczających, w planowanym obszarze GGP należy oczekiwać wzrostu nasycenia górotworu gazami, w tym wzrostu zawartości węglowodorów. Natomiast we wnioskach prognozy, odnoszących się do zagrożenia zjawiskami gazogeodynamicznymi, stwierdza się głownie, że:
120 formy antyklinarne są rejonami o wysokim ryzyku wystąpienia nagromadzeń gazów i zjawisk gazogeodynamicznych, udokumentowane złoża gazu ziemnego znajdują się w odległości ok. 12-15 km, od najbardziej wysuniętych na północ obecnych wyrobisk górniczych kopalni Polkowice-Sieroszowice i kopalni Rudna, w składzie gazu ziemnego dominuje azot lub metan, złoża gazu ziemnego są zlokalizowane w utworach czerwonego spągowca i osiągają wartość ciśnienia pierwotnego w granicach 13,4-16,8 MPa, w obszarze GGP zwiększy się prawdopodobieństwo występowania lokalnych akumulacji gazów o wysokich ciśnieniach, w przeważającej części obszaru GGP należy uwzględnić możliwość występowania nagłych wypływów i wyrzutów z dominacją gazów obojętnych, tworzących atmosferę niezdatną do oddychania. Na podstawie wyżej wymienionych wniosków można jednoznacznie stwierdzić, że prognozowany wzrost aerologicznych zagrożeń naturalnych w planowanym obszarze złoża będzie bezwzględnie wymagał stosowania metod rozpoznania oraz podejmowania skutecznych działań profilaktycznych. Już na obecnym etapie projektowania wyrobisk udostępniająco-przygotowawczych oraz nowych pól eksploatacyjnych uwzględnia się działania i rozwiązania zabezpieczające załogę w sytuacji nagłego wystąpienia zagrożenia, co w znacznej mierze wpływa na postęp drążonych wyrobisk. 2. Charakterystyka złoża soli kamiennej Złoże soli kamiennej zalega nad złożem rud miedzi, przy czym roboty górnicze prowadzone są w dwóch obszarach górniczych Kaźmierzów I i Bądzów. Drążenie wyrobisk odbywa się mechanicznie z wykorzystaniem kombajnów chodnikowych. Wymienione obszary znajdują się nad złożem rud miedzi obszaru górniczego Sieroszowice I, kopalni Polkowice-Sieroszowice. Średnia głębokość spągu złoża soli w wydzielonych obszarach koncesyjnych, zmienia się od 631m w części południowej złoża do 1229 m w części północnej, natomiast strop pokładu soli znajduje się odpowiednio na głębokości od 627 m do 1098 m [3]. Średnia miąższość warstw skalnych, oddzielających złoże soli od złoża rud miedzi, wynosi 80 m i licząc od spągu złoża soli stanowią je głównie anhydryty i dolomity. W obszarze koncesyjnym Kaźmierzów I drążone są wyrobiska udostępniającoprzygotowawcze, w celu rozpoznania zasobów złoża soli kamiennej oraz uzyskania niezależnej podsieci wentylacyjnej, poprzez połączenie wyrobiskami solnymi szybów SW-1 i SG-2. Natomiast w obszarze koncesyjnym Bądzów drążone są wyrobiska udostępniająco-przygotowawcze, jak również wyrobiska eksploatacyjne. Przewietrzanie prowadzonych robót górniczych w złożu soli odbywa się opływowym prądem powietrza, wytwarzanym przez wentylatory główne powierzchniowej stacji wentylatorowej przy szybie SW-3. Powietrze doprowadzanie jest z szybu SW- 1 o minimalnym wydatku 4000 m 3 /min. Zarówno doprowadzanie z szybu SW-1, jak i odprowadzanie powietrza do szybu wentylacyjnego SW-3 odbywa się wyrobiskami poziomu złoża rudy miedzi. Obecnie, w obszarze górniczym Kaźmierzów I, wykonywane są wyrobiska udostępniająco-przygotowawcze w kierunku szybu wydechowego SG-2. Celem drążonych wyrobisk jest uzyskanie zbicia z wymienionym szybem, a tym samym uzyskanie
