LABORATORIUM NAUKI O MATERIAŁACH

Podobne dokumenty
LABORATORIUM NAUKI O MATERIAŁACH

MATERIAŁY KOMPOZYTOWE II Composite Materials II. forma studiów: studia stacjonarne. Liczba godzin/tydzień: 2W, 2L PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

MATERIAŁY KOMPOZYTOWE



LABORATORIUM NAUKI O MATERIAŁACH

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

PL B1. Sposób wytwarzania kompozytów włóknistych z osnową polimerową, o podwyższonej odporności mechanicznej na zginanie

Kompozyty. Czym jest kompozyt

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

BADANIE WYTRZYMAŁOŚCI NA ROZCIĄGANIE KOMPOZYTÓW WZMACNIANYCH WŁÓKNAMI WĘGLOWYMI KLASY T700

MATERIAŁOZNAWSTWO. dr hab. inż. Joanna Hucińska Katedra Inżynierii Materiałowej Pok. 128 (budynek Żelbetu )

Kompozyty Ceramiczne. Materiały Kompozytowe. kompozyty. ziarniste. strukturalne. z włóknami

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechanika i Budowa Maszyn Studia pierwszego stopnia. Obieralny Kod przedmiotu: MBM 1 S _0 Rok:

Metody badań materiałów konstrukcyjnych

LABORATORIUM NAUKI O MATERIAŁACH

Nazwa przedmiotu INSTRUMENTARIUM BADAWCZE W INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ Instrumentation of research in material engineering

Nowoczesne materiały konstrukcyjne : wybrane zagadnienia / Wojciech Kucharczyk, Andrzej Mazurkiewicz, Wojciech śurowski. wyd. 3. Radom, cop.

Rok akademicki: 2017/2018 Kod: NIM MM-s Punkty ECTS: 5. Kierunek: Inżynieria Materiałowa Specjalność: Materiałoznawstwo metali nieżelaznych

NOWOCZESNE MATERIAŁY I TECHNOLOGIE Modern Materials and Technologies. forma studiów: studia stacjonarne. Liczba godzin/tydzień: 2W, lab.

MATERIAŁY POLIMEROWE Polymer Materials. forma studiów: studia stacjonarne Liczba godzin/tydzień: 2W, 1L PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

SPRAWOZDANIE Z BADAŃ

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

B A D A N I E W Y T R Z Y M A Ł O Ś C I K O M P O Z Y T Ó W W Ę G L O W Y C H

studia stacjonarne Liczba godzin/tydzień: 1W, 1Ćw PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Logistyka I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Nowoczesne Materiały i Technologie Modern Materials and Technologies. forma studiów: studia niestacjonarne. Liczba godzin/zjazd 2W, 1L

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

CHARAKTERYSTYKA KOMPOZYTÓW Z UWZGLĘDNIENIEM M.IN. POZIOMU WSKAŹNIKÓW WYTRZYMAŁOŚCIOWYCH, CENY.

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

specjalnościowy obowiązkowy polski semestr pierwszy

Rok akademicki: 2016/2017 Kod: RBM ET-s Punkty ECTS: 3. Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

(54) Sposób wytwarzania materiału ciernego na okładziny hamulcowe i sprzęgłowe. (74) Pełnomocnik:

SPRAWOZDANIE Z BADAŃ

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Wytrzymałość Materiałów

ĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA. 1. Protokół próby rozciągania Rodzaj badanego materiału. 1.2.

Rok akademicki: 2016/2017 Kod: CIM s Punkty ECTS: 2. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

MATERIAŁOZNAWSTWO. Prof. dr hab. inż. Andrzej Zieliński Katedra Inżynierii Materiałowej Pok. 204

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 4

Sylabus przedmiotu: Data wydruku: Dla rocznika: 2015/2016. Kierunek: Opis przedmiotu. Dane podstawowe. Efekty i cele. Opis.

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Z-LOGN1-021 Materials Science Materiałoznastwo

30/01/2018. Wykład VII: Kompozyty. Treść wykładu: Kompozyty - wprowadzenie. 1. Wprowadzenie. 2. Kompozyty ziarniste. 3. Kompozyty włókniste

Wykład VII: Kompozyty. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

Poziom przedmiotu: I stopnia studia stacjonarne Liczba godzin/tydzień: 2W E, 2L PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

forma studiów: studia stacjonarne Liczba godzin/tydzień: 2W, 1Ć 1W e, 3L PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

INŻYNIERIA MATERIAŁOWA

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 5

Inżynieria bezpieczeństwa I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny)

MODELOWANIE MATERIAŁÓW KOMPOZYTOWYCH

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA

dr inż. Cezary SENDEROWSKI

Politechnika Białostocka

Temat 1 (2 godziny): Próba statyczna rozciągania metali

Transportu Politechniki Warszawskiej, Zakład Podstaw Budowy Urządzeń Transportowych B. Ogólna charakterystyka przedmiotu

Temat 2 (2 godziny) : Próba statyczna ściskania metali

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

ĆWICZENIE Nr 7. Laboratorium Inżynierii Materiałowej. Akceptował: Kierownik Katedry prof. dr hab. B. Surowska. Opracował: dr inż.

