Modlitwa Różańcowa znana jest w Kościele od bardzo dawna i ma swoją głęboką tradycję. Jest to modlitwa Maryjna związana z rozmyślaniem Pisma Świętego na miarę możliwości każdego człowieka. Różaniec to rozważanie razem z Maryją podstawowych tajemnic Ewangelii od Wcielenia Syna Bożego poprzez Odkupienie na Krzyżu i Zmartwychwstanie Chrystusa aż po Zesłanie Ducha Świętego i chwałę nieba, w której uczestniczy Maryja przy boku swojego Syna. Tradycja głosi, że wzór odmawiania różańca otrzymał od samej Maryi św. Dominik. On też rozpowszechnił tę modlitwę wśród wiernych. Modlitwę różańcową nazywamy Biblią ubogich, bo dzięki niej nawet ludzie nieumiejący czytać mogli poznać i zgłębić tajemnice Ewangelii. Różaniec prowadzi do autentycznego zjednoczenia z Jezusem Chrystusem przy pomocy Jego Matki. Jest to modlitwa niezwykle skuteczna, zwycięża moce ciemności, dźwiga grzeszników, umacnia chorych, podnosi upadających na duchu, daje siłę w chwilach doświadczeń, broni od nieprzyjaciół. Najświętsza Maryja Panna często ukazuje się z różańcem i oświadcza, że miła jest Jej ta modlitwa. W Lourdes, Fatimie, w La Salette czy Gietrzwałdzie prosi Odmawiajcie różaniec. W historii Różańca św. odznaczyły się szczególnie trzy wielkie postacie, którzy byli wielkimi misjonarzami nabożeństw do Różańca św., to: św. Dominik Guzman, Alan Rupe, św. Ludwik Maria Gruon de Montfort. Wielkie znaczenie tej modlitwy podkreślali liczni strona 1 / 6
Papieże. Wśród papieży naszych czasów, którzy wyróżnili się w promowaniu różańca był bł. Jan XXIII i przede wszystkim papież Paweł VI, który zgodnie z inspiracją Soboru Watykańskiego II podkreślił ewangeliczny charakter różańca i jego ukierunkowanie chrystologiczne. Różaniec to łańcuch bezpieczeństwa na stromej skale szczytów górskich. Nie wolno się zatrzymać na żadnej tajemnicy, trzeba iść dalej. Bo pełnia życia jest u szczytu (Kard. S. Wyszyński). Ojciec Św. Jan Paweł II mówi Różaniec to przedziwna modlitwa, którą bardzo ukochałem od młodzieńczych lat. Modlitwa ta miała ważne miejsce w moim życiu duchowym. Różaniec towarzyszył mi w chwilach radości i doświadczenia. Zawierzyłem mu wiele trosk, dzięki niemu zawsze doznawałem otuchy. Przedziwna modlitwa w swej prostocie i głębi zarazem. W Różańcu przesuwają się przed oczyma naszej duszy główne momenty z życia Jezusa Chrystusa. Układają się w całokształt tajemnic radosnych, bolesnych, chwalebnych. Aby rozwinąć chrystologiczny wymiar różańca stosowne było uzupełnienie, które pozwoliło objąć także tajemnice życia publicznego między chrztem w Jordanie a męką. Po przypomnieniu Wcielenia i ukrytego życia Chrystusa (radosne) rozważać pewne momenty życia publicznego o szczególnej wadze (tajemnice światła). To uzupełnienie o nowe tajemnice ma sprawić, że będzie to modlitwa przeżywana w duchowości chrześcijańskiej jako rzeczywiste wprowadzenie w głębie Serca Jezusa Chrystusa oceanu radości, światła, boleści i chwały. Z okazji zbliżającej się sto dwudziestej rocznicy ogłoszenia encykliki Leona XIII, Ojciec Św. pragnie, aby modlitwę różańcową proponowano w szczególny sposób przez cały rok, ukazywano jej wartość w różnych wspólnotach chrześcijańskich. Ogłaszam okres od października 2002 roku do października 2003 Rokiem Różańca. Słowa Ojca Św. Różaniec to skarb, który trzeba odkryć. Proszę Was odmawiajcie Różaniec. strona 2 / 6