121 niezależnej podsieci wentylacyjnej poziomu złoża soli. Wyrobiska drążone są w układzie dwunitkowym. Przy obecnym postępie robót planuje się, że uzyskanie przedmiotowego dobicia nastąpi w pierwszym kwartale 2016 r. Konsekwencją uzyskania połączenia wyrobisk solnych z szybem SG-2 będzie możliwość bezpośredniego odprowadzania powietrza wylotowego z pominięciem poziomu złoża rudy miedzi, a tym samym całkowita eliminacja zagrożenia załogi poziomu złoża rud miedzi w sytuacji wystąpienia pożaru podziemnego w wyrobiskach solnych lub wystąpienia nagłych wypływów gazów, czy też zjawisk gazogeodynamicznych. Po uzyskaniu niezależnej podsieci wentylacyjnej poziomu złoża soli w dalszej kolejności będą drążone wyrobiska chodnikowe w kierunku północnym, w celu uzyskania połączenia wentylacyjnego z wyrobiskami poziomu złoża rud miedzi. Połączenie podsieci wentylacyjnych poziomów obu złóż kopalin nastąpi na wysokości chodników T/W-145 złoża rud miedzi i planowane jest na pierwsze półrocze 2016 r. Wykonane połączenie wykorzystywane będzie do doprowadzania powietrza wyrobiskami solnymi do szybu wydechowego SG-2, z drążonych wyrobisk udostępniającoprzygotowawczych obszaru GGP złoża rud miedzi. Konieczność wykonania przedmiotowego połączenia wynika z dużych trudności w zapewnieniu odpowiednich warunków wentylacyjno-klimatycznych w przodkach drążonych wyrobisk upadowych D-1 D-4 oraz chodników T/W-259S, co istotnie wpływa na planową realizacje ich postępu. Natomiast wykonane połącznie, poprzez zwiększenie przepustowości sieci wentylacyjnej, znacząco wpłynie na poprawę obecnie występujących warunków. Dodatkowo planuje się, że wykonane połączenie będzie skutecznie zabezpieczało nowe oddziały górnicze pola E w sytuacji wystąpienia zagrożenia gazami szkodliwymi pochodzenia naturalnego i zjawiskami gazogeodynamicznymi. W takim przypadku wyrobiska solne będą stanowiły wydzielony tunel wentylacyjny do odprowadzania gazów bezpośrednio do szybu wydechowego. Z uwagi na warunki geologiczno-górnicze, w wyrobiskach drążonych w złożu soli występują niespotykane dotychczas w polskim górnictwie solnym warunki klimatyczne. Wartość temperatury mierzonej termometrem suchym może lokalnie dochodzić do 40 C, przy bardzo niskiej wilgotności względnej, wynoszącej od ok. 30% w prądzie powietrza wylotowego do ok. 50% w prądzie powietrza dolotowego [3]. Wykonywanie robót górniczych w tak specyficznych warunkach wentylacyjnoklimatycznych możliwe jest na podstawie warunków ujętych w zezwoleniu Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego [9], które umożliwia wykonywanie robót górniczych w skróconym czasie pracy do sześciu godzin, przy maksymalnej wartości temperatury powietrza suchego nieprzekraczającej 43 C oraz przy maksymalnej wartości temperatury powietrza wilgotnego 27 C [5]. 3. Propozycja wykorzystania wyrobisk złoża soli Przestrzenne usytuowanie złoża soli kamiennej w odniesieniu do złoża rud miedzi, występujące uwarunkowania geologiczno-górnicze, a także specyficzne warunki klimatyczne występujące w wyrobiskach solnych, dają możliwość wykorzystania podsieci wentylacyjnej złoża soli jako ważny element systemu wentylacji oraz prewencji aerologicznych zagrożeń naturalnych poziomu złoża rud miedzi. Wykorzystanie wyrobisk solnych, w aspekcie prognozowanych zagrożeń naturalnych przy udostępnianiu głębszych partii złoża oraz w perspektywicznym obszarze złoża Głogów Głęboki Przemysłowy, może być niewymierną alternatywą dla utrzymania planowanej ciągłości wydobycia do roku 2035.