Mgr inż. Bartłomiej Hrapkowicz

INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

ĆWICZENIE 15 WYZNACZANIE (K IC )

SuperLock. Grodzice kompozytowe nowej generacji. Wszystkie zalety grodzic winylowych, większa. sztywność i wytrzymałość.

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

TWORZYWA SZTUCZNE. forma studiów: studia stacjonarne Liczba godzin/tydzień: 2W (sem. II) 2W e, 15L (sem.iii) PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 7

Laboratorium badań materiałowych i technologicznych. dr inż. Tomasz Kurzynowski

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE KOMPOZYTÓW AlSi13Cu2- WŁÓKNA WĘGLOWE WYTWARZANYCH METODĄ ODLEWANIA CIŚNIENIOWEGO

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

Materiały budowlane i instalacyjne Kod przedmiotu

Politechnika Białostocka

Opis przedmiotu: Materiałoznawstwo

A. PATEJUK 1 Instytut Materiałoznawstwa i Mechaniki Technicznej WAT Warszawa ul. S. Kaliskiego 2, Warszawa

Statyczna próba rozciągania laminatów GFRP

2.2 Wyznaczanie modułu Younga na podstawie ścisłej próby rozciągania

SPRAWOZDANIE LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW B Badanie własności mechanicznych materiałów konstrukcyjnych

Otrzymywanie wyrobów z kompozytów polimerowych metodą Vacuum Casting

... Definicja procesu spawania gazowego:... Definicja procesu napawania:... C D

SuperLock. Grodzice kompozytowe nowej generacji. Wszystkie zalety grodzic winylowych, większa. sztywność i wytrzymałość.

ATLAS STRUKTUR. Ćwiczenie nr 25 Struktura i właściwości materiałów kompozytowych

Materiałoznawstwo Materials science. Forma studiów: studia stacjonarne. Poziom kwalifikacji: I stopnia. Liczba godzin/tydzień: 2W E, 2L

Czym jest kompozyt. Kompozyt jest to materiał utworzony z co najmniej dwóch komponentów mający właściwości nowe (lepsze) w stosunku do komponentów.

Materiałoznawstwo. Wzornictwo Przemysłowe I stopień ogólnoakademicki stacjonarne wszystkie Katedra Technik Komputerowych i Uzbrojenia

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE. Inżynieria Materiałowa Logistyka inżynierskie. stacjonarne. I stopnia. ogólnoakademicki Do wyboru

TKANINA WĘGLOWA 2. PLAIN 3K 200 g/m

Mechanika i wytrzymałość materiałów instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego

nr projektu w Politechnice Śląskiej 11/030/FSD18/0222 KARTA PRZEDMIOTU

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Nauka o Materiałach dr hab. inż. Mirosław Bućko, prof. AGH B-8, p. 1.13, tel

Poziom przedmiotu: I stopnia studia stacjonarne Liczba godzin/tydzień: 2W E, 2L PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ ZAKŁAD METALOZNAWSTWA I ODLEWNICTWA

Transkrypt:

Imię i Nazwisko Grupa dziekańska Indeks Ocena (kol.wejściowe) Ocena (sprawozdanie)........................................................... Ćwiczenie: MISW2 Podpis prowadzącego Politechnika Łódzka Wydział Mechaniczny Instytut Inżynierii Materiałowej LABORATORIUM NAUKI O MATERIAŁACH Blok 4: Materiały inżynierskie o specjalnych właściwościach Ćwiczenie MISW2 Temat: Wytwarzanie i badanie właściwości materiałów kompozytowych

Ćwiczenie składa się z dwóch części, z których: Pierwsza dotyczy praktycznego wykonania kompozytowych materiałów inżynierskich (2 godz.). Druga dotyczy badań wybranych własności, wytworzonych w części pierwszej, kompozytowych materiałów inżynierskich (2 godz.). Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z technologią wytwarzania materiałów kompozytowych oraz zbadanie wytworzonych elementów pod kątem ich zastosowania. Część I (2 godz.) Wstęp Materiały kompozytowe powstają w wyniku fizycznej kombinacji istniejących prostych materiałów. Podział materiałów kompozytowych: naturalne, np.: drewno, muszle mięczaków, sztuczne, wytworzone przez człowieka. Podstawowym ich składnikiem jest osnowa, która pełni rolę spoiwa kompozytu. Osnowa kompozytu może być materiałem.: metalowym (metale i ich stopy), ceramicznym (np. tlenki, glinokrzemiany, węgliki) polimerowym (np. żywice poliestrowe, epoksydowe, akrylowe, poliwęglany, kauczuki) Drugim składnikiem kompozytu jest zbrojenie umacniające osnowę. Zbrojenie może mieć postać: włókien długich lub krótkich np.: druty metalowe, włókna szklane, włókna węglowe, włókna aramidowe warstw np.: tkanina z włókien szklanych i/lub węglowych, papier celulozowy, dyspersyjnych cząsteczek np.: piasek kwarcowy, proszki materiałów tlenkowych i weglików. Nieodłącznymi składnikami tworzyw kompozytowych są napełniacze i barwniki. Własności tworzyw kompozytowych zależą od: geometrii układu, stopnia połączenia osnowy ze zbrojeniem 2