Żywy Różaniec oznacza: 1. Życie według Ewangelii, który jest fundamentem i źródłem życia chrześcijańskiego. Jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską, Pozdrowienie Anielskie, oraz ewangeliczne tajemnice naszego odkupienia; 2. Życie wiarą, nadzieją i miłością znaczy wierzyć w istnienie Boga i wierzyć Bogu, który przemawia, ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia, oraz kochać Boga i dla Boga ludzi; 3. Oznacza jakby Elektrownię Duchową, która zasila wiernych mocą Bożą i pobudza ich do czynu apostolskiego, czyli do praktycznej działalności apostolskiej, jak praca wśród ubogich, chorych, rodzin wielodzietnych, rodzin alkoholików, zaniedbanych religijnie i moralnie, dbałość o dom Boży, o szaty liturgiczne,krzewienie cnót moralnych, zwłaszcza czynnej miłości bliźniego sprawiedliwości społecznej; 4. Żywy Różaniec jest jak by niezdobytą Twierdzą Obronną, albowiem broni jednostkę, rodzinę i społeczeństwo przed śmiercią duchową, mianowicie przed ateizmem i laicyzmem, przed zepsuciem obyczajów, zwłaszcza w życiu małżeńskim i rodzinnym, przed alkoholizmem; 5. Żywy Różaniec składa się z Żywych Róż. Każda Róża posiada 20 osób, z których każda odmawia jeden dziesiątek różańca połączonego z rozważaniem (zanosi przed tron Niepokalanej najpiękniejszy bukiet z dziesięciu różyczek Ave ale śnieżno-białej lilii Modlitwy Pańskiej). W naszej parafii Koła Żywego Różańca powstały już w 1980 roku, a założył je i był opiekunem ks. Zdzisław Kozioł SCJ. Dyrektorem Kół Różańcowych jest nasz ks. Proboszcz Andrzej Gruszka SCJ. Na czele każdej Róży stoi zelator. Nad wszystkimi Kołami rolę opiekuna sprawuje pierwszy zelator (przełożona). Każda Róża obiera sobie patrona. Członkowie Róż Różańcowych naśladują gorliwe cnoty Matki Bożej. Zamawiają Msze św., przystępują do sakramentów świętych. Jest to jakby uroczystość imieninowa w Żywym Różańcu. W pierwszą niedziele każdego miesiąca o godz. 7.30 jest sprawowana Eucharystia w intencji członków Żywych Róż i ich Rodzin. Po Mszy św. ks. Dyrektor podaje nam intencję modlitewną, papieską, misyjną i parafialną. Wygłasza nam krótką prelekcję. Odmawiamy jeden dziesiątek różańca św. za zmarłych członków go. W każdej wspólnocie Różańcowej powinna być Kronika Różańca, do której wpisane są poszczególne Koła i nazwiska członków. W Kronice umieszczamy ważne wydarzenia parafialne, święta, uroczystości (w naszej parafii kronikę prowadzi I zelator). Obowiązkiem każdego członka w Żywym Różańcu jest: 1. Zapisanie imienia i nazwiska w księdze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka różańca w intencjach podanych przez Opiekuna; 2. Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych; 3. Częste przystępowanie do sakramentów świętych oraz udział w procesjach; strona 3 / 6
4. Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską; 5. Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika; 6. Udział w pogrzebie zmarłego członka go oraz w modlitwach za spokój jego duszy. Wiara i modlitwa bez uczynków jest martwą wiarą, dlatego bierzemy czynny udział w różnych czynnościach potrzebnych do ubogacenia naszej świątyni. Przez cały rok o godz. 17.30 zbieramy się na modlitwie różańcowej. W dziesiątki różańca wprowadzamy wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości. Intencje osobiste, sprawy naszych bliźnich, a zwłaszcza tych, o których się najbardziej troszczymy. Pamiętamy o duszach w czyśćcu pokutujących, oczekujących naszej pomocy. Wypraszamy liczne i święte powołania kapłańskie, zakonne i misyjne. włączają się we wszystkie wydarzenia życia naszej parafii. Są organizowane pielgrzymki krajowe do sanktuariów Maryjnych. Na uroczystość Bożego Ciała ubieramy jeden z ołtarzy (2). W okresie letnim pielęgnujemy rabatkę kwiatową przy kościele. W każdy piątek w okresie całego roku sprzątamy naszą świątynię wraz z wystrojem ołtarza. Pamiętamy o bliskich naszym sercom osobach, które potrzebują naszej pomocy, obecności, serca współczującego, a nade wszystko naszej modlitwy. Bierzemy w roku czynny udział w roznoszeniu opłatka przed świętami Bożego Narodzenia. Co roku organizujemy spotkanie opłatkowe. Prenumerujemy Różaniec. Jestem przekonana, że rozwój i działalność Kół Różańcowych pod opieką naszego Proboszcza ks. Floriana będzie się stopniowo rozwijała, i że będzie następował również rozwój duchowy wszystkich członków. Należeć do Kół Różańcowych to tyle samo co być otwartym na potrzeby drugiego człowieka, czerpiąc siły z miłości do naszej Matki i odpowiadać na jej miłość przykładem własnego życia pełnego miłości i poświęcenia dla drugich. To znaczy także dziękować naszej Matce za wszystkie Jej łaski i wynagradzać Jej za wszelkie zło, zniewagi i grzechy. Królowo Różańca Świętego módl się za nami. strona 4 / 6
Koło Żywego Różańca Dzieci zaistniało przy parafii Dobrego Pasterza w styczniu 1993 roku (pierwsza niedziela miesiąca) z inicjatywy katechetki Jadwigi Gach. Do współpracy przyłączyli się też ministranci i lektorzy LSO (Rafał Kluziak, Grzegorz Gach i Karol Wieczorski). Początkowo spotkania formacyjne o charakterze maryjnym odbywały się co tydzień, a raz w miesiącu dokonywano zmianek tajemnic różańcowych. Pierwszym zelatorem Koła był Rafał Kluziak, a grupa liczyła 35 osób. Spotkania miały charakter modlitewny, a kończyły się przyjęciem (herbata i ciastka). Do Koła Żywego Różańca Dzieci należały i należą głównie uczniowie klas IV-VI szkoły podstawowej nr 45. Poza spotkaniami formacyjnymi organizowane były pielgrzymki (katedra, kościoły lubelskie, Wąwolnica, Kodeń, Pliszczyn, Nowa Ruda, Wambierzyce, Częstochowa, Licheń, Warszawa-Niepokalanów). Każdego roku przygotowywane były i wystawiane przez dzieci z go jasełka, począwszy od 1994 do 2000 roku. Wystawiane były w kaplicy naszej parafii, w kaplicy przy ul. Leśmiana, w szkole nr 45, w Społecznym Pogotowiu Opiekuńczym oraz w Domach Opieki Społecznej (Kalinowszczyzna i Głowackiego). Przygotowywaliśmy też Misteria Męki Pańskiej i inne przedstawienia w Klubie Muza dla osób starszych. Ponieważ dzieci chętnie przychodziły na spotkania, dlatego też od 1996 roku odbywały się one 2 razy w tygodniu i miały charakter zabaw świetlicowych takie były początki świetlicy dla dzieci przy parafii Dobrego Pasterza. Dzięki pomocy i współpracy osób z Fundacji Ruchu Solidarności Rodzin udało się zakupić różne gry i sprzęt sportowy do zabaw ruchowych. Dzieci zmieniają się z biegiem lat, jednakże Koło Różańcowe istnieje aż do dnia dzisiejszego. Obecnie należy do niego 45 osób i nadal spotykamy się jeden raz w miesiącu celem zmianek różańcowych (pierwsza środa miesiąca), a nieformalnie częściej przy różnych okazjach (imienin, urodzin, koła zainteresowań, itp.). Miejsce spotkań to Świetlica Środowiskowa przy parafii. Dzieci z go biorą udział w nabożeństwach maryjnych, procesji przy okazji różnych świąt oraz konkursach i olimpiadach o charakterze maryjnym. Prowadzona jest także Kronika Koła Żywego Różańca Dzieci. I. Tajemnice radosne - odmawia się w poniedziałki i soboty strona 5 / 6
1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie 2. Nawiedzenie św. Elżbiety 3. Narodzenie Pana Jezusa 4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni 5. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni II. Tajemnice światła - odmawia się w czwartki 1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie 2. Objawienie się Jazusa na weselu w Kanie Galilejskiej 3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia 4. Przemienienie na Górze Tabor 5. Ustanowienie Eucharystii III. Tajemnice bolesne - odmawia się we wtorki i piątki 1. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu 2. Biczowanie Pana Jezusa 3. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa 4. Niesienie krzyża na Kalwarię 5. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu IV. Tajemnice chwalebne - odmawia się w środy i niedziele 1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa 2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa 3. Zesłanie Ducha Świętego na Apostołów 4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny 5. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królowę nieba i ziemi strona 6 / 6