122 Na podstawie obecnych planów zagospodarowania głębszych obszarów złoża, udostępnienie nowych pól i możliwość prowadzenia w nich eksploatacji są ściśle uwarunkowane rozcięciem złoża wyrobiskami udostępniająco-przygotowawczymi i uzyskaniem całej sieci wentylacyjnej, której duża przepustowość umożliwi doprowadzanie i odprowadzanie wymaganych wydatków powietrza. Do tego czasu nawet wydrążenie i włączenie do sieci nowych szybów wentylacyjnych nie zapewni wykorzystania ich pełnej przepustowości, a tym samym wymaganych przepisami [8] warunków wentylacyjno-klimatycznych dla bezpiecznego prowadzenia wydobycia, co będzie miało jednoznaczne przełożenie na utrzymanie zaplanowanej ciągłości produkcji. Rys. 3. Koncepcja wykonania wyrobisk w złożu soli kamiennej Uwzględniając obecne trudności w drążeniu wyrobisk udostępniającoprzygotowawczych, głównie upadowych I-1 I-4 i D-1 D-4 oraz chodników T/W-259S i T/W-359S, jak również aktualne prognozy wymienionych zagrożeń naturalnych w udostępnianym obszarze złoża rud miedzi proponuje się koncepcję drążenia wyrobisk udostępniająco-przygotowawczych w złożu soli kamiennej, w kierunku obszaru górniczego GGP (rys. 3 i 4). Proponowana koncepcja zakłada wykonanie wyrobisk w układzie dwunitkowym o długości umożliwiającej uzyskanie w pionowym przekroju litologicznym połączenia z chodnikami T/W-259S [2]. Wentylacyjne połączenie obu poziomów złóż, mogłoby być zrealizowane otworami wielkośrednicowymi (rys. 4).
123 Rys. 4. Plan i schemat przestrzenny wentylacyjnych połączeń wyrobisk złoża soli kamiennej z wyrobiskami złoża rud miedzi Uzyskanie w zakładanym miejscu połączenia wyrobisk solnych z podsiecią wentylacyjną poziomu złoża rud miedzi uniezależni przygotowanie nowych oddziałów eksploatacyjnych i rozpoczęcie w nich wydobycia, od konieczności rozcięcia złoża i uzyskania pełnej struktury sieci wentylacyjnej, zapewniającej wymagane wydatki powietrza. Oprócz wymienionych powyżej warunków geologiczno-górniczych i specyficznych właściwości złoża soli, istotną podstawą projektu jest prędkość mechanicznego drążenia wyrobisk solnych oraz możliwość wykonywania otworów wielkośrednicowych pionowo do wyrobisk poziomu złoża rud miedzi lub też nachylonych w dowolnych kierunkach. 3.1. Wykorzystanie wyrobisk solnych na etapie budowy docelowej sieci wentylacyjnej poziomu złoża rud miedzi Wymienione wyżej czynniki uzasadniają propozycję wykorzystania wyrobisk poziomu złoża soli kamiennej, w zakresie wentylacyjnego zabezpieczenia oraz prowadzona skutecznej profilaktyki aerologicznych zagrożeń naturalnych, w głębszych obszarach złoża rud miedzi. Realizacja połączeń otworami wielkośrednicowymi poziomu złoża soli z poziomem złoża rud miedzi na etapie rozcinania złoża rud miedzi wyrobiskami udostępniająco-przygotowawczymi w celu uzyskania docelowej sieci wentylacyjnej zapewni: a) w zakresie wentylacji: doprowadzenie powietrza świeżego z jednego wyrobiska solnego do dowolnych wyrobisk poziomu złoża rud miedzi (rys. 4). Technologia drążenia wyrobisk w złożu soli wymaga stosowania przekrojów poprzecznych wyrobisk nie mniejszych niż 30 m2, co umożliwia transportowanie dużych wydatków powietrza przy bardzo małych oporach przepływu. Dodatkowym atutem wykorzystywania pojedynczego wyrobiska w złożu soli do funkcji wentylacyjnej są
124 niewielkie koszty jego utrzymania, wynikające z zachowania drożności oraz braku stateczności stropu, w odniesieniu do wyrobisk drążonych w złożu rud miedzi; znaczne ograniczenie lub nawet całkowitą eliminację prądów schodzących (rys. 5.), doprowadzających powietrze w rejony prowadzonych robót wyrobiskami upadowymi poziomu złoża rud miedzi, przy wykorzystaniu dużych wentylatorów wolnostrumieniowych, np. typu WOO 200. Brak potrzeby stosowania tego typu wentylatorów wpłynie na zmniejszenie jednostkowych kosztów drążenia wyrobisk, wynikających zarówno z konieczności ich zakupu i budowy stacji zasilających, jak i zużycia energii elektrycznej; uzyskanie wentylacyjnie jednoimiennych wiązek wyrobisk udostępniającoprzygotowawczych poziomu złoża rud miedzi (rys. 5.), tj. wykorzystywanych tylko do odprowadzania powietrza. Możliwość zapewnienia takiej funkcji wentylacyjnej danej wiązce wyrobisk, np. pochylni lub chodników, spowoduje likwidację strat wewnętrznych powietrza na drodze jego transportu oraz istotnie wpłynie na konieczność zabudowy mniejszej liczby urządzeń wentylacyjnych, jak tamy pełne, tamy przejezdne, mosty wentylacyjne, sezamy itp.; możliwość odprowadzania powietrza prądami wznoszącymi (rys. 5), co przy występujących dużych wartościach depresji naturalnej w wyrobiskach, zasadniczo poprawi parametry punktu pracy stacji wentylatorów głównych; zabudowę mniejszej liczby regulatorów rozpływu doprowadzanego powietrza (rys. 5), jak wentylatory wolnostrumieniowe typu WOO 200, tamy regulacyjne itp.; a) Rys. 5. Zmiany w zabudowie urządzeń wentylacyjnych: a) szczegół A bez połączenia wentylacyjnego z solą kamienną, b) szczegół A z połączeniem wentylacyjnym ze złożem soli kamiennej b)
125 wykorzystanie potencjału wentylacyjnego szybu wdechowego SW-1 w latach, w których utrudnione będzie dociążenie szybu na poziomie podsieci wentylacyjnej poziomu złoża rudy; c) poprawę warunków klimatycznych: doprowadzanie powietrza do wyrobisk poziomu złoża rud miedzi o mniejszej wilgotności. Mniejsza zawartość wilgoci w powietrzu, poprzez subiektywne odczucia wartości niższej temperatury powietrza, znacznie poprawia komfort pracy załogi; poprzez możliwość stosowania schładzania powietrza na poziomie złoża soli kamiennej bezpośrednio przy wlocie otworu lub grupy otworów wielkośrednicowych. Geologiczno-górnicze warunki złoża soli umożliwiają łatwiejszą zabudowę i utrzymanie układu wentylacji. W wolnych przestrzeniach wyrobisk praktycznie nie występują żadne ograniczenia w odniesieniu do zabudowy dowolnego rozwiązania technicznego układu klimatyzacji [5]. Zabudowany układ klimatyzacji będzie wymagał mniejszej objętości wody lodowej lub innego medium chłodniczego, jak też mniejszych ciśnień w układzie. Istotną cechą może być brak konieczności przebudów poszczególnych odcinków czy też elementów układu, wynikających z częstych zmian sieci wyrobisk, zmiany ich funkcji albo utraty stateczności; zapewniając lepsze wykorzystanie mocy chłodniczej przy schładzaniu powietrza na poziomie złoża soli [2], przed jego transportem otworami do wyrobisk poziomu złoża rud miedzi. Ze względu na specyficzne właściwości atmosfery w wyrobiskach solnych, głównie niskiej wilgotności, schładzanie powietrza zapewni uzyskiwanie znacznie niższej wartości temperatury suchej, w odniesieniu do schładzania powietrza w wyrobiskach poziomu złoża rud miedzi, przy zaangażowaniu takiej samej mocy chłodniczej, co wg [5] przedstawiono na rys. 6; Rys. 6. Przyrost mocy chłodniczej przy transporcie powietrza pomiędzy poziomem złoża soli a złożem rud miedzi
126 d) podczas wystąpienia pożaru podziemnego: zmniejszenie strefy bezpośredniego zadymienia poprzez odprowadzanie dymów i gazów pożarowych wybranym wyrobiskiem poziomu złoża soli kamiennej. W sytuacji wystąpienia pożaru podziemnego w jednej z wiązek wyrobisk udostępniająco-przygotowawczych, strefa bezpośredniego zadymienia, a tym samym zagrożenia dla załogi, będzie obejmowała ogromną liczbę wyrobisk, począwszy od miejsca ogniska pożaru, a skończywszy na szybach wydechowych. Wielkość powstałej strefy niebezpiecznej będzie wymagała przeprowadzenie ewakuacji większej części załogi oraz, poprzez