Wykonanie ćwiczenia. Elementy wytworzone: kompozyty na osnowie żywicy epoksydowej, zbrojonej np.: włóknem szklanym ciągłym, włóknem szklanym ciętym, matą szklaną, rowingiem z włókna szklanego lub węglowego, proszkiem korundowym, piaskiem kwarcowym itp. w różnych ilościach objętościowych. Oprzyrządowanie laboratorium: formy do wykonania próbek wytrzymałościowych o przekroju części pomiarowej 8mm 15mm, mikser do wykonania mieszanin kompozytowych, środki smarujące, zapobiegające przyklejaniu się żywicy do powierzchni formy, waga o dokładności 1 g, maszyna wytrzymałościowa o zakresie pomiarowym do ok. 500 kg. suwmiarka. Plan wykonania części I ćwiczenia. Praktyczne wykonanie kilku próbek materiałów kompozytowych. zapoznanie studentów z konstrukcją i głównymi wymiarami form, wykonanie odpowiednich naważek porcji żywic i zbrojenia (zaleca się wykonanie jednej próbki z samej żywicy bez zbrojenia w celach porównawczych) wymieszanie naważek przy użyciu miksera dokonuje laborant w obecności studentów, wykonanie operacji zalania form, 3

wykonanie usunięcia spolimeryzowanych próbek oraz obróbki w celu usunięcia menisku np. przez szlifowanie na papierach - dokonuje laborant w przerwie pomiędzy dwoma częściami bloku tematycznego. Praca samodzielna studentów: Sporządzenie przez każdego studenta notatek i dokumentacji (szkice bądź zdjęcia) z ww. etapów wykonania kompozytów w zakresie niezbędnym do wykonania sprawozdania. Cześć II (2 godziny) Plan wykonania części II ćwiczenia. Wykonanie badań wybranych własności wykonanych w części I próbek materiałów kompozytowych: wykonanie pomiarów geometrii kompozytowych próbek wytrzymałościowych, wykonanie statycznej próby rozciągania dokonuje laborant przy udziale studentów, wykonanie szlifów metalograficznych na przekroju prostopadłym do osi próbek - dokonuje laborant przy udziale studentów, wykonanie badań mikroskopowych próbek, w celu oceny rozkładu cząstek zbrojących przy różnych ich zawartościach w poszczególnych badanych próbkach. Praca samodzielna studentów: Sporządzenie przez każdego studenta notatek i dokumentacji (szkice i zdjęcia) z ww. etapów badań materiałów kompozytowych w zakresie niezbędnym do wykonania omówienia wyników badań i opracowania wniosków zamieszczonych w sprawozdaniu. Studenci z obu części ćwiczenia wykonują jedno sprawozdanie. Sprawozdanie powinno zawierać: 1. Opis czynności przy wykonywaniu próbek. 2. Wyniki badań oraz ich omówienie. 3. Wnioski. Literatura: 1. L. A. Dobrzański: Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. WNT, Warszawa, 2006 2. J. Nowacki: Materiały kompozytowe. Wyd. PŁ 1993. 3. I. Hyla: Własności materiałów kompozytowych. WNT 1983. 4. W. Królikowski: Tworzywa wzmocnione i włókna wzmacniające. WNT 1988. 4

Wyniki badań Skład wykonanych kompozytów: Materiał osnowy Materiał zbrojenia Kompozyt 1 Kompozyt 2 Kompozyt 3 Kompozyt 4 Szkic formy do odlewania kompozytów: Opis wykonania próbek kompozytowych:.................................................................................................................................................................................

Wyniki pomiarów próba rozciągania: Siła maksymalna F max [N] Pole powierzchni przekroju poprzecznego S [mm 2 ] Wytrzymałość na rozciąganie R m [MPa] Kompozyt 1 Kompozyt 2 Kompozyt 3 Kompozyt 4 Obliczenia:

Wyznaczanie modułu Young a: Siła F [N] Pole powierzchni przekroju poprzecznego S [mm 2 ] Naprężenie σ [MPa] Odkształcenie [%] Moduł Young a E [GPa] Kompozyt 1 Kompozyt 2 Kompozyt 3 Kompozyt 4 Obliczenia:

Zdjęcia mikroskopowe (z krótkim opisem): Wnioski: