ABC płytek Rodzaje płytek ceramicznych i ich przeznaczenie Płytki i dekoracje ceramiczne ścienne Płytki i dekoracje ścienne przeznaczone są do wykładania ścian wewnątrz budynków w warunkach oddziaływania temperatur powyżej 0 C, ponieważ nie są mrozoodporne. Płytki ceramiczne ścienne posiadają parametry zgodne z normą PN-EN 14411 wg załącznika L Płytki ceramiczne prasowane na sucho E > 10%, Grupa B III GL Płytki i dekoracje ceramiczne podłogowe Płytki i dekoracje podłogowe, w zależności od posiadanej właściwości mrozoodporności, przeznaczone są do wykładania ścian i podłóg wewnątrz i na zewnątrz budynków. Należy pamiętać, że tylko płytki o właściwościach mrozoodpornych nadają się do stosowania na zewnątrz. Płytki ceramiczne podłogowe posiadają parametry zgodne z normą PN-EN 14411 wg załącznika J Płytki ceramiczne prasowane na sucho 3[lt]E[lt]6%, Grupa B IIa GL Antypoślizgowość Określa zastosowanie wybranego rodzaju płytek podłogowych do konkretnych pomieszczeń zapewniając bezpieczny ruch. Oznaczona jest przez parametr określający krytyczny kąt poślizgu, tj. kąt nachylenia powierzchni płytek, po których człowiek w odpowiednim obuwiu zsuwa się. Zgodnie z normą DIN 51130 płytki podłogowe zaszeregowane są do następujących grup: - grupa R9 kat poślizgu 6 o -10 o - grupa R10 kat poślizgu 10 o -19 o - grupa R11 kat poślizgu 19 o -27o - grupa R12 kat poślizgu 27 o -35 o - grupa R13 kat poślizgu >35 o uwaga! płytka o antypoślizgowości R9 nie jest płytką antypoślizgową! Antystatyczność (płytki antystatyczne) Płytki ceramiczne charakteryzujące się przewodnością elektryczną. Szczególnie znajdują zastosowanie w pomieszczeniach takich jak : sale operacyjne, serwerownie, pomieszczenia ze specjalistyczną aparaturą badawczą.
Biała pasta Rodzaj gliny używany przy produkcji (wypale) glazury lub terakoty. Charakteryzuje się mniejszą nasiąkliwością niż glina czerwona (cotto) oraz wykazuje większą dokładność wymiarową. Bicottura Płytka ceramiczna powstająca w procesie podwójnego wypału. Płytka twardsza i mocniejsza niż płytka z pojedynczo wypalana, najczęściej stosowana jako płytka podłogowa (terakota). Cokół Rodzaj płytki służący do obłożenia najniższej warstwy ściany w celu jej zabezpieczenia przed zabrudzeniami lub uszkodzeniami. Cotto Płytki produkowane (formowane) ręcznie z gliny. Specyficzna faktura (nierówne brzegi, zarysowania, pęknięcia), grubość 1,5-2,5 cm, a także kolorystyka płytek od czerwieni po ciemny brąz nadaje jej rustykalny niepowtarzalny charakter. Chemoodporność Odporność płytek ceramicznych na kontakt z kwasami i zasadami. Parametr ten jest istotny przy układaniu płytek w miejscach szczególnie narażonych na działanie powyższych czynników (przemysł spożywczy, chemiczny). Czerep Jest to spodnia część płytki (glazury, terakoty). Dylatacja Przerwa występująca pomiędzy płytkami ceramicznymi (terakotą, gresem) zalecana w celu kompensacji naprężeń powstajacych w konstrukcji budynku lub w podłożu w danym pomieszczeniu.
Fuga (spoina) Wypełnienie pomiędzy płytkami ceramicznymi mające na celu skorygowanie wymiarów oraz naprężeń konstrukcyjnych lub termicznych. Fuga cementowa Fuga na bazie cementu z dodatkami koloryzującymi. Fuga epoksydowa Fuga na bazie żywic epoksydowych reaktywnych. Występuję w wersji dwu lub trzyskładnikowej z wypełniaczami wpływającymi w znacznym stopniu na wytrzymałość chemiczną. Przede wszystkim znajduje zastosowanie w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym, służbie zdrowia jak również przy budowie basenów. Fuga epoksydowa jest kwaso i chemoodporna. Glazura Rodzaj płytki ceramicznej stosowanej do obkładania ścian wykonanej w procesie wypału plastra ceramicznego (czerep) a następnie glazurowanej. Charakteryzuje się dużą nasiąkliwością oraz małą odpornością mechaniczną. Gres Rodzaj płytki ceramicznej powstałej z mieszanki naturalnych surowców : gliny, kaolinu, skaleni, piasku kwarcowego, barwników mineralnych poddanych działaniu pras o dużej sile nacisku, a następnie wypalanych w piecach rolkowych w temperaturze powyżej 1200 stopni. Płytki gresowe charakteryzują się małą nasiąkliwością, dużą twardością, wytrzymałością na zginanie, odpornością na obciążenia, a przede wszystkim są mrozoodporne. Gres szkliwiony Płytka gresowa z dodatkową powierzchnią szkliwioną powstałą w oddzielnym procesie technologicznym. Charakteryzuje się dużą twardością, odpornością na zabrudzenia i ścieranie, mało odporny na uderzenia.
Gres techniczny Płytka gresowa nieszkliwiona, jednorodna w swej strukturze o dużej twardości do stosowania w miejscach użyteczności publicznej. Charakteryzuje się bardzo małą nasiąkliwością (poniżej 0,5%) oraz odpornością na działanie kwasów i zasad. Gres polerowany Gres porcelanowy barwiony w masie z powierzchnią szlifowaną na całej powierzchni do uzyskania pełnego połysku. Płytka o małym współczynniku antypoślizgowości, twardości, podatna na plamienie, ale o dużych walorach estetycznych. Intensywnie użytkowany może ulec zmatowieniu oraz zarysowaniu. Gres lappato Gres porcelanowy z powierzchnią przepolerowaną ale nie na całej powierzchni płytki. Ze względu na technologie wykończenia zalecany do wnętrz zarówno na podłogi jak i ściany. Gres satynowy Gres porcelanowy barwiony w masie z powierzchnią szlifowaną do uzyskania półmatu. Impregnacja Zabezpieczanie powierzchni płytek (w szczególności gresu) za pomocą odpowiednich środków chemicznych, przed działaniem szkodliwych czynników zewnętrznych. Kalibracja Wartość określająca rzeczywisty wymiar płytki oznaczony w milimetrach. Kaliber może być wyrażony liczbami lub cyframi w zależności od producenta i podany na opakowaniu. Monocottura Płytki ceramiczne wykonane w technologii pojedynczego wypału. Mrozoodporność Parametr określający odporność płytek ceramicznych na temperatury ujemne.
Nasiąkliwość Parametr wpływający w sposób istotny na walory użytkowe płytek ceramicznych oraz na ich mrozoodporność. Odcień płytki Parametr podawany przez producenta na opakowaniu w celu identyfikacji. Płytki z różnych partii produkcyjnych mogą różnic się odcieniem. Rektyfikacja Proces technologiczny polegający na obróbce mechanicznej płytek, tj. frezowaniu krawędzi (cięciu) na określony wymiar w celu ułożenia płytek z różnych serii i kolorów razem bezspoinowo. Skala M.O.H.S. Skala wg której określa się twardość powierzchni płytek ceramicznych. Skala podaje tylko następstwo twardości, a więc szereg minerałów rysujących kolejno wszystkie poprzednie. Skala ma dziesięć stopni z których każdy odpowiada twardości znanego minerału : 1-talk, 2- gips, 3-kalcyt, 4-fluoryt, 5-apatyt, 6-ortoklaz, 7-kwarc, 8-topaz, 9-korund, 10-diament Stopnica Rodzaj płytki ceramicznej stosowanej na obłożenie stopni schodów. Stopnice posiadają specyficzne ryflowanie (linie wyżłobione lub wypukłe) zabezpieczające stopy przed poślizgiem. Ścieralność (P.E.I.) Parametr określający intensywność użytkowania płytek podłogowych. Im wyższa klasa ścieralności tym lepiej. Zgodnie z normą ISO 10547-7 wyróżnia się pięć klas ścieralności:
Tabela 1. Klasa ścieralności zgodnie z normą ISO 10547-7 klasa zastosowanie ścieralności pomieszczenia mieszkalne, w których chodzi się w miękkim obuwiu I, gdzie brak jest możliwości zarysowania płytek (sypialnie, niektóre łazienki) są to te części domu, w których występuje niewielki ruch pieszy, gdzie II możliwość zarysowania płytek nie jest duża (pokoje dzienne, łazienki, niektóre kuchnie) do pomieszczeń mieszkalnych gdzie ruch jest intensywny (korytarze, III kuchnie, balkony (dotyczy płytek mrozoodpornych) miejsca narażone na występowanie i działanie materiałów ściernych IV takich jak np. piasek o dużej intensywności ruchu (restauracje, hotele, szkoły, sklepy) dotyczy pomieszczeń o bardzo dużym nasileniu ruchu pieszego w V szczególności w obiektach użyteczności publicznej (wejścia do sklepów, miejsca przy ladach sklepowych, okienkach kasowych) Terakota Płytka ceramiczna podłogowa szkliwiona. Wymiar nominalny Jest to katalogowy wymiar płytki ceramicznej. Przy odczytywaniu wymiaru nominalnego należy zwrócić uwagę czy jest to wymiar samej płytki czy płytki z fugą (płytki produkcji niemieckiej np. Agrob Buchtal podają wymiar płytki z fugą) Wymiar rzeczywisty Faktyczny wymiar płytki podłogowej, często różny od wymiaru nominalnego. Zasyp podwójny Technologia produkcji płytek gresowych składająca się z dwóch warstw (dolnej z tańszego surowca, górnej z droższego) lub uzyskanie odpowiedniej struktury przy odpowiednim zmieszaniu warstw (gres polerowany) Zasyp pojedynczy Technologia wykonania gresów w jednym cyklu prasowania (gres jednorodny w masie)