zaburzenia wentylacji na drodze przepływu dymów, stanowić dla ewakuowanych pracowników dodatkowe zagrożenie, co istotnie wpłynie na przebieg akcji ratowniczej. Natomiast odprowadzanie dymów i gazów pożarowych wyrobiskami poziomu złoża soli, znacznie ograniczy zasięg strefy zagrożenia, minimalizując tym samym poziom niebezpieczeństwa dla załogi; ochrona pracowników przed bezpośrednim zagrożeniem. W przypadku zdarzenia pożarowego na poziomie złoża rudy miedzi, otwory wielkośrednicowe będą mogły stanowić dodatkowe punkty zborne, w których zebrana załoga będzie zabezpieczona powietrzem doprowadzanym z poziomu złoża soli; e) działania profilaktyki zagrożenia gazowego: umożliwiając szybką adaptację otworów wielkośrednicowych do odprowadzania gazów szkodliwych z zagrożonych rejonów poziomu złoża rud miedzi, lub odwiercenie w tym celu nowych otworów. W przypadku wzrostu zagrożenia gazowego adaptacja otworów wielkośrednicowych do odprowadzania gazów poziomem złoża soli, będzie szybką i skuteczną alternatywą dla wentylacyjnego wydzielania dużej liczby wyrobisk poziomu złoża rud miedzi z przeznaczeniem na tzw. tunel wentylacyjny. Konieczność izolowania wyrobisk do odprowadzania gazów na etapie rozcinania złoża wyrobiskami udostępniającoprzygotowawczymi, może stanowić duży problem realizacyjny oraz poważne zagrożenie dla załogi; wykorzystanie urobionej soli lub pyłu solnego do szczelnego podsadzania wyrobisk. Na podstawie własnych doświadczeń kopalni Polkowice- Sieroszowice, ze względu na właściwości soli przy występowaniu dużego zawilgocenia atmosfery kopalnianej w wyrobiskach złoża rud miedzi, jest ona idealnym środkiem wypełniającym i skutecznie izolującym przestrzeń zrobową od zjawisk gazowych. 3.2. Wykorzystanie wyrobisk solnych po uzyskaniu docelowej sieci wentylacyjnej poziomu złoża rud miedzi Po udostępnieniu planowanych głębszych obszarów złoża rud miedzi wyrobiskami udostępniająco-przygotowawczymi i zgłębionymi szybami wentylacyjnymi, a tym samym uzyskaniu docelowej sieci wentylacyjnej poziomu złoża rud miedzi, połączenia otworami wielkośrednicowymi obu poziomów złóż dodatkowo umożliwią: a) w zakresie wentylacji: wykorzystanie otworów wielkośrednicowych i wyrobisk w złożu soli do doprowadzania lub też odprowadzania powietrza z rejonów złoża rud miedzi. Proponowana koncepcja rozwiązania będzie zapewniała realizację dowolnej funkcji wentylacyjnej, w zależności od warunków i potrzeb przewietrzania danego rejonu,
127 bez ponoszenia nakładów inwestycyjnych na zabudowę nowych urządzeń wentylacyjnych lub przebudowę sieci. Przy odprowadzaniu powietrza z poziomu złoża soli wartości potencjałów aerodynamicznych, wynikające przede wszystkim z różnicy wysokości obu złóż, skutecznie wpłyną na stabilność kierunków przepływu odprowadzanego powietrza; doprowadzanie powietrza świeżego wyrobiskami w złożu soli do wyrobisk poziomu złoża rud miedzi [2]. Podsieć wentylacyjna poziomu złoża soli kamiennej zapewni doprowadzenie powietrza do rejonów prowadzenia robót górniczych lub, w sytuacjach awaryjnych, możliwość doprowadzenia dodatkowych wydatków powietrza w dowolne wyrobisko poziomu złoża soli, tzw. doświeżenia; b) poprawę warunków klimatycznych: wydzielając wyrobiska w złożu soli kamiennej do odprowadzania gorącego powietrza, o temperaturach przekraczających wartości dopuszczalne, z głębszych obszarów złoża rud miedzi; poprzez szybsze oddawanie odbieranego ciepła z rejonów poziomu złoża rud miedzi, do prądu powietrza odprowadzanego wydzielonym wyrobiskiem w złożu soli kamiennej. Oddawanie ciepła do strumienia powietrza odprowadzanego wyrobiskiem solnym umożliwi zastosowanie alternatywnych układów klimatyzacji o obiegach zamkniętych do czasu zabudowy w rejonach rurociągów i chłodnic układu centralnej stacji klimatyzacyjnej dla zapewnienia wymaganych warunków klimatycznych; c) podczas wystąpienia pożaru podziemnego: łatwiejsze, a tym samym szybsze wydzielenie niezależnych podsieci wentylacyjnych, umożliwiających odprowadzanie dymów i gazów pożarowych niezależną drogą do szybu wydechowego, a tym samym zapewnienia załodze bezpieczeństwa i łatwiejszej ewakuacji. Możliwość szybkiego wydzielenia podsieci wentylacyjnej w czasie zagrożenia spowoduje powstanie mniejszej strefy bezpośredniego zadymienia, stanowiąc mniejsze zagrożenie dla załogi dołowej, przez co wpłynie na sposób i czas prowadzenia pożarowej akcji ratowniczej; stabilność kierunku przepływu dymów i gazów pożarowych w wyniku wspólnego oddziaływania depresji cieplnej ogniska pożaru i spiętrzenia stacji wentylatorów głównych. Zapewnienie stabilności kierunku przepływu strumieni powietrza w sieci wentylacyjnej podczas pożaru, ma ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa całej sieci wentylacyjnej, gdyż minimalizuje ryzyko powstawania zaburzeń, jak: prądy wsteczne dymów, odwracanie prądów bocznych, ogniska wtórne pożarów itp., które stanowią poważne niebezpieczeństwo dla załogi dołowej; d) działania profilaktyki zagrożenia gazowego: poprzez wydzielenie i wyizolowanie na poziomie złoża soli tunelu wentylacyjnego do odprowadzania gazów do szybu wydechowego SG-2. W sytuacji wystąpienia wzrostu zagrożenia gazowego lub zjawisk gazogeodynamicznych w danym rejonie poziomu złoża rud miedzi wydzielenie tunelu wentylacyjnego będzie umożliwiało wiercenie otworów kierunkowych do danych struktur geologicznych i odprowadzanie z nich gazów wydzielonym wyrobiskiem w złożu soli, bezpośrednio do szybu wydechowego. Odprowadzanie gazów jednym wyrobiskiem w złożu soli, w dodatku o znacznej długości, umożliwi
128 uzyskanie lepszych efektów neutralizacji gazów szkodliwych i lotnych związków odorowych, przy zastosowaniu technologii zamgławiania. Istotnymi zaletami wydzielenia tunelu wentylacyjnego będą również łatwość dokonywania kontroli składu chemicznego odprowadzanego powietrza, a także możliwość ciągłego pomiaru skuteczności działania stosowanych preparatów oraz regulacji ich dozowania. Podsumowanie Obecne doświadczenia kopalni Polkowice-Sieroszowice pokazują, że możliwość udostępniania głębszych obszarów złoża rud miedzi oraz prowadzenia w nich wydobycia będzie ściśle powiązana ze skutecznością stosowanych metod zwalczania aerologicznych zagrożeń naturalnych. Aktualnie prowadzone prognozy potwierdzają sukcesywny wzrost poziomu zagrożenia klimatycznego oraz zagrożeń gazowych i gazogeodynamicznych wraz z głębokością drążonych wyrobisk, co przy ograniczonej możliwości stosowania wypracowanych działań profilaktycznych, istotnie wpłynie na realizację zakładanych planów udostępnienia głębszych obszarów złoża i utrzymania ciągłości produkcji. Wiadome jest, że podstawą skutecznej profilaktyki aerologicznych zagrożeń naturalnych jest doprowadzanie odpowiednich wydatków powietrza do rejonów prowadzenia robót górniczych. Jednakże takie działanie może zapewnić przepustowość odpowiednio rozciętej i przygotowanej sieci wentylacyjnej. Natomiast trudności w doprowadzaniu i odprowadzaniu powietrza z przodków wyrobisk udostępniająco-przygotowawczych na etapie rozcinania złoża, powodują permanentny stan zagrożenia. Wykorzystując dotychczasowe doświadczenia służb kopalni w zwalczaniu aerologicznych zagrożeń naturalnych oraz uwzględniając warunki geologiczno-górnicze współwystępowania wyżej wymienionych złóż, opracowano koncepcję wykorzystania wyrobisk złoża soli w zakresie wentylacji i działań profilaktycznych przy udostępnianiu głębszych obszarów złoża rud miedzi. Z przedstawionych rozważań realizacji zaproponowanej koncepcji wynikają następujące wnioski: możliwość transportu dowolnego wydatku powietrza tylko jednym wyrobiskiem wydrążonym w złożu soli, wykorzystanie wyrobisk poziomu złoża soli w zależności od wentylacyjnych potrzeb rejonów robót górniczych poziomu złoża rud miedzi, bez ponoszenia dodatkowych nakładów inwestycyjnych, odprowadzanie gazów szkodliwych do atmosfery z różnych rejonów prowadzenia robót, tylko jednym szybem wydechowym, szybsze drążenie wyrobisk w złożu soli w odniesieniu do poziomu złoża rud miedzi, mniejszy koszty wykonania i utrzymania wyrobisk w złożu soli w odniesieniu do wyrobisk złoża rud miedzi, efektywniejsze wykorzystanie przepustowości wentylacyjnej szybów, ograniczenie kosztów drążenia poprzez możliwość sprzedaży soli. Natomiast w aspekcie prowadzenia ruchu zakładu górniczego, realizacja proponowanej koncepcji możne dodatkowo umożliwić: wykorzystanie urobionej soli w celu poprawy nawierzchni dróg jazdy samojezdnych maszyn górniczych poziomu złoża rud miedzi, znacznie zmniejszenie wilgotności transportowanego powietrza wyrobiskami poziomu złoża rud miedzi.
129 Przedstawione wnioski i konkluzje uzasadniają podjęcie szczegółowych analiz realizacji zaprezentowanej koncepcji wykorzystania wyrobisk poziomu złoża soli. Bibliografia [1] Downorowicz S., 1983, Geotermika złóż rud miedzi monokliny przedsudeckiej, Prace Instytutu Geologicznego cz. VI, Warszawa. [2] Gajosiński S., Nowysz M., Kulik W., Gola S., Soroko K., Modelowa analiza transportu powietrza pomiędzy poziomami złoża rud miedzi i złoża soli kamiennej w kopalniach KGHM Polska Miedź S.A., w aspekcie wymiarów szybików i uzyskiwanych wydatków, Praca niepublikowana. [3] Nieśpiałowski T., Soroko K., Gola S., Gajosiński S., Nowysz M., 2011, Analiza wariantów rozcinki wyrobiskami solnymi w aspekcie prognozowanych warunków klimatycznych. IV Konferencja Naukowo-Szkoleniowa, Problemy Współczesnego Górnictwa 2011, Jaworze. [4] Soroko K., Gola S., Nawrat S., Turkiewicz W., 2012, Ocena możliwości zastosowania układu chłodzenia z lodem przy udostępnianiu obszaru górniczego Głogów Głęboki Przemysłowy, II Międzynarodowy Kongres Górnictwa Rud Miedzi, Perspektywy i kierunki rozwoju, Lubin. [5] Soroko K., Nowysz M., Gajosiński S., Gola S., 2014, Poprawa warunków temperaturowych w wyrobiskach eksploatacyjnych złoża rud miedzi, w aspekcie zapotrzebowania mocy chłodniczej, przy schładzaniu powietrza doprowadzanego wyrobiskami solnymi, Główny Instytut Górnictwa, Wybrane zagadnienia wentylacyjne i pożarowe w kopalniach, Jankowice Rudzkie. [6] Szlązak N., Borowski M., Obracaj D., 2007, System klimatyzacji rejonu SW poniżej 1000 m kopalni Polkowice-Sieroszowice, Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Katedra Górnictwa Podziemnego, Kraków, praca niepublikowana. [7] Praca zbiorowa, 2013, Aktualizacja prognozy regionalnej zagrożenia gazowego i gazogeodynamicznego wyrzutami gazów i skał, ze szczególnym uwzględnieniem występowania siarkowodoru i węglowodorów w części złóż Sieroszowice, Rudna oraz Głogów Głęboki Przemysłowy, Stowarzyszenie Naukowe im. Stanisława Staszica, Kraków, praca niepublikowana. [8] Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2002 r.: W sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. [9] Zezwolenie Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego L.dz.GG-024/0082/11/21118/AK z dnia 27.12.2011 r. na odstępstwo od postanowień 239 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2002 r., w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych, tj. na zatrudnianie ludzi w wyrobiskach górniczych w złożu soli kamiennej, w których temperatura powietrza w miejscach pracy może przekroczyć 33 o C przy pomiarze termometrem suchym.
130